Author: info@vandongen-online.nl

Borstvoeding of flesvoeding?

Aan het begin van de zwangerschap wist ik zeker dat ik opnieuw borstvoeding wilde proberen te gaan geven. Bij Luuk heeft ons borstvoedingsavontuur maar drie weken geduurd en naarmate de zwangerschap vorderde en ik steeds meer last kreeg van verschillende complicaties, begon ik steeds meer te twijfelen. Ik wist niet meer of ik borstvoeding of flesvoeding wilde geven. Vlak voor ik werd opgenomen in het ziekenhuis drie weken geleden, schreef ik er nog een artikel over. Maar wat krijgt Maik nu? Is het gelukt borstvoeding te geven of zijn we hem kunstvoeding blijven geven?

Kunstvoeding op de neonatologie

Maik werd een uur na de bevalling naar de neonatologie gebracht, waar hij in elk geval 24 uur moest blijven, maar uiteindelijk zijn dit drie nachten geweest. Op de neonatologie kreeg hij kunstvoeding uit een fles. Omdat hij een randprematuur was, zou voeding uit een fles het minst vermoeiend voor hem zijn om te drinken en daarnaast was het heel belangrijk om voldoende te drinken vanwege mijn zwangerschapsdiabetes. Maik’s suikerwaardes moesten goed blijven, anders zou er een glucoseinfuus nodig zijn en dat wilden we natuurlijk voorkomen.

Kolven of niet?

Vier uur na de bevalling werd ik onverwachts alsnog naar de OK gereden voor een manuele placentaverwijdering, ik ging onder narcose en had toen ik bij kwam wat zuurstof ondersteuning nodig. Het was belangrijk dat ik zoveel mogelijk zou uitrusten, van kolven was voorlopig dus nog geen sprake. En daarbij wilde ik zodra het ook maar enigszins kon, vooral naar Maik toe. Ik had eigenlijk alleen de bovenkant van zijn hoofd nog maar gezien toen hij op mijn borst lag. Na een vluchtig bezoek (met bed en al) op de neonatologie waarbij ik Maik even gauw door een opening van de zijkant van het warmtebedje mocht aanraken, besloot ik toch te proberen te kolven. We zouden wel zien wat eruit zou komen. Moedermelk is over het algemeen beter om bij te voeden dan kunstvoeding in het geval van glucosecontroles dus alles wat ik uit mijn borsten zou krijgen, zou top zijn.

Natuurlijk kwam er die eerste keer niks. Zo’n operatie gaat je niet in de koude kleren zitten en sowieso kolven de meeste vrouwen de eerste keer hooguit een paar druppels. Na nog een aantal uurtjes slapen stuurde ik Joost richting de neonatologie om naar Maik te gaan. Hij mocht hem verzorgen en een flesje geven. En ondertussen probeerde ik een verdieping lager nog eens te kolven. Er kwamen een paar druppels melk, die zorgvuldig met een spuitje werden opgezogen. Voor de volgende voeding kon ik dus in elk geval alvast wat meenemen voor Maik.

De eerste keer aanleggen

Na de bevalling vond ik het belangrijker om Luuk zo snel mogelijk bij Maik te krijgen, waardoor we totaal de tijd niet hebben genomen om Maik de eerste keer aan te leggen. Dat had op dat moment voor ons gewoon geen prioriteit. Ruim 15 uur na de bevalling was ik voor het eerst bij een verzorgingsmoment aanwezig en de verpleging vroeg of ik wilde proberen Maik aan te leggen. Dat wilde ik wel. Hij hapte direct aan, ik was daar heel erg verbaasd over. Hij dronk geen druppel, maar heeft wel een paar minuten met mijn tepel in zijn mond gelegen. Daarna gaf ik hem een flesje en knuffelden we nog wat. Eenmaal terug op de kamer kolfde ik ruim 40cc. Hallo productie!

En dan naar huis…

De daaropvolgende uren en dagen was ik vaak te moe om te kolven. De afgelopen maanden hakten erin, de slopende dagen voor de bevalling echt op gang kwam, de bevalling zelf, de operatie daarna en het gescheiden zijn van elkaar zaten me absoluut niet in de koude kleren. En als het even kon probeerde ik vooral te slapen. Als ik kolfde, kwam er soms wel wat uit, maar soms ook niet. En ik bleef twijfelen over wat wijsheid zou zijn. Borstvoeding of “de makkelijke weg” kiezen en doorgaan met kunstvoeding? Toen we op dag 4 eindelijk naar huis mochten, zorgde ik ervoor dat Joost een kolf geregeld had voor thuis en kunstvoeding en flesjes lagen ook al klaar. We zouden wel zien wat ervan zou komen.

De eerste voeding thuis was kunstvoeding, waarna ik direct ben gaan kolven. In het ziekenhuis hadden we afgesproken de eerste dag alleen afgekolfde melk of kunstvoeding te geven, maar Maik nog niet aan te leggen. Omdat het belangrijk was dat hij van zijn geelzucht af zou komen.

Natuurtalent

Toen we Maik de volgende ochtend voor het eerst aanlegde, hapte hij gelijk goed aan en dronk. Dat had ik dus echt niet verwacht. Na al het gedoe met het aanleggen van Luuk, het gebruik van tepelhoedjes en de frustraties die daarbij kwamen kijken, ging het nu gewoon in een keer goed. En dat bleef het de voedingen daarna ook gaan. Maik kwam elke 3 uur uit zichzelf en dronk keurig steeds mijn borsten leeg. Hij blijkt een natuurtalent te zijn!

