Author: info@vandongen-online.nl

Weekoverzicht #100: Laatste vakantieweek

Afgelopen week was alweer de laatste vakantieweek. Wat vliegen drie weken vakantie toch altijd voorbij! Ik ben inmiddels alweer een paar dagen aan het werk, maar laat jullie in dit weekoverzicht graag nog zien wat wij allemaal deden afgelopen week.

De laatste week van het tweede trimester ging in. En ik voel me best wel goed. Ik schreef zoals elke week een update over de week daarvoor.

Poes Zoey had behoorlijk last van aandacht tekort, vond ze zelf. Waardoor ze elke keer als we Luuk naar bed brachten ging lopen kloten op de gang. Het is zo’n lief beestje, maar op zulke momenten kan ik haar echt schieten. En ja dat is een zakje met een luier erin, die gooi ik altijd even in de prullenbak als Luuk slaapt.

Ik was erg moe en Luuk vond het wel gezellig om bij me op bed te hangen en wat te knuffelen.

Dus dat is wat we deden. Relaxen! Daar is het immers vakantie voor.

Woensdag kreeg ik de kolder in mijn kop en moest de woonkamer helemaal verbouwd worden. Alle meubels gingen van hun plaats en kregen een andere plek. Gelijk een goed moment om even goed schoon te maken.

Op deze plek stond een boekenkast vol met beeldjes en andere mooie spulletjes, maar dat was ik al eventjes zat. De boekenkast verhuisde naar de slaapkamer om daadwerkelijk dienst te doen als boekenkast en op deze plek kwam het dressoir te staan. De twee vazen die erop staan kocht ik laatst via een Facebookgroep, samen voor € 5,00 inclusief de bloemen. Wat een leuk koopje!

Op de plek waar het dressoir stond, komt nu een speelhoek. Al het speelgoed kan dus ’s avonds de hoek van de kamer in en er staat niet meer op drie verschillende plekken een beetje. Wat een rust geeft dat!

Dit tafeltje stond altijd naast de bank, maar nu op Luuk’s kamer. Hij vond het zo leuk om op zijn kamer te spelen met zijn auto’s.

Toen Joost thuis kwam, heb ik ook hem nog aan het werk gezet. Ik wilde de bank en het tv-meubel omwisselen. Maar dat ging ik uiteraard niet zelf doen. Het werd even een zooi, maar daarna viel alles op zijn plek, het past hartstikke goed!

De nieuwe indeling! Luuk vond het ook erg leuk en scheurde gelijk rond op zijn loopauto.

En wat staat het tv meubel leuk voor onze mintgroene muur!

Luuk heeft in Frankrijk wat Franse woordjes geleerd en kwam me donderdag begroeten met ‘bonjour!’. De kleine schat.

27 weken zwanger. Op de een of andere manier vind ik het toch ineens wel hard gaan. Ik kijk enorm uit naar het einde van mijn zwangerschap en als ik terugkijk hebben de afgelopen maanden erg lang geduurd. Maar toch ben ik wel alweer 27 weken zwanger. Over een week of 13 hebben we een tweede zoon, zijn we een gezin van 4 en soms hakt die gedachten er wel even in.

Voor het eerst sinds tijden deed ik weer een beetje moeite voor mijn make-up. Luuk vindt dat helemaal niks. “mama niet kleuren” roept hij steeds. Toch helpt het wel altijd om me goed te voelen.

Dat optutten was niet voor niets, want ik ging de kleine man van Marije voor het eerst ontmoeten. En ik mocht hem zelfs vasthouden! Wat een sterk en mooi mannetje is hij, ruim 5 weken te vroeg geboren en zie hier, nog voor de uitgerekende datum ligt ie al zonder snoeren en gedoe in m’n armen. Hij bleef me maar aankijken haha.

Donderdag aten we Luuk’s nieuwe favoriete maaltijd, aardappels, spinazie, een gehaktbal en een gekookt ei. Hij smulde er enorm van.

En daarna was het tijd voor een dutje. Met mama’s oogmasker op hahaha.

Of toch nog even knuffelen met mama. Hij wil me steeds aaien en kriebelen als we zo samen liggen. En ook de baby moet geaaid worden.

Ik had zin om te lezen op mijn iPad, maar mijn zwangerschapsbrein vergat de toegangscode. 2 uur lang ben ik bezig geweest met verkeerde codes, wachten omdat de iPad geblokkeerd werd. En uiteindelijk heb ik de iPad maar gewoon opnieuw geïnstalleerd.

En eindelijk kon ik gaan lezen na 2,5 uur. In ‘Misschien nooit’ van Colleen Hoover. Dat is het vervolg op Misschien Ooit waar afgelopen week mijn recensie van online kwam. Ook deze is inmiddels uit en ik ben fan! Binnenkort lees je er meer over.

Ik besloot Luuk vrijdagochtend een gewone beker drinken te geven. Normaal gesproken morst hij heel erg en hij snapte het drinksysteem niet. Maar nu ineens wel. Hij heeft al sinds vrijdag niet meer uit zijn rietjesbeker willen drinken. Hij wordt ineens zo groot!

