Category: lifestyle

  • Terugblik – Zwanger en ziek

    Vandaag en morgen neem ik jullie mee in mijn zwangerschapsverhaal in de laatste dagen voor de bevalling begon. Vorige week verhuisden we naar een camping in de buurt, vanwege de renovatie in onze flat. Daar leek ik meer te kunnen uitrusten, maar tegelijkertijd was ik ook erg alleen. Dat alleen zijn bleek maar van korte duur. Want nog voor de renovatie in onze woning begint, krijg ik extra checks in het ziekenhuis, omdat ze zich ook daar zorgen beginnen te maken. 

    Lees hier deel 1 – Zwanger in het ziekenhuis
    Lees hier deel 2 – Zwanger en tegenslagen
    Lees hier deel 3 – Zwanger en alleen
    Lees hier deel 4 – Zwanger en verhuizen naar de camping

    Dinsdag 11 maart 2014

    Voor een nieuwe controle, rij ik zelf naar het ziekenhuis. Ik begin te wennen aan de medicatie om mijn bloeddruk lager te krijgen en val dus niet meer in slaap na het innemen van de pillen. Autorijden durf ik nu wel weer aan. Het zorgt ervoor dat ik iets meer vrijheid heb. Maar verder dan het ziekenhuis kan ik sowieso niet. Ik voel me te slecht om iets anders te doen.

    De uitslag van de controle is twijfelachtig. De eiwitten in mijn urine zijn niet meer geworden, maar omdat ik zo vreselijk veel vocht vasthoud en ook weer regelmatig sterretjes zie en een drukkend gevoel onder mijn borst heb, besluiten ze toch even een echo te maken. Ondertussen schiet me nog te binnen dat ik wel eens vocht in mijn ondergoed voel. Niet veel, maar ik vraag me af of dat misschien afscheiding is ofzo, nu de zwangerschap toch richting het einde loopt. Volgens de echo doet de baby het goed. Hij beweegt en zijn hartslag klinkt prima. Maar met mijn verhaal over vochtverlies kijkt ze nog even extra goed naar het vruchtwater. Ze doet een meting en direct wordt ik naar de verloskamers gestuurd op 2 verdiepingen hoger. Het lijkt erop dat het vruchtwater is, gezien de hoeveelheid vruchtwater in mijn buik te weinig is.

    IMG_1308

    Daar lig ik dan. Helemaal in mijn eentje op de verloskamer. Joost is gewoon op zijn werk, want hij is al zo vaak weggebleven van zijn werk, dat we liever hebben dat hij zijn dagen kan sparen voor de weken na de bevalling. Als ik hem bel, zorgt hij dat hij stand-by staat. Opnieuw word ik aan de CTG gehangen en een verloskundige komt later controleren of ik al ontsluiting heb. Dit is niet het geval. Mijn baarmoedermond begint wel te verweken, maar ze verwacht niet dat de bevalling snel zal beginnen. Na een korte check van het vochtverlies, blijkt dat het geen vruchtwater is en kan ik met een gerust hard weer naar huis terug.

    Ergens ben ik teleurgesteld. Ik voel me zo beroerd, dat van mij de bevalling nu wel mag beginnen. Ook al weet ik dat het beter is voor de baby om nog te blijven zitten. Ik ben klaar met het zorgen maken. Als de baby eruit is weet ik tenminste zeker dat ze hem 24/7 in de gaten houden de eerste periode.

    Donderdag 13 maart 2014

    Omdat ons huis vanaf volgende week gerenoveerd wordt, moeten we nog wat dingen anders zetten in huis. De keuken, badkamer en wc moeten helemaal leeggehaald worden. En dat is nog een beste klus. Ik besluit mee te gaan met Joost, om hem te helpen waar ik kan. Maar ik kan niets. Bij alles dat ik doe krijg ik pijn, of een licht gevoel in mijn hoofd. Ik moet dus op de bank gaan zitten en daar besluit ik wat filmpjes te kijken die de lactatiekundige me heeft gestuurd. Zo kan ik leren kolven voor de bevalling. Hier mag ik op 20 maart mee starten van de gynaecoloog. En thuis hebben we natuurlijk gewoon internet. Dus ik doe online een beetje sociaal terwijl Joost de benen onder zijn lijf vandaan rent om alles klaar te krijgen.

    IMG_1331

    Ook ben ik 36 weken zwanger vandaag. Iedere week weer vind ik de donderdag erg speciaal. Vooral omdat we 3 weken geleden nog dachten dat ik deze termijn niet zou halen.

    Zaterdag 15 maart 2014

    Ook vandaag gaat Joost weer hard aan de slag in ons huis. Hij krijgt hulp van mijn moeder en stiefvader. Alle gordijnen worden weggehaald en mijn moeder maakt alvast de losgekoppelde apparaten schoon. Ik trek het niet om mee te gaan. Maar zit dus ook niet echt rustig op de camping. Met de wetenschap dat er drie mensen heel hard aan het werk zijn in je huis, terwijl je zelf niets kunt en maar gewoon moet hopen dat het goed gebeurd, kan ik gewoon niet rustig blijven. Ik ben erg verdrietig vandaag. Zou willen dat het klaar is allemaal. Soms vraag ik me af waarom we dit ook alweer wilden allemaal. Maar als ik dan even later een trappelende baby in mijn buik voel, besef ik me ook weer waar we het voor doen.

    IMG_1346

    Maandag 17 maart 2014

    Om het vocht in mijn handen te laten bewegen, zodat het niet tussen mijn gewrichten blijft zitten en dus pijn gaat doen, haak ik veel. Mandjes, dekentjes. Van alles. Meestal haak ik iets en haal ik het aan het eind van de avond weer uit elkaar omdat het niet naar mijn zin is. Joost is vanavond de allerlaatste dingen in huis klaar aan het maken en laat een sleutel achter bij de bouwvakkers. Morgenochtend begint de renovatie. Ik mag vanaf nu van de gynaecoloog en Joost niet meer in ons huis komen. Gewoon om het allemaal maar niet te hoeven zien. Dan hoef ik me er ook niet druk om te maken.

    IMG_1348

    Maar hoe je het ook went of keert. Het houdt je bezig. Het idee dat er tientallen bouwvakkers je huis in en uitlopen en daar de hele tent afbreken en weer opbouwen is gewoon niet fijn. Maar ik moet me eraan overgeven. Ik kan er toch niets aan doen. Morgen is het 18 maart. Ik roep al een aantal weken dat ik verwacht dat dit mijn bevaldatum gaat worden. Ik besluit dus bijtijds naar bed te gaan. Misschien moet ik wel heel hard werken morgen en dan kan ik alle extra beetjes energie natuurlijk goed gebruiken.

