Category: lifestyle

Voor en na gastric bypass; hoeveel afgevallen?

Inmiddels is de Gastric Bypass alweer ruim twee maanden geleden. Ik had een maand geleden niet durven te hopen dat ik me nu zoveel beter zou voelen dan toen. Iedereen in het ziekenhuis en mensen die ervaring hebben met zo’n operatie zei het al; het wordt beter, geef het tijd, het komt goed. Ik zat alleen zo in de pijntjes en nare gevoelens, dat ik het maar moeilijk kon geloven. Maar ze hadden gelijk. Gelukkig! Ik vertel je wat er afgelopen maand allemaal is gebeurd en hoe het met de kilo’s gaat.

Wat is een dumping?

Na mijn vorige update vertelde ik al dat ik veel last had van het dumpingsyndroom. En dat ik op een later moment wel zou vertellen wat het inhoudt. Ik kreeg al wel heel veel vragen over wat het nou precies is. Daarom ga ik er deze keer wel op in. Het dumpingsyndroom is dat je klachten hebt na het eten, als je een Gastric Bypass hebt gehad. Veelal komt het door te snel teveel calorieën te eten of te drinken. De dunne darm kan dan de calorieën niet snel genoeg verwerken. Het kan komen door teveel suiker, te vet eten of omdat je te snel eet of drinkt. Klachten van het dumpingsyndroom kunnen variëren van vermoeidheid, veelvuldig gapen en een licht gevoel in het hoofd tot zweten, trillen, misselijkheid, een opgeblazen gevoel, diarree, hevig braken, hongergevoel en heel erg het gevoel hebben dat je niet lekker bent. De aanvallen duren meestal een half uur tot een uur. Je kunt een dumping zoveel mogelijk voorkomen door kleine porties verdeeld over de dag te eten.

Wat gebeurt er als ik een dumping heb?

Bij mij zijn dumpings vrijwel altijd hetzelfde. Het komt vanuit het niets opzetten. Ik word ineens heel erg misselijk en moet mijn mond dichthouden. Ik heb anders het gevoel te moeten spugen. De misselijkheid wordt na een paar minuten heel hevig en ik moet dan op mijn zij gaan liggen op de bank of op bed. En dan beginnen de krampen. Hele erge krampen in mijn darmen. Ik weet niet eens hoe ik het moet uitleggen, behalve dan dat ik het gevoel heb dat mijn lijf er alles aan doet om dat wat ik net gegeten heb er zo snel mogelijk weer uit te werken. Daarnaast heb ik het vaak heel erg koud, maar begin wel te zweten en ik word duizelig.

Dumping zonder verklaarbare reden

Het gekke aan mijn dumpingklachten is alleen, dat ik het niet perse heb van suiker of vet eten. Ik kan al van een stukje komkommer dumpen of van een vitaminepil. En het gebeurt regelmatig dat ik iets vets eet en dan helemaal geen klachten heb. De dumpings had ik op het ergste moment zo’n 4 keer per dag. Eten ging me daardoor steeds meer tegenstaan en ik vond het doodeng om met de kinderen alleen te zijn, want ik kan helemaal niks met of voor ze doen als ik een aanval krijg. Ook buiten de deur eten ervaarde ik als zeer spannend, waardoor ik heel veilig voor een pakje Optimel koos onderweg bijvoorbeeld. In het ziekenhuis werd me verteld dat ze er niets mee konden en ik er maar mee moest leren leven. Bij de obesitas kliniek hoorde ik gelukkig dat ze wel degelijk iets kunnen. Ik zou een doorverwijzing krijgen naar een internist, om te kunnen praten over medicatie die me van de klachten af kan helpen.

Ineens gaat het goed

Wat er gebeurde weet ik niet. Maar ik maak ineens een omslag mee. Vanaf het moment dat ik doorverwezen zou worden, gaat het goed. Ik dump af en toe nog na het avondeten. En als ik een tosti eet (die ik dus ook maar even niet eet nu). Bij het avondeten merk ik steeds meer dat het komt doordat we geen verse producten gebruikt hebben, of iets toch net te vet is. Maar het gaat wonderbaarlijk goed momenteel. Ik kan zelfs weer genieten van het eten. En ik merk dat de zwelling van mijn maag aan het verdwijnen is, want ik kan inmiddels ook weer “grote” hoeveelheden op. Waar ik 4 weken geleden nog maar een halve boterham op kon krijgen, lukt het me nu een hele boterham te eten. Dat is natuurlijk helemaal geen grote maaltijd, maar voor wat ik gewend ben de afgelopen twee maanden wel. Dat zorgt ook wel voor angst, want groeit mijn maag nu niet? Maar dat kan in principe niet. Niet als je je netjes aan de voorschriften houdt. Door niet te eten en drinken tegelijk en je aan de 6 eetmomenten per dag te houden.

Klik hier voor een kookboek voor na je gastric bypass of gastric sleeve.

De resultaten tot nu toe

De eerste maand viel ik heel snel af. Namelijk 15 kilo. Inmiddels staat de teller op – 16,7kg. Het gaat dus gelukkig een stuk langzamer nu. Het snelle afvallen was fijn, het was een soort vliegende start, maar ik merkte er ook ongemakken door. Mijn huid ging al heel snel heel erg hangen, ik had het ijskoud en ik kon het in mijn hoofd niet bijhouden dat ik zo veranderde als ik in de spiegel keek. Afgelopen maand ben ik dus nog net geen 2 kilo afgevallen. Mijn lichaam heeft even op de rem getrapt. In kilo’s dan. Want voor de rest verandert er wel heel veel. Ik pas zelfs de kleding van 3 jaar geleden niet meer en heb nieuwe kleding gekocht in de sale om weer even vooruit te kunnen. Vooral mijn broeken lubberen om me heen. En ik voel me een stuk lekkerder in een kledingmaat die me goed past. Ik hang qua kledingmaat nu precies tussen de reguliere maten en een plussize maat in. Maar ik kan toch wel zeggen dat ik steeds meer een Happy Size krijg. Ik kan weer kleding aan die ik leuk vind en niet omdat ik het pas. Wat een verschil en wat een overwinning. Nu al!

Klik hier voor een geschikte weegschaal die ook je vetpercentage en spiermassa meet.

Liever minder pijn dan minder kilo’s

Als er iets is wat ik me heb beseft de afgelopen weken, dan is het wel dat ik veel blijer wordt van een weegschaal die stilstaat dan dat ik elke keer die helse pijnen heb na het eten. In veel lotgenoten groepen hoor ik dat mensen het zo erg vinden dat ze stilstaan in gewicht. Bang zijn dat dit het was. En eerlijk? Soms gaan die gedachten ook wel door mijn hoofd. Wat nou als dit het is? Wat nou als ik niet meer ga afvallen dan dit? Dan ben ik mooi wel bijna 20 kg kwijt en voel ik me al zoveel beter dan de afgelopen jaren. En met de hulp vanuit de Nederlandse Obesitas Kliniek gaan de rest van de kilo’s er ook echt nog wel vanaf. Ik heb echt al zoveel overwonnen, kan me veel beter bewegen, ben 4 kledingmaten gekrompen en voel me bij alles wat ik doe veel beter.

Spijt?

Soms krijg ik wel eens de vraag of ik spijt heb van de operatie. Zeker wanneer men hoort dat ik regelmatig met een dumping op de bank lig te ‘schuimbekken’. Maar nee, ik heb echt nog geen seconde spijt gehad van de operatie. Hoe slecht ik me ook gevoeld heb de afgelopen tijd. Ik krijg er echt nog veel meer voor terug. Ik straal als Luuk me vertelt dat mijn buik kleiner wordt. Ik word heel langzaam steeds beter in het ontvangen van complimentjes, zelfs volslagen vreemde mensen complimenteren me, terwijl zij niet eens weten dat ik geopereerd ben. Blijkbaar is de opluchting aan me af te zien. Ik heb er spijt van dat ik het zo ver heb laten komen, dat wel. Maar zou met de kennis van nu, de operatie zo weer over hebben gedaan.

2 February 2018
Kwdw #3: Zwemmen, storm, dumpen en opa’s verjaardag.nl

Wat een stormachtige week was het afgelopen week. Niet alleen vanwege het weer, want jeetje wat ging het te keer, maar ook mijn darmen hadden weer weinig zin om avondeten te verwerken afgelopen week. Gelukkig deden we ook leuke dingen met elkaar. Ik ging samen met mijn moeder en de jongens zwemmen en we vierden de verjaardag van opa! In deze kletsend de week door zie je alle foto’s van onze week.

Maandag 15 januari

Die verkoudheid duurt maar en duurt maar. Ik heb er zelf gelukkig niet zo heel veel last van, maar Maik daarentegen wel. Hij is echt nog bezig met weerstand opbouwen sinds hij naar het kinderdagverblijf gaat.

Als Maik op de foto gaat, wil Luuk ook. En hij gaat steeds gevaarlijker kijken dan haha.

Na het avondeten gaat het helemaal mis en krijg ik een dumping. ‘s Avonds probeer ik nog wat te werken, maar het lukt niet echt. De dumping put me uit, dus ik besluit vroeg naar bed te gaan.