Ik schreef over de verschillen in mijn zwangerschappen. Want deze zwangerschap lijkt toch wel erg te verschillen van de vorige zwangerschap.

Zaterdag gingen we eten bij mijn vader en zijn vrouw, voor mijn vaders verjaardag afgelopen zondag. Luuk en Joost renden samen naar de lift om alvast wat energie kwijt te kunnen.

’s Avonds gaf ik weer toe aan mijn nesteldrang, ondanks een vermoeid lijf, languit op bed sorteerde ik mijn make-up in het nieuwe opbergbakje die ik bij de Action kocht en ondertussen keek ik een aflevering Full House op Netflix.

Eerder zaterdag bij mijn vader, stopte er een auto van de huisartsenpost voor iemand aan de overkant en Luuk was enorm onder de indruk van de tatu auto en ging hem samen met opa even bekijken. En aanraken! Haha wat vond hij het leuk. Luuk is zo gek op alle auto’s van hulpdiensten, leuk om te zien.

Het was een rustige laatste vakantieweek en inmiddels is de werkweek alweer in volle gang. Deze week bestaat dus vooral uit werken en daar van bijkomen waar nodig. Ook ben ik heel hard vooruit aan het bloggen om tijdens mijn verlof wat vrije tijd te hebben.

Lees ook: Weekoverzicht #101
]]>

3 August 2016
Grappige peuter uitspraken
Luuk begint steeds meer te kletsen, naast dat hij vrijwel alles nazegt wat wij zeggen, is hij ook heel nieuwsgierig naar hoe alles heet en hij bedenkt zelf de meest grappige peuter uitspraken. De leukste uitspraken schrijf ik op, maar het leek me ook leuk om ze op mijn blog te delen.
- Blijkbaar zeggen we vaak ‘wat doe je nou?’ als Luuk iets laat vallen of een beetje onhandig doet. Een tijdje geleden stond hij op het balkon om wat speelgoed te pakken en we hoorden de bak met buitenspeelgoed van tafel vallen, met veel kabaal. Vervolgens zagen we een kleine peuter voor het raam heen en weer lopen met zijn handen heel onschuldig omhoog gestoken en hij vroeg om de haverklap “Wat doe je nou?”. Joost en ik hebben binnen eerst even uitgeschaterd voor we hem zijn gaan helpen.
- De verschillen tussen mannen en vrouwen worden Luuk langzaamaan duidelijk. Sowieso is het lichaam iets wat Luuk heel erg interessant vindt. Tijdens het verschonen noemen we Luuk’s buik vaak liefdevol een lieve dikke buik. Luuk neemt dat over en vertelt trots aan iedereen die het maar wil horen (terwijl hij zijn shirt omhoog trekt) dat hij een dikke buik heeft. Toen hij laatst onder de douche vandaan kwam en nog even in zijn blootje door het huis heen huppelde zei hij terwijl hij op zijn buik wees “dikke buik!” Maarja, daar hangt ook wat onder en vol trots zei hij daarna “dikke piemol!!” Ehhh ja knul, haha!
- Toen ik laatst belangrijke post verwachtte, wilde ik na een werkdag even met Luuk naar de brievenbus beneden. We wonen immers in een flat en de brievenbus bevindt zich 8 verdiepingen lager. Terwijl we daar naartoe liepen vertelde ik Luuk dat we naar de brievenbus gingen. Hij vond het wel gezellig en hielp me met het openhouden van de brievenbus en daarna met de post. Toen we twee minuten later weer in de lift naar boven stonden vroeg hij me teleurgesteld “busje nou?”. Blijkbaar dacht hij dat we met de bus weg zouden gaan. Was dat even een tegenvaller!
- Bij het kijken in een zoekboek en tijdens het opnoemen van een papegaai, vraagt Luuk mij hoe het heet. Ik zeg dat het een papegaai is. “Papagaai” zegt hij direct. Vervolgens kijkt hij naar mij en zegt vastbesloten: “mamagaai!”
- Op vakantie in Frankrijk charmeerde hij de Franse campingbuurtjes regelmatig met Franse woorden. “Bonjour”, “Au revoir” en “bon appetit” kwamen regelmatig zijn mond uit.
- Als Luuk iets heel graag wil en ik niet direct (lees: binnen een halve seconde) reageer komt hij bij me staan, kijkt heel lief en zegt dan “ahh pleaeaeaeaese?”. We hebben geen idee hoe hij daarbij is gekomen. Vast door een of ander tekenfilmpje dat hij wel eens kijkt. Probeer na zo’n vraag maar eens nee te zeggen…
Wat is het meest grappige wat jouw kind onlangs heeft gezegd?
]]>
2 August 2016
BabyZoo slaaptrainer voor slechte uitslapers

Wij zijn gezegend met een zoon die totaal niet kan uitslapen. Stipt om 6 uur is meneer wakker en hij wil dan perse nog even bij ons op bed televisie kijken. Heel gezellig hoor, maar stiekem zou ik het wel eens heel erg fijn vinden als hij wat langer zou slapen, of in elk geval wat aanrommelt met speelgoed op zijn kamer. We probeerden een slaaptrainer van BabyZoo uit, in de hoop dat Luuk hierdoor langer op bed zou blijven liggen ’s morgens.

