Zoekresultaten voor: blote buik

Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Linda sportte veel voor haar zwangerschap en kwam door het stilzitten tijdens haar verlof kilo’s aan.

Wie ben je?

Ik ben Linda, 27 jaar oud en ik ben de mama van Aron. Ik werk als persoonlijk begeleidster op een woonvoorziening voor lichamelijk en verstandelijk beperkte ouderen. Ook blog ik op Linlicious Style.

Hoe oud is Aron?

Onze babyboy is 5 maanden oud. Het gaat zo snel!

Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

Ik sportte zo’n 3 á 6 keer per week en was aardig ‘strak en gespierd’ aan het worden. Dit was ook mijn doel. We waren inmiddels een jaar aan het proberen zwanger te worden. Pas toen ik letterlijk hardop zei dat ik nu een wasbordje ging kweken en niet meer bezig zou zijn met het zwanger worden, was het raak die maand.

Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

Vanaf 16 weken zwangerschap kwam er een mooi buikje tevoorschijn. Ik droeg vol trots shirtjes waarbij mijn buik mooi uitkwam. Toen ik eenmaal verlof had en dus niet meer dagelijks bewoog, groeide niet alleen mijn buik, maar stiekem ook de rest van mijn lichaam. Ik droeg echt helemaal van voren. Als ik dan in de spiegel keek, leek ik voor mijn gevoel echt groot. En dat terwijl ik maar een klein meisje ben. Toch vond ik het mooi om te zien hoe mijn buik groeide.

Hoe zie je jezelf na de bevalling?

Ik liep 10 dagen over tijd en ben uiteindelijk ingeleid. Die laatste week heeft striae veroorzaakt op mijn buik en love handels. Hier moest ik in het begin even aan wennen. Het verlof en het niet meer dagelijks bewegen zorgde ook voor extra kilo’s, die voornamelijk naar mijn benen en billen zijn gegaan. Nu zit ik weer bijna terug op mijn gewicht. De striae op mijn buik is beduidend minder geworden. Ik ben niet ontevreden, maar kan niet wachten tot ik weer lekker kan gaan sporten. Ook is mijn navel ineens groter dan voorheen. Het litteken van mijn navelpiercing valt achteraf mee. Hij rekte behoorlijk uit tijdens de zwangerschap.

Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

Ja ik heb striae op mijn buik en love handels.

Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

Nu ik zelf zwanger ben geweest snap ik het wel. Maar hier lijkt een soort taboe op te rusten. Zo van ‘je moet niet klagen dat je striae hebt, want je hebt wel een wondertje op de wereld gezet’. Dat klopt ook wel, maar wij vrouwen zijn dankzij de media geprogrammeerd om aan een bepaald ideaal beeld te voldoen. Het liefst wil je na je zwangerschap weer in je spijkerbroeken passen. Zeker als je ziet dat een Doutzen Kroes een week na de bevalling alweer strak in haar pak zit. Da’s toch wel even een bummer als het bij jezelf langer duurt dan gedacht.

Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

Luister naar je lichaam. Ontspan op z’n tijd en las een momentje voor jezelf in. Als je je niet goed voelt in je eigen lijf, blijf niet klagen maar onderneem actie om het te veranderen. Hou het doel voor ogen wat jij wilt bereiken. vergelijk jezelf niet met andere moeders. Zij zijn jou niet en jij bent hen niet.

Bedankt voor het meedoen Linda! Hopelijk kun je door het sporten weer (een deel) van je oude lichaam terugvinden.

Wil je ook meedoen aan deze challenge?
Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Joyce is voor haar zwangerschap verslaafd geweest aan de laxeerpillen.

Wie ben je?

Ik ben Joyce, ik ben 24 jaar oud en heb een zoontje, Jari. Ik ben een thuisblijfmoeder.

Hoe oud is Jari?

Jari is 3 maanden oud.

Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

Voor de zwangerschap was ik niet tevreden met mijn lichaam. Dit is al zo sinds mijn veertiende. Ik kwam al vroeg in de puberteit en daardoor kreeg ik al op jonge leeftijd vrouwelijke vormen. Daar ben ik op school ontzettend mee gepest. Ik was altijd bezig met een dieet en ben zelfs, helaas, een half jaar lang verslaafd geweest aan de laxeerpillen.

Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

Tijdens mijn zwangerschap voelde ik me iedere week mooier worden in het begin. Maar op het eind werd dit steeds minder. Ik kreeg striemen. En had complicaties tijdens de zwangerschap (zwangerschapshypertensie – hoge bloeddruk). Daardoor mocht ik niets meer doen en voor mijn gevoel ben ik toen aangekomen.

Hoe zie je jezelf na de bevalling?

