Author: info@vandongen-online.nl

  • Weekoverzicht #91: Nesteldrang

    Na heel veel weken rustig aan doen omdat mijn lichaam me steeds terug floot, kon ik afgelopen week eindelijk weer het een en ander ondernemen. Ik krijg zo langzaamaan echt last van nesteldrang en heb erg de behoefte aan een opgeruimd huis. 

    Foto 16-05-16 22 01 01

    Tussen de bedrijven door begint mijn buikje aardig te groeien. En dat is te zien ook, de striae wordt weer donkerder en er komen meer strepen bij. Ach, het maakt mij niet uit, ik ben toch al nooit trots geweest op mijn buik.

    Foto 17-05-16 06 08 25

    En dan tref je dit ineens aan om 6 uur ‘s morgens in je bed.

    Foto 18-05-16 09 00 33

    Woensdagochtend ging Luuk voor het eerst naar de tandarts. Joost was eerst aan de beurt en daarna mocht Luuk zijn tandjes laten tellen. Maar dat liet hij mooi niet toe. Toen papa in de stoel lag was het allemaal interessant, maar die mevrouw mocht echt niet dichter dan een meter bij hem in de buurt komen haha. Over een half jaar doen we dus maar weer een nieuwe poging.

    Foto 18-05-16 17 32 08

    Luuk vermaakte zich de rest van de dag hartstikke goed, terwijl ik met mijn moeder de slaapkamer aanpakte.

    Foto 18-05-16 19 38 56

    We maakten ruimte voor de co-sleeper en zochten veel spullen uit. Heerlijk al die ruimte!

    Foto 18-05-16 19 54 10

    ‘s Avonds had ik alleen nog een Himalaya aan incomplete sokken liggen, dus onder het genot van wat jankprogramma’s op RTL4 ging ik aan de slag met de berg.

    Foto 18-05-16 21 55 04

    En dan heb je stapels vol complete setjes sokken, maar van deze is de partner niet te vinden. Nou ja, hopelijk komen die verder nog tevoorschijn als ik klaar ben met de was.

    Foto 19-05-16 14 37 57

    Donderdag besloot ik terwijl de kinderen sliepen, de co-sleeper in elkaar te zetten. Dan staat hij maar vast en kunnen we er allemaal aan wennen.

    Foto 20-05-16 07 19 10

    Luuk werd vrijdag wakker met een dik oog, het leek ontstoken.

    Foto 20-05-16 16 19 59

    En terwijl ik verder ging met opruimen en kasten uitmesten, kwam ik ineens de sleutels tegen waar we een week eerder steeds naar opzoek geweest waren.

    Foto 21-05-16 11 39 19

    Jong geleerd is oud gedaan.. Zo grappig om te zien dat Luuk zonder hem te helpen, zelf wel weet hoe hij de controller van de Playstation vast moet houden. En hij kreeg zowaar de poppetjes in het spel aan het lopen.

    Foto 21-05-16 15 52 42

    Ik ging naar de Action en nam een grote stapel plastic bakken mee. Want ik ging weer verder met opruimen. Verrassend he!

    Foto 21-05-16 18 23 51

    De uitnodiging voor de eerste keer spelen op de peuterspeelzaal viel op de mat. Op de dag dat dit artikel online komt, gaat Luuk voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Ik zie er zelf behoorlijk tegenop, maar zal binnenkort zeker laten weten hoe het is gegaan.

    Foto 21-05-16 22 14 35

    Zaterdag hielden we ons bezig met het maken van ‘dakjes’ op de stapelbedden van de gastkinderen. Door deze dakjes kunnen er ook 1+ oude kinderen bovenin slapen, zonder dat ze eruit kunnen klimmen en ruim 2 meter naar beneden vallen. En ik heb op deze manier veel meer opbergruimte en kan speelgoed en andere spullen kwijt. Nu ligt het meeste verspreid over de grond en daardoor is het een enorme troep.

    Foto 22-05-16 17 50 44

    Zondag aten we eindelijk weer eens lekkere kip cashew. Dit is echt mijn favoriete maaltijd en het is zo makkelijk te maken.

    Foto 22-05-16 19 16 26

    Zondagavond ging ik nog even aan de slag met het uitzoeken van wat spullen. En ik ruimde het op in de gekochte plastic bakken. Heerlijk, wat een overzicht op deze manier. Ik kan gelijk zien wat waar in zit en het is netjes op elkaar te stapelen door de plastic bakken.

    Foto 22-05-16 20 57 14

    Ook haalde ik zondag nog de kinderwagen op. Een mutsy in een toffe groene kleur. Is weer eens wat anders dan bruin of zwart. En hij is helemaal compleet en in zeer goede staat. Ik ben er blij mee!

    Lees ook: Weekoverzicht #92

    ]]>

  • 18 weken zwanger

    Inmiddels ben ik alweer 18 weken zwanger, de eerste helft van de zwangerschap zit er bijna op! Het was niet makkelijk de afgelopen weken, maar hoe gaat het nu? Ik vertel het je in deze zwangerschapsupdate. 

    Hoe voel ik me?

    Het gaat best aardig deze week. Ik ben nog redelijk vaak terneergeslagen, maar ik merk dat ik afleiding vind in het opruimen van de ruimtes in huis. Daar had ik zoveel behoefte aan. En een opgeruimd huis betekent een opgeruimd hoofd. Ik ben er nog lang niet, maar het begin is in elk geval gemaakt.

    Het lijkt er ook op dat ik minder last van bekkenpijn heb, of ik leer er beter mee omgaan, dat kan natuurlijk ook. Als ik de zwangerschap op deze manier voort zou kunnen zetten, dan zou ik geen klagen hebben. Ik red me zo prima en dat is eigenlijk voor het eerst sinds 18 weken.

    Groei & Kilo’s

    Afgelopen week ben ik 0,3 kg aangekomen en ik heb niet overgegeven. Dus het aankomen gaat gelukkig heel rustig. Ik zit nog op – 4,5 kg onder mijn startgewicht.

    Omdat Luuk met mijn meetlint aan de haal is gegaan (haha!) heb ik mijn buikomtrek deze week niet kunnen meten. Maar ik merk aan de hoeveelheid nieuwe striae op mijn buik dat er wel groei in zit. Ach, dan heb ik na de bevalling weer een leuke blote mama buik om online te zetten!

    Afspraken afgelopen week

    Ik ging afgelopen week voor het eerst naar de diabetespoli voor een afspraak. En daar bleken mijn bloedsuikers nog helemaal niet zo erg te zijn als ik stiekem een beetje had gedacht. Sterker nog, voorlopig mag ik zelfs minder vaak prikken. Wel werd duidelijk dat de kans groot is dat de zwangerschapsdiabetes zich veel meer gaat ontwikkelen deze zwangerschap dan de vorige keer. Maar daar hield ik ook al rekening mee, dus dat was eigenlijk niets nieuws.

