Author: info@vandongen-online.nl

MamaKletst in de vakantieperiode

Vandaag begint in Midden-Nederland toch echt de zomervakantie. 6 weken heerlijke vakantie met hopelijk heel veel zonnige dagen en weinig stress. Ook ik ga hier natuurlijk van genieten. Helaas geen 6 weken lang, maar ik mag niet klagen, aan het eind van de zomer ga ik immers met zwangerschapsverlof voor maar liefst 16 weken. Maar wat betekent de vakantieperiode voor MamaKletst?

Artikelen online

Gedurende de zomerperiode blijven er gewoon net als anders artikelen online komen. Ik ben hard aan het werk geweest om zoveel mogelijk in te plannen, zodat ik in mijn vakantie ook daadwerkelijk even toe kan komen aan vakantie vieren. Maar het ziet er naar uit dat er iedere dag tenminste één artikel online komt. En soms zelfs twee!

Niet alleen ik schrijf de artikelen, maar zoals je misschien al gemerkt hebt, schrijven er ook gastbloggers mee op MamaKletst. Ook zij hebben al artikelen aangeleverd om de vakantieperiode gelezen te blijven worden.

Aftellen naar mijn zwangerschapsverlof

Natuurlijk blijf ik niet alleen maar achterover leunen en uit mijn neus eten tijdens de vakantie. Ik ben stiekem al enorm aan het aftellen naar mijn zwangerschapsverlof. Over 9 weken is het namelijk al zover. Hoe ik het dan precies ga doen met artikelen inplannen en vooruit schrijven weet ik nog niet goed. Het is een beetje afhankelijk van hoe ik me voel en hoe de rest van de zwangerschap gaat verlopen. Hoe dat precies zal gaan, zal ik later nog beschrijven in een artikel. Wanneer ik daar zelf wat meer over weet.

Op vakantie

We gaan zelf ook nog op vakantie binnenkort. Een weekje vertoeven op een Franse camping. De eerste vakantie voor Luuk en onze laatste vakantie als gezin van 3. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat bevallen. MamaKletst is vanaf de camping volgens horen zeggen niet bereikbaar. Ik zal de boel dus flink los moeten laten en dat vind ik stiekem best wel een beetje spannend. Gelukkig heb ik back-up geregeld. Thea zal indien nodig inspringen en de nodige veranderingen toepassen. Vervelende reacties zal ze uiteraard ook verwijderen. Proberen mag, maar gezien wordt je toch, haha!

Voor nu rest me alleen iedereen een hele fijne zomer toe te wensen. Hopelijk blijf ik je zien op MamaKletst, al begrijp ik best dat je andere prioriteiten hebt als het heel erg warm weer is.
]]>

9 July 2016
Keuzes maken lastig? Nu niet meer!

Gastblog – Als je een kindje krijgt, komt er ontzettend veel op je af. Zo ben je waarschijnlijk voordat je kindje geboren wordt al bezig met het bedenken van een naam, de inrichting van de babykamer en alvast de eerste spulletjes te kopen voor als het kindje geboren is. Alles is nieuw en van veel spulletjes heb je nog geen verstand en ervaring, omdat je dat nog nooit eerder nodig gehad hebt. Hoe moet je dan een goede keuze maken?

Oriënteren in de winkel of op internet?

Uiteraard begin je altijd met het oriënteren! Dit kan zowel op Internet als in de winkel zelf. Het voordeel van de winkel is dat je de producten goed kunt bekijken en soms zelf uitproberen. Internet is wat meer laagdrempelig en sneller te benaderen. Een ander voordeel van Internet is dat je jezelf niet beperkt tot het assortiment in de winkel, maar direct het gehele assortiment van Nederland of zelfs wereldwijd kunt bekijken. Internet kan vaak wel overweldigend overkomen met de vele websites en producten, maar daar is nu een oplossing voor, namelijk Wooki.nl!

Wat is Wooki?

Op Wooki.nl kun je eenvoudig op een snelle manier achter het beste product wat bij jou past komen. Dit gaat als volgt in zijn werk. Stel, je zoekt een babydrager om je kindje eenvoudig te vervoeren, dan ga je naar de test en moet je antwoord geven op een aantal vragen, bijvoorbeeld “Tot welke leeftijd wilt u uw kindje meenemen met de babydrager?” of bijvoorbeeld “Van wat voor materiaal moet de babydrager gemaakt zijn?”. Je kunt eenvoudig antwoord geven door op de knoppen te klikken en na het invullen van de vragen komt er gratis en direct een top 5 van, in dit geval, babydragers die het beste passen bij de antwoorden die je op de vragen gegeven hebt. Zeer eenvoudig en snel!