Hoewel het wel eens anders is geweest, mogen we tegenwoordig in onze handjes knijpen met Luuk’s slaapgewoontes. Hij slaapt namelijk de hele nacht door en dat is regelmatig anders geweest. Huilen om niets, even een speen geven, een knuffel of tranen met tuiten zonder dat we erachter kwamen wat er aan de hand was. Nu slaapt Luuk wel de hele nacht door en is het enige “probleem” dat hij zo vroeg wakker is. Op zich geen ramp natuurlijk, maar het zou wel lekker zijn als hij wat langer door zou slapen. Of we moeten zelf eens wat vroeger gaan slapen, dat scheelt wellicht ook…

We ontvingen een slaaptrainer van BabyZoo, een aap met de naam Momo. Luuk was direct gek op het aapje toen hij het zag. Dat is ook niet heel gek, de slaaptrainer ziet er ook erg leuk en vrolijk uit. Ik zocht gauw batterijen in de kast om de slaaptrainer aan te zetten en moest toen even zoeken naar knopjes om een wekker in te stellen. Deze waren heel handig verstopt achter een klepje die je weg kunt draaien. Zo kan je kind in principe niet zelf aan de knoppen zitten en zo de tijd verstellen.

Het instellen van de wekker gaat erg makkelijk, gelukkig maar. Want veel tijd om met de wekker in mijn handen te zitten krijg ik niet. Luuk wil het goed bekijken en zit in een ‘mij, mij, mij!’ fase.

Wanneer Luuk naar bed gaat, doen we ogen van de aap dicht nadat we het verhaaltje hebben voorgelezen. Want Luuk moet dan net als de aap gaan slapen. Het was wel even wennen dat het klokje in de aap zo hard tikt. Zelf kan ik daar in een slaapkamer niet goed tegen, maar misschien werkt dat uiteindelijk wel rustgevend. Luuk was er de eerste paar keer met in slaap vallen wel wat onrustig van.

Zolang hij moet blijven slapen, blijven de ogen van de aap dicht. En ze gaan open op het moment dat de wekker afgaat. Dit gaat overigens met jungle geluiden. Gelukkig kun je het geluid hierbij afstellen, want je kind schrikt zich anders rot. Of Luuk er langer van is gaan slapen? Nee helaas. Hij neemt de aap wel mee naar onze slaapkamer als hij ’s morgens vroeg naar ons toe loopt haha.

Maar misschien is Luuk er nog net te jong voor hij is immers nog geen 2,5. Binnenkort proberen we het gewoon nog eens uit of hij met dit hulpmiddeltje langer in bed blijft liggen. Dat zou, zeker met het oog op mijn zwangerschapsverlof, helemaal niet verkeerd zijn!
De BabyZoo slaaptrainer is voor € 39,99 verkrijgbaar bij Prenatal.

1 August 2016
Zwangerschapsverlof als gastouder

Hoe zit dat nou, als je niet voor een baas werkt? Krijg je dan ook gewoon zwangerschapsverlof? Dat is een vraag die me regelmatig gesteld wordt. Sommige mensen denken dat ik gewoon blijf werken als gastouder en alleen een korte periode na de bevalling vrij zal nemen. Maar daar moet ik eerlijk gezegd niet aan denken. Je hebt immers ook recht op zwangerschapsverlof als gastouder.

Het is niet iets waar ik van te voren bij heb stilgestaan, dat er misschien nog een moment zou komen dat we een tweede kindje zouden willen en ik daardoor een bepaalde periode niet zou kunnen werken. Maar ik was toen ik eenmaal als gastouder werkte en opnieuw een kinderwens kreeg, blij om te merken dat hier toch het een en ander voor geregeld is.

Je kunt als zelfstandig ondernemer (wat ik ook ben als gastouder), een zwangerschapsuitkering (ZEZ) aanvragen bij het UWV. Een echte vetpot is het niet, maar iets is beter dan niets. Normaal gesproken ben je als onverzekerde zelfstandig ondernemer de pineut als je niet kunt werken. Want als je niet werkt, krijg je over het algemeen ook niet betaald. Met de ZEZ uitkering krijg je maximaal het minimum inkomen voor het aantal uren dat je werkt. Wanneer je normaal gesproken weinig uren werkt, maar wel een hoge uurprijs heb, kun je daardoor flink moeten snijden. Als gastouder valt het voor mij wel mee, omdat ik nu geen volle bak heb met kinderen.

Al snel nadat ik mijn eerste echo heb laten maken, heb ik de definitieve periode voor mijn verlof doorgehakt voor mezelf. Zo kon ik de ouders van mijn gastkinderen bij het op de hoogte brengen van mijn zwangerschap, direct op de hoogte brengen voor welke periode zij vervanging nodig hebben. Wat dat betreft heeft mijn gastouderbureau perfect ingesprongen en ervoor gezorgd dat er plekjes waren bij een andere gastouder. Van wie ik overigens een jaar geleden kinderen opving omdat zij zelf met zwangerschapsverlof was.

