Author: info@vandongen-online.nl

  • De zwangerschapstest(en)

    Hoewel we maar 4 maanden “bezig” geweest zijn tot we een positieve zwangerschapstest in onze handen hadden, zijn er best wat negatieve testen aan vooraf gegaan. Met een lichaam dat zeer onregelmatige en zelfs soms extreem lange cyclussen heeft, gingen er best wat negatieve testen aan vooraf. Want elke keer weer dacht ik; zou het? Tot er ineens een twijfelachtig streepje tevoorschijn kwam. Wat moesten we daar nu weer mee?

    Zwanger raken zelf vindt mijn lichaam blijkbaar niet zo moeilijk. Ook bij Luuk zijn we helemaal niet lang bezig geweest. Maar duidelijkheid geven in een cyclus is mijn lichaam dan weer niet zo goed in. Soms duurde een cyclus 30 dagen, maar er waren ook uitschieters van 65 dagen. Dus tja, probeer dan maar eens te gokken wanneer je eisprong plaatsvindt. Gelukkig bestaan er dan nog ovulatietesten, maar daar ga je onderhand ook failliet aan als je een cyclus van 65 dagen blijkt te hebben en dat verdomde pisstaafje maar niet donker kleurt.

    En wat was ik teleurgesteld elke keer als ik dacht van alles te voelen en dan toch echt ineens ongesteld bleek te worden, of een aantal keer een negatieve zwangerschapstest in handen te hebben. Vier maanden duren niet zo lang, maar als je een hele sterke kinderwens hebt is iedere week nog teveel. Wachten is zeg maar niet mijn sterkste kant. Tot ik de laatste maand wat drukker was met andere dingen. Ik had een overvolle agenda en de tijd vloog voorbij. Op cyclusdag 34 bedacht ik dat het een goed idee was om een zwangerschapstest te doen. En zag ik dat nou goed? Was dat echt een licht streepje vlak naast de controlestreep?

    Joost zag het niet, maarja, hij is een man. Tijd dus om de digitale test die achterin de kast lag tevoorschijn te halen. Na heel lang wachten zei die test ‘niet zwanger’. Wat een domper toch weer! En omdat ik toch wel nieuwsgierig was (en misschien ietwat baldadig) naar de binnenkant van zo’n digitale test, sloopte ik de test. En tot mijn grote verbazing stonden er twee streepjes op de teststrip. Hoe dan?! Op naar de Kruidvat dan maar en een paar uurtjes wachten tot ik zonder veel te drinken weer kon plassen. En toen was de test meer dan duidelijk. “Zwanger 1-2 ” stond erop en dat was echt even de bevestiging die ik nodig had. Voor die dag dan.

    zwanger-milestone

    De daarop volgende week heb ik nog 8 zwangerschapstesten gedaan. Van die goedkope van de Action. Ik geloofde namelijk echt niet dat ik zwanger was. Ik voelde namelijk helemaal niks. Waar ik bij Luuk al misselijk was met 3,5 week, voelde ik me nu kiplekker. En dat maakte me gigantisch onzeker. Inmiddels is het andere uiterste aan de hand, aangezien ik zonder medicatie geen maaltijd binnen hou, maar dat kon ik toen natuurlijk nog niet weten. Gelukkig kon Moeders voor Moeders snel langskomen voor de intake en dat is dan ook de allerlaatste zwangerschapstest geweest die ik heb gedaan.

    Inmiddels staat er achter mij in de kast een doosje vol met positieve zwangerschapstesten waar ik soms even in kijk als ik toch een enigszins onzeker momentje heb. Niet dat die testen me enige zekerheid kunnen bieden, want mocht het mis gaan, gaat het mis en daar maakt een zwangerschapstest niets anders van, maar toch.

    Herinner jij je het moment van de positieve zwangerschapstest nog goed?

    ]]>

  • Weekoverzicht #86: Pasen in Rotterdam en termijnecho

    Eindelijk kan ik weer een beetje energie vinden om met een fotodagboek aan de slag te gaan. Wat deden we afgelopen week allemaal? Het was Pasen, ik had een controle in het ziekenhuis en ik was volop aan het werk. Kijk je mee naar wat we allemaal gedaan hebben?

    tram-rotterdam

    Eerste Paasdag gingen we vanaf het huis van mijn schoonzus met de tram naar Rotterdam. De weersvoorspellingen waren erg slecht, maar het bleek een onwijs mooie middag te zijn. De zon scheen en we troffen het echt met het weer.

    softijs

    Het was zelfs zo lekker weer, dat het tijd was voor het eerste softijsje dit jaar! Eigenlijk eet ik nooit een softijsje, maar nu hadden we er toch wel zin in.

