mamakletst.nl

Tag: persoonlijk

  • Blote mama buik van Nadezda

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. In deze blote mama buik rubriek zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Nadezda laat haar buikvet bevriezen in de hoop dat het sneller weggaat. 

    Wie ben je?

    Nadezda, ik blog onder de naam Carrieremamma. Ik heb een zoontje. Ik ben docent aan de Hogeschool van Utrecht en woon samen met Jawie.

    Hoe oud is je zoontje?

    Hij is nu 29 weken oud.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik was redelijk tevreden, maar welke vrouw is nou altijd tevreden. Ik deed aan fitness, yoga en lette op wat ik at.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik kwam in het begin heel snel aan. Doordat ik zo misselijk was ging ik de hele tijd preventief eten om de misselijkheid tegen te gaan. Daarna kwam ik gelijkelijk aan, mijn buik groeide mooi en werd gelukkig niet mega groot. Ik ben bij elkaar 14 kilo aangekomen. 

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    De eerste 7 kilo gingen heel snel, maar de laatste 7 gaan vreselijk langzaam. Ik ben op dit moment niet tevreden en daarom doe ik nu een afvalpoging bij Ladyline waar ik o.a. ook mijn vet op mijn buik laat bevriezen zodat het sneller weg gaat. Ik hoop voor de zomer in ieder geval 5 kilo kwijt te zijn!

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    De zichtbare veranderingen vallen gelukkig erg mee behalve dan dat ik nog steeds 7 kilo zwaarder ben dan dat ik was. Ik heb geen striae gekregen, m’n borsten zijn wel wat slapper.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Dat snap ik heel goed. Ik snap nu ook niet dat ik voor de zwangerschap ook wel wat kilo’s kwijt wilde. Nu kan ik alleen maar denken, wat was ik toen dan slank! En wat jammer dat ik het niet wat meer gewaardeerd heb. Zwanger zijn is ook niet niks voor een lichaam. Alles veranderd, je krijgt vaak veel ongemakken en ook na de zwangerschap ben je niet een, twee drie jezelf.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Wacht niet te lang met uitstellen van het proberen te verliezen van de kilo’s  (als die je in de weg zitten). Hoe langer ze blijven zitten hoe moeilijker zee er af gaan. En zeg nou zelf, wat is het lekker om die zwangerschapskleding weg te kunnen doen en je gewone outfit weer aan te kunnen doen. Ik kijk er naar uit!

    Bedankt voor het meedoen Nadezda. Ik had nog nooit gehoord van het bevriezen van je buikvet, maar hopelijk gaat het je brengen wat je ervan verwacht.

    Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen. 

  • Maagverkleining – Hoe reageert mijn omgeving?

    Misschien vond ik het inlichten van mijn omgeving nog wel spannender dan dat ik de stap naar de huisarts heb gezet om te praten over een maagverkleining. Ik was bang voor vervelende reacties, het is nogal een ingrijpende operatie en veel mensen vinden opereren in een “gezond lichaam” (voor zover morbide obesitas gezond is…) niet oke. Maar hoe reageert mijn omgeving nu echt? Zoals ik had gedacht van te voren?

    Vriendinnen

    Als allereerste vertelde ik het niet aan mijn naaste familie, maar aan vriendinnen. Vooral aan Marije, zij heeft me echt de aanloop naar de huisarts zien maken en stimuleerde en steunde me enorm. Zij heeft zelf een Gastric Bypass gehad en weet dus als geen ander hoe het is om deze stap te zetten. Ook vertelde ik het aan andere vriendinnen, waarbij de een positiever reageerde dan de ander. Er was zelfs iemand die zei “Jeetje, dat is wel kiezen voor de makkelijke weg he?”. Dat kwetste me enorm, want als iets het niet is, dan is het wel een makkelijke weg. Het is en blijft keihard knokken, kilo’s raak je nooit zomaar kwijt, helaas. Was het maar waar!