Assortiment

Op dit moment heeft Wooki plusminus 60 testen in de categorieën baby en kind, medische testen, funtesten, bruingoed, witgoed en muziek. De funtesten zijn leuke testen die vaak een grappige uitslag geven, waarbij de medische testen juist weer heel serieus zijn en een snelle indicatie geven of je een bepaalde ziekte wel of niet hebt. Ben je dus op zoek naar een kinderwagen, een babyfoon of bijvoorbeeld een fietsstoeltje, zoek niet langer en maak eerst de test op Wooki. Met de uitslag kun je vervolgens naar de winkel gaan om de producten te bekijken of je kunt ze direct online bestellen.

Vond jij keuzes maken ook zo lastig?

9 July 2016
Een gezond kind is niet vanzelfsprekend

Na de 20 weken echo was ik maar wat blij dat bleek dat we weer in verwachting zijn van een gezond kind. Want helaas is dat niet zo vanzelfsprekend. Elke keer dat we op controle gaan in het WKZ in Utrecht, rijden we langs het Ronald McDonald huis en soms dwalen mijn gedachten wel dan wel eens af. Wat nu als een van onze kinderen straks toch eens ziek gaat worden? Ik ben maar wat blij dat we op 10 minuten van het ziekenhuis af wonen, waardoor de kans zeer minimaal is dat we ooit gebruik hoeven te maken van het Ronald McDonald huis.

Maandenlang in het ziekenhuis moeten verblijven is niets aan. Niet als volwassene, maar al helemaal niet als kind. Het is dus heel erg fijn als je ouders door middel van het Ronald McDonald huis toch dichtbij je in de buurt kunnen zijn. Met de Homeride uit onderstaande video worden ouders en kinderen die te maken hebben (gehad) met het Ronald McDonald huis dichterbij elkaar gebracht. Wat een mooi initiatief.

]]>

8 July 2016
Als zwanger zijn je ziek maakt

We hebben de opmerking allemaal wel eens gehoord: “Je bent niet ziek, je bent zwanger!”. Deels is dat natuurlijk ook zo. Bij een zwangerschap kunnen er veel ongemakken komen kijken. Maar wat als de zwangerschapshormonen je wel degelijk ziek maken? Ik heb getwijfeld of ik dit wil delen, want ik wil niet zeuren. Maar er niet over schrijven voelt ook niet goed.

Depressie

Vanaf het begin van de zwangerschap greep de angst op herhaling van mijn vorige zwangerschap me naar de keel. Hoewel ik er vanuit wil kunnen gaan dat het helemaal anders zou kunnen lopen, voelde dit niet zo. De vele ziekenhuisafspraken, het onbegrip uit mijn omgeving, de goedbedoelde opmerkingen, de diabetes met bijbehorende prikken meerdere keren per dag, de zwangerschapsvergiftiging en de vervelende bloeddrukverlagende medicatie en vooral het niet kunnen genieten. Ik werd gelijk bang voor een herhaling hiervan.

Zwanger zijn is niets voor mij. Hoe onwijs blij ik ook ben met het kleine jongetje in mijn buik. Ik ben nog blijer als het hele zwanger zijn achter de rug is en ik dit nooit meer hoef te doen. Maar toen ik dat uitsprak bij de verloskundige gingen bij haar de alarmbellen rinkelen. Ze verwees me door naar de huisarts om hier vooral over te praten. En de huisarts deed niets. Nam me niet serieus en gaf me vooral het gevoel dat ik teveel zou zijn.

Hoewel ik het een aantal weken heb proberen weg te drukken, door een masker voor te houden, moest ik het toch onder ogen gaan zien. Ik ben depressief. Ik heb last van een prenatale depressie. De stijging van de zwangerschapshormonen zorgen ervoor dat ik extreem moe, angstig en somber ben. Gelukkig voelde de verloskundige dit feilloos aan en zorgde zij ervoor dat ik bij de juiste personen terecht kwam. Want als de huisarts niets wilde doen, zorgde zij voor een directe doorverwijzing naar de POP poli.

Lees ook: Beste zwangerschapsboeken voor aanstaande mama’s en ook mannen

Hyperemesis Gravidarum

Een beschuitje eten en lauwe cola drinken helpt helaas niet altijd tegen de misselijkheid die je tijdens de zwangerschap kunt ervaren. Ik heb dagen gehad dat ik nog geen slokje water binnenhield. Elke vorm van voedsel of van drinken kwam er nog sneller uit dan het erin ging. Tot het niet meer ging en mijn lichaam aan gaf dat het genoeg was. Ik droogde uit en werd opgenomen met 14 weken zwangerschap. Tijd om aan een vochtinfuus te liggen en op die manier hopelijk weer aan te sterken. Hyperemesis Gravidarum (HG) bleek de boosdoener te zijn. Een extreme vorm van zwangerschapsbraken. Heb ik dat.