    Verder was het een rustige week qua afspraken. Ook wel eens lekker.

    Leuke dingen afgelopen week

    • Samen met mijn moeder ruimde ik de slaapkamer op en deelde alles opnieuw in, klaar voor de co-sleeper. Je kunt er niet vroeg genoeg mee zijn!
    • Ik kreeg weer leuke cadeautjes voor de baby.
    • Ik haalde de kinderwagen op, een hele leuke groene van Mutsy, via Marktplaats.
    • Een positieve afspraak bij de diabetespoli
    • Eindelijk ‘dakjes’ op de stapelbedjes van de gastkinderen, zo kan ik écht gaan opruimen thuis.
    • Ik ontdek nesteldrang en dat is best grappig, want ik herken mezelf daarmee totaal niet.

    Oh ja. En vandaag ben ik jarig, 28 lentes jong ben ik geworden. Woehoe!

    ]]>

  • Zwangerschapsdiabetes; Symptomen, suikertest waardes en ervaringen zwangerschapssuiker.nl

    Tijdens mijn vorige zwangerschap kreeg ik met 32 weken totaal onverwachts te horen dat ik zwangerschapsdiabetes bleek te hebben, terwijl 6 weken eerder de uitslag nog goed was. Het was een flinke domper bovenop alle andere zwangerschapsproblemen. Ik heb altijd al begrepen dat de kans op herhaling van zwangerschapsdiabetes tijdens de zwangerschap daarna erg groot is. Daarom was het noodzakelijk deze zwangerschap al met 16 weken de Glucose Tolerantie Test (GTT ofwel suikertest) te doen om te zien of de zwangerschapsdiabetes zich al uitte. De uitslag was niet heel verrassend. 

    Tijdens de ziekenhuisopname een aantal weken geleden kwam uit de bloeduitslagen al dat ik vrij hoge suikerwaardes had. Terwijl ik nauwelijks eten binnen hield, laat staan de slechte koolhydraten waar je bloedsuikers van omhoog schieten. Ik hield dus al rekening met een slechte uitslag tijdens de GTT. En jawel, het gezicht van de verloskundige die het me ging vertellen sprak boekdelen. Samen met een potje om urine op te vangen werd ik naar het laboratorium gestuurd om vervolgens een afspraak te maken met de gynaecoloog en de diabetesverpleegkundige. Want met zwangerschapsdiabetes word je een medisch geval en zijn de controles niet meer bij de verloskundige.

    Wat is zwangerschapsdiabetes?

    Tijdens je zwangerschap, maakt je lichaam andere hormonen aan. Deze hormonen zorgen ervoor dat je lichaam tijdelijk minder goed reageert op insuline. Insuline is het hormoon dat de bloedsuiker regelt. Tijdens een normale zwangerschap maakt je lichaam extra insuline aan om de bloedsuiker goed te houden. Maar bij zwangerschapsdiabetes gebeurt dat niet of niet genoeg. Daardoor blijft er teveel suiker in je bloed zitten. Het risico van zwangerschapsdiabetes is dat je baby erg groot is bij de geboorte, waardoor de bevalling moeilijker of zelfs gevaarlijker is. Je baby kan er zelf ook blessures door oplopen. En zowel moeder als kind hebben later meer risico op diabetes type 2.

    Ervaringen zwangerschapsdiabetes

    Ik heb er heel veel aan gedaan om de zwangerschapsdiabetes deze keer te voorkomen. Omdat ik er bij de vorige zwangerschap genoeg aan had om mijn eetpatroon aan te passen, was ik ervan overtuigd dat dit nu weer het geval zou zijn. Toch blijkt dit niet zo te zijn. Want ook mijn nuchtere waardes zijn aan de hoge kant en daar heb ik zelf met eten geen invloed op.

    En hoewel ik rekening hield met een slechte uitslag, want ik was zelf al begonnen met het prikken van dagcurves en had al een week of 2 door dat ik niet zoveel invloed (meer) had op de suikerwaardes in mijn bloed, viel de uitslag tegen. Ik had op de een of andere manier verdrongen hoe streng de controle tijdens de zwangerschap wordt wanneer je zwangerschapsdiabetes blijkt te hebben. En ik schrok van de hoeveelheid afspraken die ik weer meenam naar huis voor de komende drie weken.

    Natuurlijk is het fijn dat de controle goed is, dat ze de gezondheid van baby 2.0 en natuurlijk mijn eigen gezondheid scherper in de gaten houden, maar mijn angst voor het zwanger worden is waarheid geworden. Ik zal vaker in het ziekenhuis zijn dan me lief is en dat doet veel met me. Zeker nu ik sowieso al kamp met een prenatale depressie.

    Maar ik wil er niet over klagen. Zeker niet zolang ik het zonder insuline af kan. Want dat lijkt me echt vreselijk, al schijnt het prikken van insuline ook heel snel te wennen. Mijn dagen bestaan nu uit 5 keer per dag bloedprikken in mijn vinger, 6 maaltijden eten waarbij ik koolhydraten over de dag verspreid en bijhouden wat ik eet, zodat ik kan zien waarvan ik hoge waardes krijg.

    Het is intensief om zo met eten bezig te zijn en ik moet er nog erg aan wennen dat ik 1,5-2 uur na elke (hoofd)maaltijd bloed moet prikken. Hopelijk went het deze keer snel en zal het sneller in mijn systeem passen allemaal. Het schijnt wel zo te zijn, dat hoe langer de zwangerschap nog duurt, de kans op insuline prikken steeds groter wordt. Maar goed, dat is van latere zorg. Momenteel kijk ik niet veel verder dan een dag vooruit. Iedere dag die we achter de rug hebben is er weer een dichter bij de bevalling. En dat is het moment waar ik toch wel echt naar uit kijk.

    Want hoewel ik weet dat we in onze handjes mogen knijpen dat we weer een kindje verwachten, vind ik de manier waarop dit gebeurt gewoon echt niet leuk. Het maakt me angstig voor het verdere verloop van de zwangerschap en dat is iets waarvan ik had gehoopt dat het ons deze keer bespaard zou blijven.

    Maar helaas…

  • Het leuke van Geboortepost

    Met zwanger zijn komen er ook weer to-do lijstjes tevoorschijn. Zo hebben we niet alleen een nieuwe kinderwagen, extra kleding en wat meubels nodig, maar binnenkort zullen we ons ook gaan bezighouden met het uitkiezen van geboortekaartjes. Maar waar moet je beginnen? De geboortekaartjes van Geboortepost zijn erg leuk, maar nog leuker zijn alle tips en voorbeelden die je op de website kunt vinden.

