Category: lifestyle

Werkende moeder – Hoe ik alle ballen hoog houd

Blog door Lize – Dat ik wilde blijven werken als ik moeder zou worden, was geen discussie. Ik wilde graag iets voor mezelf blijven doen en professioneel uitgedaagd blijven. Ik zeg hier absoluut niet mee dat ik iets heb tegen thuis blijvende mama’s, want ook hier heb ik respect voor. Ga maar na dat thuisblijvende mama’s echt 24/7 met hun kindjes bezig zijn, ik heb als werkende moeder nog een paar dagen in de week dat ik even kan uitblazen als Huub in een wat moeilijkere periode zit. En dan zeggen mensen wel eens: “ja, maar je werkt op een kinderdagverblijf.”. Dat is toch echt anders dan 24/7 met je eigen kinderen in de weer zijn.

Enfin, ik wilde dus blijven werken. In eerste instantie zou ik 4 dagen gaan werken, maar vlak voordat ik weer moest gaan werken, heb ik toch besloten 3 dagen te gaan werken. Ik wil graag de meeste tijd met Huub doorbrengen, hem zelf voor het grootste gedeelte zelf opvoeden en heel veel van zijn ontwikkeling meemaken. Ik kon de beslissing om 3 dagen te gaan werken voor mijn verlof nog niet maken, omdat ik mijn baan als vestigingsmanager dan ook moest loslaten. Dat vond ik moeilijk. Toen die kleine er eenmaal was, was die beslissing niet zo moeilijk meer. Hij is het allerbelangrijkste en ik wil gewoon veel bij hem zijn, maar een paar dagen in de week even met iets anders bezig zijn, vind ik ook heerlijk. Ik ben nu senior pedagogisch medewerker (verantwoordelijk voor het uitvoeren van het pedagogisch beleid en activiteitenprogramma) en daar ben ik heel tevreden mee.

Alle ballen hooghouden

Toen ik nog verlof had, dacht ik dat als ik zou gaan werken we een strakke planning nodig zouden hebben en het op de dagen dat werk heel hectisch zou zijn. Eerlijk, het is me reuze meegevallen. Nou moet ik zeggen dat we het best goed geregeld hebben. Op maandag is mijn man thuis. Hij werkt dan een halve dag en dat gaat tot nu toe erg goed. Op dinsdag en woensdag gaat Huub naar het kinderdagverblijf. Niet naar het kinderdagverblijf waar ik werk. We wilden juist dat Huub ook leert om bij andere mensen te zijn. Op donderdag en vrijdag ben ik thuis. Af en toe werk ik ook nog op donderdag en dan past mijn moeder of schoonmoeder op.

Toch kan het nog best hectisch zijn en hebben we ook wel eens dagen dat ik het gevoel heb dat ik van hot naar her ren. Vooral de dinsdag is altijd erg druk dus dat is onze “Makkelijke Eetdag” (bestellen/afhalen/opwarmen). Naast dat we dus allebei werken, Huub naar de opvang brengen, moet er ook nog gekookt worden, huishouden worden gedaan, boodschappen, etc. etc. etc. Eerlijk is eerlijk, ons huis ziet er soms uit als een slagveld. Overal was, afwas, speelgoed, post. Soort huishouden van Jan Steen haha…

Mijn man doet vaak in het weekend boodschappen en ik probeer op donderdag en vrijdag het verdere huishouden te doen. Koken lukt eigenlijk altijd wel, behalve op dinsdag. Nu vragen jullie je misschien af, jeetje hoe ziet die dinsdag eruit? Het valt mee hoor, maar het is een hectische dag en als we zouden moeten koken dan zitten we denk ik om 22:00 uur een keer met een kop thee op de bank. Maar om je een kijkje te geven hoe deze dag verloopt hier ons schema:

6:45 uur          : Mijn wekker gaat. Ik ga er uit en ga mezelf opfrissen, opmaken en aankleden    (douchen doe ik altijd de avond ervoor). Ik maak een fles voor Huub.

7:00 uur          : Mike zijn wekker gaat en hij maakt Huub wakker om de fles te geven. Ik maak intussen thee voor ons en mijn eigen ontbijt.

7:15 uur          : Ik kleed Huub aan zodat Mike zich kan opfrissen/douchen, aankleden en ontbijten.

7:50 uur          : Ik knuffel Huub (en Mike haha) en spring op de fiets. Mike gaat met Huub naar het kinderdagverblijf.

8:10 uur          : Ik neem de trein naar mijn werk.

8:30 uur          : Mijn werkdag begint.

16:00 uur        : Mike is klaar met werken en gaat Huub ophalen. Hij moet uit Ede komen dus is nog wel een uur onderweg.

18:00 uur                    : Ik ben klaar met werken en ga naar de trein. Mike is inmiddels al thuis met Huub en geeft hem een groentehap als hij die nog niet heeft gehad op het kinderdag verblijf.

18:45 uur        : Ik ben thuis. Als ik pech heb met de trein ben ik pas om 19:00 uur thuis.

19:30 uur        : Wij gaan eten.

20:00 /

21:00 uur        : Huub krijgt een fles en gaat vervolgens naar bed.

20:30 uur        : Tea time voor papa en mama. En we gaan lekker serie kijken.

22:30 uur        : Ik ga naar bed (moet de volgende ochtend om 7:30 uur beginnen met werken. Gelukkig kan ik dan met de auto).

