Category: lifestyle

Minder werken, hoe bevalt het?

Het was eind april, toen ik een lastige beslissing moest nemen. Ik kwam in het ziekenhuis terecht vanwege uitdrogingsverschijnselen door het vele braken en moest een stapje terug nemen. Niet alleen mijn lichaam gaf dit aan, maar ook de artsen kwamen dit regelmatig aan me vertellen. Ze verklaarden me voor gek dat ik nog volledig aan het werk was. “Ga toch de ziektewet in!” werd me steeds verteld. Maar dat is als zelfstandig ondernemer niet zo makkelijk. Toch ging ik minder werken en of dat bevalt?

De beslissing om minder te gaan werken viel niet mee. Ik werk als gastouder en heb te maken met contracten die ik met ouders heb. Van de ene op de andere dag stoppen met werken was voor mij geen optie. Maar er moest duidelijk wel iets gebeuren. Vier lange dagen van 8 tot 18 werken en op een enkele dag zelfs tot 19/19:30, werd iets te gortig. Mijn lijf kon het niet meer aan. Helaas. Ik voerde veel gesprekken met mensen die dichtbij me staan om te kijken wat ik zou kunnen doen. Maar de conclusie werd al snel duidelijk. Toch contracten beëindigen en er maar met eentje doorgaan, waardoor mijn werkdagen nog ‘maar’ 7 uur zouden duren.

Uiteraard hield ik me aan de maand opzegtermijn en dat was best wel even door bikkelen. Gelukkig kreeg ik waar het kon hulp aangeboden om de lange dagen toch nog enigszins goed door te komen. Maar het brak me wel op. Tot de laatste werkdag was aangebroken. Ik voelde vrijwel alleen maar opluchting en dat gaf wel aan dat onbewust voor mijzelf de koek toch ook wel een beetje op was.

Nu werk ik nog 7 uur per dag. Iedere middag om 15:00 uur eindigt mijn werkdag en heb ik tijd voor ziekenhuisafspraken, tijd voor Luuk of tijd om even lekker met mijn benen omhoog te gaan zitten. Ik hoef niet na te denken op welke dagen welke kinderen komen, dit is namelijk iedere werkdag hetzelfde en dat geeft me veel rust. Terwijl de kinderen zelfstandig spelen, doe ik mijn kleine rondje in het huishouden en als zij rusten, rust ik mee. Tussendoor knutselen we en als het even kan gaan we naar buiten.

Ik ben zoveel meer uitgerust in de weekenden. Ik lig niet meer 2 dagen op bed om bij te komen van de werkweek. Dit kan ik immers doordeweeks gewoon al doen aan het einde van de dag. Hierdoor heb ik meer energie om af en toe wat leuks te doen. Of om iets in huis aan te pakken. Want tja, die nesteldrang die is nog steeds volop aanwezig.

Hoewel het maken van de beslissing absoluut niet makkelijk was, ben ik blij te merken dat het wel de juiste beslissing was. Natuurlijk mis ik de kindjes. En natuurlijk mis ik de inkomsten. Ik heb namelijk maar liefst de helft hiervan moeten inleveren. Maar het was of dit of helemaal stoppen met werken omdat mijn lijf het niet aan zou kunnen. De artsen hadden dus zeker gelijk. En ik weet zeker dat wanneer ik gewoon een baan in loondienst zou hebben gehad, ik die periode in de ziektewet zou zijn gegaan. Misschien had ik er zelfs nog steeds wel (deels) ingezeten, terwijl ik nu door een stapje terug te doen, vrijwel hetzelfde bereikt heb. Namelijk rust in mijn hoofd en een lichaam die de zwangerschap weer aan lijkt te kunnen.
]]>

21 July 2016
Weekoverzicht #97: Laatste week voor de vakantie

Het was alweer de laatste werkweek voor de vakantie begon. Hier hebben we lang naar uitgekeken en wat is achteraf de tijd toch eigenlijk snel gegaan. Ik was tussen het werken door druk met voorbereiden voor onze vakantie naar Frankrijk en we hadden nog een gezellige barbecue voor vertrek. Kijk je mee naar onze week?

Ik was 24 weken zwanger en dat was een mijlpaal waar ik erg naar uit keek. Vanaf dat moment zou onze ‘Klaas’ levensvatbaar zijn. Al hopen we natuurlijk wel gewoon dat hij nog een week of 13 in mijn buik blijft zitten.

Wakker worden samen met mijn kleine boefje. “Mama kusje?” Hij was duidelijk in een goede bui en had absoluut geen ochtendhumeur. Dat was genieten!

Terwijl Luuk bij opa en oma aan het spelen was, ging ik richting de apotheek voor een antibioticakuur voor de urineweginfectie waar ik last van had. Ook haalde ik meteen de auto leeg en de autostoelen eruit, want die avond ging ik een Marktplaats aankoop ophalen.

Namelijk een bolderkar. Zo gaaf! Vanaf januari heb ik 2 baby’s en 2 peuters in de groep. Luuk gaat dan 1 van mijn werkdagen per week naar de peuterspeelzaal, dus ik moest een manier bedenken om iedereen me te kunnen nemen. Op deze manier gaat dat zeker lukken. Alleen nog een babyschaal kopen en erin monteren en natuurlijk wat reclame voor mezelf op de zijkanten zetten en we kunnen vertrekken.

Ik werd schandalig verwend met heel erg veel gratis babykleding. Er zat zoveel mooi merkspul tussen, wat een bofkont ben ik toch. En ik hoef nu echt niet meer bang te zijn dat we geen kleertjes genoeg hebben.

Luuk aan het ontbijt, met een boterham in zijn hand en een muts (voor de baby) op zijn hoofd. Ach ja, we hoefden de deur niet uit gelukkig.