Ik ben trots op mijn lichaam. Dat het na de hypertensie en de medicijnen daarvoor, toch een gezond mannetje heeft laten groeien met alles erop en eraan. Maar na de keizersnede vind ik mijn buik niet meer mooi. Ik krijg het er niet af. Ook al sport ik 5 tot 6 keer per week een uur. Vooral het flubbertje boven het litteken zit vind ik erg lelijk.

Ik moet meer geduld hebben, want bij de een gaat het ontzwangeren sneller dan bij de ander. Ik besef me maar al te goed dat je lichaam nu eenmaal verandert als er een mensje in gewoond heeft.

Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

Ik heb striae op mijn buik en een litteken van de navelpiercing. Ook heb ik een flubber boven mijn litteken van de keizersnede. En ik heb bredere heupen.

Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

Ik begrijp als geen ander dat vrouwen onzeker zijn na hun zwangerschap. Dat ben ik zelf ook. Maar besef je wel dat in die buik, die je niet goed en mooi vindt, in negen maanden tijd je kostbaarste bezit heeft kunnen groeien. Eigenlijk verdiend je buik het dus niet om lelijk gevonden te worden.

Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

Geniet van het leven, van je kind en je gezin. Laat niet de media bepalen wat mooi is en wat niet. Alle mama’s zijn prachtig. Het maakt niet uit hoe je eruit ziet. Wees trots op je lijf en jezelf. Je hebt ’t ‘m geflikt. And you earned your stripes!

Bedankt Joyce, voor het meedoen aan de blote mama buik rubriek. En ik weet zeker dat je binnenkort toch verschil gaat merken door het vele sporten!

Wil je ook meedoen aan deze challenge?
Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. 

Wie ben je?

Ik ben Samantha, 23 jaar en parttime werkzaam in de thuiszorg. Wij zijn de ouders van onze dochter Charmay.

Hoe oud is Charmay?

Charmay is geboren in december en is nu 7 maanden oud.

Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

Ik vond mezelf altijd al te dik en had hierdoor ook last van striae.

Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

Toen ik zwanger was, vond ik het ineens wel leuk om ‘dik’ te zijn. Ik was er trots op dat ons dochtertje in mijn buik aan het groeien was. Alleen de striae werd erger en dat vond ik minder leuk.

Hoe zie je jezelf na de bevalling?

Na de bevalling voelde ik me nog dik en ik had ook nog extra striae. Ook heb ik een litteken van de keizersnede. Maar daar ben ik trots op, want dat is de ‘deur’ van onze dochter geweest om op de wereld te komen.

Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

Het is duidelijk zichtbaar dat ik nu een hangende buik heb. En ik heb meer striae op mijn buik.

Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

Ik snap dat vrouwen zich onzeker voelen naar de zwangerschap. Ik ben er 1 van. Na de bevalling heb ik ook maar een badpak aangeschaft. Ik hoop over een tijdje toch dat ik er iets aan kan gaan doen en ik hoop op een slanker lichaam.

Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

Naar die tip ben ik zelf ook heel benieuwd.

Bedankt voor het meedoen Samantha! En over een poosje gaat het je vast lukken om beter in je vel te zitten.

Wil je ook meedoen aan deze challenge?
Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Daisy had voor haar eerste zwangerschap een eetstoornis.

Wie ben je?

Ik ben Daisy, een jonge mama van 24 jaar met 2 kindjes. Op dit moment ben ik fulltime mama, die opzoek is naar een baan. Op Instagram post ik foto’s onder de naam Daisymamavanshivano_shavira.

Hoe oud zijn Shivano en Shavira?

Shivano is bijna 2 jaar en Shavira is 5 maanden oud.

Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

Voordat ik zwanger was van Shivano, heb ik altijd erg lopen tobben met mijn lichaam. Als jonge meid heb ik een eetstoornis gehad en deed ik er alles aan om die platte buik maar te houden. Op mijn slechtst, woog ik nog maar 50 kilo. Toen ik de hulp kreeg die ik nodig had ging het wel beter. Alleen toen kregen we het probleem dat ik juist wilde aankomen en dat ook wilde niet echt lukken. Ik was jaloers op iedereen die heupen en billen had. Voordat ik zwanger was van Shavira was ik ook weer erg dun. Eigenlijk te dun. Dat kwam door veel stress, dus ook toen was ik niet trots op mijn lichaam.

Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

Bij Shivano moest ik erg wennen aan mijn lijf. Het duurde erg lang voor mijn buikje zichtbaar werd, terwijl ik voor mezelf al een vreselijke toeter had, maar mensen zagen het amper tot niet. En dan kreeg je vaak de reactie dat je maar blij moet zijn met je bescheiden buikje. Maar dat was ik niet. Ik wilde ook pronken met mijn buik. Alleen op het laatst had ik spijt van mijn gezeur. Toen was mijn toeter zo aanwezig dat ik er soms gek van werd haha. Het enige dat ik tijdens de zwangerschap van Shivano mooi vond, waren mijn borsten. Hallo boobies! Op de rest van mijn lijf was nauwelijks een vetje gekomen. De zwangerschap van Shavira daarentegen was totaal anders. De buik was erg snel aanwezig en de buik, ben en en billen ook. Had ik eindelijk een kont haha!

Hoe zie je jezelf na de bevalling?

Na de bevalling van Shivano had ik snel mijn lichaam terug. Mijn sixpack had ik na 6 weken alweer. Ik baalde er alleen van dat er geen grammetje vet was blijven hangen. Na de bevalling van Shavira was ik minder blij met mijn lichaam. Het was zo veranderd, dat ik het vaak niet eens herkende. Zeker goede dingen zoals de kont en heupen waren gebleven en wat extra kilo’s. Maar helaas ook minder fijne dingen. Borsten die enorm van elkaar verschilden door bij beide zwangerschappen ontzettende stuwing te hebben gehad.

Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

Bij Shivano heb ik totaal geen last gehad van striae. Maar bij Shavira leek mijn huid met de dag te scheuren. Daar heb ik dus op mijn buik en borsten wel zichtbare veranderingen van. Wat ik al eerder aangaf, zijn mijn borsten ook niet meer wat het geweest is. De term theezakjes past er meer bij. Lang leven de push up bh’s! En natuurlijk de positieve verandering dat ik eindelijk de heupen en kond heb die ik wilde.

Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

Ik denk dat het een logische reactie is. Je lichaam verandert zodanig dat je veel dingen niet meer herkent. Ik was ontzettend onzeker bij mijn laatste zwangerschap. Voor mijn doen was ik ik dik en wist ik niet hoe het af zou lopen. Vooral voor iemand die een eetstoornis gehad heeft, is dat soms lastig. De oude ik kwam vaak naar boven.

Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

Wat mij vaak heeft geholpen is, hoe cliché het ook kinkt, de gedachte dat ik er straks een prachtig cadeautje voor terug zou hebben. Daardoor had ik het er graag voor over. Trek je ook vooral niets aan van nare opmerkingen. Vooral niet na je zwangerschap. Waar ik nu dagelijks nog tegenaan loop is dat voor mijn gevoel mijn buik vreselijk is. Hij blubbert en is niet strak. Dan krijg je nare opmerkingen over dat je je moet aan moet stellen. Maar je voelt je zoals je je voelt en daar mag je best aan toegeven als je net een kind op de wereld hebt gezet.

Bedankt voor het meedoen Daisy, ik vind dat je buik er fantastisch uitziet. Ga zo door!

Wil je ook meedoen aan deze challenge?
Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Linda heeft last van striae en is er nog trots op ook!

Wie ben je?

Ik ben Linda, 29 jaar en sinds een jaar trotse mama van mijn zoontje Duco. In het dagelijks leven beheer ik de Koninklijke onderscheidingen. Dus deze periode van het jaar is het naast mama zijn ook erg druk op mijn werk, want de lintjesregen nadert snel! Dit doe ik 4 dagen per week. Op mijn Mamadag geniet ik van Duco en doen we veel leuke dingen. Het liefst wil ik 2 dagen vrij voor hem hebben, maar helaas is dat in mijn functie niet mogelijk. Dus extra genieten op vrijdag, zaterdag en zondag.

Hoe oud is Duco?

Duco is afgelopen 16 maart 1 jaar geworden! Het klinkt erg cliché, maar wat is de tijd snel gegaan. Voor mijn gevoel is het pas, laat zeggen, 6 maanden geleden dat hij geboren is. Zijn geboorte staat dan ook nog erg vers in mijn geheugen.

Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

Ik was best dun voor mijn zwangerschap. Soms schaamde ik mij er zelfs voor, want vaak zeiden mensen: Jeetje,  wat ben jij dun! Of dat nou een compliment was of afschuw weet ik niet. Maar vervelend was het vaak wel.

Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

Ik vond mijzelf echt super mooi tijdens de zwangerschap. Ik droeg Duco mooi naar voren en kreeg ook een wat bollere toet en vollere borsten. Ik heb me in een lange tijd niet zo mooi gevoeld als tijdens de zwangerschap. Als je mij van de achterkant zag, zag je eigenlijk niet eens dat ik zwanger was, vaak aan de voorkant zagen mensen het nog niet eens. Ik weet nog de dag voor de geboorte van Duco dat ik met de bus naar huis ging. Niemand stond voor me op (deden ze al de hele zwangerschap niet hoor). Tot op een gegeven moment ik het staan echt niet meer trok en vroeg of ik mocht zitten. Die vrouw keek me verbaasd aan en vroeg hoe ver ik dan wel was. Toen ik zei 38 weken, was ze nog verbaasder hahaha. Overigens bij de Prenatal die dag reageerden ze ook zo verbaasd.

