Author: info@vandongen-online.nl

Mijn 3 beste & slechtste gewoontes of eigenschappen

Goede en slechte gewoontes of eigenschappen, we hebben ze allemaal. En over de slechte schrijf ik eigenlijk niet zoveel. Want wie wil daar nu de nadruk op leggen? Toch ga ik erover schrijven. Speciaal voor de 30 Day Blog Challenge.

Slechte gewoontes of eigenschappen. Het valt nog niet altijd mee om ze echt helder voor de geest te halen, omdat ik ze liever wegstop en doe of ik helemaal geen slechte eigenschappen heb. Maar ja, die hebben we allemaal! Het leek me handig om eerst maar met de slechte eigenschappen te beginnen en het artikel te eindigen met mijn goede eigenschappen, in de hoop dat de goede bij iedereen blijven hangen haha.

Slechte gewoontes of eigenschappen

Ik ben een slechte huisvrouw

Tja. Daar kan ik wel heel erg veel over vertellen, maar ik kan het ook niet doen. Ik ben gewoon echt niet goed in het huishouden. Ik vind het doodzonde van mijn tijd om de hele tijd met een poetsdoek rond te lopen. Want de tijd die ik aan het huishouden zou kunnen besteden, kan ik ook besteden aan het doen van leuke dingen. De kinderen, maar bijvoorbeeld ook mijn werk. Daar haal ik veel meer energie uit. Aan de andere kant erger ik me kapot aan rommel en kan ik me helemaal niet concentreren in mijn werk als het een rotzooi is. Dus eigenlijk moet het toch. Om rust in mijn hoofd te krijgen. Maar mijn hobby zal het nooit worden.

Ik ben minder attent dan ik zou willen

Zelf word ik altijd zo blij van kaartjes en berichtjes met verjaardagen of als ik bijvoorbeeld een wat lastigere periode in mijn leven heb. Maar zelf vergeet ik het altijd om een kaartje te sturen. Zo stom! Ik denk er wel aan hoor, een week van te voren. Vaak schrijf ik het zelfs op om het te doen later die week. En dan nog vergeet ik het. Er komt iets tussen en voor ik het weet is het al ‘s avonds laat en lig ik op mijn bed zonder een kaartje gestuurd te hebben. Zo jammer. En ik zou zo graag willen dat dat anders was. Dat zelfde heb ik trouwens ook met mensen bellen. Zo kan ik maanden voorbij laten gaan zonder een vriendin gesproken te hebben. Dat is wederzijds hoor en als we elkaar dan weer spreken is het helemaal prima. Maar toch is het jammer en helemaal niet nodig.

Ik zou minder tijd mogen doorbrengen op social media

Ach ja, het zegt al genoeg. Ik breng teveel tijd door op social media. Ik vind het veel te leuk om op Facebook rond te neuzen, nutteloze filmpjes te kijken, geinige uitspraken te liken. En ergens vind ik het blijkbaar ook leuk om alle berichten te lezen waar ik helemaal niks mee heb. Over de zwarte pieten discussie bijvoorbeeld of de Wilders fans die enorm racistische uitspattingen hebben. Ik erger me er echt kapot aan. En toch blijf ik het lezen. Want het zijn immers mijn “vrienden”. En ik kan het ergens niet over mijn hart verkrijgen sommige van hen uit mijn vriendenlijst te verwijderen. Maar nutteloos is het wel. Misschien moet ik binnenkort eens een social media vrije dag inplannen en kijken of dat bevalt. Dan heb ik gelijk weer blogmateriaal!

Mobiele telefoon foto via Shutterstock

Goede gewoontes of eigenschappen

Oke, je zou denken dat dit makkelijker is op te noemen dan mijn slechte gewoontes of eigenschappen, maar het valt nog niet mee om dit over jezelf te zeggen!

Ik sta voor je klaar

Nou ja, niet voor iedereen hoor. Je moet wel een plekje in mijn hart hebben, anders vind ik het zonde van mijn tijd haha. Maar over het algemeen sta ik voor heel erg veel mensen klaar. Altijd. Op de dag, maar ook midden in de nacht. Het maakt niet uit. Ik zal niet altijd iets voor iedereen kunnen doen, maar luisteren kan ik wel. Adviezen geven als het nodig is ook, maar bovenal luisteren en iemand zich gehoord laten voelen. Zelf vind ik het ook altijd erg fijn als dat andersom gebeurt.

Ik ben een harde werker

Ik moest even terugrekenen, maar ik werk inmiddels alweer vier jaar volledig voor mezelf. Al die tijd ben ik niet meer in loondienst geweest en dat bevalt goed! Het nadeel van zelfstandig ondernemer zijn is toch wel dat je vaak en heel veel werkt. Het gebeurt dan ook maar zelden dat ik ‘s avonds niet zit te werken. Ik kan wel zeggen dat ik een harde werker ben. Overigens ben ik dat in loondienst ook altijd geweest hoor. Alleen nu heb ik echt geen rem en kan ik de deur niet achter me dichttrekken en de werkdag afsluiten.