    Dinsdag 18 maart 2014

    We krijgen het bericht dat de renovatie is begonnen in onze woning. Gelukkig heb ik niet veel tijd om me daarmee bezig te houden. Ik moet namelijk voor een controle naar het ziekenhuis. Weer ga ik alleen. Joost kan vandaag niet mee, omdat hij een cursus heeft. Ik ben me alleen maar slechter gaan voelen afgelopen nacht en maak me zorgen over of de baby nog wel genoeg beweegt. Als ik op weg naar het ziekenhuis “mijn” nummer draai en de baby niet reageert, wat hij normaal altijd doet met deze muziek, weet ik dat het foute boel zou kunnen zijn. Bij het aanmelden zeg ik dus gelijk dat ik de baby nog niet heb gevoeld de afgelopen uren en direct mag ik gaan liggen voor een CTG.

    IMG_1355

    De CTG is niet goed. De baby is te rustig en de verpleegster komt me steeds gerust stellen. Althans. Dat probeert ze. Waar ik normaal een half uur aan de CTG lig, moet het nu bijna anderhalf uur. Pas de laatste 20 minuten lijkt de baby weer normaal te doen. Voor de zekerheid moet ik gelijk naar het lab om bloed te prikken en ondertussen kijken ze mijn urine vast na. Mijn bloeddruk is ondanks de bloeddrukverlagers weer veel te hoog. 150/105. Als ik vervolgens in gesprek ben met de gynaecoloog vraag ik haar wanneer het genoeg is. En wanneer ze gaan besluiten me te helpen. Ik krijg als antwoord; “Zolang je baby het nog zo blijft doen, grijpen we niet in”. Ik begrijp er helemaal niets van. De CTG was niet goed, dus waarop wachten ze? Tot hij echt niet meer beweegt en het misschien te laat is? Of als ik zelf het loodje leg? Ik ben erg boos op de gynaecoloog en zeg dit tegen haar. Zij doet het af met “de zware laatste loodjes”. Donderdag moet ik maar weer voor een extra controle komen. En ik krijg nog te horen dat ik de baby per 24 uur in elk geval 8 keer moet voelen. Dus ik moet gaan turven. Voel ik hem 7 keer of nog minder, moet ik terwijl ik al in de auto zit bellen dat ik eraan kom.

    Welja, zo ga ik natuurlijk lekker gerust naar huis, maar niet heus. Huilend bel ik naar Joost en later naar mijn moeder. Niemand begrijpt waarom er niet wordt ingegrepen. Mijn lichaam geeft duidelijk aan dat het genoeg is geweest, maar weer laten ze me naar huis gaan. Ik huil mezelf thuis in slaap en word redelijk rustig aan het eind van de middag weer wakker. Terwijl ik nog even lekker op bed lig kan ik goed contact maken met de baby. Dat stelt me gerust.

    Als ik op mijn telefoon kijk, zie ik dat ik 4 oproepen gemist heb van een onbekend nummer. Ook de voicemail is ingesproken. Het blijkt de gynaecoloog van vanochtend te zijn. Ze heeft nog even overleg gehad met haar supervisor en ze maken zich toch zorgen. De eiwitten in mijn urine lijken op te lopen, maar omdat ze twijfelen of het een zwangerschapsvergiftiging is moet ik naar het ziekenhuis komen om een urinecontainer op te halen. Dan kan ik 24 uur lang urine opvangen. Dit moet ik donderdag meenemen naar de controle. Ook moet ik vanaf vanavond een dubbele dosering bloeddrukverlagers innemen. Om zo mijn bloeddruk weer te stabiliseren.

    Dus ik loop aan het begin van de avond de afdeling met de verloskamers op. Het is er rustig. Een mooie avond om te bevallen dacht ik nog. Maar met een lege urinecontainer keer ik weer terug naar huis. 18 maart is duidelijk niet de geboortedag van onze zoon. Maar ik hoop wel dat ik deze route naar de verloskamers binnen nu en heel snel weer mag lopen. Of zittend in een rolstoel. Na het innemen van de dubbele dosering bloeddrukverlagers val ik aan het eind van de avond zen in slaap. Goede drugs zijn die pillen. Ik wist niet dat dit voorlopig de laatste nacht zou zijn dat ik redelijk rustig zou slapen…

    ]]>

  • Weekoverzicht #47

    Een middagje niks, model zitten voor een leerling kapster, naar het Netflix event, even gauw een muurtje schilderen en ook nog een grote wandeling maken met het mooie weer. Het was een drukke, maar gezellige week. Ik neem je mee in mijn week in deze nieuwe Snapshots!

    Woensdag

    Geen foto. Ik bracht Luuk namelijk aan het eind van de ochtend naar mijn moeder en had een middagje me-time. En ook al had ik wel wat werk te doen. Wat was het heerlijk om even op adem te kunnen komen na de heftige weken met Luuk. Aan het eind van de dag kon ik er dus weer tegenaan. Soms heb je zo’n dag even nodig!

    Donderdag

    Ik stijg zo op denk ik #kapper

    Ik ging model zitten voor een leerling kapster. Ze mocht nog niet knippen, maar zocht een model om de uitgroei bij te werken en high lights te zetten. Ik vind het altijd leuk om model te zitten voor leerlingkapsters. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, kunnen ze nauwelijks iets fout doen, omdat er zo bovenop gezeten wordt. Ik liep dus ook weer erg tevreden de kapsalon uit en ben heel blij met mijn nieuwe kleurtje!

    Vrijdag

    11008179_447507852066364_1893831845_n

    Apetrots was ik op het aantal volgers wat ik ineens bleek te hebben. 1000 stuks! Ik vind het zo gaaf dat er maar liefst 1000 verschillende mensen zijn die mijn foto’s boeiend genoeg vinden om me te volgen op Instagram.

    11005037_1584233651825642_680681741_n

    Ook blikte ik weer terug op mijn zwangerschap. Wat een lieve reacties kwamen er weer op het artikel. Deze week komt het laatste deel online.

    10955187_1461027514135862_1682298801_n

    Er werd veel naar het eindresultaat van mijn kappersbezoek gebracht, dus deelde ik deze selfie. Ik vind het zo lastig om een goede selfie te maken. Maar de kleur in mijn haar is in elk geval goed zichtbaar en daar ging het in dit geval even om.

    11055424_1399355460379639_85496356_n

    Samen met verschillende andere mamabloggers mocht ik naar het Netflix stream team event in Amsterdam vrijdagavond. We keken naar 3 afleveringen van de nieuwe Netflix original Unbreakable Kimmy Schmidt.

    10995011_1540841792843071_1824124850_n

    En ik vond het zo jammer dat ik de bob was. Die cosmopolitan was namelijk heel erg lekker!

    10611275_791938157522642_2085529525_n

    Natuurlijk testten Gwen en ik ook even de net gekregen selfiestick uit.

