Afgelopen week begon niet heel fijn. Ik voelde duidelijk aan mijn lichaam dat het niet goed ging met mijn bloeddruk en dat bleek ook te kloppen tijdens de ziekenhuiscontrole. Er werd besloten direct te starten met bloeddrukverlagende medicatie en ook de insuline kon niet meer ontbreken nu mijn bloedsuikers door de zwangerschapsdiabetes zo hoog zijn. De medicijnen maken me suf, want tja, ze brengen mijn bloeddruk omlaag en hoewel dat gezonder is voor mijn lichaam, is die dufheid wel erg vervelend. We deden dus vrij weinig afgelopen week, maar die rust werpt wel zijn vruchten af gelukkig.
Ik was 31 weken zwanger en schreef zoals elke week een update over de zwangerschap.
Mijn buik gaat hoe langer hoe meer in de weg zitten. Echt lekker aan de eettafel zitten lukt niet meer en ik moet een flinke stap naar achteren nemen om deuren open en dicht te doen haha.
Ondertussen begonnen mijn hoefjes weer lekker vol te lopen. Ik besloot dus zoveel mogelijk met een kussen onder mijn voeten op bed te zitten en liggen. Maar daar word ik ook weer onrustig van. Zo lastig.
De zomervakantie is echt voorbij, Luuk’s avontuur op de peuterspeelzaal begint weer. Hij had er niet heel veel zin in, tot hij zag waar we naartoe gingen. Hij nam een sprint naar de voordeur en was dolblij om “zijn” autohoek weer te zien.
Terwijl Luuk lekker ging spelen, maakte ik me klaar voor een ochtendje ziekenhuis. Hallo WKZ!
Deel 1 van het pakketje van de apotheek. Insuline, want mijn suikerwaardes blijven veel te hoog helaas.
Leuk, zo’n doos vol naalden…
Woensdagochtend ging Luuk weer naar de peuterspeelzaal. Hij gaat nu voor het eerst twee ochtenden per week en dat was voor ons allebei even wennen. Hij was zo moe van het spelen dinsdag, dat hij woensdagochtend nauwelijks wakker te krijgen was. Iets later dan de bedoeling, stonden we toch klaar voor vertrek.
En hij deed het weer fantastisch. Luuk is erg gezellig als ik hem ophaal en heeft praatjes voor 10 over alles wat hij heeft gedaan die ochtend.
“Mama kusje geven” zei hij vlak daarna. Ik nam mijn eerste bloeddrukverlagende pil en wist van de vorige zwangerschap nog dat ik daar steeds van in slaap viel. Ik ging dus samen met Luuk op bed liggen, samen slapen. Al had meneertje meer zin om te kroelen.
Oh ja. En keten.
Samen nog maar even een foto naar papa sturen om te laten weten dat alles goed gaat.
En toen zakte hij toch in slaap. Gelukkig maar, want ik durf niet goed te slapen als hij nog wakker is. Ik kon dus ook eindelijk mijn ogen sluiten.
Nog iemand die het vele relaxen op bed wel fijn vindt. Poes Zoey.
Donderdagochtend deden we echt helemaal niks, behalve dan tv kijken op bed. Het was zo warm en in de slaapkamer staat een ventilator. Zo kwamen we de warme dag dus wel door.
Luuk eigent zich de bank helemaal op om met zijn auto’s te spelen. Maar tijdens de lunch vroeg hij of ik bij hem kwam zitten op de bank. Dat laat ik me geen tweede keer vragen!
Knappe bink. Luuk vindt het niet zo erg dat ik niets kan momenteel. Hij vindt dat hangen op bed en de bank wel gezellig en kletst de hele dag de oren van mijn hoofd.
’s Middags nemen we een duik in het zwembad die ik heb neergezet op het balkon. Wat heerlijk verkoelend.
Spetter spieter spater!
Op vrijdag maakte ik geen foto’s. Maar ik had een extra controle in het ziekenhuis. Mijn bloeddruk bleek goed te zijn (yes, de medicatie slaat aan!) en kleine Klaas blijkt het erg goed te doen. ’s Avonds werd ik alleen vanuit het niets helemaal niet lekker. Overgeven, een naar gevoel en dat zorgde weer voor het nodige overleg met het WKZ. Gelukkig ging ik me gauw weer beter voelen.
Zaterdag is eigenlijk mijn uitslaapdag, maar ik slaap zoveel, dat ik niet langer dan 7 a 8 uur achter elkaar slaap momenteel. Ik besloot dus lekker met wat tijdschriften, een ontbijtje en The Walking Dead wat op bed te hangen, terwijl Joost de zorg van Luuk op zich nam. Dat was een hele fijne ochtend. Even lekker helemaal niks doen. Normaal gesproken kan ik dat niet, maar die pillen werken goed. Ik ben erg relaxt.
Ik vouwde maar weer een babywasje op. Kleine kleertjes, zo leuk!
Zondag gingen we voor een barbecue de deur uit. Ik was afgelopen week buiten de peuterspeelzaal breng en haalmomenten en de ziekenhuisbezoeken de deur niet uit geweest. En de muren kwamen behoorlijk op me af. Maar wauw, ik wist niet dat je van een beetje buiten zitten, kletsen en eten zo vreselijk moe kunt worden.
Luuk vermaakte zich uitstekend met iedereen. Speelde volop en kletste veel. En ach, dat is het belangrijkste. Voor dat blije koppie heb ik wel wat slaap over.
Hoe deze week eruit gaat zien weet ik nog niet. In elk geval met hopelijk minder ziekenhuisbezoekjes en iets minder sufheid. Al vraag ik me af of dat laatste gaat lukken haha.
Lees ook: Weekoverzicht #105
]]>