Dinsdag 16 januari

Dinsdag opvangdag! En ik kan dus lekker werken. Om 8 uur breng ik de kinderen naar het dagverblijf en zelf loop ik gauw weer terug naar huis om te beginnen, ik heb veel te doen!

Met m’n coupe windhoos maak ik nog even een selfie in de lift. Ik heb voor het eerst mijn nieuwe jas aan. In maatje 44. 44!!! Dat is maar liefst 4 (!) maten kleiner dan de kledingmaat die ik had voor de operatie. Ik ben best wel trots.

Vlak voor ik de kinderen weer ophaal na een productieve dag, haal ik mezelf nog door wat snapchatfilters heen. Deze look staat me best wel he.

En de wimpers van dit filter wil ik wel echt hebben. Ik maakte vrijwel nooit selfies, maar vind het zo goed om te zien dat je in mijn gezicht zo duidelijk kunt zien dat ik afval. Die bevestiging heb ik nodig, want het is nog heel vaak heel zwaar.

Dat zware gebeurde me deze avond ook weer. Ik nam 1 hap van het avondeten (nasi) en ik werd helemaal niet lekker. Dat heb ik wel vaker, dan krijg ik een dumping. Vaak helpt het dan om direct op de bank te gaan liggen en alles rustig over me heen te laten komen. Dan kan ik de misselijkheid en krampen beter aan. Maar vanavond was het extreem. Na het maken van deze foto heb ik het uitgeschreeuwd van de pijn en ik begon helemaal te schuimbekken van alle zooi die mijn maag mijn slokdarm in duwde. De pijn hield zeker een half uur aan en een uur later werd ik wakker gemaakt door Joost. Ik had geen idee dat ik was weggevallen. Gewoon in slaap hoor, maar ik was blijkbaar zo uitgeput dat ik vanuit de pijn niet eens meer heb doorgehad dat het is gestopt. Ik werd door Joost naar bed gestuurd, waar ik de rest van de avond wat op mijn telefoon heb zitten klooien. Ik wilde douchen, maar mijn lijf wilde het niet. Dus bleef ik maar liggen. Op de elektrische deken.

Woensdag 17 januari

Hoewel ik enorme spierpijn had van de dumping de avond ervoor, besloten we toch te gaan zwemmen. De jongens en ik haalden mijn moeder op en we vertrokken naar zwembad Merwestein in Nieuwegein. Een zwembad die we van vroeger nog wel kenden, maar al jaren niet geweest waren.

De blije koppies van de kinderen zeggen genoeg. We hebben ons prima vermaakt. Ruim 2 uur achter elkaar gezwommen, om daarna lekker in het zwembad te lunchen en met een volle buik de auto in te stappen.

Het was fijn om die blije bekkies te zien en zelf wat te kunnen ontspannen in het warme water. Ik kan weer dingen ondernemen met de kinderen en dat is zo fijn!

Zelfs Luuk viel op de terugweg naar huis in slaap. Zo heerlijk had hij gespeeld in het water.

Die goedzak van een Sjef vindt ook echt alles goed. Luuk kroop lekker tegen hem aan omdat hij nog zo moe was.

En na een leuke dag, dan toch na het avondeten weer een dumping krijgen is niet fijn. Ik hoop zo dat dit de komende tijd echt nog beter gaat worden.

Donderdag 18 januari

Donderdag is het weer mijn werkdag en de kinderen gaan naar het kinderdagverblijf. Het stormt enorm. Ik ben blij dat we verder de deur niet uit hoeven en dat het kinderdagverblijf op nog maar 3 minuten lopen van huis ligt. Want Luuk vloog bijna uit mijn hand weg. Op het kinderdagverblijf besloten ze de kinderen dan ook binnen goed te vermaken. De verkleedkleding werd gepakt en ik kreeg deze foto in mijn mailbox. Maik staat ook echt alles, hahaha.

Af en toe moet ik er toch even uit met Sjef, die overigens ook als een ballon de lucht in vliegt als ik niet uit kijk, dus verder dan een plasje en een hoopje aan de overkant van de straat doen we niet en dan ren ik met Sjef in mijn handen gauw weer terug naar binnen.

Halverwege de middag gaat de storm gelukkig liggen en om vier uur haal ik de kinderen weer op. Op naar huis, om daar nog even lekker te spelen en te wachten tot papa het eten klaar heeft.

Vrijdag 19 januari

Vrijdagochtend doen we maar weinig. De kinderen zijn moe van de drie voorgaande dagen en we kijken dus lekker tv en ik hou me bezig met de was. Als lunch eet ik deze heerlijke oven loempia uit de airfryer. De avond hiervoor at ik een klein stukje bij het avondeten om te zien of het goed viel en dat viel het. Soms snap ik niks van mijn eigen lichaam. En ook tijdens de lunch valt het goed. Zo fijn om soms een warme maaltijd te ontdekken waar ik niet ziek van word. Het is absoluut niet het gezondste eten, maar het zit boordevol groente en wordt niet in olie gebakken, dus ach. Af en toe mag ik mezelf best wel even verwennen!

Luuk is helemaal verzot op de iPad sinds een aantal weken. En ineens kwam hij ermee aan lopen, het snoertje was afgebroken. Gelukkig konden we het er makkelijk uit trekken…

Jut en jul samen. Sjef stond naar vogels te blaffen en Maik riep naast hem om papa. Net of papa via het balkon naar binnen komt in plaats van door de voordeur haha.

Zaterdag 20 januari

Zaterdag is mijn uitslaapochtend en ik neem het er lekker van, ik blijf de hele ochtend op bed liggen en werk vanaf mijn telefoon nog een beetje. Halverwege de middag wordt Maik wakker en vertrekken we naar opa in Rotterdam, om zijn verjaardag te vieren.

Maik had het er enorm naar zijn zin en stapte vrolijk de woonkamer door. Om af en toe even met tante Maaike te spelen.

Moe maar voldaan rijden we na het avondeten weer terug naar huis. De jongens vielen al bij het oprijden van de snelweg in slaap.

Joost en ik kijken samen naar Wie is de Mol? en gaan daarna ook lekker slapen.

Zondag 21 januari

Op zondagochtend mag Joost altijd uitslapen en dit doet hij dan samen met Sjef. Luuk mag van mij dan op de bank ontbijten, terwijl hij televisie kijkt. Dat vindt hij erg fijn, want zoals hij zelf zegt is hij dan ook nog wel erg moe, mama.

Een zeldzaam moment met mijn twee knullen. Ze knuffelen samen met de knuffels die ze vlak daarvoor uit de kast getrokken hebben en lachen naar elkaar, zonder direct ruzie te maken. Dat vroeg erom om vastgelegd te worden!

Ik wil productiever en gestructureerder gaan werken dit jaar. Maar daarnaast ook meer vrije tijd plannen. Op zondagmiddag maak ik de planning voor de week daarop. En dat lukt aardig. Ik ben erg benieuwd of dit goed werkt zo. De groene vakken zijn de momenten waarop ik werk en de roze waarop ik niks doe. Het oranje vak betekent een persevent of afspraak voor mij werk en de gele vakken zijn om het huishouden te doen en tijd met de jongens door te brengen. De woensdag is om iets leuks te doen. Misschien gaan we wel weer zwemmen. Of naar een krijspaleis. We zullen wel zien waar we zin in hebben.

Tot volgende week!

Lees ook: Weekoverzicht #165
]]>

24 January 2018
Mijn droombadkamer in toekomstige nieuwe huis.nl

Onze droom om te verhuizen steken we niet onder stoelen of banken. Voorlopig zal het er nog niet in zitten. Althans, niet dit jaar. En toch kan ik het niet laten om regelmatig even op Funda rond te neuzen naar leuke huizen hier in de omgeving. Er zijn verschillende criteria waar een huis voor ons aan zou moeten voldoen en één daarvan is dat de badkamer niet te oud moet zijn. Het liefst zelfs nieuw, waardoor we daar maar weinig onderhoud aan hebben de eerste tijd. Maar hoe zou de badkamer in ons toekomstige huis eruit mogen zien?

Een badkamer in stijl

Echte klussers zijn we niet, waardoor het fijn zou zijn om een zoveel mogelijk kant en klaar huis te kunnen betrekken. Gelukkig worden er ook veel huizen te koop gezet met een mooie keuken en badkamer. Met een likje verf kun je de overige ruimtes vaak al voldoende opknappen, waardoor er niet heel veel aan gedaan hoeft te worden. Maar toch lijkt het me ook wel erg prettig om alles helemaal zelf uit te kunnen zoeken, de tegels, de toiletpot, de meubels en natuurlijk de douchecabine en of het bad. Er is zoveel keus, bijvoorbeeld bij deze badkamerstijlen al. Daar zitten zeker badkamers tussen waar ik mezelf wel in zie badderen.

Een bad of toch niet?

