Category: lifestyle

In de Mama valt af serie neem ik jullie iedere week mee in mijn strijd tegen de kilo’s. Er zijn verschillende redenen waarom ik graag wil afvallen. Misschien zijn ze voor de hand liggend, misschien ook niet. Ik vond het tijd om het op een rijtje te zetten. Vooral voor mezelf. Zodat ik soms even kan kijken waarom ik die strijd ook alweer aan ga. Om zo gemotiveerd te blijven. En misschien hebben jullie er ook wel wat aan.

Blij zijn met mijn spiegelbeeld

Ik ben totaal niet blij als ik in de spiegel kijk. Vanaf net boven mijn borst tot de bovenkant van mijn hoofd gaat het nog wel. Al kan ik daar natuurlijk ook erg kritisch over zijn. De rest van mijn lichaam vind ik verschrikkelijk. De after-zwangerschap littekens zijn erg zichtbaar. De striae zit niet alleen op mijn buik, maar ook op mijn borsten en benen. Wanneer ik afval, blijft het vel hangen. En ik weet dat ik dat alleen weg krijg door te trainen.

Het oplossen door leuke kleding te dragen werkt niet altijd. Sowieso vind ik het lastig om passende kleding te vinden die me leuk staat. Ik pak of te grote, of te kleine kleding. En echt veel nieuwe dingen aanschaffen zie ik niet zitten. Ik wil namelijk maar al te graag in die broek die een maatje te klein in mijn kast ligt te wachten tot hij gedragen wordt.

Een make-upje smeren doet wonderen. Eenmaal opgemaakt kan ik mezelf iets meer waarderen. Maar eigenlijk is het alleen maar een masker. Ik wil blij zijn met mijn spiegelbeeld. Zelf kunnen zien dat de kilo’s eraf zijn. Ik wil mijn lichaam meer kunnen waarderen.

Gezondheid

Met de erfelijke ziektes die door de familie heen gaan is het oppassen geblazen met sommige dingen. Goed voor mijn lichaam zorgen zou al een groot deel van de risico’s weg kunnen nemen. Mijn BMI omlaag krikken zou ook al helpen. Maar aan de andere kant is het ook zo makkelijk om even fastfood te eten als het qua gezondheid in de familie niet gaat zoals het hoort. Wanneer de zorgen voor een ander het zorgen voor mezelf wegneemt vind ik het verschrikkelijk moeilijk om de knop weer om te zetten.

Maar ik weet dat het moet. Toen in de zwangerschap bleek dat ik zwangerschapsdiabetes had, werd er direct duidelijk gemaakt dat ik binnen toen en 5 jaar diabetes type 2 kan gaan ontwikkelen als ik niet voor een goed eetpatroon zorg. Goed, gezond en gevarieerd eten is erg belangrijk als je in zo’n hoge risico groep valt. Daarnaast is de (erfelijke) hartafwijking die mijn vader heeft, er ook 1 die hoogstwaarschijnlijk beter in goede banen te leiden is als mijn lichaam verder gezond is. Wanneer ik niet ook nog eens extra kilo’s mee moet slepen. Maar zorg voor een conditie die op peil is en waar ik op terug kan vallen mocht er iets gebeuren.

En ook al kun je aan de erfelijkheid vrijwel niets doen. Wanneer ik ervoor kan zorgen dat de risico’s kleiner worden, door goed voor mezelf te zorgen. Dan ben ik dat verplicht naar mezelf én aan mijn gezin.

Ik wil trots zijn

Vrijwel nooit ben ik trots op mezelf. Ik vind dat ik altijd beter kan. Misschien ben ik wat te kritisch naar mezelf. Dat hoeft niet alleen maar een slechte eigenschap te zijn. Maar wat betreft de strijd tegen de kilo’s moet ik soms ook trots kunnen zijn vind ik. Elke pond die eraf gaat is een overwinning. En op iedere overwinning zou ik trots mogen zijn.

Wanneer ik trots ben op mezelf, straal ik dat uit. Dat weet ik. Dus moet ik proberen vaker het kritische aspect een beetje los te laten en het gevoel van trotsheid meer toelaten.

