Category: baby

  • Hoe overleef ik een vliegreis met een baby

    Door Lize – In een eerdere blog schreef ik over “hoe overleef ik een vakantie met een baby”. In deze blog schrijf ik over de vliegreis met ons kleine mannetje. Want dat vond ik van de hele vakantie wel het spannendste. Want wat als Huub het hele vliegtuig bij elkaar zou huilen, omdat hij het niet leuk vindt. Wat als hij van top tot teen zou doorlekken. Ik zag mezelf al staan in zo een mini vliegtuigwc’tje met een van top tot teen onder de poep zittende, huilende baby. Maar het ergste van allemaal: wat als meneertje pijn aan zijn oortjes zou krijgen? Ik kreeg al jankneigingen bij de gedachte. Gelukkig heb ik een nogal nuchtere man, die mijn doemdenkende hersenspinsels altijd snel de kop indrukt en er smakelijk om kan lachen. Dat relativeert een hoop moet ik zeggen. Ik vraag me dan altijd af of ik de enige moeder ben die zo lekker panisch kan doen om dit soort dingen. Of herkennen jullie jezelf hier ook in? Enfin, in deze blog dus mijn persoonlijke ervaring over vliegen met je kindje en een aantal tips.

    image1

    De vliegreis

    Op zaterdag 3 september vlogen wij vanaf Schiphol naar Ibiza. Normaal gesproken zijn wij altijd zo een 1,5 tot 1 uur van te voren op het vliegveld en dus niet de gebruikelijk 2 tot 3 uur. Als het aan Mike had gelegen hadden we dat nu ook gedaan. Goed, maar deze panische moeder wilde dit keer zeker 2 uur van te voren op het vliegveld zijn. Want Huub moest nog een fruithap en ik wilde toch wel zeker weten dat we op tijd de koffers en de kinderwagen incheckte. En oh ja, al die extra controles. Mike haalt dan heerlijk zijn schouders op: “wat jij wil schat, dan zijn we er 3 uur van te voren”.

    Zo gezegd zo gedaan. Wij stonden netjes 3 uur van te voren op Schiphol. We konden lekker op het gemakje inchecken, door de douane, koffie drinken en zelfs nog even winkelen. Eerlijk gezegd best leuk allemaal.
    Een half uur van te voren zorgden we dat we bij de gate waren. Dit was even een “spannend” moment, althans dat vond ik. Huub kreeg honger en werd wat onrustig, maar ik wilde hem pas een fles geven als we zouden opstijgen voor zijn oortjes. Gelukkig was hij gemakkelijk af te leiden. Toen we eenmaal op onze plek zaten en we aanstalten maakte om weg te gaan, maakte ik een flesje en heb deze tijdens het opstijgen gegeven.

    Huub heeft het tijdens beide vluchten echt heel goed gedaan. Wat was en ben ik ongelooflijk trots op hem. Hij heeft geen kik gegeven, geen last van zijn oortjes gehad en zelfs geslapen. Hij zat lekker bij mij of Mike op schoot te spelen en stal de show  met zijn gebrabbel en gelach naar iedereen. Heel even dacht ik dat het “mis” zou gaan, toen hij moe werd maar niet wilde gaan slapen. Gelukkig gaf hij toch snel toe aan de slaap toen ik even met hem ging rondlopen. Mama heeft zich dus weer om niets druk gemaakt.

    Goed ik schets mezelf nu als een panische en zenuwachtige moeder, die zichzelf overal heel druk over maakt en dat is nou ook weer niet zo. Ik vond het gewoon heel spannend om met onze kleine een vliegtuig in te stappen. De voornaamste reden hiervoor was dat ik niet wist hoe Huub zou reageren op alles en dat je niet even weg kan lopen als hij moet huilen of heel onrustig is.

    image3

    De tips

    Om wat meer rust in mijn hoofd te creëren heb ik mezelf van te voren goed voorbereid met tips van internet, mijn moeder en vriendin die met haar kindjes al een paar keer gevolgen heeft.

    1. In mijn blog over op vakantie gaan met je baby heb ik als tip al geschreven: neem de draagzak mee. Veel vliegmaatschappijen worden steeds strenger met het meenemen van de kinderwagen naar de gate, zelfs van een paraplubuggy. Een draagzak biedt echt uitkomst. Je kindje kan lekker rondkijken en slapen als het nodig is. En jij loopt niet de hele tijd met je kindje te “zeulen”.
    2. Neem genoeg eten en drinken mee. Je mag zoveel voeding meenemen als je zelf denkt nodig te hebben. Je mag alleen maar 100 ml water of andere vloeistof meenemen. Ik heb dus na de douane een flesje water gekocht, zodat ik in het vliegtuig toch een flesje van 180 cc kon maken.
    3. Geef je kindje de fles (melk, water, thee of sap) of de borst tijdens het opstijgen, maar vooral tijdens het dalen. Tijdens het stijgen en dalen kan je kindje last van de oortjes krijgen en door te zuigen en drinken kan je dit minimaliseren of zelfs voorkomen.
    4. Neem een speen mee. Je kindje kan hier aan zuigen en dat helpt ook tegen pijn aan de oortjes.
    5. Echt een top tip van mijn vriendin. Neem doppen van flessen mee en zet dit op de oortjes van je kindje. Dit neemt ook de druk weg en hierdoor kan je pijn ook minimaliseren tot voorkomen.
    6. Neem voldoende speeltjes mee.
      Je moet je kindje echt even een paar uur entertainen. Er is natuurlijk niet veel te doen en ze moeten toch vermaakt worden. Ik had iets nieuws voor hem gekocht zodat hij weer een hoop had om te ontdekken.
    7. Doe je kindje voldoende kleding aan. Het kan erg fris worden in een vliegtuig, maar ook opeens warm. Het is dus handig als je je kindje iets uit kan doen of weer aan kan trekken.