Ik weet bijna niet beter, of ik heb nog nooit een bad gehad thuis. De eerste 7 jaren van mijn leven wel hoor, maar op de een of andere manier weet ik daar nog weinig van. Sindsdien hebben we nooit meer een bad gehad en ik weet ook niet zeker of ik het wel gemist heb. Ik vind het heerlijk om, als we op vakantie zijn, gelijk een avondje te plannen om een bad te nemen. Het zou me dan ook erg lekker lijken om thuis een bad te hebben, maar is het dan nog wel bijzonder en neem ik dan nog wel de tijd om erin te gaan? Mochten we een huis treffen waar al een bad in de badkamer zit, dan zullen we dat bad vast en zeker wel behouden, maar wanneer dit niet het geval is, gok ik niet dat we toch een bad zouden willen. Dan blijft het speciaal als we op vakantie zijn.

Een gekleurde badkamer

Er is bij badkamers zoveel mogelijk, dat ik soms door de bomen het bos niet meer zie. Echt een gekleurde badkamer zou ik niet willen. Doe mij maar zoveel mogelijk witte tegels, behalve die op de vloer. En donker gekleurde badkamer kasten. Persoonlijk hou ik wel van een strakke badkamer inrichting. In onze oude badkamer hadden we een blauw geverfde muur, vreselijk vond ik dat. Dus dat zou voor ons zo wit mogelijk moeten blijven.

De aankleding

Een badkamer mag wat mij betreft zo rustig mogelijk zijn, weinig tierelantijntjes en spullen op de wasbak en het plankje daarboven. Niet alleen omdat het rustiger oogt, maar ook omdat het daardoor veel makkelijker schoon te maken is en aangezien ik niet zo’n goede huisvrouw ben, is dat geen overbodige luxe. Toch vind ik de aankleding wel belangrijk, maar dit kan natuurlijk ook al simpel door gekleurde meubels te gebruiken en hierdoor een mooi geheel te krijgen. En toch vind ik de badkamer op bovenstaande afbeelding ook wel erg mooi en gezellig ogen. Zo’n dubbele wasbak lijkt me ook wel wat trouwens. Er komen natuurlijk steeds meer momenten dat we met meerdere personen tegelijkertijd zouden willen scheren en/of tandenpoetsen.

Voorlopig blijft het alleen nog maar bij dromen voor ons helaas. En zullen we onze badmomenten alleen nog hebben in onze veel te kleine badkamer waar je nog maar net met zijn tweeën naast elkaar kunt staan. Maar ach, dat zorgt er ook wel weer voor dat het veel makkelijker is om even in mijn eentje onder de douche te stappen. Dat is geen overbodige luxe voor een moeder kan ik je vertellen.

Hoe ziet jouw droombadkamer eruit?

* Afbeeldingen komen van Shutterstock.

11 January 2018
Sauber V50 stofzuiger zonder zak review.nl

Moedeloos word ik soms van het huishouden. Als het huis netjes is en ik draai me om, kan ik eigenlijk alweer opnieuw beginnen. Zijn het de kinderen niet die er een rommel van maken, zijn het de huisdieren wel. Even gauw een bezem door het huis halen is dan soms niet voldoende. Dus twijfelden we over de aanschaf van een kruimeldief. Maar weer een extra apparaat erbij, is dat nou wel zo handig? Toen ik van Sauber een nieuwe stofzuiger mocht uitzoeken, twijfelden we dan ook geen seconde toen we de Sauber V50 tegenkwamen. Het is een steelstofzuiger, een stofzuiger en kruimeldief in 1. En ik was erg benieuwd of het een fijn apparaat zou zijn.

Een stofzuiger of een kruimeldief?

Nog een apparaat erbij zagen we dus niet zo zitten. We wonen in een appartement, met maar weinig hoekjes om iets van een kruimeldief te kunnen ‘verstoppen’. Ruimte in kasten is er ook niet voor, dus we wilden liever niet nog een apparaat erbij. Alleen de stofzuiger opbergen is al een gedoe, aangezien het eigenlijk net niet in de meterkast past en het net te groot is om achter een kast te verstoppen in bijvoorbeeld de slaapkamer. Met de steelstofzuiger van Sauber hebben we dit probleem niet. Het is een stuk compacter, maar hoger, waardoor je het prima tussen de kast en een muur in kunt zetten. Na gebruik zet je het terug in de oplader en je pakt tussendoor gemakkelijk de kruimeldief er vanaf om na het eten even wat kruimels op te zuigen.

Stofzuiger zonder zak

De Sauber V50 is een stofzuiger zonder zak. Alles wat je opzuigt komt terecht in het reservoir in de kruimeldief. Die je er makkelijk vanaf kunt halen om te legen. Het zwarte ding wat erin zit is het filter en deze kun je ook nog loshalen om verder schoon te maken. Het reservoir is niet heel groot, maar het is sowieso verstandig om het na elke keer stofzuigen te legen. Ik vind het ideaal, ik ben sowieso erg van stofzuigers zonder zak, omdat ik heb gemerkt dat dat in ons geval een stuk voordeliger is dan elke keer nieuwe stofzuigerzakken te kopen.

Blauwe lamp om stof op te lichten

De stofzuigermond heeft een speciale blauwe lamp om stof op te kunnen lichten. Ik vroeg me eerst af of dit wel handig was en waar dit precies voor nodig is. Maar al snel werd het duidelijk. Stof licht op en je ziet echt alles liggen. Je ziet het hierdoor ook goed als je een stukje vergeet en maakt daardoor de vloer een stuk schoner. En het is hierdoor ook mogelijk om makkelijker in het schemerlicht of zelfs ’s avonds te stofzuigen. Er zijn bij ons in huis altijd hoekjes die niet goed verlicht zijn en zo toch goed schoongemaakt kunnen worden.

De oplader van de Sauber V50

De oplader van de steelstofzuiger is helemaal niet groot. Het is een even groot als de stofzuigermond en loopt altijd de steel een beetje omhoog. Je kunt het er zo op zetten na gebruik om de stofzuiger op te laden. De stofzuiger zelf is volledig draadloos. Alleen de oplader heeft een klein snoertje, maar hier hoef je niet mee door je huis heen te gaan, waardoor stofzuigen veel sneller gaat, doordat je niet steeds de stekker in een ander stopcontact hoeft te steken. Het volledig opladen van de stofzuiger duurt 4 uur en hiermee kun je 35 minuten stofzuigen. Woon je in een groot huis, is het dus niet mogelijk om in 1 keer te stofzuigen. Maar als je zoals wij in een appartement woont, kun je makkelijk het hele huis ermee stofzuigen na 1 oplaadbeurt.

Roterende AnimalPro vloerborstel

Het belangrijkste aan een stofzuiger is voor ons toch wel dat de honden en kattenharen goed opgezogen kunnen worden. Dat is door de roterende AnimalPro vloerborstel geen probleem. Deze is er ook eenvoudig uit te klikken om schoon te maken. Want haren blijven natuurlijk vaak wel in een borstel hangen. Maar dat valt met de korte haren van onze beestjes gelukkig wel mee. De meeste haren worden net als met een andere stofzuiger, netjes opgezogen. Maar het gevecht tegen dierenharen blijft altijd wel, want het waait natuurlijk ook onder kasten door etc. Maar dat weet je als je aan huisdieren begint. Dit ligt verder niet aan de stofzuiger.

Hoeken en gaten

Ik ben helaas niet alleen maar enthousiast over de stofzuiger. Hoewel er twee opzetstukjes zijn meegeleverd om onder de bank en op en tussen meubels te kunnen stofzuigen, gaat dit toch niet heel makkelijk We hebben thuis ook een robotstofzuiger (handig om aan te zetten als we de deur uitgaan bijvoorbeeld) en juist daarom zouden we het fijn vinden om makkelijk de hoeken en gaten te kunnen stofzuigen. Dat is met deze steelstofzuiger, ondanks de meegeleverde opzetstukjes vrijwel onmogelijk. En het maakt hem daardoor meer een ‘extra stofzuiger’. En voor een extra stofzuiger is ie toch best wel aan de prijs. Ik vind het voor onszelf geen probleem om die hoeken met een natte lap na te gaan, dat heeft hetzelfde effect. Maar ik ben dan ook geen pietje precies in het huishouden. Ik kan me voorstellen dat dit voor echte poetsfanaten nogal een doorn in het oog is. En hierdoor geen vervanger van de ouderwetse stofzuiger op wielen.

Eindoordeel over de Sauber V50 2 in 1 stofzuiger

Ik ben erg enthousiast over de stofzuiger. De stofzuiger is makkelijk in gebruik, heeft verschillende functies, zorgt voor een schone vloer en pakt alle honden- en kattenharen mee. En voor ons is het ideaal dat de stofzuiger tussen de kast en de muur past en we hierdoor meer kastruimte overhouden en toch geen sta-in-de-weg stofzuiger hebben. Een vervanger voor de normale stofzuiger zal het voor sommige andere mensen niet zijn, maar voor ons wel. We hebben door het hele huis een laminaat vloer en daardoor is het geen probleem om met dweilen of een natte doek de laatste restjes weg te halen uit de hoeken.

De Sauber V50 is o.a. te koop bij Wehkamp voor € 99,99, je vindt de stofzuiger hier.

Zou een steelstofzuiger iets voor jou zijn?

* Dit artikel bevat producten die ik heb ontvangen voor een review. Dit beïnvloed mijn mening niet.