Ik ben direct

Dit is misschien wel mijn beste, maar tegelijkertijd ook een niet zo’n hele fijne eigenschap. Ik ben direct. Iedereen weet heel erg goed wat ie aan me heeft. Vind ik je niet aardig, zal ik niet doen alsof het wel zo is. Vind ik je wel aardig, dan laat ik je dit ook weten. Mijn hart ligt op mijn tong en ik zeg vaak dingen zonder er eerst over na te denken. Dat werkt ook wel eens tegen me. Maar ik denk ook wel dat het mijn kracht is. Ik doe er dan ook weinig voor om het te veranderen.

En wat is jouw beste eigenschap?

Dit is opdracht 10 van de 30 Day Blog Challenge. Met de 30 Day Blog Challenge NL, komen de 30 bovenstaande blogonderwerpen voorbij op MamaKletst. Niet in 30 dagen achter elkaar, maar wel in de komende maanden. Lees hier meer over de challenge.
]]>

8 November 2016
Maik’s geboortekaartje

Wat vond ik het deze keer vreselijk moeilijk om een geboortekaartje uit te kiezen. Op de Negenmaandenbeurs, toen nog heel pril zwanger, deed ik al inspiratie op en daardoor had ik bepaalde ideeën in mijn hoofd. En Joost vond ze geen van allen leuk. Nee he! Het duurde dan ook een tijdje tot we het perfecte kaartje gevonden hadden. Maar gelukkig waren we nog op tijd. Natuurlijk wil ik jullie, nu iedereen het kaartje ontvangen heeft, ook het geboortekaartje laten zien.

Het kaartje is een enkel kaartje. 1 papier, zonder vouwen. Alleen maar een voor- en achterkant. Simpel, modern, maar ook een beetje speels. Op Luuk’s geboortekaartje stond een uil, dus wilden we voor Maik ook graag een dier. En een vosje doet je toch een beetje aan de herfst denken. Althans.. Mij wel! En Maik werd een herfstkind, dus dat past er goed bij.

In eerste instantie wilden we een kant en klaar kaartje kiezen, maar al snel kwam er het besluit zelf aan het ontwerpen te slaan. Want de kaartjes waren het allemaal net niet. Totdat ik urenlang bezig was geweest met een kaartje, met bovenstaand vosje erop en ik na het opslaan bleek het verkeerde opgeslagen te hebben. Dag kaartje! Ik had totaal de energie niet om het nog eens helemaal overnieuw te maken, dus besloten we bij Hippe Geboortekaartjes dit kaartje aan te passen naar onze eigen wensen. Vooral het chevron achtergrondje moest in een andere kleur. Mint! Want dit vinden we nu eenmaal allebei een mooie kleur. En het past ook zo leuk bij de rest van het kaartje.

Toen de kleuren en de positie van de afbeeldingen helemaal naar wens waren, kwam de moeilijke klus om alle tekst die we erop wilden hebben erop te krijgen. Dat is nog niet zo makkelijk met alleen maar een voor- en achterkant kan ik je vertellen. In plaats van een gedichtje van verschillende zinnen, besloten we daarom alles kort maar krachtig te houden. Maar wel met een tekst waar wij allebei volledig achter stonden uiteraard.

Op de voorkant van het kaartje staat Maik’s naam met daarboven: “Hoera! Onze zoon is geboren!” en onder zijn naam staat zijn geboortedatum.

Op de achterkant van het kaartje staat de volgende tekst: “Grote avonturen beginnen klein”. Geen uitgebreid gedichtje zoals ik al zei. Maar wel een tekst die helemaal bij ons past. Onder dat zinnetje staat Maik’s voor- en achternaam, met daaronder weer zijn geboortedatum. En natuurlijk zijn lengte en gewicht. Met daaronder de tekst: “Bezoek vinden we heel fijn! Maar mag het na een telefoontje zijn?” speciaal voor het kraambezoek en ter voorkoming van onverwacht bezoek aan de deur.

Onder de grijze balkjes staan een linkje naar de cadeaulijst die ik van te voren aanmaakte, met cadeau ideeën. En natuurlijk ons adres en telefoonnummers. Ook staat Luuk’s naam hierbij.

We kozen er bewust voor geen kaartje uit naam van Luuk te nemen, met daarop “hoera ik ben grote broer” of iets in die trant. Gewoon omdat we dat niet leuk vinden. Verder hebben we daar geen goede redenen voor eigenlijk.

Wat wel jammer is dat er twee kaartjes zijn kwijtgeraakt bij de post, een kaartje kwam verscheurd aan bij de ontvanger en van een kaartje is alleen de envelop zonder inhoud aangekomen. Ontzettend zonde! Gelukkig is iedereen tegenwoordig met alle sociale media (en natuurlijk mijn blog!) al op de hoogte van de geboorte.

Vond jij een geboortekaartje uitkiezen ook zo moeilijk?
]]>

7 November 2016
Misschien Nooit – Colleen Hoover – Recensie

Na het lezen van Colleen Hoover’s ‘Misschien Ooit’, was ik helemaal hooked aan de personages in het boek. Ik was dan ook erg blij te lezen dat er een vervolg op het boek was. Namelijk Misschien Nooit, waarin er dieper ingegaan wordt op de personages Warren en Bridgette. Of het ook daadwerkelijk een aanvulling is op het eerdere verhaal en wat ik van het boek vind, lees je hier.

