Category: zwangerschap

  • 35 weken zwanger

    Het aftellen is nu toch wel echt begonnen. Ik ben 35 weken zwanger, je kunt niet meer om mijn bolle buik heen en er zijn min of meer afspraken gemaakt over wanneer de bevalling zal gaan plaatsvinden na de controle afgelopen week. Ik ben ontzettend blij dat onze ‘Klaas’ op een goede termijn geboren gaat worden, maar ben ook wel heel erg blij dat het einde echt in zicht is nu. 

    Hoe voel ik me?

    Nadat ik in het ziekenhuis heb aangegeven best wel op te zien tegen de bevalling en al het onverwachte daarbij, gaat het eigenlijk wel beter. Er wordt echt rekening gehouden met mijn wensen en er wordt open kaart gespeeld over de mogelijke risico’s nu onze kleine man toch wel erg groot blijkt te zijn. En dat geeft rust. Ik heb er vertrouwen in dat ze me gaan helpen waar kan.

    Natuurlijk had ik behoorlijk veel last van de warmte afgelopen week. Zo’n hittegolf is (hoog)zwanger echt geen pretje. Ik sliep nog slechter dan anders, hield nog meer vocht vast en waar ik normaal gesproken al vrijwel niets kan, kon ik het nu al helemaal niet. Bij de minste inspanning werd ik al misselijk en daardoor kon ik me maar slecht concentreren. Niet handig als je mailbox overstroomt van leuke mailtjes. Maar het is niet anders. Ik ben niet voor niets met zwangerschapsverlof.

    Ook Luuk heeft het maar zwaar met zo’n moeder die vrijwel niets kan. Hij test me vreselijk uit en we zitten elkaar met grote regelmaat in de weg. De muren komen op ons af en dat kun je merken. Gelukkig staan er voor komende week allemaal leuke dingen voor Luuk (en daardoor ook voor mijzelf) op de planning. Even een beetje los van elkaar om de momenten die we wel samen zijn extra van elkaar te kunnen genieten. Heel belangrijk nu we onze aandacht nog alleen aan Luuk kunnen geven, zonder dat hij het hoeft te delen met een baby.

    Groei & Kilo’s

    Dat groeien lukt aardig. Ik maak een enorme groeispurt en dat werd in het ziekenhuis afgelopen week ook opgemerkt. Mijn buik is nu vergelijkbaar met hoe groot het was toen ik 37 weken zwanger was van Luuk. Soms ben ik wel een beetje bang waar het gaat eindigen.

    In gewicht blijf ik hangen waar ik zat. Alleen maar fijn, want dat gaat betekenen dat ik na de bevalling lichter ben dan voor de zwangerschap haha.

    foto-13-09-16-16-53-42

    Afspraken afgelopen week

    Dinsdag was het weer tijd voor onze wekelijkse controle. Ook hadden we een groeiecho van te voren. Deze liet zien dat de buik van Klaas ruim 4 weken voor loopt. 4 weken! Ik schrok me kapot. Verder loopt de kleine man helemaal op schema, zijn hoofd en benen zijn precies op de juiste termijn gemeten, alleen dat buikje he.. Met dank aan de zwangerschapsdiabetes. Er werd dus besloten toch de insuline maar wat op te hogen, ook al zijn de suikers niet zo extreem hoog meer en er werd een nieuwe groeiecho ingepland.

    Ook zijn we gaan praten over het inleiden van de bevalling. Deze zal ingeleid gaan worden vanwege de grootte van Klaas, maar ook om mij enigszins rust te geven. Ik ben zo vreselijk bang dat de bevalling spontaan begint en ik totaal niet weet wat me overkomt. Gek misschien, maar na een inleiding bij de vorige zwangerschap, geeft dat me op de een of andere manier het vertrouwen dat ik tenminste een klein beetje weet wat me te wachten staat.

    Buiten het ophogen van de insuline is het niet nodig verdere medicatie op te hogen. Mijn bloeddruk is wel steeds aan de hoge kant en moet dus goed in de gaten gehouden worden. Maar het lijkt allemaal stabiel nu. Daarnaast lag Klaas eindelijk eens een keer met z’n hoofd naar beneden en hij leek ook ingedaald. Maar ik geloof dat hij toch alweer is omgedraaid haha. Ik ben benieuwd hoe we hem dinsdag aan gaan treffen tijdens de controle, want ik heb zelf geen idee hoe de kleine man nu ligt.

    Leuke dingen afgelopen week

    • We werkten verschillende puntjes van de to-do list af
    • Mijn moeder maakte een superleuke opbergzak voor aan het ledikant. Binnenkort zal ik hier eens een blog over schrijven!
    • De hittegolf verdween, ja daar was ik wel echt heel erg blij mee
    • Klaas is lekker beweeglijk en ook al doet dat soms pijn, het blijft toch wel erg leuk, dat getrappel
    • Cadeautjes krijgen voor Klaas en ook Luuk werd verwend
    ]]>

  • Wat ik ga missen aan de zwangerschap

    Nu het einde van mijn zwangerschap in zicht is, sta ik steeds meer stil bij de dingen die ik ontzettend ga missen aan de zwangerschap. Dingen die heel vanzelfsprekend zijn, maar waarschijnlijk ook dingen die ik me achteraf nog nauwelijks zal herinneren. Welke dingen ga ik missen aan de zwangerschap? 

