Category: lifestyle

  • Winweek: Wolky schoenen

    Brrr, wat is het koud ineens! Het zonnetje mag dan nog wel regelmatig doorbreken, maar de temperaturen zijn beduidend lager dan een paar weken geleden. En dat is met boswandelingen met Sjef niet altijd even fijn. Onlangs ontving ik heerlijke warme en waterdichte laarzen van Wolkyshop. Ideaal voor de koude wandelingen die nog komen. En ik mag ook nog een paar schoenen weggeven! 

    Wolkyshop

    Persoonlijk had ik zelf nog niet eerder van Wolkyshop gehoord. Wat jammer, want het blijkt een erg leuke webshop te zijn, met veel verschillende mooie schoenen. WOLKY Schoenen begon in 1982, Kees Diks, de toenmalige Zwolse schoendetaillist wil een wat modieuzere collectie in zijn winkel, waarbij het comfort de boventoon moet voeren. Hij besluit zelf een aantal modellen te ontwikkelen onder de naam WOLKY Nature Line. Inmiddels is de ontwikkeling niet meer te stoppen, steeds meer klanten vinden de weg naar de WOLKY schoenen en ondervinden zelf de uitstekende pasvorm en loopgenot. Er zijn schoenen voor mannen en vrouwen te vinden en de naam van de schoenen zegt het al; het is net of je op wolken loopt. De schoenen zijn comfortabel en zien er ook nog eens leuk uit.

    Waterdichte schoenen, echt waterdicht?

    Omdat ik veel in het bos loop met Sjef, leek het me handig om een paar waterdichte schoenen uit te zoeken. Het werden de zwarte Luna WP laarzen. Persoonlijk heb ik bij waterproof schoenen al snel het idee dat ze erg lomp zijn, omdat er een extra laag overheen moet komen, maar dat is bij de Luna laarzen niet het geval. Het lijkt zelfs met mijn maat 41 niet eens of ik hele grote voeten heb. Fijn! Natuurlijk wilde ik wel weten of de schoenen wel echt waterdicht zijn en ben ik er een aantal keer mee door het natte bos gelopen. En inderdaad, ik heb echt geen natte voeten gekregen. Zelfs niet toen ik door de plassen heen liep. Je kunt dus wel echt zeggen dat ze waterproof zijn. Dat is fijn, voor de komende koude maanden.

    Heerlijke warme schoenen

    De laarzen zijn gevoerd en daardoor extra warm. Daar had ik niet echt rekening mee gehouden, de eerste keer dat ik ze aantrok (met 18 graden buiten). De schoenen waren me op dat moment iets te warm, maar als ik straks veel ga afvallen heb ik het waarschijnlijk continue koud, dus dan zijn warme schoenen extra fijn. Het zijn echt laarzen voor in de winter. In de lente of de zomer zal ik ze niet zo snel uit de kast trekken, dan volstaan sneakers ook.

    Het enige minpuntje die ik kan bedenken is dat de laarzen wat smal zijn. Nu ben ik alles behalve de slankste, maar ik heb geen enorme kuiten. De laarzen zitten voor mij op dit moment net een beetje te strak om mijn kuit heen. Maar dat zal over een aantal weken vast en zeker anders zijn na de operatie. Ik ben ontzettend blij deze fijne schoenen aan mijn schoenencollectie toe te kunnen voegen. Al is het maar voor de wandelingen met Sjef.

    Win een paar Wolky Schoenen

    De winactie gaat niet, zoals je gewend bent door een reactie achter te laten op mijn blog, maar je kunt het formulier invullen op de website van Wolkyshop. Klik hier om naar het formulier te gaan en mee te doen. Wolkyshop zal zelf contact opnemen met de winnaar van deze winactie!

    Meedoen kan t/m 30 november 2017. Daarna ontvangt de winnaar een e-mail.

     

     

  • Zwarte Piet, mijn mening…

    Gera, heb jij een mening over Zwarte Piet? Ja, uiteraard! Ik heb immers overal een mening over? Zou je die in een blog kunnen gieten? Natuurlijk, ik wel! Want mijn mening op een nette manier in een blog gieten doe ik toch elke dag?