    Mijn naaste familie

    Het inlichten van mijn naaste familie vond ik best spannend. Ouders, schoonouders, aanplak zussen en mijn broertje. Maar vrijwel iedereen reageerde positief. Natuurlijk hebben ze zo hun zorgen, maar come on, het zou raar zijn als ze dat niet zouden hebben. Het is en blijft een operatie. En iedere operatie brengt risico’s met zich mee. Maar juist mijn naaste families zien hoe ik de afgelopen jaren steeds meer heb geworsteld met mijn overschot aan kilo’s en steunt me dus door en door. Fijn! Want ik ga ze nog heel hard nodig hebben voor en na de operatie. Tillen is uit den boze de eerste periode, dus ik zal her en der toch hulp nodig hebben. Maar dat komt vast en zeker goed.

    Joost weet natuurlijk al van begin af aan dat dit is wat ik graag wil en hij begrijpt het. Hij blijft herhalen dat hij me mooi vindt zoals ik ben, maar vindt het veel belangrijker dat ik ook goed in mijn vel zit. Ik bof enorm met hem, hij steunt me waar nodig en, ook al heeft hij natuurlijk ook zorgen, staat volledig achter deze keuze.

    Keuzes maken en afscheid nemen

    Van sommige mensen die mijn keuze enorm afkraakten, heb ik deels afscheid genomen. Vriendschappen zijn belangrijk, vriendschappen betekenen ook dat je best kritisch naar elkaar mag zijn. Maar iemands keuze volledig afplassen is in mijn ogen niet nodig. Met enkele van hen heb ik dus geen contact meer. Het houdt me nu eenmaal bezig en als mensen niet begrijpen dat ik het er veel over heb, dan is geen contact beter. Daarentegen heb ik ook meer contact gekregen met andere vrouwen. Ik heb via social media vrij veel mensen “om me heen” die ook voor een maagverkleining gekozen hebben. Open zijn over deze keuze, zorgt voor veel reacties, nieuwe vriendschappen zelfs. En dat is erg fijn. Een vriendin vatte het laatst mooi samen, dat het juist zo fijn is dat ik nieuwe mensen ontmoet, die precies weten wat ik doormaak en nog ga doormaken. Iets dat mensen die deze keuze niet maken of gemaakt hebben, wellicht nooit helemaal zullen begrijpen.

    Begrip en (h)erkenning is wat ik nu zo nodig heb. Gelukkig krijg ik dat van de meeste mensen om mij heen en daar ben ik heel erg blij mee.

  • Blote mama buik van Ilona

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. In deze blote mama buik rubriek zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Ilona is sinds ze 3 maanden zwanger was alleenstaand en voed haar zoontje dus alleen op. Voor de striae op haar buik heeft ze micro needling therapie. 

    Wie ben je?

    Mijn naam is Ilona van Roon (@ilona_xlove op Instagram) en ik ben 20 jaar oud. Op 13-07-2016 ben ik moeder geworden van mijn zoontje Milano-Rylan. Momenteel volg ik nog een opleiding tot pedagogisch medewerker kinderopvang. Ik ben zwanger geraakt tijdens mijn opleiding en dus ben ik er een halfjaar uit geweest door mijn zwangerschapsverlof. Ik had een vaste relatie met mijn (ex-)partner toen ik zwanger werd. Door omstandigheden is deze relatie beëindigd toen ik 3 maanden zwanger was en sindsdien voed ik mijn zoontje alleen op.

    Hoe oud is Milano-Rylan nu?

    Hij is nu een half jaar en 2 weken oud.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Al vanaf dat ik een puber was ben ik altijd volslank geweest. De vormen die een vrouw wilt hebben, heb ik en daarom was ik voor mijn zwangerschap tevreden over mijn lichaam. Ik heb nooit echt van sporten gehouden en dat doe ik nu dus ook niet. Ik zit 2 dagen per week op school en loop 3 dagen stage en ben natuurlijk mama, dus ik beweging ben ik zeker!