    theview

    Samen met mijn schoonzus ging ik in dit enorme reuzenrad. Het staat naast de Markthal en het uitzicht is waanzinnig! Helaas was de Markthal gesloten. Daar hadden we geen rekening mee gehouden. Dus we gaan binnenkort nog maar eens terug om alsnog de Markthal van binnen te bekijken.

    regenboog

    Rond het avondeten begon het toch heel hard te regenen, maar toen waren we alweer binnen gelukkig. Het zorgde wel voor een hele mooie dubbele regenboog in de verte.

    familieportret

    Nog even een familieportretje voor The View

    quote

    Tweede Paasdag en heel Instagram was in rep en roer. Want er zou van alles veranderen en het was echt noodzakelijk om updates te ontvangen als de mensen die je volgt een foto online zetten. Daarom vroeg iedereen de notificaties aan te zetten. Kuddegedrag? Ja! Want er klopte niks van. Maar ik vond het wel hilarisch om te zien hoe druk iedereen zich erom kon maken. Ik kon het niet laten bovenstaande quote op Instagram te delen.

    autoselfie

    Na een ochtend op bed hangen leek mijn lijf klaar te zijn voor een paasparty bij Biker’s Best in Renswoude. Joost deed nog even wat boodschappen terwijl Luuk en ik lekker om ons heen keken vanuit de auto.

    paashaas

    Op de foto met de paashaas. Luuk liet haar vinger niet meer los haha. Hij was verliefd. Zo schattig. Hij werd helemaal blij als hij haar ergens anders weer zag lopen haha.

    luuk-motor

    En tja in een motorwinkel is het natuurlijk de bedoeling om zoveel mogelijk motoren te bekijken, of in Luuk’s geval ze even uit te proberen, op knopjes te drukken en te vragen of ze aan mochten.

    buiten-eten

    In de hoop er alvast wat eten in te krijgen, kochten we voor Luuk een frikandel, maar hij moest er niets van weten. Dus at Joost het maar op haha.

    biker-grandpa

    Een shirt en een romper die matcht, speciaal voor Luuk als grote broer en de baby straks. Zo schattig.

    harley-davidson

    En zelf kochten we ook nog twee leuke rompers voor de baby.

    slapen

    Na twee van die drukke dagen is het wel nodig om even uit te rusten. Luuk viel al snel in slaap de volgende middag. Met zijn hand op zijn valrekje.

    wkz

    Woensdagochtend moesten we al vroeg in het ziekenhuis zijn voor een uitgebreide controle. Ik moest bloedprikken en we hadden de termijnecho. Alles was gelukkig in orde.

    bloedprikken

    Bloedprikken gaat bij mij meestal mis. Mijn aders rollen weg, ze prikken er doorheen, of kunnen sowieso niet vinden waar ze moeten prikken. Deze keer ging het goed, maar toch kreeg ik aan de andere kant van mijn arm ook weer bloeduitstortingen. Ach ja, het is voor een goed doel.

    termijnecho

    De echofoto. Die is niet zo heel erg duidelijk eigenlijk. Maar de leerling echoscopiste kon de baby maar niet goed volledig in beeld krijgen, die was namelijk zo druk met bewegen. Wel heel erg leuk om te zien!

    bedselfie

    Zo’n ochtendje ziekenhuis hakt er bij mij toch wel weer in. Dus eind van de middag ging ik op bed liggen. Luuk vindt dat vooral heel gezellig en komt er dan lekker bij liggen.

    buiten-kijken

    En ondertussen soms even naar buiten kijken om te zien of papa al thuis komt uit zijn werk.

    nieuwe-schoenen

    Donderdag kwamen onze nieuwe patta’s binnen. K-swiss gympen. Ik heb geen lekker zittende gympen meer en deze kan ik, als ik ze goed knoop, zonder te bukken aan trekken. Wel zo handig met het oog op een dikke buik van de zomer.

    kikibord

    Vrijdag maakte ik een thema hoekje bij ons in de gang. Ik werk sinds kort met het VVE programma Kiki voor de gastouderopvang en zo kan ik allemaal leuke spullen die bij de verschillende thema’s horen uitstallen. Ziet er gelijk netjes uit ook. Het was altijd zo’n rommelhoekje.