    Maar goed, het is toch niet zo eenvoudig als ik dacht. Dit is mijn vierde poging om iets op het virtuele papier te krijgen…Ik heb nog nooit zoveel moeite gehad om mijn gedachten zodanig op papier te krijgen dat ik niemand voor het hoofd stoot. Want deze discussie is een delicate. Voor je het weet krijg je te horen dat je discrimineert en dat stempel wil ik toch niet graag hebben. Dus heb ik tot nu toe mijn mening over de hele zwarte pieten kwestie braaf voor me gehouden.

    Schoorsteenveger

    Het mooie van deze vierde poging is dat ik mijn gedachten over dit onderwerp tot drie keer toe aardig heb weten te ordenen. Ja, zelf zou ik Zwarte Piet het liefste zwart houden. In mijn ogen is hij een schoorsteenveger, compleet met ouderwetse roe, en dat zal hij ook altijd blijven. En schoorsteenvegers worden nou eenmaal zwart van, jawel, het roet. Althans, de schoorsteenvegers in vroeger jaren.

    Kwaadaardige discussie

    Maar ik ben erachter dat de kleur van Piet er voor mij niet zo toe doet. Ik stoor mij vooral aan hoe de discussie tot stand is gekomen en hoe de discussie door diezelfde mensen nu nog altijd gevoerd wordt. Dat deze volwassen mensen op een hele kinderachtige en tegelijkertijd zo’n boosaardige manier actie voeren, dát stoort mij. De manier waarop men actie voert heeft namelijk niets meer te maken met de vraag of de figuur Zwarte Piet al dan niet racistisch is. Want dan zou het voldoende moeten zijn om op een vreedzame manier de dialoog op te zoeken.

    Zin doordrijven

    In mijn zoektocht kwam ik het volgende tegen: Mediadirecteur van de NTR Willemijn Francissen erkent dat de NTR de voor-en tegenstanders niet tevreden kan stellen. “Je kunt met hen ook geen debat meer voeren, want het gaat hen alleen nog maar om hun zin doordrijven.”

    En dat is precies mijn punt. Want wat willen de tegenstanders nou precies bereiken? Dat het doek definitief valt voor Zwarte Piet? Maar dat betekent dan ook gelijk het einde van “onze” traditie. Dat is nou precies waar de schoen voor mij wringt. Ik zou zelf best kunnen leven met een Piet die voorzien is van roetvegen, maar gekleurde pieten en alle andere varianten, dat slaat natuurlijk helemaal nergens op..!

    Kortom: voor mij is Sinterklaas geen Sinterklaas zonder Zwarte, of op zijn minst Roetveeg Piet. En voor jou?

    ]]>

  • Winweek: Wooly Lamb – Nachtlampje

    Sinds kort vindt Luuk het eng om in donkere ruimtes te zijn. Het liefst heeft hij een lampje aan op zijn kamer en ook op het toilet brandt dag en nacht licht, omdat hij het anders eng vindt om naar binnen te gaan. Zijn lampje zetten we uit voordat we zelf gaan slapen, maar met ons nieuwe nachtlampje van Dreumes Enzo, is dit niet meer nodig. Het Wooly Lamb nachtlampje hoeft niet uitgezet te worden en zorgt voor net voldoende zicht om zijn bed heen. Zo hoeft Luuk niet meer bang te zijn in het donker en zij wij een stuk blijer met de energierekening.

    Lammetjes nachtlamp voor jongens en meisjes

    De Wooly Lamb is een nachtlampje dat net even anders is, dan je ziet de laatste tijd. Het is een lampje voor jongens én meisjes. En het past heel goed op een kinderkamer in alle stylen. Het lampje is licht van gewicht en daardoor ook geschikt voor de allerkleinste kinderen om vast te houden. Hier wordt het lampje in elk geval al veel van elkaar afgepakt omdat beide kinderen het zo leuk vinden. Je zet het lampje aan door een klein knopje aan de onderkant van het lampje in te drukken.

    Nachtlampje met een timer

    Het probleem met onze voorgaande nachtlampjes is, dat de batterijen zo snel leeg gaan, omdat de kinderen niet willen dat het lampje uitgezet wordt. Dat is voor veel ouders wel herkenbaar denk ik. Met de Wooly Lamb heb je dit probleem niet, dit is namelijk een nachtlampje met een timer. Na 20 minuten branden, gaat het lampje uit zichzelf uit. En de helft van de tijd vergeten de jongens hier om het lampje weer aan te zetten. Winst! Op die manier gaan de batterijen een stuk langer mee.