9 January 2018
Ik heb een maagverkleining gehad.nl

Wat is er veel gebeurd sinds ik de laatste update over mijn maagverkleiningstraject heb geschreven. Op 30 november was het na ruim een jaar hard knokken dan eindelijk zo ver. Ik werd de OK ingereden om een Gastric Bypass te krijgen. Hoe het sindsdien gaat en of ik al wat ben afgevallen, vertel ik je in deze update.

Geen zenuwen

Vanaf het moment dat ik de datum wist, was ik alsnog niet zenuwachtig. Dit had ik heel anders verwacht, maar het ging prima. Wel had ik wat werkstress, ik wilde er zo graag voor zorgen dat er voor de hele maand december en het begin van januari, kant en klare content zou zijn. Maar ik werd ziek, kreeg de griep en lag vooral op bed om op te knappen, ik was zo bang dat de operatie anders afgezegd zou worden. Toen de operatie werd verzet vanwege een spoedgeval, kreeg ik een aantal dagen speling. We moesten andere opvang regelen voor de kinderen, maar gelukkig konden die vanaf een dag voor de operatie al naar mijn schoonouders. Zo konden Joost en ik samen nog wat blogs schrijven, wat boodschappen doen en rustig mijn tas inpakken.

Op 30 november moest ik me om 10 uur melden in het OLVG-West in Amsterdam. Ik was wat bang voor file, dus al om 8 uur ’s morgens pikten we mijn moeder op om, al file rijdend, naar Amsterdam te gaan, waar ik me om kwart voor 10 op de afdeling aanmeldde. Nog steeds had ik geen last van zenuwen. Ik was vooral opgelucht. Opgelucht dat de operatie nu echt ging plaatsvinden. Een uur voor ik opgehaald zou worden, kon ik mijn operatiejasje aantrekken en we maakten daar nog wat foto’s van. Ik was er klaar voor en wat eerder dan verwacht, werd ik naar beneden gereden. Na het prikken van het infuus, 4x mijn geboortedatum en naam checken en nadat ik een paar keer had verteld welke operatie ik zou krijgen, werd ik de OK op gereden en ineens waren daar toch de zenuwen. Maar voor ik me dat besefte, werd ik al in slaap gebracht en werd de operatie in gang gezet.

De operatie is geslaagd

Ongeveer anderhalf uur na het onder narcose gaan, werd ik voor het eerst bewust wakker. Ik zeg bewust, omdat je na een maagverkleining, al op de OK dient zelf van het operatiebed, op je gewone bed over te stappen, maar daar heb ik niets van gemerkt. Ik werd wakker en wist niet wat me overkwam. Ik had zó veel pijn, en een enorm gevoel van misselijkheid overviel me. Nadat ik dat aangaf, werd er wat morfine bij gespoten samen met een middeltje tegen de misselijkheid en toen overviel de spanning voor de operatie me ineens en ik begon te huilen als een baby. Gelukkig had ik lieve verpleging, die me af en toe wat zakdoekjes aangaf en me gerust stelde. Ik wilde eigenlijk maar een ding weten: Heb ik een Gastric Bypass gehad of is het toch een andere operatie geworden? Dat antwoord was duidelijk, het was inderdaad een GBP geworden en de operatie is zeer vlot en goed verlopen.

De rest van de middag heb ik vooral wat geslapen, al hoorde ik ook wel veel geroezemoes om me heen en ik werd regelmatig wakker gemaakt om even overeind te komen en naar de wc te lopen. In beweging komen is belangrijk na zo’n operatie. Met overgewicht heb je als je stil ligt nu eenmaal sneller last van trombose. Vanaf een uur of 6 ’s middags was ik behoorlijk wakker. Ik moest de rest van de nacht op de IC, of in dit geval de recovery blijven, vanwege mijn slaapapneu en daar werd het steeds rustiger. Dus konden de verpleegsters echt continue bij me zitten en ik heb gezellig met ze gekletst. Ondertussen was ik aan het wachten op Joost en mijn moeder, die vanaf 19:00 uur bij me mochten komen. Joost zou mijn telefoon meenemen, dus dan kon ik ook weer wat contact hebben met ‘de buitenwereld’.

De eerste nacht met een maagverkleining

Er zijn voordelen en nadelen van een traject met een groep samen. Ik had van te voren al veel gelezen over de operatie en werd als 1 van de laatste van mijn groep geopereerd. Een groot nadeel is toch wel dat ik daardoor hoorde dat de eerste nacht zwaar klote is. De narcose werkt uit en de meeste mensen slapen niet. ’s Avonds kon ik de slaap al niet vatten en ik vreesde voor de rest van de nacht. Maar toen ik mijn bed eenmaal plat gooide, viel ik als een blok in slaap. Af en toe werd ik wakker omdat er een spoedkeizersnede gedaan moest worden en er een vrouw vol in de weeën vlak voor me neer gezet werd, maar dat was ook wel heel bijzonder om mee te maken. De rest van de nacht sliep ik als een roosje en om half 6 werd ik wakker gemaakt, het was tijd om naar zaal te vertrekken. Daar heb ik geen seconde meer geslapen. Ik lag alleen, maar er druppelden gedurende de ochtend steeds meer mensen binnen die eenzelfde operatie zouden krijgen en de kamer was daardoor erg onrustig.

De eerste keer eten

Pas de ochtend na de operatie, mocht ik voor het eerst wat eten. Ik kreeg wat Optimel vanille vla en een kopje thee. Wel werd me op het hart gedrukt om een half uur tussen deze twee dingen te laten zitten. Ik besloot dus eerst wat van mijn thee te nippen. Heel erg eng, want de dag ervoor voelde elk slokje water als een blok op mijn maag terecht komen. Maar de mini slokjes thee gingen goed, ik werd niet misselijk en voelde me prima. Na een half uurtje probeerde ik ook de eerste theelepeltjes vla en ook dat ging goed. Dat gaf vertrouwen. Ondertussen begon het gas, wat ze tijdens de operatie in je lijf spuiten wat op mijn schouders te drukken, een teken dat ik in beweging moest komen. Ik werd door een verpleegkundige onder de douche geholpen en toen ook dat goed ging, begon ik te wandelen door de ziekenhuisgangen. Samen met mijn infuuspaal. Dat voelde lekker. Toen de verpleging door had, dat het zo goed ging, werden de infuuszakken losgekoppeld en bleef er alleen een waaknaald in mijn hand zitten. Zo kon ik me vrijer bewegen.

Terwijl ik af en toe wat at, wat dronk en wat heen en weer liep, hield ik me ook bezig met de mensen op zaal, 1 voor 1 werden ze naar de OK gebracht. Maar voor die tijd stelde ik ze bijna allemaal gerust. Of nou ja, meer hun familieleden haha. En na een paar uurtjes kwamen ze ook 1 voor 1 weer naar boven. Wat een wereld van verschil maakt een dag. Terwijl de meesten vooral sliepen, bleef ik heen en weer lopen. Het was toch te druk in de kamer om te slapen, dus ging ik rustig in de wachtkamer zitten, waar een aquarium was, had ik tenminste wat te kijken. Of ik ging op bezoek bij iemand uit mijn groep, met haar ging het minder goed, dus ze lag vooral op bed en mocht die avond ook nog niet naar huis. Ik wel, tijdens het avondeten kwam de chirurg nog even kijken hoe het ging en de verpleging zag dat ik wat hapjes at en gaf goedkeuring voor mijn ontslag. Tijd om naar huis te gaan, op naar mijn nieuwe leven. Ik werd losgelaten door het ziekenhuis (hetzij tijdelijk) en vanaf nu is het aan mij om mijn nieuwe levensstijl toe te passen.

Eenmaal thuis

De reis naar huis viel wel wat tegen, het was best druk onderweg, al waren we na de spits vertrokken en sowieso is het ruim een uur rijden vanuit het ziekenhuis. Ik liet het maar over me heen komen, maar was blij toen ik op de bank kon zitten thuis. Met een kleedje over me heen, een beetje naar The Voice kijken en voorzichtig wat vla eten. Ik voelde me zo goed deze dag, dat ik bang was dat ik me de dagen daarna minder goed zou voelen. En dat klopte. Ik was moe. Zo vreselijk moe en het gas drukte vervelend op mijn schouders. Daarnaast had ik ook wat pijn, wat gelukkig met de morfinepillen die ik had meegekregen wel beter ging. De kinderen kwamen weer thuis, moesten wennen aan het feit dat ik zo moe was en ze niet mocht optillen. En zo moesten we allemaal erg wennen aan deze nieuwe situatie.

Dumpingsyndroom

Dat wennen aan de situatie blijft maar doorgaan. Na ruim een week mocht ik in plaats van vloeibaar wat vaster gaan eten en toen bleek dat ik nogal gevoelig ben voor dumpings. Wat dit precies is, zal ik later nog eens uitleggen, maar ik kan na sommige maaltijden, heel erg ziek worden. Het duurt meestal een half uurtje of net iets langer, maar is wel erg vervelend. Eten gaat moeizaam en ik moet hier nog steeds heel erg aan wennen. Het is zuur als je tijdens de groepssessies hoort, dat je de enige bent die hier last van heeft. Sommige mensen kunnen alles eten, andere mensen hebben soms alleen wat last van een vol gevoel na het avondeten. Conclusie van de arts is dan ook dat ik gewoon domme pech heb. Het dumpingsyndroom is een complicatie die kan optreden na een Gastric Bypass en hier is in principe niets aan te doen. Mijn herstel gaat hierdoor langzaam, ik ben erg moe, krijg natuurlijk nauwelijks voedingsstoffen binnen. Mijn maag heeft de grootte van een kiwi en door het dumpingsyndroom kan ik soms maar 2 mini hapjes op tijdens een maaltijd. Natuurlijk slik ik veel vitamines bij en probeer ik ook een paar keer per dag ‘veilige’ dingen te eten, zodat ik toch voedingsstoffen binnen krijg en het mentaal het gevoel geeft dat ik tenminste iets gegeten heb.