Hulp van de oma’s

Huub heeft twee hele lieve oma’s, en opa’s natuurlijk, die graag oppassen. Als Huub niet zo lekker is of we hebben een probleem met werk, dan hoeven we maar te bellen en ze komen oppassen. Maar onze grootste hulp is toch wel mijn moeder. We hoeven maar te bellen en ze komt. Ze roept ook altijd: “bellen hè, als er wat is. Ik kom oppassen”. Toen ik nog zwanger was heeft ze meerdere malen gezegd dat ik echt moest blijven werken en dat we altijd een beroep op haar konden doen. En dat maakt ze dubbel en dwars waar. En niet alleen met oppassen is ze een grote hulp, maar soms komen we thuis en heeft ze stiekem het hele huis schoongemaakt en opgeruimd. Dat hoeft echt niet zeggen wij dan, maar zoals mijn moeder altijd zegt (dit is een soort levensmotto van haar haha): “ik doe het lekker toch”. Dus: Lieve mama, bedankt voor alle hulp en steun!

Naast onze ouders kunnen we ook altijd rekenen op een aantal vrienden van ons en mijn nichtje. Op mijn schoonzusje en haar man kunnen we zeker ook rekenen, maar die wonen in Duitsland dus dat wordt wat moeilijker. Maar je merkt aan alles dat ze ondanks de afstand voor ons klaar staan.
Het is ontzettend fijn dat we een netwerk om ons heen hebben van lieve mensen die graag helpen. Dit zorgt ervoor dat we beiden kunnen blijven werken, iets wat ik graag wilde, en zo af en toe samen tijd kunnen doorbrengen. Bedankt!

Eigen leven en leven samen met Mike

Wat zal ik daar eens over zeggen hahah…. Tja, een eigen leven en een leven samen met je man/vriend komt een beetje op de 2^e plaats. Maar ach, dat is helemaal niet erg, althans dat vind ik. Toch merk ik nu Huub een half jaar is geweest ik weer meer behoefte krijg aan dingen voor mezelf en dingen samen doen met Mike (naast werken en ’s avonds als Huub slaapt Netflix kijken). Ik krijg er weer behoefte aan om met vriendinnen dingen te doen, een dagje te winkelen met mijn moeder of met Mike lekker uiteten te gaan.

We pakken dit langzaam weer op, maar het lastigst vind ik het plannen. Alles moet natuurlijk om Huub en ons werk heen gepland worden en we moeten oppassen hebben. Nu zijn wij hier een beetje lastig mee en willen niet iedereen laten oppassen. Naast de opa’s en de oma’s hebben we nu Huub een half jaar is geweest meer mensen die we op heb kunnen en willen laten passen. En dat is heel fijn.

Toch blijft het een uitdaging. Laatst zouden we voor het eerst weer eens samen een nachtje weggaan. Huub zou bij mijn ouders slapen en wij lekker naar Brugge. Maar toen werd Huub die week behoorlijk ziek (en ik ook), dus hebben we besloten het af te zeggen. Uiteindelijk zijn we wel een dagje samen naar Knokke geweest en dat was ook heel fijn en leuk. Ach, over een paar maanden (want dan hebben we pas weer plek in de planning hahah) proberen we het weer een keer. Ik zeg maar zo: een nieuw leven vol nieuwe uitdagingen. En…. I love it!

Hoe hou jij alle ballen hoog? En aan wie heb jij veel steun?
]]>

23 August 2016
Geen eigen kamer voor de baby

De nesteldrang is in volle gang en hoewel je zou denken dat ik daardoor ook druk bezig ben met een babykamer, is dat toch niet waar. Wij hebben straks namelijk geen eigen kamer voor de baby. Maar dat blijkt men toch over het algemeen wel gek te vinden.

Wij wonen in een vier kamer appartement. Hebben een ruime woonkamer, een grote slaapkamer en daarbij nog twee kleine slaapkamers van ieder 8 vierkante meter. Joost en ik slapen in de grote slaapkamer en Luuk neemt een kleine slaapkamer in gebruik. In de tweede kleine slaapkamer die we hebben, staan twee stapelbedden voor mijn gastkinderen. Daarnaast staan er nog wat kasten in de kamer om ook nog wat opbergruimte te hebben. Want daar hebben we (zoals bijna iedereen) wel gebrek aan.

Je zou kunnen zeggen dat het handiger is om de baby straks een eigen kamer te geven. Ik krijg dan ook regelmatig de vraag waarom ik de gastkinderen niet gewoon in campingbedjes verspreid over de drie slaapkamers neerleg en de kamer voor de gastkinderen als babykamer inricht. Maar dat is niet wat we willen.

Omdat ik als gastouder werk, moet het hele gezin al behoorlijk wat inleveren qua privacy. De ouders van de kinderen komen immers bij ons in huis, evenals de kinderen. De woonkamer wordt daardoor echt gedeeld. Het speelgoed dat daar staat, mag gebruikt worden door alle gastkinderen en de woonkamer is de plek waar het grootste gedeelte van de dag wordt geleefd. In onze slaapkamer wordt niet gespeeld of geslapen. Dat is ons domein en hoef ik dus ook niet aan ouders te laten zien tijdens een rondleiding. Daar heeft verder niemand iets te zoeken (en kan ik dus met een gerust hart eens iets neerleggen, zoals een stapel was).