    Zaterdag

    11005235_362545157280432_1728080770_n

    *even afkloppen* Luuk slaapt zo goed al de hele week. Een slaapje op de dag en de nachten gaan vrijwel helemaal goed. Soms wordt hij een enkele keer wakker. Maar dan zijn het in elk geval geen krijspartijen meer. Hij is er zelf een veel vrolijker kind van.

    luuklach

    Ik maakte foto’s van de goodiebag die we bij het Netflix event meekregen en Luuk kwam er even bij staan. Toen ik de camera op hem richtte, trok hij dit gezicht. Het moet niet gekker worden. Meneer begint nep te lachen naar de camera! Kleine boef. En ik maak echt niet de hele dag door foto’s van hem met deze camera, dus hoe hij hier nu ineens bij komt? Haha!

    11017567_658963334230655_166999085_n

    Zelf eten is toch het allerleukste?! Hij vindt het heerlijk om zijn bordje zelf leeg te peuzelen. En eet ook een stuk rustiger dan wanneer we het met een lepel geven. Luuk eet sinds een paar weken eigenlijk volledig met de pot mee. En heeft alleen de ijsbergsla nog laten staan. Hopelijk blijft dat zo.

    11005012_1654725934759225_21137753_n

    De memorybox van Luuk is al een tijdje af. En ik schreef er een artikel over.

    Zondag

    1530793_1586849701558982_1714405024_n

    De rest van de week heb ik zoveel afspraken en nog zoveel te doen dat ik even een uitgebreide to do list besloot te schrijven. Ik werd er bijna naar van. Maar ben inmiddels al goed op weg met afstrepen. Hopelijk is aan het eind van de week alles afgestreept en ben ik niet heel erg moe. Maar we zullen zien!

    928661_817555781631893_1436235157_n

    Zondag aan het eind van de middag gunde ik mezelf eindelijk eens tijd om de muur in de gang te schilderen. Dit is eigenlijk een vrij nutteloos hoekje in de gang. Waar de kinderwagen tegenwoordig staat. Maar een tijd geleden haalde ik via een Facebook groep gratis een hele gave kapstok op. Die komt hier tegen de grijze muur aan te hangen. Het grijze schilderwerk is inmiddels klaar. Dus de kapstok kan deze week ook opgehangen worden. Het eindresultaat deel ik binnenkort met jullie!

    10954767_883915794984354_142949887_n

    Een aantal maanden geleden vertelde ik jullie dat ik weer ga werken. Ik ga als gastouder aan de slag. Maar het lukt maar niet om kinderen binnen te halen. Op de een of andere manier worden er momenteel maar weinig gastouders gezocht in de buurt. Dus ik zoek vrolijk verder. Maar vorige week was het zo ver. Mijn eerste koppeling was daar. Weliswaar met een flexkindje die maar heel af en toe zal komen. Maar toch! Omdat dit kindje afgelopen maandag de hele dag zou komen, haalde ik de tweelingwagen naar boven en maakte het klaar om met beide jongens te kunnen wandelen.

    Maandag

    11008013_459053850915358_1485363617_n

    Het ging een hele week goed, maar van zondag op maandag had Luuk weer enorme krijspartijen. Hij sliep dus even tussen ons in, maar ook dat was niet goed. Gelukkig sliep hij ’s morgens vroeg nog even een uurtje, zodat ik mezelf in elk geval nog een klein beetje fatsoenlijk kon aankleden voor de drukke dag zou beginnen.

    11055687_414638732038458_1741187325_n1

    De blote mama buik van Cassandra kwam online. En opnieuw waren er weer hartverwarmende reacties en aanmeldingen van nieuwe mama’s die hun buik wel willen laten zien. Super gaaf!

    11049252_791979974224824_36306906_n

    Op Instagram cirkelt een nieuwe tag rond waarbij allemaal moeders een foto van hun 1 week oude baby delen. En ook ik werd gevraagd door Jess om een foto van Luuk te delen. Hij was hier precies een week oud. En keek even lekker scheel. Wat had hij toch heerlijke hamsterwangen! Ongelooflijk dat dit al bijna een jaar geleden is.

    Dinsdag

    914480_1578261162431415_2098372930_n

    Mijn blog over het stream team event van Netflix kwam online. En als ik deze foto zie denk ik gelijk terug aan hoe heerlijk die massage was!

    luukhapje

    Mijn kleine grote vent. Ik verbaas me er steeds over hoe groot hij ineens wordt. Kijk dit koppie nou. Hij lijkt toch al een hele dreumes?

    11032892_1625152264384185_1911840973_n1

    Wat is het heerlijk weer! Gisteren maakte ik samen met Luuk en de terugweg ook samen met Joost een hele lange wandeling. Normaal gesproken wandelen we niet zo ver. Ik hou niet zo van wandelen. Maar ik moest witte latex halen en zag het niet zitten om met Luuk en de latex op de fiets te springen. Dus we wandelden 6,3 kilometer. En met alle tussenstops bij winkels deden we er iets meer dan anderhalf uur over.

    11055739_1550809408517003_1420588860_n1

    Luuk at tijdens de wandeling lekker een rijstwafel op. Kijk dan hoe zijn haar eruit ziet. Ik dacht ik doe er even een kwak gel in en maak een hanekam zoals wel vaker, maar zijn haar begint nu toch wel erg lang te worden hihi. Tijd voor de kapper!

    11055935_894784813877259_1241810863_n

    Vorige week had ik een discussie met DHL op Twitter. De bezorger van een pakketje was namelijk te lui om het pakketje naar boven te brengen. Wij wonen 8 hoog en je kunt gewoon met de lift. Volgens DHL hoeven ze pakketjes niet naar boven te brengen. Maar deze bezorger zei dat hij naar boven kwam, maar bleek het pakketje toch maar op de 1e verdieping bij mensen achtergelaten te hebben. En terwijl wij zaten te wachten tot de pakketbezorger bovenkwam, lag er dus al lang en breed een briefje in de brievenbus met daarop het huisnummer van de buren die het pakket in ontvangst namen.

    Helaas gingen die mensen hetzelfde uur nog weg voor een mini vakantie en konden we het pakketje pas 5 dagen later ophalen. Gelukkig vonden we wel een ontzettend aardig kaartje in de brievenbus. Met excuses. Ja, nee, daar schieten we iets mee op. En sinds wanneer is Luuk een pasgeborene? Ach ja. Weten we in elk geval dat we niets meer bestellen als het door DHL geleverd wordt. Het is namelijke elke keer bal met deze bezorgdienst.

    sesamstraatkijken

    Aan het eind van de dag kijken Luuk en papa samen Sesamstraat. Luuk vindt dat zo leuk. En papa hoor ik ook regelmatig stiekem gniffelen om de grappen van Bert en Ernie. Mooi gezicht om ze zo samen te zien.

    Hoe was jullie week?

    Lees ook: Weekoverzicht #48

    ]]>

  • Weekoverzicht #46

    De afgelopen week was heftig. Niet eens omdat we het druk hadden, maar omdat ik er even helemaal doorheen zat wat Luuk’s gedrag betreft. Buiten dat genoten we volop van het lente weer en ik ging voor het eerst sinds 5 jaar weer eens langs bij een vriendin. Kijken jullie mee naar mijn snapshots van afgelopen week?