De eerste nacht thuis was pittig. Maik verschonen, melk opwarmen, melk in een flesje geven, laten boeren, nog even knuffelen, kolven, afgekolfde melk koud zetten. Kolfspullen en flesje afspoelen en schoonmaken en dan waren we zo een uur verder. De tweede nacht thuis hoefde ik niet te kolven, geen melk op te warmen en spullen af te spoelen. Sterker nog, ik kon gewoon in bed blijven, want daar had ik ook alle verschoonspullen bij de hand liggen. Ideaal! Nu begrijp ik waarom al die borstvoedingsmoeders vinden dat dit zoveel makkelijker is.

2 weken borstvoeding

De borstvoeding loopt nog steeds als een tierelier. Maik drinkt al 2 weken alleen nog maar uit de borst en heeft geen flesje meer gehad. Ik heb ook niet meer hoeven kolven en de melk die over is gebleven van twee weken terug, ligt keurig netjes in de vriezer. Ik had nooit verwacht dat ik zo ontspannen kon zijn bij het geven van borstvoeding. Het is dan ook een totaal andere ervaring dan de vorige keer. Ik maak me ook niet druk over de groei van Maik, aangezien ik een weegschaal heb aangeschaft tijdens de zwangerschap. Bij enige twijfel, leg ik hem ’s morgens voor de voeding op de weegschaal en hij is al zo’n 300 gram boven zijn geboortegewicht. Iedere dag komt hij nog aan en dat voelt geweldig.

Het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn hoor. Nog steeds kan ik best voordelen zien van flesvoeding. Bijvoorbeeld dat Joost ’s avonds de laatste voeding, of bijvoorbeeld een voeding ’s nachts voor zijn rekening zou kunnen nemen, zodat ik wat langer door kan slapen. Want Maik clustert ’s nachts. Vaak ben ik dus een paar uur in de weer met een constant drinkende baby. Maar tegelijkertijd heeft het ook wel wat, die momentjes samen.

Ik ben heel erg benieuwd hoe lang ons borstvoedingsavontuur gaat duren. Misschien ben ik het over een aantal weken wel helemaal zat of ik heb over twee jaar nog een drinkende peuter aan m’n tiet hangen. Het kan allemaal, ik hou alle opties open en we zullen zien hoe het loopt. Ik ben allang blij dat de ervaring deze keer totaal anders en veel relaxter is.

Heb jij borstvoeding gegeven?
]]>

18 October 2016
Tips van de elektricien Utrecht om kinderen veilig te houden van elektriciteit

Gastblog – De wereld zit vol gevaren voor kinderen. Als ouder kan je hier ’s nachts van wakker liggen wanneer je erover nadenkt welke gevaren allemaal op de loer liggen. Zelfs in de veilige omgeving van je huis zijn er verschillende gevaren waar we kinderen tegen moeten beschermen. Kleine kinderen zijn altijd nieuwsgierig en zullen dingen beetpakken en in hun mond steken. Hoewel het onmogelijk is om al het gevaar weg te nemen uit hun leven kan je als ouder wel voorzorgsmaatregelen nemen die de kans op ongelukken verkleinen. Deze week bekijken we samen met de elektriciën Utrecht wat je in huis kan doen om kinderen veilig te houden van elektriciteit.

Stopcontacten kind veilig maken

Het grootste gevaar met elektriciteit in huis voor kinderen kan ontstaan wanneer een kind iets van metaal in een stopcontact zou steken. Natuurlijk moet je ook kleine metalen voorwerpen uit het bereik van kinderen houden. Je doet er echter goed aan wanneer je ook de stopcontacten in huis kind veilig zou maken. Het beste kan je dit doen door de hele kap van het stopcontact te vervangen voor exemplaren waar je eerst aan moet draaien voordat de gaten van het stopcontact zichtbaar worden.

Houd kinderen uit de buurt van stekkerkoorden

Houd de stekkerkoorden van elektrische apparaten uit de buurt van kinderen. Deze tips van de elektricien Utrecht geldt vooral voor koorden van apparaten die heet kunnen zijn. Denk bijvoorbeeld aan waterkokers, stijltangen en broodroosters. Zorg ervoor dat de stekkerkoorden van deze apparaten niet over de rand van een tafel of aanrecht hangen wanneer deze in gebruik zijn.

Wees voorzichtig met drinken

Leer je kinderen dat zij niet met hun drinken in de buurt van een elektrisch apparaat mogen komen. Kinderen die drinken uit een tuitbeker struinen hiermee vaak het gehele huis af. Als ouder heb je de taak om ervoor te zorgen dat zij niet met hun drinken in de buurt van tv’s, stereo’s, computers, dvd spelers en andere elektrische apparaten komen. Vocht en elektriciteit is namelijk een combinatie die voor groot gevaar kan zorgen.

Laat geen adapters in het stopcontact zitten

Veel mensen laten na het opladen van hun telefoon vaak de adapter in het stopcontact zitten. Wanneer je kleine kinderen hebt dan is dit absoluut af te raden. Jonge kinderen kunnen namelijk de uiteindes van deze koorden in hun mond stoppen. Wanneer je klaar bent met het opladen van je telefoon, tablet of laptop berg dan de adapters netjes op in een tas of lade.

Bron: http://elektriciens-utrecht.nl

18 October 2016
3x ups and downs in de kraamweken

Door Thea – Isabel is inmiddels alweer 7 weken oud. Ze is al uit maat 50/56, hallo maat 62. En het einde van mijn verlof komt in zicht. Vandaag deel ik een paar ups en downs uit de eerste zes weken van haar leven. Misschien herkenbaar?

Down: De eerste week

De eerste down is de eerste week van Isabels leven. Hoewel ook daar goede momenten waren. Was het een zware eerste week, met opname in het ziekenhuis. Ik voelde me geleefd en er kwam veel op ons af. Wat was ik blij toen we naar huis konden.