    Verder is het gewoon echt afwachten hoe je kindje gaat reageren op een vliegreis. Je weet niet of ze last van hun oortjes krijgen of het gewoon echt niet leuk vinden. Ik heb uiteindelijk Mike zijn voorbeeld maar gevolgd en het lekker op me af laten komen. Uiteindelijk waren wij samen heel relaxed en dat heeft denk ik ook meegeholpen. Huub heeft het fantastisch gedaan. Wij gaan zeker nog een keer op vakantie met het vliegtuig.

    Hoe ging jou vliegreis met je kindje? En wat zijn jouw tips?

    ]]>

  • Geen eigen kamer voor de baby

    De nesteldrang is in volle gang en hoewel je zou denken dat ik daardoor ook druk bezig ben met een babykamer, is dat toch niet waar. Wij hebben straks namelijk geen eigen kamer voor de baby. Maar dat blijkt men toch over het algemeen wel gek te vinden.

    Wij wonen in een vier kamer appartement. Hebben een ruime woonkamer, een grote slaapkamer en daarbij nog twee kleine slaapkamers van ieder 8 vierkante meter. Joost en ik slapen in de grote slaapkamer en Luuk neemt een kleine slaapkamer in gebruik. In de tweede kleine slaapkamer die we hebben, staan twee stapelbedden voor mijn gastkinderen. Daarnaast staan er nog wat kasten in de kamer om ook nog wat opbergruimte te hebben. Want daar hebben we (zoals bijna iedereen) wel gebrek aan.

    Je zou kunnen zeggen dat het handiger is om de baby straks een eigen kamer te geven. Ik krijg dan ook regelmatig de vraag waarom ik de gastkinderen niet gewoon in campingbedjes verspreid over de drie slaapkamers neerleg en de kamer voor de gastkinderen als babykamer inricht. Maar dat is niet wat we willen.

    Omdat ik als gastouder werk, moet het hele gezin al behoorlijk wat inleveren qua privacy. De ouders van de kinderen komen immers bij ons in huis, evenals de kinderen. De woonkamer wordt daardoor echt gedeeld. Het speelgoed dat daar staat, mag gebruikt worden door alle gastkinderen en de woonkamer is de plek waar het grootste gedeelte van de dag wordt geleefd. In onze slaapkamer wordt niet gespeeld of geslapen. Dat is ons domein en hoef ik dus ook niet aan ouders te laten zien tijdens een rondleiding. Daar heeft verder niemand iets te zoeken (en kan ik dus met een gerust hart eens iets neerleggen, zoals een stapel was).

    Daarnaast vind ik het heel belangrijk dat Luuk een eigen plek voor zichzelf heeft. Dat heeft hij op zijn kamer. En hoewel hij er nog niet vaak speelt, is dat ook zeker geen plek om nog een ander gastkindje te laten slapen. Ik wil dat Luuk de mogelijkheid heeft zich terug te trekken, als hij die behoefte heeft.

    geen-eigen-kamer-baby

    Ook vind ik het samen slapen met je baby, in elk geval het eerste half jaar een goed idee. Ik had er niet aan moeten denken dat Luuk al in zijn eigen kamer zou slapen die eerste periode en ik genoot enorm van het feit dat hij in een wiegje naast ons lag. Die babykamer hebben we dus eigenlijk de eerste periode niet eens nodig gehad. Ja we verschoonden Luuk daar, maar dat was het. En dat gaat met de baby nu ook gebeuren. Ik heb een co-sleeper naast ons bed staan en daar zal de baby zo lang als wij het fijn vinden in gaan slapen.

    En tegen de tijd dat de baby eraan toe is op een eigen kamer te slapen, zullen Luuk en de baby samen op een kamer slapen. Zo hebben ze de privacy binnen het gezin. En tegen de tijd dat ze ieder de behoefte hebben aan een eigen kamer, hoop ik dat we verhuisd zijn en tenminste 4 slaapkamers hebben, om ieder zijn eigen ruimte te geven.

    Hoewel we niet druk bezig hoeven te zijn met een babykamer, moet er dus behoorlijk wat geschoven worden in de slaapkamers. In Luuk’s kamer staat een extra kledingkast, vol met kleding voor de baby. De commode ligt nu nog vol met Luuk’s ondergoed en pyjama’s, maar hier zal ook plek gemaakt moeten worden voor rompers en sokjes voor de baby. En in onze slaapkamer moest natuurlijk ook weer ruimte gemaakt worden voor een co-sleeper. Kortom er is nog genoeg te doen en ik kan mijn nesteldrang lekker z’n gang laten gaan.

    Had jij een babykamer de eerste periode?

  • Luuk is 22 maanden

    Het is alweer tijd voor de laatste update over Luuk voor zijn verjaardag. Hij is vandaag 22 maanden oud en ik praat je bij over zijn ontwikkelingen. Over twee maanden wordt hij alweer twee jaar oud. Het lijkt nog zo ver weg, maar stiekem ben ik al begonnen met de eerste voorbereidingen voor zijn verjaardag. 