Waar gaat het boek over?

Misschien Nooit is het vervolg op Misschien Ooit. Of nou ja, vervolg… De hoofdpersonen in Misschien Nooit hadden een “bijrol” in Misschien Ooit. Maar ook hun verhaal mag er zijn. Het boek is het liefdesverhaal vanuit het mannelijk perspectief van Warren. Hij is een type waar je niet op wil vallen, maar het gebeurt toch. Warren is namelijk een tikje vuig, een tikje uitgekookt en nogal knap. Hooters-serveerster Bridgette is niet op haar mondje gevallen. Misschien Nooit gaat over hoe Warren en Bridgette tot elkaar komen en soms ook juist niet. Een must-read voor alle fans van Misschien Ooit.

Wat vind ik van het boek?

Net als Misschien ooit vond ik dit verhaal geweldig. Al draait het vooral om de bedscènes (of badkamer scènes..), ik vond het erg interessant te lezen wat er precies tussen Warren en Bridgette speelde. Want in Misschien Ooit lijken ze vooral friends with benefits te zijn, in Misschien Nooit kom je erachter dat hun relatie veel hechter en bovenal heviger is dan je van te voren zou denken.

Het is een leuke aanvulling op Misschien Ooit, maar het verhaal is wel een beetje kort. Het boek heeft maar 99 pagina’s en wat mij betreft had het verhaal nog veel langer mogen duren. Is het een aanrader? Ja, maar het is geen gemis als je het boek niet leest. Het is immers ook heel fijn om je eigen verhaal tussen de twee te bedenken bij het lezen van alleen Misschien Ooit.

Beoordeling

★★★★☆ (4/5)

Als het verhaal langer had geduurd, was het zeker 5 uit 5 sterren geweest!
Ben je zelf ook nieuwsgierig naar het boek? Je koopt het via Bol.com. Het ebook kost € 4,99 en de paperback is € 12,50

7 November 2016
Online verlanglijstjes maken

Met verschillende opa’s en oma’s, oom’s en ook tante’s is het niet altijd goed bij te houden wie welke cadeautjes koopt voor de kinderen. Of om goed te vertellen wie wat zou kunnen kopen. Daarom ben ik enorm blij met de cadeaulijsten die je online kunt maken. Je verlanglijstje kan door iedereen zelfs op de mobiele telefoon bekeken worden. Weg met de papieren exemplaren!

Niet alleen voor verjaardagen of de feestdagen maak ik verlanglijstjes. Ook tijdens de zwangerschap heb ik de spullen die we nog nodig hadden op een verlanglijstje gezet. Zo wist ik precies wat we nog nodig hadden als iemand me vroeg wat ze voor ons zouden kunnen kopen. Of ik gaf de link naar het lijstje even gauw via Whatsapp. Zodat iedereen zelf kon uitkiezen wat ze wilden kopen.

Het allergrootste voordeel van de online verlanglijstjes vind ik toch wel dat je iedereen hetzelfde lijstje kunt geven, gewoon door de link door te geven. Zo kan iedereen zien wat je graag zou willen hebben en als het gekocht is, kan het afgestreept worden, zodat andere mensen kunnen zien dat ze die spullen niet meer hoeven te kopen.

Voor Sinterklaas en Kerst gaat er een mailtje uit naar de familie met daar in de link naar het gratis verlanglijstje en bij het maken van het geboortekaartje, zorgde ik voor een link naar ons verlanglijstje voor het kraambezoek. Handig omdat je anders vaak cadeautjes krijgt, die je misschien net niet nodig hebt. Of als iemand zelf echt niets kan bedenken.

Zelf maak ik het liefst mijn verlanglijstjes bij GratisVerlanglijstje.nl, omdat hier een handige tool is ingebouwd dat de cadeauzoeker heet. Zo kan ik door cadeau ideeën scrollen. Ik vind dat persoonlijk heel handig, omdat ik zelf vrijwel nooit iets kan bedenken voor mezelf. Zo kom ik toch op bepaalde ideeën en kan ik weer iets toevangen aan mijn verlanglijstje.

De verlanglijstjes beveiligd met een zelf te kiezen wachtwoord, zodat alleen de mensen die ik de link en het wachtwoord geef, het verlanglijstje kunnen in zien. Wel zo makkelijk. Dan kunnen grappenmakers ook geen cadeautjes afstrepen die je toch niet krijgt, haha. Je weet maar nooit…

Maak jij wel eens gebruik van een online verlanglijstje?

6 November 2016
Weekoverzicht #111: Luuk was ziek en ik ben afgevallen

Afgelopen week deden we niet heel erg veel. We wandelden, deden boodschappen, Maik en ik gingen winkelen en Luuk werd ziek. Daarnaast blijk ik erg veel te zijn afgevallen. Hoe onze week eruit zag laten we je zien in dit weekoverzicht in foto’s.

