Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Natasja had last van extreme misselijkheid tijdens haar zwangerschap en viel daardoor af.
WIE BEN JE?
Ik ben Natasja, ik ben 23 jaar. Op mijn 21e had ik een prachtige positieve zwangerschapstest in mijn handen. Ik was zwanger! En mocht een nieuw leven dragen.
Tijdens mijn zwangerschap deed ik een werk en leer opleiding: Maatschappelijk verzorgende IG. En ik werkte 32 uur. Vanaf week 6 van de zwangerschap werd ik behoorlijk ziek, ik dacht dat het erbij hoorde, maar het werd al snel zo erg dat ik niet meer kon functioneren. Ik kon mezelf niet eens meer onder de douche krijgen. Ik bleef maar spugen en afvallen.
Die misselijkheid heb ik een week volgehouden, ik belde mijn verloskundige. Na een week heel veel spugen was ik doodop. Ik mocht me melden in het ziekenhuis en ik bleek Hyperemesis gravidarum te hebben. Door het vele overgeven was ik uitgedroogd. Ik kreeg twee dagen vocht toegediend.
HOE OUD IS Jaimelin?
Jaimelin is 6 maanden oud nu.
Na een zwangerschap van 38.1 weken werd ik ingeleid. Jaimelin groeide al een tijdje op dezelfde lijn. Ze noemden het Dysmaturiteit. Bij de geboorte bleek ze 2610 gram te wegen en ze was 47 centimeter lang. Een klein en fijn meisje, met alles erop en eraan.
HOE KEEK JE NAAR JE EIGEN LICHAAM VOOR JE ZWANGER WERD?
Zoals veel vrouwen had ik ook altijd wel wat te klagen. Ondanks dat ik slank was, kon er in mijn ogen hier en daar wel wat vanaf. Maar op sommige plekken mocht er ook wel wat bij.
HOE KEEK JE NAAR JE EIGEN LICHAAM TIJDENS JE ZWANGERSCHAP?
In het begin van de zwangerschap, waarbij ik hyperemesis had, vond ik vreselijk. Ik had niet zo’n grote buik zoals andere zwangere vrouwen. Ik was aan het afvallen. Met 15 weken kreeg ik Zofran voorgeschreven. Dit werkte goed tegen de misselijkheid. Ik kon zelfs wat eten en drinken. Soms moest ik nog wel spugen, maar het was al veel beter vol te houden. Vanaf 25 weken zwangerschap begon ik te groeien. Ik werd verliefd op mijn buikje en mijn mini mensje die zo haar best deed om te groeien. Niet zoveel vet op mijn buik hebben had ook zo z’n voordelen. Ik zag en voelde haar contouren, haar bewegingen. Ik miste geen moment!
Daarnaast droeg ik nog altijd mijn eigen skinny jeans en shirtjes die mooi aansloten. Van mij mocht iedereen mijn buik zien.
HOE ZIE JE JEZELF NA DE BEVALLING?
Ik ben weer terug naar hoe het was voor de zwangerschap. Ik hou van lekker eten en snaaien. De sportschool is niet voor mij weggelegd. Ik heb 6 weken borstvoeding gegeven. Ik vond het heel intiem dat we dit zo samen konden doen. Niemand anders kon dit haar geven. Maar ik vond het wel erg vermoeiend.
Ik heb geen sixpack, maar ik heb wel een dochtertje gedragen gekoesterd. Dat is toch bijzonder? Alle mama’s mogen trots zijn op hun buik.
HEB JE ZICHTBARE VERANDERINGEN AAN JE BUIK, BORSTEN OF BENEN?
Ik heb geen striae, maar het is allemaal niet zo strak. Daar zou ik wel wat aan kunnen doen, maar de sportschool is niets voor mij. Toen ik borstvoeding gaf, leek ik net Bobbie Eden. Dat was wel leuk. Maar inmiddels moet ik het weer met mijn eigen cup doen.
WAT VIND JE ERVAN DAT VEEL VROUWEN ZICH ONZEKER VOELEN NA DE ZWANGERSCHAP?
Ik begrijp het wel. Sommige vrouwen hebben striae, een velletje hier en daar. Maar je hebt zoiets moois op de wereld gezet, vergeet dat niet!
WAT IS JOUW TIP VOOR ANDERE MOEDERS OM JE GOED TE VOELEN IN JE LIJF?
Voor de ene moeder is er een sportschool om weer in shape te komen. Maar voor de luilakken zoals ik: geniet lekker van het leven, met zo nu en dan eens een lekker hapje en drankje. Maar wees vooral vreselijk trots. Het is een prestatie op zich van je lichaam!
Bedankt voor het meedoen, Natasja!
Wil je net als Natasja ook meedoen aan deze challenge?
Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.