mamakletst.nl

Category: babyvoeding

  • Winnen: Squiz knijpfruitzakjes

    Als ik het heb over suikervrije of verantwoorde tussendoortjes, denk ik ook vaak aan leuke en verantwoorde bakjes of zakjes waar ik het in mee kan nemen. Al een tijdje was ik op zoek naar handige knijpfruitzakjes die ik zelf kon vullen. En vandaag geef ik zelfs een setje met deze handige zakjes weg.
    Let op: Deze winactie is verlopen. Kijk hier wie er gewonnen heeft.

    Op de Negenmaandenbeurs kwam ik in contact met Squiz. En direct werd ik blij van dit leuke concept. Squiz maakt knijpfruitzakjes met allerlei leuke figuurtjes erop. Bijvoorbeeld een leeuw, pinguin of een olifant en sinds kort de nieuwe Sophie la Girafe uitvoering. Door de dubbele zip sluiting onderaan het zakje ben je ervan verzekerd dat het zakje dicht zit en er geen fruit uit kan lekken. Sterker nog, de zakjes kunnen een druk van 50 kilo aan. Dus je kunt ze met een gerust hard in je tas meenemen.

    De knijpzakjes zijn ideaal om aan kinderen mee te geven. De meeste kinderen zijn dol op knijpfruit en nemen dit graag als tussendoortje op school. Het voordeel aan de Squiz zakjes is dat je ze gemiddeld 50 keer kunt hergebruiken. Het is dus goed voor het milieu en voor de portemonnee.

    De zakjes zijn makkelijk schoon te maken, doordat je ze aan de onderkant open kunt maken. Dus onder de kraan met een borstel erdoorheen zijn ze zo weer klaar voor nieuwe vulling. Eenmaal gevuld kun je ze in de koelkast of de vriezer leggen. Ideaal dus voor een koud tussendoortje in de zomermaanden.

    Squiz-knijpfruitzakje

    Zelf knijpfruit maken

    Het is helemaal niet moeilijk om zelf knijpfruit te maken. Zelf vul ik de Squiz zakjes graag met yoghurt en een handje fruit. Bijvoorbeeld aardbeien of frambozen. Ik gooi het in de blender en als het vrijwel glad is lepel ik het over in de zakjes.

    Je kunt natuurlijk alle ingrediënten gebruiken die jij lekker vindt. Je zou er ook een zelfgemaakte fruithap voor je baby in kunnen doen. Om het makkelijk mee te kunnen nemen. Ik zou willen dat ik in de hapjes periode van Luuk al geweten had van deze zakjes!

    squiz-giveaway

    Winnen

    Wil jij kans maken op een zakje met daarin 3 Squiz knijpfruitzakjes in een handige meeneem verpakking? < De winactie is verlopen.

    • Vertel dan onder dit bericht waarmee jij de Squiz zakjes als eerste zou vullen
    • Om extra kans te maken like je MamaKletst op Facebook

    Je kunt meedoen tot en met woensdag 13 mei. Op donderdag 14 mei ontvangt de winnaar een mailtje van me. Vergeet dus niet te reageren met een geldig e-mailadres.

  • Geen suiker voor mijn kind

    Het gebeurt de laatste tijd steeds vaker, dat ik uitleg moet geven over onze keuze om Luuk zo min mogelijk geraffineerde suikers te laten eten. Het is niet dat ik heel erg anti ben, zelf eet ik er (te)veel van. Toch heb ik steeds het gevoel mezelf te moeten verantwoorden, omdat sommige mensen het heel normaal vinden om kinderen vol te proppen met koek en snoep. Maar ik wil liever geen suiker voor mijn kind. Daar is niets slechts aan. Toch?