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Het meest bijzondere van de zwangerschap vond ik het proces van het groeien van een kindje in je eigen buik. Het idee dat er een klein mensje, je eigen kleine mensje in je kan groeien is geweldig! Ik was erg benieuwd hoe snel een buik zou groeien als je zwanger zou zijn. Ik genoot heel erg van het feit dat Milano in mijn buik groeide. Erg bijzonder vond ik dat alles groter begon te worden (je buik uiteraard), maar ook je billen, je heupen en je benen worden groter. Ik was super trots op mijn buik en voelde me dan ook super trots als mensen naar mij keken. Mijn lichaam veranderde niet heel erg veel gedurende de zwangerschap. Zo rond de 30 weken merkte ik dat ik veel begon aan te komen en ik begon vocht vast te houden. Ik kwam zo ongeveer 1,5 kilo per week aan vanaf die tijd. In totaal ben ik 25 kilo aangekomen tijdens mijn zwangerschap. In de laatste week van mijn zwangerschap begon ik wel erg veel vocht vast te houden en ook mijn bloeddruk steeg heel erg hoog. Ik ben dan ook een aantal keer extra naar de verloskundige daarvoor geweest. Tijdens de laatste controle ben ik doorgestuurd naar de verloskundige in het ziekenhuis. Daar ben ik uiteindelijk opgenomen met een zeer ernstige pre-eclampsie. Dit verklaart dus achteraf ook waarom ik veel vocht vasthield en ik moest direct bevallen. Het was hoogzomer toen ik zwanger was, dus ook daardoor was het vocht erger.

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Toen ik net bevallen was moest ik erg wennen aan het feit dat ik geen grote buik meer had. Ik had echt een grote buik dus toen Milano geboren was had ik los vel bij mijn buik. Ik ben al snel weer al het gewicht verloren doordat ik borstvoeding gaf. Mijn kleding maat is erg veranderd na mijn bevalling en dus moest ik ook andere kleding omdat mijn broeken voor de bevalling te klein zijn geworden. Doordat ik een aantal maanden na de bevalling weer ben begonnen met anticonceptie ben ik daardoor weer iets aangekomen maar niet extreem.  Ik heb zeker wel een aantal maanden moeten wennen aan mijn eigen lichaam. Doordat ik pre-eclampsie heb gehad , heb ik af en toe nog steeds hele erge tintel benen. Nu ik terug kijk op mijn bevalling ben ik erg blij dat alles goed is verlopen en ik het na kan vertellen. Mijn lijf heeft een flinke klap gehad en dus ben ik nog steeds aan het herstellen. Als ik veel heb gedaan bijvoorbeeld overdag dan moet ik echt rustig aan doen want dan voel ik het aan mijn benen. Ik ben erg blij met mijn lichaam zoals hij nu is, ik ben er lichamelijk goed uitgekomen.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Doordat ik in de laatste weken van mijn zwangerschap veel ben aangekomen kon mijn huid dit niet aan en dus heb ik erg veel striae gekregen. De striae heb ik in mijn zij , op mijn buik , op mijn bovenbenen en een klein beetje op mijn rug. De striae is van iets heel moois door de geboorte van mijn mooie zoontje Milano maar omdat ik nog maar 20 jaar ben vind ik het zonde om hier niks aan te doen. Daarom ga ik dus maandelijks naar een huidspecialist voor een behandeling van de striae dit heet (Micro needling therapie) hierdoor worden de striae minder en niet heel erg meer zichtbaar. Ik ben erg tevreden met deze behandeling en ik heb er dan ook al redelijk veel gehad. Ik zie zeker resultaat van deze behandeling omdat de littekens echt lichter zijn geworden en minder rood. In mijn zij heb ik hele diepe striae gekregen en deze moeten dan ook iets langer behandeld worden. Mijn borsten zijn zeker een maat vergroot en ook mijn benen zijn steviger geworden.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik begrijp heel goed dat vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap omdat je , je eigen lichaam echt opnieuw moet leren kennen. Je hebt opeens geen buik meer en de huid van je buik moet dan ook weer terug komen op zijn plek. Dit hele proces duurt lang maar als je erdoor heen bent, ben je erg trots op jezelf! Ik zelf zat na de bevalling ook nog niet gelijk lekker in mijn vel omdat mijn hele lichaam anders was. Als ik naar mijn mooie zoontje Milano kijk ben ik apetrots op mezelf hoe ik dit gedaan hebt. Milano is mijn alles en door hem voel ik mij niet meer onzeker over mijn lichaam. Hoe ik zie hoe hij allerlei nieuwe dingen leert en gaat doen is zo leuk om te zien!