Ik maakte er een knutseldagje van met de kinderen. Ze maakten onder andere deze zon. Het was zo’n regenachtige dag dat het me beter leek de zon maar wel in huis te laten schijnen.

Ook werd er heerlijk voor me gekookt. Altijd smakelijk van die houten lekkernijen. Mijn suikerwaardes gaan er in elk geval niet van omhoog, dat scheelt!

Wat een mooie luchten waren er afgelopen week. Soms vind ik het verschrikkelijk waar we wonen, maar dit soort uitzichten maken ook weer veel goed gelukkig.

Het was weer tijd om een beetje te chillen met mijn kleine ventje. Hij had een leuke laatste dag op de peuterspeelzaal gehad voor de zomervakantie en was doodop. We deden de rest van de dag dan ook helemaal niks.

Ik probeerde wel nog wat te werken tussendoor en verbaasde me erover hoe ver mijn stoel inmiddels naar achteren moet staan om mijn buik er tussen te laten. Maar dat zorgt wel voor lamme armen. Waren die maar net iets langer geweest, dat had het een stuk makkelijker gemaakt.

Luuk vond de nieuwe zonnehoed van Joost erg leuk en maakte zich klaar voor de vakantie.

Terwijl Joost een laptop voor zijn vader ging installeren.

Vrijdag was Luuk gebroken. Ook hij is duidelijk toe aan een break. Gelukkig begon na dit dutje onze vakantie. Heerlijk!

Ik ben maar even wat met het poezenkind gaan kroelen toen de kinderen sliepen.

Zaterdag pakten we Luuk’s haar maar weer eens aan. Tondeuse eroverheen en hij had weer een mooi kapsel. Hij was er zelf ook erg blij mee.

We gingen naar de verjaardag van mijn broertje. Hij is alweer 25 geworden. En kijk die pens eens groeien!

Luuk smikkelde van de tomaatjes bij mijn broertje en ik genoot van een Radler 0%.

Justin en Luuk speelden samen op de gitaar. Luuk vond het prachtig.

Ondertussen was mijn schoonvader in Frankrijk al druk bezig geweest met het in elkaar zetten van de tent. Wij vertrokken pas een aantal dagen later, maar de tent kan maar vast staan. Zo fijn om bij aankomst na een nacht autorijden rechtstreeks de tent in te kunnen rollen en die niet eerst nog op te hoeven zetten.

In september heb ik een zwangerschapsshoot met Simone. En ik vond deze jurk. Die jurk vind ik sowieso al erg leuk, maar ik besloot ‘m speciaal voor de fotoshoot aan te schaffen. Hopelijk staat het mooi!

Vlak voor de vakantie besloot ik nog even allemaal spullen uit te zoeken. Uh nesteldrang, laat me alsjeblieft met rust nu ik vakantie heb!!

Ussie time met Luuk samen.

Zondag gingen we naar de camping om bij opa en oma te barbecuen. Joost haalde nog even lekkere broodjes voor onderweg naar Frankrijk en wij wachtten samen gezellig in de auto.

Luuk werd flink verwend met een eigen koffertje en allerlei leuke spullen voor de vakantie.

Na het eten pikte Luuk gauw oma’s plekje in toen zij koffie stond te maken. Even poseren samen met opa dus.

En tante Kim wilde zo graag op de tractor spelen. Luuk ging graag in de aanhangwagen zitten haha.

En moe maar voldaan gingen we tijdens de rust van de EK finale naar huis. Luuk liep trots rond met zijn trolley en sliep daarna als een roosje. Ruim 3 uur later dan normaal en hij werd om dezelfde tijd wakker. Nou ja, hopelijk zou hij daardoor op weg naar Frankrijk beter slapen. Of dat zo is lees je volgende week!

Lees ook: Weekoverzicht #98
]]>

13 July 2016
Een gezond kind is niet vanzelfsprekend

Na de 20 weken echo was ik maar wat blij dat bleek dat we weer in verwachting zijn van een gezond kind. Want helaas is dat niet zo vanzelfsprekend. Elke keer dat we op controle gaan in het WKZ in Utrecht, rijden we langs het Ronald McDonald huis en soms dwalen mijn gedachten wel dan wel eens af. Wat nu als een van onze kinderen straks toch eens ziek gaat worden? Ik ben maar wat blij dat we op 10 minuten van het ziekenhuis af wonen, waardoor de kans zeer minimaal is dat we ooit gebruik hoeven te maken van het Ronald McDonald huis.

Maandenlang in het ziekenhuis moeten verblijven is niets aan. Niet als volwassene, maar al helemaal niet als kind. Het is dus heel erg fijn als je ouders door middel van het Ronald McDonald huis toch dichtbij je in de buurt kunnen zijn. Met de Homeride uit onderstaande video worden ouders en kinderen die te maken hebben (gehad) met het Ronald McDonald huis dichterbij elkaar gebracht. Wat een mooi initiatief.

]]>

8 July 2016
Weekoverzicht #96: Kopen, kopen, kopen

Na het maken van dit nieuwe weekoverzicht, kwam ik er tot mijn grote schrik achter dat ik best wel het een ander gekocht heb afgelopen week. Maar goed, het is allemaal voor een goed doel zullen we maar zeggen. Kijk je mee naar mijn week in foto’s?

Maandagochtend begonnen we de dag rustig aan. Net als anders eigenlijk. Luuk vindt het heerlijk om dan met zijn rug tegen mijn buik te hangen en televisie te kijken op bed. Zijn kleine broertje vond het wel gezellig en trappelde erop los tegen Luuk’s rug aan. Waarop Luuk zei: “Nee mama, niette doen!”