    Geboortekaartjes

    Veel mensen kiezen er nog steeds voor om geboortekaartjes te verzenden. Volgens mij lang niet zoveel meer als vroeger, maar het voelt ook niet goed om in elk geval de familieleden niet een kaartje te sturen. Er zijn geboortekaartjes te krijgen in allerlei verschillende soorten en maten. Met foto, zonder foto, hippe geboortekaartjes van karton met een clean uitstraling of een ouderwetse look met vooral hele leuke teksten. Bij Geboortepost is er heel veel keuze en voor ieder wat wils.

    geboortekaartje

    Tekst op het geboortekaartje

    Het moeilijkste van alles vind ik toch wel het uitkiezen van de teksten. Want ik hou niet zo van afgezaagde teksten die op bijna ieder kaartje te krijgen zijn. De tekst op het geboortekaartje van Luuk ben ik eens op internet tegengekomen en dat sprak me direct aan. Ook bij Geboortepost hebben ze allerlei pagina’s om inspiratie op te doen voor de tekst op het geboortekaartje. Misschien zit er voor jou wel een hele geschikte tekst tussen als je nog opzoek bent naar de juiste tekst.

    Al met al denk ik dat het uitkiezen van een geboortekaartje voor iedereen lastig is. Want hoe je het ook went of keert, we willen allemaal het perfecte kaartje voor ons kind. Ik denk dat het voor ons in elk geval nog een hele lastige keuze gaat worden over een paar maanden.


    Vond jij het uitkiezen van het geboortekaartje en de tekst ook zo moeilijk?

     

    ]]>

  • Weekoverzicht #90: Warm weer en diabetes

    Het is weer tijd voor een fotodagboek met het weekoverzicht van afgelopen week. Omdat ik vorige week heb overgeslagen, komen er foto’s online van maar liefst twee weken. In die twee weken was het erg warm weer en werd er ontdekt dat ik opnieuw zwangerschapsdiabetes heb. 

    Foto 01-05-16 19 49 03

    Ik fotografeerde alles wat in de Baby-Dump babybox zit en deed zo een unboxing.

    Foto 03-05-16 21 42 22

    Ik kwam tot de ontdekking dat aardbeien de enige fruitsoort is waar ik niet van ga spugen. Dus at ik op een avond maar gelijk een halve kilo op, ze waren zo lekker! En het is zo jammer dat ze altijd zo snel bederven.

    Foto 03-05-16 23 11 03

    Luuk kwam met buikpijn uit bed, dus mocht hij een nachtje bij ons slapen. Dat vindt hij helemaal niet erg. Wij op zich ook niet, maar ik merk met mijn groeiende buik dat er steeds minder ruimte overblijft haha. Ach ja, dat is onze toekomst, kunnen we er alvast aan wennen.

    Foto 04-05-16 15 44 31

    Wat was het heerlijk weer twee weken geleden. Ik kon lekker op het balkon bloggen, terwijl Luuk lief aan het spelen was.

    Foto 30-04-16 13 25 13

    Ik schreef een artikel over het poolgebied van DUPLO die we ontvingen voor Luuk’s tweede verjaardag.

    Foto 05-05-16 17 47 03

    En ik begon weer eens met het haken van een dekentje. Deze keer moet het af komen, want ik wil er nog twee maken voor vriendinnen.

    Foto 06-05-16 07 04 52

    Joost is voor Feyenoord en probeert (op een leuke manier) Luuk steeds ‘Feyenoord’ te laten zeggen. Dat lukt aardig. Toen Joost zijn shirt uittrok, wilde Luuk het graag aan. Dat liet Joost zich natuurlijk geen twee keer zeggen. Zo schattig, zo’n kleine jongen in zo’n groot shirt.

    Foto 06-05-16 09 34 20

    En dit is dan een kleine jongen in een grote buik. Ineens veranderde mijn buik van een ‘dikke buik’ naar een ‘zwangere buik’. Een groeispurt. En die groeispurt lijkt maar niet op te houden.

    Foto 06-05-16 10 39 58

    Taart, want Joost was jarig!

    Foto 07-05-16 08 48 01

    Het was nog maar een uurtje of 8, maar ik kon Luuk echt niet langer binnen houden. Geef hem eens ongelijk met dat heerlijke warme weer.

    Foto 07-05-16 09 03 33

    Gelukkig wilde hij toch ook nog wel even lekker knuffelen samen.

    Foto 07-05-16 15 06 17

    Zijn eerste ijsje en wat vond hij het lekker! Het houdertje is trouwens van Nuby.

    Foto 07-05-16 19 07 03

    Ondertussen begin ik al lekker op te schieten met het dekentje.

    Foto 07-05-16 22 42 18

    Maar helaas, hij begint een beetje krom te trekken, dat wordt opnieuw beginnen vrees ik!

    Foto 08-05-16 11 01 37

    Moederdag. En dit was mijn ontbijtje, heerlijk!

    Foto 08-05-16 14 49 06

    Luuk had een mooie tekening gemaakt, maar wilde die niet zelf aan me geven, hij wilde sowieso niets van me weten. Hij bleek ineens koorts te hebben en zich helemaal niet lekker te voelen. Een doorkomende kies was de boosdoener.

    Foto 08-05-16 14 50 44

    Toch ben ik flink verwend op Moederdag!

    Foto 08-05-16 16 24 09

    ‘s Middags gingen we naar mijn moeder en daar zaten we lekker in de tuin. Natuurlijk werd Luuk goed ingesmeerd met Naïf, wat een lekkere zonnebrandcrème is dit.

    Foto 08-05-16 17 07 16

    Hoewel Luuk zich nog steeds niet lekker voelde, speelde hij lekker buiten met zijn tractor.

    Foto 08-05-16 19 28 05

    En na het eten wilde hij samen met oma nog wel even de eendjes voeren.

    Foto 08-05-16 19 48 02

    Dat was een lekkere barbecue, de eerste van dit jaar!

    Foto 08-05-16 19 58 05

    Luuk at nog een banaan en ging wat uitbuiken bij tante Kim.

    Foto 09-05-16 06 58 40

    En ondertussen was ik alweer 16 weken zwanger.

    Foto 09-05-16 21 19 44

    Ik deed een rondje Marktplaats om wat spullen op te halen voor de baby. Een maxi-cosi, een fijne omslagdoek van Baby’s Only en twee pakketjes met babykleding.