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Als je net bevallen bent gaat al je tijd (Begrijpelijk!) naar je kindje. Als je kindje een paar maanden oud is moet je ook even aan jezelf denken hoe moeilijk dat soms ook is omdat je het liefste altijd bij je kindje blijft. Ik herken dat wel het liefst ben ik elke dag en elk uur bij mijn zoontje maar ik moet ook naar school/stage om mijn diploma te halen, des te heerlijker is het om weer thuis te komen en lekker te gaan knuffelen. Om wat tijd voor jezelf vrij te maken kan je bijvoorbeeld een oppas regelen voor je kindje en er zelf even uit gaan met wat vrienden/vriendinnen of natuurlijk met je partner. Gun jezelf ook wat vrije tijd doormiddel van leuke uitjes/etentjes dit zorgt ervoor dat je lekker in je vel blijft zitten en je kindje heeft er veel meer aan als je zelf ook lekker in je vel zit!

    Bedankt voor het meedoen Ilona! Hopelijk gaat de micro needling therapie je helpen van de ergste striae af te komen!

    Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen. 

  • Blote mama buik van Klien

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. In deze blote mama buik rubriek zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Klien werd zwanger van haar Tinderdate en haar lichaam is na de zwangerschap exact hetzelfde als daarvoor!

    Wie ben je?

    Mijn (roep)naam is Klien. Dat is overigens ook de enige naam die iedereen van me kent hoor. Ik ben op m’n 35ste (nog net) moeder geworden van Dex. Een zeer welkome, maar vooral onverwachte zwangerschap van mijn Tinderdate die ik dertien maanden kende toen Dex werd geboren (na vier maanden was ik al zwanger!). Voor de liefde en de zwangerschap ben ik op stel en sprong verhuisd. We wonen en zijn echt gelukkig samen in Nijmegen. Ik werk vier dagen in de week als docent communicatie aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en ben daarnaast Mom in Balance trainer voor een groep zwangere dames en voor dames die net weer gaan sporten na de bevalling. Sport is de enige, echte rode draad in mijn leven. Het is mijn passie, mijn uitlaadklep en mijn overleving.

    Hoe oud is Dex?

    Dex wordt in maart 2.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Over mijn lichaam ben ik nooit echt onzeker geweest. Natuurlijk wel de ‘standaard’ onzekerheden die volgens mij iedere vrouw wel kent. Maar over het algemeen vond ik dat ik niks te klagen had en heb.

    Overigens geloof ik dat sport echt zorgt voor meer zelfvertrouwen. En dan doel ik niet alleen op de lichamelijke effecten die het heeft voor je figuur. Maar vooral het mentale stuk wordt zoveel krachtiger als je beweegt!

    Tijdens de zwangerschap ben ik blijven sporten, wel op een lager pitje.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Zwanger zijn vond ik niet heel fijn. Al had ik een prima zwangerschap tot 36 weken. Daarna werd het minder prettig door pre-eclampsie die ook na de bevalling niet zomaar weg was. Maar goed, los daarvan mag ik niet klagen! In totaal ben in 13 kilo aangekomen, maar Dex is dan ook al geboren met 37 weken.

    Naast mijn buik groeiden vooral mijn borsten enorm. Dat vond ik wel leuk voor even. Maar heel eerlijk zat alles wel al vanaf week 24 ongeveer in de weg. In die periode ben ik ook verhuisd – waarbij ik nauwelijks mocht helpen – en gestopt met hardlopen. Het was al met al een zeer hectische periode!

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Er is niks veranderd aan mijn lichaam. Raar maar waar. En dat op mijn leeftijd! Mijn gewicht is gelijk, maar ook mijn vormen zijn nog hetzelfde al voorheen. Geen andere kledingmaat, geen grotere voeten. Het is alsof er niks gebeurd is. Mede dat maakt dat ik wel opzie tegen een eventuele tweede, haha.

    Overigens vind ik het wat lastig als vrouwen na een zwangerschap zomaar accepteren dat ze zwaarder zijn. Vooral met het argument dat ze er iets moois voor terug hebben gekregen. Dat laatste vind ik uiteraard ook. Maar daarnaast vind ik ook dat je naast moeder nog vrouw mag zijn en ook sexy! Niet dat zwaarder zijn niet sexy betekent overigens. Zo bedoel ik het niet.