    Het getrappel in mijn buik

    Vrij vanzelfsprekend lijkt me. Ik vind het getrappel heel vaak ook heel erg ongemakkelijk. Luuk voelde ik vaker niet dan wel, waardoor ik regelmatig met zorgen extra controles in het ziekenhuis had. Maar onze kleine Klaas laat erg veel van zich horen. Vanaf het moment dat hij zich goed liet voelen, is hij eigenlijk constant aan het bewegen geweest. En hard ook. Mijn placenta ligt deze keer aan de achterkant (bij m’n rug) en daardoor voel ik vrijwel alles.

    En toch ga ik het ondanks het ongemakkelijke gevoel wat ik vaak bij het getrappel en de bewegingen heb wel missen denk ik. Ik weet nog dat ik het bij Luuk heel erg leeg vond voelen in mijn buik die eerste periode. En ik kan me na zo’n drukke baby in mijn buik heel goed voorstellen dat dat straks misschien nog wel erger is. Daarnaast willen we niet meer dan 2 kinderen en zullen dit de laatste weken zijn dat ik het getrappel kan voelen. Ik probeer er dus nog extra van te genieten en ervan vast te leggen wat lukt.

    Me niet druk maken om mijn kleding

    Al sinds juni heb ik buiten een bepaalde joggingbroek, geen broeken aan gehad. ‘s Morgens trek ik een legging aan en een jurk en that’s it. Ideaal en zo makkelijk om er verder niet over na te hoeven denken. Dat ga ik straks wel missen. Want welke kleding verbergt mijn after pregnancy buikje en ga ik uberhaupt weer in de broeken passen die ik voor de zwangerschap aan had?

    En daarnaast vraag ik me af of het borstvoeding geven deze keer gaat lukken en zo ja, wat voor kleding moet ik dan aan om zo makkelijk mogelijk m’n tiet kleding-vrij te maken? Ik vind die onbezorgdheid over mijn kleding de afgelopen maanden echt heerlijk. Jurkjes en leggings zitten het lekkerste en ik hoef me niet druk te maken over broeken die net te strak zitten of een shirtje die een vetrolletje niet voldoende verbergt. En dat zal ik zeker nog gaan missen.

    Het fantaseren over de kleine man

    Zal hij op Luuk lijken? Of zijn de bewegingen die al heel anders zijn dan bij Luuk, een teken van een heel ander karakter? Lijkt onze Klaas meer op mij of op Joost, of is het net als Luuk een echte mengelmoes van ons allebei? Hoe zal Luuk reageren op de komst van de kleine, pikt hij het dat hij minder aandacht zal krijgen of vindt hij het vreselijk en gaat hij enorm peuterpuberen? Gaat het inderdaad lukken om de laatste weken van mijn zwangerschapsverlof met z’n vieren leuke dingen te ondernemen als gezin, of voel ik me nog niet goed genoeg? Zal Klaas een huilbaby worden nadat we het met Luuk zo makkelijk hebben gehad de eerste maanden?

    We fantaseren veel over het straks zal zijn. Niet alleen over de kleine man, maar vooral over hoe het zal zijn als we straks met zijn vieren zijn. Al moet ik wel zeggen dat we door de 3D echo die we gehad hebben al meer een beeld hebben over hoe de kleine eruit gaat zien. Zoals het er toen naar uit zag, is het een kleine kopie van Luuk en ook tijdens de reguliere echo’s lijken we gelijkenissen te zien. Ik denk dat als de bevalling straks achter de rug is, we zo geleefd zullen worden, dat het fantaseren over hoe het na een tijdje zal zijn, even geen ruimte heeft. Dat we te druk zijn om stil te staan bij wat de toekomst gaat brengen. Dus ik denk dat we dat best nog wel eens zullen gaan missen.

    Foto 10-08-16 12 09 48

    De echo’s

    Tja, het grote voordeel van complicaties hebben tijdens de zwangerschap, is toch wel de vele echo’s die je krijgt. Niet alleen krijg ik iedere 2 a 3 weken een groeiecho, maar ook bij de normale controles wordt er een echo gemaakt. We hebben dus echt al heel veel echo’s gehad en hoewel we steeds minder kunnen zien op de beelden, omdat Klaas te groot wordt, blijft het leuk om nog even naar binnen te kunnen gluren. De groeiecho’s blijf ik wel spannend vinden, omdat deze de laatste weken slecht nieuws brengen, maar als er dan weer een arm voorbij komt zwaaien of je ziet de kleine zijn tong uitsteken voor een slokje vruchtwater, is het al snel weer goed. Maar goed, na de bevalling hoeven we geen ziekenhuiscontroles meer af te wachten om naar de kleine man te kunnen kijken.

    Het keer op keer opnieuw indelen van de kledingkast

    De kledingkast voor de baby stond al heel snel in elkaar. Ik kocht het via via nog voor we de eerste echo gehad hadden en toen de echo goed bleek, hebben we de kast in elkaar gezet. Zo konden we alle spullen die we verzamelden voor de komst van de kleine gewoon kwijt in een kast en lag het niet her en der verspreid door het huis. Maar het grote nadeel van het vroeg neerzetten van de kledingkast is toch wel dat je het maar in blijft delen. Elke keer weer deel ik alles opnieuw in. Volgens mij is het nu goed zoals het is, alles wat erin ligt is gewassen en ligt gesorteerd op maat en soort, dus ik denk dat het wel prima is. Maar je weet maar nooit wat er vlak voor de bevalling ineens nog verandert gaat worden.

    Heerlijk om daar zo mee bezig te zijn. Zodra de kleine geboren is en de kledingkast opnieuw ingedeeld moet worden omdat er een te kleine maat uit kan en de volgende maat erin, wordt het een beetje “moeten” en kan ik er niet meer zo van genieten zoals nu.