    DSC_0304

    Zaterdag deed ik een fotografie opdracht op de markt die door een vriendin georganiseerd wordt. De Ibiza markt in Barneveld. Naast dat ik allemaal leuke foto’s maakte, kochten schoonzus en ik ook nog een aantal leuke spullen. Het was een geslaagde middag!

    leren-babysloffen

    Ik kocht onder andere deze lieve kleine babyslofjes. De buitenkant is van leer en de binnenkant van echte schapenwol. Lekker warm voor de winter.

    bed

    En zondag was dit vrijwel de hele dag mijn uitzicht. Ondanks het mooie weer kon ik mijn bed niet uitkomen van de pijn aan m’n lijf. Het was even genoeg geweest. ‘s Avonds heb ik even flink zitten janken en dat werkte wel. Ik kon een beetje opladen voor weer een nieuwe werkweek.

    Hoe was jouw week?

    Lees ook: Weekoverzicht #87

    ]]>

  • 11 weken zwanger en hoe gaat het? * MamaKletst

    Gisteren was ik alweer 11 weken zwanger. Nog maar heel even en het eerste trimester is achter de rug. Daarom vind ik het ook tijd voor mijn eerste zwangerschapsupdate. Hopelijk ga ik het volhouden dit wekelijks voorbij te laten komen om zo stil te staan bij de leuke dingen tijdens de zwangerschap. Want die positieve vibes kan ik wel gebruiken.. 

    Hoe voel ik me?

    Het gaat. En daar is bijna alles wel mee gezegd. Ik ben nog extreem moe. Naast werken bestaan mijn dagen vooral uit op bed liggen en slapen. Maar als dat alles zou zijn… De misselijkheid is nog in alle hevigheid aanwezig. Mijn medicatie helpt wel goed tegen het overgeven. Maar soms moet ik toch af en toe braken. Ik mag nog een dosering extra van de medicatie nemen en het lijkt erop dat ik daar toch wel mee moet beginnen. Maar ja, dat geeft niet, als het maar helpt!

    Daarnaast heb ik behoorlijk last van mijn bekken. Of het echt alweer bekkeninstabiliteit is weet ik niet, maar mijn bekken doen pijn. Enorm veel pijn. Het beperkt me in mijn werk, maar ook in het dagelijks leven. Het huishouden doen lukt eigenlijk niet meer. Dat komt allemaal op Joost neer. Ik herken het van de vorige zwangerschap en alle tips en trucs die ik van die tijd nog weet, probeer ik uit. Maar mijn baan is fysiek behoorlijk zwaar. De kinderen moeten opgetild worden, als ze vallen moet ik snel door mijn hurken om ze overeind te helpen, het speelgoed moet opgeruimd worden en ga zo maar door. Het gaat prima, maar zorgt er wel voor dat ik verder enorm beperkt ben in de dingen die ik kan doen. Een stuk wandelen gaat nog wel, rustig in beweging blijven is prima. Maar stilstaan zorgt voor pijn.

    Maar bovenal ben ik erg blij met het leven dat weer in me groeit. Hoewel de lichamelijke ongemakken het echt niet leuk maken, weet ik uiteraard wel waar ik het voor doe. Toen Luuk geboren werd waren mijn klachten ook direct weg. Dus hopelijk is dat deze keer ook zo. Dan kan het echte genieten namelijk beginnen!

    Groei & Kilo’s

    Vorige week hoorde ik het voor het eerst; “Jeetje Joyce, je krijgt al een echte ronde zwangere buik!”. En dat is ook wel zo ja. M’n buikje begint te groeien en ik kan geen normale broeken meer aan. Ik loop dus al lekker rond in positiekleding en dat is heerlijk! Buiten dat groeien mijn melkfabrieken ook enorm met als resultaat dat ik een nieuwe bh die 2 cupmaten groter was nodig had. Hopelijk houden die dus gauw even op met groeien haha.

    In gewicht ben ik nog nauwelijks wat aangekomen. Ik was 2,1 kilo afgevallen en daar is nu 0,5 kilo bij gekomen. De tussenstand is dus – 1,6 kilo. Dat is netjes, aangezien ik nu niet echt goede keuzes maak qua voeding. Gezonde maaltijden maken me misselijk. Hoe raar dat ook mag klinken.

    echo 10 weken

    Afspraken afgelopen week

    We hadden een controle bij de verloskundige en de termijnecho was afgelopen week. Alles was in orde. Omdat ik een leerling echoscopiste trof konden we ruim een kwartier kijken naar het bewegende baby’tje in mijn buik. De termijn bleef hetzelfde, dus ik was op het moment van de echo 10,3 weken zwanger en het kindje was al volop aan het bewegen, rondzwemmen en draaien. Geweldig om te zien!

