Twee zusjes, de één braaf, de ander brutaal, belanden in de wondere wereld van Vrouw Holle. Hoe kijk je naar de wereld om je heen? Wil je het mooie of het lelijke zien? Dat is het verhaal van de familievoorstelling ‘De vier jaargetijden met Angela Schijf’. Tijdens deze voorstelling kun je je kinderen kennis laten maken met klassieke muziek. Maar niet op een saaie manier! Wij gingen vorige week al naar de eerste voorstelling. En wat was het leuk!
Angela Schijf gaat op tournee
Van 11 oktober t/m 26 december gaat Angela Schijf samen met het Vivaldi Consort op tournee door Nederland, om Nederland kennis te laten maken met De Vier Jaargetijden van Vivaldi. In deze voorstelling voor kinderen vanaf 6 jaar, wordt er een spannend sprookje, geschreven door kinderboekenschrijfster Imme Dros, gespeeld. Ondertussen wordt er een hoogtepunt uit de klassieke muziek: De Vier Jaargetijden van Vivaldi, live uitgevoerd door het Vivaldi Consort. Angela over Vier Jaargetijden: “Het plezier dat ik beleef aan klassieke muziek wil ik delen met zoveel mogelijk mensen. In onze voorstelling breng ik je naar een sprookjesachtige wereld vol avontuur!”
Waar gaat het verhaal over?
Twee zusjes, de één braaf, de ander brutaal, belanden in de wondere wereld van Vrouw Holle. Daar moeten ze opdrachten vervullen en ontdekken ze de kracht van de natuur. Terwijl het brave meisje blijmoedig het graan oogst, ligt haar zusje met een cocktail te jammeren in de zon. Hoe kijk je naar de wereld om je heen? Wil je het mooie of het lelijke zien? En, als het er echt op aan komt, is het dan wel handig om altijd maar braaf te zijn?” Angela Schijf vertolkt allebei de zusjes én vertelt ook nog eens het verhaal.
De voorstelling
Van te voren heb ik me niet enorm ingelezen, deze rock-chick houdt stiekem ook wel van klassieke muziek, maar ik ben nog nooit naar een klassiek concert geweest. Dit leek me dus een mooie aangelegenheid om er een beetje van te proeven. Omdat de voorstelling pas om 19:30 uur begon, nam ik mijn zus mee in plaats van de kinderen. Vanwege de spits waren we iets later en Angela Schijf was net begonnen met het vertellen van het verhaal. Ze speelde de twee zusjes, die in de winter buiten aan het spelen waren. Met een warme trui, een warme sjaal en handschoenen aan, begon het voor de grote dichte rode gordijnen.
Zodra de gordijnen open gingen kwam het Vivaldi Consort tevoorschijn. Welke niet saai stil zaten tijdens het spelen van De Vier Jaargetijden, maar met hun violen over het podium liepen, om mee te spelen in het verhaal. Als de zusjes in de wereld van Vrouw Holle terecht komen, komen de vier seizoenen in snel tempo voorbij. De winter gaat voorbij, het wordt warmer en lichter. Het wordt lente. De zusjes doen opdrachtjes voor Vrouw Holle. Appels plukken, brood bakken, bladeren harken en zaadjes planten. Het ene zusje doet dit met veel plezier en de ander moppert alleen maar.
Wat vonden wij van De Vier Jaargetijden?
Dat het echt een familievoorstelling is, werd al snel duidelijk. Het verhaal is een sprookje en erg kinderlijk, maar het is een ontzettend leuke voorstelling om samen met je kinderen te bekijken. Angela Schijf speelt 2 rollen, Emma en Anna, die ieder hun eigen karaktereigenschappen hebben en vertelt daarnaast ook nog het verhaal en ik vond het heel knap hoe ze goed duidelijk kon maken welke rol ze op dat moment speelde. Nu moet ik bekennen dat ik Angela Schijf sowieso altijd erg leuk vind, maar dat was tijdens deze voorstelling echt terecht.
Het Vivaldi Consort was ook echt geweldig. Ze deden leuk mee met het verhaal, speelden o.a. met bepaalde klanken uit het stuk een hond of een duif en maakten de muziek op deze manier heel levendig en herkenbaar voor kinderen. De vier jaargetijden zelf waren ook erg herkenbaar, met lampen werd het lichter of juist donkerder gemaakt. En toen er ineens allerlei bladeren over het podium dwarrelden, werd het goed duidelijk dat de herfst begon. En toen het op het eind ook nog ging sneeuwen, was het herkenbaar dat we alle vier de jaargetijden gezien hadden. En de hele voorstelling hoor je Vivaldi’s De Vier Jaargetijden. En wat is dat toch een mooi stuk!
Speeldata
De voorstelling is wel echt voor jongere kinderen denk ik. Al zag ik ook vrolijke gezichten bij de kinderen rond 10 jaar. Jongere kinderen waren er niet, maar dat is ook niet gek tijdens een avondvoorstelling op een doordeweekse dag. De voorstelling wordt gespeeld op de volgende dagen en de volgende locaties:
Woensdag 18 oktober 19:00 uur, de Rijswijkse Schouwburg, Rijswijk Donderdag 19 oktober 19:00 uur, oude Luxor Theater, Rotterdam Zaterdag 21 oktober 19:00 uur, Flinkt theater, Amersfoort Zondag 22 oktober 15:00 uur, Theater aan de Parade, Den Bosch Zaterdag 28 oktober 19:00 uur, Theaterhotel De Oranjerie, Roermond Zondag 29 oktober 15:00 uur, Schouwburg Venray, Venray Zaterdag 18 november 19:00 uur, Schouwburg Orpheus, Apeldoorn Zondag 19 november 14:15 uur, Muziekgebrouw Frits Philips, Eindhoven Vrijdag 24 november 19:00 uur, Theater Markant, Uden Zondag 26 november 14:30 uur, TAQA Theater de Vest, Alkmaar Zaterdag 9 december 14:00 uur, DeLaMar Theater, Amsterdam Zaterdag 16 december 19:30 uur, Junushoff, Wageningen Dinsdag 26 december 14:30 uur, De Goudse Schouwburg, Gouda
Nog niet eerder kwam er van My Little Pony een bioscoopfilm uit. Maar eens moet de eerste keer zijn. En wat is het leuk dat Luuk en ik werden uitgenodigd voor de exclusieve voorpremière in Kinepolis Utrecht. Een thuiswedstrijd. Wel was ik erg benieuwd of Luuk het wel leuk zou vinden en of hij het zou begrijpen. Het thema ‘vriendschap’ is hem nog niet heel erg bekend. Maar dat kwam helemaal goed, bleek bij binnenkomst.
Activiteiten voor de film
Ik had oppas geregeld voor Maik en maakte er dus een moeder-zoon uitje met Luuk van. Ware het niet dat we 5 kwartier reden over een ritje van normaal 10 minuten. Met dank aan onverwachte wegwerkzaamheden. Voordat we bij de bioscoop aan kwamen, was het dus al bijna tijd dat de film zou beginnen. Toch wilde Luuk wel graag nog wat glitters op zijn wang gesmeerd krijgen en een haarband met oortjes. Want waarom zouden de My Little Pony activiteiten alleen voor meisjes zijn?
Na het op-glitteren, liepen we over een soort rode loper (in dit geval was het roze met pony’s) en werden we als echte sterren op de foto gezet. Luuk en ik kregen ieder een polaroid mee en toen we ons richting de spelletjes wilden begeven, werd er omgeroepen dat de film zou beginnen. Op naar de bioscoopzaal dus, waar we van te voren nog wat te drinken en een bak popcorn kregen.
My Little Pony: De Film gaat over vriendschap. In de wereld van Equestria is prinses Twilight Sparkle druk bezig met de voorbereidingen voor het vriendschapsfestival. Maar de toekomst van Equestria staat op het spel wanneer Storm King het kasteel Canterlot binnenvalt en de magie van de pony’s dreigt te stelen. De pony’s komen voor het eerst buiten de muren van hun bekende wereld en beleven hier allerlei avonturen, met nieuwe vrienden. Waarmee het thema vriendschap ook weer helemaal terugkomt.
De pony’s komen tijdens de reis, op zoek naar hulp om Equestria te redden, in aanraking met magische bergen, onderzeese werelden en een vliegend piratenschip.
Trailer My Little Pony: de Film
Wat vonden wij van de film?
Heel eerlijk moet ik toch bekennen dat ik niet echt bekend ben met My Little Pony. Vroeger heb ik als meisje volgens mij wel MLP speelgoed gehad, maar ik kan me niet herinneren ook echt filmpjes gezien te hebben. En Luuk kiest op Netflix toch vaak voor andere series. Mijn verwachting was een kleurrijke meisjes-achtige film. Voor zover iets jongens- of meisjesachtig kan zijn dan. Maar die verwachting heb ik zeker moeten bijstellen. Het was allemaal niet zo glitter en kleurrijk als ik had verwacht. En zeker voor de kleintjes had de film nogal wat spannende aspecten.
