Category: lifestyle

  • Weekoverzicht #8: Voetbal

    Stiekem ben ik best een beetje verslaafd aan Instagram. Mijn leven komt dagelijks in de vorm van foto’s voorbij en zo eens per week laat ik jullie in een blog zien wat ik zoal heb meegemaakt die week. Wat was het warm en we keken natuurlijk voetbal. Kijken jullie mee naar mijn week?

    07_01

    1. Zondag gingen we op pad naar opa en oma (mijn moeder en aanplakvader) op de camping. Luuk vind het heerlijk buiten. 2. De All You Need Is Love caravan stond bij mijn moeder op de camping. Daar wilde ik uiteraard wel even voor poseren! 3. Wat was het warm zondag. Lekker hoor! 4. Een selfie!

    07_02

    5. Ik sta zelf maar zelden op de foto (dat krijg je als fotograaf), dus maakten we wat foto’s van mij en Luuk samen. Binnenkort heb ik ook een fotoshoot samen met Luuk, leuk! 6. De BBQ ging aan. Lekker hoor! 7. Toen het wat begon te schemeren hebben we gauw de klamboe om de kinderwagen heen gedaan. Luuk heeft de hele avond buiten geslapen, terwijl wij lekker aten en dronken, zo lekker! 8. In huis was het maandag niet te harden. Dus trokken we al Luuk’s kleren uit, hij droeg alleen zijn luier nog. En fijn dat hij het vond.

    07_03

    9. 1 van de foto’s die we maakten op de camping zondag. 10. We gingen BBQ’en bij opa en oma (mijn vader en aanplakmoeder) in Bilthoven, Luuk kwam hier voor het eerst. 11. Wel begon het te regenen, dus aten we alles binnen op. 12. Dinsdag kwamen Luuk en ik lekker bij van het volle weekend door een dagje op bed te hangen.

    07_04

    13. Luuk en ik kwamen lekker bij van het drukke weekend. 14. Luuk was onrustig en ik kon er de vinger niet op leggen wat er was. Wat blijkt uiteindelijk? Luuk had afgelopen week een sprongetje! 15. Goedemorgen Luuk. Hij is zo heerlijk vrolijk als hij wakker wordt, het is elke ochtend weer een feest om hem uit bed te halen. 16. Door Luuk’s sprongetje sliep hij maar hele korte beetjes en kwam ik helemaal nergens aan toe. Dus zette ik een aflevering Gossip Girl aan en hing lekker met Luuk in de slaapkamer voor zo min mogelijk prikkels.

    07_05

    17. Ik speelde wat met apps op mijn telefoon, kunstzinnig! 18. Meneertje lag lekker in de chillstand. 19. We gingen samen een stukje wandelen, het was zo mooi weer! 20. Ik schreef een blog over mijn liefde voor Thé.

    07_06

    21. Ik had 300 volgers op Instagram, wat een mijlpaal! 22. Luuk was ’s morgens al klaar voor de voetbalwedstrijd, maar deed wel nog even een tukje. Pas na het maken van de foto zag ik dat hij ligt te lachen op de foto. 23. Papa en Luuk bereiden zich, ieder met een fles, voor op het voetbal. 24. Luuk was samen met ons in de feeststemming. Vrolijke vent!

    07_07

    25. Ook Akira was er klaar voor. 26. Een oranje selfie. 27. Kleine kwijlebal was ook echt naar de tv aan het kijken haha, wijsneus. 28. We begonnen zo hard te juichen bij het eerste doelpunt van Nederland, dat de hond van schrik in Joost zijn armen vloog, haha.

    07_08

    29. Dit was geloof ik bij de 1-2 ofzo, wat waren we blij! 30. Code Oranje! 31. Haha, zo leuk al die plaatjes. 32. Louis, Louis, had je dan toch gelijk?

    07_09

    33. Luuk ligt als we op bed liggen de laatste dagen constant naar het peertje aan het plafond te lachen. Hij blijft er maar naar kijken. 34. Luuk kwam even bij van zijn sprongetje en sliep lekker veel zaterdag. 35. We gingen samen even naar het wijkfeest in de straat. Niks aan, ik voelde me erg blank. No offence, want ik woon nu eenmaal in een multi culti wijk, maar ik voelde me niet echt thuis tussen het buitenlandse geklets, al hadden die mensen het allemaal heel erg naar hun zin, daar gaat het om! 36. Papa en Luuk lagen lekker samen te slapen. Ik vond het al zo stil in huis.

    07_10

    37. Afgelopen nacht sliep Luuk voor het eerst ’s nachts in zijn ledikant op zijn eigen kamer. Ik had er best wel moeite mee, dat had ik niet verwacht. Ben het eerste kwartier 4 keer bij hem gaan kijken, maar toen hij nog steeds sliep, ben ik ook maar gaan slapen. 38. Hij lag vanmorgen niet meer zoals ik hem gisteravond had neergelegd haha. Hij is duidelijk toe aan een groter bedje en groeit uit zijn wieg, daar heeft hij steeds minder bewegingsvrijheid. 39. Ik veranderde mijn naam op Instagram. 40. We legden vanmorgen terwijl papa de hond uit liet een cadeautje voor hem klaar op bed.