Up: Hulp

Ik heb in de eerste week vrienden en familie gehad die me hielpen. Met onder andere een boodschapje doen, aangifte doen, kleren wassen, ons ophalen, en het huis versieren voor wanneer we thuiskwamen. Zo blij mee! Maar vooral de steun en liefde die we kregen was erg fijn. Zo kwamen we vooral de eerste pittige week door.

Down: Borstvoeding

Ik wilde heel graag borstvoeding geven, dit doe ik ook wel maar het loopt niet zoals gehoopt. Zo kon ik niet gelijk genoeg kolven en haar aanleggen dus ze werd gelijk bij gevoed met kunstvoeding. Na een korte periode volledig borstvoeding liep de productie terug en moest ik weer gaan bijvoeden.
De vraag is of we ooit weer op volledig komen, of dat ik misschien eerder ga stoppen dan dat ik vooraf dacht.

Up: Kraamvisite en kraamcadeaus

We zijn enorm verwend en hebben leuke kraamcadeaus gekregen. Van persoonlijke cadeaus tot cadeaubonnen. Het was/is allemaal leuk! We boffen met alle kraamvisite.
Isabel heeft al aardig wat mensen leren kennen. En zeker nu vindt ze het leuk. Want ze bekijkt nu iedereen goed van top tot teen!

Down: Lekker warm

Wat een mooie zomer. Maar wij vonden het toch wel een beetje te warm. Isabel had er ook echt last van een paar dagen. En ook ik was wel een beetje klaar met het zweten en plakken. Vooral toen mijn ventilator overleed en ook ’s nachts het huis eigenlijk niet afkoelde.

Up: Isabel!

De grootste en beste up van allemaal! Wat heb ik toch een heerlijk meisje. Ik geniet zo van haar, en van haar ontwikkeling. Ik smolt (letterlijk) toen ze het glimlachen echt door had en ik heel bewust de ene lach naar de andere kreeg. Ook de herkenning in haar ogen als ze me ziet doet me smelten. Inmiddels ziet ze nog meer en ontdekt de wereld. Zo mooi om te zien hoe ze ergens naar kan staren en dan lachen. Blijkbaar heb ik een mooi plafond, haha. Daarbij kan ze de leukste gezichten trekken waardoor ik gewoon zo om haar moet lachen. Ze is het mooiste cadeau wat ik ooit gehad heb!

Herkenbare ups en downs? Had jij vele ups of veel downs de eerste weken?
]]>

17 October 2016
Luuk voorbereiden op de komst van de baby

Wat een tweede zwangerschap heel anders maakt dan een eerste zwangerschap, is toch wel dat je rekening hebt te houden met je oudste kind. Niet alleen je eigen leven staat op z’n kop door de komst van de baby, maar ook die van je kind(eren). Luuk was nog geen 2 jaar toen we erachter kwamen weer zwanger te zijn. Heel veel zou hij er dus niet van meekrijgen dachten we. Maar hij is inmiddels zoveel wijzer dan een half jaar geleden. Hij is er soms zeker wel mee bezig. Ik vertel je hoe wij Luuk voorbereiden op de komst van de baby.

Mee naar controles

We hebben Luuk al van begin af aan meegenomen naar controles. Inmiddels zijn het er heel veel en duren de controles vaak lang vanwege afwijkende uitslagen, waardoor we de afspraken vaker zonder hem plannen. Maar over het algemeen gaat hij naar (belangrijke) echo’s wel mee. Even naar de baby kijken en dit ook naar hem benoemen. Meestal vindt hij het heel erg leuk. En hij helpt de verloskundige graag mee als mijn bloeddruk gemeten wordt. Gelukkig betrekken ze hem er vanuit het ziekenhuis ook goed bij. Kletsen tegen hem en vragen over zijn broertje. Hij vindt het prachtig.

Boekjes lezen

Luuk is gek op boeken, om er zelf doorheen te bladeren, om te luisteren terwijl we hem voorlezen en het kan dan ook niet missen dat we een paar boekjes hebben die te maken hebben met de komst van een baby. Het helpt hem wel dingen te begrijpen merk ik. In het boek ‘Kaatje en mama’s buik‘ wordt er ook ingegaan op dat mama niet altijd mee kan spelen of heel erg moe is. En Luuk linkt dat al snel naar mij. Het is voor hem natuurlijk lastig dat ik al zo’n lange periode maar weinig met hem kan. Gelukkig kan ik wel nog voorlezen als de beste haha. Inmiddels kiest hij zelf al graag de boekjes uit over de komst van de baby om uit voorgelezen te worden. En komt dan lekker tegen mijn buik aan liggen.

De naam van de baby regelmatig laten vallen

Deze tip kreeg ik laatst. Om in plaats van de baby alleen maar ‘de baby’ te noemen, de baby juist bij naam te noemen. In ons geval dus ‘baby Klaas‘, waarbij Klaas uiteraard vervangen wordt voor zijn echte naam. Luuk kan de naam al erg goed uitspreken en weet inmiddels het verschil tussen, bijvoorbeeld de baby van Thea en baby Klaas. Hopelijk begrijpt hij dan na de bevalling ook al snel dat de baby die in mijn buik zat al die tijd, tegen die tijd in de wieg ligt.

Uitleggen waarom ik dingen niet kan

Ik ben al maandenlang beperkt in mijn doen en laten. De HG heeft erin gehakt aan het begin van de zwangerschap en de bekkeninstabiliteit zorgt voor veel pijn. Ik voel me regelmatig heel erg schuldig tegenover Luuk, omdat ik niet kan doen wat ik zo graag met hem zou willen doen. Maar ik heb wel gemerkt dat het helpt om uit te leggen hoe het komt. “Mama heeft pijn, mama kan niet op de grond zitten spelen.” of “Als de baby geboren is kan mama weer met je stoeien en gek doen”. Inmiddels vult hij het zelf al in en lijkt ook wel begrip voor de situatie te hebben.