    Ontwikkelingen

    Lengte & Gewicht

    Het duurt nog even tot we weer naar het consultatiebureau mogen, maar ik heb het idee dat Luuk weer een groeispurtje heeft. Hij is een kledingmaat gegroeid en voor mijn gevoel wordt hij ook wat zwaarder. Ik kan hem echt niet lang meer op mijn arm houden. Dat vindt hij niet altijd even leuk, want opgetild worden is vaak nog wel heel erg fijn. Wat zijn exacte lengte en gewicht is durf ik niet te zeggen. Hij wil nog niet voor de meetsticker op zijn deur staan en ik heb hem onlangs ook niet gewogen, maar ik verwacht dat hij iets meer dan 12 kilo is momenteel.

    handschoenen-dreumes

    Rennen

    Als je heel goed kunt lopen is het natuurlijk ook leuk om te rennen. Dit doet hij dan ook vaak. Vooral in huis en samen met de gastkinderen. Of hij rent achter de poes aan, die dit overigens minder leuk vindt. Hij valt niet vaak, dus dat scheelt.

    Dramaking

    Dramatisch huilen kan Luuk inmiddels als de beste. Hij huilt nooit zomaar, zo hadden we vlak voor de kerst door zijn vele huilen al snel door dat er iets mis was. Hij bleek een oorontsteking te hebben. Verder trekt hij een enorme pruillip als hij zijn zin niet krijgt of gooit zichzelf dramatisch op de grond. Ja de peuterpuberteit laat zich inmiddels echt zien en dat is niet altijd even leuk. Hij kan zich enorm aanstellen als we aan het winkelen zijn, hij is bijna twee en zegt dus vrijwel altijd nee. En hij kan ook al echte tranen uit zijn ogen persen als hij nep aan het huilen is. Ach, vaak kan ik wel om zijn gedrag lachen. Het is een fase, maar ik ben er inmiddels achter dat deze fase erg lang duurt haha.

    luuk-lachen

    Praten

    Luuk kletst de hele dag de oren van ons hoofd. Hij zegt alles na. Ik kan niet eens opnoemen welke woorden hij allemaal zegt, zoveel zijn het er. Zijn favorieten zijn wel: auto, aap, mauw (poes), bloem, bal, peen (speen), oma, opa, papa, mama, maken, trinken (drinken), eten, koek, water, bal, tiets (fiets), poep, bah, hallo, hai, dag, doeidoei, aan, uit, bij en zo kan ik nog wel even doorgaan. “Dag mama” zegt hij standaard als ik even wegga en hij met papa thuisblijft. En zo begint hij steeds vaker met twee woorden te spreken. Over zijn spraak maak ik me dus absoluut geen zorgen. Hij kan heel goed duidelijk maken wat hij wel en wat hij niet wil. En dagelijks zegt hij nieuwe woorden. Soms begint hij zelfs al hele grappige uitspraken te doen. Joost zei vorige week dat hij nog maar even door moest eten en toen zei hij heel wijs: “Oke!” en nam een hap. Ik moet niet vergeten zulke dingen op te schrijven, je vergeet het voor je er erg in hebt.

    Groot bed

    Vorige week schreef ik nog dat we twijfelden over de overgang naar een peuterbed. En inmiddels heeft Luuk er al drie nachten in geslapen. Via Marktplaats kocht ik een heel mooi steigerhouten bed in de kleuren wit, blauw en grijs. En Luuk is apetrots op zijn bed. Hoewel hij best klein is in zo’n groot bed, is hij tegelijkertijd ook zo groot en wijs. De eerste nacht sliep hij gelijk door. De tweede niet, maar toen ging het inslapen ook al wat moeizamer. Als we maar even bij hem blijven zitten als hij gaat slapen, dan gaat het wel. Anders blijft hij eruit klimmen. Ik heb wel even een traantje gelaten toen ik hem zo zag zitten in zijn grote bed. Hij wordt echt heel groot nu!

    dreumes-verkleedkleren

    Maten

    Luiers

    Net als de voorgaande maanden draagt Luuk nog luiers maat 5+. Deze zijn nog steeds groot genoeg voor overdag en ‘s nachts. Ik verwacht dus niet dat dit over twee maanden anders zal zijn.

    Kleding

    Zoals ik eerder al zei heeft Luuk een groeispurt gehad, hij draagt kleding in maat 92. Vooral de broeken zitten goed in die maat. In de shirtjes mag hij nog een beetje groeien, maar dat is wel lekker dat het niet zo strak zit. Ik heb in elk geval een goed excuus om lekker te shoppen voor kleren in maat 92.

    Eten & Drinken

    Drinken doet Luuk als de beste. Meestal melk en water. Maar zo heel af en toe geven we hem wel eens een pakje appelsap. Vooral tijdens de feestdagen of een dagje uit. Het moet immers wel speciaal blijven. Dit vindt hij erg lekker. Maar het liefste drinkt hij nog altijd water om dan te “pjoosten” met papa en mama.

    Het eten gaat de ene dag heel goed, maar de andere dag niet. Er is nog steeds niet veel dat hij niet lust. Aardappeltjes en een hamburger is wel zijn favoriet. In combinatie met snoeptomaatjes en wat feta. Fruit en koek gaat er in elk geval altijd in. Dus hij hongert gelukkig niet uit haha.

    dreumes-gourmetten

    Tandjes

    Ik blijf steeds maar denken dat zijn vier achterste kiezen door beginnen te komen. Maar er is nog niets te zien. Hij kwijlt, hij propt zijn hand regelmatig in zijn mond en soms lijken zijn luiers echt op kiezen-luiers. Maar helaas. Ze zijn er nog niet. Ik ben zo blij als we dat hele tanden krijgen achter de rug hebben. Het is zo zielig dat Luuk er zoveel last van heeft iedere keer. En je kunt maar zo weinig doen om hem te helpen helaas. Ik heb alle mogelijke middeltjes al geprobeerd, maar tevergeefs. Ik blijf gewoon hopen dat ze nu echt bijna door zijn.