Gelukkig bleek het tijdens de opname een kwestie te zijn van het juist afstellen van de medicatie en ruim 10 weken later kan ik zeggen dat het al een aantal weken, met heel soms nog een braaksessie tussendoor, heel erg goed gaat. Maar ook dit bleek weer een dingetje door de zwangerschapshormonen te zijn.

Zwangerschapsdiabetes

En misschien nog wel een van de bekendste vormen van ziek worden tijdens de zwangerschap, is toch wel zwangerschapsdiabetes. En jawel, ook daar kom ik niet onder uit. Met 16 weken werd deze keer ontdekt dat ik deze vorm van diabetes heb en met een priksetje om mezelf 5 keer per dag te prikken, plus een dieet werd ik weer naar huis gestuurd. Ik moet wel toegeven dat de vorm bij mij weer heel erg mee blijkt te vallen, net als de vorige keer. Maar goed, ik moet niet te vroeg juichen, ik heb immers nog een maand of 3 te gaan.

Wel blijven genieten!

Door al het bovenstaande – en dan heb ik het nog geen eens gehad over de bekkeninstabiliteit, maar dat is vooral onhandig – vind ik het heel erg moeilijk om te genieten van mijn zwangerschap. En het lijkt wel een soort standaard zinnetje die men zegt om een bepaalde leegte op te vullen. “Vergeet niet te genieten, het is voorbij voor je het weet!”. Heel erg lief bedoeld natuurlijk, maar ik hoop niets liever dan dat het snel voorbij is allemaal. Dat ik mijn lijf weer terugkrijg en ik me niet meer hoef bezig te houden met welke pil ik wanneer moet nemen, op welke tijden ik bloed moet prikken en dat niet alles wat ik doe me pijn doet.

Toegegeven: Ik schreef het grootste deel van dit artikel al een maand of twee geleden, toen het echt niet goed met me ging. Inmiddels gaat het beter en betrap ik mezelf erop dat ik onwijs kan genieten van het getrappel in mijn buik. En stiekem vind ik het ook heel erg leuk dat ik zoveel extra echo’s krijg vanwege de complicaties tijdens de zwangerschap. En dan ineens lees ik ergens weer “zwanger zijn is geen ziekte” en sta ik weer met beide voeten op de grond. Want nee, de zwangerschap an sich is geen ziekte, maar het kan je wel heel erg ziek maken. En wat zou het fijn zijn, als daar iets meer begrip voor zou komen. Sommige mensen hebben helaas de pech wel degelijk ziek te worden van de zwangerschap. En wie zijn wij met zijn allen dan om te bepalen dat zwanger zijn niets met ziek zijn te maken heeft?

Kon jij genieten van je zwangerschap?
]]>

8 July 2016
Weekoverzicht #96: Kopen, kopen, kopen

Na het maken van dit nieuwe weekoverzicht, kwam ik er tot mijn grote schrik achter dat ik best wel het een ander gekocht heb afgelopen week. Maar goed, het is allemaal voor een goed doel zullen we maar zeggen. Kijk je mee naar mijn week in foto’s?

Maandagochtend begonnen we de dag rustig aan. Net als anders eigenlijk. Luuk vindt het heerlijk om dan met zijn rug tegen mijn buik te hangen en televisie te kijken op bed. Zijn kleine broertje vond het wel gezellig en trappelde erop los tegen Luuk’s rug aan. Waarop Luuk zei: “Nee mama, niette doen!”

Ook was ik 23 weken zwanger en ik schreef natuurlijk weer een update.

De nieuwe laptop van Joost kwam binnen en Luuk wilde hem wel even helpen met installeren. Zo schattig.

Dinsdagochtend was het tijd voor een rondje controle bij de diabetesverpleegkundige en de gynaecoloog. Mijn gastkindje ging mee, doordat ik de afspraak moest verzetten, kon het niet op een moment dat ik vrij was. Maar de kinderen gedroegen zich best aardig. Oke, Luuk niet echt eigenlijk. Gelukkig was Joost ook nog mee.

Ik stalde de gekregen kledingstukken voor de jongens even uit. Dit kregen we allemaal van mijn schoonouders cadeau. Zij shoppen altijd flink voor ons in Frankrijk. De jongens zijn flink verwend zoals je kunt zien!

Luuk gaf oma een kopje koffie via de telefoon. En was daar heel serieus over haha.