Ook was ik 23 weken zwanger en ik schreef natuurlijk weer een update.

De nieuwe laptop van Joost kwam binnen en Luuk wilde hem wel even helpen met installeren. Zo schattig.

Dinsdagochtend was het tijd voor een rondje controle bij de diabetesverpleegkundige en de gynaecoloog. Mijn gastkindje ging mee, doordat ik de afspraak moest verzetten, kon het niet op een moment dat ik vrij was. Maar de kinderen gedroegen zich best aardig. Oke, Luuk niet echt eigenlijk. Gelukkig was Joost ook nog mee.

Ik stalde de gekregen kledingstukken voor de jongens even uit. Dit kregen we allemaal van mijn schoonouders cadeau. Zij shoppen altijd flink voor ons in Frankrijk. De jongens zijn flink verwend zoals je kunt zien!

Luuk gaf oma een kopje koffie via de telefoon. En was daar heel serieus over haha.

Dinsdagmiddag had ik de smaak te pakken en ik was druk in de weer met het uitzoeken van babykleding en kleding die voor Luuk te klein is, maar voor Klaas het eerste jaar nog te groot zal zijn. Het is een enorme berg vol met kleding inmiddels. Met nieuwe spullen ertussen, maar ook kleding die gedragen is.

Woensdagochtend werd ik voor het eerst wakker met een puntbuik. Dit gebeurde bij Luuk vanaf een bepaalde termijn dagelijks. Luuk lag altijd met zijn billen in de lucht te slapen en het lijkt erop dat deze uk dat ook doet. Toch wat gelijkenis, want verder lijken het twee totaal verschillende kinderen te zijn, voor zover je daar nu al iets over kunt zeggen.

Op weg naar de peuterspeelzaal ontdekte ik een blaasje op Luuk’s hand. Ik dacht direct aan de waterpokken.

Dus besloot ik bij de Kruidvat maar even spul te kopen om de jeuk van waterpokken mee te verminderen. Je kunt het maar vast in huis hebben. Helaas kwam ik nog veel meer leuke spullen tegen. Oeps!

Mijn kleine clownskind had zo’n leuke ochtend gehad op de peuterspeelzaal. Ze hadden een zomerfeest met thema smurfen. Luuk was er helemaal vol van en had duidelijk genoten met volle teugen. Die middag deed hij net alsof hij sliep en moest daar zelf heel hard om lachen. De rest van de dag hield ik in de gaten of hij meer blaasjes zou krijgen, maar dat was niet het geval. Waarschijnlijk heeft hij dus toch geen waterpokken gehad. Ik maakte ondertussen met mijn moeder wat schoon in huis. Zij zeemde de ramen en ik draaide wasjes en maakte de keuken schoon.

Donderdagochtend ging Luuk met zijn gewonnen smurfen medaille even mijn bloeddruk meten. Dat had hij goed afgekeken in het ziekenhuis dinsdag. Alles was gelukkig goed zei dokter Luuk. Wat een geruststelling!

Ik tikte weer een berg babykleding op de kop via een Facebook veilinggroep. Voor € 3,00 + verzendkosten komt deze enorme stapel kleding mijn kant op. Er zit vast het een en ander tussen wat we leuk vinden.

Zoey was moe van mijn werkweek. Je zou het bijna vergeten, maar als je thuis werkt heeft het hele gezin (inclusief huisdieren) daar natuurlijk ook mee te maken. De kat is in elk geval altijd enorm om aandacht verlegen ’s avonds.

Kind op bed, onze vrijdagavond kan beginnen! Schermentijd voor papa en mama haha. Ik keek natuurlijk de laatste aflevering van het seizoen van GTST en ondertussen zijn wij altijd wat aan het rommelen op de laptops. Muziek luisteren, elkaar filmpjes laten zien, bloggen etc. Maar we praten gelukkig ook nog met elkaar haha.

Zaterdagochtend had poes Zoey er weinig zin in. En dat gevoel herkende ik. Het was dat ik voor die middag een leuk uitje op de planning had staan, anders was ik waarschijnlijk mijn bed niet eens uitgekomen.

Ik ging namelijk met collega gastouders en het gastouderbureau gezellig varen door de Utrechtse grachten. Op een tapasboot. Wat een leuk idee en wat smaakte het goed allemaal. Daarnaast was het heel fijn om even gezellig informeel met collega’s te zijn. Dat mis ik op doordeweeksedagen nog regelmatig.

Wat smaakte het goed allemaal!

Omdat die lieve Marije besloot een week of 5 te vroeg te gaan bevallen afgelopen donderdag en ik met mijn handen in het haar zat (geloof mij, een bevalling via Whatsapp meekrijgen is echt niet relaxt..), besloot ik om wat kleding in maatje 44 voor haar kleine mannetje te bestellen. Want voor maatje 50 zou hij vast en zeker te klein zijn en zij zouden zelf wel even wat anders aan hun hoofd hebben.

Maarja, zie dan maar eens niks voor je eigen kleine vent te bestellen. Zucht. Daar kwamen dus weer wat kleertjes van Noppies binnen.

En ik won weer een veiling in een Facebook groep. Oeps! De bovenste jas is voor Luuk en de onderste voor Klaas. Niet helemaal hetzelfde, maar ik zie mezelf wel rondlopen met de twee broertjes in zo’n leuke jas.

Jeetje, wat heb ik veel gekocht de afgelopen dagen, oeps! Ik kocht namelijk via Marktplaats ook nog deze toffe bolderkar. Zodra ik in januari weer start met werken heb ik namelijk 2 baby’s in de groep en 2 peuters. Dus om af en toe even lekker naar buiten te kunnen is het wel fijn als ik niet allemaal weglopers heb. Ideaal zo’n kar. Natuurlijk ga ik ‘m nog een beetje oppimpen. Maar eerst haal ik de kar vanavond maar eens even op.