    Een lampje om mee te spelen

    Het lampje hoeft niet alleen naast het bed gebruikt te worden in de avond en nachturen, maar er kan ook mee gespeeld worden. Het is stevig genoeg en kan wel tegen een stootje. Hiermee wordt het nachtlampje een veilig object waar de kinderen vertrouwen in krijgen. En door zelf te leren het lampje aan en uit te zetten, kunnen ze dit ’s nachts ook doen als ze wakker worden. Luuk loopt er ook mee in zijn handen naar onze slaapkamer als er iets is ’s nachts. Wij kunnen in elk geval niet meer zonder en ik denk dat we binnenkort maar een tweede exemplaar aanschaffen voor Maik!

    Win een Wooly Lamb nachtlampje

    Ben je net zo enthousiast over dit schattige nachtlampje van Dreumes Enzo? Dan bof je! Ik mag namelijk een exemplaar van dit wollige lammetjes lampje weggeven aan 1 van jullie. En daarmee trappen we gelijk deze gezellige winweek af!

    Voorwaarden

    ❥ Like de MamaKletst pagina op Facebook
    ❥ Reageer onder dit bericht met je naam en een geldig e-mailadres
    ❥ Laat op Facebook onder de actie weten dat je meedoet

    Wil je extra kans maken?

    ❥ Deel deze actie op Facebook, Twitter of Instagram met de hashtag #MamaKletstWinweek

    Let op: Je maakt alleen kans op deze toffe prijs door de Facebookpagina van MamaKletst te liken. De actie loopt tot en met woensdag 8 november. De winnaar krijgt na 8 november 2017 een e-mail. Reageer binnen 48 uur na ontvangst van deze e-mail, wanneer je dit niet doet, zal ik een andere winnaar kiezen. Winnaars worden getrokken door middel van Random.org. Veel succes!

    Doe je ook mee met de andere winacties van deze winweek?

  • De maagverkleining van Dees

    In de aanloop naar mijn maagverkleinende operatie, ben ik heel druk met het lezen van andermans verhalen. Dit zijn verhalen die niet altijd even leuk zijn, maar ze komen over het algemeen allemaal één ding overeen: Iedereen is blij met de afgevallen kilo’s. Om de tijd tot mijn eigen operatie te overbruggen, wil ik 10 mensen aan het woord laten, die een maagverkleining ondergaan hebben. Om te laten zien hoe groot de verandering is in lichaam, maar ook in geest. Dees heeft haar doel bereikt en is meer dan 60 kilo afgevallen. Helaas ervaart ze dat mensen moeite hebben met haar gewichtsverlies. 

    Even voorstellen

    “Mijn naam is Dees, ik ben 30 jaar en moeder van 2 heerlijke mannetjes. Ik woon sinds 2012 samen met de liefde van mijn leven, Mike. Wij zullen op 18 augustus 2018 samen ein-de-lijk gaan trouwen, woehoe! We wonen in een schitterend dorpje; Sint Anthonis, waar we nooit meer weg willen. Op dit moment doe ik de opleiding Verzorgende IG. Mijn vriend werkt in ploegen, waardoor ik ook veel tijd heb met de kinderen. Je kunt mijn reis naar een gezond leven volgen op de Facebook groep; Mijn sleeve en ik of via Instagram; Deesjarotijn.”

    De maat was vol, ik kon niet meer verder met mijn overgewicht

    “Mijn overgewicht was eigenlijk altijd al wel aanwezig, niet zozeer dat ik me nou zo mega voelde, maar meer mijn omgeving. Dat is best lastig. Daarbij komen natuurlijk de dingen zoals dat je je veters niet kunt strikken, je jezelf niet volgens de mode kunt kleden, een trap op en meteen aan de beademing moeten etc. Ik ben nog nooit ergens weggebleven vanwege mijn overgewicht, eigenlijk was altijd wel ‘die vrolijke dikke’. Maar in januari liep ik met mijn jongste zoon over straat, hij rende zo de straat op en ik kon hem niet bijhouden. Voor mijn ogen flitste het beeld dat hij aangereden zou worden, maar dit is gelukkig niet gebeurd. Ik ben naar huis gelopen, heb keihard gehuild en zei tegen Mike: “De maat is vol. Het kan zo niet meer. Ik kan zo geen goede moeder zijn voor de kinderen”. Samen hebben we een afspraak gemaakt bij de huisarts. Op 17 januari kreeg ik de verwijzing voor het Catharina ziekenhuis in Eindhoven. En na een groepsbijeenkomst en een screeningsdag kreeg ik op zaterdag 23 maart 2017 groen licht van het ziekenhuis. Helaas hebben ze er in Eindhoven geen heel traject omheen zitten, dat vind ik achteraf erg jammer!”