Meubels bijtijds neerzetten

Omdat ik ook als gastouder werk en de box in mijn werk ook al kon gebruiken, staat deze al een tijd in de woonkamer. Maar ook de extra kledingkast in Luuk’s kamer en het ledikant die bij ons op de slaapkamer staat, staan er al een hele tijd. We hebben van begin af aan verteld aan Luuk dat dit voor de baby is en hij linkt het daar ook aan. Wil zelf niet in het ledikant liggen, want dat is voor de baby en hij zet graag de boxmobile aan voor de baby. Zo hoeft hij niet in een paar weken tijd te wennen aan allerlei nieuwe spullen in huis, maar straks ook nog aan een klein minimensje in ons gezin erbij.

Ik heb geen flauw idee of de bovenstaande dingen zullen helpen. Maar meer dan dit kunnen we ook niet doen denk ik. Uiteraard zullen we Luuk zo snel mogelijk naar het ziekenhuis laten komen na de bevalling, om de baby te kunnen ontmoeten. En oh ik kan al janken als ik alleen al aan dat moment denk. Ik ben heel benieuwd hoe Luuk het gaat vinden. En tegelijkertijd maak ik me er ook niet druk om. Er zijn zoveel mensen die ons voor zijn gegaan waarbij het hartstikke goed is gegaan, dus waarom zou het bij ons niet lukken?

Hoe heb jij je oudste kind voorbereid op de komst van nog een baby?
]]>

16 October 2016
Wat zat er in mijn vluchttas?
Dat ik in het ziekenhuis zou gaan bevallen, wist ik al in het begin van de zwangerschap. Ik wil niet zeggen dat mijn vorige bevalling me echt is bevallen, maar ik heb me in het ziekenhuis wel veilig gevoeld. En hield ook deze keer al rekening met complicaties waardoor ik een medische indicatie zou krijgen. Ook wist ik dat ik vanwege de zwangerschapsdiabetes tenminste 24 uur tot na de bevalling in het ziekenhuis zou moeten blijven. Dus dat waren dingen om rekening mee te houden tijdens het inpakken van de vluchttas.

Bovenstaande foto is gemaakt door Troost Fotografie

De belangrijkste spullen

We hadden al een tas ingepakt met de volgende spullen:
- Toilettas met tandenborstel, tandpasta, shampoo, douchegel
- 2 grote nachthemden om in te kunnen bevallen / in bed liggen
- pantoffels en slippers (voor tijdens het douchen)
- Extra (groot) ondergoed
- Kleding voor de baby (in maat 50 en 56) Ik had 3 setjes kleding bij me. 3 rompers, 3 pakjes, 3 paar sokjes en 3 mutsjes.
- Schone kleding voor na de bevalling, een joggingbroek en topjes met een vest
- Lijstje met telefoonnummers van het ziekenhuis en het kraambureau
- Fotocamera
- Omslagdoek voor de baby
- In de auto de maxicosi
- Wat losgeld voor een eventuele rolstoel en geld voor een taxi (voor het geval dat)
- Een cadeautje voor Luuk namens de baby, voor na de bevalling
Bepakt en bezakt naar het ziekenhuis voor opname

Extra spullen door ziekenhuisopname

Uiteindelijk werd ik al voor de bevalling opgenomen in het ziekenhuis en ik wist dat ze de bevalling nog zouden proberen uit te stellen zolang het kon. Dus was het nodig om nog meer ondergoed, nachthemden, grote shirts en wat spullen om me te vermaken mee te nemen.

De tas werd dus aangevuld met:
- Extra kledingsetjes
- Laptop, met oplader
- Extra babykleding, want ik wist nu dat ik minimaal 48 uur na de bevalling in het ziekenhuis zou moeten blijven
- Een notitieboekje om dingen op te kunnen schrijven, bijvoorbeeld blog ideeën, maar ook dingen die artsen me zouden vertellen als Joost er niet bij was
Joost had ook een tas met wat spullen bij zich toen de inleiding begon. Hierin had hij:
- Een schoon shirt voor zichzelf
- Zijn laptop
- Wat te eten (krentenbollen, sultana’s etc)
- Drinken
Heel erg spannend was het allemaal niet, de inhoud van die tassen, maar met een ziekenhuisopname van een week, werden de spullen goed benut en moesten soms zelfs aangevuld worden her en der.

Wat vond jij onmisbaar in je vluchttas voor de bevalling?
]]>
14 October 2016
Hoe overleef ik een vliegreis met een baby
Door Lize – In een eerdere blog schreef ik over “hoe overleef ik een vakantie met een baby”. In deze blog schrijf ik over de vliegreis met ons kleine mannetje. Want dat vond ik van de hele vakantie wel het spannendste. Want wat als Huub het hele vliegtuig bij elkaar zou huilen, omdat hij het niet leuk vindt. Wat als hij van top tot teen zou doorlekken. Ik zag mezelf al staan in zo een mini vliegtuigwc’tje met een van top tot teen onder de poep zittende, huilende baby. Maar het ergste van allemaal: wat als meneertje pijn aan zijn oortjes zou krijgen? Ik kreeg al jankneigingen bij de gedachte. Gelukkig heb ik een nogal nuchtere man, die mijn doemdenkende hersenspinsels altijd snel de kop indrukt en er smakelijk om kan lachen. Dat relativeert een hoop moet ik zeggen. Ik vraag me dan altijd af of ik de enige moeder ben die zo lekker panisch kan doen om dit soort dingen. Of herkennen jullie jezelf hier ook in? Enfin, in deze blog dus mijn persoonlijke ervaring over vliegen met je kindje en een aantal tips.