    Mijn uitslaapochtend

    Vanaf dat Luuk een aantal maanden oud was, hebben Joost en ik onze weekenden verdeeld. Ik slaap de zaterdagen uit en Joost de zondagen. Een afspraak die heel erg goed bevalt. Maar na de bevalling zullen we onze uitslaapochtenden toch moeten opgeven vrees ik. Het is allemaal al zo wennen in het begin, dat we maar beter allebei op kunnen staan om het onszelf makkelijker te maken denk ik. Of ik sta op voor de kleine en Joost voor Luuk. We zullen zien hoe het gaat lopen.

    Uiteindelijk komen die uitslaapochtenden wel weer terug, dat weet ik zeker. Zodra we onze draai gevonden hebben, kunnen we de ochtenden vast weer van elkaar overnemen om elkaar ook rust te kunnen. Toch zal ik die ochtenden de eerste periode enorm gaan missen vrees ik. Al hebben vroege, knusse herfst en winterochtenden ook wel weer wat denk ik.

    Er is genoeg om te missen aan het zwanger zijn, maar ik kijk toch ook wel erg uit naar het moment dat de zwangerschap voorbij is en we onze kleinste spruit kunnen knuffelen.

    Wat mis jij het meeste van je zwangerschap(pen)?

    ]]>

  • 34 weken zwanger

    Woehoe! Ik ben 34 weken zwanger en dat is wat mij betreft een hele bijzondere mijlpaal. Longrijpingsprikken zijn niet meer nodig bij een eventuele bevalling en de termijn om te bevallen wordt steeds veiliger. Sterker nog, ik krijg er wel vertrouwen in dat ik over een week of 3 pas ga bevallen op zijn vroegst, waarom weet ik niet. Maar dat is mijn gevoel. Ik praat je bij over afgelopen week. 

    Hoe voel ik me?

    Niet slechter dan de afgelopen weken. De klachten waar ik al last van had, blijven een beetje hetzelfde en dat is goed nieuws. Het lijkt erop dat ik me er toch nog wel aardig doorheen sla, dat zag er een paar weken geleden nog wel anders uit.

    Wel begin ik echt slecht te slapen momenteel. De buik gaat in de weg zitten en ik word met grote regelmaat wakker geschopt door de kleine man. Echt genieten van de zwangerschap kan ik niet. Ik kijk enorm uit naar het moment dat het klaar is en dat we onze tweede zoon in onze armen kunnen sluiten.

    Groei & Kilo’s

    Ja ik groei wel door, die buik is echt enorm aan het worden en gaat ook zeer doen bij aanraking. Mijn huid staat strak en jeukt als een gek. Smeren, smeren, smeren dus. Maar ook dat voelt niet heel fijn meer. Bij Luuk was mijn buik volgens mij echt nog wel een stukje groter, dus ik ben benieuwd waar het gaat eindigen.

    Afgelopen week ben ik bijna een hele kilo aangekomen. Niet gek, want met dat warme weer hou ik immers wat meer vocht vast. Ook kan ik door de groeiende baby niet goed meer uitplassen, waardoor ik voor mijn gevoel een beetje “vol” zit.

    foto-10-09-16-15-10-59

    Afspraken afgelopen week

    Dinsdag was het tijd voor de wekelijkse controle. Mijn bloeddruk was weer aan de hoge kant, maar het was nog niet nodig de medicatie op te hogen. Wel werd er direct weer een urine en bloedonderzoek gedaan, waarvan de uitslagen nog niet afwijkend genoeg waren voor een opname. Omdat ik het weekend daarvoor regelmatig heb getwijfeld of ik zou bellen over de bewegingen van de kleine, moest ik wel aan de CTG.

    Die CTG was hilarisch, want blijkbaar houdt Klaasje niet van zo’n dop op mijn buik. Hij begon als een gek te bewegen, waardoor ik uiteindelijk ruim 5 kwartier aan de CTG gelegen heb, zijn hartslag zakte steeds weg. Dat dat kwam doordat hij zich omdraaide wist ik wel, ik maakte me dus ook geen zorgen.

    Ook hadden we de zwangerschapsfotoshoot waar ik al tijden naar uit keek. Lieve vriendin Simone maakte de foto’s en de voorproefjes die we al gezien hebben beloven heel veel goeds. Ik ben zo benieuwd naar het eindresultaat. En die ga ik uiteraard met je delen!

    Leuke dingen afgelopen week

    • De fotoshoot!
    • Het is elke keer weer een verrassing hoe de kleine man in mijn buik ligt, zo bleek hij dinsdag onverwachts ineens met zijn hoofd naar beneden te liggen. Maar een paar uur later voelde ik hem alweer omdraaien haha. Inmiddels ben ik de tel kwijt van de draaien die hij heeft gemaakt, dus ik ben benieuwd hoe hij komende week ligt
    • We zijn steeds meer klaar voor de komst van de kleine man. Zelfs de luiertas is gewassen, haha! Nesteldrang? UHU!
    • Wat was het lekker weer. Al ben ik die warmte stiekem ook wel een klein beetje zat aan het worden, ik kan al zo weinig en als het dan ook nog benauwd is, valt het helemaal tegen
    ]]>

  • Waarom de bijnaam voor de baby ‘Klaas’ is

    Vrijwel ieder stel dat een baby verwacht heeft wel een bijnaam voor de baby. Sommige bijnamen zijn werkelijk verschrikkelijk. Andere zijn wel grappig. Zelf noemden wij Luuk altijd gewoon de kleine of de baby. Terwijl we hem onderling thuis wel al ‘Luuk’ noemde. Het viel niet mee om zijn naam niet uit te schreeuwen. Vooral omdat er erg gevist werd naar zijn naam. Sinds we weten dat we nu in verwachting zijn van opnieuw een zoon, noemen we de baby Klaas. Maar waarom eigenlijk? 