    07_11

    41. If papa ain’t happy, ain’t nobody happy mok voor vaderdag. 42. Waar blijft mijn kleine baby nou?! Luuk is ontzettend druk met oefenen om zich van zijn rug naar zijn buik te rollen. En lag er ontzettend bij te lachen, hij vind het zo leuk om op ontdekkingsreis te gaan. 43. Een keer per jaar hebben we een Indiase optocht door de straat, vol Indieers in kleurrijke kleding die een versierde wagen met een hindoe god vooruit trekken. Het geeft altijd een kabaal, maar het is wel een feestje om te zien. 44. Een klein baby vuistje, heerlijk!

    Lees ook: Weekoverzicht #9

    ]]>

  • Eerste vaderdag

    Het is toch bijzonder zo’n eerste vaderdag. Had ik in mei al mijn eerste moederdag, is het vandaag de beurt aan Joost. Wie had dat gedacht vorig jaar, dat wij nu al papa en mama zouden zijn van zo’n mooie vent? Wij in elk geval niet!

    If papa ain't happy

    Tijdens de zwangerschap heb ik veel gefantaseerd over hoe Joost met onze Luuk zou zijn, maar het is in het echt heel anders. Joost is nog liever en leuker met Luuk dan ik ooit had durven dromen. En Luuk is ook gek met hem, geweldig om te zien! Joost draait zijn handen niet om voor een poepluier of een onder gespuugde romper en trekt met alle liefde een schoon shirt aan als hij zelf de nodige melk over zich heen heeft gekregen. En toen hij onlangs met vrienden in de kroeg zat, kwam hij bijtijds naar huis om Luuk de laatste fles nog te kunnen geven, want anders zou hij hem de hele dag niet zien. Dat is pas een super papa!

    Natuurlijk hebben Luuk en ik hem vandaag samen in het zonnetje gezet. Onder andere door hem bovenstaande geweldige mok te geven. Zo kan hij na gebroken nachten, lekker bijkomen met een bakkie koffie.

    Lieve schat, een fijne eerste vaderdag gewenst voor jou! Je bent een geweldige papa! xx

    ]]>

  • Weekoverzicht #7: Zomer!

    Stiekem ben ik best een beetje verslaafd aan Instagram. Mijn leven komt dagelijks in de vorm van foto’s voorbij en zo eens per week laat ik jullie in een blog zien wat ik zoal heb meegemaakt die week. Kijken jullie mee?

    1. Ik zocht wat foto’s  van Luuk uit, onder andere voor deze blog en kwam deze geweldige foto van zijn mooie wimpers tegen.  2. Luuk slaapt heel slecht alleen, hij slaapt ’s nachts altijd bij ons op de kamer in zijn wieg, of bij ons op bed, maar op de dag wil ik soms toch ook even het huishouden doen, toen ik meneer op zijn buik op mijn shirt in zijn ledikant neer legde, bleef hij maar liefst 4 uur achtereen slapen, heerlijk! Dat leek dus de truc te zijn, maar dat was maar eenmalig. 3. Ik zat model op een kappersschool voor een permanent, de kapster deed examen, dus het was extra spannend! 4. Het resultaat van een avondje kappersschool.

    5. We aten lekker pasta met broccoli en kip, zo lekker! 6. Mijn favoriete drankje op dit moment. 7. Ik had eindelijk tijd om mijn armband af te maken, dit is een chunkarmband, met eigen gemaakte fotochunks. Ik verkoop ze ook, dus voor de liefhebbers; stuur me even een mailtje! 8. Luuk met zijn Sophie de Giraf. Hierover komt morgen een artikel online.

    9. Oma (mijn moeder) kwam gezellig op visite en knuffelde lekker met Luuk. 10. Ik begon aan het zoveelste haakproject, ik ben benieuwd of ik deze wel af krijg. 11. Luuk lag lekker naast me te slapen, terwijl papa met wat collega’s aan het borrelen was. 12. Donderdagavond was er een RTL late night special, een ode aan het leven van Thé Lau. Hij is de zanger van The Scene en heeft kanker, dus stopt met optreden. Gelukkig geeft hij nog 1 afscheidsconcert deze maand en daar heb ik kaarten voor, dus dat wordt nog 1 keer het glas heffen met Thé.

    13. Afgelopen vrijdag was het zover, het tweede seizoen van Orange is the new Black kwam online op Netflix. Ik heb direct de hele dag gekeken, Luuk had veel last van buikkrampjes, dus we gingen toch niet naar buiten. 14. Elke ochtend wordt Luuk stralend wakker, hij opent zijn ogen en is vrolijk, echt genieten! Nu had mini meneertje ook nog eens 8,5 uur doorgeslapen voor het eerst (normaal 6 tot 6,5 uur, dus ook niet slecht hoor!), heerlijk! 15. Luuk genoot van zijn fles en bereidde zich zo voor op een ochtend shoppen. 16. Mini meneer tussen de bh’s, haha tja, een bezoekje aan de Hunkemöller was echt nodig..

    17. We gingen weer terug naar huis. Tegenover onze flat is een groot parkeerdek, met allemaal trappen, maar om met de kinderwagen van en naar de auto te komen moet je helemaal omlopen, een wandeling op zich. 18. Luuk in zijn nieuwe onesie van de C&A, wat een leuk pakje! 19. De zus van Joost kwam op visite en Luuk vond het reuze gezellig en lag lekker uit te buiken op haar schoot. 20. Visite, dus lekkers op tafel! Nomnomnom.

    Op naar een nieuwe week, we hebben 2 bbq’s op de planning staan en natuurlijk speelt Nederland zijn eerste WK wedstrijd, dus dat wordt een feestweek!