    Foto 10-05-16 11 52 24

    Tijdens een opvangdag sprak ik af met een collega gastouder uit de buurt. Op naar de speeltuin waar lekker gespeeld werd, maar ook bloemetjes geplukt die vervolgens aan mij gegeven werden. Zo lief!

    Foto 10-05-16 17 16 56

    Ik moest een trein tekenen van Luuk, ik vind het aardig gelukt, maar Luuk vond het een auto en werd boos omdat ik geen trein had gemaakt. Een echte peuterpuber dus.

    Foto 10-05-16 22 43 12

    ‘s Avonds was het nog een flinke tijd erg warm bij ons binnen. Als je op 8 hoog woont, merk je gewoon dat ‘s avonds de warmte omhoog stijgt, helaas. Luuk had het ook erg warm en dat was te zien via de babyfoon toen ik terug kwam van cursus.

    Foto 11-05-16 08 23 53

    Woensdagochtend was het tijd voor de GTT (suikertest) in het WKZ. Ik weet leukere bezigheden, maar wist ook dat het noodzakelijk was om het te onderzoeken.

    Foto 11-05-16 13 57 05

    Want wat ik al dacht; ik heb weer zwangerschapsdiabetes en dit is mijn prikvriend voor de komende maanden.

    Foto 11-05-16 18 27 32

    Ik had er flink de balen van en wist niet goed wat ik met mezelf aan moest na dit nieuws. Gelukkig weet Luuk dan heel goed wat ik nodig heb. Een dikke knuffel van mijn kleine ventje.

    Foto 11-05-16 19 04 20

    En nu ik toch op dieet moest, besloten we patat te bestellen haha. Nee we waren in afwachting van de nieuwe koelkast, die mega vertraagd was en ineens moesten we stel op sprong iets bedenken om te eten. Voor Luuk de eerste keer dat hij patat mee at en hij vond het heerlijk.

    Foto 12-05-16 19 39 32

    En daar was dan eindelijk de nieuwe koelkast, die keurig netjes overeind vervoerd was en in principe dus direct aan kon. Maar helaas bedachten de bezorgers het apparaat ondersteboven in de lift te zetten. Toen moesten we dus alsnog 24 uur wachten met het aanzetten. Ontzettend balen en ontzettend dom van die bezorgers.

    Foto 12-05-16 22 54 44

    Een quote die ik tegenkwam en waar ik regelmatig aan moet denken. Ik kan het maar moeilijk loslaten dat het vaak niet goed met me gaat momenteel. Maar daardoor word ik nog verdrietiger. Een goede reminder dus en hopelijk kan ik het gauw zo voelen.

    Foto 14-05-16 20 28 20

    Als je een heel weekend op bed ligt omdat je je zo slecht voelt, moet je wat bedenken om soms met je zoon te kunnen spelen. Toen hij een hoeslaken uit de la trok en die over zijn hoofd gooide ontstond er een gezellig verstop spelletje en mocht ik af en toe even onder het laken komen gluren.

    Foto 15-05-16 14 21 27

    17 weken zwanger alweer!

    Foto 15-05-16 19 19 43

    Luuk kreeg van kennissen een speelgoed motor en hij speelt er veel mee, hij wil er zelfs mee slapen. Deze foto maakte ik als bedankje, zo leuk om zo’n blij mannetje te zien.

    Foto 16-05-16 11 10 47

    Dit was mijn uitzicht vrijwel het hele weekend, maar maandag was het echt erg, ik werd ‘s nachts al wakker met migraine en dat hield de rest van de dag niet op. Ik heb dus vooral geslapen. Wat dat betreft zijn mijn weekenden echt mega saai, want ik kom bijna mijn bed niet uit. Gelukkig begint het minder werken binnenkort echt en hopelijk kan ik dan in de weekenden wat energie vinden om wat te doen. Al is het maar een hele dag in de woonkamer zitten.

    Lees ook: Weekoverzicht #91

    ]]>

  • 17 weken zwanger

    Het was een pittige week met vooruitgang qua gezondheid, maar ook weer een flinke tegenvaller. Wat blijk ik toch ziek te worden van de zwangerschapshormonen. Helaas, maar waar! Gelukkig is de week inmiddels weer voorbij en ben ik alweer 17 weken zwanger. Zo gaan we langzaam aan echt richting de 20 weken echo, spannend!

    Hoe voel ik me?

    Het gaat best aardig, de misselijkheid lijkt echt verdwenen en ik heb op 1 avond na, geen medicatie nodig gehad deze week. Hopelijk betekent dit dat ik er echt vanaf ben. Want helaas zijn de volgende zwangerschapskwaaltjes om de hoek komen kijken. Ik heb namelijk vreselijk veel last van bandenpijn ineens. Bij Luuk had ik er soms wel wat last van, maar zo erg als nu is het toen nooit geweest. Een warme douche helpt gelukkig wel, maar dat kan natuurlijk niet de hele dag door.

    Ook is afgelopen week gebleken dat de zwangerschapsdiabetes is teruggekomen. Ach ja, het kan er allemaal wel bij. Het zorgt wel dat ik mentaal een flinke klap te verwerken kreeg en hoewel ik me woensdag na de diagnose prima leek te redden, stortte ik ‘s avonds toch in. En dat bleef elke avond gebeuren de rest van de week. Ik kan maar moeilijk accepteren dat mijn lichaam zo ziek en zwak wordt door de zwangerschapshormonen. En al weet ik dat het allemaal tijdelijk is, het is gewoon wat veel allemaal.

    Groei & Kilo’s

    Was ik vorige week nog 1,8kg aangekomen, zijn ze er nu weer vanaf. De tussenstand staat dus op – 4,8 kg vanaf het startgewicht. Voorlopig zal het het waarschijnlijk ook niet echt oplopen door het dieet, ik zal in elk geval niet zoveel aankomen van eten.

    Mijn buikomvang is de afgelopen week hetzelfde gebleven, maar ik merk wel dat mijn buik van vorm veranderd en ook aan de foto’s zie ik wel al verschil vergeleken met vorige week. Niet gek ook, want ik heb flink veel last gehad van bandenpijn. Volgens mij had ik een groeispurtje de afgelopen dagen.

    Foto 11-05-16 13 57 05

    Afspraken afgelopen week

    Woensdag ging ik naar het WKZ voor de suikertest. De test zelf viel me alles mee, ik werd er niet misselijk of niet lekker van en heb me prima vermaakt met mensen kijken in de wachtkamer twee uur lang. Helaas bleek de uitslag niet goed en is de zwangerschapsdiabetes teruggekomen. Ik kon daarna dus nog meer bloed laten prikken, een potje urine inleveren en naar de verpleegkundige voor prik-uitleg. Al met al een 4 uur durende ziekenhuisafspraak. En ik kwam met een volle agenda weer thuis. Dat ik minder ga werken komt goed uit, want bijna al mijn vrije tijd wordt inmiddels opgeslokt door ziekenhuisafspraken. Maar goed, het is voor een goed doel en baby 2.0 en ikzelf worden erg goed in de gaten gehouden.