De vliegreis

Op zaterdag 3 september vlogen wij vanaf Schiphol naar Ibiza. Normaal gesproken zijn wij altijd zo een 1,5 tot 1 uur van te voren op het vliegveld en dus niet de gebruikelijk 2 tot 3 uur. Als het aan Mike had gelegen hadden we dat nu ook gedaan. Goed, maar deze panische moeder wilde dit keer zeker 2 uur van te voren op het vliegveld zijn. Want Huub moest nog een fruithap en ik wilde toch wel zeker weten dat we op tijd de koffers en de kinderwagen incheckte. En oh ja, al die extra controles. Mike haalt dan heerlijk zijn schouders op: “wat jij wil schat, dan zijn we er 3 uur van te voren”.

Zo gezegd zo gedaan. Wij stonden netjes 3 uur van te voren op Schiphol. We konden lekker op het gemakje inchecken, door de douane, koffie drinken en zelfs nog even winkelen. Eerlijk gezegd best leuk allemaal.
Een half uur van te voren zorgden we dat we bij de gate waren. Dit was even een “spannend” moment, althans dat vond ik. Huub kreeg honger en werd wat onrustig, maar ik wilde hem pas een fles geven als we zouden opstijgen voor zijn oortjes. Gelukkig was hij gemakkelijk af te leiden. Toen we eenmaal op onze plek zaten en we aanstalten maakte om weg te gaan, maakte ik een flesje en heb deze tijdens het opstijgen gegeven.

Huub heeft het tijdens beide vluchten echt heel goed gedaan. Wat was en ben ik ongelooflijk trots op hem. Hij heeft geen kik gegeven, geen last van zijn oortjes gehad en zelfs geslapen. Hij zat lekker bij mij of Mike op schoot te spelen en stal de show met zijn gebrabbel en gelach naar iedereen. Heel even dacht ik dat het “mis” zou gaan, toen hij moe werd maar niet wilde gaan slapen. Gelukkig gaf hij toch snel toe aan de slaap toen ik even met hem ging rondlopen. Mama heeft zich dus weer om niets druk gemaakt.

Goed ik schets mezelf nu als een panische en zenuwachtige moeder, die zichzelf overal heel druk over maakt en dat is nou ook weer niet zo. Ik vond het gewoon heel spannend om met onze kleine een vliegtuig in te stappen. De voornaamste reden hiervoor was dat ik niet wist hoe Huub zou reageren op alles en dat je niet even weg kan lopen als hij moet huilen of heel onrustig is.

De tips

Om wat meer rust in mijn hoofd te creëren heb ik mezelf van te voren goed voorbereid met tips van internet, mijn moeder en vriendin die met haar kindjes al een paar keer gevolgen heeft.
1. In mijn blog over op vakantie gaan met je baby heb ik als tip al geschreven: neem de draagzak mee. Veel vliegmaatschappijen worden steeds strenger met het meenemen van de kinderwagen naar de gate, zelfs van een paraplubuggy. Een draagzak biedt echt uitkomst. Je kindje kan lekker rondkijken en slapen als het nodig is. En jij loopt niet de hele tijd met je kindje te “zeulen”.
2. Neem genoeg eten en drinken mee. Je mag zoveel voeding meenemen als je zelf denkt nodig te hebben. Je mag alleen maar 100 ml water of andere vloeistof meenemen. Ik heb dus na de douane een flesje water gekocht, zodat ik in het vliegtuig toch een flesje van 180 cc kon maken.
3. Geef je kindje de fles (melk, water, thee of sap) of de borst tijdens het opstijgen, maar vooral tijdens het dalen. Tijdens het stijgen en dalen kan je kindje last van de oortjes krijgen en door te zuigen en drinken kan je dit minimaliseren of zelfs voorkomen.
4. Neem een speen mee. Je kindje kan hier aan zuigen en dat helpt ook tegen pijn aan de oortjes.
5. Echt een top tip van mijn vriendin. Neem doppen van flessen mee en zet dit op de oortjes van je kindje. Dit neemt ook de druk weg en hierdoor kan je pijn ook minimaliseren tot voorkomen.
6. Neem voldoende speeltjes mee.
  Je moet je kindje echt even een paar uur entertainen. Er is natuurlijk niet veel te doen en ze moeten toch vermaakt worden. Ik had iets nieuws voor hem gekocht zodat hij weer een hoop had om te ontdekken.
7. Doe je kindje voldoende kleding aan. Het kan erg fris worden in een vliegtuig, maar ook opeens warm. Het is dus handig als je je kindje iets uit kan doen of weer aan kan trekken.
Verder is het gewoon echt afwachten hoe je kindje gaat reageren op een vliegreis. Je weet niet of ze last van hun oortjes krijgen of het gewoon echt niet leuk vinden. Ik heb uiteindelijk Mike zijn voorbeeld maar gevolgd en het lekker op me af laten komen. Uiteindelijk waren wij samen heel relaxed en dat heeft denk ik ook meegeholpen. Huub heeft het fantastisch gedaan. Wij gaan zeker nog een keer op vakantie met het vliegtuig.

Hoe ging jou vliegreis met je kindje? En wat zijn jouw tips?
]]>
11 October 2016
Een keuken veilig maken voor kleine kinderen met de loodgieter Amersfoort

Gastblog – Op mamakletst.nl lees je verhalen over de ervaringen van het moeder zijn. Verhalen over dingen die je ervaart tijdens de opvoeding van kinderen. Het opvoeden van je kind bestaat de eerste levensjaren vooral uit het behoeden voor gevaren. Een moeder is als een berin die haar nieuwsgierige welpen beschermt voor alle gevaren in de natuur. Om deze reden kan je ook veel artikelen lezen op deze site die je vertellen hoe je de veiligheid van je kinderen kan verhogen in huis. Deze worden vaak in samenwerking met een professional op een bepaald vakgebied geschreven. Zo hebben we bijvoorbeeld met een elektricien de gevaren en voorzorgsmaatregelen besproken om kinderen veilig te houden van elektriciteit. Deze keer bespreken we met de loodgieter Amersfoort hoe je een keuken veilig kan maken voor kleine kinderen.

