Tag: eerste keer

  • Rapley methode om te beginnen met vaste voeding bij je baby- MamaKletst

    En dan is het zover, je baby is “groot genoeg” om te beginnen met vaste voeding. Best wel een dingetje, want je kleine baby is nu eigenlijk echt niet zo heel klein meer. Het beginnen met vaste voeding kan voor jou als ouder best een grote stap zijn. Welke keuzes maak je? En vooral; waar moet je beginnen?

    Keuzes, keuzes

    Allereerst is het belangrijk om te kiezen wat bij jou en jouw opvoedingsstijl past. Kies je voor vers, potjes of een methode? Waarschijnlijk heb je in je zwangerschap al gemerkt dat het hele ouderschap bestaat uit keuzes. Wat past bij jou? Wat is het beste voor je kindje? Iets wat ik geleerd heb van het ouderschap is dat je het nooit verkeerd doet, er is geen goed of fout!

    Verschillende manieren

    Er zijn verschillende manieren om je kindje kennis te laten maken met vaste voeding.

    • Kant en klare potjes uit de supermarkt.
    • Zelf verse gepureerde hapjes maken
    • Eten aanbieden via de Kleintjes/Rapley methode

    Voor alle drie de opties is wat te zeggen. Het heeft allemaal voor- en nadelen.

    Beginnen met vaste voeding bij je baby? Er zijn verschillende tips en methodes voor te vinden. Wij leggen uit hoe je ermee kunt beginnen.

    Kant en klare potjes

    Kant en klare potjes kun je vinden bij de babyafdeling in de supermarkt. Er zijn potjes met groenten en potjes met fruit. Op de potjes staat een leeftijdsindicatie. Potjes van 4maanden+ kun je dus mee beginnen vanaf 4 maanden. Er zitten hele strenge eisen aan het maken van deze voedingen, dus je kunt er vanuit gaan dat er geen gekke dingen in zitten die je kindje op een bepaalde leeftijd niet zou mogen. Een voordeel aan potjes is, vind ik, dat je ze overal makkelijk mee naar toe kan nemen en op kan warmen. Je hebt een volwaardige maaltijd zitten in 1 zo’n potje.

    Verse hapjes maken

    Zelf verse hapjes maken is een manier die iets meer aandacht vraagt dan de potjes, maar nog steeds makkelijk te doen is. Vanaf het moment dat je kindje 4 maanden oud is, mag je beginnen met deze manier. In principe is het een kwestie van het koken of stomen van groenten (die kinderen op die leeftijd mogen) en daarna pureren. Een voordeel aan deze manier is dat je in ene keer veel kunt maken en het in kunt vriezen (in een vorm voor ijsblokjes). Zo hoef je ’s morgens alleen de hoeveelheid ijsblokjes te ontdooien die je nodig hebt. Bij deze manier is het de bedoeling dat je kindje meerdere dagen achter elkaar hetzelfde eet, zodat het kan wennen aan de smaak.

    De Kleintjes methode en de Rapley methode

    Ook zijn er twee methoden die je kunt gebruiken. Deze twee methoden gaan er vanuit dat de darmen van een kindje pas rijp zijn (voor vaste voeding) als je kindje 6 maanden oud is. Daarnaast heeft een kindje in principe tot 6 maanden genoeg aan alleen borstvoeding/flesvoeding. De methoden zijn erop gericht dat je kindje stukjes eet en daarbij niet gevoerd word, maar zelf bepaalt hoeveel het binnen krijgt. De Rapleymethode is vernoemd naar meneer Rapley. Hij deed onderzoek naar het aanbieden van vast voedsel in stukjes. Bij de Rapleymethode bied je alles aan, behalve suiker, zout en honing. Deze drie dingen zijn namelijk niet goed voor kindjes onder de 1 jaar.

    De tweede methode is de Kleintjesmethode, bedacht door Stefan Kleintjes. Hij maakte een introductieschema voor het aanbieden van vast voedsel en houdt daarbij rekening met gezond (biologisch) eten. Ook is bij deze methode rekening gehouden met mogelijke allergieën die kinderen zouden kunnen hebben. Bij beide methoden is het dus de bedoeling dat het kindje zelf het eten ontdekt en niet wordt gevoerd. Je biedt je kindje eten aan in stukjes, reepjes of brokjes die minstens net zo groot als het knuistje van het kindje.

    Lees ook: Eerste boterham voor je baby, vanaf wanneer?