    Leuke dingen afgelopen week

    • Bedankt worden door de moeders van de kinderen vanwege de moederdagcadeautjes. Waardering voor de aandacht die ik toch aan die dag heb gegeven is fijn!
    • Steun vinden via Instagram bij mensen van wie je het absoluut niet had verwacht.
    • Gezellige Whatsapp gesprekken met mijn schoonzus die voor congressen in Barcelona zat. Zo ver weg, maar toch ook dichtbij.
    • Verwend worden voor Luuk en baby 2.0 door mijn schoonouders in Frankrijk.
    • Een groot deel van de baby uitzet compleet hebben dankzij wat fijne Marktplaats aankopen.
    • Weer veel leren tijdens een cursusavond van het gastouderbureau.
    • Een goede bloeddruk hebben! (Echt, na de vorige zwangerschap is het zo fijn die bevestiging steeds te krijgen!)
    ]]>

  • Hyperemesis Gravidarum awareness day

    Vandaag is het Hyperemesis Gravidarum awareness day. Zwangerschapsmisselijkheid komt bij een heel groot deel van de zwangere vrouwen voor. Maar wat als deze misselijkheid de hele dag op een vervelende manier aanwezig is en je hierdoor vaak moet overgeven? Dan is het echt een ziekte en heet het Hyperemesis Gravidarum. HG is een ziekte waar ik vaag wel eens wat van gehoord had, maar ik had nooit gedacht deze ziekte zelf te ervaren. 

    Lauwe cola en droge crackers eten en drinken voor het opstaan werkt niet bij HG. Ik kon zelfs van een klein slokje water al gigantisch moeten overgeven. En wat ik heb gemerkt de afgelopen weken, is dat er heel veel onbegrip bestaat over deze vorm van zwangerschapsmisselijkheid. Nu moet ik toegeven dat het bij mij nog meevalt. Ik ben immers maar één keer opgenomen geweest vanwege uitdroging. En hoef niet elke dag ruim 20 keer over te geven. Ik “bof” dus ontzettend, want het kan nog vele malen erger.

    13244839_10209320342315830_3708306993701981563_n

    Bij mij begon de misselijkheid toen ik precies 7 weken zwanger was. Ik was wel bekend met langdurige zwangerschapsmisselijkheid. Tijdens mijn vorige zwangerschap ben ik vanaf het moment van de positieve zwangerschapstest tot de 26e week misselijk geweest. En ik was dolblij dat ik daar deze keer geen last van bleek te hebben. Tot ik begon over te geven begin maart. Ik hield vervolgens niet meer op met overgeven. Iedere kruimel voedsel die ik opat en iedere druppel vocht die er in ging, kwam er nog veel sneller uit.

    Het ergste is nog dat mijn huisarts me een aansteller vond. Want: “een beetje misselijkheid hoort er toch gewoon bij als je zwanger bent”. Na aandringen kreeg ik wel wat medicatie, pilletjes tegen reisziekte, die voor geen meter hielpen. Toen ik op aanraden van de verloskundige om Emesafene vroeg, werd ik nog net niet vierkant uitgelachen door de huisarts. Dat zou me immers toch niet helpen, want het zat tussen mijn oren. Als zelfs je huisarts je al een aansteller vindt, kun je je voorstellen dat je je al heel snel erg eenzaam voelt. Want hoe moeten ‘leken’ in mijn omgeving dan begrijpen hoe erg de misselijkheid is, als zelfs artsen het al niet geloven.

    De medicatie werkte wel degelijk, maar het werken viel me zwaar. Ik zeg je eerlijk, als ik geen zelfstandig ondernemer was en voor een baas zou werken, was ik waarschijnlijk vanaf de 8e week de ziektewet in gegaan. Maar dat is financieel nu geen optie. Ik blijf dus doorgaan, raap mezelf ’s morgens bijeen en de ene dag gaat dit beter dan de andere dag. Op sommige dagen gaat het gewoon niet goed. Toen ik met 14 weken zwangerschap opnieuw geen druppel vocht binnenhield was de maat vol. Ik voelde mijn lichaam verzwakken en besloot, op aandringen van Joost die zich natuurlijk ook geen raad wist, het ziekenhuis te helpen en te vragen wat ik nog kon doen.

    ziekenhuis

    Daar werd geen moment getwijfeld, ik moest me zo snel mogelijk melden op de spoedeisende hulp waar direct een infuus geprikt werd, bloed afgenomen werd en waar uit mijn urine bleek dat ik die dag nog niet naar huis zou gaan. Want ik was uitgedroogd. Diezelfde middag nog werd me verteld over Hyperemesis Gravidarum en dat ik daar last van had. Dat ik me zeker niet aanstelde en dat ik nu echt ziek was, waarschijnlijk door de zwangerschapshormonen. Maar een echte oorzaak voor HG hebben ze nog niet gevonden. Daar zijn extra onderzoeken voor nodig. Het was fijn om eindelijk van artsen te horen dat het niet aan mezelf lag. De hoeveelheid medicatie die ik gebruikte was veel te laag en deze mocht verdriedubbelt worden, daarnaast mocht ik er nog extra andere medicatie bij gebruiken. En dat werkte. Samen met bijna 48 uur vocht toediening via het infuus voelde ik me ieder uur meer opknappen.

    Ik kon weer eten binnenhouden, begon me te vervelen en had heel erg de behoefte om naar huis te gaan. Ik had er weer het vertrouwen in dat ik me wel ging redden. En hoewel mijn naaste omgeving steeds meer leek te begrijpen dat dit echt een ziekte was, kreeg ik van mensen die verder van me af staan nog steeds de goedbedoelde adviezen om voor het opstaan alvast een cracker te eten en wat lauwe cola te drinken. Hoewel ik begrijp dat dit veel mensen wel helpt, dat heb ik immers mijn vorige zwangerschap ook ervaren, werkt dit niet bij HG.