Daarnaast vind ik het heel belangrijk dat Luuk een eigen plek voor zichzelf heeft. Dat heeft hij op zijn kamer. En hoewel hij er nog niet vaak speelt, is dat ook zeker geen plek om nog een ander gastkindje te laten slapen. Ik wil dat Luuk de mogelijkheid heeft zich terug te trekken, als hij die behoefte heeft.

Ook vind ik het samen slapen met je baby, in elk geval het eerste half jaar een goed idee. Ik had er niet aan moeten denken dat Luuk al in zijn eigen kamer zou slapen die eerste periode en ik genoot enorm van het feit dat hij in een wiegje naast ons lag. Die babykamer hebben we dus eigenlijk de eerste periode niet eens nodig gehad. Ja we verschoonden Luuk daar, maar dat was het. En dat gaat met de baby nu ook gebeuren. Ik heb een co-sleeper naast ons bed staan en daar zal de baby zo lang als wij het fijn vinden in gaan slapen.

En tegen de tijd dat de baby eraan toe is op een eigen kamer te slapen, zullen Luuk en de baby samen op een kamer slapen. Zo hebben ze de privacy binnen het gezin. En tegen de tijd dat ze ieder de behoefte hebben aan een eigen kamer, hoop ik dat we verhuisd zijn en tenminste 4 slaapkamers hebben, om ieder zijn eigen ruimte te geven.

Hoewel we niet druk bezig hoeven te zijn met een babykamer, moet er dus behoorlijk wat geschoven worden in de slaapkamers. In Luuk’s kamer staat een extra kledingkast, vol met kleding voor de baby. De commode ligt nu nog vol met Luuk’s ondergoed en pyjama’s, maar hier zal ook plek gemaakt moeten worden voor rompers en sokjes voor de baby. En in onze slaapkamer moest natuurlijk ook weer ruimte gemaakt worden voor een co-sleeper. Kortom er is nog genoeg te doen en ik kan mijn nesteldrang lekker z’n gang laten gaan.

Had jij een babykamer de eerste periode?

19 August 2016
Naam van mijn blog

Hier is dan het eerste artikel van de 30 Day Blog Challenge. Hoewel er helemaal geen heel bijzonder verhaal of enorme manier van denken achter zit, ga ik toch vertellen hoe ik aan de naam van mijn blog ben gekomen zo’n drie jaar geleden. Wauw, drie jaar geleden alweer! Time flies when you’re having fun!

Ik heb al eens eerder verteld dat ik al een jaar of 13 blog. Wat begon op web-streepje-log-punt-nl met allerlei zelfbedachte verschillende namen, werd uiteindelijk heel serieus met een eigen domein. Ik ga je niet vermoeien met de reden dat ik besloot dat domein te stoppen zes jaar geleden, maar ik miste het bloggen al snel. In de tussenperiode heb ik nog een tijdje op JoyceBlogt.nl geblogt, maar door problemen achter de schermen met een back-up, moest ik ook dat domein vaarwel zeggen.

En toen bleek ik zwanger van Luuk. De zwangerschap verliep niet heel erg soepel en ik begon het bloggen steeds meer te missen. Ik wilde weer een eigen website, waarop ik mijn verhaal kwijt kon en begon te brainstormen over een naam. Ik zou mama worden en ik wilde er een soort klets-blog van maken. Dus MamaKletst was al gauw bedacht. En toen die domeinnaam ook nog eens vrij bleek, had ik ‘m binnen no-time aangevraagd en was ik druk opzoek naar een leuke layout. De eerste blog op 8 december 2013 volgde al snel.

Er zit dus helemaal geen diepe gedachtegang achter de naam MamaKletst en de afgelopen 3 jaar heb ik ook wel eens getwijfeld aan de naam. Past een andere naam niet beter bij mijn blog? Maar als ik mijn twijfels daarover uitspreek naar sommige mensen, wordt me vaak direct al verteld dat ik niet eens aan een andere naam moet denken. MamaKletst past nu bij me en een andere naam hoeft mijn blog zeker niet beter te maken. Eigenlijk ben ik dus nog steeds heel erg blij over de naam en hier zal ik de komende jaren ook zeker nog blijven bloggen verwacht ik.

Hoe kom je aan de naam van jouw blog?

Met de 30 Day Blog Challenge NL, komen de 30 bovenstaande blogonderwerpen voorbij op MamaKletst. Niet in 30 dagen achter elkaar, maar wel in de komende maanden. Lees hier meer over de challenge.
]]>

18 August 2016
Lief! winterjassen

Vind jij het ook zo moeilijk om een leuke en goede winterjas voor je kind te vinden? En ben je inmiddels ook al opzoek naar een nieuwe winterjas voor komende winter? De eerste items van de nieuwe lief! lifestyle wintercollectie zijn inmiddels verkrijgbaar. In deze collectie kun je een ruime keuze aan lief! winterjassen vinden in de maten 56 t/m 128. Misschien voldoen deze jassen wel aan je wensen.

De jassen zijn voorzien van mooie faux fur details, gewatteerde capuchons en bijzondere prints, waardoor ze goed binnen de lief! collectie passen. Voor de jongens zijn legergroen, rood en kobaltblauw de belangrijkste kleuren dit seizoen en voor de meisjes zijn dit donkerblauw, fuchsia roze en ook legergroen veelvoorkomend.