    Een Gastric Sleeve in Eindhoven

    “Op 3 mei 2017 kreeg ik een Gastric Sleeve in Eindhoven. Toen ik wakker werd, had ik het gevoel dat er een vrachtwagen over me heen gereden was. Ik had geen pijn hoor, maar spierpijn kreeg ineens een andere betekenis. De eerste drie dagen kon ik niet goed drinken. Alles viel als een blok in mijn maag, maar ik heb doorgezet. Koud water was voor mij de key. Eten ging eigenlijk vanaf de eerste dag al heel goed. Ja, de eerste weken eet je een hapje of drie, per keer. En het is ook je eigen mindset of je het daar moeilijk mee gaat krijgen.
    Ik heb mezelf voorgehouden dat het beter zou worden en dat werd het ook. Mijn nieuwe leven, oh ik kan er wel uren over vertellen! Het voelt alsof ik opnieuw geboren ben. Ik kan alles eten, drinken (ja, zelfs af en toe een biertje!), scherp eten kan ik ook makkelijk. Je hele leven staat op zijn kop, ga daar maar vanuit. Als je daar niet klaar voor bent, dan zal het een heel zwaar traject gaan worden. Persoonlijk geniet ik elke dag van het leven, veel meer dan ooit tevoren. Overal neem ik mijn koelboxje mee naartoe, zodat ik geen slechte keuzes hoef te maken.”

    Het resultaat van de operatie

    “Mijn startgewicht was 148,3 kilo. Dit schrijf ik wel met bibberende knieeen, want veel mensen weten dit niet. Op de dag van de operatie woog ik 126,8 kilo. Ik val snel af, te snel volgens het ziekenhuis, maar ik kan er niet veel aan doen. Mijn streefgewicht is 80 kilo. En vandaag weeg ik 85,8 kilo. Ik ben meer dan te vrede. Sterker nog, als het zo zou blijven, zou ik er niet verdrietig van zijn. Ik pas weer in maat 42, dat wilde ik graag. het was mijn persoonlijke doel. Ik ben 1.81 cm lang, dus ik heb inmiddels een normaal postuur. Mijn lichaam is wel veranderd na de operatie, maar mijn buik, benen en armen hangen niet gelukkig. Wel zou ik later een borstverkleining willen, ik had zelf een grote E-cup en 4 maanden na de operatie is het een C. De zwaartekracht wint deze strijd, haha. Ik vind mezelf niet perse mooier geworden, maar ik voel me wel 100 keer beter. Ik ben fit, energiek, ik heb overal zin in en kan alles weer doen.”

    Mensen hebben moeite met mijn gewichtsverlies

    “Soms heb ik spijt dat ik het niet eerder heb gedaan, maar dat is dan ook gelijk het enige waar ik spijt van heb. Wel is het jammer dat de mensen die eerst zo’n moeite hadden met mijn overgewicht, nu juist moeite lijken te hebben met mijn gewichtsverlies. Maar ja, ik heb het voor mijzelf en mijn gezin gedaan en dat is het enige wat telt.”

    Mijn familie bedanken

    “Je maakt deze keuze niet zomaar. Ik denk dat mensen het traject vaak onderschatten. Zo wordt er vaak gezegd: “Oh die heeft een maagverkleining, dus die doet er niks voor!”, maar geloof me, je werkt harder dan bij welk dieet ooit. Ik mag heel dankbaar zijn, want mijn nieuwe leven heeft me zoveel gegeven. Ik heb vooral mezelf teruggekregen, iedere dag groei ik een beetje meer, ontpop ik mezelf van een klein dik rupsje tot de jonge vrouw die ik nu kan en mag zijn. Ik ben dankbaar voor mijn obesitas groepje, de slanke dennen, die om en in dezelfde periode geopereerd zijn. Ook ben ik dankbaar voor mijn familie, voor het opvangen van alle tranen, mijn schoonfamilie, mijn vrienden, maar vooral van mijn gezin. Zonder Mike had ik dit niet gekund. Hij is er non stop voor me geweest. We hebben samen gehuild op weg naar de OK, maar misschien nog wel meer toen ik heel terug kwam. Het kostte bloed zweet en tranen, het gevecht met de weegschaal, het overgeven van dat ene hapje teveel. Mike was er voor me en is er nog steeds voor me. Met hem ga ik oud worden. Hij was gelukkig met mijn oude 148 kilo wegende ik, maar is nu nog gelukkiger omdat ik zelf eindelijk gelukkig ben.”