    Tja, 22 maanden is de kleine man alweer. Ik blijf het zeggen, het gaat veel te snel. Al heeft deze leeftijd wel heel veel leuke kanten. Het kletsen is zo gezellig en het is heel fijn om samen met Luuk iets leuks te doen. Hij doet alles met zoveel plezier. En vindt alles zo interessant dat ik de wereld zelf ook weer op een hele andere manier bekijk. Op naar de twee laatste maanden van zijn tweede levensjaar!

    ]]>

  • Luuk is 20 maanden

    20 maanden geleden is het alweer, dat Luuk geboren is. Over vier maanden vieren we alweer zijn tweede verjaardag. Jeetje wat vliegt de tijd! Natuurlijk praat ik je weer bij over zijn ontwikkelingen en groei. Ik ben benieuwd of het weer zo herkenbaar is voor de moeders van zijn leeftijdsgenootjes. Want hoewel hij niet heel veel nieuwe dingen is gaan doen, is hij wel weer enorm gegroeid in alles wat hij kan.

    ONTWIKKELINGEN

    Lengte & Gewicht

    We hoeven pas weer over een aantal maanden naar het consultatiebureau, dus echt concrete cijfers heb ik niet. Maar Luuk lijkt wel gegroeid. Hij schiet de lengte in. In gewicht merk ik niet echt verschil.

    Praten

    Luuk kletst echt de oren van ons hoofd. We moeten goed uitkijken met wat we zeggen, want Luuk zegt alles na. Langzaam aan begint hij ook twee woorden achter elkaar te zeggen. En het is soms net of je een gesprek met hem kunt voeren. Hij zegt duidelijk ja en nee en bedoelt dat dan ook meestal zo. En als ik vraag wat hij wil eten is het antwoord vaak ‘ei’ ‘koek’ ‘banaan’. Waarbij ei een eierkoek is en koek een rijstwafel haha. Opdrachtjes uitvoeren kan hij ook goed en hij kan steeds beter aangeven wat hij bedoelt. Dat is echt heel fijn.

    20maanden-lopen

    Peuterpuberteit

    Ondertussen zijn we ook midden in de peuterpuberteit beland. Luuk luistert heel slecht momenteel. Klimt overal op, staat regelmatig op de vensterbank, de eettafel of het tv-meubel. En buiten is hij weg voor je het door hebt. Meelopen of terugkomen als je hem roept zit er niet bij. Soms moet ik er wel heel hard om lachen, maar we zijn in de meeste gevallen wel op een punt beland dat het vervelend is dat hij niet luistert. Het frustreert me regelmatig. Al helemaal omdat ik de meeste dagen ook nog andere kinderen thuis heb. Luuk doet (stoute) dingen na van de oudere kinderen, maar de jongere kinderen beginnen ook Luuk na te doen.

    Plas & poep

    Luuk wordt zich steeds meer bewust van plassen en poepen. Trekt met regelmaat aan zijn luier. Waarschuwt ons als hij gepoept heeft en heeft heel veel interesse in de wc. We hebben hem al eens geprobeerd op het potje te zetten, maar daar werd hij vooral erg verdrietig van. Dus gaan we binnenkort maar eens proberen hem op de wc te zetten. Laten we het maar een beetje stimuleren en verder meegaan in zijn tempo.

    MATEN

    Luiers

    Maat 5+. Het begint wel een beetje saai te worden, aangezien ik al maandenlang hetzelfde antwoord geef. Ik denk ook dat Luuk deze maat luiers voorlopig nog wel past.

    Kleding

    Maat 86. Al trek ik hem soms ook al een broek in maat 92 aan. Zeker voor in de winter is dat wel fijn. Een broek kruipt toch altijd een beetje omhoog bij het optillen of zitten. En zo blijven zijn enkels lekker warm.

    20maanden

    ETEN & DRINKEN

    Drinken gaat zoals altijd erg goed. Met eten begint hij wel kieskeuriger te worden. Dingen die hij voorheen niet lustte, lust hij nu niet en andersom. Maar het kan ook per dag verschillen. Het ene moment wil hij niets van ei weten, maar de volgende dag eet hij het met smaak van mijn brood. Hetzelfde met pasta, de ene keer lust hij het wel en de andere keer niet. Nou ja. Hij zal zijn eigen smaak wel aan het ontwikkelen zijn ofzo. Maar lastig is het soms wel!

    TANDJES

    Nog steeds moeten de vier laatste en achterste kiezen nog doorkomen. Aan de slapeloze nachten, althans, de vreselijk veel wakkere momenten iedere nacht de afgelopen weken te merken komt er wel iets door. Hij kwijlt ook enorm veel. Van mij mogen ze nu wel echt even doorkomen. Het is zo sneu dat Luuk van al zijn doorkomende tanden zoveel last gehad heeft. Hopelijk kunnen we ook weer snel lekker doorslapen allemaal.

    En is het herkenbaar?

    ]]>

  • Geen suiker voor mijn kind

    Het gebeurt de laatste tijd steeds vaker, dat ik uitleg moet geven over onze keuze om Luuk zo min mogelijk geraffineerde suikers te laten eten. Het is niet dat ik heel erg anti ben, zelf eet ik er (te)veel van. Toch heb ik steeds het gevoel mezelf te moeten verantwoorden, omdat sommige mensen het heel normaal vinden om kinderen vol te proppen met koek en snoep. Maar ik wil liever geen suiker voor mijn kind. Daar is niets slechts aan. Toch?

