Een boek over kanker lezen is vaak niet perse omdat het zo leuk is. Ik lees ze vooral omdat het me boeit wat zo’n ziekte doet met jezelf en je omgeving. Nooit eerder las ik een boek over een kind met kanker. Maar achteraf ben ik, hoe gek het ook klinkt, blij dat ik het nu toch gedaan heb. Ik las het boek ‘Een kikker in mijn buik’.
Waar gaat het boek over?
Valerie is zeven als blijkt dat ze nierkanker heeft. Er volgt een spoedopname in het ziekenhuis. Een van haar nieren wordt operatief verwijderd. Ze wordt bestraald. Tien maanden lang krijgt ze chemotherapie.
Bijna twintig jaar later kijkt Valerie terug op haar tijd als kankerpatiënt. Door de ogen van het kind van toen lees je de ondraaglijke taak van haar moeder om de haren van haar toch al kalende hoofd te knoppen. De onmacht van haar vader. De ontelbare pijnlijke prikken in haar hand. De misselijkheid. De afgedragen petjes. Het pesten op het schoolplein. Maar een kikker in mijn buik gaat ook over de jaren daarna. Over de angst voor terugkeer van de tumor, de mogelijke nawerkingen van de chemo en bestraling, over de problemen waar Valerie in haar puberteit tegen aanloopt.
Wat vind ik van het boek?
Ik ging redelijk open het boek in. Had nauwelijks recensies gelezen en had dus geen idee wat me te wachten stond. In het begin moest ik dan ook flink wennen aan de kinderlijke manier waarop het geschreven is. Schrijfster Valerie gaat echt terug in de tijd en schrijft precies wat ze als 7-jarig meisje gedacht heeft. Het is een bijzonder boekje waardoor je de belevenis van een kind met kanker eens op een andere manier belicht ziet. Als ouders zijnde is het al onvoorstelbaar wat er allemaal gebeurt en gaat alles in sneltreinvaart op het moment dat je hoort dat het mis is. Maar voor een kind is het helemaal onwerkelijk. Wat kun je een kind vertellen en wat niet? Je wilt niet dat het bang wordt. Dat kinderen toch meer begrijpen dan we als volwassenen denken, blijkt echt uit dit boekje.
Wat me nog het meest raakte was dat Valerie vertelde wat voor impact het had op haar leven als puber. En ook de jaren daarna. De angsten die ze heeft gehad. Maar ook de gevolgen die kanker met zich mee kunnen brengen op latere leeftijd. Eenmaal genezen betekent niet dat je zomaar verder kunt gaan met je leven. Dat blijkt uit alles in dit boek. Ik vind het een must-read voor iedereen. Maar vooral met de mensen die met kinderen werken.
Beoordeling
★★★★☆ (4/5)
Wil je het boek ook lezen? Je vindt het boek hier.