    Ook deed ik de eerste nuchtere suikertest. Of nou ja, ik moest nuchter bloedprikken om te zien hoe het met mijn suikerwaardes was en die waren helemaal prima. Van zwangerschapsdiabetes lijkt dus nog geen sprake. Maar dat zullen we over 5 weken zeker weten zodra ik de GTT gehad heb (suikertest met glucosedrankje).

    Wel maakt de verloskundige zich wat zorgen over mijn psychische gesteldheid en moet ik me volgende week even melden op de POP-poli om te kijken of ze me in het ziekenhuis kunnen helpen. Een beslissing waar ik volledig achter sta, dus ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren. Hopelijk ga ik me gauw wat beter voelen. Want ik zit echt niet lekker in mijn vel.

    Leuke dingen afgelopen week

    • We hadden een echo!
    • We gingen naar een paasparty bij kennissen en het was heerlijk weer.
    • Omdat shoppen in stenen winkels met mijn bekken niet zo’n goed idee is, ben ik lekker online gaan shoppen. De pakketbezorger blij en ik ook. Wat een leuke spullen kwamen er allemaal binnen!
    • Leuke en fijne gesprekken met Marije via Whatsapp
    • Samen met mijn schoonzusje ging ik naar de Ibiza markt. Deels om te werken, maar we kochten ook hele leuke spullen.
    • De geslachtsbepalende echo is gepland!

     

    ]]>

  • Voorlezen aan je baby

    Lezen, wij zijn er echt dol op. Nou ja, ik tenminste. En Roxas? Hij geniet van de plaatjes en mijn stem. Het is een ritueel geworden om elke avond voor het slapengaan een boekje voor te lezen. Toen Roxas 3 maanden oud was begon ik al met voorlezen. Natuurlijk wist ik dat hij er nog helemaal niets van zou begrijpen, maar ik heb ooit geleerd dat kinderen door te luisteren naar verhaaltjes en liedjes al veel woorden kunnen gaan begrijpen en leren. In het eerste jaar van zijn leven kan een baby veel leren en zich ontwikkelen. 

    Tijdens een cursus op mijn werk over voorschoolse educatie kwam er ter spraken dat kinderen 4000 passieve woorden en 2000 actieve woorden moeten kennen. Dat is best veel, dus je kunt niet vroeg genoeg beginnen met voorlezen. Als Roxas rond de anderhalf/twee is wil ik een bibliotheekabonnement afsluiten voor hem, zodat we samen regelmatig leuke nieuwe boekjes kunnen lenen en deze samen kunnen lezen. Maar tot die tijd lezen we heerlijk zijn eigen boekjes die we hebben verzameld in het afgelopen jaar. En ik heb een kleine selectie van onze favorieten boeken op een rijtje gezet.

    voorlezen-aan-je-baby

    Roxas is nu vooral gek op voelboekjes en boekjes met geluid. Ook heb ik een boekje wat ik ooit een keer heb laten maken met zijn eigen foto en zichzelf in de hoofdrol. Dat boekje is echt favoriet. Het voelen van de haartjes van de diertjes in ‘Ik voel, ik voel een beer‘ vindt hij geweldig, al probeert hij soms toch wel de haren eruit te trekken.

    Het boekje wat we samen helemaal geweldig vinden is ‘Raad eens hoeveel ik van je hou‘. Dit boek lees ik denk ik wel het vaakste voor. het zinnetje “tot de maan en terug” is hier wel het meest gebruikte zinnetje in huis. De maan heeft nogal een speciale betekenis voor ons. Roxas is namelijk verwekt en ook geboren met volle maan.

    raad-eens-hoeveel-ik-van-je-hou

    Ook nog een grote favoriet van mij is ‘Wat een pech, mijn naam is weg‘. Dit boek kwam ik ooit eens tegen tijdens mijn zwangerschap en wilde ik altijd al hebben. Toen Roxas een half jaar oud was, heeft hij deze van ons gekregen. En ook al is hij er nog echt te klein voor, ik lees het al regelmatig aan hem voor. Het boek gaat over een jongetje of een meisje die zijn naam niet meer weet en opzoek gaat. Tijdens het verhaal ontmoet hij verschillende dieren die letters terugvinden en uiteindelijk heb je aan het einde van het verhaal de naam van je kindje. Erg leuk!

    Lees jij vaak voor aan je zoon of dochter? En wat zijn dan de favoriete voorleesboeken?

  • Mijn angsten deze zwangerschap

    De mensen die mij al langere tijd volgen weten dat mijn vorige zwangerschap alles behalve soepel verliep. Hier opnieuw uitgebreid over schrijven heeft niet zoveel zin, maar met al vroege bekkeninstabiliteit, een lange periode misselijk zijn, een grote renovatie in de flat waar we wonen, zwangerschapsdiabetes én een zwangerschapsvergiftiging heb ik behoorlijk veel op mijn bordje gekregen. De vragen die ik op dit moment krijg zijn dan ook niet gek; ben ik bang voor wat er komen gaat deze zwangerschap, aangezien het de vorige keer niet goed ging?