    Nu Luuk ouder wordt en steeds meer met ons mee gaat eten denken andere mensen ook voor hem te moeten zorgen. Ze kijken met een vies gezicht naar hoe hij met veel plezier een droge rijstwafel zit op te eten en kijken nog viezer als ze zien dat hij gewoon water drinkt, zonder diksap of iets anders erdoorheen. De laatste tijd krijgen we op zulke momenten regelmatig de vraag of we hem niet een Nijntje koekje willen geven, want die hebben ze toch nog liggen. Als ik die vraag beantwoord met nee, krijg ik vreemde blikken en rare opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. En misschien bedoelt iedereen het heel erg goed, ik vind het jammer dat er zo neerbuigend wordt gedaan over onze keuze om Luuk zo min mogelijk suiker te geven.

    Hij hoeft van mij niet dagelijks of wekelijks een Nijntje of Dora koekje te eten. Hij weet niet beter dan dat hij een rijstwafel krijgt en wordt al enthousiast als hij ziet dat we het pakken. Hij drinkt zonder problemen twee volle rietjesbekers met water op. Er staat echt wel diksap in de kast en we hebben zeker baby biscuitjes in huis, alleen een ander doel dan in de kast te staan hebben de producten niet momenteel. Ik ben van mening dat zolang Luuk niet went aan de koekjes, het zoete drinken en alle andere zoetigheid, dat hij niets mist. Dat is niet zielig. Hij weet niet beter.

    Met twee ouders die gevoelig zijn voor lekker en (te)veel eten, met de bijbehorende kilo’s, wil ik waar ik kan voorkomen dat Luuk al op jonge leeftijd met overgewicht te kampen krijgt. En als ik hem nu aanleer om goed zijn groente en fruit te eten en het niet aan te vullen met suikerproducten, dan hoop ik dat hij over een tijdje zelf ook de gezonde tussendoortjes zal kiezen. En ja, met zijn verjaardag heeft hij een normale slagroomtaart gehad. Het is niet zo dat hij echt helemaal nooit suikers mag. Hij krijgt het met mate. En niet omdat het zo zielig is omdat hij op een droge rijstwafel zit te kauwen.

    Toch merk ik dat het lastig is om er zo consequent in te zijn. Ik merk dat veel mensen het als normaal beschouwen om een klein kind een koekje of een snoepje te geven. Want “dat hoort nu eenmaal zo”. Ik ben er klaar mee dat ik mezelf moet verantwoorden voor onze keuze hierin. Ik krijg namelijk het gevoel alsof we iets heel erg verkeerd doen in de voeding met Luuk, terwijl ik diep van binnen heel goed weet dat het absoluut niet zo is. Misschien komt het wel omdat hij zo’n makkelijke eter is. Hij eet alles wat je hem geeft met smaak op. En ik ben er ook van overtuigd dat je daarin zelf een hele grote rol speelt. Als je je kind niet laat wennen aan zoetigheid en suikers, zal hij er ook niet snel om vragen. Doe je het wel, zal hij er zeker wel om vragen.

    “Toch heeft iedereen ook suiker nodig!” hoor ik dan regelmatig. Tja. Luuk eet toch gewoon zijn fruit, daar zitten ook suikers in. En ook in sommige andere voeding zit suiker verstopt. Dus uiteraard krijgt hij het wel binnen. Maar niet in snoep, koek, appelmoes of zoete drankjes. En ik ben van mening dat ik me absoluut niet hoef te verantwoorden voor de gezonde keuzes die ik maak wat betreft de voeding van Luuk.

    Loop jij wel eens tegen hetzelfde probleem aan? Laat het me weten in een reactie. 

    ]]>

  • Luuk is 1 jaar!

    365 dagen geleden was het zover. Eindelijk konden we hem in onze armen houden na al die maanden knokken om hem binnen te houden. Wat waren we blij en trots! Onze Luuk was geboren. Hij maakte ons papa en mama. 

    Hoe vaak ik niet heb gehoord dat de tijd zo snel gaat als je eenmaal kinderen hebt. Ik geloofde er niets van. Waarom zou de tijd nog sneller gaan als je eenmaal ouders geworden bent? Inmiddels begrijp ik het helemaal. Het afgelopen jaar was fantastisch, fijn, mooi en soms heel erg vermoeiend. Maar een groot deel van dat jaar werden we geleefd. Geleefd door de kraamweek, het kraambezoek, het wennen aan elkaar en her en der door de sprongetjes waar Luuk doorheen ging.

    Soms is het zo hard werken, dat je vergeet om ook regelmatig te genieten. Te genieten van het spelen samen, te genieten van de nieuwe dingen die hij leert en te genieten van het feit dat hij nog een baby is. Want hij werd een dreumes waar we naast stonden. Je knippert drie keer met je ogen en hij kan ineens nog meer dan daarvoor.

    Maar wat hebben we het goed gedaan met zijn drietjes het afgelopen jaar. Soms was het een beetje uitvogelen hoe we sommige dagen nu weer door moesten komen of wat er met Luuk aan de hand was als hij huilde. Maar over het algemeen lukte het altijd door ons gevoel te volgen.

    Vandaag vieren we Luuks verjaardag met naaste familie en vrienden. Ik ben zo benieuwd naar wat hij van alle versiering en visite gaat vinden. En of hij zin heeft om flink in de taart te gaan meppen. Natuurlijk maken we foto’s en gaan we jullie mee laten nagenieten van deze dag.