    Nu ik 17 weken zwanger ben gaat het beter. Blijkbaar helpt het wanneer de zwangerschapshormonen stabiliseren rond de 16 weken zwangerschap. Dit schijnt bij veel vrouwen zo te zijn. Maar er zijn ook veel vrouwen met HG die tot aan de bevalling blijven braken, een vochtinfuus en zelfs sondevoeding nodig hebben vanwege het vele braken. Ik ben me ervan bewust dat mijn situatie dus nog meevalt, het had nog veel erger gekund. Maar het onbegrip blijft, ik heb nog steeds moeite met het eten van verschillende etenswaren. Want daar werd ik eerder zo misselijk van dat ik ervan moest braken. En ik ben nog steeds erg  moe. Dat weet ik aan het druk zijn, de stress die ik nog wel eens ervaar en andere zaken, maar het schijnt volgens de artsen heel goed te kunnen dat ik last heb van de nasleep van de uitdroging. Ik heb me vergist in wat voor aanslag dat is op je lijf. En niet alleen op je lijf, maar ook op je geest. Het is niet voor niets dat veel vrouwen met HG depressief zijn.

    Hyperemesis-Gravidarum

    Vandaag is het Hyperemesis Gravidarum awareness day. Het is tijd om ervaringsverhalen te delen en zo steeds meer mensen bekend te maken met HG. Zo komt er meer begrip en gaan vrouwen met HG zich hopelijk minder eenzaam voelen. Want wat is het lastig als je je bed niet uit kunt komen doordat je geen energie hebt door het overgeven en het niet binnenhouden van belangrijke voedingsstoffen. Wat die vrouwen nodig hebben is voor iedereen anders. Maar begrip voor de situatie is stap 1.

    Stichting ZEHG is een steunpunt voor vrouwen met HG, zij zijn te vinden via Facebook. Zij doen er veel aan om HG bekend te maken, niet alleen onder ‘normale mensen’ maar ook onder artsen. Want nog steeds zijn er veel artsen in Nederland die HG niet erkennen en behandelen, voor zover het te behandelen is. Erkenning is nodig voor begrip. Dus help mee om HG bekend te maken. Deel jouw eigen ervaring. Op je blog, maar het mag ook in een reactie hieronder.

    Ben jij al bekend met Hyperemesis Gravidarum?

  • 16 weken zwanger

    Alweer 16 weken zwanger, als ik er op terugkijk gaat de tijd best snel, al vind ik de dagen soms op een slechte dag toch nog wel wat lang duren. 16 weken zwanger zijn is voor nu best een mijlpaal, vanaf nu zal ik bij complicaties gewoon opgenomen worden in het WKZ waar ik ook de controles heb en niet in het UMC. Maar ik doe er natuurlijk zoveel mogelijk aan om niet meer in het ziekenhuis terecht te komen, maar of dat ook goed gaat?

    Hoe voel ik me?

    Het gaat best goed zolang ik me een beetje rustig hou. Soms komt er even wat (werk)stress om de hoek kijken en blijkt dat het toch niet helemaal zo lekker ging als ik dacht, maar als ik me rustig hou gaat het best prima. Ik braak een stuk minder en neem dan ook een stuk minder vaak medicijnen in. Het lijkt waar wat ze voorspelden in het ziekenhuis, vanaf een week of 16 ga je je hoogstwaarschijnlijk beter voelen. Maar ik durf nog niet te vroeg te juichen.

    Want blijkbaar is de HG totaal niet blij met lekker warm weer. Het kwam in alle hevigheid terug toen ik op het warme balkon zat afgelopen zaterdag. Ik ben daarom de hele dag binnen gebleven met een ventilator op me gericht. En toen ging het wel weer.

    Wel heb ik nog veel last van bekkenpijn, zeker als ik op een dag teveel gedaan heb. Maar sommige dingen moeten ook gewoon gebeuren, dus als ik daarna een of twee dagen wat minder kan, dan is dat jammer, maar ook wel weer logisch. Ik vind het nog erg moeilijk om mijn grenzen te kennen en ga er dan ook al snel overheen.

    Groei & Kilo’s

    Het niet overgeven resulteert in stijgende cijfers! In een week tijd ben ik 1,8 kg aangekomen. Lijkt vrij veel, maar als je van weinig tot niet eten ineens weer normaal gaat eten, gaat het gewoon even hard. Daarbij was Joost jarig en aten we taart. Tja, ook van dat soort dingen mag ik best wel genieten.

    Ik zit dus nog -3 kg onder mijn startgewicht.

    zwanger

    Mijn bloedsuikers zijn ook niet echt onder controle merk ik door het prikken wat ik een aantal keer per dag doe. En ik vrees dus een beetje voor de uitkomst van de GTT (suikertest) komende week. Grote kans dat ik op een dieet gezet word. Nou ja, we zullen het wel zien.

    Ook mijn buik heeft een groeispurtje gehad, 4cm buikomvang sinds vorige week. Met de extra kilo’tjes ook niet heel gek. Inmiddels is mijn buikomvang sinds de eerste meting 5cm gegroeid.

    Afspraken afgelopen week

    We hadden geen zwangerschapsgerelateerde afspraken. Dat was wel even fijn en rustig. Komende week heb ik de GTT (suikertest) en als die slecht uitpakt, komt er vast nog een afspraak met de diabetesverpleegkundige bij. Maar dat is van latere zorg.

    Ook heb ik komende week de controle bij de verloskundige. Dat wordt vast een lange afspraak waarin we de afgelopen 6 weken gaan bespreken. En jeetje, als ik daar op terug kijk is er vrij veel gebeurt. Het bezoek aan de POP poli die het een en ander in werking heeft gezet, de ziekenhuisopname door uitdroging, de geslachtsbepalende echo en de gesprekken met de maatschappelijk werker. Ik ben benieuwd op welke manier we verder zullen gaan qua afspraken.

    Leuke dingen afgelopen week

    Ik hoor de laatste weken vaak terug dat mensen het zo knap vinden dat ik de positieve en leuke dingen elke week weer kan benoemen. Ik moet ook toegeven dat ik dit het moeilijkste kopje vind om in te vullen. Maar ik weet ook dat ik het nodig heb om naderhand ook met een goed gevoel op de zwangerschap terug te kijken. Vandaar dat ik de leuke dingen (die soms echt maar heel klein zijn) echt wil blijven benoemen.

    • De eerste barbecue van het jaar was een feit!
    • Het zomerse weer
    • De gezellige verjaardag van Joost
    • Steun en begrip uit onverwachte hoek krijgen
    • De schuur is eindelijk opgeruimd met hulp van mijn moeder
    • Net als het balkon, heerlijk om weer rustig op te kunnen zitten zonder tegen troep aan te kijken
    • Leuke Marktplaats aankopen scoren
    • Een nieuwe koelkast bestellen, eindelijk, want als zelfs de tomaat bevriest gaat er iets niet goed met de huidige
    • Verwend worden met moederdag
    ]]>

  • Weekoverzicht #89: Ziekenhuis en Koningsdag

    Vorige week kwam het er in het ziekenhuis niet van om te bloggen. Daarom deze week niet een weekoverzicht zoals je gewend bent van één week, maar van twee weken. Bereid je dus voor op heel veel foto’s dit artikel. Ik kwam door uitdroging in het ziekenhuis te liggen en natuurlijk vierden we Koningsdag. 