Hoe zie je jezelf na de bevalling?

Na de bevalling zijn er een paar dingen veranderd. Zoals de striae op mijn buik, maar ook mijn borsten zijn veranderd. Ik zal eerst iets vertellen over mijn straie. De hele zwangerschap was mijn buik (vond ik zelf dan :-)) erg mooi. Ik had geen ene streep op mijn buik! Nou… Ja, de linea nigra dan wel. Maar die vond ik eigenlijk wel mooi zo verticaal over mijn buik. Met 33 weken werd ik onverwachts opgenomen in het ziekenhuis met vroegtijdige weeën. Na een week in het ziekenhuis te hebben gelegen en longrijpers en weeënremmers te hebben gekregen, mocht ik naar huis, met strikte bedrust! Verschrikkelijk was dit. Door die bedrust groeide mijn buik ineens hard. En dus met 36 weken begonnen de eerste straie zichtbaar te worden. Helaas was er geen houden meer aan, ondanks al dat smeren de hele zwangerschap, en het werden er steeds meer. Ik vond het op dat moment echt verschrikkelijk. Maar na de bevalling, met kleine Duco in mijn armen (en daarna en zelfs nu) vind het het helemaal niet erg meer. Sterker nog, ik ben er super trots op en wat mij betreft hoef ik het niet te verbergen. Als je kijkt wat ik er voor terug heb gekregen is het wel waard. Ze doen mij ook denken aan mijn kleine Duco, en altijd als ik er naar kijk, en voor zolang als ik leef, ben ik weer super trots. Trots op hoe mijn kleine jongen het heeft gedaan in mijn buik, tijdens de bevalling en nu opgroeit.

Mijn borsten zijn altijd al klein geweest. Maar tijdens de zwangerschap groeiden ze. Ik vond ze zo mooi dat ik hoopte dat dit zou blijven, zoals je wel eens vaker hoort. Maar helaas… Ik heb in totaal maar 5 maanden borstvoeding gegeven. Helaas werd kolven mij onmogelijk gemaakt waardoor ik het niet meer op kon brengen. Na de borstvoedingsperiode werden mijn borsten slap en nog kleiner dan voor de bevalling. Dit vind ik zo jammer en dus ook niet mooi.

Mijn lichaam herstelde wel snel na de bevalling. Ik zat al snel weer in mijn oude maat en ben zelfs lichter dan voor de zwangerschap. Niet wat ik had gehoopt, want ik wilde wel wat kilootjes aanhouden na de bevalling. Nu zijn we dus weer terug bij het commentaar van: Jeetje,  wat ben jij dun! (VERSCHRIKKELIJK!)

Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

Tuurlijk is mijn huid niet meer strak, maar ik stoor me er niet aan, juist omdat het niet echt opvalt. De striae valt wel op, maar zoals ik al zei ben ik daar erg trots op! Ze staan voor mijn kleine Duco. Zie het maar als een tattoo door hem gemaakt.

Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

Ik kan het heel goed begrijpen, omdat je lichaam er vaak anders uitziet dan je had verwacht. Of die ene vriendin of collega die juist niks had aan striae en snel weer een strakke buik had, jij dacht dat jij dat ook zou hebben. Maar vergelijken is iets wat je juist niet moet doen! Maar onzeker voelen des te minder. De veranderingen van je lichaam zijn ontstaan door iets heel moois, en niet door iets verschrikkelijk. Wees er trots op!

Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

Ik vind dit wel een lastige vraag, want hoe jij je voelt kan ik niks aan veranderen. Probeer in mijn verhaal iets positiefs te vinden waardoor je ook positiever over jou veranderingen zal zijn. Maar probeer ook te bedenken voor wie je het nu zo erg vind dat je bijvoorbeeld striae hebt, voor jezelf? Je partner? Of mensen die je niet kent? Als het voor jezelf is, probeer dan het positieve er van te zien. Vele vrouwen die gedwongen kinderloos zijn zouden dolgraag met jou willen ruilen en straie op hun buik willen hebben door een kindje. Je partner accepteert je altijd, hoe je er ook uit zal zien. Het is immers je partner toch. En die mensen die jij niet kent? Ach laat ze staren, laat ze denken, laat ze… Laat ze…!

Bedankt voor het meedoen Linda! Ik geniet altijd met volle teugen van je verhalen en foto’s van Duco.

Wil je ook meedoen aan deze challenge?
Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.