Als ik bovenstaande groene jas met blauwe sterren zie, baal ik er bijna van dat ik al een hele leuke winterjas heb gekocht voor Luuk. Dit zou anders zomaar een kanshebber kunnen zijn. Ik hou persoonlijk wel van dit wat langere model bij winterjassen. En de kleur vind ik heel erg leuk. Fijn dat dit de mode is voor komende winter, in deze kleur ga ik vast nog veel leuke items kopen.

De prijzen van de jassen variëren van € 49,95 tot € 69,95 en zijn verkrijgbaar in de lief! lifestyle webshop en in de lief! conceptstore in Sliedrecht.

Wat vind jij van de wintercollectie van lief!?
]]>

17 August 2016
Weekoverzicht #102: Ziekenhuis

De week bestond vooral uit een bezoek aan het ziekenhuis voor een normale controle vanwege de zwangerschap en de rest van de week stond in het teken van dat bezoek. De uitslagen vielen me best wel zwaar en ik voel me steeds zieker worden. Jammer, maar helaas. Gelukkig mocht ik wel maar liefst twee keer naar onze ‘Klaas’ kijken via een echo en Luuk had veel zin om te knuffelen. Kijk je mee naar mijn week?

Zoals elke maandag kwam er een zwangerschapsupdate voorbij, wat kwamen er lieve reacties op. Ik maakte me nogal zorgen over of alles wel goed ging en ik kreeg veel meelevende reacties.

De minst leuke babybox die ik tot nu toe heb gehad, kwam voorbij als unboxing artikel. Ik laat je zien wat er allemaal in de Ouders van Nu Zwanger Box zit.

Dinsdag bleek Luuk helemaal onder de muggenbultjes te zitten. Ik zelf ook en dat maakte ons de muggenbulten twins. Hij vond het erg leuk om te zien dat ik dezelfde jeukende plekjes had haha.

Ik stopte eerder met werken dinsdag en ben even met Luuk op bed gaan liggen in de hoop dat hij zou gaan slapen. Dat deed hij niet, maar terwijl hij tv keek, kon ik gelukkig wel even wegdommelen. Die middag moesten we weer voor verschillende afspraken naar het ziekenhuis.

We haalden Joost op van zijn werk en reden richting het WKZ voor o.a. een groeiecho. Waar bleek dat onze ‘Klaas’ inmiddels een 3 weken te groot buikje heeft. Een flinke domper, aangezien het dus blijkbaar minder goed gaat met de zwangerschapsdiabetes dan ik dacht. Ook bleek mijn bloeddruk te hoog, dus ik was de rest van de dag een beetje van slag.

Woensdagochtend kwam er net als anders een weekoverzicht in foto’s voorbij.

En Luuk en ik gingen samen naar de Universiteit Utrecht, want ik kreeg een 3D echo, in ruil voor de gegevens die uit de echo zouden komen, voor een onderzoek naar de hersenontwikkeling van ongeboren baby’s. De echo was geweldig!

We konden goed zien dat ‘Klaasje’ enorm op zijn broer lijkt. En Luuk zag ook ineens heel duidelijk een babygezichtje op het scherm voorbij komen. In een klap werd er voor hem duidelijk dat er echt een baby in mijn buik zit. Zijn blik was goud waard. Hij is de rest van de dag extra lief voor me geweest en ging steeds kusjes geven op mijn buik haha.

Omdat sommige mensen niet goed zagen dat de broers erg op elkaar lijken, zocht ik deze foto van Luuk op, een dag oud was hij hier. Als je de foto’s zo onder elkaar ziet, zie je toch duidelijk de gelijkenissen.

Zoals ik al zei, Luuk was erg lief en gaf mijn buik steeds kusjes. Zo ontzettend schattig.

De leukste kraamcadeautjes van de Hema kwamen voorbij op mijn blog.

Hello vocht, waar heb je mijn enkels gelaten? Ik krijg meer en meer last van vochtophopingen in mijn enkels en voeten. En begin inmiddels ook te zien dat mijn gezicht sporen van vocht bij zich draagt. Ik word zo ellendig van deze kwaal, want dat vocht doet verdomd veel zeer als het in je gewrichten gaat zitten. Maar goed, het hoort bij de hoge bloeddruk klachten en ik heb er vorige zwangerschap ook wekenlang mee rondgelopen.

Deze afbeelding werd in een whatsapp groepje vol zwangeren gedeeld en ik moest er zo hard om lachen. Want ja, zo voelt het echt, iedere keer weer als ik wil opstaan.

Vrijdag besloot ik met de kinderen wat te kleuren aan tafel, zo kwam ik de werkochtend wat beter door. Ze vonden het heerlijk om wat te krassen met de stiften.

Zaterdagochtend werd Luuk opgehaald door tante Kim (mijn stiefzus) en ze gingen samen naar de kinderboerderij. Dit is overigens de enige foto van Luuk bij een dier, want verder vond hij de loopauto’s veel interessanter hahaha.

Er kwam weer eens een bestelling met kinderkleding binnen. Binnenkort laat ik alle items zien in een shoplog.

Zondagochtend is altijd feest. Terwijl papa uitslaapt, vermaken Luuk en ik ons in de woonkamer. Hij wilde nu graag zijn kokskleren aan en daarbij zijn zwarte pieten kraag haha. Lekker kind.