Luuk houdt wel van spannende dingen en vroeg me halverwege de film hoopvol of de pony’s opgegeten zouden worden. Helaas voor hem moest ik hem teleurstellen, haha. Maar ik kon me zijn vraag wel voorstellen. Sommige stukken waren erg donker en spannend. Ik zag her en der in de zaal al wat kinderen op schoot kruipen bij hun ouders.
De film is geschikt voor kinderen van 6 jaar en ouder. Luuk is 3,5 jaar en vond het fantastisch. Ik denk dat het dus ook een beetje verschilt per kind. Als je kind wel bestand is tegen wat spannende scènes, dan is de film ook zeker geschikt voor jongere kinderen dan 6 jaar.
Naast de vrolijke momenten en de spannende momenten, biedt de film ook veel leerzame momenten aan. Het merendeel gaat over vriendschap en hier valt natuurlijk veel over te leren. Soms kun je elkaar even minder leuk en aardig vinden, maar dat hoeft niet te betekenen dat de vriendschap gelijk voorbij is. Het is zeker een thema die veel bij kleuters speelt en dat maakt de film voor hen ook erg herkenbaar.
Naar de bioscoop tijdens de herfstvakantie
De film is een absolute aanrader om te bekijken met je kinderen. Dat kan natuurlijk de aankomende weken in de herfstvakantie, maar het is ook zeker een fijne film om tijdens een regenachtige dag in de bioscoop te bekijken.
De film duurt 99 minuten en wordt gedraaid in vrijwel alle bioscopen. De film is geschikt voor jongens en meisjes. Ben je op zoek naar My Little Pony cadeau inspiratie? Kijk dan hier.
Tussen jou en mij. Een ontzettend leuk boek die ik namens Mama kletst mag reviewen. Een niet zo’n alledaagse boek. Sterker nog ik heb er nog geen zoals deze gezien. Het is een doeboek. Maar eigenlijk is het veel meer dan dat. Het heeft meer iets weg van een dagboek afgeleid van het bullet journal idee. Vol je het nog? In deze review zal ik het je duidelijk maken.
Tussen jou en mij
Janneke van Bockel is de schrijfster van het boek. Naast schrijfster is ze ook ouderschapsdeskundige en moeder van 3 dochters.
In dit boek laat ze ouders en kinderen op speelse wijze het onderlinge contact verdiepen en het wederzijdse begrip vergroten. Zo voelt iedereen in het gezin zich gezien en gehoord.
Het boek is bedoeld voor kinderen tussen de 8 en 14 jaar.
Voor wie is het boek tussen jou en mij bedoeld?
Tussen jou en mij is bedoeld om kinderen hun gevoelens op te laten schrijven. Soms is dit makkelijker dan het uit te spreken. Door het op te schrijven kan je later met een ouder het er over hebben. Zeker voor een kind dat zich moeilijk uit is dit boek erg fijn.
Maar ook als je als ouder altijd maar druk bent en het er maar niet van komt om 1 op 1 een gesprek aan te gaan. Het kan je werk zijn maar ook door andere kinderen binnen het gezin. Met dit boek heb je geen excuus meer.
Als kind schrijf je alles op in Tussen jou en mij. Dan kan je op een rustig moment het boekje doorlezen als ouder. Erg fijn als je als ouder en kind in contact wilt blijven.
Naast de dagelijkse dagboek zitten er ook vragen lijsten in. Waar zowel ouder als kind antwoord op kan geven. Zo leer je elkaar beter kennen. En mogelijk ook begrijpen. Niet alle vragen zijn zwaar. Soms heel luchtig zoals je ziet. Het zet alleen beide aan het denken.
Vragen zoals:
Wat durfde je vroeger niet en nu wel?
Top drie blunders
top 10 You Tube filmpjes (Daar kon mijn zoon antwoord op geven. ik niet)
Als ik naar een andere tijd kon reizen, naar welke tijd zal ik dan reizen.
Waar kan je zoal over schrijven in het boek?
Je kan je stemming bijhouden.
Schrijven over wat je dwarszit
Waar je blij van wordt
Over grote en kleine ruzies
Over twijfels
Of gewoon omdat je het leuk vind.
Het werkt net als een dagboek. Maar wat ik al vertelde het doet mij denken aan een bullet journal. Dit door de moodtracker die er in zit. Iets wat je veel terug ziet komen in Bullet journals. Maar ook door de indeling. Er zitten stukken in waar je je dag op kan schrijven. Afgewisseld met quotes persoonlijke vragen en andere lijstjes.
Weet je niet wat een bullet journal is? Ik zou zeggen toets Bullet journal in op Pinterest, of Google en het zal je snel duidelijk worden. Het is een hobby die ik zins kort ben gaan doen. Maar daar is dit nu niet de plek om dat te bespreken.
Wat vind ik van het boek?
Het boek tussen jou en mij heb ik samen met mijn oudste zoon van 12 een tijdje uitgeprobeerd. Mijn zoon zit liever achter zijn computer als hij de kans heeft dan dat hij zich verdiept in het boek tussen jou en mij. Toch is hij ( al dan met een beetje dwang) in het boek bezig geweest.
Hij schrijft kort en bondig en daar moet ik het dan mee doen. (Kan een jongens ding zijn.) Toch heb ik daarna al een aantal gesprekken met hem kunnen voeren. Het boek blijft tussen ons. En alles wat er in komt te staan is ook alleen voor ons. Die afspraak heb ik met hem gemaakt. Het boekje ligt in zijn vak tussen zijn schoolboeken. Zo ziet hij het altijd liggen.
Wij blijven het zeker gebruiken. Al is het niet elke dag. Nu hij net is begonnen met de middelbare school is hij vooral daar erg druk mee. Tussendoor zal het er af en toe bij gepakt worden. Persoonlijk vind ik ook niet dat het elke dag hoeft. Het legt anders een druk op bij ouder en kind. Al kan het natuurlijk wel. Zoek naar een manier wat voor jou en je kind werkt. Maak hier afspraken over.
Het boek tussen jou en mij is een aanvulling op het ouderschap. En zal de relatie tussen ouder en kind ten goede komen. Een echte aanrader. Zeker voor moeilijke praters of grote gezinnen waar 1 op 1 gesprekken er niet genoeg zijn.
Wat hebben we ontzettend genoten van ons weekend in Villages Nature ® Paris. 3 dagen waren eigenlijk net te kort, zeker met een bezoek aan Disneyland erbij. Maar het was fijn om met zijn viertjes eens echt quality time te hebben, zonder laptops, zonder werk (althans, voor zo ver de kinderen konden merken) en met heel veel leuke dingen om te doen. Over het park heb ik in een eerder artikel al veel verteld, maar ik wil ook nog graag laten zien welke leuke dingen we allemaal gedaan hebben in die 3 dagen!
Vlog:
Als je liever alleen de video bekijkt van ons weekendje weg (of de video naast de foto’s wil bekijken), dan kan dat ook! Ik heb namelijk gevlogd!
Vrijdag: De heenreis, pizza bij Vapiano en wijntjes proeven
De heenreis
Om 04:45 gaat de wekker. De kinderen zijn normaal niet heel veel later wakker, maar nu blijven ze toch nog doorslapen. Mooi! Dat geeft mij de tijd om de tassen in de auto te zetten, de auto voor de deur te zetten en de camera’s te voorzien van lege geheugenkaartjes. Terwijl ik de auto vollaad, wordt Maik wakker en Joost gaat hem een fles geven en aankleden.
Iets voor 05:30 maken we Luuk wakker, laten hem plassen (want hij is zindelijk!) en nemen de jongens direct mee naar de auto, in de hoop dat ze nog even gaan slapen. Klaar om te vertrekken!
De reis gaat in het begin voorspoedig. Het is nog niet heel druk op de weg en voor we het weten rijden we België in en daar merken we al gauw dat het toch drukker begint te worden. Vlak voor we bij Gent zijn, besluiten we te stoppen. Even tanken en benen strekken. En we maken er gelijk een lange pauze van, we ontdekken een speeltuin en Luuk heeft zin om te spelen. Maik geniet ondertussen ook terwijl hij naar ons kijkt.
Als we verder rijden, kunnen we weer doorrijden en zijn we binnen no time in Frankrijk. Dat is fijn, ik begin het rijden stiekem al wel een beetje zat te worden en we zijn voorbij de helft van de rit. Maar al snel rijden we de file in. Nee he. Dit blijft eigenlijk de hele tijd. We rijden file in, file uit. En als we net op de tolweg zijn, vraagt de navigatie of we niet liever een snellere route willen. Ja dat willen we wel, dus rijden we van de tolweg af en rijden via dorpjes de files voorbij. Om na een uurtje de snelweg weer op te rijden. Inmiddels zijn we al bijna bij Parijs.