Er kwam een bijzondere blog online, met de foto’s die de geboortefotograaf maakte tijdens mijn bevalling. Wat is het artikel waanzinnig vaak gelezen zeg!

Luuk is zo vreselijk lief voor zijn broertje. Hij wil hem de hele dag door wel knuffelen.

Ja, je ziet het goed. Maik gaf hier ’the finger’ hehe.

Maandag kwam mijn moeder even op Maik passen, zodat ik 1 op 1 tijd had met Luuk. We gingen shoppen bij de Action en deden boodschappen bij de Jumbo. Luuk genoot met volle teugen.

Natuurlijk mocht hij ook nog even in de auto samen met zijn grote vriend “beer” 😉

En ’s avonds knuffelde ik weer volop met mijn kleinste mannetje.

Mijn uitzicht aan het eind van de avond. Heerlijk!

En als zo’n klein ventje zo op je ligt, dan maakt het toch niet meer uit wat er verder om je heen gebeurt?

Ki-ka-kolftijd!

Woensdagochtend werd ik wakker met een spugende Luuk in mijn bed. Nee he… Ik parkeerde hem (op een stel handdoeken en onder een kleedje) op de bank en ging de puinhoop opruimen. Hij was zo ziek ineens, zo sneu.

Gelukkig viel hij halverwege de ochtend in slaap. De peuterspeelzaal werd afgebeld en ook mijn afspraak bij de huisarts werd verzet. Na zijn slaapje knapte hij weer helemaal op gelukkig.

Ook Maik lag lekker te slapen, dus had ineens mijn handen vrij. Wauw!

Donderdagochtend werd Maik voor het eerst op het consultatiebureau verwacht. Hier was alles in orde. Hij was die dag alweer 4330 gram en 55 centimeter lang!

Kleine bink!

Nog meer quality time met Luuk samen. We bakten samen cakejes.

Om ze daarna te versieren. Ze waren heerlijk!

Maik heeft zo’n enorme sterke nek. Nu al! Hij tilt zijn hoofd steeds weer op en kijkt dan met grote ogen de kamer rond. Geweldig om te zien. En wat een toevalstreffer was deze foto haha.

Tijd om te drinken! En grote broer Luuk wilde natuurlijk maar al te graag helpen.

Daarna gaf Luuk een auto aan Maik, die hij nog vasthield ook hahaha.

Buurvrouwen Thea en Isabel kwamen gezellig langs vrijdagmiddag. Eindelijk waren de kids tegelijkertijd wakker en konden ze samen in de box.

Luuk wilde Isabel ook nog wel even vasthouden haha.

Maik was alweer 4 weken oud. De tijd vliegt!

Vrijdagavond gingen Maik en ik samen shoppen. Binnenkort kunnen jullie in een shoplog zien wat we zoal kochten.

Zaterdag kwam Maik in de newbornschaal van Stokke naast me zitten, terwijl ik wat mailtjes beantwoorde. Gezellig!

En na de voeding zaterdagmiddag gingen we lekker kroelen samen.

Luuk wilde papa wel even helpen met het geven van de fles.

Luuk was zo blij, hij zag een politieauto! En toen hij dichterbij ging kijken, deden de agenten een showtje met de zwaailichten. Dat vond hij prachtig natuurlijk.

Ik moet nog erg wennen aan mijn nieuwe lijf. Ik ben al 12 kilo lichter dan voor ik zwanger werd. Ja je leest het goed. Ik ben niet 12 kilo afgevallen na de zwangerschap, maar juist veel meer. De zwangerschap was echt een gigantische aanslag op mijn lijf, dat blijkt wel. Het voelt goed, maar ik vind mijn bekkie erg smal, mijn broeken zakken van mijn kont en shirtjes vallen wijd. Leuk zo’n nieuw lijf, maar het is wel erg wennen.

Knuffeltijd aan het einde van het weekend. We laden ons weer op voor een nieuwe week, waarin we best wel hele leuke dingen gaan doen! Wordt vervolgd 🙂

Lees ook: Weekoverzicht #112
]]>

2 November 2016
5x waar ik mij als moeder schuldig aan maak

Door Lize – Elke moeder (en ook vader) wil het beste voor haar kind en heeft als voornemen bepaalde dingen niet te gaan doen of vooraf een sterke mening over. Ik dus ook. Suiker? Nee, dat komt er niet in. Sap drinken? Nee, mijn kind drinkt water. Bij mij in bed slapen? Nee, mijn kind slaapt netjes in zijn of haar eigen bed. Probeer je daar maar eens aan te houden. Ik weet inmiddels dat je een hele hoop kan zeggen over hoe je het gaat doen met je kindje, maar in de praktijk pakt het toch anders uit en geef je echt wel eens toe aan bepaalde dingen. Althans ik wel.

In de basis doe ik wat ik van te voren zei, maar er zijn echt wel een paar dingen waar ik aan toe heb gegeven. Voor alle duidelijkheid, dit zijn mijn dingen waar ik mij schuldig aanmaak. Voordat Huub kwam had ik hier een andere mening over. Misschien denken jullie: “hoezo vind je dit zo “erg” dan? Dat kan. Zoals ik al zei het zijn mijn “hier maak ik mij schuldig aan als moeder” (meningen en gedachten over opvoeden) en dat hoeven niet die van jou te zijn.