Zodra Joost wakker werd, dook ik het bed in, uitbuiken en proberen wat slaap mee te pikken. Ik voel me niet goed en breng het grootste gedeelte van de dag op bed door.

Dat vond Luuk overigens helemaal niet erg. Nadat we allebei een powernap gedaan hadden, knuffelden we wat af. Ook ruimde ik nog wat op in huis en maakten we sprongen met het ledikantje voor de baby. Die is inmiddels helemaal schoon en klaar om voor het eerst opgemaakt te worden. Hallo nesteldrang, fijn dat je er nog steeds bent, zelfs als ik me niet zo goed voel.

Voor komende week staat er niet zoveel op de planning. Ik heb een weekje vakantie, moet naar het ziekenhuis voor weer een uitgebreide controle en als ik me goed genoeg voel, ga ik zaterdagavond naar de bioscoop. Even eruit, daar heb ik enorm veel zin in. Hopelijk werkt mijn lijf mee!

Lees ook: Weekoverzicht #103
]]>

17 August 2016
Noppies kleding

Nooit gaf ik iets om merkkleding, niet voor mezelf, maar ook niet voor Luuk. Ik koop liever meer kleding voor een bepaald bedrag, dan minder. En dat de kwaliteit bij sommige goedkope merken wel eens minder is, dat heb ik ook gemerkt. Na verloop van tijd lubberen shirtjes uit, of zakt het model uit, waardoor je er eigenlijk niets meer mee kan. Nu ik weer zwanger ben, vind ik het een sport om zoveel mogelijk merkkleding voor weinig geld te scoren. En dat lukt met Noppies kleding regelmatig, maar ook met het merk Z8. Ben ik dan toch ineens overstag naar merkkleding?

Ik kreeg voor Luuk al eens een tweedehands spijkerbroekje van Noppies en die zat perfect. Ik merkte direct verschil in kwaliteit en het broekje bleef mooi. Terwijl Luuk veel over de vloer heen kroop met het spijkerbroekje aan. Waar ik bij veel andere broeken slijtage zag bij de knieën, was dat bij dit Noppies broekje absoluut niet het geval. Het enige nadeel vind ik de prijs. Zeker baby’s dragen bepaalde maatjes maar heel erg kort en dan weiger ik € 25,00 voor babykleding neer te leggen, die toch vrijwel alleen maar ondergespuugd en gepoept wordt. En wellicht maar 2 keer aan kan omdat hij er dan alweer uit is gegroeid.

Inmiddels heb ik er een sport van gemaakt om via veilinggroepen op Facebook voor zo min mogelijk geld allerlei toffe (tweedehands) items te scoren. Met name van Noppies. En hierdoor hangen er al hele mooie kledingstukken voor onze ‘Klaas’ in de kast. En tja, ik moet bekennen, ook bij de shirtjes en broekjes merk ik toch echt kwaliteitsverschil vergeleken met de broekjes en shirtjes van goedkopere kledingmerken. Langzaam maar zeker werd ik steeds meer fan van Noppies en ik kijk dan ook regelmatig bij verschillende webshops naar dit mooie merk. En soms kom je dan ook weer pareltjes tegen in de sale.

Zo keek ik onlangs op de vernieuwde website van Olliewood en zoals bij heel veel winkels momenteel, is er ook daar sale. Waaronder op de bovenstaande Noppies kleding. Alle items die je op de foto ziet staan heb ik voor een hele leuke prijs kunnen bestellen. Het witte pakje is voorzien van allemaal kleine sterretjes en lijkt heel erg op het eerste pakje wat we voor de kleine man klaar hebben liggen. Ik ben toch zo benieuwd hoe dat hem zal staan.

Het grote voordeel van de Noppies kleding vind ik toch wel dat de kwaliteit zo goed is, dat je het nog voor een leuke prijs kunt doorverkopen. En voor dat geld kun je weer lekker verder shoppen in de volgende maat(jes) die je nodig hebt voor je baby. Dat is me met de goedkopere kinderkleding merken nog niet gelukt. Zonde!

Geef jij veel om merkkleding voor je kindje?

14 August 2016
100% suikervrij voor kinderen

Waar mogelijk doe ik ontzettend mijn best om zo min mogelijk suiker te geven aan Luuk. Dit voer ik door in mijn werk als gastouder en natuurlijk ben ik ook van plan om baby 2.0 zo min mogelijk suiker te geven. Dat is iets waar ik me goed bij voel (en Joost natuurlijk ook) en vrij vaak commentaar op krijg. Toen mijn oog viel op het boek 100% suikervrij voor kinderen, was ik hier erg nieuwsgierig naar. Ik weet nog lang niet genoeg over waar welke hoeveelheid toegevoegde suiker in zit en hoopte dat dit boek me antwoorden kon geven.

Waar gaat het boek over?

Er is al veel gezegd over de gevaren van suiker. Vooral voor opgroeiende kinderen in het bijzonder. Tandbederf en overgewicht zijn een bekend gevolg van teveel zoet eten, maar er worden ook steeds meer verbanden ontdekt tussen suikerrijke voeding en obesitas, allergieën, gedragsproblemen en diabetes. Carola van Bemmelen en Ester Wiemer geven informatie en handige tips en spelletjes die kinderen en hun ouders bewuster maakt van de hoeveelheid suiker die ze eten en welke problemen er kunnen ontstaan. Er staan veel praktische basisrecepten voor kindergerechten in het boek, waar het hele gezin van smult.