Dinsdagmiddag had ik de smaak te pakken en ik was druk in de weer met het uitzoeken van babykleding en kleding die voor Luuk te klein is, maar voor Klaas het eerste jaar nog te groot zal zijn. Het is een enorme berg vol met kleding inmiddels. Met nieuwe spullen ertussen, maar ook kleding die gedragen is.

Woensdagochtend werd ik voor het eerst wakker met een puntbuik. Dit gebeurde bij Luuk vanaf een bepaalde termijn dagelijks. Luuk lag altijd met zijn billen in de lucht te slapen en het lijkt erop dat deze uk dat ook doet. Toch wat gelijkenis, want verder lijken het twee totaal verschillende kinderen te zijn, voor zover je daar nu al iets over kunt zeggen.

Op weg naar de peuterspeelzaal ontdekte ik een blaasje op Luuk’s hand. Ik dacht direct aan de waterpokken.

Dus besloot ik bij de Kruidvat maar even spul te kopen om de jeuk van waterpokken mee te verminderen. Je kunt het maar vast in huis hebben. Helaas kwam ik nog veel meer leuke spullen tegen. Oeps!

Mijn kleine clownskind had zo’n leuke ochtend gehad op de peuterspeelzaal. Ze hadden een zomerfeest met thema smurfen. Luuk was er helemaal vol van en had duidelijk genoten met volle teugen. Die middag deed hij net alsof hij sliep en moest daar zelf heel hard om lachen. De rest van de dag hield ik in de gaten of hij meer blaasjes zou krijgen, maar dat was niet het geval. Waarschijnlijk heeft hij dus toch geen waterpokken gehad. Ik maakte ondertussen met mijn moeder wat schoon in huis. Zij zeemde de ramen en ik draaide wasjes en maakte de keuken schoon.

Donderdagochtend ging Luuk met zijn gewonnen smurfen medaille even mijn bloeddruk meten. Dat had hij goed afgekeken in het ziekenhuis dinsdag. Alles was gelukkig goed zei dokter Luuk. Wat een geruststelling!

Ik tikte weer een berg babykleding op de kop via een Facebook veilinggroep. Voor € 3,00 + verzendkosten komt deze enorme stapel kleding mijn kant op. Er zit vast het een en ander tussen wat we leuk vinden.

Zoey was moe van mijn werkweek. Je zou het bijna vergeten, maar als je thuis werkt heeft het hele gezin (inclusief huisdieren) daar natuurlijk ook mee te maken. De kat is in elk geval altijd enorm om aandacht verlegen ’s avonds.

Kind op bed, onze vrijdagavond kan beginnen! Schermentijd voor papa en mama haha. Ik keek natuurlijk de laatste aflevering van het seizoen van GTST en ondertussen zijn wij altijd wat aan het rommelen op de laptops. Muziek luisteren, elkaar filmpjes laten zien, bloggen etc. Maar we praten gelukkig ook nog met elkaar haha.

Zaterdagochtend had poes Zoey er weinig zin in. En dat gevoel herkende ik. Het was dat ik voor die middag een leuk uitje op de planning had staan, anders was ik waarschijnlijk mijn bed niet eens uitgekomen.

Ik ging namelijk met collega gastouders en het gastouderbureau gezellig varen door de Utrechtse grachten. Op een tapasboot. Wat een leuk idee en wat smaakte het goed allemaal. Daarnaast was het heel fijn om even gezellig informeel met collega’s te zijn. Dat mis ik op doordeweeksedagen nog regelmatig.

Wat smaakte het goed allemaal!

Omdat die lieve Marije besloot een week of 5 te vroeg te gaan bevallen afgelopen donderdag en ik met mijn handen in het haar zat (geloof mij, een bevalling via Whatsapp meekrijgen is echt niet relaxt..), besloot ik om wat kleding in maatje 44 voor haar kleine mannetje te bestellen. Want voor maatje 50 zou hij vast en zeker te klein zijn en zij zouden zelf wel even wat anders aan hun hoofd hebben.

Maarja, zie dan maar eens niks voor je eigen kleine vent te bestellen. Zucht. Daar kwamen dus weer wat kleertjes van Noppies binnen.

En ik won weer een veiling in een Facebook groep. Oeps! De bovenste jas is voor Luuk en de onderste voor Klaas. Niet helemaal hetzelfde, maar ik zie mezelf wel rondlopen met de twee broertjes in zo’n leuke jas.