Daarbij wil ik nog zeggen dat als je er anders over denkt ik dit respecteer. Ik wil alleen maar laten zien dat je een mening kan hebben en dan in de praktijk iets heel anders kan doen.

Nou…. Hier komen ze dan! Hier maak ik mij schuldig aan als moeder.

Bij mij in bed slapen

Het is niet zo dat ik heb gezegd: “Nee, Huub mag nooit bij ons in bed slapen”. En ik vind het eigenlijk ook normaal dat kindjes wel eens bij de ouders in bed slapen als ze ziek zijn, niet kunnen slapen of er gewoon even behoefte aan hebben.

Maar ik maak me heel soms schuldig aan volgende: soms ben ik om 6:00 uur al wakker. Huub slaapt dan nog en dan haal ik hem stiekem uit zijn bedje om hem lekker bij ons in bed te leggen. Ik doe dit vaak op de dagen dat ik moet werken, dan kunnen we nog even lekker knuffelen haha. Mijn man moet hier altijd erg om lachen.

Ik heb mijn kind verpest met…. Sap!

Ik heb hem op een gegeven moment diksap gegeven met als resultaat dat hij naast een fles alleen nog maar diksap wil drinken. Geen water, geen thee. Nee, diksap. En ik geef er aan toe, want ik wil dat hij voldoende drinkt. Ik hoor mezelf nog roepen: “Nee, mijn kind drink water of thee, en zo af en toe sap”.

Mobiele telefoon als zoethoudertje

Ik geef dus wel eens mijn telefoon aan Huub om hem even zoet te houden. Hij is geobsedeerd door telefoons en vindt het heerlijk om ermee te spelen. Ik probeer dit te minimaliseren, maar betrap mezelf er dus wel eens op dat ik hem mijn telefoon geef om hem zoet te houden. Dan kan ik nog even snel de was ophangen of gewoon even rustig thee drinken.
Ik heb nu een speelgoed telefoon gekocht en de vindt hij heel leuk. Toch wel beter dan mijn telefoon.

Heel veel over Huub praten

Ik had me voor genomen om niet altijd maar over mijn kind te praten. Zeker niet met mensen die zelf nog geen kinderen hebben. Ik snap dat mensen niet altijd zitten te wachten op alleen maar verhalen over Huub. Toch betrap ik mezelf er op dat Huub mijn favoriete onderwerp is en ik soms opeens denk: “oh, ik zit al weer de hele tijd over hem te praten”. Maar goed, Huub is natuurlijk ook het aller leukste kind van de wereld haha…

Minstens 10 keer controleren of alles goed gaat als Huub slaapt

Dit is echt mijn grote onzekerheid: gaat het goed met Huub als hij slaapt. Het is dus niet echt iets waar ik mij “schuldig aan maak”, maar ik zet het toch hierbij, omdat ik altijd zei: slapende kinderen moet je laten slapen en niet steeds storen. Oeps, dat doe ik dus wel. Gelukkig wordt het steeds minder nu hij ouder wordt. Ik wil gewoon altijd graag weten of hij het niet te koud of warm heeft, geen dekentje over zijn hoofd heeft. Eerlijk gezegd of hij het nog wel doet. Erg he? Ik weet het! Gelukkig is mijn man nuchter en kan hij me soms even aankijken van “doe nou even normaal, schat”.

Zo dit waren ze! Nu ik ze zo heb opgeschreven denk ik: ach het valt allemaal nog wel mee met mij en moet ik er erg om lachen. En ik zal vast nog wel veel dingen doen die eigenlijk pedagogisch niet heel verantwoord zijn, maar deze vijf vallen mezelf gewoon heel erg op. Vast omdat ik er vooraf echt een mening over had of omdat het een onzekerheid is.

Wat zijn jouw dingen waar je jezelf als moeder “schuldig aan maakt” en wil je er vanaf of moet je er net zoals ik eigenlijk wel een beetje om lachen?
]]>

1 November 2016
Blogtournee: Stukjes Hemelblauw

Ik zei direct ja, toen ik gevraagd werd om mee te doen aan deze blogtournee. Wel was het de bedoeling dat ik in deze drukke kraamperiode ook nog een boek zou lezen. Dat was gelukkig geen straf, want Stukjes Hemelblauw, een boek van Sue Durrant, is een erg mooi boek om zelfs tijdens drukke periodes van je leven te lezen.

Waar gaat het boek over?

Stukjes Hemelblauw gaat over Zac en Ira. Zij zijn broer en zus en groeien op zonder vader en moeder. Ze verhuizen daardoor van het ene pleeggezin naar het andere, tot ze plotseling naar een kindertehuis worden gebracht. Ze maken daar kennis met de vriendelijke Silas, de prachtige Hortense, de pesterige Jimmy en de griezelige mevrouw Clarks. Het boek vertelt over de periode in het kindertehuis.

Wat vind ik van het boek?