    Nu Luuk ouder wordt en steeds meer met ons mee gaat eten denken andere mensen ook voor hem te moeten zorgen. Ze kijken met een vies gezicht naar hoe hij met veel plezier een droge rijstwafel zit op te eten en kijken nog viezer als ze zien dat hij gewoon water drinkt, zonder diksap of iets anders erdoorheen. De laatste tijd krijgen we op zulke momenten regelmatig de vraag of we hem niet een Nijntje koekje willen geven, want die hebben ze toch nog liggen. Als ik die vraag beantwoord met nee, krijg ik vreemde blikken en rare opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. En misschien bedoelt iedereen het heel erg goed, ik vind het jammer dat er zo neerbuigend wordt gedaan over onze keuze om Luuk zo min mogelijk suiker te geven.

    Hij hoeft van mij niet dagelijks of wekelijks een Nijntje of Dora koekje te eten. Hij weet niet beter dan dat hij een rijstwafel krijgt en wordt al enthousiast als hij ziet dat we het pakken. Hij drinkt zonder problemen twee volle rietjesbekers met water op. Er staat echt wel diksap in de kast en we hebben zeker baby biscuitjes in huis, alleen een ander doel dan in de kast te staan hebben de producten niet momenteel. Ik ben van mening dat zolang Luuk niet went aan de koekjes, het zoete drinken en alle andere zoetigheid, dat hij niets mist. Dat is niet zielig. Hij weet niet beter.

    Met twee ouders die gevoelig zijn voor lekker en (te)veel eten, met de bijbehorende kilo’s, wil ik waar ik kan voorkomen dat Luuk al op jonge leeftijd met overgewicht te kampen krijgt. En als ik hem nu aanleer om goed zijn groente en fruit te eten en het niet aan te vullen met suikerproducten, dan hoop ik dat hij over een tijdje zelf ook de gezonde tussendoortjes zal kiezen. En ja, met zijn verjaardag heeft hij een normale slagroomtaart gehad. Het is niet zo dat hij echt helemaal nooit suikers mag. Hij krijgt het met mate. En niet omdat het zo zielig is omdat hij op een droge rijstwafel zit te kauwen.

    Toch merk ik dat het lastig is om er zo consequent in te zijn. Ik merk dat veel mensen het als normaal beschouwen om een klein kind een koekje of een snoepje te geven. Want “dat hoort nu eenmaal zo”. Ik ben er klaar mee dat ik mezelf moet verantwoorden voor onze keuze hierin. Ik krijg namelijk het gevoel alsof we iets heel erg verkeerd doen in de voeding met Luuk, terwijl ik diep van binnen heel goed weet dat het absoluut niet zo is. Misschien komt het wel omdat hij zo’n makkelijke eter is. Hij eet alles wat je hem geeft met smaak op. En ik ben er ook van overtuigd dat je daarin zelf een hele grote rol speelt. Als je je kind niet laat wennen aan zoetigheid en suikers, zal hij er ook niet snel om vragen. Doe je het wel, zal hij er zeker wel om vragen.

    “Toch heeft iedereen ook suiker nodig!” hoor ik dan regelmatig. Tja. Luuk eet toch gewoon zijn fruit, daar zitten ook suikers in. En ook in sommige andere voeding zit suiker verstopt. Dus uiteraard krijgt hij het wel binnen. Maar niet in snoep, koek, appelmoes of zoete drankjes. En ik ben van mening dat ik me absoluut niet hoef te verantwoorden voor de gezonde keuzes die ik maak wat betreft de voeding van Luuk.

    Loop jij wel eens tegen hetzelfde probleem aan? Laat het me weten in een reactie. 

    ]]>

  • Boterham voor je baby

    Luuk eet iedere dag al heel goed een boterham (of twee) mee. Hier zijn we mee begonnen toen hij 6 maanden was. Wil jij je baby ook laten beginnen met het eten van een boterham? Misschien heb je dan wat aan deze stappen. 