Voor de jongens hebben we inmiddels de iPad aangezet met Brandweerman Sam. Want alleen Maik deed af en toe een tukkie. Luuk bleef wakker, dus ook voor hem was het een hele lange rit. Op de snelweg bij Parijs, besluiten we nog een laatste keer te tanken en volgens de tomtom zijn we er dan binnen 30 minuten. Dat wordt tijd ook, want mijn benen gaan zeer doen van het autorijden.
Helaas kunnen we het niet vinden, het adres is onbereikbaar door afgesloten wegen en op welke manier we ook rijden, we komen er niet. We rijden door een hele leuke wijk, dat wel. Maar zouden toch liever het vakantiepark inmiddels bereiken. Als we dan toch denken aangekomen te zijn, blijken we verkeerd te zijn en wordt ons door middel van een plattegrond de juiste weg verteld. En ja, dan komen we er wel!
Aankomst bij Villages Nature® Paris
Na een rit van 8 uur komen we eindelijk aan, we checken in, parkeren de auto en gaan op zoek naar een restaurant om te lunchen. We moeten nog een uur wachten tot we ons huisje in kunnen.
Lunchen bij Vapiano
Het concept van Vapiano, waar we gaan lunchen, is even wennen. Bij de kassa krijg je een pasje, dan zijn er verschillende balie’s waar je verschillende soorten eten kunt bestellen. Alles is Italiaans, maar bij de ene balie haal je pasta’s, bij de andere pizza’s en lasagnes etc. Het duurde even tot er begrepen werd dat we graag een pizza marguerita wilde bestellen. Want de koks spraken geen Engels, maar uiteindelijk werd de bestelling opgenomen en konden we aan tafel gaan zitten. Niet veel later kwam er een versgebakken pizza onze kant op. Smullen! Een pizza en 3 drankjes kwamen neer op € 24,00. Slik! Gelukkig was het wel een hele lekkere pizza.
Uitrusten in het appartement
Na het eten wandelden we wat over het park. We twijfelden om naar het zwembad te gaan, maar de vermoeidheid kickte er vooral bij mij in. Niet gek na een autorit van 8 uur. Dus besloten we te wachten tot we ons appartement in konden, wat precies om 15:00 uur kon. Tijd om even uit te rusten.
Luuk en Maik smulden van een tussendoortje, Joost en ik pakten de tassen uit en bekeken vol bewondering het mooie appartement. Een ruime woonkamer, fijne keuken, twee slaapkamers en twee badkamers, waarvan 1 met een bad. En dan nog een aparte wc er tussenin. Ik besloot een uurtje op bed te gaan liggen en Joost ging met de jongens een stukje wandelen. Maik viel ondertussen lekker in slaap. Ik kon de slaap niet vatten en ben onder de heerlijke douche gaan staan. Het was tijd om me klaar te maken voor de welkomstborrel.
Welkomstborrel
De welkomstborrel was bij à Cépages, een wijnrestaurant. Er was keuze uit heel veel verschillende soorten wijn. Joost en ik kozen voor een zoete witte wijn die niet te zoet was, maar wel heel erg lekker. Ondertussen kletsten we bij met Gwen en Linda. En buiten werd er een grote kar klaargezet waar de kinderen konden knutselen met gebruikte materialen. Zo ging Luuk een bus van melkvoeding voor baby’s beschilderen. Of nou ja, insmeren met lijm. Hij dacht dat het verf was haha. Het knutselen met gebruikte materialen past helemaal in de duurzame gedachtegang van Villages Nature® Paris. En ik ben zelf ook fan van het gebruik van zulke materialen bij het knutselen.
Ondertussen maakte ik kennis met Jackie, onze contactpersoon dit weekend. En smaakte de wijn heel erg goed, twee wijntjes later waren mijn wangen erg rood. Niet gek, na zo’n lange en vermoeiende dag.
Dineren bij Vapiano
Na de welkomstborrel dronk Maik een flesje in het appartement en vertrokken we daarna voor een diner bij Vapiano, waar we smulden van een pasta. Ik nam een pasta scampi, Joost een pasta met zalm en Luuk at een pasta carbonara. Na het eten liepen we terug naar het appartement, het was inmiddels al bijna 22:00 uur. De dag zat erop en nadat de jongens al snel in slaap vielen, ging ik gauw nog even in bad. Heerlijk! Wij hebben thuis geen bad, dus ik nam het er even van. Niet veel later vielen ook Joost en ik als een blok in slaap.
Zaterdag: een dag vol plannen
Ontbijt aan de deur
Laat slapen, betekent helaas niet altijd dat er ook wordt uitgeslapen door de kinderen. Om 6 uur start de dag. Tijd voor een fles voor Maik en we kletsen en knuffelen wat af in het grote bed. Dat bed sliep heerlijk trouwens! Luuk gaat even in bad en Joost en Maik spelen verder op bed.
Ik dek ondertussen de tafel en app wat met Linda en Cassandra, die ook allebei een fijne nacht gehad hebben. Niet veel later wordt het ontbijt aan de deur bezorgd. Fijn hoor!
We eten de broodjes en kletsen ondertussen wat af. En daarna maken we ons klaar om naar BelleVie Farm te gaan.
Fietsen huren
Op de heenweg gaan we nog even langs de fietsverhuur om fietsen te huren. De kinderen kunnen in de fietskar en zo kunnen we ons sneller en makkelijker bewegen over het park.
BelleVie Farm
Eenmaal aangekomen bij de boerderij, worden de koeien net naar buiten gelaten. Ze huppelen bijna het weiland in, Luuk vindt het prachtig om te zien. Als de koeien buiten staan, worden we mee naar binnen genomen, waar de kinderen in koppels van 2, de kooi in mogen om de schapen eten te geven. Luuk gaat samen met de zoon van Linda en vindt het een beetje spannend, maar geniet ook zichtbaar van de schapen die bij ze in de buurt komen.
Ook kijken we nog even bij de pony’s en de geitjes. En gaan dan terug naar het appartement. We zijn een stapel kleren vergeten mee te nemen. Die liggen thuis nog op bed, dus hebben we een shirt tekort voor Luuk. Hij loopt nog steeds in zijn pyjama shirt, oeps! We vonden via Google een Primark in de buurt, dus besluiten daar naartoe te rijden.
Naar de Primark
De Primark zit in een enorm groot winkelcentrum. Gelukkig slagen we voor Luuk al snel, door wat Spiderman shirtjes te kopen en we vinden nog een stoere leren jas. En ik duik zelf de Kiabi nog even in om wat kleding te kopen. Een uur later vertrekken we met volle tassen, terug naar Villages Nature® Paris.
Lunchen bij Vapiano
We gaan gauw lunchen bij Vapiano, waar het deze keer helemaal niet bevalt. We hebben 1,5 uur moeten wachten op ons eten, er kwam een verkeerde bestelling en daarna smaakte het eten ook helemaal niet. Jammer!
Aqualagon
Inmiddels is het halverwege de middag en vinden we eindelijk tijd om naar het mooie zwembad te gaan. Aqualagon. Er zijn heel erg veel kleedkamers, waaronder een hoop familie kleedkamers, met een uitklap tafeltje voor baby’s. We kleden ons snel om en duiken het zwembad in. Wat een heerlijk bad! Luuk en Maik genieten met volle teugen van het golfslagbad, de pierenbadjes, het buitenbad en tot slot bubbelen we nog even in de jacuzzi’s. We zouden ons hier nog wel uren kunnen vermaken. Maar er is om 18:00 uur een persmoment waar ik bij moet zijn, dus kleden we ons aan en vertrekken naar het appartement.
Persmoment
Ik kleed me snel om, smeer wat make-up op mijn gezicht en pak de fiets naar BelleVie Farm. Hier horen we het verhaal achter Villages Nature® Paris, stelt de aanwezige pers (kritische) vragen en daarna voegen onze familie’s zich bij ons en kunnen de kinderen lekker spelen.
Dineren bij BelleVie Farm
Tot slot gaan we nog dineren. Cassandra, Linda, Tamara (van Digimama) en ik besluiten met de partners en kinderen die niet in de binnenspeeltuin spelen, de tafels aan elkaar te schuiven om met elkaar te eten. Na ongeveer een uurtje besluiten we te gaan. Maik is het zat om steeds maar in de kinderwagen te zitten. Geef hem eens ongelijk. En Joost en ik hebben zin om vanavond nog even samen wat te drinken, voor we weer als een blok in slaap vallen voor een hopelijk fijne nacht.