Hoeveel kilo’s kwijt?

De operatie is inmiddels ruim 5 weken geleden en hoewel ik me vaak nog helemaal niet goed voel, gaat het met het gewichtsverlies wel erg goed. Ik ben namelijk al 15 kilo kwijt sinds de dag voor de operatie. Dit is bizar veel. Gemiddeld 3kg per week. Het is me aan te zien en ik merk me dat ik me met elke kilo die verdwijnt, steeds makkelijker ga bewegen. Opstaan van de bank of een stoel gaat makkelijker. Mijn schoenen aantrekken kost me steeds minder moeite. Mijn kleding lubbert om me heen en ik begin botjes te voelen op plekken waarvan ik niet eens meer wist dat die er zaten. Het ‘knobbeltje’ in mijn pols bijvoorbeeld. Maar ook m’n heupbotten komen meer tevoorschijn. Soms heb ik echt pijn als ik een uurtje stil heb gezeten. Pijn aan m’n stuitje, want ook die wordt minder beschermd door een vetlaag. Ook heb ik het vrijwel altijd koud, ik kon voor de operatie zweten als een otter, maar heb geen zweetdruppels meer op mijn gezicht gevoeld na enige inspanning. Het is bizar hoe snel het gaat. En het gaat natuurlijk de komende tijd echt wel eens wat langzamer. Dat moet ook wel, want anders blijft er nog minder dan een Sylvie Meis van me over.

Mijn einddoel? Ik wil in elk geval weer onder de 70kg terecht komen. Het liefst zelfs onder de 60, maar ik weet niet zeker of dat reëel is. Mijn eerst volgende mijlpaal is onder mijn startgewicht bij de zwangerschap van Luuk komen, en daar zit ik nu nog 10 kilo vandaan. Alles wat ik daaronder zal gaan wegen, is winst.

Ik zal af en toe nog wel een update geven en je kunt natuurlijk in mijn weekoverzichten die vanaf woensdag weer online gaan komen, foto’s zien van mijn mini maaltijden en ik ben tegenwoordig best wel fan van selfies maken haha. Dus je ziet de verandering op foto’s sowieso voorbij komen. Wil je meer weten over de operatie en hoe alles gaat, dan zou ik je aanraden om mijn nieuwe blog Mini Maag te lezen. Daar ga ik de komende tijd veel updaten.

8 January 2018
Mijn blogdoelen voor 2018

Mijn blogdoelen voor 2018 zijn weer een goede om over na te denken. Ook al zal 2018 vooral in het teken staan van mijn nieuwe leven, ik wil natuurlijk ook weer doorgroeien met mijn blog. De afgelopen jaren deelde ik mijn blogdoelen al en ik wil dat voor 2018 natuurlijk ook weer doen.

Mijn blogdoelen van 2017 behaald?

Minimaal 1 keer per dag een artikel online plaatsen

Dit is grotendeels gelukt. Een hele enkele keer heb ik wel eens een dagje over moeten slaan, om wat voor reden dan ook. Maar ik heb geleerd steeds meer vooruit te schrijven en te plannen. Gelukkig gaat dat goed!

Statistieken verdubbelen

Bij nader inzien was dit misschien wel een iets te ambitieus doel. Het verdubbelen is niet gelukt, maar ik heb wel een groei van ruim 30% op mijn statistieken behaald. Iedere groei is zinvol denk ik, maar 30% is ook al een behoorlijke hoeveelheid. Ik ben dus heel trots!

Social media cijfers

Facebook: 1000 volgers

Ja, dit is zeker gelukt! In augustus ging er overheen en nu ben ik zelfs al over de 2200 Facebook likes heen!

Twitter: 1750 volgers

Ook dit is gelukt! In juni ging ik er overheen en inmiddels ben ik over de 1800 volgers.

Instagram: 5000 volgers

Ja hoor, ook deze is gelukt! Ook in augustus! En inmiddels ben ik over de 5500 volgers heen. Maar ik verlies ook steeds heel veel volgers, dus ik ben benieuwd hoe lang dit blijft en of er nog groei mogelijk is.

Pinterest: 1500 volgers

Nee, net niet gehaald. Wel zit ik op de 1470 volgers, dus het scheelt niet veel!

Bloglovin: 400 volgers

Ook de bloglovin’ volgers zijn niet behaald. Ik ben nauwelijks gegroeid daar, maar moet ook eerlijk bekennen dat ik daar ook absoluut geen moeite voor doe.

Mijn e-mail bijhouden

Dit is nog wel een puntje van aandacht helaas. Ik vind het moeilijk om grip op mijn mailbox te hebben, er komen dagelijks ook zoveel mailtjes binnen. Als iemand hier tips voor heeft, dan hoor ik het graag!

Leuke samenwerkingen en kritischer zijn

Die leuke samenwerkingen zijn wel gelukt! Zo ging ik een weekend met mijn mannen naar Parijs, had ik een paar langdurige samenwerkingen, we gingen naar de Julianatoren en de voorpremiere van My Little Pony. Ook kon ik mijn eerste winweken organiseren en mocht ik een hoop tof speelgoed en andere producten reviewen. Toch ben ik ook kritischer geworden. Niet alles past bij MamaKletst en ik kets dan ook regelmatig samenwerkingen af. Een geslaagd doel dus!

Van bloggen meer mijn werk maken

En óf dit is gelukt. Al vrij snel na het aflopen van mijn zwangerschapsverlof, besloot ik te stoppen met mijn werk als gastouder en volledig als blogger aan het werk te gaan. Daarnaast bouw ik nog websites voor ondernemers, maar mijn hoofdinkomsten komen toch echt via de blog binnen. Sterker nog, de kinderen gaan inmiddels twee dagen per week naar het kinderdagverblijf, omdat ik het niet meer ging redden om naast het moederschap en huishouden ook nog te werken. Ook dit doel is dus behaald!

Mijn blogdoelen voor 2018

Ook voor 2018 heb ik weer een aantal doelen bedacht die ik graag wil behouden.

Consequent blijven bloggen

Momenteel komt er dagelijks een artikel online en dit wil ik zoveel mogelijk vast blijven houden. Ik wil consequent blijven bloggen, dus als ik dagelijks blog, dat ook volhouden. Maar ook eerlijk naar mezelf toe zijn wanneer ik dit door omstandigheden niet ga redden. Als het maar voorspelbaar is en blijft wanneer er iets online komt.

Groeien in statistieken

Dit jaar waren mijn statistieken met 30% toegenomen. Dat is niet de verdubbeling waar ik een jaar geleden op hoopte. Voor komend jaar wil ik hier dan ook minder streng over zijn. Ik wil gewoon dat het door blijft groeien en niet stagneert.

Groeien op social media

Voor social media wil ik wel met harde cijfers komen om te behalen:

Facebook: 3000 volgers
Twitter: 2000 volgers
Instagram: 6500 volgers
Pinterest: 2000 volgers

Oude artikelen optimaliseren

De techniek op websites veranderd iedere keer, maar ook de techniek om te meten hoe goed een website het doet, veranderd iedere keer. Niet alleen je DA/PA is belangrijk, maar ook de betrouwbaarheid van je website (TrustFlow). Ik zou graag willen dat deze cijfers verbeteren door o.a. oude artikelen te optimaliseren.

Betere omzet draaien dan in 2017

2017 was financieel gezien met de blog een prima jaar, maar het kan altijd beter! MamaKletst blijft persoonlijk en er zullen ook zeker persoonlijke artikelen te vinden zijn, maar het is inmiddels ook mijn werk geworden. Ik zou het fijn vinden als de omzet verbetert ten opzichte van 2017. En ik ga hard mijn best doen om dat te doen slagen!

Wat vind je van mijn doelen? Heb je zelf ook een blog en wat is jouw grootste blogdoel voor 2018?
]]>

5 January 2018
Blog Jaaroverzicht 2017.nl

Normaal gesproken komt op de laatste dag van het jaar mijn jaaroverzicht online. Maar ik kon me er deze keer niet toe zetten. Ik ben erg moe sinds de operatie. En het terugblikken op afgelopen jaar vond ik niet altijd even makkelijk. Want wat was het heftig, maar wat gaat het me uiteindelijk veel brengen. In het jaaroverzicht 2017 neem ik je door middel van verschillende vragen in mijn jaar.

Wat heb je in 2017 gedaan dat je nog nooit eerder had gedaan?