    Lees ook: Weekoverzicht #8

    ]]>

  • Weekoverzicht #6: Naar de toppers

    Stiekem ben ik best een beetje verslaafd aan Instagram. Mijn leven komt dagelijks in de vorm van foto’s voorbij en zo eens per week laat ik jullie in een blog zien wat ik zoal heb meegemaakt die week. Kijken jullie mee?

    1. Joost maakte zondag een lekkere lunch voor me, gebakken ei op een bolletje, nomnomnom! 2. Ik versierde mijn Filofax voor de nieuwe week en had net te horen gekregen dat ik voor mijn verjaardag meegenomen werd naar de Toppers door mijn broertje. Dat was dus een foto waard! 3. Luuk was 22 mei alweer 2 maanden oud en hier schreef ik maandag een blog over. 4. Elke ochtend als Luuk wakker wordt, gaan we samen even op bed liggen, ik zet mijn gekke stem op en Luuk brabbelt en lacht terug, heerlijk!

    5. Ik maakte voor mezelf een hot choco met slagroom, gewoon omdat het kon, lekker! 6. Mijn kleine lachebek, wat is het toch een heerlijke vent! 7. We gingen voor de buiten uit op pad naar de winkels voor de ingrediënten van een bananenbrood, helaas had ik er teveel kokos doorheen gedaan, waardoor ik het niet lustte, dus hier ga ik nog eens een herkansing voor doen, smaakt het me dan wel, dan volgt er natuurlijk een blog met een recept! 8. Kleine man en ik knuffelen nog wat voor het slapen gaan.

    9. Ik maakte lekkere banaan-ei pannenkoekjes. Super lekker! Hier volgt binnenkort een recept voor op mijn blog. 10. Dolle pret samen. Elke ochtend na de tweede fles (de eerste fles geeft Joost en dan slaapt Luuk lekker nog 3 uurtjes door!), leg ik Luuk voor me neer en hebben we een lekker speel uurtje, ik klets wat tegen hem af en ik krijg er de mooiste kreetjes en lachjes voor terug. Heerlijk om zo samen de dag te starten. 11. Na al dat gebrabbel is het tijd om weer te slapen en vooruit, dat mocht deze keer best lekker in mama’s armen, terwijl mama een film keek. 12. Ik kwam na een avondje werken in de slaapkamer en trof de heren zo aan. Waar moest ik nu slapen? In de wieg denk ik…

    13. Afgelopen vrijdagochtend gingen we de weekboodschappen doen. Dat is zo fijn met Luuk in de draagdoek. Zo hou ik mijn handen vrij voor een winkelwagen en loop ik verder niemand meer in de weg dan anders, plus Luuk slaapt lekker tegen me aan ondertussen. 14. Ome Justin kwam langs, Justin is mijn jongere broertje en is stapelgek met en op Luuk. Hij haalt hoe jong Luuk nog is, nu al rare fratsen met hem uit haha. 15. Luuk vond al die aandacht prachtig en lachte breeduit. 16. Mijn broertje en Joost gingen mijn fietsband plakken, zodat ik ’s nachts vanuit het ene dorp naar ons thuisdorp kon fietsen, Luuk hield het goed in de gaten, maar goed ook. Dan kan hij het over een aantal jaar voor mama doen haha.

    17. Ja hoor, we waren bij de toppers. Met bier! 18. Ons uitzicht, we zaten helemaal boven in de ArenA. 19. Zoals ik al zei, we zaten bovenaan. Broerlief stond met zijn rug tegen de betonnen wand bovenin. 20. Zo hoog zaten we dus. Brrr en dat met hoogtevrees. Maar wat was het genieten tijdens het concert. Heb zelfs een traan gelaten en staan hakken op de tribune.. Een avond met een lach en traan, ik hou ervan! Wat een fantastisch verjaardagscadeau! En die rode konen komen vooral van de hitte.

    21. En dan wordt je wakker na een avond Toppers in Concert. De kleine man wilde een fles en gaf me zijn allermooiste lach (inclusief ondergespuugd pakje). Wat had ik hem ondanks de leuke avond toch gemist! 22. We gingen met de bus naar Utrecht me stadsjie, familiedag met de familie van mijn stiefvader (al beschouwen we elkaar inmiddels wel als echte familie). Oma was jarig en om haar geen onbenullige cadeautjes te geven besloten we met zijn allen om oma een onvergetelijke dag te geven door met zijn allen een rondvaart te maken op de Utrechtse grachten en daarna uit eten te gaan. Luuk ging natuurlijk ook mee en heeft van half 2 ’s middags tot half 12 ’s avonds met 2 tussenpozes voor een fles en een schone luier in de draagdoek liggen slapen. 23. Joost wilde Luuk ook wel eens dragen in de doek, maar was er na 10 minuten al klaar mee, hij kon er niet aan wennen, dus gaan we maar op zoek naar een andere drager voor papa. 24. Een onderonsje tussen Luuk en papa tijdens het steengrillen. Wat ben ik verliefd op die 2 mannen!

    Lees ook: Weekoverzicht #7

    ]]>

  • V&D kinderkleding

    Sinds ik moeder ben heb ik er een nieuwe hobby bij, namelijk kleding kopen voor Luuk. Met als resultaat dat zijn kledingkast helemaal volhangt. Toch vind ik het lastig om voor jongens leuke kleding te vinden, voor meisjes is er altijd zoveel keuze. Maar bij de V&D verkopen ze hele leuke kinderkleding, ook voor jongens! Check hier de webshop van V&D.