Wat vind ik van het boek?

Wat een eyeopener is dit. Ik wist bijvoorbeeld al wel dat kant en klare drinkpakjes niet goed zijn en veel suiker bevatten. Maar dat het zoveel was, daar had ik geen benul van. In het boek staan handige overzichten met hoeveel suiker er in hele gebruikelijke producten zit en wat je als vervanging zou kunnen gebruiken. Bijvoorbeeld havermoutpap in plaats van een pyjamapapje. Of een glutenvrij rozijnenbroodje met banaan in plaats van een bruine boterham met jam.

Hoewel ik vind dat een bruine boterham gewoon moet kunnen (alleen dan niet met jam) en ze in dit boek wellicht een klein beetje doorslaan, heb ik er enorm veel van geleerd. Het boek heet ook niet voor niets 100% suikervrij voor kinderen. 100% is voor ons persoonlijk niet nodig. Toch was het goed om te lezen dat een potje babyvoeding soms wel degelijk suiker kan bevatten. Dat helpt toch in de keuze om zoveel mogelijk zelf babyvoeding klaar te maken als we daar weer aan toe zijn over een aantal maanden.

Het boek bevat hele leuke en lekkere recepten voor verschillende leeftijden. En er staan tips in hoe je om kunt gaan met de hoeveelheid suiker die op een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal genuttigd wordt. Veel tips waar ik veel aan heb. In het doen van een 30 dagen sugar challenge, waar het ook over gaat, geloof ik niet zo. En zou ik ook niet zien zitten. Maar het lezen van het boek heeft me wel nog bewuster gemaakt van de hoeveelheid suiker die we eten op een dag. We leven niet suikervrij, maar wel suikerbewust.

Beoordeling

Wat mij betreft is het boek een must-read voor iedere kersverse ouder die bewust om wil gaan met het geven van suiker.

★★★★☆ (4/5)
Het boek is o.a. te koop via Bol.com voor € 19,99.

8 August 2016
Zwangerschapsdiabetes – Hoe gaat het nu?

Het is alweer 12 weken geleden dat er voor de tweede keer tijdens een zwangerschap zwangerschapsdiabetes bij me werd ontdekt. Tijdens de vorige zwangerschap was dit pas met 32 weken het geval en nu was de uitslag met 16 weken al overduidelijk. Hoe gaat het nu ik al ruim 3 maanden een aantal keer per dag bloedprik en me aan een dieet hou?

Suikerwaardes

Al bij de eerste uitslag werd me in het ziekenhuis direct verteld dat ik hoogstwaarschijnlijk deze keer, in tegenstelling tot de vorige zwangerschap, wel insuline zal moeten spuiten. Omdat je over het algemeen later in de zwangerschap de suikerwaardes steeds minder goed onder controle kunt houden.

Gelukkig lijkt dat tot nu toe nog steeds niet het geval bij mij. Mijn suikerwaardes blijven met her en der een uitschieter nog binnen de perken. Wel merk ik bij de gekste dingen dat het steeds moeilijker wordt om de suikerwaardes laag te houden.

Het liefst zien ze dat ik geen waardes boven de 7.0 heb, wat voor een “echte” diabetespatiënt nog erg laag is. Op sommige dagen lukt het niet om hieronder te blijven, zonder dat ik echt iets geks doe. Ik hoop dus dat ik het vol kan blijven houden zonder insuline. Want nog steeds zit ik er niet op te wachten om in mijn buik te moeten spuiten. De vingerprikjes voor het bloedprikken vind ik al vervelend genoeg.

Dieet

Me aan het dieet houden vind ik misschien nog wel het meest vervelend. Al neem ik ook regelmatig nog wel iets lekkers. Op de een of andere manier reageert mijn suiker daar niet enorm op, dus zolang het goed blijft gaan, neem ik ook zeker af en toe iets lekkers. Ik vind het wel vervelend dat ik elke dag bezig moet zijn met wat ik wel en niet kan eten. Even buiten de deur eten gaat niet zo makkelijk. Want je moet rekening houden met de hoeveelheid koolhydraten en suiker dat ergens in zit.

Maar het is allemaal prima te doen. De scores zijn perfect als ik een beetje aardappelen met veel groente en een lekker stuk vlees neem, dus dat is fijn. Ik heb ook geen honger gedurende de dag en dat schijnen veel vrouwen met zwangerschapsdiabetes wel te hebben, dus ik mag in mijn handjes knijpen wat dat betreft.

De groei

De groei van de baby en mijn buik wordt nauwkeurig in de gaten gehouden. Door middel van het meten van mijn buik tijdens controles en ik krijg extra groeiecho’s om te zien of de baby niet te hard groeit. Voornamelijk bij het buikje, want die groeit vaak te hard als een moeder te maken heeft met zwangerschapsdiabetes.

Bij de laatste controle bleek het buikje van de baby een aantal dagen voor te lopen. Waar de echoscopiste dit allemaal nog wel mee vond vallen, vonden de medisch verloskundige en diabetesverpleegkundige dit toch wel zaak om heel goed in de gaten te houden. Waardoor ik nu iedere 3 weken een groeiecho zal krijgen. Ik vind het in elk geval nog niet zo schokkend allemaal en maak me er voorlopig ook zeker nog niet druk over. We zien wel hoe de groei doorzet de komende weken.