    Onderstaande stappen hebben we puur op gevoel gedaan. Je merkt al snel genoeg of je baby er klaar voor is of niet. Durf je het niet aan? Wacht dan ook nog even. Of overleg met het consultatiebureau.

    boterhameten4

    Broodkorstje

    Toen Luuk 6 maanden oud was kregen we op het consultatiebureau te horen dat we mochten starten met het geven van een broodkorstje. Dit vond ik doodeng. Maar ik merkte al snel dat Luuk er goed mee om kon gaan. En ja, soms verslikte hij zich erin, omdat hij het broodkorstje te ver in zijn mond stopte. Maar ik heb nooit hoeven ingrijpen gelukkig.

    Ik liet steeds meer stukjes brood aan de korst zitten, die Luuk er vervolgens zelf vanaf sabbelde. Broodkorstjes eten was een groot feest. Luuk werd helemaal enthousiast als hij de broodkorstjes zag liggen.

    boterhameten3

    Vanaf de vork

    Na een paar weken oefenen met de broodkorstjes, besloten we de rest van het brood in stukjes te snijden en met een vork aan Luuk te geven. Hij hapte de stukjes brood er goed vanaf en tussendoor at hij de broodkorstjes op.

    De kontjes van de broodkorstjes lagen meestal na de lunch verspreid om zijn stoel heen. Maar zodra we merkten dat er steeds minder brood op de grond bleef liggen zijn we ook de korstjes mee gaan snijden. En lieten deze dus aan het brood zitten om dit net als de rest via de vork te geven.

    boterhameten2

    Met de hand

    Het eten vanaf de vork ging een hele tijd goed. Maar samen lunchen was wel erg gezellig. Luuk wilde steeds vaker het stukje brood met zijn hand eten. Dat doen wij immers zelf ook. Dus dat ging hij na doen.

    Nu eet hij al een poosje zelf zijn boterham op. We leggen het op zijn kinderstoel en hij smult ervan. Zoals je op de foto’s kunt zien zit over het algemeen alles onder. De broodkruimels zitten in zijn haar en op zijn wang. Maar het eten is een groot feest.

    Tussendoor heeft hij een hapje voor mama en dan weer een hapje voor zichzelf. En zo lunchen we iedere middag gezellig samen. We proberen inmiddels ook het brood op zijn bord te laten liggen en dit aan hem te geven. Zoals je begrijpt ligt het bord regelmatig met de stukjes brood op de vloer. Je kunt hier dan letterlijk van de vloer eten.

    Maar ook dit zal hij zeer binnenkort vast en zeker begrijpen.

    boterhameten1

    Beleg

    We geven hem verschillend beleg op brood. We proberen iedere dag iets anders te geven. Hij vindt alles lekker, dus dat is fijn.

    We geven hem;

    • Kaas
    • Ham
    • Smeerkaas
    • Appelstroop
    • Geprakte banaan
    • Pindakaas

    Wel ben ik nog op zoek naar ander lekker broodbeleg voor de afwisseling. Hebben jullie nog tips?

    Luuk geeft dus zelf goed aan wat hij wel en niet kan wat eten betreft. En dat is fijn. Ik ga af op wat hij aangeeft en samen vinden we steeds meer manieren uit om te eten.

    Hoe heb jij het aangepakt om je baby brood te laten eten?

    ]]>

  • Natuurlijk Ouderschap – Breastfeeding

    Twee weken geleden kwam mijn introductie blog over natuurlijk ouderschap online. En omdat ik graag wat uitgebreider in wil gaan op de “7 B’s” heb ik besloten elke woensdag een blog online te laten komen en zo een zomer blog serie online te zetten over mijn idee en ervaring over het natuurlijk ouderschap.

    Vandaag gaat het over de tweede B. Breastfeeding. Borstvoeden. Daar waar mogelijk geef je je kindje borstvoeding voor langere tijd. Dit is helaas 1 van de B’s die ik tot mijn grote verdriet niet heb kunnen waarmaken. En dat, terwijl ik tijdens mijn zwangerschap alles op alles wilde zetten om de borstvoeding te doen slagen en om het dan zo lang mogelijk te kunnen geven. Toevallig is het deze week ook nog eens wereld borstvoedingsweek, dus je zal op veel blogs deze week een borstvoedingsverhaal tegenkomen.