    Wanneer je meer wil lezen over mijn vorige zwangerschap, lees dan zwanger in het ziekenhuis, zwanger en tegenslagen, zwanger en alleen, zwanger en verhuizen naar de camping, zwanger en ziek en tot slot zwanger en eindelijk krijg ik hulp

    De eerste weken van deze zwangerschap verliepen prima. Ik was wel moe, maar had verder nergens last van. Ja wat misselijkheid in de ochtenden, maar als dat alles is! Ik sprak veel uit naar Joost dat ik zo blij was dat dit al anders begon, ik kreeg vertrouwen in de rest van het verloop van de zwangerschap en genoot volop van het feit dat het ons geheim was. En ineens kwam er een weekend dat ik nog geen slokje water binnen kon houden, ik bleef overgeven en maakte me behoorlijk zorgen over of ik niet aan het uitdrogen was. Direct na het weekend ging ik naar de huisarts om gecontroleerd te worden en om medicatie tegen de misselijkheid te vragen. Ik was nog niet uitgedroogd, maar de huisarts maakte zich wel zorgen. Zeker wat betreft het diabetes verhaal de vorige zwangerschap. Ik kreeg te horen dat het vrijwel 99% zeker is dat die diabetes terugkomt. Dus het zaak is dat ik zo snel mogelijk weer goed zou kunnen eten.

    IMG_1308

    Vanaf dat moment overheerste de angst. Als het nu al zo moeizaam verloopt, hoe moet ik dan in hemelsnaam de rest van de zwangerschap doorkomen met alles wat er boven mijn hoofd hangt? En dan ook nog een lopende bijna-peuter om me heen, die ook zijn aandacht verdient. Ik merk nu al aan hem dat hij het lastig vindt wanneer ik mijn bed niet uit kan komen op mijn vrije dagen. We besloten onze naaste familie in te lichten over de zwangerschap, zodat we hulp van hen konden krijgen. Luuk werd 2 dagen opgevangen die week en dat gaf al veel ruimte en rust om me even te laten gaan en gewoon te slapen als ik dat wilde.

    De dagen kropen voorbij en voor mijn gevoel duurde het enorm lang tot de eerste echo en de intake bij de verloskundige stond. Ik werd bang dat alle moeite van het overgeven, de medicatie en alles eromheen voor niets zou zijn en er geen kloppend hartje te zien zou zijn, of dat het bijvoorbeeld op de verkeerde plek zou zitten. De opluchting was dan ook groot toen er een mooi kloppend hartje in mijn baarmoeder te zien was. Maar de angst bleef en dat sprak ik ook uit naar de verloskundige. Die reageerde zo fijn, dat ze genoeg zwangere vrouwen heeft begeleid waarbij de diabetes helemaal niet is teruggekomen en die zwangerschapsvergiftiging kan ook gewoon een toevalstreffer geweest zijn de vorige keer. Ik had gewoon pech en niets zegt dat het deze zwangerschap weer gaat gebeuren. En daarbij: “Joyce, ook jij hebt het recht om te genieten van je zwangerschap!”.

    eerste-echo

    Die laatste zin dreunt inmiddels al een paar dagen constant door mijn hoofd. Want ze heeft gelijk! Ik ben bang gemaakt en heb de angst laten overheersen. Ik voel me vreselijk, maar sinds ik heb gehoord dat het helemaal niet zo vreselijk hoeft te zijn deze keer kan ik het gelukkig ook beter loslaten. De misselijkheid zwakt af. En of dat nu te maken heeft met de nieuwe medicatie die ik sinds een paar dagen gebruik, of dat het toch een stukje psychisch is, weet ik niet. Maar wat maakt het ook uit? Ik voel me beter en dat is zoveel waard!

    Ik ga met veel meer vertrouwen de komende maanden tegemoet. Ik kijk uit naar de zomer waarin ik met een dikke buik rond kan lopen en geniet van elke dag die ik zonder pijn en ellende door kom. Mocht er dan straks toch wat gebeuren heb ik in elk geval nog iets om met plezier op terug te kijken. Eigenlijk was ik niet van plan om een wekelijkse update over de zwangerschap te gaan schrijven, maar ik denk dat ik het wel ga doen. Om het positieve te benadrukken. Om op die manier een naslagwerk te maken waar ik na de zwangerschap met een glimlach op terug kan kijken. Bij Luuk kan ik me vooral de nare dingen herinneren. En aangezien dit hoogstwaarschijnlijk mijn laatste zwangerschap is, zou het fijn zijn als ik hier ook met fijne gevoelens op terug kan kijken.