    In de webshop heb je ontzettend veel keuze. Dat vind ik zelf altijd wel fijn. Ik moet wel iets te kiezen hebben. Anders ben ik bang dat iedere kleine jongensbaby straks in hetzelfde pakje rondgereden wordt. Ik zette voor jullie mijn favorieten op een rijtje:

     

    V&D kinderkleding

    Ik ben dol op de stoere jacks die ze verkopen. Vooral het baseball jack is iets wat prima in Luuk’s kledingkast zou kunnen hangen. Het geruite blousje in combinatie met de korte broek met bretels vind ik ook erg leuk. Stoer, maar toch ook netjes voor wanneer we een feestje hebben bijvoorbeeld.
    En het Let’s Cruise shirtje kan niet missen met een opa die motorrijdt natuurlijk! Ach, ik zou alles wel willen hebben. Maar daar kunnen we niet aan beginnen. De kledingkast van de kleine man puilt nu al uit! Hij heeft al meer kleding dan zijn vader!

    ]]>

  • Controle op de diabetespoli

    In de 33e week van mijn zwangerschap werd er zwangerschapsdiabetes bij me geconstateerd. Een lastige “ziekte”. Mijn hormonen zorgden ervoor dat mijn lichaam de suikers die ik at niet goed kon verwerken en zo teveel suikers naar mijn toen nog ongeboren baby toe stuurde. Met als resultaat dat Luuk in mijn buik uit verhouding begon te groeien. Zijn buikje werd groter dan nodig en hierdoor moest ik op een strikt dieet en 5 keer per dag zelf mijn bloedsuikers prikken.

    zwangerschapsdiabetes

    Na het opstaan, 2 uur na het ontbijt, 2 uur na de lunch, 2 uur na het diner en voor het slapen gaan moest ik mijzelf door middel van bovenstaand apparaatje in mijn vinger prikken en een druppeltje op de chip leggen, zodat het apparaatje mijn bloedsuiker kon gaan meten. Was het te hoog, moest ik nagaan wat ik had gegeten en dat voorlopig even laten en was het te laag, wist ik dat ik de volgende keer wat meer kon eten. 9 van de 10 keer waren de uitslagen goed en kon ik dus met mijn dieet de bloedsuikers goed in bedwang houden. Dat dieet was overigens niet een heel vervelend dieet hoor, eigenlijk mag je alles wel eten, met mate en veelal lightproducten. Wel moest ik erg wennen aan het ontbijten elke morgen, want dat was ik totaal niet gewend. Gelukkig hoefde ik geen insuline te spuiten. Wel moet ik er rekening mee houden dat ik binnen nu en 5 jaar diabetes type 2 zal ontwikkelen. Dit zou ik kunnen vermijden door ook nu goed op mijn voeding te letten en veel te bewegen.

    Vorige week moest ik op nacontrole komen op de diabetespoli. Luuk ging gezellig mee en gewapend met een lijstje met daarop mijn gemeten suikers van 2 dagen daarvoor kwamen we in het ziekenhuis aan. Het gekke is, dat zodra je zwangerschap voorbij is, je eigenlijk niet meer hoeft te prikken, geen dieet meer hoeft te volgen en dus weer gezond verklaard bent. Die hormonen zijn toch gekke dingen! De diabetesverpleegkundige stak uiteraard als eerste haar hoofd in de kinderwagen om Luuk eens even te bekijken. Na een kort praatje hoe het met ons gaat, werd het tijd om mijn gemeten suikers van de 2 dagen daarvoor te bekijken. Niets mis mee, die hoef ik dus niet meer te meten. Wat fijn! Wel moest ik nog even door om bloed te laten prikken en urine op te vangen. Na wat gekluns op het invalidetoilet met de kinderwagen (want ik laat Luuk natuurlijk niet in het lab staan tussen de vreemde mensen..) en een blauwe arm rijker, omdat zelfs de ervaren prikkers moeite hebben mij in een keer goed te prikken, vertrokken we weer naar huis.

    diabetespoli

    Vanochtend werd ik gebeld met de uitslag van het bloed- en urineonderzoek. Alles was goed, zeker met de suikers. Wel was mijn cholesterol ietwat aan de hoge kant, dus ik kreeg de tip om daar wat voeding betreft wat op te letten. Tja, als je suikervrij moet eten, ga je hartiger eten en dat is weer niet goed voor je cholesterol gehalte. Om het even makkelijk te maken, haha! Na een discussie over of gestopte rokers wel of niet zwak zijn (ik ben as we speak ruim 10 maanden gestopt. En mevrouw de verpleegkundige vond dat ze even moest melden dat elke roker zwak is, zelfs als je gestopt bent, aardig niet?), werd het ziekenhuis tijdperk wat betreft deze zwangerschap definitief gesloten. Heerlijk om daar een punt achter te kunnen zetten en weer vooruit te kunnen kijken.