Jeetje, wat heb ik veel gekocht de afgelopen dagen, oeps! Ik kocht namelijk via Marktplaats ook nog deze toffe bolderkar. Zodra ik in januari weer start met werken heb ik namelijk 2 baby’s in de groep en 2 peuters. Dus om af en toe even lekker naar buiten te kunnen is het wel fijn als ik niet allemaal weglopers heb. Ideaal zo’n kar. Natuurlijk ga ik ‘m nog een beetje oppimpen. Maar eerst haal ik de kar vanavond maar eens even op.

Zondag was ik alweer 24 weken zwanger. Voor mij de eerste echte mijlpaal omdat je kindje dan levensvatbaar is. Waarom hou je je daarmee bezig vraag je je misschien af. Ik denk dat dat een stukje angst is waar ik vanaf het begin van de zwangerschap al last van heb. Dus ik ben blij deze mijlpaal gehaald te hebben. Iedere week die er nu bij komt is heel erg mooi meegenomen.

Aankomende week staat in het teken van het afronden van werk. Niet alleen is mijn gastkindje er voor het laatst voor de vakantie, maar ik heb ook nog wat andere klussen af te ronden. Ach ja, anders ga ik me misschien nog vervelen.

Lees ook: Weekoverzicht #97
]]>

6 July 2016
Als zwanger worden makkelijk gaat

Vanaf het moment dat je besluit om zwanger te willen worden, weet je dat het wel eventjes kan duren. Soms zelfs wel langer dan eventjes. Maar iedere maand die het vanaf dat moment duurt, is een maand te lang. Dat merkte ik niet alleen bij mezelf, maar ook bij vriendinnen om me heen die met mij deelde zwanger te willen worden. De blijdschap is dan ook enorm als blijkt dat je binnen een paar maanden zwanger bent en zwanger worden makkelijk gaat.

Laat ik voorop stellen dat ik zelf blijkbaar erg makkelijk zwanger word. De eerste twee maanden nam ik de tijd om mijn cyclus te leren kennen en bij Luuk waren we binnen 3 maanden zwanger en deze keer duurde het maar vier maanden. We boffen dus enorm en daar ben ik me ook erg van bewust. Ooit had ik de angst, om net als mijn ouders, jarenlang te moeten doen om deze wens in vervulling te laten gaan. En ik kende niet alleen de verhalen van mijn ouders, maar ook van vriendinnen en kennissen. Die jaar op jaar aan het knokken waren om zwanger te worden. Gelukkig is ons dat bespaard gebleven.

Maar dat wil niet zeggen dat ik het niet moeilijk vond dat andere mensen om ons heen zwanger werden, terwijl bij mij de zwangerschapstesten spierwit bleven. Want iedere maand die je moet wachten, is een maand te lang. Natuurlijk hou je in je achterhoofd dat het zeker een half jaar zou kunnen duren en wellicht zelfs wel langer. Er is geen garantie dat het net zo makkelijk zal gaan als de vorige keer. Ik kon mezelf dan ook helemaal gek maken als er opnieuw geen streepje op de zwangerschapstest verscheen. Want ook ik voelde van alles en nog wat. Iedere maand weer voelde mijn lichaam alsof het zwanger was. Waardoor ik er de 4e maand niet eens meer vanuit durfde te gaan dat het zo zou zijn.

Lees ook: Beste zwangerschapsboeken voor aanstaande mama’s en ook mannen

Wanneer het dan toch zo blijkt te zijn dat het weer heel snel is gelukt, is het vervolgens heel erg moeilijk om dit te vertellen aan mensen waarvan je weet dat zij al een hele tijd bezig zijn met zwanger worden. Ik was behoorlijk bang voor de reacties van sommigen en dat is soms helaas ook terecht gebleken. Jaloerse reacties, misgunnende reacties als “eerst maar eens afwachten of alles wel goed zit”, zijn geen dingen die je wil horen op dat moment. Want natuurlijk is die eerste periode ontzettend spannend en geeft een streepje op een zwangerschapstest geen garantie dat het goed zit.

Maar niet alleen mensen die dicht bij me staan konden soms jaloers of gemeen reageren. Ook via social media kreeg ik pijnlijke berichten. Of ik me wel besefte dat er heel veel mensen zijn die niet zo makkelijk zwanger kunnen worden. En of ik me niet kon inhouden wat betreft het delen van mijn blijdschap, omdat zij daar niet tegen konden. Vreselijk vond ik het. Net of ik niet blij mocht zijn vanwege de kleine kruimel die in mijn buik aan het groeien was. Ik kan er tenslotte niets aan doen dat het bij andere mensen langer duurt of zelfs helemaal niet lukt. Natuurlijk vind ik het vreselijk. Ik vind dat iedereen met een kinderwens het verdiend om te ervaren papa en mama te worden. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet blij ben met mijn eigen zwangerschap.