    Terug in de tijd

    Kinderen zijn eerlijk en zeggen vaak wat ze denken. Zo deed ook mijn broertje dat vroeger. Het was nog niet zo vanzelfsprekend dat jongens langer haar hadden en toen hij na zijn zwemles werd afgedroogd door mijn moeder, keek hij om zich heen. Hij zag een ander kind dat ook afgedroogd werd in de jongens kleedkamer en zei verbaasd tegen mijn moeder “Klaas is een jongen!”. Door zijn lange haar, was mijn broertje blijkbaar in de veronderstelling dat het een meisje was.

    We grappen nog regelmatig om die uitspraak. Het is immers altijd leuk om een familielid met zoiets om z’n oren te slaan. Zo gaat dat tenminste bij ons en daardoor weet ik dat m’n broertje deze openbaring op mijn blog vast niet erg vindt haha.

    De geslachtsbepaling

    Toen we eind april voor de geslachtsbepaling naar Utrecht gingen, kwam mijn moeder mee naar de echo. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat we nu een dochter zouden krijgen en was dus ietwat flabbergasted dat mijn verwachtte dochter een piemel bleek te hebben. Op weg naar buiten begonnen we dus alweer te grappen en grollen en ineens zei mijn moeder, op net zo’n verbaasde manier als mijn broertje toentertijd “Klaas is een jongen!”.

    Vanaf dat moment werd de bijnaam voor onze baby Klaas. Alleen pakte niet alleen mijn moeder dat al heel snel op, maar ook mijn schoonfamilie, vrienden en kennissen en zo werd de baby ook op mijn blog al snel ‘Klaas’ genoemd.

    Een andere naam

    Ik krijg via social media en per mail regelmatig de vraag waarom ik de naam van onze baby nu al deel met iedereen. Eigenlijk moet ik daar heel erg om lachen. Want hoewel dat nog altijd onze eigen keuze zou zijn, hebben wij de echte naam die onze ‘Klaas’ krijgt, nog aan helemaal niemand verteld. Ik vind Klaas helemaal geen leuke naam en het past ook niet bij ons.

    Het zal wel wennen gaan worden voor de mensen om ons heen om de baby straks geen Klaas meer te noemen denk ik. Ik kan me nu al verheugen op het gestotter vanwege het verspreken haha. En ik ben natuurlijk erg nieuwsgierig naar wat iedereen van de echte naam van onze ‘Klaas’ gaat vinden. Niet dat het het heel veel uitmaakt, het is niet zo dat we de naam veranderen als men de naam niet leuk zou vinden haha.

    Wat voor bijnaam voor de baby had jij?

    ]]>

  • Terugblik op mijn zwangerschap

    Blog door Thea – * Een kleine notitie: Thea is op 7 augustus 2016 bevallen van haar dochter Isabel. Dit artikel is geschreven toen zij nog zwanger was * Ik zal het nooit vergeten. Die positieve zwangerschapstest, nog voor 7u in de ochtend op de wc. Hij zei al voor de tijd voorbij was: positief. Ik was zwanger! Na 8 inseminaties was het gelukt. Er volgde een spannende, leuke, en mooie tijd. Vandaag blik ik even terug op mijn zwangerschap. Hoe kijk ik erop terug en zou ik dit nog eens willen?

    Iedereen hoopt op een fijne zwangerschap, met niet al te veel klachten (liever geen) en vooral veel genieten en mooie momenten. Ik weet echter van vriendinnen om me heen dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Een zwangerschap kan heel mooi zijn maar ook heel zwaar en naar. Ik begon gelukkig goed met weinig tot geen misselijkheid, wel wat vermoeidheid. En eigenlijk ben ik de hele zwangerschap goed doorgekomen met weinig problemen.

    Ik had een paar keer een blaasontsteking, paar keer een verkoudheid/griep en wat bekkenklachten. Dat laatste merkte ik vooral op de maandagen als ik werkte als gastouder en als ik veel/lang moest lopen. Maar met goede oefeningen van de fysio was dat ook goed te doen. Mijn bloeddruk bleef mooi stabiel, keurig zelfs op het einde. De enige “complicatie” die ik had, was dat er met 33 weken (tweede keer suikertest) zwangerschapsdiabetes werd vastgesteld. Maar met een dieet kreeg ik ook dat onder controle. Een dieet wat ik al kende en goed vol te houden was.

    Heb ik me dan nooit zorgen gemaakt? Natuurlijk wel, de eerste weken was ik bang voor een miskraam (verhoogde kans bij vrouwen met overgewicht), daarna bij de 20 weken echo, over mijn snelgroeiende baby, de vorm/wijze van bevalling en ook wel kon ik blijven werken tot het einde (ben zzp’er). En hoewel ik enorm veel gewaarschuwd ben voor een zware zwangerschap (vanwege mijn overgewicht). Kijk ik heel tevreden op mijn zwangerschap terug.

    11

    Ik vond het een vrij vlekkeloze zwangerschap en niet zwaar. Ik heb volop genoten van de echo’s, het kloppende hartje, huisje klaar maken, het shoppen en natuurlijk de danssessies die de kleine in mijn buik hield. Ook al waren ze op een moment dat ik liever ging slapen.