    ]]>

  • Weekoverzicht #5: Nacontrole

    Stiekem ben ik best een beetje verslaafd aan Instagram. Mijn leven komt dagelijks in de vorm van foto’s voorbij en zo eens per week laat ik jullie in een blog zien wat ik zoal heb meegemaakt in mijn week. Kijken jullie mee?

     weekoverzicht 1. Luuk kwam voor het eerst sinds een paar nachten weer in de nacht voor een flesje. Gelukkig sliep hij daarna weer verder, want ik ben niet gemaakt voor nachtvoedingen haha. 2. Luuk is zo lekker vrolijk aan het rondkijken ’s morgens in zijn wieg. Wat is het toch een heerlijke vent! 3. Luuk kan zo lekker in slaap vallen op mijn benen na het drinken. Maarja, wat doe je dan, laat je hem liggen, of leg je hem in zijn eigen bed, allebei met het risico hem wakker te maken. Dilemma’s, dilemma’s. Ik heb hem overigens na deze foto in zijn eigen bed gelegd. En 10 minuten later lag hij te gillen om er weer uit te mogen…. 4. Wat was het heerlijk weer vorige week vrijdag. Luuk en ik gingen op visite bij mijn moeder en Luuk genoot lekker van zijn slaapjes buiten. Hij wil zijn zonnebril nooit op, dus toen hij sliep greep ik gelijk mijn kans om even een stoere foto te maken. weekoverzicht 5. Weer zo’n heerlijke ochtend met een kleine vent op mijn borst. 6. ’s Morgens vroeg terwijl ik Luuk zijn fles klaarmaakte genoot ik van de opkomende zon en ons mooie uitzicht op 8 hoog. Jammer van al het bouwstof aan de buitenkant van het raam, maar ach, dat mag de pret niet drukken. 7. Meneertje ligt hier op mijn buik, op mijn striae door de zwangerschap. Hij is het helemaal waard, maar ik moet nog steeds erg wennen aan de littekens als ik voor de spiegel sta. 8. Ik maakte zaterdag een lekkere maaltijdsalade voor het avondeten. Heerlijk!  weekoverzicht 9. Luuk ging mee boodschappen doen in de draagdoek. Hij vond het prachtig om in de winkels te zijn, hij was voor het eerst wakker tijdens het winkelen en keek zijn ogen uit. 10. Luuk viel weer in slaap na zijn fles en dus ging ik hardlopen, om 6 uur op zondagochtend. 11. Mijn eerste hardloopsessie sinds de zwangerschap zat er op. Wat was het fijn! 12. Het was lekker weer om de was weer eens buiten op te hangen. Door de verbouwing is dit doordeweeks niet mogelijk, omdat er dan allemaal bouwvakkers rondlopen. Zoals je kunt zien op de foto hebben we ook geen privacy schermen meer en kun je de hele verdieping overlopen. Ik ben zo blij als ons balkon weer gewoon van ons is!  weekoverzicht 13. Een trotse papa en zijn zoon. Ik kan zo genieten van hun gekroel samen! 14. Door de warmte brachten we veel tijd door in de slaapkamer, daar was het nog enigszins koel (voor zover 25 graden in huis koel is), dus dronk Luuk daar lekker zijn flesjes en lag ik samen met hem op bed. 15. Meneertje viel in slaap, kon ik eindelijk even mijn eigen ding doen. 16. Dit was 2 minuten na de vorige foto.. Hij ging dus mooi niet slapen!  weekoverzicht 17. Ik maakte een mini fotoshoot met Luuk, terwijl hij op zijn aankleedkussen ligt. Hij is zo vrolijk en lacherig de laatste tijd. Al helemaal als hij op zijn aankleedkussen ligt, daar kan ik zo van genieten! Dus zie hier zijn pretogen. 18. Meneertje begon even te lachen, maar ik krijg zijn lach nauwelijks goed op de foto haha, het is net een kind *grijns* als je een foto wilt maken van iets dat hij kan, dan doet hij het natuurlijk niet! 19. Ik moest voor nacontrole naar de diabetesverpleegkundige in het ziekenhuis. Luuk ging lekker mee en samen brabbelden we wat in de wachtkamer. 20. Lekker op pad met blote kakkies. Wat een heerlijk weer deze week!  instagram 21. Ik mocht heel fijn weer bloed laten prikken in het ziekenhuis. Blijkbaar ben ik heel moeilijk te prikken, tijdens de zwangerschap ben ik een keer of 20 geprikt de laatste 2 maanden en het ging altijd mis. Zo ook nu weer.. Heb weer een paar dagen een blauwe arm gehad, maar als het goed is ben ik er nu voorlopig even vanaf. De uitslag volgt komende week 22. Luuk kreeg een mooie kaart van zijn opa en oma in Frankrijk, het is duidelijk dat ze hem heel erg missen, nog 6 weekjes en dan komen ze een weekje naar Nederland. Luuk lag ondertussen lekker te slapen in de box, in zijn mooie houding, lekkere vent! 23. Luuk viel weer in slaap, what else is new? Maar ik kan zo genieten van zijn slaapjes ’s morgens na zijn voeding. 24. Luuk kreeg afgelopen donderdag zijn eerste prikjes, hij was gelijk onrustig na die tijd, dus ben ik samen met hem op bed gaan liggen, dit was mijn uitzicht. 3 uur later werd ik ineens wakker met hetzelfde uitzicht.. Oeps! dagboek 25. Ik knutselde een postertje voor op Luuk zijn kamertje. Super leuk! 26. Ik besloot mijn haar te verven. Een voor en tijdens foto. Spannend!! 27. Gisteren vierde ik mijn alweer 26e verjaardag. 28. Als verjaardagscadeautje sliep Luuk van 10 tot half 7. Heerlijk! Dat mag hij vaker doen.  Instagram dagboek 29. Gisteren was er braderie in mijn oude dorp. Hier zijn we de hele middag geweest, we genoten van een optreden van Starkoo, dansden wat op muziek en lieten Luuk aan al mijn oude dorpgenootjes zien, wat een heerlijke dag! Een kennis vond dat het tijd werd voor een leuke foto van ons drietjes, dus bij deze. 30. Mijn broertje en ik stonden allebei met 3 biertjes in ons handen, dus leek het ons leuk om even als een stel dronkaards op de foto te gaan, helaas vond iemand achter ons het nodig om bier over mijn haar te gooien, vandaar de moeilijke blik haha. 31. Vanmorgen lag mijn kleine meneertje weer zo lekker bij me te slapen na zijn fles. Daar blijf je naar kijken! 32. Manlief en Akira krijgen ook geen genoeg van onze Luuk. Ik ben zo blij dat het zo gaat met Akira en Luuk samen.