    Ben ik nu echt niet meer bang? Jawel hoor, maar het overheerst niet meer. De juiste mensen om je heen zoeken die de angstgevoelens weg kunnen nemen is nu even heel belangrijk en goed om te doen. En het werkt echt.

    ]]>

  • Luuk wordt grote broer!

    Het leek wel een eeuwigheid te duren tot ik dit blogje online kon zetten. Wachten is niet mijn sterkste punt. Al helemaal niet als je opzoek bent naar herkenning en steun. Maar wat is het fijn om het nu dan eindelijk van de daken te kunnen schreeuwen: IK BEN ZWANGER! Het is echt waar; Luuk wordt grote broer!

    Dat is dan ook de reden waarom het de laatste tijd op mijn blog zo stil is. Hoewel ik het plan had a.s. zaterdag wanneer we Luuk’s verjaardag vieren de hele familie in één keer zouden inlichten om het vervolgens nog een tijdje stil te houden op mijn blog, is het anders gelopen. Mijn zwangerschap verloopt niet zo lekker. De misselijkheid is niet te houden de laatste weken. En dan bedoel ik niet de welbekende ochtendmisselijkheid die over gaat met een licht ontbijtje. Ik ben van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat misselijk. Zo misselijk dat ik medicatie nodig heb om de scherpste randjes er vanaf te halen.

    Bloggen staat op een laag pitje, ik kan me niet concentreren achter de laptop. Deadlines haal ik niet, mijn mailbox puilt uit, gastblogs staan klaar om nagelezen en ingepland te worden, maar het lukt niet. Ik krijg het niet voor elkaar mijn laptop open te klappen en mijn to do list af te werken. Mijn leven staat momenteel vooral uit werken en mijn eten binnenhouden. Van genieten komt helaas dus nog niet zoveel terecht.

    eerste-echo

    Zoals het er nu naar uit ziet ben ik uitgerekend op 23 oktober en dat betekent dat ik nu 8,4 weken zwanger ben. Het is wat aan de vroege kant om het te vertellen, maar omdat ik me niet zo goed voel, voelt het goed om het bespreekbaar te maken. Open te zijn over dat wat er speelt in ons leven. En nu iedereen toch al op de hoogte is, kan het natuurlijk niet anders dan dat het ook op mijn blog komt te staan. Ik kijk nu al zo uit naar alle reacties.

    Bereid je dus voor op heel veel zwangerschapsgerelateerde blogs de komende tijd!

    ]]>

  • blote-mama-buik-bregje

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Bregje deed tot de 34e week van haar zwangerschap nog aan pilates. 

    Wie ben je?

    Mijn naam is Bregje, ik ben 35 jaar. Ik woon samen met Etienne en onze zoon Laurens in Maastricht. Ik werk parttime in HR en daarnaast blog ik dagelijks op BregBlogt.

    Hoe oud is Laurens?

    Laurens wordt bijna 2. Hij is geboren in mei 2014.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik ben altijd wel slank geweest, op een enkele uitspatting in mijn studententijd na. Tijdens een stage in Parijs kwam ik 10 kilo aan in 2 maanden, volledig mogelijk gemaakt door croissantjes, wijntjes en biertjes 😉 Verder moest ik eigenlijk opletten dat ik niet té mager werd. Zeker in tijden van stress vlogen de kilo’s eraf. Toch was ik altijd wel tevreden. Ik sportte elke week, een uurtje Pilates. Dit heb ik zelfs volgehouden tot de 34e week van mijn zwangerschap!

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik voelde mezelf zo mooi! Alleen die enorme borsten hoefden niet zo haha, ik had cup G op het hoogtepunt en ik ben maar 1,68 dus dat was echt enorm. Mijn buik groeide prachtig naar voren, ik was heel erg trots op! De kwalen en slapeloze nachten nam ik voor lief, alles voor het goede doel.

    sdr
    sdr

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Mijn buik is wat slapper geworden en mijn boobies zijn gelukkig weer geslonken tot normale proporties. Verder is er niet veel veranderd.

    Heb je zichtbare veranderingen aan buik, borst en benen?