    Mijn baby is een dreumes geworden. Mijn baby is geen baby meer. Hij is 1 jaar!

    ]]>

  • Luuk is 11 maanden

    Luuk is 11 maanden oud en dat betekent dat het tijd is voor een nieuwe maandupdate. Natuurlijk hebben we ook weer een video gemaakt samen. 

    Afgelopen maand is Luuk meer gaan stappen langs de bank af, hij krijgt meer klanken, kletst de oren van ons hoofd en begint ons op sommige momenten ook goed uit te proberen.

    Ontwikkelingen

    Lengte en gewicht

    We mogen komende week pas weer naar het consultatiebureau na 3 maanden, dus zijn lengte en gewicht is nog even afwachten. Daar komt uiteraard nog een aparte update over. Ik ben wel heel benieuwd. Want we merken goed dat hij is gegroeid.

    Hij krijgt wat meer spek op zijn lijf en schiet enorm de lengte in.

    Staan & lopen langs de bank

    Dit doet hij zo goed! Het gaat steeds beter, steviger en stabieler. Heel soms laat hij zichzelf wel eens los. En als hij dat doorheeft begint hij te wiebelen. Maar je voelt dat hij maar weinig steun nodig heeft van de bank en de tafel.

    Met de salontafel gaat hij graag aan de wandel. En soms wil hij ook wel een paar stappen achter zijn loopwagentje zetten. Alleen als ik dat wil filmen of fotograferen zakt hij gelijk door zijn benen om verder te gaan kruipen. Tja.. Hopelijk lukt het komende maand wel.

    Stembanden trainen

    De hele dag is Luuk aan het kletsen. Hij maakt veel klanken. Zet soms zijn keel open om even te gillen of schreeuwen. En her en der komt er al een woordje uit. Papa en mama zegt hij inmiddels regelmatig. En Nana is ook een veelgebruikt woord. Zijn Zingende Woezel knuffel zingt “lalala”. Luuk zegt dan “nanana”. En als hij Nana roept, betekend het, dat hij zijn knuffel aan wil hebben. Zo leuk!

    Hij zegt ook veel na. Met liedjes zingen maakt hij vrijwel dezelfde mondbewegingen. Hij kijkt bij alles wat ik zeg naar mijn mond om het na te doen. En ondertussen oefent hij flink door. Kletst tegen zijn houten blokken, lacht om de poes die voorbij komt en ook op de fiets heeft hij hele verhalen.

    Nee schudden

    Daar begon hij vorige maand mee, maar toen kon hij de link met “nee” nog niet leggen. Inmiddels wel! Hij doet soms dingen die niet mogen (lees: de kasten leegtrekken) en inmiddels begint hij zelf al nee te schudden als hij doet. Om vervolgens heel hard te lachen. Jazeker, hij weet het dondersgoed. Maar is ons lekker aan het uitproberen.

    Haren trekken

    Zodra Luuk de kans krijgt, trekt hij heel hard aan mijn haar. Inmiddels vind ik het niet grappig meer, want de tranen schieten er regelmatig van in mijn ogen. Ik hoop dus maar dat het een fase is. We hebben hem in elk geval  geleerd om in 99% van de haartrek gevallen mijn haar te aaien. Maar soms vind hij het nog erg leuk om er heel hard aan te trekken.

    Zwaaien

    Kan hij nog steeds als de beste! Maar hij doet het niet meer de hele dag door. Wel als ik zeg, kom we gaan naar de keuken, zeg maar dag poes! Dan gaat Luuk even zwaaien haha. Daaraan kun je merken dat hij steeds beter gaat begrijpen wat we zeggen.

    Huilen als hij zijn zin niet krijgt

    Dit deed hij eigenlijk nooit. Maar toen hij laatst een kast opentrok en ik zei dat dat niet mocht, begon hij na het trekken van een enorme pruillip hartverscheurend te huilen. Met tranen! Luuk huilt vrijwel nooit met tranen. Sterker nog, ik vroeg me laatst nog af of zijn traanbuisjes niet verstopt zitten. Maar hij kan dus wel huilen met tranen. Hij was erg zielig toen hij niet aan de kast mocht komen. En ik op mijn beurt moet dan echt proberen niet heel hard te gaan lachen.

    Maten

    Luiers

    We zijn weer een maatje verder met de luiers. Luuk draagt maat 5! Van de maat 4+ hebben we uiteindelijk maar 2 pakken gebruikt. Maat 5 zit goed.

    Kleding

    De laatste keren dat hij maatje 74 draagt zijn nu echt aangebroken. Alles wat nog in de kast ligt, krijgt hij nog een keer aan en daarna gaat het schoon gewassen in de bak met te kleine kleren. Hij heeft dus ook al regelmatig maat 80 aan en dat zit goed.

    De rompers in maat 74/80 zitten niet goed meer, dus we zijn overgestapt op maat 86/92. En die zien er zo groot uit als je ze in de winkel tegenkomt. Maar ze zitten toch echt goed. Zijn alleen bij de mouwen nog iets te lang, maar dat is een kwestie van oprollen.

    Eten & Drinken

    Nog steeds eet Luuk alles wat we hem geven, hij laat nooit iets staan. Hij krijgt ’s morgens zijn pap vanaf de lepel, tussendoor eet hij fruit. Met lunchtijd een boterham. Halverwege de middag nog een fles en ’s avonds eet hij warm om daarna nog een papfles leeg te drinken.

    Wel denk ik dat we er snel een fles vanaf gaan halen. Hij vraagt er ’s middags eigenlijk niet meer om. Waardoor we hem meer uit gewoonte een fles geven.