    En tja als het dan goed gaat. Krijg je natuurlijk de vraag: nog een? Gebaseerd op wat ik net schreef zou ik zo ja zeggen. Vooral omdat de intentie er is (en al was) om flink af te vallen en ik toen al goed op weg was. Maar ik weet ook dat het geen garantie is op weer een fijne zwangerschap. En ik kan het niet alleen hierop baseren. Ik ben dan al een mama van een kindje, en in dit huis zal het niet passen. En zo zijn er nog meer dingen om mee rekening te houden

    Ik sluit het vooralsnog niet uit. Maar wil eerst eens even een tijdje mama zijn van deze kleine meid. En dan kijk ik wel of ik nog een tweede keer wil en kan.

    Hoe kijk jij terug op je zwangerschap(pen)?

    ]]>

  • 32 weken zwanger

    Woehoe, ik ben 32 weken zwanger! We komen steeds meer in de richting van een zeer veilig moment om te bevallen en daar ben ik wel heel blij mee. Want het gaat niet zo goed allemaal, mijn lichaam begint weer te falen. Ik word echt ziek van het zwanger zijn en kan er nauwelijks nog van genieten. Maar ik moet toch nog even volhouden die laatste paar weekjes. Hopelijk gaat de medicatie en de hulp vanuit het ziekenhuis me daarbij helpen. Ik vertel je wat er afgelopen week allemaal is gebeurd. 

    Hoe voel ik me?

    Het gaat helaas niet zo lekker. Ik ging vorige week steeds meer vocht vasthouden en de reden daarvan was al snel duidelijk. Mijn bloeddruk daalt echt niet meer uit zichzelf. Zelfs na 2 weken rust is het nog te hoog. Aan de medicatie dus! De medicijnen geven me een heel erg duf gevoel. Er is me verteld om zo rustig mogelijk te doen, voor zover dat kan met een peuter in huis. Maar ik heb geen keuze. De medicatie maakt me zo suf dat ik nauwelijks mijn bed nog uit kan komen. De muren vliegen daardoor inmiddels wel op me af. En omdat ik zo suf ben, kan ik ook niet zomaar de deur meer uit. Ik ben niet alert genoeg om Luuk niet de straat op te laten rennen en ook in de auto kan ik beter niet meer achter het stuur kruipen. Dat maakt mijn wereld erg klein.

    Daarnaast lijk ik sowieso veel last te hebben van de bijwerkingen van de medicatie. Overgeven, misselijkheid, de enorme sufheid, depressieve gevoelens en (hoewel misschien teveel informatie) lekkende tieten. Ik blijf maar melk verliezen momenteel. De medicatie blijkt de melkproductie aan te kunnen wakkeren. Nou ja. Daar kan ik nog wel mee leven.

    Er is ook besloten dat ik weer naar de maatschappelijk werker zal gaan om te praten over wat er allemaal gaat gebeuren de komende weken. In de hoop dat het me gaat helpen alles sneller een plekje te geven en me na de bevalling de juiste weg op te helpen om goede hulp te krijgen. Hopelijk gaat dit inderdaad werken. Mijn bloeddruk lijkt in elk geval stabieler, dus ik neem de pillen niet voor niets.

    Groei & Kilo’s

    Mijn gewicht is gelijk gebleven afgelopen week. Vrij knap, want ik had verwacht met die tropische warmte nog meer vocht vast te houden. Maar blijkbaar helpt het goed om veel met mijn benen omhoog te zitten en veel tijd door te brengen voor de ventilator. Mijn buik groeit wel goed nu ik rust hou.

    Afspraken afgelopen week

    Naast de gewone uitgebreide controle op dinsdag, werd er besloten om een extra controle in te plannen. Ze maken zich duidelijk zorgen in het ziekenhuis. Niet alleen om hoe ik het lichamelijk trek, maar ook geestelijk. En ze doen er heel veel aan om ervoor te zorgen dat ik hierin zo goed mogelijk begeleid word. Dat is heel fijn. Zeker na mijn ervaringen de vorige zwangerschap, waarbij ik constant nieuwe gezichten tegenover me had zitten en steeds van het kastje naar de muur en weer terug gestuurd werd.

    Extra controles en telefonisch overleg hoort er dan toch bij. Mijn bloeddruk is te hoog, ik ben aan de medicijnen gezet en omdat ik mijn bloedsuikers ook echt niet meer onder controle kan houden, is er besloten me aan de insuline te zetten. Deze combinatie is niet fijn en zorgt dat er toch nog meer extra controles en telefonische afspraken nodig zijn. Hopelijk werkt alles snel en zijn de laatste zwangerschapsweken iets onbezorgder.

    Leuke dingen afgelopen week

    • Met de extra controles mocht ik extra naar de kleine man kijken. Ik kreeg 2 echo’s en daarop was te zien dat hij het hartstikke goed doet allemaal. Wat een geruststelling.
    • Veel quality time hebben met Luuk. Hij vindt het wel gezellig dat ik zo weinig kan en veel met hem op bed zit nu.
    • Wat was het heerlijk warm weer!
    • Ik keek heel veel afleveringen van Full House. Lekker binge-watchen is zo ongeveer het enige wat ik nu goed kan doen.
    • Samen met Luuk in een mini zwembadje op het balkon duiken voor wat verkoeling. Zijn geschater was goud waard.
    • Nog meer babykleding kopen. Ja echt, het is schandalig, maar je moet wat als je verder weinig kunt. En het is zo leuk allemaal!
    • Erachter komen dat insuline spuiten zo erg nog niet is, dat had ik niet verwacht.
    • Linda’s Zomerweek kijken. Dat vind ik toch altijd zo’n leuk programma aan het einde van de zomervakantie.
    ]]>

  • Mijn plannen tijdens mijn zwangerschapsverlof

    Mijn zwangerschapsverlof is begonnen. Althans, die zou over 2,5 week beginnen, maar vanwege de complicaties tijdens de zwangerschap moest ik besluiten eerder met zwangerschapsverlof te gaan. Helemaal niets doen is niets voor mij. Maar wat zijn mijn plannen tijdens mijn zwangerschapsverlof dan wel? 