Zwangerschapsverlof

Half september ga ik dan ook met zwangerschapsverlof. 6 weken voor mijn uitgerekende datum. Mocht ik net als bij Luuk al eerder bevallen, dan heb ik in elk geval nog een aantal weken rust voor de drukte van het vierkoppige gezin gaat beginnen. En mijn verlof is verlengt met nog een weekje (onbetaald) vakantie erachteraan, zodat ik na de kerstvakantie weer lekker kan beginnen met werken. Ik heb dus, net als ieder ander, 16 weken zwangerschapsverlof. 100% garantie dat de gastkinderen dan terugkomen heb ik natuurlijk nooit. Misschien bevalt het ze wel zo goed bij de andere gastouders dat ik in januari weer helemaal opnieuw moet beginnen, dat risico blijf je altijd houden. Maar daar ga ik zeker niet vanuit.

Naast mijn werk als gastouder doe ik ook nog andere dingen als zelfstandige, zoals onder andere mijn blog. Bloggen blijf ik natuurlijk gewoon doen, dat is meer een hobby dan werk. En ja, ik verdien er soms ook wel wat mee. Hoe dat precies zal gaan lopen tijdens mijn verlof zie ik dan wel. Wat dat betreft heb ik weinig verantwoording naar andere mensen toe. En als het me niet uitkomt om te bloggen of mailtjes te beantwoorden, dan doe ik dat dus lekker niet. Al hoop ik nu dat ik er wel mee door kan blijven gaan, ook tijdens mijn zwangerschapsverlof. Alleen het bouwen en beheren van andere websites zal ik niet meer doen. Dat komt wel weer zodra mijn zwangerschapsverlof achter de rug is.

Hoe was jouw zwangerschapsverlof geregeld?

30 July 2016
Misschien Ooit

Het is al even geleden dat ik een boek heb uitgelezen. Aan het begin van mijn zwangerschap had ik echt de concentratie niet om meer dan een paar bladzijdes te lezen. En dat vond ik zonde in het geval van ‘Misschien Ooit‘. Ik las al eerder een boek van schrijfster Colleen Hoover en vond dat ik mijn volledige aandacht hierbij moest kunnen houden, omdat ik de verwachting had, dat dit net als ‘Onvoorwaardelijk‘ een erg mooi boek moest zijn.

Waar gaat het boek over?

Sydney komt erachter dat haar vriend Hunter een affaire heeft met haar beste vriendin. Ze kan nergens heen, maar belandt bij een van haar buren, Ridge. Daar mag ze tijdelijk verblijven. De twee komen erachter dat ze een grote liefde voor muziek delen. Ridge is een singer-songwriter en ook Sydney vindt het leuk om liedjes te schrijven. Deze creatieve samenwerking leidt tot een vriendschappelijke, maar ook intieme band.

Ridge heeft echter al een vriendin, Maggie. En Sydney kan het ook heel goed met haar vinden. Maar wat het moeilijk maakt is dat ze gevoelens heeft voor Ridge. Het verhaal is romantisch, emotioneel en grappig. Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Ridge en Sydney, waardoor je beide personages goed leert kennen.

Wat vind ik van het boek?

Zoals ik al had verwacht, het was een prachtig boek. Het was absoluut het wachten op meer concentratie waard. Het boek had al heel snel een mooie en onverwachte wending en je voelde de liefde tussen Sydney en Ridge opbloeien. Maar tegelijkertijd voel je de pijn die Ridge heeft omdat hij niet goed weet wat hij met zijn gevoelens aan moet.

De liedjes die in het boek worden geschreven, zijn Engelstalig gebleven, wat voor mij absoluut een pluspunt is. Vaak komt er bij een vertaling naar het Nederlands toch iets heel anders (minder moois) uit. Maar ik kan me voorstellen dat het lastig is als je totaal niet goed bent in Engels.

Zodra ik begon met lezen kon ik het boek nauwelijks meer terugleggen en ik ben dan in de paar dagen dat ik het boek las, steeds erg vroeg naar bed gegaan om verder te kunnen lezen. Heerlijk zulke avonden.

Misschien Nooit

Inmiddels ben ik ook bezig met het korte vervolg op Misschien Ooit. Namelijk Misschien Nooit. Dit verhaal gaat over de huisgenoten van Ridge en Sydney, Warren en Bridgette. Wat ik daarvan vind, lees je binnenkort.