    Tandjes

    Nog steeds heeft Luuk alleen de twee onderste tandjes. Wel hebben we al een week of 2 last van zuur ruikende luiers, rode billen en een hele verdrietige Luuk. Bovenin zien we ook duidelijk een tandje aankomen, maar deze wil maar niet doorkomen. Hopelijk gaat niet zo lang meer duren.

    Tandjes krijgen is voor Luuk duidelijk een groot drama. Erg balen!

    Maandfoto

    11maanden

    ]]>

  • Luuk in de sneeuw

    Dol op de winter ben ik nooit geweest. Als kind vond ik sneeuw geloof ik wel leuk. Maar ik herinner me ook vooral het voorzichtige fietsen in het donker met gladheid ’s morgens vroeg om naar school te gaan. Dat vond ik helemaal niks aan. Maar toen er afgelopen week een laagje sneeuw viel in ons kleine landje vond ik dat we eraan moesten geloven. Luuk moest kennismaken met de sneeuw en daar wilde ik uiteraard foto’s van maken. 

    SneeuwLuuk

    Joost was toevallig vrij en dus besloten we met zijn drietjes door het park achter de flat te gaan wandelen. Met zijn drieën wandelen we eigenlijk nooit. Op de een of andere manier komt dat er nooit van. Dus het was extra genieten zo.

    Luuk kletste maar aan in de kinderwagen. En toen we door het park onder de bomen doorliepen vielen er al dikke druppels uit. Het begon flink te dooien en de meeste sneeuw was al weg. Gelukkig vonden we toch nog een groot stuk op het gras waar het nog wel wit was.

    We hadden Luuk thuis in een warm skipak gehezen en een muts opgezet. Hij zou het dus niet koud krijgen. Ik zocht een plekje uit en liet hem zitten in de sneeuw. Dat vond hij maar wat vreemd. Hij begon gelijk aan de sneeuw te voelen en toen hij doorhad dat het koud spul was begon hij te huilen. Luuk’s eerste ervaring met sneeuw was dus niet echt een succes.

    sneeuwenpapa

    Gelukkig was papa mee en die kreeg Luuk al snel weer aan het lachen. Terwijl hij met Luuk begon rond te zwieren gierde de kleine man het uit van het lachen. Geweldig ook om zo’n foto te hebben. Luuk is best een mama’s kindje, maar lekker keten met papa vindt hij prachtig!

    De sneeuw was geen succes. Voor ons alle drie niet trouwens. Doe ons het voorjaar maar. We kunnen niet wachten tot de eerste bloemetjes zichtbaar worden en de temperatuur een stuk omhoog gaat. En Luuk is natuurlijk niet voor niets op de tweede dag van de lente geboren!

    Ben jij een wintermens?

    ]]>

  • Luuk is 9 maanden

    De laatste 3 maanden van Luuk’s eerste levensjaar zijn aangebroken. Luuk is 9 maanden oud. 2015 is nu echt in zicht en dat betekend dat we zo langzaam aan eens moeten gaan nadenken over hoe we Luuk’s verjaardag gaan vieren. Een dag waar ik eigenlijk nog helemaal niet aan wil denken. Maar de dagen gaan zo snel voorbij, dat ik me ook realiseer dat de komende maanden vast ook heel snel voorbij zullen gaan. Maar goed. Eerst is het tijd voor de 9 maanden update. Natuurlijk nam ik weer een video op samen met Luuk om alle hoogte en dieptepunten te vertellen aan jullie. Luuk heeft zelf ondertussen ook de grootste verhalen. 

    Ontwikkelingen

    Lengte en gewicht

    Vorige maand mochten we naar het consultatiebureau en Luuk was weer lekker gegroeid. Hij was toen 71 centimeter en woog 8765 gram. Hij volgt nog steeds keurig de gemiddelde lijn. Ze waren onder de indruk van alles wat hij al kan. Want volgens het consultatiebureau zou hij nu ongeveer pas moeten beginnen met zelfstandig zitten en daarna voorzichtig aan te kruipen. Luuk deed gelijk even voor dat hij beide puntjes al heel goed kan.

    Kruipen

    Vorige maand schreef ik nog dat Luuk een klein beetje kroop. Maar dat hij nog niet heel snel vooruit kwam. Dat is inmiddels helemaal anders. Luuk kruipt het hele huis door als een speer. Vooral achter de poes aan. Dat vind hij prachtig! En poes Zoey trouwens ook, die daagt hem uit. We horen in elk geval vrijwel de hele dag Luuk’s handjes over het laminaat glijden en hem met een grote lach overal tussen- en onderdoor kruipen.

    Staan

    Luuk staat ook regelmatig. Vorige week waren we bij KidZcity en daar besloot hij los van mij te gaan staan bij een speelblok. Voorheen durfde hij het alleen aan als hij mijn broek vasthield. Maar hij maakte zich letterlijk los van mij en besloot een stukje verderop te gaan staan. Zo leuk om te zien. Hij begon er ook zo trots bij te lachen. Hij trekt zich nu op aan de bank, aan de tafel, aan het traphekje bij de keuken en zelfs aan de deurpost. In zijn bed is hij nog niet gaan staan met zijn slaapzak aan, maar dat gaat vast niet lang meer duren.