    Ik had zoveel plannen, maar het lijkt erop dat ik mezelf nu toch echt moet afremmen. Mijn bloeddruk blijft oplopen, waardoor er besloten is tot medicatie over te gaan. En dat betekent dat ik zoveel mogelijk rust moet nemen. Erg balen, maar het is niet anders. Gelukkig kan ik de meeste dingen die ik toch al van plan was, ook vanuit mijn bed doen of regelen.

    Voor de bevalling

    • Laatste babywasjes draaien
    • Vluchttas(sen) klaarzetten voor mij en de baby (zo staat er ook iets klaar bij een eventuele ziekenhuisopname van mij)
    • Het geboortekaartje definitief uitkiezen en de teksten erbij
    • De adressenlijst voor de geboortekaartjes compleet maken
    • Keukenkastjes uitmesten
    • Een zwangerschapsfotoshoot doen
    • Bewust genieten van de laatste weekjes alleen met Luuk samen
    • Zo vaak mogelijk series of slechte tv-programma’s kijken (= uitrusten!)
    • Een dekentje voor de baby haken
    • Vooruit bloggen
    • Luuk laten logeren
    • Bevalplan opstellen en bespreken met de verpleegkundige

    Na de bevalling

    • Wennen aan ons gezin van vier
    • Geboortekaartjes versturen
    • Naar de dierentuin
    • Slapen waar ik kan (haha, als dat lukt….)
    • Naar een Sinterklaas intocht
    • Luuk laten uitdelen op de peuterspeelzaal
    • Iets alleen met Luuk doen, boodschappen bijvoorbeeld
    • Een nieuwe outfit voor mezelf kopen die goed past (want mijn lichaam is vast weer anders dan voor deze zwangerschap)
    • Kerst vieren
    • Genieten
    • Een nieuw ritme zien te vinden met twee kinderen

    Eigenlijk is het niet eens zo heel spannend allemaal. Maar ik ben heel erg benieuwd hoe de komende maanden eruit gaan zien. Hoe lang ik nog zwanger zal zijn, hoe ziek ik nog ga worden, of dat het toch blijkt mee te vallen. Het onbekende maakt het wel weer spannend. Ik kan in elk geval niet wachten tot de kleine ‘Klaas’ geboren is en we met twee kleine knullen verder zullen gaan.

    Wat waren jouw plannen tijdens je zwangerschapsverlof? 

    ]]>

  • 31 weken zwanger

    Het aftellen is wel echt begonnen, nu ik 31 weken zwanger ben. Al weet ik niet goed waar we naartoe aftellen. Beval ik al binnen nu en een paar weekjes of ga ik de zwangerschap toch voldragen en ben ik nog tenminste 6 weken zwanger? Echt heel lang gaat het in elk geval niet meer duren. 

    Hoe voel ik me?

    Het gaat nog een beetje hetzelfde als vorige week. Ik heb klachten door de hoge bloeddruk en voel me ziek, terwijl ik geen griep of iets heb. Maar het positieve is wel dat ik me niet echt slechter ben gaan voelen nog. Nog steeds heb ik heel erg het gevoel alles af te willen maken, omdat ik vrees dat er een moment gaat komen dat ik opgenomen word in het ziekenhuis. En dat geeft onrust. Gelukkig heb ik afgelopen weekend heel veel kunnen doen met behulp van Joost, dus hopelijk ga ik daar snel wat meer rust door krijgen.

    De angst voor wat er allemaal zou kunnen gebeuren, begint wel weer af te nemen. Ik zie het wel. Ik heb er gewoon geen invloed meer op en ik denk maar zo, hoe relaxter ik ermee omga, hoe langer ik het hopelijk vol ga houden. Wel hou ik erg rekening met het feit dat Klaas waarschijnlijk eerder gaat komen. Nou ja, ook dan kan ik er niets meer aan doen en moet ik gaan vertrouwen op de mensen in het ziekenhuis. Dat vertrouwen is er, dus het komt vast goed. En iedere week die ik nu nog zwanger ben, is er weer een extra.

    En nu ik met zwangerschapsverlof ben, krijg ik de tijd de laatste dingen in huis klaar te maken en ook vooral te ontspannen. Door een filmpje te kijken ’s avonds, wat te haken of (heel veel) Olympische Spelen te kijken.

    Groei & Kilo’s

    De groei van mijn buik gaat gestaag door. Ik vind m’n buik vooral nog heel erg hoog zitten. Dat kan ook wel kloppen aangezien Klaas nog geen eens een ietsiepietsie aan het indalen is en nog volop aan het koppeltjeduikelen is in mijn buik.

    De kilo’s gingen hard deze week. Niet gek ook, gezien de hoeveelheid vocht die er weer bij is gekomen. Toen ik woensdag een container urine in moest leveren waren ze allemaal verbaasd hoe weinig ik nog plas in 24 uur. Tja, ik kan het niet helpen. Ik drink voldoende, maar al het vocht loopt mijn gezicht, handen en benen/enkels in. Ben benieuwd hoe dat komende week met de beloofde hittegolf zal gaan…

    Afspraken afgelopen week

    Dinsdag was het tijd voor de (inmiddels) wekelijkse controle. Daar bleek ik toch weer een stijging in eiwitten in mijn urine te hebben. Ik mocht dus niet naar huis voor ik bloed was wezen prikken en de uitslag daarvan binnen had. Dat weet ik nog goed van de vorige zwangerschap en dat waren altijd de uren die ik het meest had zitten wachten. Soms moesten we 2 uur wachten op een uitslag. Vanaf komende week neem ik dus mijn laptop maar mee naar controles, dan kan ik tenminste nog wat bloggen ondertussen.