Zondag was ik alweer 24 weken zwanger. Voor mij de eerste echte mijlpaal omdat je kindje dan levensvatbaar is. Waarom hou je je daarmee bezig vraag je je misschien af. Ik denk dat dat een stukje angst is waar ik vanaf het begin van de zwangerschap al last van heb. Dus ik ben blij deze mijlpaal gehaald te hebben. Iedere week die er nu bij komt is heel erg mooi meegenomen.

Aankomende week staat in het teken van het afronden van werk. Niet alleen is mijn gastkindje er voor het laatst voor de vakantie, maar ik heb ook nog wat andere klussen af te ronden. Ach ja, anders ga ik me misschien nog vervelen.

Lees ook: Weekoverzicht #97
]]>

6 July 2016
Gezichtsmaskers van Maybeauty

Van Maybeauty kreeg ik de kans om “The Incredible face mask” te testen. Dit gezichtsmasker beloofd mee-eters, dode huis en olie te verwijderen en helpt acne te voorkomen. Nu heb ik zelf een vrij rustige huid, maar wat extra verzorging kan natuurlijk geen kwaad. Zeker als mama zijnde merk ik dat ik steeds minder de tijd neem om mezelf even lekker in de watten te leggen.

Maybeauty stuurde een mooie kwast erbij, waarmee ik het masker kon aanbrengen. Nu ben ik zelf nogal onhandig, dus kreeg ik het voor elkaar om mijn wastafel vol te krijgen met zwarte smurrie. Gelukkig was dit goed te verwijderen.

Na het aanbrengen van het masker had ik niet verwacht dat ik er zo uit kwam te zien. Ik leek wel een of andere slecht geschminkte piet! Tijdens het aanbrengen van het gezichtsmasker kwam er een nieuwe buurvrouw aan de deur om zichzelf voor te stellen. Ik heb maar aan mijn vriend gevraagd of hij even de deur wilde open doen.

Na het opbrengen ging ik even lekker ontspannen met een wijntje op de bank. En ondertussen las ik de ingrediënten van het masker even door. Het hoofdbestanddeel is diepzeemodder. De overige bestanddelen zijn triethanolamine, carbomeer, glycerine, polyviniyalcohol, natrium alganite, etylalcohol, vloeibare germall plus (alcohol die het masker vloeibaar maakt en droog zodra het in contact komt met lucht). Het is een hele lijst met veel bestanddelen waar ik niet veel verstand van heb, maar ik kan er haast vanuit gaan dat het wel goed moet zijn toch? Het masker is in elk geval niet getest op dieren.

Mijn wijntje kon ik ondertussen niet meer drinken, want mijn gezicht werd steeds strakker en ik was steeds moeilijker te verstaan. Dat was dan wel weer lekker rustig voor Anthony.

Na ongeveer 45 minuten haalde ik het masker eraf. Tenminste, dat was mijn intentie. Auw! Ik had het gevoel alsof ik langzaam maar zeker geharst werd. Ik hield met mijn ene hand mijn huid vast en met de andere hand trok ik het masker voorzichtig los. Na het verwijderen had ik een rode warme huid, maar dit lijkt mij niet meer dan logisch aangezien ik mijn snor en donsharen weg heb getrokken.

Deze pijn zal elke keer een beetje minder worden werd mij beloofd, dus dat hoop ik dan maar. Mijn huid voelde na de behandeling heerlijk zacht. Ik heb de restjes weggespoeld met water en daarna een heerlijke nachtcrème aangebracht.

Er wordt geadviseerd om het masker 1 a 2 keer per week op te brengen, dus morgen zal ik mezelf er weer aan wagen in de hoop dat het dan minder pijn zal doen.

Ook mannen kunnen overigens dit masker heel goed gebruiken. Wel is het aan te raden zich eerst even te scheren, want er wordt gewaarschuwd het niet aan te brengen op behaarde gebieden.

Ben je ook benieuwd geworden naar dit masker? Met deze link kan ik je 30% korting aanbieden op leuke pakketten. Grijp dus snel je kans!

Neem jij wel eens de tijd voor een gezichtsmasker?

1 July 2016
Fotodagboek: OITNB en bootjes kijken

Het was geen hele drukke week, naast dat ik het een en ander opruimde en schoonmaakte thuis, was het vooral een kwestie van uitrusten ’s avonds. Met natuurlijk OITNB (Orange is the new Black) op Netflix en andere leuke series. En aan het eind van de week gingen we bij opa en oma op visite om te “bootjes kijken” volgens Luuk.

Maandag bedacht ik me dat ik 22 weken zwanger was en dit helemaal vergeten was te delen. Niet dat dat perse moet, maar het is wel leuk voor in Timehop volgend jaar haha!

Lize vertelde haar verhaal over haar heftige zwangerschap en bevalling.

Ik keek veel naar seizoen 4 van Orange is the new Black, tja seizoen 4 komt immers maar één keer uit.

Woensdagochtend kregen we het resultaat van de schoolfoto te zien. De foto is zo leuk geworden. Die gaan we natuurlijk bestellen.

En terwijl Luuk op de peuterspeelzaal zat, ging ik door het huis heen met de stofzuiger en de dweil.

Luuk knutselde een fotolijstje op de peuterspeelzaal en was er apetrots op.

Maar denk maar niet dat meneer zin had om te slapen na een ochtend spelen bij de kindjes. Hij had meer zin om te keten.

Woensdagavond ging ik voor de herhaling van de EHBO cursus op pad. Dit certificaat heb ik immers nodig om als gastouder te mogen werken. Het was weer erg nuttig en het viel me mee hoe weinig er was weggezakt van alle informatie.