    13wekenzwanger

    Ik was 13 weken zwanger en schreef een update over de week daarvoor.

    rommel-maken

    Je let 2 minuten niet op en je grijpgrage peuter heeft een bakje poedermelk te pakken. Echt leuk. Gelukkig doet stofzuigen met mijn enorm soepele lijf totaal geen pijn de laatste tijd….. 😉

    koningsdag slinger

    Terwijl de kinderen sliepen maakte ik een Koningsdag slinger voor op het whiteboard in de gang.

    kiki-vve

    Rechtsonderin hangen normaal gesproken nog de foto’s en de namen van de kinderen die er die dag zijn, maar dit heb ik vanwege privacy weggehaald. Wat een gezellig hoekje is het zo!

    kroon knutselen

    Luuk ging los met de oranje verf tijdens het verven van zijn Koningsdag kroon. Het zat echt overal haha.

    koningsdag kroon

    Het eindresultaat van verven met 4 kinderen, waaronder 1 baby 🙂

    moederdagcadeau

    Ook  begon ik met de moederdagcadeautjes. Met de oudere kinderen maak ik iets anders, maar dit is met de baby (en Luuk) gemaakt. Het is nog niet af, het eindresultaat zal ik binnenkort laten zien.

    hollandsgottalent

    Na een drukke werkweek ging ik lekker met de pootjes omhoog om Holland’s Got Talent te kijken. De start van een rustig weekend, dacht ik.

    SEH

    Zondag begin van de middag belandde ik op de spoedeisende hulp na overleg met de verloskundige. Ik hield geen druppel vocht binnen en had al minstens 20 keer overgegeven.

    infuus prikken

    Zodra de verpleegkundige nog een ader zag die te prikken was, werd er een infuus geprikt en bloed afgenomen. Blijkbaar ben je erg slecht te prikken als je uitgedroogd bent, dus ze greep snel haar kans.

    ziekenhuisbed

    Waar ik al bang voor was, te erg uitgedroogd om naar huis te kunnen. Ik moest tenminste 1 nacht in het ziekenhuis blijven.

    ziekenhuis

    Gelukkig was daar ook tv en kon ik rustig naar de bekerfinale tussen Feyenoord en FC Utrecht kijken. Helaas verloor Utrecht.

    bloedprikken

    Toen ik ’s avonds laat ineens hoge koorts kreeg, gingen de alarmbellen af bij de verpleging, er moest snel bloed afgenomen worden en de koorts moest omlaag geholpen worden met behulp van paracetamol. Koorts is niet fijn voor je baby, dus die moest zo snel mogelijk weer verdwijnen. Bloedprikken is bij mij nooit makkelijk, toch ging het deze keer goed, totdat de naald eruit ging. Het bloed spoot eruit haha. Ik kreeg dus een lekker fris bedje vlak voor het slapengaan.

    Luuk wilde haren

    Luuk was zondagmiddag ook aan het spugen geslagen thuis. Arme Joost. Hoefde hij niet voor mij te zorgen, had Luuk hem heel hard nodig. Gelukkig kreeg ik de volgende ochtend deze lieve foto van mijn net wakkere mannetje.

    blauwe plekken na bloedprikken

    Mijn arm werd intussen lekker blauw. Inmiddels is het donkerpaars, dus deze foto valt nog reuze mee haha.

    14 weken zwanger

    Ik vergat het door alle commotie helemaal te delen, maar ik was ook alweer 14 weken zwanger.

    ziekenhuisontbijt

    Maandagochtend probeerde ik voorzichtig weer wat te eten. Ik was zo bang dat alles er weer uit zou komen, maar moest en zou eten, want ik wilde graag naar huis.

    tv umc

    Toch besloot de arts dat dit nog niet kon. Er zaten nog teveel ketonen in mijn urine, dus mijn lichaam was nog teveel uitgedroogd om naar huis te kunnen. Ik zou nog tenminste 24 uur aan het infuus moeten liggen.

    ziekenhuis eten

    Eten ging wel maandag. Ik had ook enorme trek na een dag niet eten en drinken. Maar dit soort maaltijden vind ik gewoon echt niks aan. Ziekenhuisvoer, brrr, je maakt mij er niet blij mee.

    vochtinfuus

    Om een lange nacht te kunnen maken werd er nog een mini flesje vocht toegediend, zodat ik met de volgende zak tot tenminste 6 uur de volgende ochtend met rust gelaten zou worden. Het was fijn dat er zo werd meegedacht met mijn nachtrust!

    uitzicht umc

    Met uitzicht op de verloskamer in het WKZ waarin ik van Luuk ben bevallen ging ik slapen. In de hoop een lange nacht slaap te kunnen pakken. Wat nog niet meevalt met een infuus in je arm. Ik mocht mijn arm namelijk niet buigen, dan zou het alarm afgaan en dat gebeurde nog wel eens ’s nachts.

    uitzicht umc c5

    Na ruim 7 uur slaap werd ik wakker. Ik besloot lekker voor het raam te gaan zitten, mensen kijken en zien hoe de wereld ontwaakt en aan het werk gaat. Erg saai eigenlijk, maar het ontbijtnieuws had ik inmiddels ook al 6 keer gezien.

    schaduw

    Gelukkig brak het zonnetje nog even door.

    Luuk-bus

    Joost en Luuk waren ondertussen met de bus onderweg naar het werk van Joost om wat werk op te halen, zodat Joost thuis toch nog wat werk kon verzetten. Hij kreeg verlof om er voor Luuk en mij te zijn. Zo fijn!

    selfie

    Ik begon me weer een beetje levend te voelen, al zeggen mijn lippen wat anders. Wat een aanslag op je lijf is uitdroging toch.

    ontbijt umc

    Tijd voor ontbijt! Meer dan het dubbele dag de dag ervoor, maar ik had honger als een paard.

    infuus

    Dat bleef niet onopgemerkt. Omdat ik zo goed at en dronk en de ketonen net op het randje waren, mocht het infuus eruit en mocht ik naar huis om verder aan te sterken. Met het nadrukkelijke advies het vooral heel erg rustig aan te doen.

    weerthuis

    Thuis moest ik langzaam weer het vertrouwen van Luuk winnen. Hij vond het zo moeilijk dat ik er niet was. En man o man, wat voelde ik me schuldig, al kon ik er vrijwel niets aan doen.

    appelsap

    Met Koningsdag voelde ik me goed genoeg om er even uit te gaan. We gingen naar de vrijmarkt en dronken wat bij een cafe’tje in de buurt. Het was fijn om even weg te zijn thuis.

    tompouce eten

    Eenmaal terug kwamen mijn moeder en stiefvader met tompouces, de allereerste voor Luuk. Hij heeft ervan gesmuld!

    vader en zoon

    Dat mama weer thuis is maakte behoorlijk indruk op Luuk. Hij trok veel naar Joost toe. Maar dat zorgt wel voor zulke lieve plaatjes.