    Mijn bloeddruk was nog steeds hoog, maar wel stabiel en bij alle controles was duidelijk dat het met Klaasje zelf wel heel erg goed gaat. Hij heeft het naar zijn zin in mijn buik en is nog absoluut niet bezig met indalen, hij kan dus nog alle kanten op draaien en dat doet hij dan ook meerdere keren per week. Al hopen we dat hij binnenkort toch wel met zijn hoofd naar beneden gaat liggen en in mijn bekken zakt. Anders krijgen we ook dat nog over een paar weken. Toen mijn bloed goed bleek, mocht ik met een urinecontainer weer naar huis, om 24 uur lang urine op te vangen. Deze heb ik woensdagmiddag naar het ziekenhuis teruggebracht en vrijdag kreeg ik te horen dat de uitslag van de hoeveelheid eiwitten die daarin gevonden werd, voor nu prima is. Er hangt in elk geval geen opname boven mijn hoofd afgelopen weekend. Fijn!

    Leuke dingen afgelopen week

    • Het was Luuk’s laatste vakantieweek, komende week begint hij weer op de peuterspeelzaal
    • Luuk werd opgehaald door zijn tante om naar het spoorwegmuseum te gaan
    • Samen met Joost deed ik veel in huis, er gingen bijna 10 vuilniszakken vol troep de container in, heerlijk!
    • Ik was druk bezig met de babywas en heb inmiddels bijna alles gewassen, gestreken en opgeruimd
    • De auto deed het weer na een paar dagen met een lege accu te staan. Gelukkig was buurvrouw Thea er om me haar auto te lenen voor de ziekenhuisritjes in de tussentijd!
    • Nederland won verschillende medailles tijdens de Olympische Spelen, wat was het fijn om daarnaar te kijken
    • Luuk wordt steeds nieuwsgieriger naar de baby en vraagt er dagelijks om
    ]]>

  • 30 weken zwanger

    Iedere week die er nu voorbij is, is er weer eentje meer. Dat lijkt een vrij deprimerende instelling, maar het is wel zoals ik er nu naar kijk. Ik ben 30 weken zwanger en waar ik vorige week al bang voor was; de complicaties waar ik tijdens de zwangerschap van Luuk last van had, lijken in volle vaart ineens ook deze zwangerschap voorbij te komen. Dat is even slikken en maakt dat ik niet altijd positief kan zijn en zelfs een beetje bang ben niet zo heel lang meer zwanger te zijn. Ik praat je bij in deze wekelijke zwangerschapsupdate. 

    Hoe voel ik me?

    Niet zo goed. Mijn voeten en enkels blijven vollopen met vocht en het begint tussen mijn gewrichten te komen, wat veel pijnklachten geeft. Daarnaast heb ik veel last van harde buiken en mijn buik voelt vrijwel continue strak aan vooral aan de bovenkant. Tel daar nog wat hoofdpijn bovenop en ik wist eigenlijk al dat er met mijn bloeddruk het een en ander niet helemaal lekker loopt. Dit bleek inderdaad het geval. Wat enerzijds heel vervelend is, maar anderzijds ben ik ook blij dat ik duidelijk nog steeds kan vertrouwen op dat wat ik voel. Want ik was er vorige week echt bang voor dat ik me dingen in mijn hoofd haalde door de angst van de vorige zwangerschap.

    Ik ben best rustig over het feit dat er weer extra strenge controles volgen voor mijn bloeddruk en dat de eiwitten in mijn urine nu wekelijks gecontroleerd zullen worden. Maar ineens krijg ik het wel spaansbenauwd van het feit dat de babywasjes nog gedraaid moeten worden en ik zo graag nog een aantal dingen in huis zou willen afmaken voor ik ga bevallen. Niet dat ik nu al gelijk ga bevallen, maar als ik net als de vorige zwangerschap verplicht op bed zal moeten liggen, kan ik die dingen ook niet meer waar maken. Ik ben dus best onrustig en merk dat ik keuzes moet maken die ik niet heel makkelijk vind. Hopelijk gaat dit me komende week wel lukken.

    Groei & Kilo’s

    Blijkbaar ben ik inmiddels weer aan het afvallen, want ik zit nu precies 2 kilo boven mijn startgewicht aan het begin van de zwangerschap. Terwijl ik steeds meer vocht begin vast te houden (en ja, dat weegt natuurlijk ook wat). Iets om in de gaten te houden.

    Mijn buik groeit ook vrolijk door, maar ik heb het idee dat het nu even iets langzamer gaat dan de afgelopen weken. En dat is niet erg, want ik was al bang waar dat zou gaan eindigen haha.

    Foto 10-08-16 12 09 48

    Afspraken afgelopen week

    Ik had een groeiecho en daarbij bleek dat ‘Klaasje’s’ buik inmiddels ruim 3 weken voorloopt op groei. Dit komt puur door de zwangerschapsdiabetes. En hoewel we er op dat moment de vinger nog niet op konden leggen waar het precies misgaat met de suikers, kan ik dat nu wel. Wat hoogstwaarschijnlijk gaat betekenen dat ik zal starten met het spuiten van insuline. Wat moet dat moet, maar ik had gehoopt dit te kunnen voorkomen. Maar helaas. Hopelijk remt dat de groei van zijn buikje en daar heb ik heel veel voor over.