Goed voorbeeld voor Luuk

Buiten dat alles wil ik een goed voorbeeld zijn voor Luuk. Het leeg eten van een zak chips is niet het juiste voorbeeld. Wanneer ik vaker kies voor een gezond tussendoortje en verantwoorde maaltijden, dan weet ik dat Luuk dat automatisch zal overnemen. Als allebei je ouders de aanleg hebben om aan te komen, dan zal dat voor jezelf waarschijnlijk ook zo zijn. Ik hoop dat ik Luuk kan behoeden van een strijd met zichzelf en de strijd tegen de kilo’s.

Goed voorbeeld, doet goed volgen. En ik hoop dat we dit op een goede manier op Luuk kunnen overbrengen.

En jij? Waarom wil jij afvallen?

]]>

De tweede week van de mama valt af serie. Wat een rotweek is het geweest. Waar ik in eerste instantie heel erg blij was met de eerste 2 afgevallen kilo’s, volgden de volgende 1,5 kilo al binnen 2 dagen. Maar ik raakte uit het ritme. En vanaf afgelopen vrijdag is mijn hele eetschema in de war. Ik durfde dan ook niet meer op de weegschaal te gaan staan. Hoe dit kan? Tja, daar heb ik alleen maar slappe excuses voor.

Donderdagmiddag ging ik even shoppen met mijn moeder. We besloten ergens te gaan lunchen. Ik koos voor een prima lunch en ging de rest van de dag weer keurig verder met de rest van mijn eetschema. Vrijdagochtend besloot ik naar de kapper te gaan, waar ik ruim 5 uur heb doorgebracht. En ik was vergeten goed te ontbijten en was als klap op de vuurpijl ook nog eens mijn tussendoortje en lunch vergeten. Sindsdien is het mis.

Ik heb gemerkt dat ik voor mezelf heel duidelijk moet hebben wat ik eet op een bepaalde dag. En dat ik wanneer ik de deur uit ga, ervoor moet zorgen dat ik ook alle maaltijden mee neem. De verleiding is te groot als ik dit niet doe. Het is zo makkelijk om even een (vet) broodje te halen bij de bakker. Het is zo makkelijk om in plaats van een appel als tussendoortje ergens een kitkat mee te pakken bij de kassa. Totaal niet handig. En ik heb nu gemerkt dat ik het heel erg moeilijk vind om de draad dan weer goed op te pakken.

Vreemd eigenlijk, hoe snel je terug valt in oude (slechte) gewoontes als het even tegen lijkt te zitten. Even boodschappen doen met Luuk zit er de laatste dagen niet in. Hij is niet in zijn hum, krijst de hele boel bij elkaar. Dus ik wandel wel met hem, maar durf echt de winkel niet in te gaan. Waardoor ik ook al snel de kasten induik thuis om daar maar wat te eten te pakken. Gelukkig hebben we nauwelijks slechte tussendoortjes in huis, want anders was het wel heel makkelijk om wat te pakken.

Ik weet van mezelf dat dit mijn valkuil is, dat als ik niet gauw de knop om zet, ik weer heel snel terugval in meer oude slechte gewoontes. Dus moet ik er weer tegenaan gaan. Doorgaan met de dingen waar ik gebleven was. Veel bewegen op een dag, kiezen voor gezonde maaltijden en tussendoortjes. En samen met Luuk mee eten. Want dat werkte de eerste 1,5 week ontzettend goed. Vandaag gaan we dus beginnen met een goed ontbijt en later vandaag ga ik met Luuk lekker een stuk fietsen. Daar knappen we vast allebei van op.

Lieve Debbie heeft een challenge opgezet die vanaf volgende week van start gaat. Ook hoort hier een facebookgroep bij waarin we elkaar kunnen steunen en stimuleren om door te gaan. We delen hier tips en trucs en gezonde maaltijden. En daarbij heeft Debbie ook nog iets leuks in petto voor degene die de meeste kilo’s en of centimeters kwijtraakt. Daar doen we het natuurlijk niet voor, maar het is wel mooi meegenomen!