Makkelijk zwanger worden is ontzettend fijn. Want hoewel ik het gevoel had dat die vier maanden de langste vier maanden van mijn leven waren, is het allemaal toch echt heel erg snel gegaan. Maar een onbezorgde zwangerschap heb ik niet. Ik krijg mijn portie wel met de ziekenhuisopname vanwege uitdroging en o.a. de zwangerschapsdiabetes. En ik weet van de vorige keer dat er nog veel meer boven mijn hoofd zou kunnen hangen. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet blij ben met nog een kindje op komst. En laten we wel wezen, je kunt niet altijd rekening houden met de gevoelens van anderen. Hoe lastig dat soms ook is.
]]>

3 July 2016
Zoektocht naar het ideale geboortekaartje

Nu ik de babyuitzet vrijwel helemaal compleet heb is het tijd voor het volgende puntje op mijn to-do list. Namelijk het uitzoeken van het ideale geboortekaartje. Naast het uitzoeken van de naam misschien wel het allerlastigst om te doen tijdens de zwangerschap. Want er is zoveel keuze en dan hebben Joost en ik ook nog eens een hele andere smaak qua geboortekaartjes.

Hippe pastelkleuren

Ik zag op de Negenmaandenbeurs hele toffe kaartjes in hippe pastelkleuren. Niet van die schreeuwerige kaartjes die niemand in zijn woonkamer op de kast zou willen zetten, maar lieve zachte kleurtjes. Stiekem was ik direct verkocht, al was ik nog maar 6 weken zwanger op dat moment. Gelukkig bleek achteraf dat Joost het ook hele mooie kaartjes vindt, al waren we het nog niet helemaal eens over welk kaartje het dan precies zou worden. De style was in elk geval alvast gekozen. En dat is toch het meeste werk denk ik.

Zelf maken

Het zelf maken van het geboortekaartje bestond ook nog uit de mogelijkheden. Maar eerlijk is eerlijk, ik zou niet weten waar ik moet beginnen. En er zijn al zoveel leuke kaartjes te vinden, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Zelf maken betekent immers ook dat ik na de bevalling nog flink aan de slag moet, terwijl je bij de meeste geboortekaartjes shops met een paar laatste klikken het geboortekaartje voorziet van de juiste informatie. Daarnaast heb ik de ervaring dat ik tijdens mijn zwangerschapsverlof vooral veel tijd in het ziekenhuis doorbreng en ik heb voor mijn verlof eigenlijk echt geen tijd om zelf nog een kaartje te ontwerpen.

Tekst op het geboortekaartje

Na lang rondsurfen op internet met de kaartjes van de Negenmaandenbeurs in ons achterhoofd, vonden we al snel het perfecte kaartje. Hij past ook nog eens heel erg goed bij de naam die we onze zoon gaan geven. Want ja, ook dat weten we inmiddels. Het lastige nu gaat nog worden om de juiste tekst voor op het kaartje te bedenken of te vinden. Want poeh wat is er veel keuze en wat zijn er vooral heel veel teksten te vinden die we absoluut niet op het kaartje willen hebben. Gelukkig hebben we nog even de tijd om hier goed over na te denken.

Welke tekst had jij op je geboortekaartje staan?
]]>

2 July 2016
Gezichtsmaskers van Maybeauty

Van Maybeauty kreeg ik de kans om “The Incredible face mask” te testen. Dit gezichtsmasker beloofd mee-eters, dode huis en olie te verwijderen en helpt acne te voorkomen. Nu heb ik zelf een vrij rustige huid, maar wat extra verzorging kan natuurlijk geen kwaad. Zeker als mama zijnde merk ik dat ik steeds minder de tijd neem om mezelf even lekker in de watten te leggen.

Maybeauty stuurde een mooie kwast erbij, waarmee ik het masker kon aanbrengen. Nu ben ik zelf nogal onhandig, dus kreeg ik het voor elkaar om mijn wastafel vol te krijgen met zwarte smurrie. Gelukkig was dit goed te verwijderen.

Na het aanbrengen van het masker had ik niet verwacht dat ik er zo uit kwam te zien. Ik leek wel een of andere slecht geschminkte piet! Tijdens het aanbrengen van het gezichtsmasker kwam er een nieuwe buurvrouw aan de deur om zichzelf voor te stellen. Ik heb maar aan mijn vriend gevraagd of hij even de deur wilde open doen.

