Het was 3 april dit jaar, ik zat op bed om Luuk te voeden en had de televisie aan. Tijd voor RTL late night, want er zou een leuke gast zijn, The Lau, de zanger van The Scene en ik was erg benieuwd waarom hij aan tafel zat. Vast voor een nieuw nummer of album zelfs, dacht ik nog. Tot ik naar hem luisterde. Nederlands geliefde The heeft keelkanker en daarom gaat The Scene stoppen. Terwijl ik mijn tranen probeerde weg te slikken luisterde ik naar deze sterke man. Naar zijn nieuwe nummer en naar de bekende nummers als Iedereen is van de wereld. Toen ik hoorde dat The Scene nog een afscheidsconcert zou geven in juni, wist ik even niet goed wat ik moest doen. Ik was net geen 2 weken moeder en had er nog geen idee van hoe en of ik in juni wel weg kon gaan voor een concert. Toen ik eenmaal door had dat de kaartverkoop begonnen was en het spektakel in Paradiso uitverkocht was, vond ik het jammer.
Maar afgelopen week was er ineens een RTL late night special, speciaal voor Thé. Er waren artiesten als Bløf en dan vooral Pascale Jacobs, Jacqueline Govaert, Barry Hay en Lange Frans. Een ode aan het fantastische leven van Thé. En weer zat ik met gigantische tranen in mijn ogen, maar deze keer liet ik ze gaan, ik neuriede mee met de liedjes, wat was dat genieten zeg, anderhalf uur lang alleen maar The Scene en mooie gesprekken aan tafel. Op het moment dat Humberto Tan de avond afsloot met de woorden; “En er zijn nog kaarten voor 17 juni”, wist ik niet hoe snel ik het bed uit moest kruipen om kaarten te bestellen. Blijkbaar was het concert vanwege de grote vraag naar kaarten verplaatst naar de Heineken Music Hall. Ik stuurde snel een appje naar mijn broertje en kreeg direct een reactie dat hij mee wilde en zo was ons afscheid van The Scene gepland. De volgende dag bemachtigde ook onze vader nog een kaartje en dus gaan wij met zijn 3tjes nog 1 keer het glas heffen samen met Thé.
Hoewel er veel mensen zijn die een hekel hebben aan Nederlandstalige muziek, kun je mij er altijd voor wakker maken. En dan niet het Frans Bauer en Marianne Weber gehoempa-pa. Maar de Nederlandse pop muziek heeft een grote plek in mijn hart. Ik ben gek op Acda & De Munnik (die trouwens ook stoppen…), Van Dik Hout, De Dijk en dus ook The Scene. Dat komt puur door mijn opvoeding, de Nederlandse pop is er met de paplepel ingegoten, net als de house muziek trouwens. En de rockmuziek. Het liefhebben van muziek is me gewoon eigen, al mijn leven lang. Toch heb ik maar weinig van deze bands en artiesten gezien. 2 jaar terug ging ik naar De Dijk en Van Dik Hout, maar The Scene heb ik helaas nooit live kunnen zien, dus ook al klinkt het nergens meer naar, het gaat om het gevoel, de mooie teksten en het samen zijn voor zo’n geweldige muzikant als Thé Lau.
Om op te warmen keek ik vandaag bovenstaand filmpje van het optreden van The Scene tijdens Pinkpop afgelopen weekend. En ik had kippenvel all over. Ik kan niet wachten tot dinsdagavond, even mama-af en voor 1 avond even 1 met The Scene en hun fans, wat heb ik er zin in! Het wordt vast een avond met een lach en een traan.
]]>