Ik ga nog steeds knokken voor mijn eerste doel om er 5 kilo vanaf te krijgen. Wat de tussenstand nu is durf ik niet te zeggen. Volgende week ga ik gewoon de weegschaal weer op. Hoe gaat het afvallen bij jullie?

Is deze valkuil herkenbaar voor jullie? Wat doen jullie met de mindere dagen? 

]]>

Januari, de maand van de goede voornemens. Ik heb ze niet echt. Niet iets wat speciaal bij het begin van het jaar hoort voor mij in elk geval. Maar er moet wel iets gaan veranderen. Drastisch. Het roer moet om. Want ik wordt niet gelukkiger van de manier waarop ik nu naar mezelf kijk. Mijn zelfbeeld moet veranderen. Maar mijn spiegelbeeld liegt niet. Om mijn zelfbeeld te veranderen zal mijn eetpatroon moeten veranderen. En daar moet ik zo snel mogelijk mee beginnen.

Om heel snel resultaat te zien kan ik natuurlijk aan een crashdieet beginnen. Maar ik ken mezelf. Dat werkt niet. Ik krijg er zo’n honger van, dat ik juist ga snaaien. Ervoor zorgen dat er niets te snaaien in huis is helpt niet. Want ik wandel zo naar de supermarkt om toch iets te halen. Dus moet er wat anders gebeuren. Ik zal, om een gezonder gewicht te bereiken vaker moeten eten. Ik hoef niet zozeer gezonder te eten, want zo ongezond eten we helemaal niet. Maar ik begin vaak pas te eten na lunchtijd. Dan denk ik, oh ja, laat ik eens een boterham of 4 naar binnen werken. Om daarna pas weer te eten met het avondeten. Dat schiet dus niet op.

Vanaf morgen start ik met een ander eetpatroon. 6x per dag, op redelijk vaste momenten eten. Ontbijt, lunch en diner. En ook nog 3 gezonde tussendoortjes. Ik ga dan meer eten dan ik de afgelopen tijd heb gedaan. Ik had voor het moederschap al moeite met ontbijten. Ik laat mezelf zodra ik uit bed kom al opslokken door werk. En nu Luuk er is zorg ik ervoor dat hij een ontbijtje binnen krijgt, schone kleding aankrijgt en lekker kan gaan spelen. Maar mezelf vergeet ik steeds. Vanaf morgen wil ik samen met Luuk gaan ontbijten. Lekker aan tafel zitten samen, hij een bord pap en ik mijn ontbijt. Om daarna allebei in een set schone kleding gehesen te worden en wat te spelen en te werken tot het tijd is voor een lekker tussendoortje.

Als ik Luuk’s eetmomenten aanhou om ook zelf te eten/snacken, ben ik al een heel eind. Daarnaast wil ik proberen om na de lunch samen met Luuk lekker minimaal een half uur te wandelen. Dat schiet er nu nog wel eens bij in. Ja, een wandeling naar de supermarkt om de hoek maken we wel. Die frisse neus krijgen we dus wel, maar dat is toch anders dan samen even een echte wandeling te maken. En de omgeving hier is zo mooi om verschillende wandelingen te maken. Geen dag hoeft hetzelfde te zijn qua wandeling, dus dat moet vast goed komen. En als Luuk ’s avonds op bed ligt ga ik het hardlopen weer oppakken. De lessen van Evy staan nog steeds op mijn telefoon. En ik weet dat ik het heerlijk vind om te doen.

Natuurlijk neem ik jullie mee in mijn strijd tegen de kilo’s. Ik weet nog niet op welke manier. Misschien gaat het wel zo goed dat ik iedere week een update kan geven van hoe het gaat. Maar misschien is het beter om het om de week te doen. We zullen zien. Eerst maar eens beginnen! Om een echt gezond gewicht te behalen zal ik zeker 30 kilo moeten afvallen. Dat vind ik veel te hoog gegrepen. Dus begin ik met het eerste doel van 5 kilo. Dat moet zeker haalbaar zijn lijkt me!

Wie van jullie doet met me mee? 

]]>