    De eerste paar keren dat je je kindje laat expirimeteren met eten is spannend, zeker omdat jonge kinderen nog een sterk kokhalsreflex hebben en het soms net lijkt of ze stikken. Gelukkig helpt dat reflex hen juist om niet te stikken. Zelf vond ik het fijn om een EHBO cursus voor Kinderen te volgen en zo te weten wat ik moet doen als het een keertje mis gaat.

    Beginnen met vaste voeding bij je baby? Er zijn verschillende tips en methodes voor te vinden. Wij leggen uit hoe je ermee kunt beginnen.

    Op welke leeftijd start je?

    Kies je voor kant en klare potjes of voor verse gepureerde hapjes, dan is het advies om tussen de 4 en 6 maanden te beginnen. Kies je voor Kleintjes of Rapley, dan kun je vanaf 6 maanden beginnen. Maar wel pas, als je kind zelf goed rechtop kan blijven zitten.

    Conclusie

    Er is geen eenduidige manier hoe je zou “moeten” beginnen met vaste voeding. Zoals je al hebt kunnen lezen is mijn advies om te doen waar jij je goed bij voelt en wat bij je past! Je doet het nooit fout. Een gratis tip van mij is om rustig aan te beginnen met vaste voeding. Het heet niet voor niets oefenhapjes! Wij zijn bij Joas te snel, te veel gaan geven en dat heeft nare buikklachten bij hem opgeleverd. Dus ik zou zeggen, doe rustig aan!

    Welke manier koos jij? En waarom?

    Beginnen met vaste voeding bij je baby? Er zijn verschillende tips en methodes voor te vinden. Wij leggen uit hoe je ermee kunt beginnen.

    Afbeeldingen komen van Shutterstock.

  • Voor het eerst fietsen met je baby

    Bijna iedere moeder kijkt erg uit naar het moment om voor het eerst te fietsen met de baby. Het maakt je wereld een stuk groter en het is zo gezellig om te doen. Ik kon stiekem niet wachten tot Maik zelfstandig kon zitten, zodat we op de fiets konden stappen. En dat moment kwam sneller dan we dachten. Dat kwam mooi uit, want zo konden we ons nieuwe Hamax fietsstoeltje ook fijn uitproberen.

    Wanneer kun je fietsen met je baby?

    Tegenwoordig zijn er verschillende manieren om je baby mee te kunnen nemen op de fiets. Dat kan al heel jong in een babyschaal of gewoon de maxicosi in een bakfiets. Of je kiest voor een fietskar achter je fiets. In een fietsstoeltje voorop je fiets, kun je het beste wachten tot je kindje zelfstandig kan zitten. Dat betekent niet dat je baby blijft zitten als je hem of haar zelf zo neer zet. Maar je baby moet echt zelfstandig van de lig in de zithouding kunnen komen. Alleen dan is het nekje sterk genoeg om de klappen die je baby krijgt op de fiets, op te vangen. De meeste baby’s kunnen dit rond de 9 maanden.

    Maik kan al zelfstandig zitten sinds ruim 7 maanden, hij is er dus erg snel mee. Ik ben ook niet direct de fiets opgesprongen met hem, maar heb gewacht tot hij steviger zat, aangezien hij nog wel eens om viel. Inmiddels kan hij heel stevig zitten en kruipt hij alsof hij nooit anders heeft gedaan, dus nu durf ik het wel aan. Het is in elk geval niet verstandig te vroeg met je baby te gaan fietsen, want je kunt schade aanrichten als het nekje en de rug nog niet sterk genoeg zijn.

    Welk fietsstoeltje kies je?

    Er zijn zoveel merken, zoveel smaken, zoveel kleuren en wat kun je nu het beste kiezen? Het fietsstoeltje moet goed vastgemaakt kunnen worden aan de stuurpen of balhoofdbuis van je fiets. En het stoeltje moet voorzien zijn van een drie- of vierpuntsgordel. Het is belangrijk dat de rugleuning bij een voorzitje ongeveer 16 centimeter hoog is en bij een achterzitje is dit minstens 38,5 centimeter. Het fietsstoeltje moet ook aan de zijkanten voldoende steun bieden. En het is verstandig in de gaten te houden dat je rem- en versnellingskabels niet in de knel komen. Als het fietsstoeltje voldoet aan bovenstaande punten, zit je eigenlijk nooit verkeerd.

    Ik heb een transportrek voorop mijn fiets, met een grote mand met klep erop. En om goed bevestigd te worden, moest de mand er helaas vanaf. Ik ga er nu alsnog een krat op zetten, want ik vind het wel handig om daar Luuk’s schooltas in kwijt te kunnen als we hem ophalen van de peuterspeelzaal.