Beoordeling

★★★★★ (5/5)

Je kunt het boek bestellen via Bol.com voor € 14,99 (paperback) of € 4,99 (e-book)

28 July 2016
Unboxing: De Blije Doos

Cadeautjes krijgen is altijd leuk, wanneer je zwanger bent kun je diverse cadeauboxen aanvragen bij verschillende winkels. Ik heb de 5 leukste babydozen al eens voor je op een rijtje gezet. Inmiddels heb ik alle babydozen in huis en ik deel maar al te graag de inhoud met je. De inhoud van de verschillende boxen kan wel eens verschillen, maar in grote lijnen zit er bij iedereen hetzelfde in. Deze keer de inhoud van De Blije Doos die je bij de WIJ kunt aanvragen.

Joost was zo lief de doos voor me op te halen, aangezien er geen Prenatal meer hier in de buurt zit en ik niet zo gemakkelijk meer door de stad heen wandel met mijn bekken. Wat ziet de doos er leuk uit zeg! Met dit uiterlijk is het helemaal niet erg de doos (tijdelijk) op een kast te zetten.

Bij het openmaken van de doos zag ik al direct dat deze goed gevuld is. Leuk! Ik ben gek op uitpakken.

Hoewel wij zelf altijd de Kruidvat luiers gebruikt hebben bij Luuk, ben ik maar wat blij met deze luiers van Pampers. Luiers kun je immers niet genoeg hebben. En deze hebben een plasindicator, wat we bij Luuk toen heel erg handig vonden.

Uiteraard zit er ook een tijdschrift in van de WIJ. Een speciale geboorte uitgave. Ik heb er alleen nog maar even gauw doorheen gebladerd, op de een of andere manier trekt het me deze zwangerschap veel minder om zwangerschapsgerelateerde tijdschriften te lezen dan de vorige keer. Misschien omdat ik het al eens heb meegemaakt. Maar het is altijd handig om bij de hand te houden voor bijvoorbeeld tijdens mijn verlof.

Ook zitten er de nodige flyers, reclamefolders en kortingsbonnen in. Sommige handig en andere helemaal niet. Maar het is wel leuk om er even tussen te kijken of er nog wat leuks tussen zit.

Ach, kleine babysokjes. Ik vind ze zo lief! En weer een kortingsbon om bij de Prenatal te kunnen gebruiken. Handig!

Dit zijn echt ideale tandenborstels, we gebruiken het voor Luuk. En hoewel deze variant wel een beetje meisjeskleurtjes heeft, komt het zeker van pas zodra de kleine man zijn eerste tandje heeft.

Een mini potje Sudocrem. Fijn om de billetjes van je baby mee in te smeren na een poepluier. Al gebruiken wij liever de billencreme van Naïf, deze is heel handig om bij oma neer te leggen, of om mee te nemen in de luiertas.

Hmmm Radler! Ik ben er gek op, jammer dat het maar een klein blikje is haha. Deze variant van Bavaria smaakt erg goed.

Hoewel ik, denk ik, van plan ben om borstvoeding te geven, komt dit flesje van Philips Avent zeker van pas. Bij Luuk gebruikten we dit merk flessen altijd. En ik ben ook als ik borstvoeding geef, van plan soms ook wat te kolven en Joost of iemand anders een flesje te laten geven. Dat kan altijd handig zijn als ik eens de deur uit ben.

En last but not least dit schattige I love mama speentje van Bibi. Hoewel ik de baby liever geen speen geef, bij Luuk faalden we daar al vrij snel in haha.

Kortom, De Blije Doos van de Prenatal is erg leuk, heeft een prima inhoud met spullen waar je echt iets aan hebt. Zeker een aanrader om aan te vragen.

Bekijk hier ook de inhoud van de Baby-Dump babybox die ik eerder al op de foto heb gezet.

Heb jij De Blije Doos ook ontvangen tijdens je zwangerschap en wat vind je van de inhoud?

26 July 2016
Minder werken, hoe bevalt het?

Het was eind april, toen ik een lastige beslissing moest nemen. Ik kwam in het ziekenhuis terecht vanwege uitdrogingsverschijnselen door het vele braken en moest een stapje terug nemen. Niet alleen mijn lichaam gaf dit aan, maar ook de artsen kwamen dit regelmatig aan me vertellen. Ze verklaarden me voor gek dat ik nog volledig aan het werk was. “Ga toch de ziektewet in!” werd me steeds verteld. Maar dat is als zelfstandig ondernemer niet zo makkelijk. Toch ging ik minder werken en of dat bevalt?

De beslissing om minder te gaan werken viel niet mee. Ik werk als gastouder en heb te maken met contracten die ik met ouders heb. Van de ene op de andere dag stoppen met werken was voor mij geen optie. Maar er moest duidelijk wel iets gebeuren. Vier lange dagen van 8 tot 18 werken en op een enkele dag zelfs tot 19/19:30, werd iets te gortig. Mijn lijf kon het niet meer aan. Helaas. Ik voerde veel gesprekken met mensen die dichtbij me staan om te kijken wat ik zou kunnen doen. Maar de conclusie werd al snel duidelijk. Toch contracten beëindigen en er maar met eentje doorgaan, waardoor mijn werkdagen nog ‘maar’ 7 uur zouden duren.