Zondagnacht. Water!
Halverwege de nacht worden we wakker. Maik huilt, hij wil wat drinken en knuffelen. Ondertussen horen we in de badkamer wat druppelen. Wat gek, we hebben zeker de kraan niet goed dichtgedraaid en dat is ons vast niet opgevallen. Joost zet de kraan aan en weer uit. Maar we blijven het horen. Nou ja, dat is iets voor morgenochtend. Het is een uur of 2 ’s nachts. En we vertrekken over een aantal uurtjes van het park, op naar Disneyland en vanuit daar terug naar huis. We kunnen onze slaap dus heel goed gebruiken.
Joost grapt nog dat hij hoopt niet in bed te plassen van dat water getik. En we gaan weer slapen. Ineens hoor ik Joost vloeken naast me. Het is op dat moment 4:15 uur. Ons bed is nat. Er komt water uit de lamp. Ik ren naar de badkamer en zie dat het water wat we hoorden niet uit de douche, maar uit de lamp komt. We hebben lekkage. Shit!
Water uit de lamp is geen goed teken, dus besluiten we naar de receptie te bellen, maar krijgen geen gehoor. Uiteindelijk besluiten we dan maar het alarm nummer te bellen en krijgen gelukkig beveiliging aan de telefoon. Joost spreekt gelukkig aardig Frans, dus maant de beveiliging naar ons toe te komen, wat ze eerst niet begrijpen. Maar ze hoorden de ernst in zijn stem en 3 minuten later stonden ze aan de deur. Ook Linda was wakker geworden en had lekkage ontdekt (zij sliep in het appartement boven ons), maar bij haar was het in de wc en de keuken. Toen ze dat zei, ontdekten we ook lekkage in de keuken. En ik hoopte maar dat er bij de jongens in de slaapkamer niks ging lekken.
Wat we begrepen hebben is, dat degene 2 verdiepingen boven ons, de kranen open hebben laten staan. En zo doende is de lekkage ontstaan. Dit is dus buiten de schuld van Villages Nature Paris om, maar het is wel een gedoe! Ons bed is zo nat, dat we er niet meer kunnen slapen. En het ruikt raar, plus het water werd bruinig in de badkamer. We werden bang voor brand. Gelukkig dachten de beveiligers mee en konden we rond 05:30 uur naar een andere cottage vertrekken met de kinderen. Die wilden eigenlijk niet meer slapen, maar uiteindelijk vielen we gelukkig toch alle 4 nog even in slaap. Wat een avontuur! Maar hier zit je niet op te wachten. En al helemaal niet in de nacht voor je een drukke dag hebt en ook nog eens een lange terugreis voor de boeg hebt.
Zondag: Disney en de terugreis
Uitslapen
Luuk slaapt uiteindelijk vrij lang. Tot 09:00 uur en we besluiten op ons gemakje op te starten, de tassen gereed te maken en naar Pur etc. te gaan voor onze brunch.
Brunchen bij Pur Etc.
De brunch was heerlijk, er waren verse sapjes, lekkere broodjes, stukjes kaas en worst en vers fruit.
Joost brengt na de brunch de fietsen terug naar de fietsverhuur en ik doe nog wat boodschappen voor de terugreis ’s avonds.
Op naar Disneyland
Dan stappen we de auto in, we gaan uitchecken en rijden naar Disneyland. Linda is daar al en we begrepen dat er een flinke file staat, dus we houden er rekening mee nog wel even onderweg te zijn (terwijl het maar 6 kilometer rijden is). Gelukkig is er geen file en 20 minuten later rijden we de parkeerplaats van Disneyland al op.
Dan is het nog een flinke wandeling naar de ingang. Ik had geregeld dat er kaarten zouden liggen en meldde me bij de juiste balie, waar we ruim een uur in de rij hebben gestaan. En toen bleek, dat we helemaal niet op de lijst stonden! Wat ze ook probeerden, ze vonden mijn naam niet en wilden geen toegang geven zonder mijn naam ergens tegen te komen. Wat op zich logisch is, maar wat was ik boos en verdrietig. Met tranen in mijn ogen belde ik naar Linda en zij vertelde dat ze nog twee kaarten over had. Wat een geluk! Niet veel later zagen we haar achter het hek staan en na het overhandigen van de kaarten konden we alsnog naar binnen.
Het was inmiddels al 14:00 uur en dat was niet helemaal volgens plan. Maar goed. We waren binnen! We liepen richting de kant van de attracties voor kleine kinderen en Luuk wilde heel graag in het Alice in Wonderland doolhof, dus daar ging hij in met Joost samen. Maik keek vrolijk om zich heen vanuit de kinderwagen en lachte naar vrijwel iedereen die voorbij liep. En dat waren er veel, mensen lief, wat was het druk!
Die drukte kwam vooral vanwege de Disneyrun die dat weekend in het park gehouden werd. Je kon de zondag dat wij er waren, meedoen aan de halve marathon. Ontzettend leuk! We zagen dan ook veel mensen met medailles voorbij lopen.
De drukte, alle indrukken en de vermoeidheid van de dagen daarvoor, werden Luuk een beetje teveel. Hij was dan ook erg verdrietig de hele tijd. Arm ding. Gelukkig kon hij wel lachen in It’s a small world en verder hebben we vooral rondgelopen, rondgekeken en zorgden we ervoor dat we om 17:00 uur klaarstonden bij het kasteel om de parade te bekijken.
En wat was de parade fantastisch! De wagens waren erg mooi en we herkenden bijna alle Disneyverhalen. Vooral de draak uit Doornroosje maakte diepe indruk op ons (en op Luuk!). En Luuk was dolblij dat hij Mickey Mouse nu kon zien. En hij zag zelfs Olaf van Frozen nog voorbij komen. Er kwam een lach van oor tot oor op zijn gezicht en die bleef er vanaf toen op.
Na de parade zijn we naar een restaurant gelopen om te eten. Patat! Want dat hebben ze niet bij Villages Nature® Paris. En we namen er een hamburger bij. Een dure maaltijd, maar we hadden het beloofd aan Luuk. Na het eten wandelden we terug naar de auto, eerst liepen we nog een stuk verkeerd, maar uiteindelijk vonden we de parkeerplaats en maakten we ons klaar voor de lange terugreis.
De terugreis
Direct als we de parkeerplaats van Disneyland afrijden, krijgen we een alternatieve route aangeboden. Er staat namelijk een lange file, vanwege een ongeluk. We nemen de alternatieve route aan (thank you Google Maps!) en rijden binnendoor naar het vliegveld, waarna we de snelweg weer op rijden. Op dat moment zijn we al bijna op de tolweg, dus we hebben een flink stuk ingehaald, dat is ook niet gek na 1,5 uur rijden. En we kunnen vanaf het moment dat we de snelweg opdraaien in een stuk doorrijden.
Vlakbij Antwerpen stoppen we nog even om te tanken. En als we net voorbij de Nederlandse grens zijn, stoppen we nog 3 minuten om een fles voor Maik te maken (die spullen lagen in de achterbak). Op naar mijn aanplakzussie, waar onze kleine Sjef het weekend heeft gelogeerd. We halen Sjef op en vertrekken dan echt richting huis. Waar we iets voor 01:00 uur aan komen. De jongens klaarwakker natuurlijk, dus het duurde even tot we konden gaan slapen, maar toen dat eenmaal kon, vielen we als een blok in slaap.
Wat was het een druk weekend, maar wat hebben we ontzettend genoten!
Bedankt Villages Nature® Paris, voor de uitnodiging om het weekend te verblijven in het mooie park. En bedankt Disney (en Linda!), dat we ondanks alles, toch nog konden genieten van een fijne middag met ons vieren.
Vlakbij een grote stad en toch heel veel rust en een mooie natuur ervaren. Dat ervaren we regelmatig, aangezien mijn moeder op een mooie plek, vlak naast centrum Utrecht woont, maar dat dit ook bij Parijs mogelijk is, had ik toch niet helemaal verwacht. Als ik aan Parijs denk, denk ik aan grote, hoge en mooie gebouwen, maar er is weinig oorspronkelijke natuur te vinden. Toen we werden uitgenodigd door Pierre et Vacance Center Parcs én Disney S.C.A. om een weekendje te vertoeven in het nieuwe Villages Nature® Paris, was ik dan ook erg benieuwd waar we terecht zouden komen. De foto’s en filmpjes die ik ervan kon vinden, waren in elk geval veelbelovend.
Villages Nature® Paris
Villages Nature® Paris is ontstaan uit een idee van twee leiders in de toeristische industrie: Euro Disney S.C.A. en Pierre & Vacances-Center Parcs. Als toonaangevende spelers in de toeristische sector hebben zij samen vijf verschillende werelden gecreëerd voor een vakantie vol nieuwe ervaringen.