    Fietsstoeltje van Hamax

    Wij ontvingen onlangs een fietsstoeltje van Hamax. Het voorzitje Observer en het achterzitje Caress zijn het beste getest door de consumentenbond. Hamax is een Noors merk en grondige tests verzekeren dat de zitjes generaties lang mee gaan en goed blijven functioneren. Diefstal is eigenlijk niet mogelijk door het gebruik van een beugelslot. En dat is toch wel een groot pluspunt. Mijn oude fietsstoeltje kon je er zo uit klikken. Ik ben wel eens bang geweest met een baby op mijn arm naar mijn fiets te lopen en mijn fiets zonder zitje aan te treffen. Dat is nu zonder speciaal sleuteltje niet mogelijk.

    Het achterzitje is voorzien van reflectoren, waardoor je beter zichtbaar bent in het verkeer en beide stoeltjes zitten erg comfortabel vanwege het gebruik van speciale kussentjes. De rugleuning van het achterzitje kun je in ligstand zetten, zodat je kindje lekker en veilig achterop de fiets kan slapen.

    Het monteren van het voorzitje ging erg gemakkelijk. Ik heb het helemaal zelf zonder hulp kunnen doen. En dat zegt wat! De voetsteuntjes zijn makkelijk in hoogte verstelbaar, zodat je zelfs als je twee verschillende kindjes in het stoeltje vervoert, de beentjes op de juiste hoogte kunt vast zetten. En bij de voetsteuntjes zitten bandjes, om de voetjes vast te zetten, zodat ze er niet mee kunnen rond trappelen. De riempjes zijn makkelijk te verstellen en zijn erg stevig. Ook is het riempje met 1 hand los te klikken. Wat voor mij echt een eis is, omdat ik vaak met 1 hand mijn fiets nog vast moet houden. En op mijn moederfiets heb ik nog alle ruimte tussen het zadel en het stoeltje. Wat het op- en afstappen makkelijker maakt. Ik ben erg blij met dit mooie fietsstoeltje en ik weet zeker dat we nog heel veel fijne en veilig fietstochtjes kunnen maken de komende tijd.

    Waar te koop?

    De fietszitjes van Hamax zijn in Nederland verkrijgbaar via www.hamax-shop.nl vanaf € 89,95 voor een voorstoeltje en vanaf € 159,95 voor een achterzitje. De zitjes worden gemiddeld binnen 3 werkdagen gratis thuisbezorgd via de website. Maar helaas is er bij ons niet geprobeerd om het thuis af te leveren, maar moest ik al direct naar een pickup parcel om het pakketje op te halen. Dat was wel een nadeel, maar de doos is niet heel groot, dus ik had het zelfs op de fiets (zonder kinderen) op kunnen halen als dat nodig zou zijn. Ik weet niet zeker of dit altijd het geval is.

    Vind jij fietsen met je baby ook zo leuk?

     

  • Fietsen met je baby

    Fietsen heb ik altijd veel gedaan. Ik was 24 toen ik mijn rijbewijs haalde en voor die tijd was ik altijd aan het fietsen. Toen ik 12 kilometer verderop een baan vond op mijn 18e, kwam ik erachter dat het openbaar vervoer die kant op te wensen overliet. Dus stapte ik op de fiets. Dag in dag uit. Na een paar weken lubberde mijn broeken om mijn benen heen. Ik viel af, zonder iets aan mijn voeding te veranderen. Dat motiveerde lekker!

    Fietsen heb ik dus altijd graag gedaan. Weekboodschappen doen, deed ik op de fiets. Met 2 volle boodschappentassen aan mijn stuur, mijn fietstassen vol en een rugzak vol boodschappen reed ik naar huis. Met veel gezucht en gesteun van Joost. Want hij begreep niet dat ik zoveel spullen kon meenemen op de fiets, zonder te vallen. Tijdens de zwangerschap moest ik het fietsen opgeven. Maar dat gaf niet. Ik had immers mijn auto en mijn scooter. Ik kwam overal waar ik wilde komen en mijn fiets stond stof te happen in de schuur.