Donderdag verbaasde ik me over mijn spiegelbeeld in de lift. Tjemig wat wordt die buik ineens groot!

Luuk ging “muziek luisteje” met de koptelefoon van papa.

En eindelijk kwam het boxkleed binnen, die was een tijdje niet op voorraad. Maar inmiddels kunnen we toch echt zeggen dat de baby uitzet compleet is. Al verzin ik vast nog genoeg te kopen haha.

Zo ging het eigenlijk de hele week. Buienalarm checken en ons verbazen over de hoeveelheid regen die kon vallen.

Niet dat het heel erg was, want ik bracht vrijwel iedere avond zo door. Ik hou met het warme weer toch best wel wat vocht vast en moet zoveel mogelijk met mijn hoefjes omhoog. Dat lukt tijdens het werken niet goed, dus dan ’s avonds maar.

Samen nog even lekker wakker worden vrijdagochtend.

Tja, zegt genoeg toch?

Luuk ontdekte dat hij broekzakken in zijn broek had zitten en stond even de coole boy uit te hangen in de lift haha.

Zaterdag gingen we naar de Summerparty waar een hele leuke band ging optreden. Het was erg gezellig vonden wij. Alleen vond Luuk het minder fijn. We dachten dat hij wel zonder middagslaapje zou kunnen. We were wrong!

Gelukkig wilde hij wel nog even op de motor zitten.

En met een oververmoeide peuter gingen we al na een uurtje weer naar huis. Jammer van het feestje, maar zo’n verdrietige peuter is ook niks.

Zondagochtend lazen Luuk en ik boekjes op de bank. Heerlijk zulke ochtenden.

De meneer bestelde een nieuwe laptop en dat betekent dat zijn MacBook naar mij doorgeschoven kan worden. Yes! Ik ben en blijf toch echt een Applegirl. Mijn Windows laptop gaat dus gauw op Marktplaats 🙂

En ik ben alweer 23 weken zwanger.

Zondagmiddag gingen we naar de ouders van Joost die voor een weekje terug zijn van vakantie. Zij wonen aan het water en Luuk ging met de verrekijker de boten even van dichtbij bekijken. En wat zijn we allemaal weer verwend met lekkere douchegels, heel veel kleding voor de twee kleine mannetjes en Luuk kreeg nieuwe auto’s en een puzzel.

Terwijl papa en tante Maaike eten gingen halen, keek Luuk nog meer naar de boten die voorbij kwamen varen. Hij zwaaide ze steeds enthousiast gedag “dag boot!”. En zo was er weer een fijne week voorbij.

Nog maar heel even tot we zelf op vakantie gaan. Voor deze week staat er een bezoekje aan het ziekenhuis gepland voor mijn controles, Luuk heeft een zomerfeest op de peuterspeelzaal en ik heb een jubileumfeestje van het gastouderbureau. Dus er staat weer genoeg leuks op de planning!

Lees ook: Weekoverzicht #96
]]>

29 June 2016
Maak een speelkamer van de slaapkamer

Gastblog – Heb jij ook zo’n actieve, kleine dreumes die het liefst bij het opstaan al in hutten wil spelen of zich om 6 uur in de morgen al als prinsesje wil verkleden? Door verschillende thema’s toe te passen in de slaapkamer van je kleintje ontstaat er een geweldige speelkamer. Hieronder vind je een aantal voorbeelden waar je aan kunt denken bij speelkamers.

Een echte klauteraar of een nette prinses?

Voor een echte klauteraar is het natuurlijk fantastisch om een boomhut als bed te hebben. Door een boomhut als bed te gebruiken bespaar je veel ruimte. Door slingertouwen, hangmatten en kleine obstakels te plaatsen, blijft het spelen met vriendjes leuk en een uitdaging. Je bent ze uren kwijt. Voor de kleine prinses is het een droom die uitkomt om in een kasteel wakker te worden. Door een voorkant van een kasteel na te maken en daarachter een bed of klets hoekje te maken, hebben de meisjes privacy en voelen ze zichzelf echte prinsesjes.

Bron

Bron

Accessoires

Ben je geen echte handy-man, maar wil je toch wat leuks van de slaapkamer maken? Door gebruik te maken van accessoires kom je al een heel eind. Denk hierbij aan een indianentent, de muren schilderen met krijtverf of een magneetmuur waar de kleintjes hun eigen knutselwerken op kunnen hangen. Op deze manier zijn de kinderen lekker creatief bezig en ontwikkelen ze zich sneller op dit gebied. Spelen en leren tegelijk, beter kan niet toch?

Bron

Zorgeloos spelen

Spelen is belangrijk voor een kind, maar een goede temperatuur op de slaapkamer is net zo belangrijk. De kleine kan namelijk snel klachten krijgen wanneer er ongezonde lucht in het kamertje zweeft. Dubbel glas is bijvoorbeeld iets wat aandacht verdient om de temperatuur constant te houden. Door dubbel glas aan te schaffen blijft het koel in de zomer en warm in de winter. Dubbel glas prijzen liggen ongeveer tussen de € 20 en € 40 per m2.

Lekker slapen

Wanneer de kleintjes gaan slapen zorgen rolluiken voor een constante temperatuur op de slaapkamer. Woningen worden tegenwoordig steeds beter geïsoleerd, maar er gaat nog veel warmte verloren. Rolluiken prijzen zijn afhankelijk van de volgende keuzes: materiaal, montage en de bediening. De prijzen liggen daarom best wel uiteen. Denk hierbij aan kosten tussen de € 90 en € 800.