Elk detail van Villages Nature® Paris is door de handen gegaan van de artistiek directeuren Joe Rohde, senior vice president bij Walt Disney Imagineering, en Thierry Huau, landschapsarchitect en stedenbouwkundige. Drie architecten – Jacques Ferrier, Jean de Gastines en Lionel de Segonzac – hebben samen met Thierry Huau een groene wereld gecreëerd.
Slechts 32 km van Parijs, 6 km van Disneyland® Parijs, 20 minuten van het TGV-station Marne-la-Vallée-Chessy en 10 minuten van luchthaven Charles de Gaulle. 30 Minuten van Parijs met RER-A.
One planet living
Villages Nature® Paris is duurzaam. Ze vinden de natuur belangrijk en dat is op verschillende manieren te zien. Ze houden zich onder andere aan de 10 doelstellingen van ‘One planet living’:
• Nul koolstofuitstoot • Nul afval • Duurzaam vervoer • Lokale en duurzame materialen • Lokale en duurzame voeding • Duurzaam water • Natuurlijke habitats en wild • Cultuur en gemeenschap • Rechtvaardigheid en economische ontwikkeling • Gezondheid en welzijn
Wij vonden dat we dit vooral konden merken in de restaurants. Er waren niet echt standaard gerechten te bestellen. Bij het Italiaanse restaurant Vapiano konden we wel pasta’s, pizza’s, lasagne’s, risotto’s en anti-pasti bestellen, maar bij Pur etc. wordt er gewerkt met lokale producten en is alles biologisch en/of vegetarisch.
We hadden Luuk patatjes beloofd op vakantie, maar die belofte konden we op het park helaas niet waar maken. Voor onszelf was dat niet zo vervelend, maar het kan lastig zijn als je kind een fijnproever is en geen makkelijke eter. Dit is wel iets om rekening mee te houden.
Maar dat natuur belangrijk is, dat is ook absoluut te merken. Het park is heel zorgvuldig aangelegd en is geweldig. Je hoort overal de vogeltjes fluiten, nergens ligt troep op de weg of bij de winkels. Alles is netjes en toch heel natuurlijk. En er wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van natuurlijke en vormloze materialen. Zelfs bij de knutselworkshop voor kinderen wordt gebruik gemaakt van afval. Wat perfect in de gedachtengang van Villages Nature® Paris past.
De vijf werelden van Villages Nature® Paris
Je kunt als gast op ontdekkingstocht in de vijf unieke werelden van het vakantiepark. Je hebt de Aqualagon, BelleVie Farm, Extraordinary Gardens, Forest of Legends en de Lakeside Promenade.
Aqualagon
De Aqualagon is een waterpark van 9000 m2, met daarbij ook nog openlucht lagunes met een oppervlakte van 2500 m2. Het waterpark wordt verwarmd door geothermische energie, waardoor je er het hele jaar kunt zwemmen in warm water. Er zijn allerlei glijbanen, badjes voor kinderen (waarvan 1 zelfs met een zandbak in het midden!), een golfslagbad en een heuse spa.
Extraordinary Gardens
Deze mooie tuinen staan in het teken van de harmonie tussen mens en natuur. De prachtige tuinen zijn geïnspireerd op de vier elementen: aarde, vuur, lucht en water. Ons appartement lag tegen deze tuinen aan, waardoor we iedere keer weer een mooie wandeling door de tuin konden maken, op weg naar een restaurant of het zwembad.
Forest of Legends
Het Forest of Legends is een bos vol met sprookjes, spelletjes en magie vol schuilplaatsen en boomhutten. Kinderen kunnen hier de mooiste avonturen beleven en kennismaken met mythische verhalen.
Lakeside Promenade
De Lakeside Promenade is toch wel het kloppende hart van Villages Nature® Paris. Hier vind je de restaurants Vapiano, Pur etc en Wijnbar Cépages, winkels, supermarkt en er zijn allerlei leuke activiteiten te doen. We zagen kano’s en fietsboten, waarmee je het water op kunt. De Lakeside Promenade is met recht het hart van het park, want dit is tevens het allereerste wat gemaakt is, de rest van het park is om het meer gebouwd.
BelleVie Farm
De naam zegt het al, in de BelleVie Farm, kun je met volle teugen genieten van het boerenleven. Je wordt omringd door koeien, geiten en pony’s. En je kunt zelfs een kijkje nemen bij de moestuin of de broeikas. Kinderen kunnen er een dag lang in de huid van een boer kruipen. Zo mocht Luuk de schapen voeren. En je kunt er zelf brood bakken. Er is tevens een restaurant en een winkeltje te vinden, met allerlei bijzondere en lokale producten.
De verschillende accomodaties
Cocoon VIP
In het hart van het dorp of aan de oevers van het meer zijn de Cocoon VIP-cottages en – appartementen (met een of twee verdiepingen) een oase van welzijn, rust en luxe. Het interieur van deze woningen is ontwerpen door Ana Moussinet en de leefruimte doet vanwege het gebruik van hout, steen en velours denken aan het bos. De vloerbedekking is ook in stijl dankzij het takkenpatroon.
Met houten hanglampen, spreien van namaakbont, velours kussens en nachtkastjes met hagendissenprint; de slaapkamers van Cocoon VIP zijn een gezellige mix van warm en modern. Pastelbehang op het plafond voegt een verrassend element toe, De kleurstelling taupe en poederroze werkt rustgevend en kalmerend.
Rustgevend wit, en omgeven door licht, perfectie en luxueuze texturen; met deze badkamer beschik je over je eigen spa. De massagedouche en jacuzzi nodigen je uit te ontspannen en te genieten van het panoramische uitzicht over de omliggende natuur.
Ik weet dat Tamara van Digimama in een VIP appartement zat met haar gezin en hier ontzettend van heeft genoten.
Country Premium
In deze appartementen en cottages – van één of twee verdiepingen – lopen het interieur en de omgeving in elkaar over en bieden een ervaring die is geïnspireerd op het Engelse platteland. Het interieur van de Country Premium-accommodatie – ontworpen door Beverly Bayes – is ideaal voor een korte vakantie met familie en vrienden of voor een romantisch verblijf met je partner. In de Country Premium- cottages en -appartementen wordt een op planten geïnspireerd kleurenpallet gecombineerd met onbewerkte oppervlakken en zorgen lichte tinten en bloemenprints voor een lenteachtige sfeer.
De kinderkamers zijn gedecoreerd met speelse bijenelementen. De meubels en stoffen zijn geïnspireerd op de bijenkorf. Het hoofdbord, de muurplanken en kussens hebben de vorm van een honingraat.
Wij verbleven, net als Linda in een Country Premium appartement. En wat was het sfeervol ingericht. We kwamen echt tot rust door het mooie kleurgebruik.
Clan Comfort
Sophie Jacqmin heeft haar achtergrond als designer gebruikt om leuke, speelse ruimtes te creëren met een nostalgische sfeer, zoals een wandeling in het bos. In elke kamer is een speelplek, met een kookworkshop in de keuken en een gezellig nest in de hoofdslaapkamer. Op één of twee verdiepingen biedt de cottage alle ruimte en comfort voor het hele gezin om samen te ontspannen, plezier te hebben en te koken.
Het speelse thema heeft ook de kinderkamers bereikt. En zie het behang… Wat dacht je van een kussengevecht?
Bij het ontwerpen van de badkamer is aan iedereen gedacht: een brede wasbak, een bad, een bankje voor de kleintjes. De fleurige muurtegels zorgen voor dat extra beetje kleur.
Omdat wij lekkage hadden in ons appartement tijdens de laatste nacht, waarover later meer, werden we uiteindelijk voor onze laatste uurtjes in het park nog overgebracht naar een Clan Comfort huisje. En ja, er was wat verschil te merken in comfort, vooral in de badkamers en de bank, maar ook dit was geweldig. Met een heel fijn terras aan de achterzijde en ook hier weer hele fijne kleuren.
Fietsen huren
Villages Nature® Paris is groot, heel groot. En omdat het heel duurzaam is en er echt aan de natuur gedacht wordt, kun je er stadsfietsen huren om je over het park te bewegen. Zo hoef je de auto niet te pakken. En als je slecht ter been bent zijn er ook nog speciale ‘golfkarretjes’ die te huur zijn. Overigens rijdt er ook een (elektrische) shuttle busje over het park waar je in kunt stappen om op de plaats van bestemming te komen. Aan bewegingsvrijheid is op deze manier echt geen gebrek.