    Kletsen

    Kletsen doet Luuk de hele dag. Dit kun je ook goed horen in de video. We merken dat hij heel aandachtig kan luisteren als wij aan het woord zijn en doet dan klanken na. Je ziet ook regelmatig zijn mond bewegen, maar dan komt het geluid nog niet. Zo leuk! Hij heeft al eens (per ongeluk) papa en mama gezegd. Maar dit zal hij vast nog niet bewust gedaan hebben. Het is wel gezellig dat geklets de hele dag. Maar we merken ook dat we langzaam aan moeten oppassen met wat we zeggen. Ik vloek nog wel eens, of flap er een ander – niet netjes – woord uit haha.

    Maten

    Luiers

    Nog steeds draagt Luuk maat 4 in luiers. Wel wil ik komende maand een maat 5 pak halen om te kijken of die al goed zitten. Want de maat 4 luiers gaan wel steeds strakker zitten.

    Kleding

    Qua kleding draagt Luuk maat 74. Heel soms past hij een klein vallende maat 80. Dan slaan we de mouwen 1 keer om. Maar dit is vooral met Primark kleding het geval. We merken wel dat hij nog lekker aan het groeien is. Dus dat is een goed teken!

    Eten & Drinken

    Eigenlijk is er met eten en drinken niets veranderd ten opzichte van vorige maand. Luuk krijgt iedere dag 3 flessen. Waarvan 2 papflessen en een normale fles. Eet tussen de middag een boterham. En eet een keer fruit en een keer groente met aardappels of pasta/ rijst. Hij eet alles wat we hem voorschotelen.

    Tijdens het koken geef ik hem regelmatig een ingrediënt om me te spelen en het te proeven. Zoals bijvoorbeeld een reepje paprika. Meestal vindt hij dat niet heel erg lekker. Maar het gaat erom dat hij het proeft en de structuur leert kennen. Dus zo gaan we dat ook ’s avonds steeds vaker proberen door de aardappels, groente en soms een stukje vlees apart aan hem te geven. Eigenlijk dus een beetje rapley, maar dan op onze eigen manier.

    luuktandjes

    Tandjes

    Ja hoor! Meneer heeft 2 tandjes! Aan het begin van de negende maand brak de eerste door. En een week later was de tweede ook door. Inmiddels is hij alweer een paar nachtjes aan het spoken en overdag slecht aan het slapen, dus we vermoeden dat er weer een tandje onderweg is. Maar we zullen zien of dat inderdaad zo is. Straks zijn we weer 4 maanden aan het wachten tot het echt zover is haha.

    Maandfoto

    9maanden

    ]]>

  • 37,2 weken in en uit mijn buik

    37,2 weken. Zo lang heeft Luuk in mijn buik gezeten. En vandaag is hij precies 37,2 weken oud. Hij is dus 37,2 weken in en uit mijn buik. Wat een bijzondere dag! En ook al had ik een verschrikkelijke zwangerschap. Ik was maar wat blij dat ik Luuk tot deze termijn binnen heb kunnen houden. Want wat was het spannend de weken daarvoor. Ik had net wel, of net niet een zwangerschapsvergiftiging. De waardes hingen er steeds tegenaan en zorgden voor veel klachten en onrust. Niet alleen bij mij, maar ook bij mijn omgeving. 

    LaatsteBuikfoto

    En dit is de allerlaatste buikfoto. Ik had op dat moment net een telefoontje gekregen van de gynaecoloog, dat ik met mijn vluchttas naar het ziekenhuis mocht komen voor opname. De volgende ochtend zou ik ingeleid gaan worden. Dus namen we nog even de tijd die enorme toeter vast te leggen. Een bijzondere foto. Maar aan de andere kant zie ik de vermoeidheid in mijn gezicht, de enorme vochtophopingen in mijn armen en ik kan me nog helemaal voor me halen hoe ik me voelde op dat moment; doodziek en overal pijn.

    En zo voel ik me dus alweer een week of 37 niet meer. Het is waar. Bevallen betekent genezen van een zwangerschapsvergiftiging. Ik voelde me zoveel beter na de bevalling. Uiteraard had ik wat pijn down-under, maar dat was zo goed te verdragen vergeleken met de weken, of zelfs maanden van pijn en onrust daarvoor. Eindelijk was onze gezonde knul geboren.

    Het is onvoorstelbaar. Inmiddels kruipt hij, hij “kletst” de oren van ons kop de hele dag en hij is (meestal) de vrolijkheid zelve. Hij sjeest het hele huis door op handen en knieën en begint breeduit te grijnzen als je oogcontact maakt terwijl hij zit te spelen.

    37weken

    Hij verandert van een hulpeloze baby naar een kleine dreumes die alles het liefst zelluf wil doen. Hij groeit goed, ontwikkelt goed (zelfs wat te snel volgens het consultatiebureau), eet goed, drinkt goed. Elke dag is weer een feestje met onze kleine man. 37,2 weken geleden veranderde ons leven. Waar we voorheen alleen rekening hielden met elkaar, hebben we nu vooral rekening te houden met Luuk. Het is van te voren niet voor te stellen hoe zo’n klein mensje je leven op zijn kop zet.

    Je neemt je tijdens de zwangerschap van alles voor. Ik ook. En inmiddels heb ik de meeste voorgenomen puntjes al helemaal omgegooid of her en der wat aangepast. Luuk is redelijk leidend wat dat betreft. Hij heeft zo jong al zo’n eigen karakter, dat je nu al merkt dat de opvoeding op hem aangepast moet worden. En dat is helemaal prima en waarschijnlijk ook gewoon zoals het hoort.

    37,2 weken alweer. Of pas. We zijn zo op elkaar ingespeeld. Dat het net is of het nooit anders is geweest. Op naar de volgende 37,2 weken!

    ]]>