Bron

Heb jij nog leuke tips voor een echte speelkamer op de slaapkamer? Deel dan alsjeblieft jouw creatieve ideeën.
]]>

21 June 2016
Mijn Gastric Bypass

Het is alweer vier jaar geleden dat ik een Gastric Bypass heb ondergaan. Veel mensen zien dit als een makkelijke uitweg, want waarom zou je niet gewoon afvallen? Gewoon even je maag kleiner laten maken en alles gaat vanzelf. Maar niets is minder waar. Laatst las ik reacties op internet over Sonja Silva die dezelfde operatie heeft ondergaan en die reacties waren totaal niet vriendelijk.

Wat is een Gastric Bypass?

Met een Gastric Bypass wordt de maag verkleind en het spijsverteringskanaal wordt omgelegd. De maag wordt ongeveer het formaat van een kiwi en de darm wordt aan dit nieuwe maagje vastgemaakt. De oude maag blijft bestaan, want deze zal ervoor zorgen dat het maagzuur bij het eten samenkomt zodat er een normale spijsvertering zal zijn.

De operatie zelf heeft grote impact op mij gemaakt. Voor de operatie woog ik 127 kilo. De meeste dieten die er te vinden zijn heb ik wel geprobeerd, maar zonder gewenst en blijvend resultaat. Ik viel wel af, maar het kwam er net zo hard weer aan en soms zelfs meer. Ondanks dat alles rustig volgens de schema’s afgebouwd werd.

Mijn gezondheid kwam in gevaar en daardoor besloot ik de knoop door te hakken en toch deze operatie te ondergaan. Online zocht ik naar informatie en ik kwam bij een ziekenhuis in Amsterdam terecht. Ik maakte een afspraak en het traject ging van start. Eerst een kennismakingsgesprek en daarna nog een informatie avond. Wat kwam er veel bij kijken zeg. Het is niet zomaar een operatie, maar je hele levensstijl wordt veranderd. Of je het nu wil of niet, er is geen ontkomen meer aan. Er vielen zelfs woorden als overlijden en risico’s. Hier schrok ik wel van, maar toch zette ik door.

Mijn hele voortraject is begonnen in augustus 2011 en in oktober van datzelfde jaar moest ik langs verschillende artsen om te kijken of ik wel in aanmerking zou komen. Eindelijk kreeg ik in januari mijn eindgesprek, dat wordt ook wel het ja/nee gesprek genoemd. En ik kreeg een ja! Wat was ik blij zeg, ik kon eindelijk mijn oude leven vaarwel zeggen.

Op 26 maart werd ik geopereerd en na de kilo’s vlogen eraf. Ik zal je verder niet vermoeien met dit traject, maar het bestond uit veel opnieuw leren kennen van mijn lichaam. Wat kan ik wel en wat kan ik niet eten? En de dumpingen als het eten niet goed viel, waren erg vervelend. Wat kun je jezelf toch beroerd voelen. Na een half uur slapen voelde ik me meestal gelukkig wel weer goed. Inmiddels heb ik geleerd wat ik wel en niet meer kan eten. Echt luxe uit eten gaan zal niet meer gaan, want na bijvoorbeeld een kopje soep zit ik vol.

Tegenwoordig ga ik voor de sushi/tapas, zo kan ik weinig eten en toch heerlijk genieten en een gezellig avondje hebben. Door vitamine tekorten ben ik vaak moe en heb ik weer extra injecties nodig zodat ik me weer beter ga voelen.

Inmiddels ben ik ook alweer een jaar de trotse moeder van Roxas, hij kan regelmatig meer eten dan zijn eigen moeder. Ik maak mezelf vaak genoeg zorgen of hij niet teveel krijgt of dat hij niet te zwaar is. Ik ben vaak bang dat hij mijn genen heeft en met dezelfde problemen en worstelingen als zijn moeder komt te zitten. Maar afgelopen week hadden we een afspraak bij het consultatiebureau en daar maakte ze zich zelfs zorgen om zijn BMI omdat deze te laag zou zijn. Nou ja, ik neem het maar met een korrel zout.

Na al het afvallen heb ik mezelf een tattoo cadeau gedaan, een veer van een fenix, herboren uit eigen as en de tekst ‘Initium Novum’ erbij, dit betekent ‘een nieuw begin’. Wellicht heb je deze al eens voorbij zien komen in het blote mama buik artikel. Dit was voor mij echt het begin van een nieuw leven.

Ooit zou ik nog wel mijn overtollige huid willen laten verwijderen, mits dit vergoed zal worden. Het totale kostenplaatje voor mijn benen, buik en armen zal zo rond de € 9000 zijn, als het al niet meer is en dat is mij net iets teveel. In september heb ik weer een controle afspraak en dan ga ik daar zeker naar informeren. Duim je mee voor me?

16 June 2016
Weekoverzicht #93: Echo’s en nesteldrang

He wat, een fotodagboek op maandag? Ja mijn blogplanning ligt een beetje overhoop en ik ben wat aan het schuiven geweest met vaste rubrieken. Maar dit fotodagboek komt eenmalig op maandag voorbij, vanaf volgende week is het gewoon weer op woensdag te lezen. De afgelopen twee weken waren voor ons doen best druk. Ik merk dat ik meer energie heb om wat te ondernemen. En dat is te zien aan de foto’s.

Zo hallo babybuikje! Ben je daar ineens!

Luuk stapt ‘s middags nog wel eens met het verkeerde been uit bed, nog wat luieren op het grote bed met zijn speen, doekje en een koekje doet dan vaak veel goeds.

Ik kan me niet voorstellen dat dit lekker slaapt.

Tja, de afbeelding zegt genoeg denk ik.

In de wachtkamer bij de GUO. We waren aan de vroege kant en het liep ook nog eens bijna een half uur uit. Dus dronk ik een warme chocomel.