Na het al jaren op mijn wenslijstje te hebben staan, ging ik voor het eerst naar Pinkpop dit jaar! Ik ging samen met mijn zussen en we gingen maar een dag, maar zagen toffe artiesten en het was sowieso een erg gave ervaring. Hopelijk gaat het komend jaar weer lukken, of wordt het een ander soortgelijk festival.

Welke landen heb je bezocht?

We zijn dit jaar een weekendje in Frankrijk geweest. Op uitnodiging voor de blog mochten we een paar dagen vertoeven in Villages Nature Paris. En we gingen ook nog een middag naar Disneyland. Verder zijn we dit jaar niet naar het buitenland geweest.

Wat zijn je favoriete momenten van 2017?

Ik moet toegeven dat een groot deel van 2017 als een soort waas voorbij is gegaan. Of beter gezegd, veel dingen gingen op de automatische piloot. Het was een jaar waarin ik heel veel heb moeten wachten. Toen ik in januari definitief besloot om naar de huisarts te gaan om te praten over een maagverkleining, verliepen de eerste twee maanden in sneltreinvaart. Ik ging al snel naar een groepsvoorlichting, daarna was de afspraak voor de screening en begon het lange wachten op een antwoord. Het meest favoriete moment is denk ik het telefoontje dat ik begin oktober kreeg, waarin ik te horen kreeg dat ik definitief goedkeuring had voor de operatie. Vanaf dat moment ging het heel erg snel, 18 oktober begon ik met de groepssessies en op 30 november vond mijn operatie plaats.

Op de weegschaal stappen en zien dat ik 10kg kwijt was, was trouwens ook wel een favoriet moment. Natuurlijk hebben we ook nog een heleboel mooie en leuke momenten gehad met de kinderen. Maik’s eerste hapje, de spontane knuffels die Luuk ons gaf, Maik’s eerste stapjes, de enorme pretogen van Luuk toen we in Parijs waren en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Wat is je grootste prestatie van het afgelopen jaar?

Dat is denk ik dat ik mijn hoofd boven water heb gehouden. Hetzij met soms een rothumeur, maar wat heeft het afgelopen jaar mentaal ontzettend veel met me gedaan. Ik ben mijn lichaam echt gaan haten en merk dat ik nu de kilo’s er vanaf gaan, steeds vaker trots op mezelf kan zijn.

Wie of wat heb je het meeste geknuffeld in 2017?

Luuk, Maik en Sjef. Want onze Sjef is ook echt een enorme knuffelkont!

Wat is het beste dat je afgelopen jaar hebt gekocht?

Dat zou best wel eens mijn Bullet Journal geweest kunnen zijn. Wat een grote uitgave he 😉 Maar de Bullet Journal helpt me om heel veel dingen op een rijtje te zetten. Mijn lijstjestic in bij te houden en het helpt mijn hoofd leeg te maken, zodat er tijd en ruimte is voor werk en prive zaken.

Waar heb je het meeste geld aan uitgegeven?

Benzine. Gok ik, haha. Normaal gesproken rijden we helemaal niet zoveel met de auto, maar alle ritjes naar het ziekenhuis in Amsterdam, met daarbij ook nog de bijbehorende parkeerkosten, zijn een flinke kostenpost geweest dit jaar. Gelukkig ben ik verder goed verzekerd en kost de rest van de operatie etc me niets.

Ben je verliefd geworden?

Nee, ik ben nog steeds de gelukkige partner van Joost. Inmiddels 4 jaar. En we waren op nieuwjaarsdag 8 jaar samen.

Welke muziek zal je altijd herinneren aan 2017?

Haha dat is denk ik Machine Gun Kelly. Ik moet daarom lachen, omdat ik zeker weet dat als mijn zussen dit lezen, ze heel hard moeten grinniken. Ik kende ze helemaal niet, maar we gingen naar Pinkpop en mijn jongste zus is al een tijd erg fan van MGK, ik had geen idee wat me te wachten stond en vond het in eerste instantie dan ook niet echt hele leuke muziek. Maar ik was erg onder de indruk van de drummer, die met heel veel energie en allerlei trucjes met zijn drumstokken, achter dat drumstel zijn ding deed. Ik besloot dan ook mee te gaan naar hun optreden in Tilburg in oktober. En toen moest ik toegeven het toch wel erg leuk te vinden, dus gingen we de volgende dag ook nog naar hun optreden in Groningen. Ik heb niet zoveel met hiphop, maar MGK maakt ook gebruik van flink gitaarwerk en dan kan ik het blijkbaar toch heel goed hebben. Het zijn geen “standaard” hiphop optredens, maar er wordt echt een show weggeven en de band is erg goed. Dus ik ben stiekem toch wel fan.

Wat deed je op je verjaardag?

Met mijn verjaardag was het super warm, onverwachts. Samen met mijn moeder vertrok ik halverwege de middag naar Amsterdam, waar we nog een tijdje op een warm terras hebben gezeten en daarna gingen we naar het concert van Anouk. Na al die jaren fan te zijn van Anouk, zag ik haar voor het eerst live. En wat was het goed!

Waar heb je om moeten huilen?

Om het hele maagverkleining traject. Ik heb er regelmatig tranen om moeten laten. De onzekerheid of ik de operatie wel zou krijgen, was continue op mijn schouders aan het drukken. En de blijdschap was dan ook groot toen ik in oktober het verlossende telefoontje kreeg. Maar het meest heb ik moeten huilen toen ik uit de narcose kwam na de operatie. Ik heb gehuild als een baby, zo blij was ik dat de operatie achter de rug was en dat het gelukt was. Mijn nieuwe leven ging beginnen, doodsbang was ik ineens.

Waar werd je heel erg blij van?

Van de weegschaal! Ik ben nog nooit met zoveel plezier (elke dag) op de weegschaal gestapt haha. Inmiddels moet ik het wat vaker laten en me proberen maar een keer per week te wegen, maar dat is best lastig als je echt iedere dag gewicht verliest. Toch kan dat ook een valkuil van me worden, want de kans is groot dat je minder gaat eten als de weegschaal gelijk blijft, terwijl het dan waarschijnlijk niks met m’n eten te maken heeft. Maar ik word vooralsnog erg blij van de cijfers op de weegschaal.

En ik werd natuurlijk ook heel erg blij van alle nieuwe dingen die Maik ging doen. Wat is hij enorm gegroeid. Als ik foto’s van een jaar geleden kijk, was hij natuurlijk nog maar 3 maanden oud en nu loopt hij, eet hij als een bouwvakker en begint ook echt de oren van ons hoofd te kletsen. Luuk is ook enorm gegroeid. In maart 2018 gaat hij immers al naar de basisschool. De tijd vliegt!

Wat had je vaker of meer willen doen?

Ik had wat liever voor mezelf willen zijn, niet zo hard willen zijn en met een positiever gevoel naar mezelf willen kijken. Maar dat lukte niet. Ik heb flink met mijn spiegelbeeld geworsteld dit jaar. Ik was zo klaar met m’n dikke lijf, dat ik er ook niets positiefs meer aan kon bedenken.

Wat had je minder willen doen?

Ik had minder willen werken! Nu ik na de operatie al een aantal weken erg rustig aan doe, merk ik hoe goed het me doet om te ontspannen. En hoeveel meer tijd ik hierdoor heb voor de kinderen. Dat is natuurlijk veel belangrijker dan werk! Komend jaar wil ik dan ook graag minder werken, vooral efficiënter werken, waardoor ik er minder uren in hoef te steken.

Heb je iemand gemist?

Niet perse. Ik heb wel heel bewust afscheid genomen van een aantal mensen die heel erg vaak heel erg negatief in het leven stonden. Ik ben daar gevoelig voor en werd er dus regelmatig in meegetrokken. In 2017 koos ik heel bewust voor mezelf en ik besloot dat ik die negativiteit er niet bij kon gebruiken. Daarmee heb ik mensen moeten kwetsen en ja ik heb ze op zich wel gemist, maar mijn leven is er wel een stuk fijner van geworden. En dat was het doel.

Wat is het belangrijkste dat je in 2017 geleerd hebt?

Dat ik echt veel liever voor mezelf moet zijn. Ik ben heel streng voor mezelf. Alles kan altijd beter, mooier, harder, groter en al wat niet meer. Ik moet leren dat sommige dingen ook genoeg zijn. Ik krijg er hulp bij en het gaat steeds beter. Al ben ik er nog lang niet hoor. Het is een mooi streven om hier in 2018 nog meer tijd in te steken en er steeds meer van te leren.

Geef 2017 een cijfer van 1-10

Een 6. Geen hoog cijfer, maar zoals je aan mijn antwoorden wel kunt lezen, heeft alles rondom de maagverkleining heel erg op mijn schouders gedrukt. Vaak was het spanning waar ik me geen raad mee wist. Ik was niet altijd even lief en aardig, zeker niet tegen de mensen om me heen. Ik kon niet anders, want ik deed net zo lelijk tegen mezelf. Maar ik hoop wel echt dat ik nu de kilo’s er vanaf vliegen, ook de nare gevoelens over mezelf van me af kan schudden en hierdoor een betere moeder, partner, dochter en vriendin kan zijn.