    Nee, niks echt opvallends. Ik heb volgens mij weer hetzelfde figuur als voorheen.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik begrijp dat heel goed. Het is nogal een aanslag op je lijf! Zeker als je misschien al onzeker was voor je zwangerschap of als je de zwangerschapskilo’s niet kwijtraakt.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Jeetje, daar moest ik wel even over nadenken. Ik denk dat je niet te streng voor jezelf moet zijn. En laat je niet gek maken door het zogenaamde schoonheidsideaal, want volgens mij is dat onzin. Ik ben zelf slank en weet niet hoe het is om te lijnen, je zwaar te voelen etc. Ik heb echter wel genoeg zichtbare gevolgen aan de zwangerschap overgehouden. Het gras is dus niet altijd groener bij de buren. Ik denk dat je, door lief te zijn voor jezelf en goed voor jezelf te zorgen, dit ook uitstraalt.


    Bedankt voor het meedoen Bregje en wat een goede tip geef je aan andere moeders!

    Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen. 

     

  • Stempel met mijn eigen logo + winnen

    Echte post is zoveel leuker, dat vind ik echt. Wie ontvangt er nu liever rekeningen en andere vervelende post, in plaats van een leuke brief, kaart of zelfs een brievenbuspakketje? Ik niet. Maar hoe leuk is het als je die echte post ook nog kunt opfleuren. Bijvoorbeeld met washi tape of stickers. Maar dit kan ook door middel van een stempel. Ik ontving ik een stempel met mijn eigen logo en mag er nog één weggeven ook! 

    logo-stempel

    Nog altijd ben ik erg blij met mijn logo, hij pronkt nu al anderhalf jaar boven mijn blog en ook op mijn visitekaartjes is mijn logo duidelijk aanwezig. En nu heb ik ook een stempel met logo. Onwijs leuk om enveloppen op te fleuren die ik na winacties verstuur. Of met andere post waarbij de stempel zou passen.

    De stempel voelt stevig aan en je krijgt geen zwarte inkt-vingers doordat de inkt in het apparaat zit. Het is een kwestie van drukken en de stempel wordt op het papier gezet. Ontzettend handig. Ik kan het makkelijk in een lade leggen en even gauw pakken als ik een stempel wil zetten.

    bedrijfsstempel

    Winnen

    Wat nu het allerleukste is? Ik mag ook nog zo’n toffe stempel weggeven. Wil jij kans maken op zo’n mooie stempel met een logo of figuur naar keuze? Dat kan!

    Laat me in een reactie onder dit artikel weten dat je meedoet en misschien ben jij degene die op 6 maart een bericht van me ontvangt en kun je een stempel laten maken. Je bepaald zelf wat er op komt te staan. Je adres, je eigen bedrijfslogo, een deel van het geboortekaartje van je kind. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt er een stempel van laten maken.
    Meedoen kan tot en met 5 maart 23:59 uur. En op zondag 6 maart stuur ik de winnaar een bericht.

  • Negenmaandenbeurs 2016

    Afgelopen woensdag ging ik samen met Marije op uitnodiging naar de Negenmaandenbeurs. Bepakt en bezakt met mijn camera en visitekaartjes reed ik, na Luuk bij oma afgeleverd te hebben, al vroeg naar Amsterdam RAI. Ruim op tijd arriveerde ik en zo hadden we een goede plek voor de officiele opening van de Negenmaandenbeurs door Liza Sips. 

    Liza Sips presenteerde een heuze loopkarretjesrace. Een aantal dreumessen, geheuld in Kruidvat kledij deed een wedstrijd wie het eerst over de lijn was. Onwijs schattig om te zien. Maar wat was het daaromheen druk zeg. Om 11 uur was het daarom gelijk tijd om naar de volgende afspraak te gaan, op naar Difrax waar Mom in Balance een opening zou verzorgen. Je ziet beide openingen in onderstaand filmpje.

    Het was leuk om eens met een zwangere dame over de beurs te lopen. En aangezien Marije net weet dat ze in verwachting is van een jongen, konden we onze lol op met kijken naar blauwe spullen voor de baby. Vooral hal 8 was leuk, daar waren toch wel de grote merken als Stokke, Joolz, Kruidvat etc te vinden. Hal 9 vonden wij veel te druk en daarnaast ook nog eens veel te rommelig. Daar zijn we dus snel weer weggevlucht.

    We liepen nog wat andere bloggers tegen het lijf, zoals Joyce en Carmelina. En samen gingen we nog een klein stukje de beurs over. Bij Stokke probeerden we nog een nieuwe drager uit. Ik was wat sceptisch omdat ik weet dat de eerdere Stokke dragers niet ergonomisch waren, maar dat was nu zeker niet het geval. Ze waren ontzettend mooi en goed.