En hoewel de kleine man behoorlijk eigenwijs was en enorm lag te bewegen tijdens de echo, was na een lange drie kwartier de uitslag dat alles in orde is. Zo’n opluchting. En kijk dat lieve wipneusje eens.

Luuk ging soep koken met een bamboe stok.

En wilde heel wat af knuffelen met mama.

De 19 weken zwanger update kwam online op mijn blog.

Na een lange en drukke dag op de peuterspeelzaal en daarna bij opa en oma, had Luuk vooral zin om te slapen de dag daarna.

Een foto uit Frankrijk. Op deze camping gaan wij over een maandje een week lang vakantie vieren. Maar met alle regenval was de boel een beetje erg overstroomd. Hopelijk blijft het de komende weken droog.

Koeienkaas op brood!

In de middag wil ik nog wel eens een middagdutje doen om een beetje extra energie te krijgen, Luuk wilde graag naast mij slapen, maar deed natuurlijk geen oog dicht, al lijkt het op deze foto anders.

Samen met papa gekke filmpjes kijken op Dumpert. De ideale zaterdagochtendbesteding voor Luuk.

‘s Middags gingen we naar de jaarmarkt. En wat was het warm! We zijn op een gegeven moment binnen onder de ventilator gaan zitten om wat af te koelen. Luuk vermaakte zich uitstekend met zijn nieuwe tractor en maakte op zijn manier praatjes met iedereen.

Ik heb zo vreselijk veel moeten hoesten vorige week, dat ik er nauwelijks van kon slapen.

Zondag gingen we barbecueën op de camping. En terwijl Joost nog even het laatste vlees kocht bij de Jumbo, maakten Luuk en ik een carselfie.

Lekker zwemmen. Luuk heeft zich zo goed vermaakt. En wat is het fijn dat hij nu zo goed zelf in en uit het badje kan komen en we er niet meer constant bij hoeven te zitten. Een relaxte middag voor ons allemaal.

Echte mannen koken buiten. Ofzo.

Luuk knuffelde nog even flink met zijn grote vriend Cooper.

En na zo’n dag kun je niet anders dan vooral weer heel erg veel slapen natuurlijk.

Woensdag hadden we een enorm drukke dag op de planning, Luuk en Joost gingen na het douchen nog heel even ontspannen voor de drukte begon. Want Luuk ging naar de peuterspeelzaal, we hadden een kennismaking op een potentiële basisschool voor Luuk, daarna een gesprek op de peuterspeelzaal, ik moest voor een klein onderzoekje naar het ziekenhuis, we hadden een echo en Luuk en ik aten ‘s avonds bij mijn moeder terwijl de rest van de familie naar het concert van Iron Maiden ging. Zulke dagen zijn niet goed voor een zwangere vrouw kan ik je vertellen.

Luuk heeft zich ondanks de drukke planning onwijs goed gedragen en kreeg na het eten nog een lekker toetje.

De echo was weer erg leuk om te zien. De kleine stak zijn duim nog op om te laten weten dat alles goed gaat.

En mijn bestelling van de Baby-Dump kwam binnen. Op het boxkleed na, is inmiddels de complete baby uitzet in huis.

Donderdagmiddag gingen we nog even langs de peuterspeelzaal voor de schoolfotograaf. Luuk vond de beste man erg grappig en na 3 foto’s was hij al klaar haha.

Van de juf kreeg hij een sticker, daar was hij mega trots op.

Er lag nog een traktatie van de peuterspeelzaal van een week daarvoor op de kast, Luuk vond het erg lekker!

Ik verbaas me ‘s morgens steeds meer over die groeiende buik en de bolling die je ziet als ik plat op mijn rug lig. Zo leuk weer!

Ondertussen begin ik wat last te krijgen van nesteldrang. Onze eettafel ligt meestal vol met zooi, maar het moest en zou opgeruimd worden. En zo pak ik elke keer wat aan in huis. Heerlijk dat het opruimt, jammer dat het zoveel tijd kost.

Op een lege eettafel kunnen de kinderen wel weer heel fijn knutselen. We gingen aan de slag met de Vaderdag cadeau’s.

Oh wat een lieffie he, dit is zijn nieuwe manier van kusjes geven. En laatst zei hij zelfs “mama mooi” terwijl hij zijn handen zo op mijn wangen hield. Dat maakt alle terrorpeuter buien zeker goed!

Tja, ik zei toch al dat ik last heb van nesteldrang? De kledingkasten van beide jongens moesten er dus aan geloven. Heerlijk alleen nog maar kleding die daadwerkelijk past in de kast bij Luuk en alle grotere maten in plastic bakken onderin de kast.

In gesprek met papa tijdens het eten.

Afgelopen zaterdag gingen we naar de brandweeroptocht in De Bilt. Luuk was enorm onder de indruk van alle brandweerauto’s en de geluiden die eruit kwamen.

Er reden ook verschillende oude brandweerwagens mee, zoiets als dit. Zo leuk!

Luuk bleef onder de indruk zijn.

Dan ook nog maar even bij mama op de arm kijken naar al het moois wat voorbij kwam.

Gisteren ging Luuk samen met zijn tante naar Dierenpark Amersfoort. Zo kon ik even wat werk verzetten. En het is weer een lesje in los laten voor mij. Hij heeft het enorm naar zijn zin gehad.