Over het algemeen gaat het dus prima en hoop ik dat ik de rest van de zwangerschap zo door kan gaan, dat zou heel fijn zijn. En als dat niet zo is, weet ik zeker dat het ook wel weer goed komt. Ze houden ons immers zo goed in de gaten!
]]>

5 August 2016
Weekoverzicht #100: Laatste vakantieweek

Afgelopen week was alweer de laatste vakantieweek. Wat vliegen drie weken vakantie toch altijd voorbij! Ik ben inmiddels alweer een paar dagen aan het werk, maar laat jullie in dit weekoverzicht graag nog zien wat wij allemaal deden afgelopen week.

De laatste week van het tweede trimester ging in. En ik voel me best wel goed. Ik schreef zoals elke week een update over de week daarvoor.

Poes Zoey had behoorlijk last van aandacht tekort, vond ze zelf. Waardoor ze elke keer als we Luuk naar bed brachten ging lopen kloten op de gang. Het is zo’n lief beestje, maar op zulke momenten kan ik haar echt schieten. En ja dat is een zakje met een luier erin, die gooi ik altijd even in de prullenbak als Luuk slaapt.

Ik was erg moe en Luuk vond het wel gezellig om bij me op bed te hangen en wat te knuffelen.

Dus dat is wat we deden. Relaxen! Daar is het immers vakantie voor.

Woensdag kreeg ik de kolder in mijn kop en moest de woonkamer helemaal verbouwd worden. Alle meubels gingen van hun plaats en kregen een andere plek. Gelijk een goed moment om even goed schoon te maken.

Op deze plek stond een boekenkast vol met beeldjes en andere mooie spulletjes, maar dat was ik al eventjes zat. De boekenkast verhuisde naar de slaapkamer om daadwerkelijk dienst te doen als boekenkast en op deze plek kwam het dressoir te staan. De twee vazen die erop staan kocht ik laatst via een Facebookgroep, samen voor € 5,00 inclusief de bloemen. Wat een leuk koopje!

Op de plek waar het dressoir stond, komt nu een speelhoek. Al het speelgoed kan dus ’s avonds de hoek van de kamer in en er staat niet meer op drie verschillende plekken een beetje. Wat een rust geeft dat!

Dit tafeltje stond altijd naast de bank, maar nu op Luuk’s kamer. Hij vond het zo leuk om op zijn kamer te spelen met zijn auto’s.

Toen Joost thuis kwam, heb ik ook hem nog aan het werk gezet. Ik wilde de bank en het tv-meubel omwisselen. Maar dat ging ik uiteraard niet zelf doen. Het werd even een zooi, maar daarna viel alles op zijn plek, het past hartstikke goed!

De nieuwe indeling! Luuk vond het ook erg leuk en scheurde gelijk rond op zijn loopauto.

En wat staat het tv meubel leuk voor onze mintgroene muur!

Luuk heeft in Frankrijk wat Franse woordjes geleerd en kwam me donderdag begroeten met ‘bonjour!’. De kleine schat.

27 weken zwanger. Op de een of andere manier vind ik het toch ineens wel hard gaan. Ik kijk enorm uit naar het einde van mijn zwangerschap en als ik terugkijk hebben de afgelopen maanden erg lang geduurd. Maar toch ben ik wel alweer 27 weken zwanger. Over een week of 13 hebben we een tweede zoon, zijn we een gezin van 4 en soms hakt die gedachten er wel even in.

Voor het eerst sinds tijden deed ik weer een beetje moeite voor mijn make-up. Luuk vindt dat helemaal niks. “mama niet kleuren” roept hij steeds. Toch helpt het wel altijd om me goed te voelen.

Dat optutten was niet voor niets, want ik ging de kleine man van Marije voor het eerst ontmoeten. En ik mocht hem zelfs vasthouden! Wat een sterk en mooi mannetje is hij, ruim 5 weken te vroeg geboren en zie hier, nog voor de uitgerekende datum ligt ie al zonder snoeren en gedoe in m’n armen. Hij bleef me maar aankijken haha.

Donderdag aten we Luuk’s nieuwe favoriete maaltijd, aardappels, spinazie, een gehaktbal en een gekookt ei. Hij smulde er enorm van.

En daarna was het tijd voor een dutje. Met mama’s oogmasker op hahaha.

Of toch nog even knuffelen met mama. Hij wil me steeds aaien en kriebelen als we zo samen liggen. En ook de baby moet geaaid worden.

Ik had zin om te lezen op mijn iPad, maar mijn zwangerschapsbrein vergat de toegangscode. 2 uur lang ben ik bezig geweest met verkeerde codes, wachten omdat de iPad geblokkeerd werd. En uiteindelijk heb ik de iPad maar gewoon opnieuw geïnstalleerd.

En eindelijk kon ik gaan lezen na 2,5 uur. In ‘Misschien nooit’ van Colleen Hoover. Dat is het vervolg op Misschien Ooit waar afgelopen week mijn recensie van online kwam. Ook deze is inmiddels uit en ik ben fan! Binnenkort lees je er meer over.

Ik besloot Luuk vrijdagochtend een gewone beker drinken te geven. Normaal gesproken morst hij heel erg en hij snapte het drinksysteem niet. Maar nu ineens wel. Hij heeft al sinds vrijdag niet meer uit zijn rietjesbeker willen drinken. Hij wordt ineens zo groot!