    Woensdag

    Kleine man viel in slaap in de auto na een bezoekje aan een vriendin en haar zoon. We hadden elkaar al 5 jaar niet gezien! Maar was net of dat vorige week nog was Luuk vond haar kleine baby (5 mndn) erg interessant

    Ik ging op bezoek bij een vriendin die ik al 5 jaar niet gezien had. We hebben sinds kort weer contact en zijn allebei van partygangers in moeders veranderd haha. Zij heeft een zoon van 5 maanden. Dus ik was benieuwd hoe Luuk het zou vinden. Hij was erg lief voor de kleine man, leuk om te zien! Op de terugweg in de auto viel hij gelijk in slaap. Moe van alle nieuwe indrukken.

    Donderdag

    11007999_1552664888325745_1598470097_n

    Story of my life.. Er komt echt nooit een eind aan! En mocht je denken dat dit de enige wasmand is. Nee hoor, dit was alleen de bonte was. Achter me stonden nog 2 manden met witte en zwarte was. Het einde is nog steeds niet in zicht. Zien jullie wel eens een lege wasmand?

    11032851_344657275730449_181500375_n

    De lente lijkt nu echt begonnen. Dus trapten we het af met een heerlijk ijsje. Oh deze waren echt zo lekker!

    Vrijdag

    10661281_748876198552815_660962158_n

    Het vervolg verhaal over mijn zwangerschap kwam online. Ik vind het zo fijn om te merken dat mensen het interessant vinden om te lezen. De een die zich niet kan voorstellen hoe pittig het geweest is en de ander die nu door eenzelfde hel gaat. Hopelijk kan ik voor de laatste groep op deze manier laten blijken dat je echt de enige niet bent!

    Zaterdag

    11049356_1423519914608601_542020192_n

    De zaterdag is mijn uitslaapdag. Ik slaap niet eens altijd lang, maar blijf vaak nog wel een tijd op bed liggen. Even lekker ontspannen met een boek. De kat komt altijd gezellig bij me liggen. Die geniet ook van de rust. Luuk zit haar namelijk de hele dag achterna haha.

    10954497_603439169786632_588133039_n

    En zodra Joost doorheeft dat ik wakker ben, komt hij meestal nog even bij me liggen samen met Luuk. En dan liggen ze te gapen en te kroelen samen. Heerlijk om te zien.

    11032768_521503138025569_1014480968_n

    Dit is Luuk’s favoriete knuffel. Een dag zonder de pratende Woezel is een dag niet geleefd. Het duurde even tot we uitgevonden hebben wat hij nu eigenlijk zingt. Maar nu zingen we vrolijk mee. Een keer of 20 per dag…

    11005014_945633488810455_1205013609_n

    Mijn heerlijke lunch. Rijstwafels met een plakje kipfilet, een gekookt eitje en wat druiven.

    11033004_789162287841620_1154433190_n

    ‘s Middags gingen we fijn een stukje wandelen met elkaar. Het was echt heerlijk weer. Dus Luuk kreeg voor het eerst zijn lentejas aan en keek rustig om zich heen vanuit de wandelwagen.

    10990552_397205313774754_1437919731_n

    Na het eten keken we naar het darten. Luuk vond het blijkbaar ook erg leuk. Want waar hij normaal gesproken maximaal 2 minuten zijn aandacht bij de tv of zijn speelgoed kan houden, bleef hij hier een minuut of 10 erg geconcentreerd naar kijken.

    Zondag

    11049422_1557204961224557_1467479360_n

    In de nacht van zaterdag op zondag zit ik er helemaal doorheen. We geven het vrijwel niet toe aan de “buitenwereld”, maar Luuk slaapt erg slecht. Iedere nacht heeft hij krijspartijen en weten we niet meer wat we met hem aan moeten. Ik wil er niet over zeuren of klagen, want ik ben van mening dat het er gewoon bij hoort. Maar de schijn ophouden wil ik ook niet. De afgelopen weken, maanden zelfs, zijn verschrikkelijk vermoeiend. Luuk slaapt niet alleen in de nacht slecht, maar ook op de dag. En daarbij kan hij zich erg moeilijk zelf vermaken. En omdat ik 24/7 in zijn buurt ben heb ik maar weinig ademruimte. Het komt wel weer goed. Maar soms is het erg pittig en moet ik zelf even flink janken om er daarna weer tegenaan te kunnen.

    11007795_1411383089166660_654926527_n

    Na zelf maximaal 2 uur geslapen te hebben, begint de dag weer. Luuk kijkt tv, terwijl ik hard mijn best doe om mijn ogen open te houden. We besluiten Luuk de hele ochtend wakker te houden en hem pas na de lunch op bed te leggen. Eens zien of dat werkt. Misschien is hij wel gewoon toe aan 1 slaapje per dag, in plaats van 2. En aan het eind van de middag, nadat Luuk 2,5 uur heeft geslapen (!!), fietsen we naar mijn moeder en stiefvader om er even uit te zijn.

    Maandag

    11008207_283211555291952_576486926_n1

    Ik word wakker rond 7 uur en ik besef me dat ik die nacht niet uit bed geweest ben. Ik app gauw naar Joost die al op zijn werk is en ook hij zegt er niet uit geweest te zijn. Als Luuk rond 8 uur rustig zonder te huilen wakker wordt, spring ik een gat in de lucht en besluit hem helemaal plat te kussen. Hij heeft het klokje rond geslapen en is nog vrolijk ook. De dag kan nu al niet meer stuk.

    11005280_780080125400822_1524422141_n

    De blote mama buik van Marij komt online. En wat komen er weer fijne reacties. Ook stroomden er nog meer aanmeldingen binnen. Zo leuk om te zien. Het is een echte hit, dat blijkt!

    10956945_601973473266578_55120029_n

    Na opnieuw een middagdutje van 2,5 uur, wordt Luuk lachend wakker. Met zijn pretogen begroet hij me en hij hangt gelijk de clown uit. Blijkbaar had ik eerder moeten aangeven aan het eind van mijn Latijn te zijn, het lijkt te werken!

     

    Mijn heerlijke kleine vent. Aan het eind van de middag gaan we nog een uur fietsen, zonder echt ergens naartoe te gaan. We fietsen van Zeist naar de Uithof en gaan door De Bilt weer terug naar huis. We genieten volop van het lenteweer en Luuk kijkt lekker om zich heen naar het water in de sloot, de eendjes, de schapen en de paarden. Om vervolgens samen te eten en rond half 8 gaat Luuk naar bed. Om zonder te huilen in slaap te vallen. Wat een ontzettend fijne dag was dit!