    Lieve Dees, ontzettend bedankt voor het meedoen aan deze rubriek. Ik weet dat je het heel eng vind om jezelf zo open te stellen, maar juist daarom vind ik het heel stoer. En kijk eens wat je hebt bereikt! Je kunt alleen maar trots op jezelf zijn!
    ]]>

  • Wanneer is het tijd voor winterbanden?

    We mogen dan geen hele strenge winters meer kennen de laatste jaren, toch is het belangrijk om je auto goed te onderhouden en te voorzien van de juiste banden in koude periodes. Want veilig de weg op gaan, is niet alleen voor jezelf, maar ook voor andere weggebruikers belangrijk. En al helemaal wanneer je je eigen kinderen in je auto vervoert, is het belangrijk om je aan de regels te houden en ze zo veilig mogelijk te vervoeren. In sommige landen is het zelfs verplicht om winterbanden te gebruiken, omdat anders bij een ongeluk de autoverzekering niet zal uitkeren. Maar wanneer is het tijd voor winterbanden? In samenwerking met Centraal Beheer zocht ik het voor je uit.

    Wat zijn winterbanden?

    Winterbanden zijn speciaal ontworpen banden voor je auto, om in de winter veilig mee de weg op te kunnen.Met zomerbanden kun je in de winter makkelijker wegglippen of tegen iemand anders aan botsen, een autoverzekering is hierbij belangrijk. Vergelijk de autoverzekeringen hier. Maar wanneer je toch pech hebt, hebben veel verzekeraars een pechhulp. Winterbanden voorkomen veel ongelukken door gladheid, dit komt doordat ze een andere rubber samenstelling dan zomerbanden en de banden hebben ook een ander profiel. Rubber wordt bij lagere temperaturen harder en daardoor verliezen zomerbanden bij een koud wegdek hun grip. Wat voor onveilige situaties kan zorgen. De speciale samenstelling van het rubber bij winterbanden, zorgt ervoor dat je meer grip hebt op een koud wegdek, ook met ijzel en sneeuw.

    Vanaf wanneer zijn winterbanden nodig?

    Er is een makkelijk te onthouden gouden regel voor het wisselen van je banden naar winterbanden. Als de temperatuur lager wordt dan 7 graden celcius, doe je er verstandig aan om winterbanden onder je auto te doen. Op deze manier ben je er meestal op tijd bij voor wanneer het echt koud wordt, want de echte kou komt vaak behoorlijk onverwachts. Op deze manier ben je het vrijwel altijd voor.

    Zijn winterbanden verplicht?

    In Nederland zijn winterbanden niet verplicht. Maar het is wel verstandig. Wanneer je op vakantie gaat naar het buitenland, doe je er verstandig aan om te checken of je in de landen waar je doorheen rijdt, wel verplicht bent winterbanden onder je auto te hebben. In Duitsland, Finland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Oostenrijk, Zweden en Zwitserland is het bijvoorbeeld wel verplicht. Soms alleen bij bepaalde winterse omstandigheden, dus het is verstandig om goed het weerbericht te controleren voor je vertrekt.

    Hoe zit het met sneeuwkettingen?

    Sneeuwkettingen zijn bedoeld om te gebruiken als je in het buitenland door sneeuw heen gaat rijden. Sneeuwkettingen zijn een hulpmiddel om door gebieden heen te rijden waar veel sneeuw ligt. Sneeuwkettingen zijn bedoeld om korte stukjes mee te rijden. En je kunt er maar een beperkte snelheid mee rijden. Deze maximum snelheid staat op de verpakking van de sneeuwkettingen. Wegen waar sneeuwkettingen verplicht zijn, staan aangegeven met verkeersborden. Het is dus belangrijk om de sneeuwkettingen binnen handbereik te houden.

    Een boete als je geen winterbanden hebt

    Je kunt een boete riskeren als je door bepaalde landen rijdt zonder winterbanden, wanneer dit wel verplicht is. In Duitsland krijg je bijvoorbeeld een boete van € 40,00. Maar wanneer je zelf een gevaarlijke situatie creëert kunnen deze bedragen oplopen. Dat is pas echt zonde van het geld. Zorg dus voor goede winterbanden als je de grens over gaat. En ook als je in Nederland blijft is het verstandig om winterbanden onder je auto te doen. Dat rijdt veel veiliger! Om zeker te weten dat je de juiste winterbanden onder je auto hebt, kun je altijd de winterbandentest bekijken.