Ik schreef over de verschillen in mijn zwangerschappen. Want deze zwangerschap lijkt toch wel erg te verschillen van de vorige zwangerschap.

Zaterdag gingen we eten bij mijn vader en zijn vrouw, voor mijn vaders verjaardag afgelopen zondag. Luuk en Joost renden samen naar de lift om alvast wat energie kwijt te kunnen.

’s Avonds gaf ik weer toe aan mijn nesteldrang, ondanks een vermoeid lijf, languit op bed sorteerde ik mijn make-up in het nieuwe opbergbakje die ik bij de Action kocht en ondertussen keek ik een aflevering Full House op Netflix.

Eerder zaterdag bij mijn vader, stopte er een auto van de huisartsenpost voor iemand aan de overkant en Luuk was enorm onder de indruk van de tatu auto en ging hem samen met opa even bekijken. En aanraken! Haha wat vond hij het leuk. Luuk is zo gek op alle auto’s van hulpdiensten, leuk om te zien.

Het was een rustige laatste vakantieweek en inmiddels is de werkweek alweer in volle gang. Deze week bestaat dus vooral uit werken en daar van bijkomen waar nodig. Ook ben ik heel hard vooruit aan het bloggen om tijdens mijn verlof wat vrije tijd te hebben.

Lees ook: Weekoverzicht #101
]]>

3 August 2016
Zwangerschapsverlof als gastouder

Hoe zit dat nou, als je niet voor een baas werkt? Krijg je dan ook gewoon zwangerschapsverlof? Dat is een vraag die me regelmatig gesteld wordt. Sommige mensen denken dat ik gewoon blijf werken als gastouder en alleen een korte periode na de bevalling vrij zal nemen. Maar daar moet ik eerlijk gezegd niet aan denken. Je hebt immers ook recht op zwangerschapsverlof als gastouder.

Het is niet iets waar ik van te voren bij heb stilgestaan, dat er misschien nog een moment zou komen dat we een tweede kindje zouden willen en ik daardoor een bepaalde periode niet zou kunnen werken. Maar ik was toen ik eenmaal als gastouder werkte en opnieuw een kinderwens kreeg, blij om te merken dat hier toch het een en ander voor geregeld is.

Je kunt als zelfstandig ondernemer (wat ik ook ben als gastouder), een zwangerschapsuitkering (ZEZ) aanvragen bij het UWV. Een echte vetpot is het niet, maar iets is beter dan niets. Normaal gesproken ben je als onverzekerde zelfstandig ondernemer de pineut als je niet kunt werken. Want als je niet werkt, krijg je over het algemeen ook niet betaald. Met de ZEZ uitkering krijg je maximaal het minimum inkomen voor het aantal uren dat je werkt. Wanneer je normaal gesproken weinig uren werkt, maar wel een hoge uurprijs heb, kun je daardoor flink moeten snijden. Als gastouder valt het voor mij wel mee, omdat ik nu geen volle bak heb met kinderen.

Al snel nadat ik mijn eerste echo heb laten maken, heb ik de definitieve periode voor mijn verlof doorgehakt voor mezelf. Zo kon ik de ouders van mijn gastkinderen bij het op de hoogte brengen van mijn zwangerschap, direct op de hoogte brengen voor welke periode zij vervanging nodig hebben. Wat dat betreft heeft mijn gastouderbureau perfect ingesprongen en ervoor gezorgd dat er plekjes waren bij een andere gastouder. Van wie ik overigens een jaar geleden kinderen opving omdat zij zelf met zwangerschapsverlof was.

Zwangerschapsverlof

Half september ga ik dan ook met zwangerschapsverlof. 6 weken voor mijn uitgerekende datum. Mocht ik net als bij Luuk al eerder bevallen, dan heb ik in elk geval nog een aantal weken rust voor de drukte van het vierkoppige gezin gaat beginnen. En mijn verlof is verlengt met nog een weekje (onbetaald) vakantie erachteraan, zodat ik na de kerstvakantie weer lekker kan beginnen met werken. Ik heb dus, net als ieder ander, 16 weken zwangerschapsverlof. 100% garantie dat de gastkinderen dan terugkomen heb ik natuurlijk nooit. Misschien bevalt het ze wel zo goed bij de andere gastouders dat ik in januari weer helemaal opnieuw moet beginnen, dat risico blijf je altijd houden. Maar daar ga ik zeker niet vanuit.

Naast mijn werk als gastouder doe ik ook nog andere dingen als zelfstandige, zoals onder andere mijn blog. Bloggen blijf ik natuurlijk gewoon doen, dat is meer een hobby dan werk. En ja, ik verdien er soms ook wel wat mee. Hoe dat precies zal gaan lopen tijdens mijn verlof zie ik dan wel. Wat dat betreft heb ik weinig verantwoording naar andere mensen toe. En als het me niet uitkomt om te bloggen of mailtjes te beantwoorden, dan doe ik dat dus lekker niet. Al hoop ik nu dat ik er wel mee door kan blijven gaan, ook tijdens mijn zwangerschapsverlof. Alleen het bouwen en beheren van andere websites zal ik niet meer doen. Dat komt wel weer zodra mijn zwangerschapsverlof achter de rug is.

Hoe was jouw zwangerschapsverlof geregeld?

30 July 2016