    BreastfeedingIntro

    Zwangerschapsdiabetes en borstvoeding

    Toen bekend werd dat ik zwangerschapsdiabetes bleek te hebben, ben ik gaan uitzoeken wat dit zou kunnen betekenen voor mijn wens om borstvoeding te geven. In het ziekenhuis werd er laks op mijn vragen gereageerd en ik besloot contact op te nemen met een lactatiekundige. Wat bleek nu, als je zwangerschapsdiabetes hebt, wordt er binnen een uur na de bevalling bloedgeprikt bij je baby, om de suikers te meten. Wanneer deze te laag zijn, wordt er direct gestart met bijvoeding. Deze bijvoeding is over het algemeen kunstvoeding. Dit wilde ik absoluut niet, maar als Luuk een lage suikerspiegel zou hebben, had ik geen keuze. Tenzij ik van te voren zou beginnen met kolven. Ik kreeg een mini spoedcursus kolven door middel van stimulering met de hand van de lactatiekundige en ik kreeg allemaal bakjes en spuitjes om de druppeltjes melk in te kunnen opvangen. Zo kon ik de moedermelk invriezen en meenemen op het moment dat we naar het ziekenhuis zouden vertrekken. Wel mocht ik pas beginnen met kolven vanaf 37 weken zwangerschap, omdat het zou kunnen dat het kolven de bevalling op gang zou brengen.

    Toen ik precies 37 weken zwanger was, moesten we al vroeg in het ziekenhuis zijn voor een extra controle, ik had dus geen tijd om rustig te gaan zitten kolven. Helaas waren de uitslagen die dag slecht, waardoor ik nog geen paar uur later werd opgenomen in het ziekenhuis om ingeleid te worden. Ik had dus geen tijd meer om voldoende melk te kolven. Dat werd dus duimen, dat Luuk’s suikerwaardes perfect zouden zijn.

    Na de bevalling

    Direct werd Luuk op mijn borst gelegd, zoals je vorige week hebt kunnen lezen en Luuk begon gelijk met zoeken naar mijn tepel. We probeerden hem te helpen en legden hem aan, maar hij hapte niet aan. Dat geeft niets, had gewoon tijd nodig. Vlak daarna werd er bloed geprikt bij Luuk. De uitslag was slecht, direct werd er een cupje met kunstvoeding bij Luuk naar binnengegoten. Het allerergste vind ik nog, dat deze melk is gegeven door de verpleegkundige, niet eens door mij of Joost. In de 23 uren die nog volgden werd er steeds weer gecontroleerd hoe het ervoor stond met Luuk’s bloedsuikers. Deze bleef laag, dus heeft Luuk een keer of 7 een cupje kunstvoeding gekregen. Inmiddels was bij mij de productie op gang gekomen door middel van kolven. De volgende dag mocht ik het zelf proberen, Luuk hapte alleen niet aan, het werd hem de dag ervoor natuurlijk ook wel erg makkelijk gemaakt door de kunstvoeding uit een cupje.

    Gelukkig kreeg ik op de tweede avond een fijne verpleegkundige die echt de tijd nam om ons te helpen. Zij pakte ergens een spuitje vandaan en hielp mee om Luuk aan te leggen, inmiddels gebruikte ik al een tepelhoedje, omdat mijn tepel te vlak was om gewoon te pakken voor Luuk. En terwijl hij aan het tepelhoedje begon te zuigen (nog net niet hard genoeg), spoot de verpleegkundige met het spuitje wat melk in Luuk’s mond. En ineens had hij het door, hij dronk uit mijn borst, voor de eerste keer. Luuk was toen 36 uur oud en ik bleef huilen van geluk. Dit zouden we gaan doen. De verpleging gaf aan dat ze er alle vertrouwen in hadden dat het ons zou lukken nu. Ik barstte bijna uit elkaar van vertrouwen en trots op dat moment.