Uiteraard hield ik me aan de maand opzegtermijn en dat was best wel even door bikkelen. Gelukkig kreeg ik waar het kon hulp aangeboden om de lange dagen toch nog enigszins goed door te komen. Maar het brak me wel op. Tot de laatste werkdag was aangebroken. Ik voelde vrijwel alleen maar opluchting en dat gaf wel aan dat onbewust voor mijzelf de koek toch ook wel een beetje op was.

Nu werk ik nog 7 uur per dag. Iedere middag om 15:00 uur eindigt mijn werkdag en heb ik tijd voor ziekenhuisafspraken, tijd voor Luuk of tijd om even lekker met mijn benen omhoog te gaan zitten. Ik hoef niet na te denken op welke dagen welke kinderen komen, dit is namelijk iedere werkdag hetzelfde en dat geeft me veel rust. Terwijl de kinderen zelfstandig spelen, doe ik mijn kleine rondje in het huishouden en als zij rusten, rust ik mee. Tussendoor knutselen we en als het even kan gaan we naar buiten.

Ik ben zoveel meer uitgerust in de weekenden. Ik lig niet meer 2 dagen op bed om bij te komen van de werkweek. Dit kan ik immers doordeweeks gewoon al doen aan het einde van de dag. Hierdoor heb ik meer energie om af en toe wat leuks te doen. Of om iets in huis aan te pakken. Want tja, die nesteldrang die is nog steeds volop aanwezig.

Hoewel het maken van de beslissing absoluut niet makkelijk was, ben ik blij te merken dat het wel de juiste beslissing was. Natuurlijk mis ik de kindjes. En natuurlijk mis ik de inkomsten. Ik heb namelijk maar liefst de helft hiervan moeten inleveren. Maar het was of dit of helemaal stoppen met werken omdat mijn lijf het niet aan zou kunnen. De artsen hadden dus zeker gelijk. En ik weet zeker dat wanneer ik gewoon een baan in loondienst zou hebben gehad, ik die periode in de ziektewet zou zijn gegaan. Misschien had ik er zelfs nog steeds wel (deels) ingezeten, terwijl ik nu door een stapje terug te doen, vrijwel hetzelfde bereikt heb. Namelijk rust in mijn hoofd en een lichaam die de zwangerschap weer aan lijkt te kunnen.
]]>

21 July 2016
Als alleenstaande mama naar zwangerschapscursus

Blog door Thea – Ik heb wel even moeten nadenken wat ik zou doen. Ik wilde op zich heel graag naar een zwangerschapscursus. Het leek me leuk en leerzaam. En ook ontspannend. Even een uur bezig zij met jezelf en je zwangerschap. Maar zou ik gaan voor een speciale groep met alleenstaande moeders, of toch gewoon een voor stelletjes? Ergens was ik bang dat het heel raar zou zijn om als single tussen de mama’s met partner te zitten. Dat het heel ongemakkelijk zou zijn.

Ik heb in mijn omgeving rondgevraagd waar zij de cursus hadden gedaan. En eentje werd echt aangeraden: de cesar zwangerschapscursus. Nou ja, vooral de vrouw die hem gaf. Omdat zij ook bekkenklassen had, en daar ook veel aandacht aan schenkt. Een soort specialisme (cesartherapeute). Na wat mailen besloot ik me bij haar aan te melden. Het was een fijne vrouw om mee te communiceren.

Na de intake ging ik al naar huis met fijne tips/oefeningen voor mijn bekken. En een week later bekeken we de vooruitgang. Vlak daarna begon ik aan de lessen. Elke maandagavond direct vanuit mijn werk. Dat was wel pittig, maar ook fijn. Onder andere omdat de praktijk om de hoek was van mijn werk. Ik had gelukkig een klein groepje, iedereen had wel een verhaal. Een slechte bevalling, speciale klachten en ik, ik was alleen. Daardoor vond ik het al gelijk minder erg.

De cursus had een duidelijke opbouw, en bestaat uit 8 lessen. En evt. na de geboorte nog 4 lessen, die starten ongeveer 4 weken na de bevalling. De zevende les was een partnerles. Ik mocht kiezen wat ik wilde. Ik kon hem overslaan en een andere les bij een andere groep doen. Ik kon iemand meenemen (bijv. wie bij de bevalling zou zijn), maar ik kon ook alleen komen. Dat gebeurde ook weleens bij stellen omdat de partner niet wilde. Tja wat zou ik doen?

Ik besloot dat ik een vriendin die bij de bevalling zou zijn (althans dat is het plan, dat ze erbij is) te vragen en de keuze bij haar te laten. Als ze het leuk vond, en meewilde dan was ze van harte welkom. En als ze niet wilde dan begreep ik het ook en dan zou ik alleen gaan. De agenda liet het toe en ze ging mee.

De lessen waren heel leuk, gezellig, leerzaam en helemaal niet gek. De partnerles was dat soms wel.
Ik heb geen relatie, dus om bijvoorbeeld te horen hoe je “partner” naast je kan komen liggen in bed en je op een bepaalde manier kan masseren is wel gek. Maar gelukkig hebben wij allebei een gezonde dosis humor, dus we konden er ook wel om lachen. We hebben eruit gehaald wat voor ons werkte. Ondanks dat het wel gericht was op stelletjes.