Geen sleutels, maar armbanden
Het eerste wat opvalt na het inchecken op het park is, dat je allemaal een armband krijgt. Met deze armband kun je de cottage openen en je kunt er het zwembad mee in. Wat een gave ontwikkeling vind ik dit. Want zeker wanneer je met bijvoorbeeld de hele familie of een vriendengroep samen op een vakantiepark bent, is er altijd gedoe om de sleutel. Wie houdt de sleutel bij zich, wie had de sleutel als laatste en hoe ga je het doen als je ’s avonds laat niet allemaal tegelijkertijd terug naar de cottage gaat? Met deze armband heb je dat probleem niet.
Een nadeel daarvan is wel dat alles op elektriciteit werkt, dat is op zich geen vervelende ontwikkeling, maar ik zou dan toch altijd een beetje bang zijn voor stroomuitval. Maar goed, dat gebeurt gelukkig niet heel vaak.
Tarieven voor Villages Nature® Paris
• Clan Comfort
– Weekend weg met vrienden (6 personen): €7701 *1)
• Country Premium
– Midweek met familie tijdens schoolvakantie (4 personen): €1.1692 *2)
• Cocoon VIP
– Een romantische week weg in de meivakantie (2 personen) €1.5683 *3)
*1) 4 dagen / 3 nachten (vrijdag t/m maandag) in een Clan Comfort-cottage (2 slaapkamers), 19-22 januari 2018 – voorlopige tarieven onder voorbehoud.
*2) 5 dagen / 4 nachten (maandag t/m vrijdag) in een Country Premium-cottage of appartement (2 slaapkamers), 19-23 februari 2018 – voorlopige tarieven onder voorbehoud.
*3) 8 dagen / 7 nachten (vrijdag t/m vrijdag) in een Cocoon VIP-appartement (1 slaapkamer), 18-25 mei 2018 – voorlopige tarieven onder voorbehoud.
Een goedkoop park is het niet. En de kosten in de restaurants zijn ook redelijk hoog. Daarentegen zijn de accommodaties wel zo ingericht dat het absoluut mogelijk is om zelf te koken. En daarnaast is de ligging van het park perfect. Vlakbij Disneyland Parijs, je zit binnen no time in het centrum van Parijs en daarnaast is het park ook goed te bereiken met het openbaar vervoer en de auto.
Villages Nature Paris, is boekbaar bij Center Parcs.
Taalbarrière als je geen Frans spreekt
Het is algemeen bekend dat de meeste Fransen niet heel goed Engels spreken. Dit komt helaas doordat de Engelse talen niet standaard gegeven werd op scholen. Hoewel Villages Nature® Paris heel veel energie steekt in het lesgeven van hun personeelsleden, valt het niet altijd mee om met ze te communiceren. Dit heeft onder andere in de restaurants nog wel eens voor een verkeerde bestelling gezorgd.
Gelukkig spreekt Joost een redelijk woordje Frans en met een paar woorden kom je er wel. Maar hou hier rekening mee. Je mag natuurlijk niet verwachten dat er Nederlands gesproken wordt. Je bent immers in Frankrijk, maar als je geen enkel woordje Frans spreekt, hou er dan rekening mee dat dit wel eens lastig zou kunnen zijn. Het is niet zo erg dat je er een vakantie voor moet laten schieten, maar ik vind het wel belangrijk om te melden.
Onze ervaring met Villages Nature® Paris
We hebben enorm genoten, de drie dagen die we in Villages Nature® Paris waren. We genoten van het buiten zijn, het samen zijn en van de mooie omgeving. Drie dagen waren eigenlijk te kort om echt alles te zien. Zo zijn we helemaal niet bij Forest of Legends geweest. Jammer, want nu ik de foto’s ervan zie, weet ik zeker dat Luuk zich daar uitstekend vermaakt zou hebben. Maar goed, des te meer reden hebben we om ooit nog terug te gaan.
Het park was op het moment dat wij er waren nog maar 3 weken over en draaide nog niet volop. Niet alle cottages waren opgeleverd, niet alle waterglijbanen in het zwembad waren open, op de Lakeside Promenade hingen nog grote doeken voor sommige winkel en restaurant panden. Maar alles wat open was, zag er dan ook perfect uit.
We genoten enorm van het vrije en boerse leven op BelleVie Farm. Luuk houdt enorm van dieren en vond het fantastisch om de schapen zelf eten te mogen geven. Later deed hij dit ook bij de koeien en hij mocht zelfs de paarden aaien. Voor baby’s was het zwembad ook erg geschikt, Maik heeft enorm geschaterd in het golfslagbad en vermaakte zich, net als Luuk, uitstekend in de pierenbadjes.
Het is een park voor jong en oud. Gezinnen, vriendengroepen, grote families, kleine families, liefdeskoppels, het maakt niet uit met wie je bent, er is voldoende te doen.
Wat we precies gedaan hebben die drie dagen, houden jullie nog van me te goed. Anders zou het artikel véél te lang worden, maar door de foto’s die ik hier gebruikt heb, zie je al goed hoe leuk we het gehad hebben. To be continued!
Dit artikel is tot stand gekomen door een samenwerking met Center Parcs. We werden uitgenodigd voor een fijn weekend weg, maar dit betekent niet dat dit invloed heeft op onze mening op het park.
Toen ik vanmiddag klaar stond op een plateautje, twintig meter boven de begane grond, in een klimpark, gezekerd aan een elastiek, vroeg ik me serieus af wat er mis ging. “Waarom? Wat bezielt me om hier vanaf te willen springen?” Het was een feit, ik stond er. En wie A zegt moet B zeggen. Falen was geen optie. “ Don’t think just do it.” zei de geduldige instructeur.
In een flits kwamen alle momenten waar ik dezelfde gedachte had aan me voorbij. Zo stond ik met bibberende knieën op een berg met een kleurige parachute achter me om te gaan parasailen. In zwemvest op een vlonder van een meer om in een band te stappen achter een speedboot. Aan de oever van een rivier in Oostenrijk stond ik in een wetsuit klaar om in een raftboot te stappen. Al die keren dacht ik hetzelfde als vandaag op dat houten plateautje hoog in de lucht. Waarom in hemelsnaam sta ik hier vrijwillig? Alle keren ben ik gegaan. Gesprongen, gevaren, whatever.
Ik ben een jongensmoeder. Mijn puber jongens willen actie en adrenaline in hun lijf. Ze zeggen dat ze geen watjes zijn. Ze willen geen welness dagje of gaan shoppen. Ze willen actie. Door hun enthousiasme laat ik me elke keer weer over halen om mee te gaan in hun snelle plannen. Zij denken niet op het moment suprême weg te willen, spijt te hebben of wat dan ook. Zei denken: “Holy shit!” of zoiets. Achteraf, hersteld van misselijkheid, is het natuurlijk best kicken dat ik het gedaan heb….Achteraf wel.
Overmorgen gaan we canyoning-en. Dit is een sport waarbij je de loop van een rivier door een kloof volgt. Het is daarbij nodig te wandelen, klimmen, springen, zwemmen en te abseilen. Het lijkt de mannen super vet. En ik? Ach, ik zie nog eens wat anders dan de winkelstraat. (…) Don’t think, just do it, het lijkt me een mooie nieuwe lijfspreuk.
Een kinderboek die leuk, spannend en ook nog eens leerzaam is. Dat is toch wel ‘Bram en het Zoldermysterie’. Het boek is geschreven door Michael Reefs en eerlijk is eerlijk. Ik ben fan! Het verhaal greep me van begin tot eind. Ik doe mee aan de blogtour omtrent dit boek en tijdens deze tour kun je op verschillende blogs lezen wat iedereen van dit boek vindt.
Waar gaat het boek over?
Bram (10) heeft het moeilijk: het huis waarin hij is opgegroeid is gesloopt, hij moet zijn vrienden achterlaten en tot overmaat van ramp moet hij ook nog eens verhuizen naar het grote landhuis van zijn opa en oma. Daar is het stil… en eng! Bram hoort vreemde geluiden op zolder. Hij hoort iemand lopen. Als hij gaat kijken, wordt zijn zusje meegenomen door de angstaanjagende Zolderschimmen. Hij ontdekt dat hij via dozen de hele wereld over kan reizen en belandt in een hels avontuur in een poging zijn zusje te redden. Lukt het hem om de enge zoldermannen te verslaan?
Wat vond ik van het boek?
Wat is dit een leuk boek om te lezen. Het is spannend, een tikje vreemd en ook nog eens leerzaam. Van begin tot eind leefde ik mee met Bram en het avontuur dat hij beleeft. Het is een fantasie verhaal met bizarre wendingen. En na het lezen van het boek zou ik willen dat ik ook zou kunnen reizen met behulp van kartonnen dozen.
Het boek is leerzaam door de verhalen over de verschillende steden op de wereld waar Bram terecht komt. En je kunt door middel van de QR codes in het boek ook nog eens via de telefoon of iPad meer te weten komen over de plaats van bestemming. Dat maakt het boek interactief en interessant voor de doelgroep, die over het algemeen toch liever op de iPad speelt dan een boek leest.