    Dinsdag

    10724174_1405753873067838_379993216_n

    Gisteren na de lunch waren we nog even aan het keten samen. Liedjes zingen, ginnegappen en Luuk langzaam voorbereiden op zijn slaapje. Weer was hij de hele ochtend wakker gebleven. Het ging al makkelijker dan de dagen ervoor. Dus ik was erg benieuwd of hij weer zo’n tijd zou gaan slapen. En jawel. Bijna 3 uur heeft hij lekker geslapen. Werd tussendoor een keer wakker van een brandweerauto die met gillende sirenes voorbij kwam rijden, maar sliep daarna rustig verder. Ik herken mijn kleine ventje bijna niet terug!

    11032802_409431175886250_942956846_n

    En vlak voordat Luuk wakker werd kreeg ik van Maike een berichtje of ik zin had om mee te gaan naar de kinderboerderij. Dat wilde ik wel, dus een half uur later stapte ik met een ietwat chagrijnige baby op de fiets en genoten we van het namiddag zonnetje en de beestjes. Luuk had wat moeite om los te komen, maar dat gaat de volgende keer vast en zeker beter.

    En zo werd het toch nog een fijne week. Hoe was jullie week?

    Lees ook: Weekoverzicht #47

    ]]>

  • Mama valt af – De weegschaal op

    Mijn overtollige kilo’s moeten eraf. Het liefst nog eerder vandaag dan morgen. Maar dat gaat natuurlijk niet zo makkelijk. In de rubriek Mama valt af neem ik jullie mee in mijn strijd tegen de kilo’s. Vorige week vertelde ik over de stap om naar een diëtiste te gaan. Om te beginnen met het hele traject was het belangrijk om een eetdagboek bij te houden en weer de weegschaal op te stappen om het juiste gewicht te kunnen doorgeven. Wat was ik bang om er weer op te gaan staan…

    De afgelopen weken heb ik niet echt mijn best gedaan om af te vallen. Nu ik weet dat ik toch samen met een diëtiste aan de slag ga, doe ik gewoon een beetje waar ik zin in heb. En dat is eigenlijk hartstikke fout! Eigenlijk hou je jezelf dus ontzettend voor de gek daarmee terwijl je in afwachting bent van het dieet dat voorgeschreven wordt. Een van de dingen die ik ook moest doorgeven samen met het eetdagboek was mijn gewicht. En jawel, laat nu net mijn nog niet zo oude weegschaal ermee opgehouden zijn. Dat schoot dus al niet op.

    Gelukkig kwamen we in een winkel een leuke aanbieding tegen. Een weegschaal die ook nog eens het vetpercentage meet. Niet helemaal betrouwbaar. Maar het is toch een leuke extra functie. Eenmaal thuis besloot ik het apparaat direct uit te pakken en uit te proberen. Dat uitpakken was zo gebeurt. Maar ik was toch wel bang voor wat de weegschaal aan zou geven. Ik had me best misdragen de afgelopen tijd. Waarschijnlijk zou ik de 2 kilo die ik al was afgevallen er inmiddels wel weer bij gegeten hebben.

    Terwijl ik mezelf dat af bleef vragen en in mijn hoofd minstens 10 redenen te bedenken om vooral die weegschaal niet op te stappen, deed ik het toch. Ik deed mijn ogen dicht en stapte de weegschaal op. En toen ik ze weer opende zag ik een error op het scherm staan. Nee he! Na nog 2 keer op en af stappen wilde ik het ding al de deur uit gooien, tot ik ineens zag dat er nog een plastic laagje overheen zat. Zo strak dat het me helemaal niet was opgevallen.

    Om goed te kunnen meten moet je contact maken met de ijzeren plaatjes die op de weegschaal zitten. En met dat plastic er overheen lukte dat natuurlijk niet. Poging 4 dus. Zonder plastic deze keer. Weer deed ik mijn ogen dicht en stapte de weegschaal op. -1,7 kilo gaf de weegschaal aan. En dat tijdens mijn maandelijkse periode, waarbij ik toch meestal nog zo’n 1,5 kilo zwaarder ben dan anders. Ik geloofde mijn ogen niet. Dacht dat het aan het verschil in de weegschaal zou liggen. Dus stapte ik op de analoge weegschaal die ik ook nog heb staan en die gaf exact hetzelfde gewicht aan. Betrouwbaar dus.

    Zal het dan alleen maar komen door de verplichting aan mezelf een uur per dag te bewegen? Of dit nu wandelen of fietsen is maakt niet uit. Grote kans! Het motiveert enorm. En nu de temperaturen nog beter worden en de zon zich vaker laat zien krijg ik nog meer zin om naar buiten te gaan. Zo fietsten we afgelopen weekend al naar mijn moeder. En gisteren besloot ik gewoon een uur te fietsen zonder ergens heen te gaan. Tijdens de spits nog wel. Luuk keek zijn ogen uit, kletste maar aan tegen alles waar we langs af fietsten en ik voelde mijn benen zwaarder worden, maar heb stug doorgezet.

    Lunchtime

    En sinds ik op de weegschaal heb gestaan heb ik ook zin om betere ontbijtjes en lunches te maken. Zo was afgelopen weekend mijn rijstwafel met kipfilet en een gekookt eitje favoriet.  Een paar druiven erbij om het af te maken en ik had een heerlijke lunch. Brood kan ik nooit genoeg eten. Dat vind ik zo lekker. Maar ik weet ook dat het niet altijd een goede keuze is. Zeker niet als je er zo vier naar binnen schuift tussen de middag. Inmiddels heb ik al 6 dagen geen brood gegeten, maar ik neem rijstwafels, volkoren crackers of een wrap met iets gezonds erop. En ik heb ’s middags nog geen honger gehad.

    Ik ben blij dat het zelfs met weinig inspanning de goede kant op gaat. Dat ik niet weer op mijn startgewicht zit. Het geeft me de motivatie om door te pakken en veel meer mijn best te doen. Dan zijn die eerste 5 kilo’s er zo vanaf en kan ik weer een nieuw doel bedenken. Ik ben dus weer op de goede weg!

    Hoe gaat het met jullie? Hebben jullie je eerste doel al behaald?

    ]]>

  • Weekoverzicht #45

    In snapshots laat ik je mijn week zien door middel van foto’s. Vanaf begin januari besloot ik alleen nog maar foto’s te laten zien die ik nog niet op Instagram had gezet. Maar ik merk dat ik daardoor minder foto’s op Instagram plaats en moeite heb om dit weekoverzicht te vullen. Daarom ga ik het nu allebei doen. De foto’s die ik deel op Instagram én foto’s die nog niet eerder online zijn gezet.