    Daarnaast had ik controle bij de diabetesverpleegkundige en ging ik naar de gynaecoloog. Daar bleek mijn bloeddruk aan de hoge kant (135/93) en dat paste goed bij de klachten die ik omschreef. Direct moest ik daarom urine inleveren en werd er gecontroleerd hoeveel eiwitten er aanwezig waren. Dat was maar een spoortje, dus er is niet direct paniek. Maar ik zal vanaf nu wel wekelijks (of vaker indien nodig) gecontroleerd gaan worden. Ze houden me dus goed in de gaten.

    Ook had ik een 3D echo op de Utrechtse Universiteit vanwege een onderzoek waar we aan meedoen. Deze echo was erg leuk. Er kon helaas niemand met me mee, maar Luuk heeft zich keurig gedragen en hij werd zo enthousiast toen hij ineens een baby gezichtje op het scherm zag verschijnen. “Kijk, baby!” riep hij enthousiast. Dat hij enthousiast was begreep ik wel, dat was ik ook. Luuk liet zijn gezicht nauwelijks zien tijdens de 3D echo die we toen geboekt hadden, maar zijn broertje daarentegen. Geweldig om te zien. Ook heel leuk om te zien dat hij zoveel op Luuk lijkt. Het is echt een gezicht. Dat was zo fijn om te zien na de toch niet hele fijne controle een dag eerder.

    Leuke dingen afgelopen week

    • Met stipt op 1 de 3D echo
    • Ik mocht (nog in het ziekenhuis) op kraamvisite bij Thea, die vorige week bevallen is van haar dochter Isabel
    • En stiekem mocht ik ook afgelopen weekend weer langskomen toen ze thuis waren, zo leuk!
    • Luuk werd een ochtendje meegenomen door mijn stiefzus, naar de kinderboerderij. Ik ben zo blij dat hij lieve mensen om zich heen heeft die dat soort dingen willen doen, nu ik dat zelf niet kan
    • Het draaien van het eerste babywasje. Zo leuk weer die kleine kleertjes aan de waslijn
    • Leuke post ontvangen!
    ]]>

  • Unboxing: Ouders van Nu Zwanger box

    Waar ik al eerder De Blije Doos van de Prenatal en de Baby-Dump babybox inhoud fotografeerde, is het nu tijd voor de Ouders van Nu Zwanger box. Ook dit is een van de gratis babydozen die je kunt aanvragen als je zwanger bent. Wat zit er allemaal in, is het de moeite waard?

    Je kunt de box na het aanvragen met een bon ophalen bij een Etos winkel bij jou in de buurt. En een Etos is bij vrijwel iedereen in de buurt wel te vinden, dus dat is fijn!

    pakje

    Als eerste zag ik dit leuke zakje en ik was natuurlijk erg benieuwd wat er buiten de kortingsbon voor de C&A nog meer in zat.

    pakje-uitgepakt

    Dit bleek een erg schattig overslag rompertje te zijn met grijze sterretjes.

    pampers-probeerverpakking

    Ook Pampers vertegenwoordigd deze babydoos. Er zit een probeer verpakking in met 2 luiers. Gratis luiers zijn nooit weg!

    jillz

    Hmm deze Jillz is zo lekker en er zit in deze 0.0 % versie geen alcohol. Jammer dat mijn suikerwaarden ervan omhoog schieten. Dit moet ik dus niet te vaak drinken.

    buikbalsem-difrax

    De buikbalsem van de Etos vind ik persoonlijk niet heel fijn smeren. Deze heb ik dan ook gauw weggegeven aan een zwangere vriendin. De speen van Difrax vind ik wel erg leuk. Luuk vond de speen van Difrax uit de doos die ik toen tijdens de zwangerschap ophaalde heel fijn, maar op de een of andere manier kozen we er toen toch voor de Bibi speen te blijven geven. Deze keer denk ik dat de Difrax spenen een goede kans maken. Of de kleine man moet helemaal geen speen accepteren, dat kan natuurlijk ook nog.

    vitaminepillen-proberen

    Een probeer capsule van de Davitamon compleet mama. Prima vitamines, ik slik ze ook gedurende de zwangerschap.

    tijdschriftenpakket

    Natuurlijk zat er ook weer voldoende leesvoer in de doos. Aan tijdschriften geen gebrek!

    oudersvannu

    De Kek Mama is niet helemaal mijn tijdschrift, maarja, het is gratis haha. Zo heb ik weer wat te lezen tijdens mijn verlof. Als ik daar aan toe kom tenminste.

    folders

    En natuurlijk kunnen ook de reclamefolders en kortingscodes niet ontbreken in de box. De dozen moeten toch ergens van gesponsord worden. Ik heb er even tussen gekeken, maar geloof niet dat er voor ons iets bruikbaars tussen zit. Jammer!

    Vergeleken met de eerdere babydozen die ik al heb mogen ontvangen, vind ik de inhoud van de Ouders van Nu Zwanger box vrij karig. Maar ik klaag niet, het is gewoon leuk om zo’n doos te ontvangen en alles wat erin zit en je kunt gebruiken is mooi meegenomen.

    Toch zou ik persoonlijk, als je geen Etos in de buurt hebt, niet teveel moeite doen voor deze box.

    Bekijk hier de inhoud van De Blije Doos van Prenatal.
    En bekijk hier de inhoud van de Baby-Dump Babybox.