    Moeite doen er goed of zo goed mogelijk uit te zien, maakt je al mooier. En voor mij hoort daar lichaamsbeweging bij. Zelfs in vijf minuten per dag kun je iets doen waardoor je je lichamelijk en geestelijk zoveel sterker voelt. Sporten was ook mijn redding het eerste jaar met veel te weinig slaap en een huilbaby. Ik heb zelfs een hardloop-buggy (ik klinkt wel echt verslaafd 😉 gekregen. Dex en ik genieten hier nog steeds iedere week van.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borst of benen?

    Nee.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik snap dat echt heel goed. Niemand kan zich echt voorbereiden op de komst van een kind. Wat er gebeurt als zo’n kleintje er eenmaal is, is echt niet te beschrijven. En daar hoort onzekerheid mijns inziens zeker bij!

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Ehm… bewegen dus. Op wat voor manier dan ook. Actief in de buitenlucht of binnenshuis of in de sportschool… Lekker wandelend met kindje of bootcampen in het park. Alles kan. Al is het vijf minuten per dag; die tijd voor jezelf betaalt zich dubbel en dwars terug in je gevoel van eigenwaarde. En dat is iedere vrouw – moeder of niet – waard!

    Bedankt voor het meedoen Klien!

    Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen. 

  • Blote mama buik van Wilma

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. In deze blote mama buik rubriek zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Wilma had op haar 18e een eetprobleem en viel na haar bevalling alweer heel snel veel kilo’s af. De antwoorden op onderstaande vragen zijn overigens al een aantal maanden geleden gegeven. Inmiddels is Wilma zwanger van haar tweede kindje!

    Wie ben je?

    Mijn naam is Wilma en ik ben 22 jaar oud. Ik heb een meisje van 1 jaar oud. Ik blog op Wilmaaa en ga in 2016 een avondopleiding tot kapper volgen. Door ziekte kon ik mijn opleiding niet afmaken, vandaar dat ik nu geen diploma heb.

    Hoe oud is je dochter?

    Zij is 1 jaar oud en heet Yarah.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik heb een eetprobleem gehad rond mijn 18e, dus heel positief was dat toen niet. Het ging een stuk beter voordat ik zwanger werd, mede doordat ik meer zelfvertrouwen kreeg. De ene dag vond ik mezelf wel mooi en de andere dag een stuk minder.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik vond mezelf prachtig, ik was enorm trots op mijn buik. Heel fijn vond ik het om eindelijk niet op kwabjes e.d. te hoeven letten. Wel wilde ik niet meer dan 12 kilo aankomen, haha dat was een soort doel. Uiteindelijk ben ik dat precies aangekomen, dus helemaal prima!

    IMG_8071

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Het is dus nu iets meer dan een jaar geleden en ik vind mezelf mooi. Ik viel heel erg af na de bevalling, mede door de borstvoeding denk ik. Mijn energie sloop weg en dat was niet goed voor mijn gezondheid. Mijn gezondheid was namelijk niet al te beest. Ik weeg nu iets minder dan voor de zwangerschap. Mijn borsten zijn kleiner, dat moest ik wel accepteren.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Nee dat valt allemaal dik mee, ik heb goed gesmeerd in de zwangerschap, wellicht heeft dat geholpen. Wel heb ik nu slappe kleinere borsten waar ik van baal, maar hé ik heb een prachtig meisje, dus dat was het allemaal waard.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik snap het heel erg goed! Ik had veel plannen gemaakt van te voren, ik zou veel gaan sporten en buikspieroefeningen gaan doen. Eigenlijk was ik al onzeker van te voren. Het pakte alleen allemaal anders uit en de kilo’s vlogen er vanzelf af, eigenlijk zelfs teveel. Het is dat het bij mij zo makkelijk ging, maar anders zou ik hoe dan ook tijd hebben vrij gemaakt om weer een lichaam te krijgen die ik mooi vind en kan accepteren. Ook moet je accepteren dat het nooit hetzelfde wordt, want hebt een kindje op de wereld gezet en dat is niet niks. Het is alleen soms moeilijk allemaal in te plannen om gezond te eten en te sporten. Ik zou het alleen wel doen, gewoon voor jezelf, omdat je het waard bent. Ook zou ik wel positief over jezelf blijven, anders gaat je eigenwaarde er helemaal aan. Ieder persoon is prachtig en uniek! Probeer jezelf te accepteren en blijf goed voor jezelf zorgen.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Goed voor jezelf te blijven zorgen! Dan hoef je echt niet een strak lijf te hebben, maar het geeft je wel een goed gevoel.