    Afgelopen week ging ik naar de bioscoop, de Negenmaandenbeurs, we gingen lekker wandelen en tussendoor probeerde ik ook nog te ontspannen.

    snapshots9*01

    Even lekker op bed kroelen met poes Zoey. Sinds Luuk door het huis kruipt en stapt heeft ze nog maar weinig rust. Luuk zit haar de hele dag achterna. Dus soms heeft ze even rust nodig om te kroelen. Meestal ga ik dus zodra Luuk even op bed ligt even met haar knuffelen.

    snapshots9*2

    Donderdagavond begon het feest met mijn schoonzus. Ze kwam na haar werk naar ons toe gereden om een hapje te eten en niet veel later vertrokken we samen naar de bioscoop voor Fifty Shades of Grey. Ik ben volgens mij een van de weinige vrouwen die de boeken echt leuk vind en ik was daarom heel erg benieuwd naar de film. Ik vond ‘m super!

    snapshots9*3

    De Negenmaandenbeurs en Huishoudbeurs met onze trolleys. Ja verschrikkelijk! Maar het was zo handig om een stapel visitekaartjes, mijn tas en mijn camera in mee te slepen. Maar na een kort rondje besloten we de trolleys in de auto te gooien en ons gewoon met ellebogen en al door de mensenmassa heen te beuken. Dat ging een stuk makkelijker!

    snapshots9*4

    Even bijkomen in een massagestoel op de Huishoudbeurs. Zo’n stoel wil ik thuis ook wel hebben. Heerlijk!

    snapshots9*5

    Afgelopen weekend gingen we lekker wandelen met Luuk. Hij at ondertussen een rijstwafeltje. Of nou ja, de helft lag op zijn jas.

    snapshots9*6

    Ik schreef een blog over de Negenmaandenbeurs.

    snapshots9*7

    Rijstwafels zijn Luuk’s lekkerste tussendoortjes zoals je kunt zien. Hier zat hij er weer lekker van te smullen. En niet meer de mini rijstwafeltjes, maar hij heeft tegenwoordig de normale maat. Is hij wat langer zoet mee.

    snapshots9*8

    Op zondagavond is het standaard patat & snackdag met daarbij voetbal op de tv.

    snapshots9*9

    Luuk begint altijd in zijn haar te friemelen als hij moe is. Hij slaapt weer erg slecht de laatste tijd en is dus vrijwel de hele dag moe. Niet alleen hij trouwens. Wij zijn zelf ook kapot. De wakkere nachten breken ons op. Maar ach. Er komen vast betere tijden aan!

    snapshots9*10

    Deborah was de eerste mama die haar buik bloot gaf in de nieuwe rubriek. Wauw wat ben ik ontzettend blij met alle positieve reacties en de extreem hoge bezoekersaantallen. Blijkbaar slaat het aan om een “echte” mamabuik te laten zien, die niet direct weer strak is na de bevalling.

    snapshots9*11

    Lunchtijd! Lekker een broodje met kipfilet. Luuk vindt het heerlijk. Dat plakje kipfilet op zijn hand kreeg hij er trouwens niet vanaf hihi.

    snapshots9*12

    “Wat zeg je? Is mijn banaan nu al op?!” Luuk wil het liefste gewoon door eten, ook al is zijn bord leeg. Het is net een vuilnisbak af en toe.

    snapshots9*13

    Hoppa, nog een paar rozijntjes erbij. Die at hij trouwens voor het eerst. En hij vond het erg lekker!

    snapshots9*15

    Terwijl ik lekker languit op onze nieuwe bank lag kwam Luuk even de hangjeugd uithangen. Hij vind het zo lekker om languit in de hoek van de bank te hangen. Met zijn armen wijd.

    snapshots9*16

    Voor het eerst op zijn loopauto. En maar giechelen toen ik hem naar voor en naar achteren reed.

    snapshots9*17

    Samen even boodschapjes doen. En als meneer dan een beetje huilerig wordt omdat hij toch wel een beetje trek krijgt, helpt een pakje zakdoekjes altijd voor wat vermaak. Kijk hem eens trots zijn. Zo grappig waar je een jong kind blij mee kunt maken.

    Lees ook: Weekoverzicht #46

    ]]>

  • Mama valt af – Naar de dietiste

    Soms moet je gewoon even eerlijk naar jezelf zijn en toegeven dat het afvalproces niet gaat zoals het zou moeten. Dan kun je verschillende dingen doen. Je kunt stoppen, of doorgaan. Maar omdat het me blijkbaar alleen met een of ander dieet niet lukt, heb ik hulp nodig. En die stap heb ik inmiddels genomen.

    Een aantal weken geleden zag ik een oproepje voorbij komen. Om het onderdeel diëten en alles dat daarbij komt kijken af te ronden voor haar opleiding was een kennisje opzoek naar iemand met een hoog BMI. Nou, die heb ik wel, dus ik stuurde een berichtje. Eng. Dat wel. Maar als we elkaar op deze manier kunnen helpen dan is dat natuurlijk alleen maar mooi meegenomen.

    Afgelopen weken kwam ze bij me thuis om het een en ander door te nemen. Mijn medische geschiedenis, mijn eetgewoontes en mijn dagelijks leven werden uitgebreid besproken en daarna was het tijd om met een tang mijn vetjes te meten. Of nou ja, vetjes. Mijn enorme zwembanden.

    Inmiddels ben ik al twee dagen een eetdagboek aan het bijhouden. En eerlijk is eerlijk, soms schaam me ik me kapot om op te schrijven wat ik heb gegeten. Die halve zak chips zondagavond bijvoorbeeld. Was dat nu echt nodig? Nou ja, zo krijgen ze op de opleiding wel een goed beeld van een eetgewoonte die alles behalve goed en gewoon is.

    Op school gaan ze het allemaal analyseren en aan de hand daarvan krijg ik een op maat gemaakt dieet voorgeschreven. En daar kijk ik dan weer erg naar uit.

    De lente is in zicht en ook daar kijk ik naar uit. Want toen ik gistermiddag met Luuk op de fiets wilde stappen kwam er een gigantische hagelbui uit de lucht vallen. En dan is mijn zin om later die middag te gaan alweer weg. Dat excuus kan ik in elk geval niet gebruik als de winter echt voorbij is. Lekker wandelen en fietsen in de lentezon is natuurlijk ook veel leuker en gezelliger. Dat zal iedereen beamen.

    Voorlopig ga ik in elk geval flink in de weer met het zoeken van lekkere gezonde recepten die me lekker lijken. En om te beginnen ga ik deze week minimaal 2 dagen geen broodmaaltijd nemen tussen de middag. Maar bijvoorbeeld een salade, of een wrap met iets lekkers maken. Ik ben benieuwd hoe dat me bevalt. En of ik daarna nog zin heb om te snoepen.

    Het komt wel goed. Ooit ben ik vast en zeker weer apetrots op mijn lijf.

    Hoe gaat het bij jullie met afvallen/sporten? 