    En zo is er weer een week voorbij gevlogen.. Tijd voor een nieuwe week met nieuwe foto’s!

    Lees ook: Weekoverzicht #6

    ]]>

  • Filofax – Een nieuwe verslaving

    Via de blog van Emma kwam ik eind december in aanraking met de Filofax agenda’s. Dat leek me wel wat, een fijne agenda waarin je alles kwijt kunt en waar je ook nog eens lekker veel creativiteit in kunt stoppen, geweldig! Al snel bestelde ik mijn eerste Filofax en een nieuwe verslaving was geboren.

    Waar ik normaal gesproken 12 en half notitieboekje rond heb slingeren waar vooral de eerste pagina’s van worden gebruikt. En waar mijn bureau altijd vol lag met losse papiertjes en notities, kan ik nu alles kwijt in 1 Filofax. Werkelijk alles stop ik erin, notities, mijn agenda, adressen, lijstjes, foto’s, afsprakenkaarten, blog ideeën, haakpatronen, mooie quotes en ga zo maar door. Klaar met alle verschillende notitieboekjes en weg met alle rondslingerende notitieblaadjes. Alles kan in 1 agenda en dit ruimt de boel makkelijk op. Ook kan ik alles makkelijk terugvinden.

     

    Filofax

    Dat ik mijn creativiteit erin kwijt kan is ook erg prettig. Met gemak maak ik een stel tabbladen om alle verschillende categorieën in mijn Filofax aan te kunnen duiden. Ik versier de pagina’s, teken mijn ideetjes op en schrijf alles van me af. De agenda pagina’s worden versierd en ik plak en schrijf net zo in mijn agenda zoals ik vroeger op de middelbare school ook deed. Mijn agenda’s vielen aan het eind van het schooljaar bijna uit elkaar van ellende, waren 4 keer zo dik als het begin van het jaar, maar straalden wel heel veel gezelligheid uit. En daar hou ik zo van! Mijn eigen chaotische idee’tjes en spullen keurig opgeborgen in 1 agenda, ideaal!

    Inmiddels is de Filofax hype heel Nederland wel door aan het gaan. Nog niet eerder heb ik er een blog aan geweid, omdat ik vanwege mijn zwangerschap er nogal een “donkere” creativiteit op na hield, er was vrij weinig vrolijkheid in mijn Filofax te bekennen, maar nu ik me weer beter voel ziet mijn Filofax er stukken gezelliger uit.
    Heerlijk vind ik het om blogs af te struinen en te lezen over de verschillende setups van Filofaxen. Leuk ook om te zien hoe iedereen er zijn eigen inbreng aan geeft. Binnenkort komt er dus een blog online met mijn setup.

    Heb jij ook een Filofax? En zo niet, wat voor agenda heb je dan wel?

  • Weekoverzicht #4: Wat is Luuk een lekker ventje

    Stiekem ben ik best een beetje verslaafd aan Instagram. Mijn leven komt dagelijks in de vorm van foto’s voorbij en zo eens per week laat ik jullie in een blog zien wat ik zoal heb meegemaakt die week. Kijken jullie mee?

    weekoverzicht

    1. Luuk is een heerlijk ventje, hij slaapt lekker, drinkt goed, poept en plast. Maar hij slaapt vooral op mij. Soms wil ik mijn handen wel eens vrij en dus probeerde ik hem in de wieg te laten slapen op een shirt van mij. Dat werkte! Blijkbaar wil het ventje gewoon mijn lucht om zich heen. 2. Door de krampjes lag hij toch al snel weer boven op mij te slapen. 3. Op zijn buik liggen werkt het beste tegen krampjes. En hij begint al lekker naar mijn telefoon kijken, oh jee! 4. Dinsdagochtend waren wij voor de nacontrole in het ziekenhuis.

    weekoverzicht

    5. Terwijl de mannen dinsdagavond voetbal keken in de slaapkamer, lag ik lekker op de bank tv te kijken samen met Akira. 6. Luuk viel lekker in slaap tijdens het drinken, lekker ventje! 7. Ik maakte een collage met foto’s van Luuk welke ik heb gemaakt in april. Dit is natuurlijk maar een greep van de vele foto’s die ik van hem maak.. 8. We beginnen de ochtend met een flesje melk, voor we met papa samen boodschappen gaan doen.

    weekoverzicht

    9. En weer viel Luuk in slaap tijdens het drinken, er zit blijkbaar slaapmiddel in zijn fles! 10. Ik deelde deze foto van de May Baby Photo a Day Challenge. Aan het eind van deze maand laat ik jullie alle foto’s zien, als ik het volhou om elke dag de opdracht te fotograferen natuurlijk! 11. Luuk ligt klaar in zijn pyjama om te gaan slapen. 12. Afgelopen vrijdagochtend werd ik verrast met Luuk zijn eerste lach! Natuurlijk was ik te laat met het fotograferen van die eerste lach, maar bovenstaande foto komt erg dicht in de buurt. Je ziet in elk geval zijn pretoogjes goed.