Basisregels veiligheid in de keuken

Een keuken zit vol met gevaren voor kinderen. De loodgieter Amersfoort is de juiste persoon om tips te geven hoe deze ruimte veiliger gemaakt kan worden voor kinderen. De loodgieter verricht namelijk veel werkzaamheden in een keuken. De vakman houdt zich bezig met alles dat met water en gas in huis te maken heeft. Dit zijn beide twee dingen die een gevaar voor kinderen op kunnen leveren. De veiligheid in de keuken begint echter met ervoor zorgen dat scherpe en hete dingen uit de buurt van kinderen worden gehouden. Dit zijn de basisregels waar je je als ouder als eerste op moet concentreren. Gebruik speciale kindersloten om ervoor te zorgen dat kinderen de lades en kasten in de keuken niet open kunnen maken. Zorg ook dat kinderen niet in de buurt van hete pannen of ovens kunnen komen waaraan zij zich kunnen verbranden.

Maatregelen voor gas en water

De loodgieter Amersfoort houdt zich in een keuken vooral bezig met gas en water. Twee dingen waar je kinderen natuurlijk bij uit de buurt moet houden. De loodgieter deelt een aantal praktische tips om dit te bereiken. Zo is het bijvoorbeeld slim om op je kraan een speciale stop te hebben die ervoor zorgt dat kinderen de warmwater kraan niet zelf kunnen openen. Ook zijn er speciale kapjes verkrijgbaar die over de knoppen van het gasfornuis gemonteerd kunnen worden. Hiermee belet je kinderen om het gas van een fornuis open te draaien. Tevens moet je als ouder extra alert zijn op gaslekkages. Laat daarom een gasfornuis professioneel aansluiten en controleer regelmatig de slangen op lekkages. Dit is eenvoudig te doen door zeepsop op de slang te smeren en te kijken over er bubbels ontstaan.

Bron: http://deloodgieteramersfoort.nl

11 October 2016
Zwangerschapsfotoshoot – Het resultaat

Na de fotoshoot in de vorige zwangerschap, heb ik mijn lesje wel geleerd. Ik baalde van de manier waarop de foto’s genomen werden door een amateurfotograaf en had spijt dat ik niet had geïnvesteerd in een betere fotograaf. Ook tijdens deze zwangerschap twijfelde ik of ik wel weer een zwangerschapsfotoshoot wilde laten maken. Maar Simone sloeg die twijfel al vroeg in de zwangerschap weg, zij wilde ons een zwangerschapsshoot cadeau doen en zo spraken we het tweede weekend van september af op de Hilversumse hei om mijn bolle buik vast te leggen.

Mijn zwangerschap verliep niet vlekkeloos en even hebben we getwijfeld of we de datum van de fotoshoot niet nog wat naar voren moesten halen, niet zeker wetende of ik begin september nog wel zwanger zou zijn. Gelukkig was dit wel het geval en was het ontzettend mooi weer op de dag van de fotoshoot. Sterker nog, het was bloedheet. Totaal geen temperaturen voor een (hoog)zwangere met een hoge bloeddruk.

Ik heb al eerder voor de camera gestaan bij Simone en zoals altijd stelde ze me al snel gerust. Ik baalde als een stekker van de hoeveelheid vocht die ik vasthield en zat totaal niet lekker in mijn vel, maar Simone maakte me aan het lachen en daardoor zijn de foto’s spontaan en leuk geworden.

Luuk daarentegen had totaal geen zin om op de foto te gaan. Hij had last van de warmte, een doorkomende kies en vond het veel leuker om naar de vliegtuigen en de koeien te kijken. We hebben hem dus vooral zijn gang laten gaan en toch heeft Simone nog wat mooie plaatjes van hem kunnen vangen.

Zelf hou ik absoluut niet van fotoshoots met wit met blauwe muisjes, knuffeltjes, echofoto’s en andere cliche foto’s die je veel voorbij ziet komen. Gelukkig houdt Simone daar ook niet van en daardoor zijn de foto’s heel erg puur en staan we op de foto zoals we zijn. Zonder poespas en gedoe.

Het liefst wilden we wel dat Luuk met de letterblokken zou gaan spelen en zo op de foto zou gaan voor de geboorteaankondiging op Facebook. Maar hij had er echt geen zin in, waardoor we de blokken zelf vastgehouden hebben. Als je me volgt op Instagram heb je een foto met de naamblokken voorbij kunnen zien komen.

Ik ben ontzettend blij met het eindresultaat van de fotoshoot. En zeker nu ik niet meer zwanger ben, kan ik echt met een glimlach terugkijken naar die enorme buik. Wat heb ik ervan gehouden en wat baalde ik er ook regelmatig van. Het was een mooie afsluiting van een hele moeilijke periode om met elkaar deze fotoshoot te doen. En ik ben dan ook enorm blij dat Simone dit voor ons wilde doen.

Mijn favoriete foto is toch wel die van ons drietjes samen. Volgend jaar zorgen we er maar eens voor dat we met zijn vieren op de foto staan. En tot die tijd lijsten we deze in.

Simone blogt niet alleen fanatiek op Liefde voor fotografie, maar ze heeft daarnaast ook nog haar eigen fotografie en webdesign bedrijf waarbij ze o.a. bovenstaande fotoshoots doet. Simone, onwijs bedankt!!