    ]]>

  • Weekoverzicht #44

    Afgelopen week deden we rustig aan. Alweer ja. Luuk rommelt maar aan met de pijn in zijn mond vanwege doorkomende tandjes. En daarbij had ik heel veel werk te doen. We genoten dus volop van onze nieuwe inrichting thuis. En Luuk en ik knuffelden wat af samen. Kijk mee naar mijn snapshots van afgelopen week.

    snapshots1

    Het was tijd om weer eens foto’s van Luuk te maken terwijl hij in bad zat. Hij zit hier zo stoer met zijn arm over de zijkant heen. En kijk eens hoe hard zijn haar groeit ineens.

    snapshots2

    Dit is echt mijn favoriete notitieboek op het moment. Hier schrijf ik allerlei blogideeën en to do lijstjes in.

    snapshots3

    Luuk is dol op onze poes Zoey. En wanneer de zon schijnt, zit Zoey graag in de zon in de vensterbank. Luuk vindt het prachtig om dan naar haar te kijken. Hij kraait het uit van plezier, terwijl hij steeds op zijn tenen bij de bank gaat staan. En af en toe kijkt hij dan even lachend achterom naar mij om te checken of ik het wel zie allemaal.

    snapshots4

    Tijd voor een kleine snack. Een mini rijstwafeltje. Luuk is er gek op.

    snapshots5

    Poes Zoey zit lekker in de zon op de vensterbank. Zien jullie haar ook eens voorbij komen haha.

    snapshots6

    Luuk met zijn wilde haren. Dit tafeltje kocht ik onlangs bij Ikea. Zodat we er wat speelgoed op kunnen zetten en hij er als hij iets groter is met een stoeltje lekker aan kan zitten spelen. Hij vind het prachtig om het speelgoed dat erop ligt eraf te trekken en staat vrijwel de hele dag te spelen aan of om de tafel.

    snapshots7

    Bij het consultatiebureau vonden ze het drie maanden geleden al verstandig om Luuk uit een beker te leren drinken. Dat ging voor geen meter. Hij snapt niet zo goed hoe het moet en om hem nou elke keer met natte kleding rond te zien lopen met deze kou vind ik niet echt handig. Een tuitbeker werkte ook niet. Hij begreep maar niet hoe hij er rustig uit kon drinken. Toen ik vorige week bij de Hema deze rietjesbeker meenam en het de volgende dag met water vulde had Luuk het binnen 2 minuten door. Inmiddels drinkt hij een hele fles per dag leeg.

    En zijn haar zit aan de achterkant weer lekker wild. Als hij moe is, zit hij er altijd aan te friemelen en vlak na deze foto ging hij naar bed haha.

    snapshots8

    Dit leuke broekje kocht ik bij de Zeeman. Ik kocht er ook een heleboel rompers, die ik vergeten ben op de foto te zetten. Deze broekjes zitten altijd zo fijn bij Luuk.

    snapshots9

    En ook dit lente/zomerjasje kocht ik bij de Zeeman. Echt een fijn jasje om in de zomer op de fiets aan te kunnen trekken, zodat Luuk het niet koud krijgt.

    snapshots10

    Dit boek vol met lekkere recepten zag ik bij de Lidl liggen. Er staan echt heerlijke recepten in. Komende week ga ik er zeker alvast 1 uitproberen.

    Een rustig weekje, waarin ik dus toch ook nog wat heb kunnen shoppen. Komende week heb ik veel leuke plannen, dus volgende week heb ik vast en zeker meer om te laten zien!

    Hoe was jullie week?

    Lees ook: Weekoverzicht #45

    ]]>

  • Mama valt af – Bewegen enzo

    Iedere week neem ik jullie mee in mijn strijd tegen de kilo’s in de serie mama valt af. Het valt niet af om af te vallen als je bepaalde (slechte) gewoontes hebt. Toch wil ik het gaan proberen en ik ben ervan overtuigd dat het me gaat lukken. 

    Niet alleen een beter en gezonder eetpatroon werken mee aan een beter gewicht. Ook beweging speelt een grote rol. En daar vergeet ik wel eens voldoende van te doen. Het is zo makkelijk om, zeker wanneer het koud is, alleen maar even een stukje heen en weer naar de supermarkt te wandelen en verder thuis te zitten.

    Daarnaast houden we niet genoeg geld over voor een abonnement op de sportschool. Sowieso heb ik de afgelopen jaren gemerkt dat ik het lastig vind om consequent naar de sportschool te gaan. Dus een lidmaatschap is weggegooid geld. Het moet ook makkelijker en goedkoper kunnen. Daarom zet ik 7 manieren op een rijtje om toch voldoende te kunnen bewegen. Gratis en voor niets.

    Maak op een vast moment iedere dag een lange wandeling

    Het werkt voor mij erg goed, om iedere dag na de lunch even een flink stuk te lopen. Fietsen kan in dit geval ook. Maar het helpt heel goed om elke dag rond dezelfde tijd naar buiten te gaan. Het is echt ons momentje buiten samen en terwijl we wandelen vertel ik Luuk ook nog eens wat we allemaal zien onderweg. Hij leert er dus ook nog van!

    Ga een stuk fietsen

    Ik ben dol op fietsen, dus dit is totaal geen straf voor me. Een stuk fietsen, zonder echt ergens naartoe te gaan doe ik steeds vaker. En wil je toch een eindbestemming hebben, fiets dan ergens heen wat minstens 7 kilometer van je huis af ligt. Bijvoorbeeld de kinderboerderij. Of een andere supermarkt dan waar je normaal naartoe gaat.

    Wandel eens wat vaker met de hond

    Als je een hond hebt is dit een hele goede. Je maakt er je trouwe viervoeter nog blij mee ook! Heb je geen hond, maar je buren of iemand uit je familie wel? Misschien maak je hen wel heel blij door even met de hond te wandelen. Ik vond het altijd heerlijk om te doen.

    Loop de avondvierdaagse mee met je kind

    Dit kan natuurlijk niet elke dag, of elke maand. Maar het is wel een goede en gezellige manier om in de lente aan het wandelen te blijven. De avondvierdaagse is leuk en je maakt de school er waarschijnlijk heel blij mee door je op te geven als vrijwilliger om mee te lopen.

    Ga hardlopen

    Nog een leuke manier om te sporten zonder dat het je geld kost. Hardlopen kun je helemaal zelf doen op het moment dat het jou uitkomt. Ik ben al eens begonnen met de hardlooplessen van Evy en ik moet er nodig weer eens mee verder.

    Pak de trap in plaats van de lift

    Dit is voor mij best goed te doen. Ik woon namelijk op 8 hoog. Nu vind ik 16 trappen vaak teveel van het goede en sowieso lukt het niet als ik met de kinderwagen ben. Maar ik mag best wat vaker met de trap, in plaats van dat ik de lift pak. Dit is trouwens ook een goede voor op je werk.

    Probeer eens een halte eerder uit te stappen en loop het laatste stuk

    Ga je wel eens met de bus? Stap dan een halte eerder uit dan die halte die vlak voor je huis stopt. En wandel het laatste stuk naar huis. Het scheelt een hoop nare luchtjes van je mede passagiers de laatste (kilo)meters en het is nog gezonder ook.