Na het opbrengen ging ik even lekker ontspannen met een wijntje op de bank. En ondertussen las ik de ingrediënten van het masker even door. Het hoofdbestanddeel is diepzeemodder. De overige bestanddelen zijn triethanolamine, carbomeer, glycerine, polyviniyalcohol, natrium alganite, etylalcohol, vloeibare germall plus (alcohol die het masker vloeibaar maakt en droog zodra het in contact komt met lucht). Het is een hele lijst met veel bestanddelen waar ik niet veel verstand van heb, maar ik kan er haast vanuit gaan dat het wel goed moet zijn toch? Het masker is in elk geval niet getest op dieren.

Mijn wijntje kon ik ondertussen niet meer drinken, want mijn gezicht werd steeds strakker en ik was steeds moeilijker te verstaan. Dat was dan wel weer lekker rustig voor Anthony.

Na ongeveer 45 minuten haalde ik het masker eraf. Tenminste, dat was mijn intentie. Auw! Ik had het gevoel alsof ik langzaam maar zeker geharst werd. Ik hield met mijn ene hand mijn huid vast en met de andere hand trok ik het masker voorzichtig los. Na het verwijderen had ik een rode warme huid, maar dit lijkt mij niet meer dan logisch aangezien ik mijn snor en donsharen weg heb getrokken.

Deze pijn zal elke keer een beetje minder worden werd mij beloofd, dus dat hoop ik dan maar. Mijn huid voelde na de behandeling heerlijk zacht. Ik heb de restjes weggespoeld met water en daarna een heerlijke nachtcrème aangebracht.

Er wordt geadviseerd om het masker 1 a 2 keer per week op te brengen, dus morgen zal ik mezelf er weer aan wagen in de hoop dat het dan minder pijn zal doen.

Ook mannen kunnen overigens dit masker heel goed gebruiken. Wel is het aan te raden zich eerst even te scheren, want er wordt gewaarschuwd het niet aan te brengen op behaarde gebieden.

Ben je ook benieuwd geworden naar dit masker? Met deze link kan ik je 30% korting aanbieden op leuke pakketten. Grijp dus snel je kans!

Neem jij wel eens de tijd voor een gezichtsmasker?

1 July 2016
Fotodagboek: OITNB en bootjes kijken

Het was geen hele drukke week, naast dat ik het een en ander opruimde en schoonmaakte thuis, was het vooral een kwestie van uitrusten ’s avonds. Met natuurlijk OITNB (Orange is the new Black) op Netflix en andere leuke series. En aan het eind van de week gingen we bij opa en oma op visite om te “bootjes kijken” volgens Luuk.

Maandag bedacht ik me dat ik 22 weken zwanger was en dit helemaal vergeten was te delen. Niet dat dat perse moet, maar het is wel leuk voor in Timehop volgend jaar haha!

Lize vertelde haar verhaal over haar heftige zwangerschap en bevalling.

Ik keek veel naar seizoen 4 van Orange is the new Black, tja seizoen 4 komt immers maar één keer uit.

Woensdagochtend kregen we het resultaat van de schoolfoto te zien. De foto is zo leuk geworden. Die gaan we natuurlijk bestellen.

En terwijl Luuk op de peuterspeelzaal zat, ging ik door het huis heen met de stofzuiger en de dweil.

Luuk knutselde een fotolijstje op de peuterspeelzaal en was er apetrots op.

Maar denk maar niet dat meneer zin had om te slapen na een ochtend spelen bij de kindjes. Hij had meer zin om te keten.

Woensdagavond ging ik voor de herhaling van de EHBO cursus op pad. Dit certificaat heb ik immers nodig om als gastouder te mogen werken. Het was weer erg nuttig en het viel me mee hoe weinig er was weggezakt van alle informatie.

Donderdag verbaasde ik me over mijn spiegelbeeld in de lift. Tjemig wat wordt die buik ineens groot!

Luuk ging “muziek luisteje” met de koptelefoon van papa.

En eindelijk kwam het boxkleed binnen, die was een tijdje niet op voorraad. Maar inmiddels kunnen we toch echt zeggen dat de baby uitzet compleet is. Al verzin ik vast nog genoeg te kopen haha.

Zo ging het eigenlijk de hele week. Buienalarm checken en ons verbazen over de hoeveelheid regen die kon vallen.

Niet dat het heel erg was, want ik bracht vrijwel iedere avond zo door. Ik hou met het warme weer toch best wel wat vocht vast en moet zoveel mogelijk met mijn hoefjes omhoog. Dat lukt tijdens het werken niet goed, dus dan ’s avonds maar.

Samen nog even lekker wakker worden vrijdagochtend.

Tja, zegt genoeg toch?

Luuk ontdekte dat hij broekzakken in zijn broek had zitten en stond even de coole boy uit te hangen in de lift haha.

Zaterdag gingen we naar de Summerparty waar een hele leuke band ging optreden. Het was erg gezellig vonden wij. Alleen vond Luuk het minder fijn. We dachten dat hij wel zonder middagslaapje zou kunnen. We were wrong!