    De laatste tijd miste ik het. Ik keek ontzettend uit naar het moment dat Luuk zelfstandig kon zitten. Want dan mocht hij mee op de fiets! Fietsen met je baby leek me zo ontzettend leuk!  Ik ben van plan een goede moederfiets te kopen. Maar tot die tijd heb ik een fietsstoeltje (via Marktplaats) op mijn huidige fiets gedaan. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Luuk ging mee op de fiets. Naar de Gamma. 3,5 kilometer in totaal heen en terug. Prima te doen. Ik moest wel even wennen aan het fietsen met een baby aan mijn stuur. Maar Luuk vond het prachtig.

    fietsen01

    En wat was het prachtig weer afgelopen weekend. Zondag besloten we dus onverwachts bij mijn vader op visite te gaan. In totaal 14 kilometer fietsen. Misschien wat ver voor Luuk. Maar hij bleef kletsen en lachen op de fiets. Dus fietsten we door. Na wat spelen en lachen en een slaapje over te hebben geslagen fietsten we ook weer met een lachende Luuk terug naar huis aan het eind van de middag. We hebben de smaak te pakken! Ik had wel een houten kont, maar nam mezelf voor om te proberen iedere dag een stuk te fietsen.

    Gisteren gingen we ook weer fietsen. Ik heb mijn scooter verkocht en we moesten nog even het papierwerk in orde brengen, dus besloot ik op de fiets naar het dorp te gaan en gelijk wat boodschappen te doen. En als we dan toch al halverwege zijn, is het wel zo leuk om ook oma even met een bezoekje te verrassen.

    Fietsen02

    We gingen op pad. Klaar om weer ruim 15 kilometer te fietsen. Luuk vond het weer leuk. Maar merkte ook dat hij meer kan bewegen als hij in het fietsstoeltje zit. Dat was voor mij wel even wennen. De heenweg ging super. Tot we bijna bij mijn moeder waren. Ik voelde mijn achterband zacht worden en besloot de laatste 500 meter te lopen met de fiets aan mijn hand. Mijn band bleek lek.

    Gelukkig vond de buurman van mijn moeder het niet erg om mijn band even gauw te plakken. Na een uurtje of twee besloot ik dus weer terug naar huis te fietsen met Luuk. Hij had weer een slaapje overgeslagen en was helemaal niet meer in zijn hum. Dus begon de eerste kilometer flink te huilen en te jengelen. Maar ineens viel hij in slaap.

    Fietsen03

    Hij zakte steeds dieper in slaap en lag uiteindelijk met zijn hoofd op mijn arm. Ik vond het wel prima. We waren halverwege en ik verbaasde me over het feit dat het fietsen me zo makkelijk af ging. Terwijl ik ruim een jaar niet had gefietst. Blijkbaar verleer je ook het langere afstand fietsen niet. We reden ons dorp in en ik voelde weer mijn achterband zacht worden. Ik stapte af en zag dat mijn band al vrijwel gelijk leeg was. De laatste 1,5 kilometer kon ik dus lopen. Weer met mijn fiets aan de hand. En deze keer ook nog een slapende baby op mijn arm.

    Fietsen04

    Fietsen05

    Het zag er absoluut niet comfortabel uit, maar ik wilde hem ook niet wakker maken. Met spierpijn in mijn arm kwam ik thuis aan. Nadat ik veel onbeschofte mensen tegenkwam op straat. Allemaal hadden ze commentaar over het feit dat Luuk zat te slapen in zijn fietsstoeltje en ik niet aan het fietsen was, maar liep. In plaats van dat ze me hulp aanboden hadden ze commentaar. Je begrijpt dat ik na het commentaar van meneer nummer 3 niet aardig meer kon reageren.

    Wat een dag hebben we achter de rug. Maar we zijn wel lekker aan het fietsen. Het is echt genieten geblazen. Waar ik het eerst altijd al leuk vond om alleen te fietsen. Is het nu nog veel gezelliger om samen te fietsen. Om te kijken naar de dingen die Luuk vol interesse bekijkt. Om te luisteren naar de geluidjes die hij uitkraait vanuit zijn stoeltje. Om te zien hoe hij steeds beter durft te bewegen. En het feit dat hij in slaap valt op de fiets, zegt ook eigenlijk dat hij zich ook prima kan ontspannen op de fiets. Ook niet onbelangrijk!

    Weer een mijlpaal achter de rug. Het gaat hard met de kleine man. Ik ben benieuwd waar de volgende ‘eerste keer’ mee te maken zal hebben. Ik gok met Sinterklaas. Tenzij hij voor die tijd ineens begint te staan ofzo. Het is nog spannend welke ‘eerste keer’ er eerder is. Hij is hard op weg naar allebei! Wordt vervolgd…