After-verbouwing stress

Terwijl ik de laatste zwangere dagen door kwam en lag te bevallen, waren er ondertussen verschillende bouwvakkers hard aan het werk in ons appartement. Zij gaven ons huis een nieuwe badkamer, wc, keuken, nieuwe ramen, een nieuw ventilatiesysteem, een extra isolatie wand in de slaapkamer, nieuwe stopcontacten, nieuwe stroomdraadjes en zorgden voor heel veel stof in alle ruimtes in huis. Een flinke verbouwing, wij zaten niet voor niets op de camping om op die manier zo min mogelijk last van stress te krijgen. 

Op 2 april was ons huis, na het harde werken van Joost en mijn moeder om alles gereed te maken, klaar voor mij en Luuk om thuis te komen. Dat is raar. Alles ruikt vreemd, het was een enorme puinhoop, maar wat was het heerlijk om een commode en een wieg bij de hand te hebben waar Luuk verzorgd kan worden en lekker kan slapen. En onze eigen televisie en ons fijne internet, want op de camping hadden we niks.. En ondertussen ruimden we de keuken in, gaven zoveel mogelijk spullen weer een plaatsje en pakten wat dozen uit. Tot het moment dat je er alleen voor komt te staan. Joost moest weer aan het werk, ik was thuis met Luuk en kreeg niets voor elkaar. Luuk sliep steeds een half uurtje en in dat half uurtje was ik allang blij dat ik mezelf en de salontafel of het aanrecht al had gefatsoeneerd.

En ik werd zo onrustig van al die dozen en troep overal. Als ik al een uurtje rust had, had ik geen idee waar ik moest beginnen. Toch probeerde ik het zoveel mogelijk los te laten, sprak met Joost af dat ik gewoon iedere dag moest proberen 1 vuilniszak vol spullen die weg kunnen te vullen en zo slonk de boel al snel. Toen we gisteravond ook nog eens al het grofvuil aan de weg konden zetten was ik zo blij, alle troep was weg en er kwamen bergen stof, kattenharen en bouwstof tevoorschijn. Maar dat komt nog wel, elke 5 minuten die ik nu iets kan doen, pak ik aan en ik geniet ineens van het poetsen en schoonmaken. Het lijkt wel of de nesteldrang die ik tijdens de zwangerschap niet had, nu ineens naar boven komt.

In plaats van pissig op mezelf te zijn dat ik bijna niets gedaan krijg, ben ik nu blij met elke kruimel die ik weg kan gooien. Loslaten is the key. Daarmee krijg ik veel meer gedaan. En langzaam aan kunnen we niet alleen genieten van ons gezin, maar ook weer van het huis waarin we wonen. Wat een heerlijk gevoel!

Uitgelichte afbeelding komt van Shutterstock.