    Breastfeeding

    En dan kom je thuis

    Ja, dan kom je thuis. We werden op gang geholpen door een leuke kraamhulp. Ook zij had er wel vertrouwen in dat het goed zou komen met de borstvoeding en ook zeker binnen de kortste keren zou kunnen afbouwen met het tepelhoedje. Daar was ik blij om zeg. Als zoveel mensen daar vertrouwen in hebben, krijg je dat zelf immers ook. De volgende dag kwam er een andere kraamhulp, zij zou de rest van de week bij ons zijn. Luuk werd gewogen en bleek afgevallen. Volgens de kraamhulp was Luuk teveel afgevallen en zij raadde aan, om een kolfapparaat te gaan huren. Joost ging op pad en kwam met het hele zooitje weer terug. Ik begon met kolven na elke voeding en had binnen no time een flinke voorraad in de koelkast staan. Maar nog steeds bleef Luuk afvallen. De kraamhulp wilde dat ik alleen nog maar zou kolven, om precies te kunnen zien wat Luuk binnenkreeg. Ik was naïef en heb dat advies opgevolgd. We konden zo precies bijhouden hoeveel Luuk dronk en dat was veel te weinig volgens haar. Hij dronk maar 40 cc en moest toch al minstens 70cc drinken en de volgende dag zelfs 80cc. Ik geloofde dat, want tja, ik had nog helemaal geen ervaring met dit soort dingen natuurlijk. Daarbij had ik ook niet echt de beschikking over internet, omdat we in een caravan zaten, dus ik kon ook niet echt makkelijk iets opzoeken.

    Nog steeds ging het niet goed met Luuk’s gewicht en de kraamzorg stuurde erop aan dat we voorlopig bleven kolven om het zo in de gaten te kunnen houden. Op dag 8 zwaaide ze en liep de deur uit. Vanaf nu waren we met zijn drietjes. Maar ik was de dagen daarvoor helemaal onzeker gemaakt. Die middag kwam de verloskundige nog op huisbezoek, zij is ook lactatiekundige, dus ik sprak mijn zorgen uit en zij wuifde het maar weg, gewoon doorgaan zoals ik al deed was haar advies. 6 dagen lang heb ik alleen maar gekolfd en mijn melk via een fles gegeven. Soms legde ik Luuk nog wel aan, maar natuurlijk dronk hij niet, hij wist niet hoe. Na deze 6 dagen besloot ik te stoppen met kolven en te kijken of Luuk ontevreden zou zijn na alleen maar uit de borst te drinken. En dat was hij niet, hij bleef tevreden, deed wel wat langer over het drinken, maar dat maakte niet uit. Een paar dagen later kwam de jeugdverpleegkundige op huisbezoek om Luuk onder andere te wegen. Hij was aangekomen, meer dan genoeg. En dat op mijn melk! Ik werd weer trots, trots op mijn lijf, blijkbaar kon ik het toch wel!

    breastfeeding2

    Huilen

    Eind goed, al goed zou je denken. We begonnen weer te stoeien met de borstvoeding. Elke avond en nacht was het een groot drama om Luuk aan te leggen, hij had honger, maar wilde de borst niet. Hij werd gefrustreerd, overstrekte zichzelf en huilde heel hard als ik hem wilde voeden. Ik kon niet meer, ik was helemaal op. Joost nam een voeding in de nacht over en Luuk dronk dan perfect en zo ging dat langzaam aan ook op de dag. De fles was Luuk’s enige troost. De borst werd niet meer geaccepteerd. En ik heb met verschrikkelijk veel pijn in mijn hart gekozen om te stoppen met de borstvoeding, hij wilde niet meer, ik kon het niet meer opbrengen ervoor te vechten en begon samen met Luuk alleen maar te huilen zodra er weer behoefte was aan een voeding.