    3 jaar koningsdag

    3 jaar Koningsdag op rij! Oh wat was Luuk ontzettend klein op de linker foto. Ik kan me bijna niet voorstellen dat we straks weer zo’n ukkie bij ons hebben. Dat wordt genieten to the max tegen die tijd!

    broodje kaas

    Het eten thuis ging toch niet zo lekker als in het ziekenhuis. Ik heb weinig eetlust en moet echt met heel veel moeite iets binnen krijgen en houden. Brood is het enige wat goed gaat, maar op sommige dagen heb ik zelfs daar geen zin in. Lastig hoor, ik wil zo graag goed voor mezelf zorgen, maar soms laat mijn lichaam het echt niet toe.

    hyperemesis gravidarum

    Ik las de informatiefolder over Hyperemesis Gravidarum nog maar eens door in de hoop tips te vinden die ik nog niet ken, maar helaas.

    spoorwegmuseum

    Joost ging met zijn tante donderdag een dagje uit, naar het Spoorwegmuseum. Niet alleen ging hij daar voor het eerst naartoe, maar hij zou ook voor het eerst met de trein gaan. Hij keek er al een paar dagen naar uit.

    trein peuter

    En die trein maakte indruk! Ik heb zo gelachen om zijn gespannen koppie op de foto’s en filmpjes die ik doorgestuurd kreeg. Wel heel erg fijn dat Luuk zo wordt opgevangen door familie. Ik kan dit soort dingen momenteel echt niet met hem doen helaas.

    medicatie zwangerschapsmisselijkheid

    En terwijl Luuk een dagje weg was ging mijn telefoon, het ziekenhuis belde met de uitslag van mijn urine kweek. Er was een “complexe urineweginfectie” gevonden, die eerder met het nakijken van mijn urine niet zichtbaar was. Tijd voor nog een pil erbij. Mijn pillenstash breidt zich behoorlijk uit. Ineens begrijp ik waarom ik weinig eetlust heb. Ik zit gewoon vol van de medicatie 😉

    echo 14 weken

    Vrijdagochtend hadden we na lang wachten eindelijk de geslachtsbepalende echo en we kregen te horen dat we een zoon krijgen!

    heorshe

    Ik vond het zo leuk om via Instagram te lezen wat iedereen daar dacht wat het geslacht zou zijn. Er werd ongeveer 50/50 geraden. Veel mensen dachten (net als ik) dus toch dat het een meisje werd.

    ussie

    Vrijdagmiddag na een gesprek met de maatschappelijk werker zijn we maar lekker op bed gaan liggen samen. Luuk vindt het erg leuk om aan mijn haar te friemelen. Kapper in de dop denk ik!

    kaart

    Van onze hopelijk aankomende kraamverzorgster ontving ik dit kaartje, met sterktewensen vanwege de ziekenhuisopname. Zo ontzettend lief! Hopelijk gaat het lukken en komt ze in oktober bij ons kramen.

    snapchat filter

    Sommige snapchat filters zijn te grappig. Net als deze. Veel slechter kan ik er momenteel niet uitzien, dus dit filter is best een vooruitgang.

    15 weken zwanger

    Zondag was ik alweer 15 weken zwanger. De afgelopen week is best wel snel gegaan. Hopelijk gaan de komende 10 weken ook lekker snel, dan ben ik voor mijn gevoel de gevarenzone echt uit en kan hopelijk het genieten een beetje gaan beginnen.

    Een lekker vol fotodagboek deze keer. Hoe heb jij Koningsdag gevierd dit jaar?

    Lees ook: Weekoverzicht #90

    ]]>

  • Vriendenboekje voor grote(re) mensen

    Wie had ze vroeger niet? Een vriendenboekje! Zelf had ik er één van Barbie en ik kan er soms nog steeds met heel veel plezier doorheen bladeren. Lezen wat mijn klasgenoten schreven en welke schattige hobby’s ze op dat moment hadden. Maar waarom zouden vriendenboekjes alleen voor kinderen zijn? Als volwassenen hebben we toch ook vrienden? Elise de Rijck maakte daarom ‘Het (beste) vriendenboek voor grote(re) mensen’.

    vrienden-boekje

    De binnenkant van het boek lijkt op het eerste gezicht maar saai in alleen zwart-wit. Maar als je verder bladert zie je allerlei toffe quotes op tussenbladen staan en de vragen voor je vrienden zijn onwijs leuk. Het zijn niet de standaard ‘wat zijn je hobby’s’ vragen, maar vragen waardoor je echt nog nieuwe dingen van je vrienden kunt ontdekken.

    De vragen staan niet op een rijtje onder elkaar, maar lekker kris kras door elkaar heen. Met her en der wat “doodle” tekeningen ertussen. Plek zat om bijvoorbeeld onder het bed nog een monster te tekenen, of de berg troep die je eronder hebt verstopt.

    vriendenboekje

    Ik vind het idee van het boek erg leuk. De afgelopen jaren heb ik wel gemerkt dat vriendschap lang niet altijd voor het leven is en het is zo fijn om soms gewoon even terug te bladeren om te lezen welke personen er ook alweer in je leven waren. Fijne herinneringen in een mooi boek.

    Je hoeft het boek natuurlijk niet perse voor jezelf te kopen. Het is ook een leuk idee om het boek te kopen en het samen met een stel vrienden en familie in te vullen voor een bruiloft of bijvoorbeeld een babyshower. Of je koopt het wel voor jezelf, maar in plaats van dat je het steeds weggeeft, leg je het op de wc om in te vullen.

    vriendenboek

    Wat je ook wil of doet met het boek, succes is gegarandeerd. Ik kan niet wachten tot ik de eerste ingevulde stukken van vrienden kan lezen. Want het eerste gedeelte om zelf in te vullen was al erg leuk om te doen!

    Wil je het boek op je verlanglijstje zetten voor je verjaardag of alvast voor de kerst? Geef dan door dat het cadeau te koop is via bijvoorbeeld Bol.com en het kost maar € 12,99.


    Had jij vroeger ook een vriendenboekje?

    ]]>