    weekoverzicht

    13. Ik kan me niet voorstellen dat dit lekker ligt, maar meneer slaapt lekker verder met zijn hoofd op zijn vuist. 14. Terwijl ik Luuk in bad deed, maakte Joost wat foto’s van ons en van Luuk alleen. 15. Luuk knuffelt lekker met papa zijn hand. Zo leuk om te zien hoe die 2 op elkaar reageren! 16. Het was weer eens tijd voor een fles.

    weekoverzicht

    17. Ik schreef een blog over hoe ik veranderde van een sloddervos naar een poetsmiep. 18. Luuk was de hele avond onrustig, we keken ondertussen op ons gemakje voetbal en probeerden Luuk wat te troosten. Terwijl Hans Liberg met zijn drukke show op de tv tevoorschijn kwam, viel Luuk in slaap. Onvoorstelbaar in die herrie! 19. Vanmorgen lag Luuk nog even lekker verder te slapen bij ons op bed, lekker tegen mama aan, dat slaapt toch het fijnst! 20. Ik maakte een outfit of the day foto, dit pakje kocht ik gisteren bij de Zeeman en vind het hem zo leuk staan! Wel is het broekje al aan de korte kant, het ventje groeit als kool!

    Volg je mij al op Instagram?

    Lees ook: Weekoverzicht #5

    ]]>

  • De nacontrole

    Maandag durfde ik eindelijk weer eens richting het ziekenhuis te bellen om een afspraak te maken voor de nacontrole. Niet dat het eng is om naar het ziekenhuis te gaan, maar als je maandenlang vaker de drempel van het ziekenhuis over moest dan je lief was, is de stap blijkbaar toch groot om die afspraak daadwerkelijk te maken. Eergisteren was het gelijk al zover. Ik had de wekker vroeg gezet, zorgde ervoor dat Luuk op tijd zijn fles kreeg en plande alles tot in de puntjes in om maar op tijd in het ziekenhuis te zijn. En het lukte zowaar, we liepen maar 5 minuten vertraging op (waar deze plan-mama uiteraard rekening mee had gehouden..) en stonden 5 minuten voor de afspraak bij de balie om ons aan te melden.

    Dat wij te vaak in het ziekenhuis kwamen de laatste 2 maanden van de zwangerschap werd gisteren al snel weer duidelijk. “Ah mevrouw S., daar bent u weer! Eindelijk is de kleine man er dan!” worden we begroet bij de zusterpost op de poli verloskunde. En geloof me, zo wordt menig patiënt absoluut niet ontvangen. Terwijl de ene zuster na de andere haar hoofd in de kinderwagen duwt om Luuk te bewonderen praat ik in het kort de dames even bij over de afgelopen weken. “Tjee meid, wat hadden we met je te doen. En wat zie je er nu goed uit!”. Ik zie nieuwsgierige blikken uit de wachtkamer komen en zie ineens een bijna-hoogzwangere dame zitten, met wallen tot onder haar oksels, met een leeg bekertje van de GTT (de suikertest) voor zich en aan alles kun je zien dat ze geen makkelijke zwangerschap heeft. Naast haar zit een stel dolgelukkig naar hun net gemaakte echo-foto’s te kijken en ik zie de mevrouw die het moeilijk heeft, vol afschuw, maar misschien ook jaloezie naar dat gelukkige stel kijken. Ik krijg bijna de behoefte om op haar af te rennen en haar te vertellen dat het echt goed gaat komen. Nog even doorbijten, die bevalling door komen en dan is het klaar. Echt!

    Want tja, zo zaten wij er zelf ook bij die laatste weken. Elk ziekenhuis bezoek constant wachten. Elke lamp, elke scheur in de muur, elk schilderijtje, elke vlek op de tafels in de wachtkamer. Ik kan ze wel dromen. En die angst elke keer, of ze je nog wel naar huis zouden laten gaan, want die zwangerschapsvergiftiging sluimerde door mijn lichaam, maar wachtte het juiste moment af om door te zetten. Terwijl ik terug denk aan die verschrikkelijke laatste weken hoor ik wat gemurmel uit de kinderwagen komen. Luuk strekt zich uit en ik zie om me heen wat zwangere dames zwijmelend onze kant op kijken. “Mevrouw S.?” De gynaecoloog staat met een brede lach klaar om ons te ontvangen. Hij schudt me de hand en samen lopen we zijn kamer in. Hij duikt ook gelijk de kinderwagen in. “Was hij het waard?” is zijn eerste vraag. En of hij het waard is. Maar zo’n zwangerschap wil ik nooit meer.