    Bedankt voor het meedoen Wilma! En ik wens je een hele fijne tweede zwangerschap, hopelijk voel je je snel beter.

    Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen. 

  • Mijn Gastric Bypass

    Het is alweer vier jaar geleden dat ik een Gastric Bypass heb ondergaan. Veel mensen zien dit als een makkelijke uitweg, want waarom zou je niet gewoon afvallen? Gewoon even je maag kleiner laten maken en alles gaat vanzelf. Maar niets is minder waar. Laatst las ik reacties op internet over Sonja Silva die dezelfde operatie heeft ondergaan en die reacties waren totaal niet vriendelijk. 

    Wat is een Gastric Bypass?

    Met een Gastric Bypass wordt de maag verkleind en het spijsverteringskanaal wordt omgelegd. De maag wordt ongeveer het formaat van een kiwi en de darm wordt aan dit nieuwe maagje vastgemaakt. De oude maag blijft bestaan, want deze zal ervoor zorgen dat het maagzuur bij het eten samenkomt zodat er een normale spijsvertering zal zijn.

    DSC05061

    De operatie zelf heeft grote impact op mij gemaakt. Voor de operatie woog ik 127 kilo. De meeste dieten die er te vinden zijn heb ik wel geprobeerd, maar zonder gewenst en blijvend resultaat. Ik viel wel af, maar het kwam er net zo hard weer aan en soms zelfs meer. Ondanks dat alles rustig volgens de schema’s afgebouwd werd.

    Mijn gezondheid kwam in gevaar en daardoor besloot ik de knoop door te hakken en toch deze operatie te ondergaan. Online zocht ik naar informatie en ik kwam bij een ziekenhuis in Amsterdam terecht. Ik maakte een afspraak en het traject ging van start. Eerst een kennismakingsgesprek en daarna nog een informatie avond. Wat kwam er veel bij kijken zeg. Het is niet zomaar een operatie, maar je hele levensstijl wordt veranderd. Of je het nu wil of niet, er is geen ontkomen meer aan. Er vielen zelfs woorden als overlijden en risico’s. Hier schrok ik wel van, maar toch zette ik door.

    voor de operatie

    Mijn hele voortraject is begonnen in augustus 2011 en in oktober van datzelfde jaar moest ik langs verschillende artsen om te kijken of ik wel in aanmerking zou komen. Eindelijk kreeg ik in januari mijn eindgesprek, dat wordt ook wel het ja/nee gesprek genoemd. En ik kreeg een ja! Wat was ik blij zeg, ik kon eindelijk mijn oude leven vaarwel zeggen.

    Op 26 maart werd ik geopereerd en na de kilo’s vlogen eraf. Ik zal je verder niet vermoeien met dit traject, maar het bestond uit veel opnieuw leren kennen van mijn lichaam. Wat kan ik wel en wat kan ik niet eten? En de dumpingen als het eten niet goed viel, waren erg vervelend. Wat kun je jezelf toch beroerd voelen. Na een half uur slapen voelde ik me meestal gelukkig wel weer goed. Inmiddels heb ik geleerd wat ik wel en niet meer kan eten. Echt luxe uit eten gaan zal niet meer gaan, want na bijvoorbeeld een kopje soep zit ik vol.

    Tegenwoordig ga ik voor de sushi/tapas, zo kan ik weinig eten en toch heerlijk genieten en een gezellig avondje hebben. Door vitamine tekorten ben ik vaak moe en heb ik weer extra injecties nodig zodat ik me weer beter ga voelen.

    13140601_10207773023696518_1496908291_n 13100971_10207773022296483_1700384912_n

    Inmiddels ben ik ook alweer een jaar de trotse moeder van Roxas, hij kan regelmatig meer eten dan zijn eigen moeder. Ik maak mezelf vaak genoeg zorgen of hij niet teveel krijgt of dat hij niet te zwaar is. Ik ben vaak bang dat hij mijn genen heeft en met dezelfde problemen en worstelingen als zijn moeder komt te zitten. Maar afgelopen week hadden we een afspraak bij het consultatiebureau en daar maakte ze zich zelfs zorgen om zijn BMI omdat deze te laag zou zijn. Nou ja, ik neem het maar met een korrel zout.