    Gebruik jij winterbanden onder je auto in de winterperiode?

  • Simple verzorgingsproducten: Fijn en goedkoop!

    Mijn huid goed verzorgen met verschillende producten, doe ik niet echt. Alleen het hoognodige onder de douche, maar daar blijft het vaak wel bij. En van alle kanten wordt me elke keer weer duidelijk gemaakt dat het zo belangrijk is om wat liever voor mezelf te zijn. Mezelf te verwennen met een fijne bodylotion en op die manier mijn huid, die straks na de operatie echt wel het een en ander te verduren krijgt, te verzorgen. En als we dan toch bezig zijn, kan ik er natuurlijk ook maar beter voor zorgen dat het mijn gezicht nergens aan ontbreekt. In mijn zoektocht naar fijne verzorgingsproducten, kwam ik bij Simple verzorgingsproducten terecht. Dit merk wordt sinds kort ook in Nederland verkocht en heeft een zeer betaalbare prijs. Maar is het wel echt fijn om te gebruiken? 

    Simple – Het nummer 1 huidverzorgingsmerk

    In de UK is Simple al 50 jaar bekend als dé Sensitive Skin Expert. Simple maakt milde reinigings- en verzorgingsproducten op basis van pure, skin-loving ingrediënten zoals vitamine B3 en E. Zonder poespas, vrij van onnodige toevoegingen, geschikt voor zelfs de meest gevoelige huid. En Simple is sinds kort ook in Nederland verkrijgbaar. Simple is te koop bij Kruidvat en het is erg goed te betalen.

    Simple Moisturising Facial Wash

    De Facial Wash verwijdert make-up en onzuiverheden en reinigt tot diep in de poriën, zonder de huid uit te drogen. Deze facial wash vind ik heel lekker om onder de douche te gebruiken. Het verwijdert vrijwel al mijn make-up en heeft geen vieze muffe geur. Wat ik vaak met ‘100% vrij van zeep’ producten, wel ruik. Het ruikt nergens naar, maar doet wel z’n ding. Het schuimt niet heel erg, maar doet voldoende om mijn gezicht schoon te maken. De structuur van het product is best wel dik, maar je hebt dan ook maar weinig nodig om je gezicht mee te reinigen.

    De Simple Moisturising Facial Wash kost € 4,99.

    Simple replenishing rich moisturiser en Simple hydrating lite moisturiser

    Er zijn twee verschillende moisturisers verkrijgbaar, de light en de rich versie. Waarbij de light moisturiser een vochtherstellende gezichtscrème is en de rich moisturiser een hydraterende moisturiser. Om heel eerlijk te zijn merk ik weinig verschil tussen de twee producten. Ze zijn allebei fijn. Ik merk weinig verschil in de structuur. Ze smeren beiden makkelijk uit en mijn gezicht voelt naderhand heerlijk zacht aan. Zeker in de herfst en winter heb ik nog wel eens een droge huid op mijn gezicht en daar kunnen beide gezichtcrèmes goed bij helpen.

    De Simple replenishing rich moisturiser kost € 5,99 en de Simple hydrating light moisturiser kost ook € 5,99.

    Simple micellar cleansing water

    Nog zo’n fijn reinigingsproduct van Simple. Met de micellar cleansing water maak je je gezicht schoon door een kleine hoeveelheid aan te brengen op een wattenschijfje en (zachtjes) over je gezicht te wrijven. De cleansing water heeft een magnetische werking, dus je hoeft niet hard te boenen. Het reinigingswater belooft je gezicht vrij te maken van make-up en andere onzuiverheden. Ik vind dit echt een heel fijn product om mijn gezicht mee te wassen. Ook hierbij voelt mijn gezicht na gebruik heel zacht, alleen verwijderd het helaas niet echt mijn make-up. Maar daar is gelukkig een ander product voor.

    De Simple micellar cleansing water kost € 4,99.