Lees ook: Weekoverzicht #94
]]>

13 June 2016
Gastblogger Lize stelt zich voor

Ik ben Lize en ik ben 30 jaar oud. Op 12 januari 2016 ben ik voor het eerst mama geworden van een prachtige zoon. Ons mannetje heet Huub en is een heerlijk vrolijk en lief mannetje, maar er zit ook een kop op! Heerlijk! Ik heb een pittige zwangerschap gehad, met veel onzekerheden en downs. Desondanks heb ik gelukkig ook veel kunnen genieten. Mijn bevalling was er ook geen uit het boekje en als de kleine er dan eenmaal is staat je hele leven (positief) op z’n kop. Hier zal ik uiteraard nog een blog over gaan schrijven.

Tijdens mijn zwangerschap merkte ik al dat ik graag over mijn gevoelens, onzekerheden, vragen en ervaringen wilde schrijven en dit gevoel werd na de geboorte van onze zoon alleen maar sterker. Het werkt voor mij therapeutisch, maar ik vind het ook gewoon heel leuk om mijn ervaringen te delen en andere mama’s en aanstaande mama’s hopelijk zelfs hiermee te kunnen helpen. Daarom ben ik erg verheugd dat ik aan de slag mag als gastblogger bij MamaKletst! Ik heb er super veel zin in.

Mijn leven

Ik ben op vrijdag 13 december 2013 getrouwd met Michael. Samen met Huub wonen wij in een heerlijk appartement in Amsterdam.

Ik werk drie dagen per week op een leuk en klein kinderdagverblijf. Ik werk daar op de groep en ben daarnaast verantwoordelijk voor het activiteitenprogramma en alle pedagogische zaken op de locatie. En nu ga ik ook beginnen met bloggen. Een nieuwe uitdaging waar ik heel veel zin in heb.

In mijn vrije tijd ga ik er graag op uit met mijn man en zoon. Lekker wandelen over het strand of door de stad, een terrasje pakken of op bezoek gaan bij vrienden en familie zijn favoriet. Verder houd ik enorm van winkelen, tegenwoordig vooral voor mijn kleine vent, koken en bakken en heerlijk ontspannen in en warm bad met een tijdschrift. Mijn man en ik houden ook enorm van reizen. Nu onze kleine man er is zullen we even geen verre reizen meer maken, maar in Nederland en Europa is ook nog zoveel moois te vinden.

Ik als mama

Ik ben een rustige en lieve moeder en doe veel op gevoel. Ik vind het belangrijk om goed naar mijn kind te kijken en met hem mee te bewegen. Zeker nu hij nog zo klein is vind ik dat laatste erg belangrijk. Ik overlaad hem met liefde, naar mijn mening kunnen kindjes daar niet genoeg van krijgen. Ik merk dat mensen niet altijd mijn keuzes snappen, omdat ik niet alles ‘volgens het boekje’ doe. In het begin werd ik soms onzeker door de vraagtekens die men bij mijn/onze keuzes zette, maar tegenwoordig trek ik me er niets meer van aan.
Hoe ik verder zal zijn als mama, ga ik de komende tijd ervaren. Wat voor mama ik hoop te zijn? Een lieve, gezellige, rustige, maar ook consequente en duidelijke mama. Ik wil een mama zijn waartegen mijn kind alles durft te zeggen, zonder bang te zijn dat ik hem veroordeel. Het zal echt niet altijd gemakkelijk zijn, maar ik heb er in ieder geval super veel zin in om deze ontdekkingsreis en uitdaging aan te gaan.

Privacy

Ik zal natuurlijk ook bij mijn blogs foto’s plaatsen. Ik (en mijn man) hebben ervoor gekozen om geen foto’s op social media te plaatsen waar Huub volledig met zijn gezichtje op staat, dus dit zal ook niet in mijn blogs gebeuren.
Nu vragen jullie je waarschijnlijk af waarom wij dit niet willen. Terechte vraag. Wij hebben hier rationeel gezien niet echt een reden voor, we voelen ons er gewoon niet prettig bij. Wij delen deze foto’s het liefst alleen met vrienden en familie die dichtbij ons staan.
Daarbij wil ik nu nog niet de keuze voor Huub maken dat hij volledig zichtbaar op internet staat. Als hij dat later zelf wel graag wil, dan vind ik dat ook helemaal prima. Tot een bepaalde leeftijd zal ik er wel altijd toezicht op blijven houden. Tot welke leeftijd dit is, kan ik je nu nog niet zeggen. Dit zal ook liggen aan wat voor kind Huub is. Is hij beïnvloedbaar of kan hij goed zelf keuzes maken, zoekt hij graag de sensatie op of is hij op jonge leeftijd al heel verantwoordelijk? De tijd zal het leren en daarmee de keuzes die ik en mijn man hierin gaan maken.
Als laatste wil ik vooral nog zeggen dat ik vind dat iedereen hierin moet doen waar hij of zij zich goed bij voelt.

Blog onderwerpen

Ik wil graag gaan bloggen over mijn nieuwe leven als mama en alle emoties, onzekerheden en mooie en leuke ervaringen die hierbij komen kijken, denk hierbij ook aan mijn zwangerschap en bevalling, maar ook over praktische zaken, zoals de zoektocht naar de juiste fles, speen en mijn favoriete kinderkledingmerken.
Daarnaast wil ik gaan schrijven over opvoeden, omdat dit een onderwerp is wat mij heel erg interesseert, zowel op werkgebied als privé.
Ik heb SPH en Toegepaste Psychologie gestudeerd en werk nu 8 jaar in de kinderopvang, dus hoor vaak dat dit ‘appeltje-eitje’ voor mij gaat zijn. Ja, mijn ervaring en studies zijn heel handig op mijn werk, maar met je eigen kindje is het toch wel even anders. Er komen zoveel meer gevoelens en emoties bij kijken. Ik neem jullie daarin graag mee.
En ik hoor ook graag waarover jullie zouden willen dat ik blog. Dus laat zeker even een reactie achter met een vraag of opmerking!
]]>

26 May 2016