    Na al het afvallen heb ik mezelf een tattoo cadeau gedaan, een veer van een fenix, herboren uit eigen as en de tekst ‘Initium Novum’ erbij, dit betekent ‘een nieuw begin’. Wellicht heb je deze al eens voorbij zien komen in het blote mama buik artikel. Dit was voor mij echt het begin van een nieuw leven.

    IMG_0232

    Ooit zou ik nog wel mijn overtollige huid willen laten verwijderen, mits dit vergoed zal worden. Het totale kostenplaatje voor mijn benen, buik en armen zal zo rond de € 9000 zijn, als het al niet meer is en dat is mij net iets teveel. In september heb ik weer een controle afspraak en dan ga ik daar zeker naar informeren. Duim je mee voor me?

  • Blote mama buik van Tamara

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Tamara blogt zelf op The mommy diaries en is momenteel hoogzwanger van haar derde kindje.  

    Wie ben je?

    Ik ben Tamara, 24 jaar en mama van bijna 3 kindjes, Maxim, Floris en ik verwacht elk moment ons derde kindje, want ik ben 38 weken zwanger. Ik ben in het dagelijks leven thuismama voor de jongens en dus bestaan mijn dagen vooral uit de zorg voor de kinderen, het huishouden en alles daaromheen. Klinkt misschien een beetje saai, maar ik vind het wel heel bijzonder dat ik echt alles van mijn jongens heb meegemaakt de eerste jaren, (ook al zou ik stiekem nu wel weer eens aan het werk willen! haha).

    Hoe oud zijn Maxim en Floris?

    Maxim is 4 en Floris 2.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Eigenlijk was ik best tevreden, ik had wel momenten dat ik graag wat wilde afvallen, maar ik ben altijd heel blij geweest met mijn lichaam.

    Hoe kijk je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik kijk steeds vol bewondering naar mijn lichaam. Vooral nu ik zwanger ben van ons derde kindje, kan ik niets anders bedenken dan dat ik het heel erg bijzonder vind wat er allemaal gebeurt in mijn lichaam en dat het gewoon in staat is om van bijna niets een mensje te laten groeien. Die buik, daar ben ik ook heel erg trots op! Als moest ik er in het begin wel erg aan wennen dat hij ineens zo snel dikker werd!

    DSC_0150

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Ik heb een periode gehad na de bevallingen van de eerste en de tweede dat ik heel erg onzeker was, natuurlijk, je hebt striae, je vel is allemaal wat losser en je kunt gewoon zien dat je lichaam even tijd nodig heeft om te herstellen. Gelukkig verdween na een paar maanden die onzekerheid wel weer, al vond ik het stiekem toch wel heel erg dat ik wat dikker bleef. Maar goed, die overtollige kilo’s en striae weerhouden mij er echt niet van om gewoon in een bikini rond te lopen in de zomer!

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Ja ik heb vooral op mijn buik behoorlijk wat striae, die inmiddels wel veel lichter geworden is. Ook was ik voordat ik weer zwanger raakte nog steeds overal wat dikker dan ik zou willen. Ik had me voorgenomen nadat ik gestopt was met borstvoeding wat aan mezelf te gaan werken, maar dat is er, mede door een nieuwe zwangerschap niet meer van gekomen.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Op zich heel begrijpelijk, je lichaam word toch op bepaalde manieren ‘minder mooi’ van zwanger zijn. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat ze zo ontzettend blij was met haar lossere vel en striae! Haha. Maar echt, het is niet nodig om onzeker te zijn! Je lichaam heeft een topprestatie geleverd door een kindje te maken, dus je mag best trots zijn op je lichaam!

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Zoals ik al zei: wanneer je je onzeker voelt, bedenk dan wat een ontzettende prestatie jouw lichaam heeft geleverd. Er is een kindje in jouw buik gegroeid en uiteindelijk uit je buik gekomen. Je lichaam heeft tijd nodig om te herstellen, net zoals je zelfvertrouwen! Zolang je dat in je hoofd houd en wat geduld hebt, komt het met dat goed voelen ook wel weer goed!

    Bedankt voor het meedoen Tamara! En heel veel succes met de laatste loodjes. Ik ben toch zo benieuwd of je van een jongen of een meisje gaat bevallen!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.