Voor ik het boek ontving, had ik het idee dat dit echt een kinderboek zou zijn. Nu is het ook absoluut geschikt voor kinderen vanaf een jaar of 8, maar ook voor volwassenen is dit boek nog erg mooi en leuk om te lezen. Het is een heftig verhaal over Zac (Zackery) en Ira (Miracle), je gunt natuurlijk geen enkel kind het gesleep tussen pleeggezinnen en uiteindelijk een kindertehuis. Maar het verhaal is ook absoluut met de nodige humor geschreven.

De hoofdstukken zijn verdeeld in nog kleinere (dagboek) kopstukjes, wat het ook mogelijk maakt het boek heel even te lezen en weer weg te leggen. Handig als je druk bent! Al leest het boek zo makkelijk, dat je het al snel niet meer weg kunt leggen. Boven ieder hoofdstuk staat een mooie illustratie die het verhaal nog mooier maakt.

Het boek is goed te lezen voor kinderen en volwassenen. Het is in makkelijke taal geschreven en

Beoordeling

★★★★☆ (4/5)
Wil je het boek ook lezen? Bestel het e-book dan via Bol.com voor € 15,95.

1 November 2016
Weekoverzicht #110: Voor het eerst naar buiten!

Het is weer tijd voor een nieuw weekoverzicht, met deze keer foto’s van maar liefst twee weken. Vorige week ben ik er namelijk niet aan toegekomen een weekoverzicht in elkaar te zetten. In deze twee weken gingen we voor het eerst naar buiten na de bevalling en was ik alleen met de jongens, omdat Joost weer aan het werk moest. Kijk je mee naar mijn weekoverzicht in foto’s?

Jullie hadden allemaal het resultaat van de zwangerschapsshoot nog tegoed en ik deelde de foto’s in een artikel.

We gingen voor het eerst naar buiten! Ik moest nog rustig aan doen hoorde ik van alle kanten, maar ik had zo de behoefte aan een frisse neus na zoveel maanden binnen gezeten te hebben. Luuk’s verbaasde koppie toen we vertelden dat ik mee naar buiten zou gaan, vergeet ik nooit meer.

En wat was het koud vergeleken met de weken hiervoor. Ik moest er enorm aan wennen en had Maik gelukkig een lekker warm pak aangetrokken.

Kiek me gaan achter die kinderwagen haha!

De kleine mag lag lekker uit te buiken na de voeding.

Luuk is zo gek op Maik en gaf hem hier zijn knuffel. Dat is echt bijzonder, want Luuk deelt vrijwel niets op het moment haha.

Maik’s haar is donkerblond en ik vind dat zo grappig om te zien. Luuk, Joost en ik zijn alledrie donker.

Zoals ik al zei is Luuk gek op zijn broertje haha.

Voor mijn moeders verjaardag besloten we met de (klein)kinderen op de foto te gaan. Dit ben ik samen met m’n aanplakzussen, broertje en natuurlijk m’n drie mannen.

Een mooie gelegenheid voor m’n broertje om zijn jongste neefje voor het eerst vast te houden.

Ik ging vanwege wat lichamelijke problemen na de bevalling even langs de huisarts samen met Maik en kwam met goed nieuws weer naar buiten. Ik dacht een baarmoederverzakking te hebben, maar het bleek “gewoon” een bloeduitstorting. Niet minder vervelend overigens. Maar hopelijk wel beter op te lossen binnenkort.

Het naar buiten gaan bevalt me zo ontzettend goed, dat ik besloot samen met Maik mee te gaan met Joost om Luuk op te halen van de peuterspeelzaal. Dat was een aardige wandeling, maar wat was het fijn.

Thea was die ochtend op kraambezoek geweest en had wat cadeautjes voor Luuk meegenomen. Die pakte hij gauw uit toen we thuis kwamen.

Uitbuiken.

Het is eigenlijk tijd om te slapen, maar als dit mannetje je dan zo ligt aan te kijken is het geen straf om nog wat te kijken naar elkaar.

Op donderdagochtend kwam de jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau langs. Maik werd gewogen en goedgekeurd.

En toen kwamen ook Marije en Fons gezellig op kraambezoek. De kleine mannen schelen exact 3 maanden. Wat een verschil in grootte is dat toch!

Luuk vindt al dat bezoek reuze gezellig!

Mijn kleine fotomodelletje.

Die heel erg goed is in gapen.

Die kleine baby teentjes zijn toch om op te vreten?

Terwijl Maik bij mij lekker lag uit te buiken…

… Zat Luuk met zijn tante bij de Hema te lunchen na een vluchtig bezoekje aan museum speelklok in Utrecht.

Dit Weleda pakketje kwam met een hele leuke korting onze kant op. Ik hou van de Weleda producten en was erg blij met deze fijne actie.

Kusjestijd voor de broertjes.

Ik ging voor het eerst heel even alleen op pad. Langs de postbus en even boodschappen doen. Zo fijn om dit gewoon weer te kunnen doen.

Er kwam een artikel online over het eerste babypakje van Maik.