    Na een aantal uurtjes over de beurs te lopen waren we het wel zat eigenlijk. We stapten in de auto en na Marije thuis afgeleverd te hebben, kwam ik zelf rond half 7 ook eindelijk thuis.

    Natuurlijk deed ik zelf ook nog wat aankopen, want ook als je kind bijna 2 wordt is er nog genoeg te zien en te koop op de Negenmaandenbeurs.

    Naif

    Om te beginnen ging ik shoppen bij Naïf. Vorig jaar was ik al met smart aan het wachten op de nieuwe zonnebrandcrème, maar deze werd uiteindelijk pas gelanceerd op de Negenmaandenbeurs. Want voor dat deze perfect is, wordt ie niet verkocht. En terecht! De crème ruikt heerlijk en ik kan niet wachten tot het zonnetje echt lekker gaat schijnen en ik de zonnebrand goed kan uittesten. De wash gel gebruik ik nu al een tijdje voor Luuk en die is echt heerlijk. En binnenkort is Naïf ook bij de Etos te koop, echt heel erg gaaf!

    Weleda-billenbalsem

    Deze Weleda Calendula billenbalsem ontving ik vorig jaar in een perspakketje en sindsdien wil ik voor Luuk geen andere billenbalsem meer. Hij heeft heel snel last van enorm rode (en kapotte) billen en tot nu toe heeft alleen deze balsem van Weleda echt gewerkt. Maar ja, zulke fijne producten gaan ook wel eens op en daarom waren we toe aan een nieuwe tube.

    beurstas-negenmaandenbeurs inhoud-beurstas-negenmaandenbeurs

    En natuurlijk haalde ik ook een beurstas. Dit jaar een echte Gonnie & vriendjes tas. Gonnie is populair bij Luuk, dus die tas vindt hij prachtig. De inhoud zelf viel een beetje tegen. Buiten de tijdschriften en folders die erin zaten, zaten er borstcompressen in, 4 Kruidvat Newborn luiers, een voorleesboekje ‘Ollie wil ook’ en een pakje Belvita ontbijt koekjes. O, ja en een frisbee, maar die ben ik vergeten op de foto te zetten. Ach, je mag ook niet veel verwachten van een tas die maar € 3,50 kost.

    Ik heb me dus aardig ingehouden qua aankopen. Ik zag nog veel meer leuks, maar soms is genoeg ook genoeg. Marije kocht wel meer, kijk naar haar negenmaandenbeurs shoplog om te zien wat zij allemaal mee naar huis nam.

    Ben jij op de negenmaandenbeurs geweest dit jaar?

  • netflix-night-fuller-house

    Kind op bed, een opgeruimd huis, geen werk meer dat afgerond hoeft te worden, languit op de bank en een haakwerkje op schoot. En wat ik dan ondertussen doe? Netflix kijken! Dat is mijn perfecte Netflix night in. En dit zou ik het liefste iedere avond wel willen. 

    De laatste tijd schieten de vrije avondjes er een beetje vaak bij in. Ik ben te druk met andere dingen, of te moe om me op een leuke serie te kunnen focussen. Maar er is nog zoveel leuks te zien! Voor we Netflix hadden keken we regelmatig samen een hele serie weg op dvd. Flauwe series waar je niet zoveel bij hoeft na te denken, The Fresh Prince of Bel Air bijvoorbeeld. Ontzettend leuk, wekenlang hebben we het avonden achter elkaar gekeken. En via Marktplaats tikten we één van mijn all time favorites op de kop. Full House! Dit werd vroeger volgens mij op zaterdag uitgezonden. Ik keek het als kind al en vond het ontzettend leuk. De dvd’s vlogen er doorheen. En wat was het jammer toen het ineens was afgelopen.

    Wat was ik blij toen er onlangs bekend werd gemaakt dat Netflix een vervolg serie ging maken. Namelijk ‘Fuller House’. Het huis wordt nog voller en waar eerste de “oude mannen” de hoofdrol op zich namen, is het nu de beurt aan D.J., Stephanie en Kimmy. De drie vrouwen gaan samen de kinderen van D.J. opvoeden en dat zal natuurlijk vast weer niet zonder slag of stoot gaan. Ook Danny, Jesse en Joey zullen regelmatig hun neus laten zien.

    Fuller House is vanaf vandaag (26 februari 2016) te zien op Netflix. En ik ga ontzettend hard mijn best doen om mijn werk helemaal af te hebben vanavond en in een opgeruimd en stil huis lekker achterover te leunen op de bank. Om te genieten van mijn Netflix night in. Ik kijk er echt naar uit!

    Hoe ziet jouw ultieme Netflix avond eruit?