Kijk eens hoe gaaf! Mijn recensie staat in het boek gedrukt!
Informatie over het boek
ISBN:9789082190991 Uitvoering:Hardcover Formaat:14 x 21,5 cm Omvang:272 blz. Verschenen:oktober 2017 Genre:Fictie 8 – 11 jaar
Gisteren was het zo ver. Maik werd 1 jaar. En dat hebben we natuurlijk gevierd met familie en wat vrienden. Het was een drukke bedoeling en ik was best benieuwd of Maik het allemaal wel leuk zou vinden. Het is immers niet niks, al die aandacht en al die mensen over de vloer.
Maar Maik is echt de hele dag vrolijk gebleven. Met 2 korte slaapjes van een half uurtje, vreesde ik een beetje voor enorme vermoeidheid, maar dat viel reuze mee. Als hij even moe was, kwam hij knuffelen en begon dan weer helemaal op te leven. Hij genoot van alle aandacht, de kaarten die bij de cadeaus zaten en stond regelmatig te dansen, te kletsen en ging bij iedereen wel even langs. Totaal niet bang, eenkennig of wat dan ook. Hij genoot duidelijk met volle teugen.
De taart vond hij wel lekker. Mijn moeder heeft ‘m zelfgemaakt. Een cake, met (blauw) slagroom en wat kiwi’s erop. Maar hij ging er niet helemaal in zitten wroeten en zijn hele gezicht ondersmeren. Al kon ik na het omkleden wel nog wat slagroom achter zijn oog wegvegen.
De cadeaus vindt hij erg leuk, hij is verwend met veel Toet Toet auto’s, een gitaar, een hamerbankje en een brandweer loopauto. Al weet ik niet wie het leuker vindt, Luuk of Maik haha! Na een korte kroelsessie nadat alle visite weg was, want hij werd huilend wakker, sliep hij de rest van de nacht door en werd ’s morgens iets later wakker dan anders. En opnieuw met een lach. En dan is vandaag de dag om de cadeaus te onderzoeken, de laatste stukjes taart op te snoepen en vooral weer rust in de tent te krijgen. Maik heeft genoten van zijn eerste verjaardag. En wij ook!
Dit is foto 39 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!
Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!
Sinds 1955 vindt jaarlijks de kinderboekenweek plaats. In deze week (die 10 dagen duurt), wordt er veel aandacht aan kinderboeken besteedt op scholen. En bij boekenwinkels krijg je bij het kopen van € 10,00 aan kinderboeken, het kinderboekenweek geschenk cadeau. Dit jaar is het thema ‘griezelen’. En daar zijn heel veel leuke boeken voor te vinden. Ook voor de allerkleinste! Ik heb de 15 leukste boeken om te griezelen voor je opgezocht.
AAA-WOE! Wie maakt dat geluid?
Pas op! Sla dit boek heel voorzichtig open, want er zit iets in wat een heel eng geluid maakt!
Auteur: Jonny Lambert Uitgever: Veltman Uitgevers Leeftijd: 2-4 jaar Je koopt het boek hier.
De grote gevaarlijke Grompel
Muis en zijn vrienden besluiten op zoek te gaan naar de Grompel. De Grompel woont in een griezelig huis op een heuvel en is nog nooit door iemand gezien. Goed voorbereid gaan ze midden in de nacht op pad. Ze lopen door een donker bos, langs een piepend hek, een krakende voordeur en door donkere gangen. Maar als ze het monster in zijn bed zien liggen, gaan ze er zo snel mogelijk vandoor. Maar de Grompel laat zich van een onverwachte kant kennen.
Auteur: Claire Freedman Illustrator: Kate Hindley Uitgever: Querido Leeftijd: 3-5 jaar Je koopt hier boek hier.
Dit is een boek vol MONSTERS: kleine, walgelijke, gillende, doodenge monsters! Voor echte monsterliefhebbers dus, maar ook voor beginnelingen in de monsterkunde.
Auteur: Guido van Genechten Uitgever: Clavis Leeftijd: 3-4 jaar Je koopt het boek hier.
Ben niet bang voor de wilde dieren
Ben jij bang voor enge dieren? Of juist helemaal niet? In ‘Ben niet bang voor de wilde dieren’ staan de griezeligste beesten op een rij. Maak je borst maar nat! Veel mensen zijn bang voor ‘wilde’ dieren: voor spinnen, haaien, slangen en andere griezels. Soms is dat terecht, maar meestal niet. De meeste wilde dieren zijn ongevaarlijk. Zo prikken de meeste kwallen niet, eet de grootste haai alleen maar kleine garnaaltjes en zal een wesp je met rust laten als je niet mept. Dit boek vertelt je alles over de griezels uit het dierenrijk, ook die uit je eigen omgeving. Als je het uit hebt, weet je allerlei interessante feiten over wilde dieren én kun je een stuk relaxter de natuur in.
Auteur: Geert-Jan Roebers Illustrator: Wendy Panders Uitgever: Gottmer Leeftijd: 8-10 jaar Je koopt het boek hier.
Joke wil spoken
Een onzichtbaar hoofdpersonage. Dat ‘zie’ je niet vaak. Maar Joke de geest is er een. Eventjes maar, want ze verveelt zich als geest en besluit op zoek te gaan naar een mooi laken – zodat ze écht kan gaan spoken. En omdat witte lakens maar saai zijn, probeert ze van alles uit: een geruit picknickkleed, een gestreepte vlag, de Mona Lisa, de tabberd van Sinterklaas… maar ze lokt alleen maar boze reacties uit. Tot ze het idee voor de perfecte uitdossing vindt.
Auteur: Jeroen Schippers, Cindy van de Ven Illustrator: Cindy van de Ven Uitgever: C. de Vries – Browers Leeftijd: 4-6 jaar Je koopt het boek hier.
Klein monster Motta
In een groot bos hier ver vandaan woont een vadermonster samen met zijn monstervrouw en hun zeven monsterlijke kinderen. Stuk voor stuk, wilde woeste, harige monsters. Monsters om van te griezelen, zo eng. Ze stoeien en griezelen. Ze grommen en brommen. En laten elkaar schrikken. De hele dag door. Ook het kleinste monster, nummer zeven. Hij stoeit en gromt en bromt. En schudt hard met zijn vacht. Hij slaat met zijn kleine klauwtjes, ruw in het rond. Hij laat, aan iedereen die het wil zien, Heel eng, zijn super-scherpe-tanden zien! Maar zijn monsterbroers schrikken niet. Ze griezelen niet van hem. Ze vinden hem niet monsterlijk eng. De broers glimlachen en grommen zacht. Ze aaien kleine Motta met hun grote harige poten over zijn harige vacht. (Zó schattig vinden ze hem!)
Auteur: Yvonne Jagtenberg Uitgever: Rubinstein Publishing Leeftijd: 3-6 jaar Je koopt het boek hier.
Bert en Bart en de zoen van de Zombie
Bert en Bart zijn gek van lezen, en dan vooral zombiestrips. Maar er is één probleem. Hun moeder, Viola Lentelied,wil dat haar jongens sportief worden. Viola schakelt een gediplomeerd hersenperser in die de jongens tot winnaars moet maken. Die pakt Bert en Bart hun strips af, waarna ze ze moeten terugverdienen door Viola en haar handlanger te verslaan in allerlei wedstrijdjes. Dat lukt van geen kanten, maar dan verzint het tweetal per ongeluk een geniaal plan: ze wekken een zombieslavin tot leven om Viola en haar handlanger tot zombies te kussen. Want zombies kunnen Bert en Bart wél verslaan: ze hebben immers het zombiehandboek van zombiejager Jan.
Auteur: Tjibbe Veldkamp Illustrator: Kees de Boer Uitgever: Lemniscaat Leeftijd: 4-8 jaar Je koopt het boek hier.
Knekelstad
In dit grote prentenboek wordt in tekst en beeld verteld over de geheimzinnige diefstal van botten van de bewoners van Knekelstad, die uit niets meer dan skeletten bestaan. Detective Sherbot Holmes moet het raadsel oplossen. Bij zijn ondervragingen blijkt dat iedereen de dief anders omschrijft: een veelkoppig monster, hellehond of vale gier. Ondanks dat ontdekt Holmes de ware toedracht. De illustraties zijn uitgevoerd in zwart, wit en blauw, met als steunkleuren geel en rood. De tekst staat in zwarte of witte letters in de illustraties. Het oorspronkelijke rijm is losgelaten in de vertaling, waardoor de tekst minder soepel en ritmisch is geworden. Inhoudelijk zullen veel verwijzingen en woordspelingen jonge kinderen ontgaan (naast de pijp rokende Sherbot (Sherlock) Holmes wordt zanger Arie Ribbens bijvoorbeeld genoemd). Het stofomslag toont uitgeklapt het skelet van het menselijk lichaam, inclusief de benaming van (een aantal) botten.