Zie hier mijn jaaroverzicht van 2013
Zie hier mijn jaaroverzicht van 2014
Zie hier mijn jaaroverzicht van 2015
Zie hier mijn jaaroverzicht van 2016
]]>

3 January 2018
Blog jaaroverzicht 2017 tag
De laatste week van het jaar is in volle gang, de blogs met jaaroverzichten schieten dus als paddestoelen uit de grond. En ik doe daar uiteraard aan mee. Net als ieder jaar maak ik een persoonlijk jaaroverzicht, maar ik wil ook heel graag terugblikken op mijn blogjaar. Dit doe ik door de door mij bedachte blog jaaroverzicht tag van vorig jaar nog eens in te vullen. Wil jij de tag overnemen? Super leuk! Laat het me vooral weten door een berichtje achter te laten, dan kom ik het lezen. En vergeet je niet naar dit artikel (of die van vorig jaar) te linken?

Wat is het leukste dat je hebt meegemaakt in het afgelopen blogjaar?

We mochten met het hele gezin voor het eerst op persreis! En nog gelijk in het buitenland ook. In september vertrokken we met zijn viertjes naar het mooie Villages Nature Paris in Parijs, vlakbij Disneyland. We gingen trouwens ook nog een dagje naar Disney, wat was het een heerlijk weekend. En ook de mama bloggerstour over de Negenmaandenbeurs vond ik erg leuk en gezellig om te doen!

Zijn er ook dingen die je minder leuk vond?

Nu MamaKletst voor ongeveer 80% van mijn inkomsten zorgt, is het soms wel erg hard werken en vooral in drukke periodes werk ik me een slag in de rondte om alles rond te krijgen. Dat zorgt soms voor veel stress en spanning. Overigens hebben we daardoor wel besloten om de kinderen allebei naar een kinderdagverblijf te brengen. We hoopten dit te kunnen voorkomen, maar iedere avond en ieder weekend volle bak moeten werken, begon me op te breken. Ik ben blij dat ik op deze manier toch twee werkdagen per week heb. En zelfs met grote regelmaat weer events kan bezoeken.

Hou je je bezig met bezoekersaantallen? Zo ja, was je tevreden over je cijfers dit jaar?

Ja ik hou me er zeker mee bezig. Elke maand maak ik een overzicht van de bezoekersaantallen van die maand en ook mijn social media volgers hou ik daarin bij. Ik vind het leuk om te merken dat er groei heeft plaatsgevonden. Qua bezoekersaantallen is dit zo’n 20% vergeleken met vorig jaar. Dit is minder dan ik van te voren had gehoopt. Maar ik kon me een jaar geleden nog niet voorstellen hoeveel tijd en vooral energie het hele maagverkleining traject zou kosten. Hopelijk vindt er komend jaar dus een grotere groei plaats. Daar ga ik wel voor in elk geval!

Wat is de leukste samenwerking die je hebt gedaan?

Dat was de persreis die we mochten maken naar Parijs, die ik hierboven ook al noem, maar ik vond het ook heel erg fijn om met Hasbro samen te werken, ik heb leuke dingen mogen reviewen voor Sinterklaas, o.a. de Play-Doh spelen & leren, het Spiderman Masker en Monopoly Gamer. En sowieso vind ik vrijwel alle samenwerkingen leuk. Want als ik het niet vind passen op MamaKletst, vindt de samenwerking niet plaats.

Wat zou je in 2018 helemaal anders willen doen?

Afgelopen jaar heb ik in sommige periodes mezelf de druk opgelegd om meer dan een artikel per dag te plaatsen. Dat wil ik komend jaar echt helemaal anders doen. Een artikel per dag is meer dan genoeg. En lukt het een keer niet om iets te posten, is er ook geen man overboord. Daarnaast wil ik in 2018 meer doen met mijn oude content. Niet alleen nieuwe artikelen zijn belangrijk, maar het is juist zo leuk om soms ook oude artikelen onder de aandacht te brengen.

Wat zijn je 3 favoriete artikelen van andere bloggers dit jaar?

Dit blijft toch een lastige vraag, want ik lees vrij veel blogs (en sommige periodes maar erg weinig), maar er zijn er meerdere die tot mijn favorieten behoren. Toch heb ik er drie onder elkaar gezet.
1. ‘Ik beken… Mijn kinderen slapen in de kleren voor morgen‘ van Fleur. Omdat ik het een geniaal idee vind. Mijn kinderen slapen ook niet altijd in een pyjama en ik vind het knap van Fleur dat ze hier zo voor uit komt. Toevallig weet ik dat het door verschillende websites is overgenomen en dat er daardoor ook wel een bak stront over d’r leeg is gegooid, maar daar heeft ze gelukkig maling aan. Doe mij ook zo’n dikke huid!
2. ‘Ik had een makkelijke bevalling‘ van Marije. Het is een artikel geschreven n.a.v. een van onze vele Whatsapp gesprekken. Op Twitter werd er lacherig gedaan over vrouwen die een makkelijke bevalling gehad hebben. Die weten immers niet hoe zwaar het kan zijn. Marije had een makkelijke bevalling, maar beviel wel van een prematuur en had het dus alles behalve makkelijk. Jammer dat zoveel mensen direct met een oordeel klaar staan. Ellende is niet met elkaar te meten, dat blijkt maar weer.
3. Kerstmis is net voorbij maar het ‘Sinterklaas Pakjesavond speurtocht met opdrachten‘ van Linda vond ik ook erg leuk. Ik heb allerlei inspiratie opgedaan voor Pakjesavond volgend jaar!
Welk artikel vond je het leukst om te schrijven?

Afgelopen jaar schreef ik een reeks artikelen over (be)sparen en vooral het artikel Hoe maak je sparen leuk? vond ik erg leuk om te schrijven. Schrijven over besparen vind ik sowieso erg leuk en dat wil ik in 2018 ook graag vaker doen. Over het algemeen worden de artikelen over dit onderwerp best goed gelezen, dus ik ben heel benieuwd of dat ook zo is als ik er vaker over schrijf. Maar daar komen we vanzelf wel achter.

Welk artikel is het slechtst gelezen in 2017?

Dat is ‘mijn eerste jaar als mama‘ van een van de gastbloggers.

Welk artikel is het best gelezen in 2017?

Dit is ieder jaar een terugkomend best gelezen artikel, want weer staat met stipt op 1 het HEMA mama basics artikel.

Wat zou je nog willen leren?

Er zijn nog best veel dingen die ik zou willen leren. Beter netwerken bijvoorbeeld, maar ook nog meer over SEO teksten schrijven, het verbeteren van oude content en bovenal wil ik veel meer structuur in mijn werk willen leren te krijgen. Hopelijk gaat het werkboek voor een structuurjunkie in spe van Cynthia me hier mee helpen. Je koopt het hier.

Welke andere blogger zou je in 2018 (weer) willen ontmoeten?

Mijn lieve blogvriendinnen natuurlijk. Als je het groepje meiden waar ik nu dagelijks contact mee had, vorig jaar verteld zou hebben dat er een vriendschap zou ontstaan, zouden we waarschijnlijk voor een groot deel heel hard gelachen hebben. Maar toch is er een vriendschap ontwikkeld en delen we erg veel met elkaar. Vooral werkgerelateerde dingen en dat is fijn, om vriendinnen te hebben waar je mee kunt sparren. Ik weet zeker dat ik ze allemaal (weer) zal ontmoeten in 2018.

Maakt het bloggen je nog steeds gelukkig?

Ja absoluut, bloggen hoort bij mijn leven. Het is veel meer dan alleen werk, het zorgt namelijk ook voor ontspanning en dat is fijn. Ik vind het heerlijk om artikelen te schrijven, er foto’s bij te maken of zoeken en natuurlijk de interactie die ik heb met lezers is ook erg leuk.

Je belangrijkste doel voor 2018

Mijn belangrijkste doel is om het bloggen door te zetten, leuk te blijven vinden en er ook echt voor te zorgen dat het de meeste tijd ook echt ontspannend blijft.

Blog jij ook? Wat is jouw best gelezen artikel van dit jaar?
]]>
28 December 2017
Maagverkleining: Ik heb een datum!

De afgelopen weken ben ik geleefd, ik leefde van ziekenhuis naar ziekenhuisbezoek, deed tussendoor mijn werk en probeerde waar het lukte ook nog wat leuke dingen te doen. Nog voor de laatste groepssessie zou plaatsvinden, wist ik dat de datum ieder moment doorgebeld kon worden. En dat was super spannend. De wereld stond even op zijn kop, toen ik de operatiedatum hoorde en alles werd ineens heel echt.

Voortraject van 6 weken

Na het telefoontje dat ik door de screening heen was gekomen en mocht starten met de groepssessies kon mijn geluk niet op. Eindelijk zou het gaan beginnen allemaal. Het was wel wat spannend om die eerste keer naar het ziekenhuis te gaan. Een vreemd ziekenhuis, waar ik nog nooit eerder ben geweest en waar zo’n enorme verandering van mijn leven gaat plaatsvinden. Ook was ik best nerveus over hoe de groepssessies zouden gaan. Zou ik leuke groepsgenoten hebben? Hebben we wel een klik en wat gaan we allemaal bespreken?

