Luuk begint steeds meer te kletsen, naast dat hij vrijwel alles nazegt wat wij zeggen, is hij ook heel nieuwsgierig naar hoe alles heet en hij bedenkt zelf de meest grappige peuter uitspraken. De leukste uitspraken schrijf ik op, maar het leek me ook leuk om ze op mijn blog te delen.
- Blijkbaar zeggen we vaak ‘wat doe je nou?’ als Luuk iets laat vallen of een beetje onhandig doet. Een tijdje geleden stond hij op het balkon om wat speelgoed te pakken en we hoorden de bak met buitenspeelgoed van tafel vallen, met veel kabaal. Vervolgens zagen we een kleine peuter voor het raam heen en weer lopen met zijn handen heel onschuldig omhoog gestoken en hij vroeg om de haverklap “Wat doe je nou?”. Joost en ik hebben binnen eerst even uitgeschaterd voor we hem zijn gaan helpen.
- De verschillen tussen mannen en vrouwen worden Luuk langzaamaan duidelijk. Sowieso is het lichaam iets wat Luuk heel erg interessant vindt. Tijdens het verschonen noemen we Luuk’s buik vaak liefdevol een lieve dikke buik. Luuk neemt dat over en vertelt trots aan iedereen die het maar wil horen (terwijl hij zijn shirt omhoog trekt) dat hij een dikke buik heeft. Toen hij laatst onder de douche vandaan kwam en nog even in zijn blootje door het huis heen huppelde zei hij terwijl hij op zijn buik wees “dikke buik!” Maarja, daar hangt ook wat onder en vol trots zei hij daarna “dikke piemol!!” Ehhh ja knul, haha!
- Toen ik laatst belangrijke post verwachtte, wilde ik na een werkdag even met Luuk naar de brievenbus beneden. We wonen immers in een flat en de brievenbus bevindt zich 8 verdiepingen lager. Terwijl we daar naartoe liepen vertelde ik Luuk dat we naar de brievenbus gingen. Hij vond het wel gezellig en hielp me met het openhouden van de brievenbus en daarna met de post. Toen we twee minuten later weer in de lift naar boven stonden vroeg hij me teleurgesteld “busje nou?”. Blijkbaar dacht hij dat we met de bus weg zouden gaan. Was dat even een tegenvaller!
- Bij het kijken in een zoekboek en tijdens het opnoemen van een papegaai, vraagt Luuk mij hoe het heet. Ik zeg dat het een papegaai is. “Papagaai” zegt hij direct. Vervolgens kijkt hij naar mij en zegt vastbesloten: “mamagaai!”
- Op vakantie in Frankrijk charmeerde hij de Franse campingbuurtjes regelmatig met Franse woorden. “Bonjour”, “Au revoir” en “bon appetit” kwamen regelmatig zijn mond uit.
- Als Luuk iets heel graag wil en ik niet direct (lees: binnen een halve seconde) reageer komt hij bij me staan, kijkt heel lief en zegt dan “ahh pleaeaeaeaese?”. We hebben geen idee hoe hij daarbij is gekomen. Vast door een of ander tekenfilmpje dat hij wel eens kijkt. Probeer na zo’n vraag maar eens nee te zeggen…
Wat is het meest grappige wat jouw kind onlangs heeft gezegd?
]]>
Eigenlijk zijn al deze boekjes van Dick Bruna goed. Luuk verslind ze echt. Terwijl hij rustig alle Nijntje figuurtjes aanwijst in de hoop dat wij opnoemen wat hij aanwijst, zie je zijn ogen schitteren. Hij vindt Nijntje sowieso heel leuk. Ook de tekenfilmpjes vindt hij prachtig. We hebben inmiddels vrij veel boekjes van Dick Bruna, maar volgens mij is de verzameling voorlopig echt nog niet compleet.
Alle boekjes van Kikker zijn leuk. Vlak voor kerst kreeg Luuk van zijn tante een boekje over Kikker die kerst viert. En sinds dien lezen we veel boekjes van Kikker en zijn vriendjes. We hebben inmiddels al een hele verzameling. Waaronder Kikker is jarig, Kikker en Haas, mijn Kikker telboek. En er zijn er nog veel meer te krijgen.
Misschien vinden wij de Dikkie Dik boeken nog wel leuker dan Luuk zelf. Het doet me herinneren aan de verhaaltjes die voorgelezen werden in Sesamstraat. Maar we merken ook dat Luuk de boekjes leuk gaat vinden. Hij vindt de “mauw” erg leuk en aait Dikkie Dik om de haverklap zodra de boekjes opengeslagen zijn. De bladzijdes zijn wel aan de dunne kant, dus eigenlijk niet echt geschikt voor grijpgrage peuterhandjes.
Ook dit is een boekje waar ik zelf herinneringen aan heb. Ik weet niet goed of ik het zelf had, of dat ik het ken door de bibliotheek. Maar het haalt herinneringen naar boven. Luuk is dol op het boekje, omdat je door middel van flapjes in de kast en onder het kleed kunt kijken om Dribbel te zoeken. Hij is er maar al te druk mee als we het boekje voorlezen. En had al gauw door hoe de flapjes werken.