Auteur: Joëlle Jolivet en Jean-Luc Fromental Uitgever: Uitgeverij de Harmonie Leeftijd: 4-6 jaar Je koopt het boek hier.
De ongelooflijke avonturen van Merel Jansen
Nadat Merel onbewust ‘De Daad’ heeft verricht, wordt ze gekidnapt. De Daad (neuspeuteren en opeten) laat namelijk zien dat je een piraat in de dop bent. Merel komt terecht in een wereld vol piraten en moet werken op De Woeste Made, een schip met de vreemdste bemanning ooit. De kapitein is een gemene wolf, die Mabel niet wil laten gaan. Pas als ze samen met de andere piraten de schat heeft gevonden, mag ze naar huis. De zoektocht naar de schat neemt Mabel mee naar de gekste plekken. En dit allemaal… in haar pyjama.
Auteur: Will Mabbitt Illustrator: Ross Collins Uitgever: Kluitman Leeftijd: 8-10 jaar Je koopt het boek hier.
De vloek van Woestewolf
Wat moet het kleine driftige doktertje, het geleerde heertje dat zoekt en denkt en in boeken neust, wat moet die dokter Kroch ineens met een kist vol goud? En wat betekent die vreemde, half onleesbare brief die samen met de goudkist bij de dokter wordt bezorgd? Een brief met een smeekbede om hulp, van een patiënt die lijdt aan… goudkoorts. De dokter smijt de brief weg, en laat zijn knecht Valet de kist met goud in een hoek van zijn spreekkamer zetten. Maar de struik – rovers Oenk en Boenk zijn wel geïnteresseerd in de kist. Dat merkt de dokter als hij de volgende dag tijdens zijn spreekuur wordt weggeroepen en tegelijkertijd het goud uit de kist wordt geroofd. Dan komt de dokter er eindelijk achter dat er iets bijzonders met het goud aan de hand moet zijn, iets zó bijzonders dat hij besluit op de vreemde brief in te gaan en een tocht te ondernemen naar de patiënt met goudkoorts: de Hertog van Woestewolf…
Auteur: Paul Biegel Illustrator: Carl Hollander Uitgever: Lemniscaat Leeftijd: 7-10 jaar Je koopt het boek hier.
Trubbel de Trol – De griezels van Bakstein
Als Trubbels mensenvrienden naar de grote stad gaan, smokkelt Trubbel zichzelf mee. Maar aangekomen in Bakstein verdwaalt hij al snel. En dan blijkt het in de stad minstens zo gevaarlijk als in de bossen! Want onder de straten wonen allerlei griezels: het monster onder het bed, rioolheksen, en zelfs een horror clown. Allemaal zitten ze achter Trubbel aan! Gelukkig ontmoet hij ook nieuwe vrienden in de stad. Met de hulp van een truis, een tuinkabouter en de wijze Grootmagister gaat Trubbel op zoek naar zijn mensbeesten. Maar de griezels van Bakstein zitten hem op de hielen…
Auteur: Reggie Naus Illustrator: Kees de Boer Uitgever: Uitgeverij Ploegsma Leeftijd: 8-10 jaar Je koopt het boek hier.
De griezelbus 1
Tijdens de Kinderboekenweek nodigt een bekend schrijver een leraar met zijn klas uit voor een speciale tocht met zijn griezelbus. Tijdens de rit zal de schrijver griezelverhalen voorlezen uit zijn nieuwe boek. Hierbij gebruikt hij een aantal voorwerpen die hij in de bus heeft uitgestald. Maar naarmate de tocht vordert, blijkt dat iemand in de bus een akelig geheim heeft. Of zijn er meer die iets verbergen?
Auteur: Paul van Loon Illustrator: Caren Limpens Uitgever: Leopold Leeftijd: 10-12 jaar Je koopt het boek hier.
Dulle griet
Een prentenboek gebaseerd op het schilderij “Dulle Griet” van Pieter Bruegel, vanaf 8 jaar. Greetje was een heel lief kind. Een kind om te knuffelen en op te eten. Tot ze oud genoeg was om stout te worden. Vanaf toen deed ze alles wat niet mocht. Ze vloekte en tierde, ze stampte en klopte. Greetje werd Griet en nog later Dulle Griet. Het gevolg was dat niemand met haar wou trouwen. “Loop naar de hel,” zeiden ze. Dat maakte Griet nog bozer. Op een dag besloot ze om op zoek te gaan naar de hel. Ze wou de duivel ten huwelijk vragen…
Auteur: Geert de Kockere Illustrator: Carll Cneut Uitgever: de Eenhoorn Leeftijd: 10-12 jaar Je koopt het boek hier.
Spookschrijvers
Waarom zijn de griezelboeken van GG opeens zo populair? Kinderen die de mysterieuze schrijver op schoolbezoek krijgen, willen alleen nog maar zijn boeken lezen. Verslavende boeken, die de lezers lijken te hypnotiseren. Een bezoekje van GG is dan ook wel echt spectaculair, want hij komt in een zwarte lijkwagen met achterin een echte kist. Na het bezoek van GG aan de school van meester Ed (bijnaam De Hoed) gaat het helemaal mis met Borstelkop (echte naam Jan Kees). Hij heeft van GG het boek Breinplukkers gekregen als prijs voor een schrijfwedstrijd, maar gedraagt zich steeds vreemder. Uiteindelijk belandt in het ziekenhuis met een mysterieuze ziekte. Meester Ed krijgt hulp van twee leerlingen, Blondie en Schaduw, bij het oplossen van dit raadsel. Ze komen tot een verbijsterende ontdekking.
Auteur: Henk Hardeman Uitgever: Uitgeverij Holland Leeftijd: 10-12 jaar Je koopt het boek hier.
Spuitende slagaders en overstromende oceanen
Weet jij wat je kunt doen als er een ramp gebeurt? Thuis of in de buurt? Dit is een handleiding bij vierendertig grote en kleine rampen vol grappige, griezelige en geweldige weetjes over alle mogelijke catastrofes. Want weet jij hoeveel botten je kunt breken? Hoe je moet reanimeren? Wat de grootste aardbeving ooit was? Hoe je kunt merken dat er een bosbrand aankomt? En hoeveel bloed er in je lijf zit? Een spetterend, vrolijk boek dat een plezier is om door te bladeren én een onmisbaar naslagwerk voor iedereen die anderen wil helpen en de wereld wat mooier wil maken.
Auteur: Jesse Goossens Illustrator: Linde Faas Uitgever: Lemniscaat Leeftijd: 19-12 jaar Je koopt het boek hier.
Weet jij nog een leuk griezel kinderboek om deze lijst aan te vullen? Laat het me weten in een reactie!
13 dagen nog. En dan wordt Maik 1 jaar. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren dat hij geboren werd. En tegelijkertijd is het alsof Maik er altijd al bij heeft gehoord. Nog 13 dagen en dan vieren we dat we geen baby meer hebben. Over 13 dagen is het een jaar geleden dat ik bevallen ben van Maik. Waar blijft de tijd?
Ik zie hem veranderen waar ik bij sta. Hij groeit als kool. Ineens zien we om de haverklap zijn handje over de eettafel glijden om te kijken of hij nog wat van ons af kan pakken. En hij hoeft echt niet meer vastgehouden te worden als hij in bad gaat. Als ik hem toch ondersteunend vast hou, krijg ik een blik alsof hij zeggen wil dat hij het wel alleen kan. Nu al!
En ook al heeft hij de laatste tijd wat last van zijn sprongetje en lijkt zijn ontwikkeling voor hem zelf eventjes te snel te gaan, hij blijft onze kleine vrolijke druif. Er gaat geen dag voorbij waarin we zijn kuiltjes in zijn wangen niet zien. Want die komen tevoorschijn als hij lacht. Of hij nou verkouden is, net met zijn hoofd de vloer heeft gekopt of hard aan de kant wordt geduwd door zijn grote broer, Maik blijft lachen. En dat is heel leuk om te merken. Echt een kind met een positieve instelling.
Emotioneel is het wel, die laatste dagen voor zijn eerste verjaardag. Het besef dat we hierna geen baby meer hebben, nooit meer, vind ik best wel heftig. Ik verbaas me erover hoe snel dit jaar toch weer voorbij is gegaan. En hoop tegen beter weten in, dat het tweede jaar ietsjes langzamer zal gaan, zodat we nog meer van onze kleine mannen kunnen genieten. Want dat doen we volop. Zelfs op de minder gezellige dagen!
Dit is foto 37 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!
Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!