De 8 lessen heb ik nu achter de rug, en heb geen spijt gehad. Ik heb er veel geleerd en het was een leuk en gezellig groepje. Ik heb me maar op weinig momenten een single gevoelt. Ik was vooral een aanstaande moeder. Ik weet nog niet of ik de 4 lessen na de bevalling ga doen, dat zie ik dan wel. Eerst maar eens zien hoe het is om een alleenstaande moeder te zijn.

Heb jij een zwangerschapscursus gevolgd? Hoe vond je dat?

15 July 2016
Weekoverzicht #97: Laatste week voor de vakantie

Het was alweer de laatste werkweek voor de vakantie begon. Hier hebben we lang naar uitgekeken en wat is achteraf de tijd toch eigenlijk snel gegaan. Ik was tussen het werken door druk met voorbereiden voor onze vakantie naar Frankrijk en we hadden nog een gezellige barbecue voor vertrek. Kijk je mee naar onze week?

Ik was 24 weken zwanger en dat was een mijlpaal waar ik erg naar uit keek. Vanaf dat moment zou onze ‘Klaas’ levensvatbaar zijn. Al hopen we natuurlijk wel gewoon dat hij nog een week of 13 in mijn buik blijft zitten.

Wakker worden samen met mijn kleine boefje. “Mama kusje?” Hij was duidelijk in een goede bui en had absoluut geen ochtendhumeur. Dat was genieten!

Terwijl Luuk bij opa en oma aan het spelen was, ging ik richting de apotheek voor een antibioticakuur voor de urineweginfectie waar ik last van had. Ook haalde ik meteen de auto leeg en de autostoelen eruit, want die avond ging ik een Marktplaats aankoop ophalen.

Namelijk een bolderkar. Zo gaaf! Vanaf januari heb ik 2 baby’s en 2 peuters in de groep. Luuk gaat dan 1 van mijn werkdagen per week naar de peuterspeelzaal, dus ik moest een manier bedenken om iedereen me te kunnen nemen. Op deze manier gaat dat zeker lukken. Alleen nog een babyschaal kopen en erin monteren en natuurlijk wat reclame voor mezelf op de zijkanten zetten en we kunnen vertrekken.

Ik werd schandalig verwend met heel erg veel gratis babykleding. Er zat zoveel mooi merkspul tussen, wat een bofkont ben ik toch. En ik hoef nu echt niet meer bang te zijn dat we geen kleertjes genoeg hebben.

Luuk aan het ontbijt, met een boterham in zijn hand en een muts (voor de baby) op zijn hoofd. Ach ja, we hoefden de deur niet uit gelukkig.

Ik maakte er een knutseldagje van met de kinderen. Ze maakten onder andere deze zon. Het was zo’n regenachtige dag dat het me beter leek de zon maar wel in huis te laten schijnen.

Ook werd er heerlijk voor me gekookt. Altijd smakelijk van die houten lekkernijen. Mijn suikerwaardes gaan er in elk geval niet van omhoog, dat scheelt!

Wat een mooie luchten waren er afgelopen week. Soms vind ik het verschrikkelijk waar we wonen, maar dit soort uitzichten maken ook weer veel goed gelukkig.

Het was weer tijd om een beetje te chillen met mijn kleine ventje. Hij had een leuke laatste dag op de peuterspeelzaal gehad voor de zomervakantie en was doodop. We deden de rest van de dag dan ook helemaal niks.

Ik probeerde wel nog wat te werken tussendoor en verbaasde me erover hoe ver mijn stoel inmiddels naar achteren moet staan om mijn buik er tussen te laten. Maar dat zorgt wel voor lamme armen. Waren die maar net iets langer geweest, dat had het een stuk makkelijker gemaakt.

Luuk vond de nieuwe zonnehoed van Joost erg leuk en maakte zich klaar voor de vakantie.

Terwijl Joost een laptop voor zijn vader ging installeren.

Vrijdag was Luuk gebroken. Ook hij is duidelijk toe aan een break. Gelukkig begon na dit dutje onze vakantie. Heerlijk!

Ik ben maar even wat met het poezenkind gaan kroelen toen de kinderen sliepen.

Zaterdag pakten we Luuk’s haar maar weer eens aan. Tondeuse eroverheen en hij had weer een mooi kapsel. Hij was er zelf ook erg blij mee.

We gingen naar de verjaardag van mijn broertje. Hij is alweer 25 geworden. En kijk die pens eens groeien!

Luuk smikkelde van de tomaatjes bij mijn broertje en ik genoot van een Radler 0%.

Justin en Luuk speelden samen op de gitaar. Luuk vond het prachtig.

Ondertussen was mijn schoonvader in Frankrijk al druk bezig geweest met het in elkaar zetten van de tent. Wij vertrokken pas een aantal dagen later, maar de tent kan maar vast staan. Zo fijn om bij aankomst na een nacht autorijden rechtstreeks de tent in te kunnen rollen en die niet eerst nog op te hoeven zetten.