    Toch geef ik toe dat ik vaker mag bewegen. Dat uurtje bewegen na de lunch schiet er al gauw bij in als het regent. Terwijl we makkelijk met een regenjas alsnog de deur uit kunnen. Ik merk dat ik snel excuses zoek om er onderuit te komen. Terwijl ik me heel goed voel als ik wel ben geweest. Herkenbaar?

    Weet jij nog leuke gratis manieren om makkelijk te bewegen?

    ]]>

  • Boterham voor je baby

    Luuk eet iedere dag al heel goed een boterham (of twee) mee. Hier zijn we mee begonnen toen hij 6 maanden was. Wil jij je baby ook laten beginnen met het eten van een boterham? Misschien heb je dan wat aan deze stappen. 

    Onderstaande stappen hebben we puur op gevoel gedaan. Je merkt al snel genoeg of je baby er klaar voor is of niet. Durf je het niet aan? Wacht dan ook nog even. Of overleg met het consultatiebureau.

    boterhameten4

    Broodkorstje

    Toen Luuk 6 maanden oud was kregen we op het consultatiebureau te horen dat we mochten starten met het geven van een broodkorstje. Dit vond ik doodeng. Maar ik merkte al snel dat Luuk er goed mee om kon gaan. En ja, soms verslikte hij zich erin, omdat hij het broodkorstje te ver in zijn mond stopte. Maar ik heb nooit hoeven ingrijpen gelukkig.

    Ik liet steeds meer stukjes brood aan de korst zitten, die Luuk er vervolgens zelf vanaf sabbelde. Broodkorstjes eten was een groot feest. Luuk werd helemaal enthousiast als hij de broodkorstjes zag liggen.

    boterhameten3

    Vanaf de vork

    Na een paar weken oefenen met de broodkorstjes, besloten we de rest van het brood in stukjes te snijden en met een vork aan Luuk te geven. Hij hapte de stukjes brood er goed vanaf en tussendoor at hij de broodkorstjes op.

    De kontjes van de broodkorstjes lagen meestal na de lunch verspreid om zijn stoel heen. Maar zodra we merkten dat er steeds minder brood op de grond bleef liggen zijn we ook de korstjes mee gaan snijden. En lieten deze dus aan het brood zitten om dit net als de rest via de vork te geven.

    boterhameten2

    Met de hand

    Het eten vanaf de vork ging een hele tijd goed. Maar samen lunchen was wel erg gezellig. Luuk wilde steeds vaker het stukje brood met zijn hand eten. Dat doen wij immers zelf ook. Dus dat ging hij na doen.

    Nu eet hij al een poosje zelf zijn boterham op. We leggen het op zijn kinderstoel en hij smult ervan. Zoals je op de foto’s kunt zien zit over het algemeen alles onder. De broodkruimels zitten in zijn haar en op zijn wang. Maar het eten is een groot feest.

    Tussendoor heeft hij een hapje voor mama en dan weer een hapje voor zichzelf. En zo lunchen we iedere middag gezellig samen. We proberen inmiddels ook het brood op zijn bord te laten liggen en dit aan hem te geven. Zoals je begrijpt ligt het bord regelmatig met de stukjes brood op de vloer. Je kunt hier dan letterlijk van de vloer eten.

    Maar ook dit zal hij zeer binnenkort vast en zeker begrijpen.

    boterhameten1

    Beleg

    We geven hem verschillend beleg op brood. We proberen iedere dag iets anders te geven. Hij vindt alles lekker, dus dat is fijn.

    We geven hem;

    • Kaas
    • Ham
    • Smeerkaas
    • Appelstroop
    • Geprakte banaan
    • Pindakaas

    Wel ben ik nog op zoek naar ander lekker broodbeleg voor de afwisseling. Hebben jullie nog tips?

    Luuk geeft dus zelf goed aan wat hij wel en niet kan wat eten betreft. En dat is fijn. Ik ga af op wat hij aangeeft en samen vinden we steeds meer manieren uit om te eten.

    Hoe heb jij het aangepakt om je baby brood te laten eten?

    ]]>

  • Weekoverzicht #43

    Elke week blik ik terug op mijn week in snapshots. Dit doe ik door foto’s te laten zien die nog nergens anders online hebben gestaan. Afgelopen week stonden in het teken van schilderen in huis en het veranderen van de meubels. Luuk hobbelde er tussendoor en we gingen weer eens lekker zwemmen. 

    snapshots7-1

    Ik ging wat schuiven met de meubels om onze oude bankstellen de kamer uit te krijgen. Luuk vond het prachtig dat alles anders stond. Die knuffel van Woezel die op tafel ligt is trouwens Luuk’s favoriete speelgoed momenteel. De knuffel zingt; “lalala” en Luuk zingt “nanana”. Zo leuk!

    snapshots7-2

    De woonkamer was leeg. Klaar om de nieuwe bank te installeren. Wat heerlijk om zoveel ruimte te hebben. Deze bruine muur gaat nog voorzien worden van een andere kleur. Dit staat voor komende week op de planning en ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan. De kleur wordt namelijk een stuk lichter, dus ik ben benieuwd hoeveel potten verf we nodig hebben.

    snapshots7-5

    Samen met mijn moeder gingen we zwemmen. We waren in augustus voor het eerst en het laatst met Luuk in het zwembad geweest en ik was bang dat Luuk het misschien helemaal niet meer leuk zou vinden. Hij was niet heel uitbundig, maar kwam na een uurtje toch wel los en ging lekker op het water slaan. Hij vond het allemaal wel prima en was er niet heel erg van onder de indruk. Hij lijkt al een hele kerel als hij zijn arm zo nonchalant op de band legt.

    snapshots7-4

    Samen zwemmen. Begeleid door de stroming in het water. Volgens mij probeer ik hier een waterval te ontwijken. Of in elk geval Luuk er een beetje vandaan te houden. Maar het zou ook zomaar kunnen dat ik hier een liedje aan het zingen was, aangezien Luuk zo geïnteresseerd naar me zit te kijken haha.

    snapshots7-6

    Luuk was met oma aan het wachten tot ik afgedroogd en aangekleed was na het zwemmen. Geef Luuk een lepel om op te knagen en hij houdt zich wel even rustig. Hij krijgt weer (een) tandje(s), dus bijten doet hij graag momenteel.

    snapshots7-3

    Deze grote bank kreeg ik in mijn eentje de hal ingeschoven en op zijn zij tegen de muur gezet. Wat een gedoe. Maar het was weer echte girlpower! Onze twee oude banken staan nu trouwens bij een buurman in huis die we erg blij mee konden maken. Altijd fijn om zo allemaal tevreden te zijn. En wij zijn super blij met onze nieuwe bank. Een foto hiervan volgt binnenkort.

    Door al het schilderen zijn mijn handen steeds zo vies, dat ik liever mijn camera niet aanraak. Maar ik zal jullie heel gauw het eindresultaat laten zien. Eerst de laatste dingen nog even afmaken.

    Hoe was jullie week?

    Lees ook: Weekoverzicht #44

    ]]>