Ik ben zo blij met onze babyweegschaal. Op deze manier kan ik goed in de gaten houden of Maik goed groeit. En dat doet hij!

We maakten ons klaar voor opnieuw een wandelingetje buiten. Dit Noppies jasje met bijpassende muts vind ik zo leuk!

Wandelen! We gingen via het bos naar de Jumbo en ook via het bos weer terug.

Gapen kan Maik als de beste en ik heb er al veel op de camera mogen vangen gelukkig.

Een mooie foto van de twee broertjes samen. Deze laten we uitvergroot afdrukken voor aan de muur.

Het ziet er een beetje luguber uit, maar Maik ligt het liefste zo met zijn hand op zijn achterhoofd haha.

Ons eerste ochtendje alleen thuis met Maik. Joost moest na twee weken vakantie weer werken.

We gingen naar de verjaardag van mijn moeder en Joost kwam daar na zijn werk ook naartoe om met elkaar weer naar huis te gaan. De eerste dag alleen met de jongens had ik overleefd.

Maik’s outfit of the day. Een leuk boxpakje van Z8. Een tikkie aan de kleine kant, want maat 50. Dus gelijk de laatste keer dat hij deze aan kon.

Tijd om te badderen! Luuk heeft herfstvakantie, dus we hebben geen peuterspeelzaal stress deze week. We doen dus lekker mak aan iedere ochtend.

En na een badje is het heerlijk om te slapen. Met je armen in de lucht.

De voedingsmomenten zijn nog wel een dingetje voor Luuk, nu Joost weer aan het werk is. Hij wil net op die momenten liever ook even aandacht en dat is lastig. Vaak brengen we deze momenten dus met elkaar op bed door. Dan kan Luuk ondertussen lekker televisie kijken.

Heerlijk toch, die wakkere momentjes ’s avonds.

Heel soms lukt het Maik om zijn duim in zijn mond te stoppen en daar flink op te sabbelen.

Luuk deed zowaar ook weer eens een middagdutje. En zijn slaaphouding kwam me bekend voor haha.

Berenkontje!

Maik kreeg het blauwe pakje van opa en oma cadeau. De slofjes had ik al en passen er goed bij.

’s Avonds probeer ik nog wel eens even achter de laptop te kruipen om mailtjes te beantwoorden of een blog te tikken. Even mijn ontspan momentje op de dag. Toen ik naar bed ging zag ik m’n mannen zo slapen samen. Haha geweldig gezicht.

Het was tijd om mijn bevallingsverhaal te delen. Ik kreeg veel reacties dat het zo heftig was, maar zo heb ik het zelf helemaal niet ervaren. Wat mij betreft is het een bevalling uit het boekje. Het is alleen jammer dat de aanloop naar het breken van de vliezen zolang heeft moeten duren.

Wekenlang was ik al aan het wachten op een bestelling en uiteindelijk besloot ik het in een andere webshop te bestellen. Daar was het wel op voorraad. Omdat onze pakketbezorger niet zo’n goede is, besloot ik het pakket te laten bezorgen bij het PostNL punt in de Jumbo hier in de straat. Daar werkt alleen een helder licht die besloot mijn pakket op de kar te zetten die terugging naar het sorteercentrum. Kon ik nog een dag langer op mijn pakket wachten. Ik was not amused en kreeg als troost wel een hele mooie bos bloemen mee van de Jumbo.

Batman!!!

En hij kan zo heerlijk bovenop me liggen te slapen.

Daar was eindelijk het lang verwachtte pakket. Met daarin het babynestje van Done by Deer. Yes!

Maik sliep erin als een roosje!

Zaterdag maakten we ons klaar voor het verjaardagsfeestje van mijn moeder. Ik maakte een kuif in Maik’s haar haha.

Onderweg kreeg Luuk last van de zon in zijn ogen en hij wilde graag net als papa en mama zijn “zonnebjil” op. Staat het hem niet stoer?

Op zondagochtend wakker worden en zulke lachstuipjes zien. Heerlijk!

En toen was het weekend alweer voorbij. Tijd voor een nieuwe week, vol met afspraken.

Lees ook: Weekoverzicht #111
]]>

26 October 2016
De uitgerekende datum

Het is 23 oktober 2016, de uitgerekende datum. Toen we op 16 maart dit jaar de eerste echo hadden deze zwangerschap, hoorden we dat we rond 23 oktober opnieuw vader en moeder zouden worden. En hoewel ik achteraf gezien alleen maar blij ben dat we niet tot vandaag of zelfs langer door hebben hoeven lopen in zwangere toestand, is en blijft dit toch wel een hele bijzondere dag.

Vandaag is Maik alweer 3 weken en 2 dagen oud. De eerste maand met Maik is gewoon alweer bijna voorbij, het is onvoorstelbaar. De weg naar de bevalling was vreselijk moeilijk en duurde lang. Ik overdrijf niet als ik zeg dat de afgelopen maanden de langste maanden van mijn leven waren. Ik heb mijn lichaam vervloekt deze zwangerschap en heb heel erg veel tranen gelaten om hoe ik me voelde en hoe ik het gevoel had dat mijn lichaam me in de steek liet.