    Conclusie

    Achteraf had ik nooit naar de kraamhulp moeten luisteren. Moedermelk is anders van samenstelling dan kunstvoeding. Dat Luuk 70cc moest drinken, was in het geval van kunstvoeding juist geweest, maar omdat je niet weet hoe vet je melk is, of hoe waterig het juist is, kun je niet over een bepaalde hoeveelheid spreken. Daarbij verschilt de samenstelling ook in de loop van de dag. Zo kun je bijvoorbeeld ’s morgens hele dikke melk hebben en ’s avonds juist hele dunne. De kraamhulp heeft het verkeerde advies gegeven en ik heb me daar verder op dat moment niet over kunnen inlezen. Dat Luuk afviel, was niet verkeerd, hij heeft nooit teveel gewicht verloren, dus al die onzekerheid op dat moment was nergens voor nodig. Aan het beleid in het ziekenhuis omtrent de kunstvoeding is vrij weinig te doen, helaas. Maar mocht het bij een volgende zwangerschap weer zo zijn dat ik zwangerschapsdiabetes krijg, zal ik kijken of ik donormelk kan krijgen van een andere moeder. En dan zal ik nooit meer zo uitgaan van wat de kraamhulp zegt. Deze B is dus niet helemaal geslaagd. Wel heeft Luuk 4 weken lang borstvoeding gekregen en daar ben ik blij om.

    Ben jij zwanger en wil je borstvoeding gaan geven, lees je dan van te voren goed in, volg een borstvoedingscursus en zorg dat je op de hoogte bent van hoe alles werkt. Ik ben ervan overtuigd dat je dan al veel minder onzeker wordt op het moment dat je commentaar of kritiek krijgt. En aarzel nooit om contact op te nemen met een goede lactatiekundige. Achteraf zou ik willen dat ik dit allemaal beter had voorbereid. Maargoed, Luuk wordt van de kunstvoeding ook groot, dat blijkt wel de laatste maanden. Maar bij een (hopelijk) volgend kindje, is de wens om langdurig borstvoeding te geven waarschijnlijk in alle hevigheid terug. En dan zal ik alles op alles zetten om het echt te doen slagen, ik weet nu zoveel meer dan de eerste keer.

    Geef jij borstvoeding, of heb jij borstvoeding gegeven?

     

    Lees hier de introductieblog over mijn Natuurlijk Ouderschap serie.
    Lees hier deel 1 van mijn Natuurlijk Ouderschap serie, over Birth Bonding. 

    ]]>

  • VLOG: Luuk’s eerste hapje

    Afgelopen woensdag was het tijd voor Luuk’s eerste hapje. Dit heb ik uiteraard gefilmd. En omdat ik Nicole een tijdje terug had beloofd ook het vloggen eens een kans te geven, besloot ik hier gelijk een vlog van te maken. Waar ik eerst heel graag aan Rapley wilde doen en Luuk ook echt pas zijn eerste hapje wilde geven met 6 maanden, ben ik hier toch op teruggekomen. Nog steeds wil ik geen potjes geven, dus heb ik besloten zelf babyvoeding klaar te maken.

    Klik hier als je de video niet kunt bekijken.

    Abonneer je je op mijn youtube kanaal? 

    Luuk vond het eten van de bloemkool helemaal niet lekker, maar ja geef hem eens ongelijk. Ik blijf het soms nog wel proberen, maar wanneer blijkt dat Luuk toch nog niet toe is aan het eten van vaste voeding, wachten we er gewoon weer een tijdje mee. Hij is nog zo jong en hij kan de rest van zijn leven nog eten.

    Ik ben wel heel benieuwd hoe jullie het introduceren van het eerste hapje hebben gedaan. En hoe oud je kindje op dat moment was. Want ik weet dat er heel veel verschillende keuzes in gemaakt worden.
    Hebben jullie nog bruikbare tips voor het geven van vaste voeding? 

    ]]>