Gelukkig wilde hij wel nog even op de motor zitten.

En met een oververmoeide peuter gingen we al na een uurtje weer naar huis. Jammer van het feestje, maar zo’n verdrietige peuter is ook niks.

Zondagochtend lazen Luuk en ik boekjes op de bank. Heerlijk zulke ochtenden.

De meneer bestelde een nieuwe laptop en dat betekent dat zijn MacBook naar mij doorgeschoven kan worden. Yes! Ik ben en blijf toch echt een Applegirl. Mijn Windows laptop gaat dus gauw op Marktplaats 🙂

En ik ben alweer 23 weken zwanger.

Zondagmiddag gingen we naar de ouders van Joost die voor een weekje terug zijn van vakantie. Zij wonen aan het water en Luuk ging met de verrekijker de boten even van dichtbij bekijken. En wat zijn we allemaal weer verwend met lekkere douchegels, heel veel kleding voor de twee kleine mannetjes en Luuk kreeg nieuwe auto’s en een puzzel.

Terwijl papa en tante Maaike eten gingen halen, keek Luuk nog meer naar de boten die voorbij kwamen varen. Hij zwaaide ze steeds enthousiast gedag “dag boot!”. En zo was er weer een fijne week voorbij.

Nog maar heel even tot we zelf op vakantie gaan. Voor deze week staat er een bezoekje aan het ziekenhuis gepland voor mijn controles, Luuk heeft een zomerfeest op de peuterspeelzaal en ik heb een jubileumfeestje van het gastouderbureau. Dus er staat weer genoeg leuks op de planning!

Lees ook: Weekoverzicht #96
]]>

29 June 2016
Moeders voor Moeders

Een van de eerste dingen die ik deed toen ik wist dat ik zwanger was, was mezelf aanmelden voor Moeders voor Moeders. Net als de vorige zwangerschap heb ik mijn urine opgevangen om vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen te kunnen helpen. In mijn ogen een kleine moeite voor een heel groot geluk.

Wat doet Moeders voor Moeders?

Moeders voor Moeders is een landelijk actieve organisatie die stellen met vruchtbaarheidsproblemen wil helpen. Ze zamelen urine in van zwangere vrouwen. In urine van zwangere vrouwen zit het HCG-hormoon. En door farmaceutische bedrijven wordt dit hormoon gebruikt voor het maken van geneesmiddelen die worden gebruikt bij vruchtbaarheidsbehandelingen.

Kost het veel moeite?

Persoonlijk vind ik van niet. Plassen doe je toch. En of je dat nu in een kannetje doet of in het toilet, dat maakt niet zoveel verschil. Het lastigste vond ik eigenlijk vooral het thuis blijven en wachten tot de kannen werden opgehaald, maar dit komt omdat ik in een flat woon. Als je op de begane grond woont en een eigen ingang hebt, dan kun je de kannen ook voor de deur zetten en worden ze zonder dat je hiervoor thuis hoeft te zijn omgewisseld.

De geur die uit de blauwe flessen komt is wat minder prettig. Zeker wanneer je, net zoals ik, heel veel last hebt van misselijkheid en overgeven. Maar je wordt er vanzelf handig in om niet door je neus te ademen tijdens het overgieten. Ik vind zelf dat de moeite niets voorstelt voor het grote geluk dat het zou kunnen betekenen. Je weet als zwangere vrouw immers heel goed hoe bijzonder het is om zwanger te zijn. En ik gun dat iedereen met een kinderwens, ook als zwanger worden niet lukt.

Wist je trouwens dat mijn moeder met behulp van hormoonspuiten zwanger is geworden van mij? Onder andere met dank aan Moeders voor Moeders. Hierdoor voelde ik nog meer de verantwoordelijkheid om mee te doen aan dit initiatief.

Helaas heb ik het deze zwangerschap vanwege de HG niet kunnen afmaken, door de uitdroging plaste ik nog nauwelijks en mijn lichamelijke toestand liet het niet toe hiermee bezig te zijn. Toch maakt dat niets uit. Moeders voor Moeders is blij met iedere druppel urine die je opvangt.

Aanmelden

Aanmelden kun je doen vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent, tot aan de elfde week van je zwangerschap. Meedoen kan vanaf de 6e tot de 16e week, in deze periode bevat je urine namelijk de meeste HCG hormonen.

Je kunt je heel makkelijk via de website van Moeders voor Moeders aanmelden en een informatrice neemt dan zo snel mogelijk contact met je op.

Heb jij meegedaan met Moeders voor Moeders?

28 June 2016