Tegelijkertijd voelt het alsof Maik er altijd al geweest is. Luuk is ongelooflijk lief voor zijn kleine broertje. De gebroken nachten zijn pittig, maar wennen toch ook alweer snel. En het gaat over het algemeen erg relaxt allemaal. Het klopt allemaal, we zijn compleet en het voelt allemaal heel goed zo met zijn viertjes.

Foto door Troost Fotografie

Het is bijna niet meer voor te stellen hoe verscheurd we ons voelden de eerste dagen na de bevalling. Luuk en Joost waren thuis, ik lag op de zwangeren afdeling in een ziekenhuisbed en Maik op de medium care van de neonatologie. Ik was ontzettend bang dat dat verscheurde gevoel ervoor zou zorgen dat ik me niet goed aan Maik zou kunnen hechten. En ik geef ook toe dat dit de eerste 48 uur van zijn leven best wel lastig was. Ik heb wel eens door mijn hoofd horen spoken dat ze zomaar mijn baby hadden kunnen verwisselen voor een ander, dat ik het toch niet gemerkt zou hebben. Dat is niet waar hoor, want toen ik Maik voor het eerst hoorde huilen aan de andere kant van de afdeling, wist ik zonder dat ik hem zag, direct dat hij het was. Daar was dus ineens mijn moedergevoel voor dat kleine mensje.

En dat gevoel is alleen maar sterker geworden de afgelopen weken. Mijn hart loopt over van liefde voor die twee kleine mannen van me. Net als voor die grote man van me, die me zo ongelooflijk heeft bijgestaan tijdens de bevalling en de pittige weken daarvoor. Voor mijn gevoel geniet ik veel meer van deze bijzondere eerste periode samen, dan toen Luuk klein was. Misschien komt dat omdat ik me er heel erg bewust van ben dat dit de laatste keer is dat we dit meemaken.

Ik maak zoveel mogelijk foto’s, filmpjes en probeer met man en macht ervoor te zorgen dat we deze periode goed vastleggen om er zo min mogelijk van te vergeten. Ik kan minuten, zo niet uren lang kijken naar dat kleine mensje wat ik het afgelopen jaar in mijn buik gedragen heb. Wat heb ik me zorgen gemaakt over hoe mijn lichaam het zou trekken en wat heb ik er altijd vertrouwen in gehad dat het met Maik zelf heel erg goed ging.

En dan is het ineens 23 oktober. De datum waar we maandenlang naar uit hebben gekeken. Een datum die ik nooit meer zal vergeten. Het bleek niet de verjaardag van onze jongste spruit te zijn. Mijn lichaam kon de zwangerschap niet meer aan, waardoor Maik al eerder ter wereld moest komen. Ach, elk nadeel heeft z’n voordeel. Zo kunnen we alleen maar nòg langer van hem genieten.

Vond jij de uitgerekende datum ook zo’n bijzondere dag?
]]>

23 October 2016
Shoppen bij Limango

Shoppen voor de kinderen, ik had nooit gedacht dat ik dat zo ontzettend leuk zou vinden. Voor mezelf hou ik niet heel erg van winkelen en je maakt me ook helemaal niet blij met een dagje stad om winkel in en uit te lopen. Maar voor de kinderen maak ik graag een uitzondering. Al shop ik nog altijd het liefste online. Niet alleen omdat dit tijdbesparend is, maar vooral omdat ik via internet snel kan zien of hetzelfde kledingstuk ergens anders goedkoper is. Want shoppen met korting vind ik nu eenmaal leuk. Al helemaal als het voor die snelgroeiende kinderen van me is.

Een tijdje terug leerde ik via een vriendin Limango kennen. Limango is een online shop waarbij het aanbod iedere dag anders is. Iedere dag starten er nieuwe acties van topmerken voor jou, maar ook de rest van je gezin. De acties zijn vaak echt de moeite waard. Ik heb al veel fijne merken voorbij zien komen. Waaronder nOeser, Ergobaby en Imps & Elfs. Maar ook onbekende en kleinere merken komen met grote regelmaat voorbij. De prijzen zijn over het algemeen scherp en liggen lager dan menig andere webshop.

Aanmelden bij Limango is heel makkelijk. En alleen op die manier kun je de toffe acties zien. Iedere dag ontvang je een mailtje met de acties van die dag. Een nadeel vind ik, dat de acties niet lang geldig zijn. Je moet vaak snel bestellen en dus ook beslissen. Het allergrootste nadeel vind ik dat je snel moet beslissen. Ik koop dan al snel meer dan me lief is. Maar zodra het binnenkomt ben ik alleen nog maar blij met de mooie items die we in de kast kunnen hangen.

Shoppen zonder de deur uit te hoeven, is toch wel echt mijn favoriete bezigheid. Niet alleen voor de kinderen, maar stiekem ook voor mezelf. Want met kinderen is het niet altijd fijn om winkel in en uit te moeten. Online heb je alles zo besteld en vaak wordt het de volgende dag al thuisbezorgd. Makkelijker kan bijna niet.

Shop jij wel eens bij Limango?

19 October 2016