Al na de eerste sessie werd duidelijk dat het allemaal wel mee zou vallen. De druk was van de ketel en we waren allemaal nerveus, ons staat allemaal hetzelfde te wachten en zo’n operatie is nu eenmaal spannend. Het voortraject duurt 6 weken, waarbij je 1 keer per week een dagdeel naar het ziekenhuis komt. Het staat helemaal in het teken van de operatie. Waarom willen we de operatie, wat wensen we voor daarna, hoe kun je voor en na de operatie sporten en bovenal; hoe gaat het met eten na de operatie en wat kun je voor de operatie al doen om te wennen aan hoe het na de operatie zal zijn? Op voorhand zag ik best tegen het hele traject op, maar inmiddels weet ik dat je er veel van leert en ben ik blij dat ik het op deze manier zal doen.

Het telefoontje met de operatiedatum

Nog voor de een na laatste groepssessie werden de eerste twee groepsgenoten al gebeld met een operatiedatum. Daar werden we allemaal toch wel zenuwachtig van. De rest van de telefoontjes zou snel volgen. Toen we elkaar de een na laatste woensdagmiddag zagen, was de spanning goed te merken, de een wordt er wat giechelig van, de ander wat stiller en weer iemand anders begint er meer van te praten. Overigens hoor ik bij de eerste en de laatste categorie. Ik sprak uit dat ik hoopte dat ik in de week van 27 november aan de beurt zou zijn en dan bij voorkeur de dinsdag.

De volgende ochtend probeerde ik wat werk te verzetten, maar hield ondertussen ook scherp mijn telefoon in de gaten. Toen rond half 11 de telefoon ging met daarop een anoniem nummer, wist ik genoeg. Het was inderdaad het ziekenhuis met de operatiedatum. Op maandag 27 november zal mijn operatie plaatsvinden. Dat is vanaf het telefoontje al 11 dagen later. Wat gaat het snel nu! Een week later mag ik bellen om te horen hoe laat ik me kan melden ’s morgens. En na het ophangen licht ik natuurlijk direct familie, vrienden en groepsgenoten in. Ik blijk met nog 2 groepsgenoten op dezelfde dag geopereerd te worden en waarschijnlijk liggen we dan ook samen op zaal na de operatie. Dat is gezellig!

Aftellen naar de operatie

Direct slaat mijn hoofd op hol, ik moet nog zoveel doen voor de operatie. Ons huis is een puinhoop, er moeten nog wat administratieve dingen geregeld worden voor de opvang van de kinderen, ik ben nog lang niet klaar met mijn werk en ik moet niet vergeten vanaf vandaag te starten met het slikken van mijn vitaminepillen. Lijstjesgek als ik ben, begin ik direct met het onder elkaar zetten van alles wat nog moet gebeuren en even twijfel ik of het nog wel verstandig is om te gaan slapen de komende 11 nachten, haha. Maar goed, wat gedaan kan worden, kan gedaan worden en wat niet, dat niet. Er is geen man over boord als bepaalde dingen niet lukken.

Griep!

Als ik een paar dagen voor de 27e ineens de griep krijg, word ik toch wel zenuwachtig. Zal ik wel geopereerd worden als ik ziek ben? Alsof het zo moest zijn, werd ik gebeld dat de operatie werd uitgesteld wegens een spoedgeval. En blijkt dat ik pas op 30 november geopereerd zal worden. Heb ik mooi een paar dagen langer de tijd om op te knappen.

Het aftellen is begonnen. Nog maar heel even tot mijn nieuwe leven!

Als jullie dit lezen is de operatie al weer een paar weken geleden. Om mezelf in de periode na mijn operatie wat rust te gunnen, heb ik heel veel vooruit geschreven. Op mijn blog kun je binnenkort lezen hoe de operatie is gegaan, hoe het met me gaat en of ik al ben afgevallen. Wil je liever nu al weten hoe het gaat? Volg me dan via Instagram. Daar deel ik veel hoe het met me gaat. Ook op de Facebookpagina Mini maag kun je lezen hoe het gaat.

18 December 2017
Kerst met HEMA

It’s the most wonderful time of the year! Nog ongeveer 2 weken en het is weer kerst, mijn favoriete tijd van het jaar. Een mooi opgetuigde kerstboom, heerlijk eten met familie en de meest chique kleding en make-up. Wat zijn de trends dit jaar? HEMA liet ons dit afgelopen donderdag zien op het Hema kerstevent. Lees snel verder voor mijn favorites en tips/tricks!

HEMA Make-up

Kerst is de tijd van het jaar om uit te pakken met je make-up. Goud, glitters en mooie warme kleuren zijn favoriet. Tijdens het Hema kerstevent kregen we ook de make-up kerstcollectie 2017 te zien en ik ben echt heel enthousiast!

De kleur goud springt eruit! Je vindt het terug in de lipgloss, wimpers, oogschaduw en zelfs een gouden glitterverstuiver. Super makkelijk, geen gedoe meer met glittergels en spuitbussen. Mijn favoriet is het highlighter palette. Ik heb zelf een lichte huid, maar kan met dit palet alle kanten op. De kerst kunstnagels vind ik ook erg leuk en handig: je hebt ze er na de kerst zo weer af!

Tip: De witte glanskleur is heel mooi om te gebruiken als highlighter op de bovenkant van je neus of de cupidbow (boven de mond). Zo laat je je gezicht smaller lijken.

HEMA kleding

Ik denk dat de meest chique kleding wordt verkocht rond kersttijd. Je wilt er toch netjes uitzien en misschien zelfs wel een beetje over the top! Ook dit jaar heeft Hema voor ieder wat wils. Ik was vooral benieuwd naar kerstkleding voor baby’s/kinderen. Het is Jaxx zijn eerste kerst die hij bewuster mee maakt, dus ik steek hem graag in een leuke trui of een mooi overhemdje. Mijn favorieten zijn deze leuke kersttrui en voor de meisjes deze fantastische tutu!

Een duidelijkere foto van de tutu:

Ook aan de hond is gedacht! Koop je matching honden onesie bij de HEMA, zodat ook hij in style kan feest vieren.

Dineren met HEMA

In mijn ogen is het belangrijkste van kerst, toch wel het samen dineren met familie. Uiteraard aan een mooi gedekte tafel met heerlijk eten, zoals varkenshaas en lamsbout. Ik ben zelf niet zo’n keukenprinses en eerlijk gezegd is koken ook niet echt mijn hobby. Ook daar heeft de Hema aan gedacht! Deze heerlijke gehaktballetjes hoef je alleen maar even in de oven te doen en ze zijn klaar om opgegeten te worden. Hoe makkelijk is dat?!

Tip: De balletjes zijn er ook in een groter formaat. Door deze in stukjes te snijden en er een kerstprikker in te doen, ziet het er toch chique uit!

Tijdens het event heb ik een leuk idee opgedaan voor aankomende kerst. Er stonden allemaal mooi gedekte tafels met allerlei verschillende soorten eten. Een lopend buffet! Hoe leuk is het om dat ook zelf te doen tijdens de kerst. Een tafel met brood en lekkere salades en kaasjes, een tafel met warme hapjes en vlees en een tafel met zoetigheden. Nu is het thuis een beetje te veel van het goede om drie tafels neer te zetten, maar het idee van een lopend buffet vind ik heel leuk! Hieronder wat foto’s ter inspiratie.

Hema heeft ook aan het dekken van de tafel gedacht. Dit vind ik wel echt heel leuk om te doen. Het ziet er gezellig uit en mensen krijgen meteen een glimlach op hun gezicht bij een mooi gedekte tafel. De goede sfeer is zo belangrijk voor het samenzijn. Mijn favoriet zijn de servetringen in de vorm van een hertenkop. Heel schattig!

Tip: Geen zin om heel veel te moeten afwassen? Bij Hema koop je kartonnen bordjes voor het diner. Ze zien er chique uit, dus niemand zal door hebben dat ze van wat goedkopere bordjes eten.

HEMA cadeautjes voor onder de boom

Ik hou van cadeautjes! Nog leuker vind ik het om cadeautjes te geven. En ook daarvoor kan je bij de Hema prima terecht. Ik heb al het één en ander gekocht bij de Hema voor aankomende kerst. Hieronder enkele favorieten!

De cadeautjes zien er het leukste uit als ze zijn ingepakt en onder de kerstboom liggen! Hema heeft altijd al leuk inpakpapier, stickers en lintjes, maar met kerst laten ze ons ook niet in de steek. Naast het standaard inpakpapier zijn er ook kant en klare verpakkingen en tasjes. Heel makkelijk als je of niet goed bent inpakken of last minute nog wat haalt. Ik vind inpakken heel leuk, dus ik mezelf alweer een faillissement gekocht in de winkel. Voor je kerstkaarten kan je ook terecht bij de Hema en ze zijn een stuk goedkoper dan kaarten in andere winkels.

Tip: Voor leuke en handige inpak ideeën kijk ik altijd op Pinterest. Er staan ook veel DIY tips en tricks op.

Ik hoop dat jullie genoeg ideeën hebben opgedaan voor aankomende kerst. Ik wil Hema nog wel even complimenten geven voor de workshop kaarten maken tijdens het event. Je kon zelf een kaart versieren met een leuke tekst en stickers/lintjes en stempels. Deze worden dan opgestuurd naar eenzame ouderen. Chapeau!

12 December 2017