Welke foto is jouw favoriet?
]]>

10 October 2016
Kruidvat mama pakket

Tijdens de zwangerschap, kun je bij verschillende winkels gratis babydozen ophalen. Ik schreef al eens welke 5 gratis babyboxen er zoal zijn en in de afgelopen maanden heb ik de inhoud van de Baby-Dump babydoos, de blije doos en de Ouders van nu zwanger box al eens laten zien. Maar ook bij Kruidvat kun je terecht voor een cadeautje als zwangere. Ik laat je zien wat er in het Kruidvat mama pakket zit.

Een heel groot pakket is het niet, vergeleken met bijvoorbeeld de Baby-Dump babydoos. Maar toch zijn de producten die je gratis krijgt bij Kruidvat, wel heel erg nuttig.

Het handigste in de Kruidvat tas, zijn toch wel deze luiers. Ik ben sowieso erg fan van de Kruidvat luiers en voor Luuk gebruik ik ze dan ook altijd. Luiers heb je nooit genoeg en deze maat 1 luiers zijn dan ook ideaal voor in de kraamweek. Luuk ging al heel snel over naar maat 2 luiers en ik ben benieuwd hoe lang we deze keer de maat 1 luiers nodig zullen hebben.

Ook deze shopper krijg je bij de Kruidvat, handig om je gratis gekregen spulletjes in te doen, maar sowieso erg praktisch om bijvoorbeeld mee te nemen naar het ziekenhuis tijdens de bevalling of gewoon om boodschappen mee te doen.

Ook krijg je een flesje Kruidvat Schuimbad. Heel lekker spul, maar Luuk kon er helaas niet heel erg goed tegen. Voor Maik heb ik dan ook badspulletjes van Naïf en dit Schuimbad flesje gaat denk ik naar een vriendin die het wel gebruikt voor haar kleine.

De koelbijtring vond ik voor Luuk altijd erg handig en ik ben dan ook erg blij met een nieuw exemplaar. Deze is heel fijn als je kind doorkomende tandjes heeft. Je legt de bijtring een tijdje in de koelkast en het helpt daardoor goed tegen de tandjespijn omdat het zo verkoelend is.

Zoals ik eerder al schreef, is de inhoud niet heel uitgebreid, maar wel heel praktisch. En het is zeker aan te raden het pakket op te halen bij een Kruidvat winkel.

Je kunt de Kruidvat mama tas ophalen bij iedere Kruidvat winkel met je Jouw extravoordeelkaart. Wel moet je van te voren even inloggen op de website van Kruidvat om het mama pakket te activeren.

9 October 2016
Weekoverzicht #108: Laatste zwangere dagen & geboorte Maik

De afgelopen twee weken kwam ik nauwelijks toe aan bloggen, maar daardoor hebben jullie nog 2 fotodagboekjes van me tegoed. Deze heb ik samengevoegd tot 1 groot fotodagboek. Hoe verliepen mijn laatste zwangere dagen en hoe zagen de eerste dagen na de geboorte van Maik eruit? Ik laat het je zien in dit dubbele weekoverzicht.

Jeetje, wat een buik had ik met 35 weken zwangerschap. Ik praatte jullie bij in een zwangerschapsupdate en vertelde daarin onder andere dat we gesproken hadden over het inleiden van de bevalling. Ik was het zo vreselijk zat allemaal en was erg bang dat de zwangerschapsvergiftiging zou toeslaan.

Ik kon steeds minder en Luuk proefde dat aan alles. Boze blikken, gooien met spullen, mij uitdagen en vooral heel erg druk zijn met niet luisteren. Zo zagen de laatste weken van de zwangerschap er een beetje uit.

Maar aan de andere kant kon hij ook weer heel rustig en lief naast me op bed liggen en me kusjes en knuffels geven. Het is allemaal niet meegevallen voor deze kleine grote knul.

Vocht in m’n hoofd. Overal hield ik vocht vast. Ik voelde me met de dag slechter en zie nu ik bevallen ben pas echt het verschil in mijn gezicht.

Op weg naar de peuterspeelzaal kwamen Luuk en Joost een ambulance tegen. Dat vond Luuk natuurlijk geweldig!

Ik ging op dinsdag weer naar het ziekenhuis, waar de controles niet zo goed bleken te zijn, dus moest ik weer bloedprikken en alles opnieuw laten onderzoeken.

We besloten het bed alvast op te hogen voor de kraamweek. Ik had een kruk nodig om in en uit bed te stappen. Vreselijk haha.

Vocht, vocht, vocht…

Luuk was 22 september exact 2,5 jaar oud en ik vertelde in een artikel hoe het met hem gaat.

Dat ja… Pregnancy problems zullen we maar zeggen…

Luuk werd opgehaald door opa en oma om een nachtje te logeren. En dat was heerlijk, Joost had een bedrijfsuitje en ik had de hele avond voor mezelf.

Luuk vermaakte zich goed in Rotterdam!

Ik ging ’s avonds Expeditie Robinson kijken bij Thea en Isabel en waggelde daarna door de flat weer terug naar huis.

Op naar het ziekenhuis voor een extra controle. Ik maakte nog even een lift selfie, want ik wist niet zeker of ze me nog wel naar huis zouden sturen met deze klachten.

Mijn moeder ging met me mee en de controles waren inderdaad niet goed. Maar met extra medicatie en een afspraak voor een extra controle op zondagochtend mocht ik weer naar huis.

Luuk kookte ondertussen een maaltijd voor me. Haha hij vindt dat Koekiemonster schort zo leuk en draagt het vaak om lekkere dingen te “koken” voor mij en Joost.

Ik ontving de foto’s van de zwangerschapsshoot die Simone maakte. Binnenkort zien jullie het eindresultaat hiervan. Maar bovenstaande foto is toch wel mijn favoriet.