In september heb ik een zwangerschapsshoot met Simone. En ik vond deze jurk. Die jurk vind ik sowieso al erg leuk, maar ik besloot ‘m speciaal voor de fotoshoot aan te schaffen. Hopelijk staat het mooi!

Vlak voor de vakantie besloot ik nog even allemaal spullen uit te zoeken. Uh nesteldrang, laat me alsjeblieft met rust nu ik vakantie heb!!

Ussie time met Luuk samen.

Zondag gingen we naar de camping om bij opa en oma te barbecuen. Joost haalde nog even lekkere broodjes voor onderweg naar Frankrijk en wij wachtten samen gezellig in de auto.

Luuk werd flink verwend met een eigen koffertje en allerlei leuke spullen voor de vakantie.

Na het eten pikte Luuk gauw oma’s plekje in toen zij koffie stond te maken. Even poseren samen met opa dus.

En tante Kim wilde zo graag op de tractor spelen. Luuk ging graag in de aanhangwagen zitten haha.

En moe maar voldaan gingen we tijdens de rust van de EK finale naar huis. Luuk liep trots rond met zijn trolley en sliep daarna als een roosje. Ruim 3 uur later dan normaal en hij werd om dezelfde tijd wakker. Nou ja, hopelijk zou hij daardoor op weg naar Frankrijk beter slapen. Of dat zo is lees je volgende week!

Lees ook: Weekoverzicht #98
]]>

13 July 2016
Blote mama buik van Wilma

Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. In deze blote mama buik rubriek zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Wilma had op haar 18e een eetprobleem en viel na haar bevalling alweer heel snel veel kilo’s af. De antwoorden op onderstaande vragen zijn overigens al een aantal maanden geleden gegeven. Inmiddels is Wilma zwanger van haar tweede kindje!

Wie ben je?

Mijn naam is Wilma en ik ben 22 jaar oud. Ik heb een meisje van 1 jaar oud. Ik blog op Wilmaaa en ga in 2016 een avondopleiding tot kapper volgen. Door ziekte kon ik mijn opleiding niet afmaken, vandaar dat ik nu geen diploma heb.

Hoe oud is je dochter?

Zij is 1 jaar oud en heet Yarah.

Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

Ik heb een eetprobleem gehad rond mijn 18e, dus heel positief was dat toen niet. Het ging een stuk beter voordat ik zwanger werd, mede doordat ik meer zelfvertrouwen kreeg. De ene dag vond ik mezelf wel mooi en de andere dag een stuk minder.

Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

Ik vond mezelf prachtig, ik was enorm trots op mijn buik. Heel fijn vond ik het om eindelijk niet op kwabjes e.d. te hoeven letten. Wel wilde ik niet meer dan 12 kilo aankomen, haha dat was een soort doel. Uiteindelijk ben ik dat precies aangekomen, dus helemaal prima!

Hoe zie je jezelf na de bevalling?

Het is dus nu iets meer dan een jaar geleden en ik vind mezelf mooi. Ik viel heel erg af na de bevalling, mede door de borstvoeding denk ik. Mijn energie sloop weg en dat was niet goed voor mijn gezondheid. Mijn gezondheid was namelijk niet al te beest. Ik weeg nu iets minder dan voor de zwangerschap. Mijn borsten zijn kleiner, dat moest ik wel accepteren.

Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

Nee dat valt allemaal dik mee, ik heb goed gesmeerd in de zwangerschap, wellicht heeft dat geholpen. Wel heb ik nu slappe kleinere borsten waar ik van baal, maar hé ik heb een prachtig meisje, dus dat was het allemaal waard.

Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

Ik snap het heel erg goed! Ik had veel plannen gemaakt van te voren, ik zou veel gaan sporten en buikspieroefeningen gaan doen. Eigenlijk was ik al onzeker van te voren. Het pakte alleen allemaal anders uit en de kilo’s vlogen er vanzelf af, eigenlijk zelfs teveel. Het is dat het bij mij zo makkelijk ging, maar anders zou ik hoe dan ook tijd hebben vrij gemaakt om weer een lichaam te krijgen die ik mooi vind en kan accepteren. Ook moet je accepteren dat het nooit hetzelfde wordt, want hebt een kindje op de wereld gezet en dat is niet niks. Het is alleen soms moeilijk allemaal in te plannen om gezond te eten en te sporten. Ik zou het alleen wel doen, gewoon voor jezelf, omdat je het waard bent. Ook zou ik wel positief over jezelf blijven, anders gaat je eigenwaarde er helemaal aan. Ieder persoon is prachtig en uniek! Probeer jezelf te accepteren en blijf goed voor jezelf zorgen.

Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

Goed voor jezelf te blijven zorgen! Dan hoef je echt niet een strak lijf te hebben, maar het geeft je wel een goed gevoel.

Bedankt voor het meedoen Wilma! En ik wens je een hele fijne tweede zwangerschap, hopelijk voel je je snel beter.

Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen.

10 July 2016