Al tijdens de zwangerschap was ik ervan overtuigd dat ik onze baby heel erg veel zou gaan dragen in een draagdoek. Want zo is hij lekker dichtbij mama. Ik zou sneller merken wanneer hij honger heeft, meer contact hebben en bovenal mijn handen vrij hebben. In de kraamweek bestelde ik mijn draagdoek en ik begon daarna door middel van YouTube filmpjes te oefenen met knopen. Zo’n draagdoek is ideaal en ik was benieuwd hoe snel de kinderwagen zou gaan staan stof te vangen omdat deze ongebruikt in een hoek zou staan.
Het knopen van de draagdoek bleek minder moeilijk dan ik dacht. Op Facebook zijn er verschillende groepen waar je een foto kunt posten en op die manier advies kunt vragen. Heel handig, want budget voor een draagconsult hadden we niet. En al snel kon ik goed voelen of de draagdoek goed zat of niet.
De draagdoek bleek erg prettig voor de momenten dat Luuk darmkrampjes had. Als ik toch wat in huis wilde doen, of even wilde werken knoopte ik de doek en zo kon Luuk lekker tegen me aan slapen. Ook voor een familiedag in Utrecht was de doek onmisbaar. Ik zou niet weten hoe ik het met een kinderwagen had moeten doen die dag. Maar buiten dat lag de doek altijd maar zielig in een hoekje.
De kinderwagen bleek voor mij toch praktischer. Even gauw naar de supermarkt aan het einde van de straat, deed ik al snel alleen nog met de kinderwagen. Zo hoefde ik de boodschappen niet te tillen, maar kon ik deze onderin de kinderwagen leggen, of in het boodschappennetje stoppen. Een middagje winkelen was ook veel idealer met een kinderwagen. Want zo kon ik tenminste ook nog een pashokje induiken om geen miskopen te doen.
De zomer brak aan en ik heb het al snel warm. Ik ben gewoon warmbloedig en Luuk heeft dat precies hetzelfde. Ik nam Luuk mee naar een verjaardag en besloot hem in de draagdoek te doen. Het was nog maar net 20 graden en Luuk en ik zaten allebei ontzettend te zweten. Ik weet zeker dat we het allebei veel meer naar ons zin gehad zouden hebben als ik Luuk gewoon in de kinderwagen mee had genomen en hem gewoon op schoot had gehouden.
Al snel begon Luuk zich in alle hevigheid van me af te zetten als ik hem weer in de draagdoek deed. Hij wilde lekker om zich heen kijken en dat ging niet als ik hem op mijn buik geknoopt had. Rugknopen was nog een optie, maar na een aantal keer proberen hadden we daar ook al geen plezier meer in. Het voelde niet fijn, het zweet brak me uit en uiteindelijk besloot ik te gaan wandelen met Luuk in de kinderwagen. In de kinderwagen kletste Luuk op zijn manier de oren van het hoofd. Hij had het naar zijn zin en daardoor genoot ik ook van de wandeling.
De draagdoek ligt inmiddels al een aantal maanden keurig opgevouwen op de kast. Soms kijk ik ernaar en twijfel ik. Zal ik? Maar nee. Luuk is inmiddels al bijna 10 kilo zwaar en mijn rug is het niet gewend om hem op zo’n manier te dragen. Even gauw de kinderwagen pakken vind ik op dit moment veel praktischer dan te knopen met die ellenlange stukken stof.
En Luuk komt niets tekort hoor. Ik weet heel goed wanneer hij honger heeft, en we knuffelen heel wat af samen. Ik ben veranderd in een kinderwagenmoeder en ik vind het nog heerlijk ook! Misschien verandert het nog als er ooit nog eens een tweede mag komen.
Wat heeft jouw voorkeur? Een drager/draagdoek of een kinderwagen?
]]>