Dat je mentaal veel verandert in de loop van de jaren, is op zich niet heel gek. Dat heb ik niet alleen mentaal, maar ook mijn uiterlijk is mee veranderd. Dan kan ik doelen op de kilo’s, want tja, ook die gingen erop en eraf de laatste jaren. Maar nog meer over mijn kapsels. Ik heb het heel erg lang en heel erg kort gehad. En het lijkt me leuk om jullie mijn kapsels door de jaren heen eens te laten zien.
Dit is een van de laatste keren geweest dat ik het echt kort heb laten knippen. Dit was een paar dagen voor ons geregistreerd partnerschap. Het was rood gekleurd. En was hartstikke futloos door de zwangerschap. Hier zat echt megaveel wax in om het nog ergens op te laten lijken haha.
Drie jaar geleden is dit. Voor veel mensen is dit al kort. Dit vond ik nog aardig lang.
De 2 foto’s hierboven zijn van hetzelfde kapsel. Het was a-symmetrisch geknipt. Manlief zat bij de kapper, terwijl ik wat boeken zat door te bladeren en ineens zo’n soort kapsel zag. Op dat moment had ik nog haar tot over mijn schouders. En ik besloot per direct dat ik het zo wilde. De kapster vond het zonde, maar zo stoer dat ik het durfde. Ik was er erg blij mee! En het was vooral leuk als ik het gestijld had. Ik heb van mezelf een flinke slag in mijn haar. Was ook leuk, maar dan werd het een stuk korter. Het was donkerbruin. Dit zit heel dicht tegen mijn eigen haarkleur aan.
Dit is alweer 6 jaar geleden. Ik was hier net terug na mijn 3 maanden durende reis uit Thailand. Ik had onwijs veel krullen en het kwam net over mijn schouders. Uiteraard met een schuine lok net naast mijn gezicht. Dat is eigenlijk een stukje van mijn kapsel wat wel heel lang hetzelfde is geweest. Ik had mijn haar hier lichtbruin geverfd en had ontzettend veel uitgroei. Maar dat maakte met mijn bruine kleurtje uit Thailand niet zoveel uit.
Donkerblond/lichtbruin geverfd en weer tot op mijn schouders. Dit heb ik het langste zo gehad denk ik. Dit was echt mijn festival-kapsel haha. Ik denk dat mijn stap-vriendjes en vriendinnetjes mij zo het beste kennen. Foto is van 5,5 jaar geleden.
Alhoewel. De meesten zullen mij zo kennen. Met mijn haar in een staart, mijn lok met een klipje naar achteren en dansend met een biertje in mijn hand 😉 En kijk die kaaklijn.. Pff, dit was wel mijn slankste periode denk ik.
Vorig jaar besloot ik dat ik mijn haar wilde laten groeien. Hoewel sommige mensen denken dat je aan lang haar veel tijd kwijt bent en kort haar heel makkelijk is, mijn ervaring is heel anders. Elke zes weken moest ik naar de kapper om mijn korte kapsel in model te houden. Er moest sowieso gel of wax (of allebei) in om het op een leuk kapsel te laten lijken en al met al kon ik daar heel veel tijd in steken. Terwijl ik met mijn langere haar de borstel erdoor haal, het in een staart of knot doe. Of ik laat het los hangen met wat haarmouse en haarlak erin. Appeltje eitje. Binnen drie minuten is mijn haar gedaan.
En als kersverse moeder had ik echt geen tijd om een half uur voor de spiegel te staan om mijn haar te fatsoeneren. Ik liet het in juli vorig jaar nog een keer knippen. In een korte bob. De foto’s van toen mijn haar op dat moment zat, zijn inmiddels wel bekend. Ze pronken namelijk al bijna een jaar lang als mijn profiel foto en op mijn ‘over mij’ pagina.
Een flinke slag in mijn haren en een korte bob. Ik vond het heerlijk zitten zo. En ik had nooit durven dromen dat mijn haar een jaar later, terwijl het tussendoor nog 1x verknipt en 1x goed geknipt is, al over mijn schouders zou komen.
De laatste tijd hoorde ik vaak de opmerking dat mijn haar ineens zo lang wordt. En toen ik bovenstaande foto zag, wist ik dat iedereen gelijk heeft. Zeker in vergelijking met de foto ervoor. En dan te bedenken dat er maar 11 maanden en 2 knipbeurten tussen zitten. Wel moet ik er een beetje aan wennen dat mijn haar weer zo ‘saai’ is. Ik ben pittige korte kapsels, met gekke kleuren gewend. Rood, paars, zwart met rood, noem maar op en ik heb het gehad. Mijn kapsters werden altijd erg blij als ze me binnen zagen komen. Dan konden ze weer een niet-standaard kapsel knippen en verven. Maar in hele gekke kleuren heb ik inmiddels geen zin meer.
Gelukkig wilde vriendin Jennifer, die haar eigen bedrijf Beauty & Hair at home heeft mij wel helpen. Ze heeft de onderkant van mijn haar lichter geverfd. En bovenop is het helemaal met rust gelaten en nog in dezelfde kleur als de foto erboven. Al zie je het op deze foto niet heel goed, tussendoor zitten er nog verschillende donkere plukken. Het maakt mijn haar net wat spannender en dus minder saai. Op deze manier kan ik de zomer wel door en ik hoef me ook niet echt druk te maken om de uitgroei op deze manier.
Tot dusver de kapsels van de afgelopen 6 jaar waar ik nog foto’s van kon vinden. Met het laten groeien van mijn haar heb ik in elk geval weer een Day Zero Project doel af kunnen vinken. Namelijk nummer 19.
Welk kapsel vind jij het leukst?
]]>