En nog een andere favoriet. Luuk wilde eigenlijk niet op de foto tijdens de fotoshoot, maar deze foto vind ik toch erg leuk geworden.

De afspraak op zondagochtend gingen we niet halen, al op zaterdag voelde ik me niet goed en belde ik naar het ziekenhuis om te overleggen hoe of wat. We moesten direct komen en daar bleek dat de zwangerschapsvergiftiging zo goed als was doorgebroken.

Toch mocht ik weer naar huis, in de thuismonitoring…

En ik bereidde me mentaal voor op een week bedrust met dit uitzicht. Tja, er zijn slechtere uitzichten, maar die bedrust zag ik niet echt zitten om eerlijk te zijn.

De poes vond het wel gezellig dat we zoveel tijd op bed doorbrachten haha.

Op zondagochtend werden de spullen voor de thuismonitoring gebracht en werd uitgelegd hoe het werkt. Ik vond het best spannend om zelf een CTG en bloeddrukcontroles te moeten maken, maar het bleek vrij simpel te zijn.

De volgende ochtend werd ik al 10 minuten na het insturen van alle controles gebeld dat ik naar het ziekenhuis moest komen voor opname. De artsen durfden het niet meer aan om me thuis te houden.

En omdat ik te laat was om nog mijn eigen avondeten te bestellen, kreeg ik een maaltijd die overbleef.. Een of ander pompoen prutje. Gadver!

Mijn uitzicht voor in principe een week. Althans, dat was de bedoeling.

En zo zouden mijn ochtenden beginnen, met een CTG. Zo’n grafiek is mooi, want ze wilden dat de kleine man lekker zou blijven bewegen.

Daar lig je dan, met die banden om je buik…

De tweede avondmaaltijd was heerlijk! Hier wist ik overigens net dat ik de volgende ochtend ingeleid zou worden. Het eten kreeg ik niet op, want ik had vreselijk veel last van het die middag aangesloten magnesium infuus.

Ik keek wat naar Holland’s Next Top Model terwijl ik me geestelijk voorbereidde op de inleiding de volgende ochtend.

Daar lagen we dan, allebei op de verloskamer. Joost maakte zich het zo makkelijk mogelijk en had gelukkig zijn laptop meegenomen om zichzelf een beetje te kunnen vermaken.

We begonnen de inleiding met een CTG en daarna werd er gel toegediend waardoor ik nog langer aan de CTG moest liggen.

Het was vooral heel lang wachten de hele dag door en ik keek veel naar TLC om de tijd te doden, terwijl ik tussendoor wat weeën wegpufte..

Na 2 dagen inleiden en gel toegediend te krijgen, werden we teruggebracht naar de zwangeren afdeling, waar Joost gelukkig ook gewoon mocht blijven slapen. Dit was donderdagavond.

Luuk vermaakte zich ondertussen uitstekend bij opa en oma.

Op vrijdagochtend stuurde ik een vriendin deze foto van een van mijn infusen, ook mijn andere hand was voorzien van een infuus en ik wist inmiddels al dat ik deze dag zou gaan bevallen van onze kleine man.

En ja hoor, daar was hij. Deze foto stuurden we naar familie om te laten weten dat Maik geboren was. Hij werd kort hierna opgenomen op de neonatologie en 3 uur later werd ik halsoverkop naar de OK gereden voor een operatie aan mijn baarmoeder.

Pas halverwege de nacht was ik goed genoeg om vervoerd te worden naar de medium care om Maik eens goed te mogen bekijken. En aanraken… Hij mocht er niet uit en ik vond dit echt verschrikkelijk.

Kijk ons nou… Helemaal gebroken allebei… Achteraf weet Joost nog vrij weinig van dit moment.

De volgende ochtend werd ik verwend door het ziekenhuis met een lekkere verse smoothie.

En ik mocht weer naar Maik!

Voor het eerst na het moment na de bevalling dat hij in mijn armen lag. Ruim 14 uur oud. Jeetje wat was dit fijn zeg. Ik was heel moe, maar zo blij dat ik hem vast mocht houden.

Mijn kleine knappe binkie.

Mijn stiefzus beloofde het aan het begin van de zwangerschap al, ze bezorgde een broodje filet american. Heerlijk!

Het kolven ging best wel goed, wat was ik trots!

Terwijl Maik en ik nog (apart van elkaar) in het ziekenhuis lagen, waren de 2 oudste mannen thuis herenigd. En ze deden even lekker gek samen voor het slapen gaan.

Ondertussen kregen we een sneakpeak van de geboortefotograaf. Ik vroeg hier aan Joost of hij wilde kijken of Maik op Luuk lijkt.

Zondagochtend mocht Maik nog eventjes lekker bij me komen knuffelen, voor hij onder de blauwe lamp moest vanwege geelzucht.

Kijk die knappe bink nou liggen met z’n zonnebril. Echt wat was het verschrikkelijk om hem zo op de medium care te moeten achterlaten. Hij was heel onrustig en ik kon hem niet aanraken of vasthouden om hem gerust te stellen.

Mijn stiefzussen gingen die middag mee naar het verzorgingsmoment en maakten deze foto van Joost met Maik samen. Ik vind de blik van Maik hier zo mooi!

Zondagavond deed ik het voedingsmoment, terwijl mijn schoonzus mee was. Ik hoopte heel hard dat we Maik de volgende ochtend mee zouden mogen nemen, maar die kans werd heel erg klein geschat. Ik wist wel dat ik de volgende ochtend ontslagen zou worden, dus ik baalde als een stekker.

Komende week heel veel foto’s van mijn kraamweek. Of deze is gegaan zoals ik gehoopt heb van te voren, lees je dan!

Lees ook: Weekoverzicht #109
]]>

8 October 2016