    nacontrole

    We praten wat over hoe het gaat, hoe ik me voel en hoe Luuk het doet. Wat het consultatiebureau van Luuk vindt en hoe het komt dat de borstvoeding niet geslaagd is. En dan komen we op hét onderwerp. De bevalling. Hoe heb ik het ervaren? Ik vertel eerlijk dat ik het niet zo goed weet. Ik ben stukken kwijt en heb ernstig de behoefte aan het compleet maken van het hele verhaal, alleen dan kan ik het een plekje geven en kunnen we weer vooruit kijken. Stapje voor stapje nemen we de hele bevalling door, ik stel mijn vragen, hij verteld waarom er bepaalde beslissingen genomen werden. En ineens besef ik me dat het eigenlijk wel goed is gegaan. Ja, het was zwaar. Ongelooflijk zwaar. Niet iedere vrouw hoeft godzijdank 1,5 uur te wachten tot een ruggeprik een keer goed gezet wordt en aan het einde van de rit 2 uur lang persweeën weg te puffen. Maar ik heb het mooi wel geflikt, waar ik de kracht vandaan haalde geen idee, volgens mij uit het uiterste puntje van mijn tenen, maar het is gelukt. En het resultaat mag er zijn. Er wordt nog even naar het hechtwerk van mevrouw de verloskundige gekeken, maar mijn onderkantje is gelukkig helemaal genezen en zal gewoon weer moeten werken. Fijn. Om het gesprek nog een leuk (kuch) einde te geven, vertelde meneer de gynaecoloog nog even wat de eventuele gevolgen kunnen zijn van een zwangerschapsvergifting. Die zijn niet mis. Een verhoogd risico op hart- en vaatziekten en 15% kans op het terugkeren van de vergiftiging tijdens een volgende zwangerschap. Dat je door een zwangerschapsvergiftiging extra kans maakt op hart- en vaatziekten dat was een grote verrassing. Ergens logisch, maar toch. Gelijk krijg ik de vraag of ik mee wil doen aan een onderzoek aan de gevolgen van die zwangerschapsvergiftiging. Ja hoor, kom maar op. Over een paar maanden wordt ik dus opgeroepen en nog even helemaal de malle medische molen doorgehaald, met uitgebreide hart en bloed controles. Ook wordt ik nog even met mijn neus op de feiten gedrukt over het zwangerschapsdiabetes verhaal. Maar daarover hoor ik eind mei op de diabetes poli meer, als ik er maar rekening mee hou dat ik 50% kans heb om binnen nu en 5 jaar diabetes type 2 te ontwikkelen. Gezellig, kan er ook nog wel bij!

    Verder praten we nog even over wat ik moet doen voor een eventuele volgende zwangerschap (duurt nog ff hoor..!) en bij welke specialisten ik dan eerst nog even langs moet gaan, er is niks spontaans meer aan.. En zo komen we op het punt dat mijn dossier gesloten gaat worden. “Wat een wereld van verschil met de laatste keer dat ik u zag. Nu begrijp ik nog beter hoe slecht u zich die dag van de opname heeft moeten voelen. U ziet er goed uit. Geniet van Luuk en ik hoop dat u in de toekomst misschien een veel prettigere zwangerschap mag ervaren.” En zo nemen we afscheid. Ik krijg van de zuster nog een uitgebreid verslag mee van de bevalling, zwaai nog een keer naar de dames die onze ziekenhuis bezoekjes daar waar het kon, toch erg prettig gemaakt hebben en draai me om richting uitgang. Deze keer mag ik zonder dikke buik, maar achter een kinderwagen waarin een prachtkind ligt te slapen het ziekenhuis vertrekken. Ik loop de lange gang uit en kijk nog een keer achterom. Dag poli verloskunde. Ik hoop tot ziens, maar wel op een gezelligere manier.

    Thuis lees ik met een glimlach het verslag van de bevalling door. Vol met notities van de verloskundigen. Met op het eind; “Sneller dan gedacht is daar ineens jongen Luuk.” Ik denk terug aan het moment dat de verloskundige zei dat ik het, na 2 uur lang helemaal niks te mogen doen, mocht proberen, het persen. Een kwartier lang. Aan alles merkte ik dat als ik het in dat kwartier niet zou flikken ik direct richting OK gereden zou worden, zodat Luuk er door middel van een keizersnede uitgehaald zou worden. Daar heb ik niet al uren pijn voor liggen lijden. Ik pers, neem nog een hap lucht en pers nog een keer. Eigenlijk heb ik hier helemaal de kracht niet meer voor, maar ik. wil. niet. naar. die. rot. OK. Daar komt weer zo’n rot wee aan. Ik haal heel diep adem en probeer onze zoon eruit te duwen. Het brand. Het doet zeer. Maar het moet! De verloskundige zegt dat het goed gaat. Ik vraag haar of het nog lang gaat duren en of ik hem er misschien bij de volgende wee uit kan krijgen. “Ik denk het niet, maar het gaat de goede kant op” krijg ik als reactie. En ik denk bij mezelf, wat nou, je denkt het niet. Ik ben er helemaal klaar mee. Daar komt alweer zo’n vervelende rot wee aan. Ik wacht tot ik het bijna niet meer hou, neem een enorme hap lucht en pers. “Duw maar, duw maar, duw maar, duw maar” wordt ik aangemoedigd. Ik neem nog een hap lucht en pers nog harder. Net even door die pijn heen. Bijna denk ik dat de wee klaar is, tot ik iemand hoor zeggen dat die wee nog niet klaar is. Ik neem mijn laatste hap lucht, als het nu niet lukt, dan moeten ze me toch maar wegrijden, want ik kan niet meer. Ik pers en ik pers harder. En ineens hoor ik “zuchten! zuchten! zuchten!” En nog geen 2 tellen later wordt er een heel warm klein lijfje op mijn buik gelegd. Hij is er. “Jeetje, ik kreeg niet eens de tijd om mijn handschoenen aan te trekken” zegt de verloskundige met een lach. Het grote verwerken is begonnen…

    ]]>