    Simpel eye make-up remover

    De oog make-up remover verwijdert al je oog make-up op een zachte manier. Zelfs als het gaat om waterproof mascara. Breng een beetje aan op een wattenschijfje, wrijf er zachtjes mee over je ogen en je make-up is er zo vanaf. Echt al mijn make-up wordt op een makkelijke manier verwijderd, zonder al te veel moeite te hoeven doen. Dit is dus een hele fijne toevoeging aan de micellar cleansing water.

    De Simple eye make-up remover kost € 3,99.

    Simple vital vitamin day cream en Simple vital vitamin cream

    Simple Dagcrème (met SPF15) beschermt de huid tegen UVA- en UVB-straling door de mix van multivitaminen en de meest zuivere, huidverzorgende ingrediënten voor de juiste bescherming tegen invloeden van buitenaf. Het hydrateert tot 12 uur lang en voelt heel zacht aan. Ik maak vrijwel nooit gebruik van een dagcrème, maar sinds ik kennis heb gemaakt met deze dagcrème van Simple, mis ik het als ik het niet gebruik. Het voelt heel fijn aan mijn gezicht. En de nachtcrème is ook heel fijn om te smeren voor ik ga slapen. Als ik eraan denk tenminste, het zit namelijk nog niet helemaal in mijn systeem om het op te smeren voor ik naar bed ga. De nachtcrème is goed om te gebruiken om je huid te laten herstellen. Die zal ik toch eens vaker gaan gebruiken, want het voelt wel heel fijn.

    De Simple vital vitamin day cream kost € 9,99 en de Simple vital vitamin cream voor de nacht kost ook € 9,99.

    Simple cleansing facial wipes en Simple micellar cleansing wipes

    Ook heeft Simple twee verschillende gezichtsreinigingsdoekjes in het assortiment zitten. Een groene verpakking en een witte verpakking. Zulke doekjes blijven bij mij toch favoriet om als eerste de meeste make-up er alvast vanaf te halen. En ze zijn ook heel handig voor onderweg of als je met vakantie bent. De cleansing facial wipes werken goed om waterproof mascara te verwijderen. En de micellar cleansing wipes hydrateren je gezicht. Ik vind de groene verpakking zelf het prettigste, het verwijdert net wat sneller mijn make-up heb ik het idee.

    De Simple cleansing facial wipes kosten € 3,49 en de Simple micellar cleansing wipes kosten € 3,99.

    Het eindoordeel

    Toegegeven, ik heb niet allerlei andere producten uitgeprobeerd voor ik met Simple in aanraking kwam, dus ik heb weinig vergelijkingsmateriaal, maar ik vind de producten van Simple erg fijn in gebruik. Ze doen wat ze moeten doen, mijn huid voelt zacht en verzorgd aan en ik heb het plezier in mijn gezicht en de rest van mijn huid verzorgen teruggekregen. Daarnaast vind ik de prijs ook heel belangrijk en die is bij Simple echt goed. Er zijn maar weinig producten zonder troep als parfum en kleurstoffen, verkrijgbaar voor deze prijs. Ik ben dus fan!

    Ken jij het verzorgingsmerk Simple al?

  • Heerlijk avondje? – Sinterklaas met pubers

    Ik was er op een gegeven moment echt zo klaar mee, die pakjesavond. Toen onze pubers nog kleine peuterpubertjes waren, was de Sinterklaastijd een geweldig leuke tijd. Ze zongen liedjes voor ze gingen slapen. Ze zette hun schoen bij de voordeur, met een mooie tekening en een suikerklontje voor het paard. Uren werden de speelgoedboeken doorgebladerd en verlanglijstjes gemaakt. En zwarte Piet, die was nog gewoon zwart.

    Naarmate ze ouder werden kwamen ze erachter dat het Sinterklaasverhaal een beetje anders in elkaar stak dan ze dachten. Al was dat niet gemakkelijk te geloven. Honderd vragen kwamen over tafel. Of ik dan ook dat ene cadeau had gekocht. En waar alle tekeningen dan waren gebleven. En wie de suikerklontjes voor het paard dan wel had opgegeten.

    Elk jaar namen de tradities die we altijd hadden gehad beetje bij beetje af. Als je twaalf jaar bent is een Sinterklaasliedje zingen bij je schoen niet echt stoer meer. Wat bleef waren de cadeautjes. Want dat hoorde er toch bij volgens de mannen. Pakjes uitpakken blijft leuk of je nou 3 of 13 bent. Ik was degene die zorgde voor die pakjes. Uren lang struinde ik door het winkelcentrum. Zoekend naar de perfecte cadeaus. Ik zocht altijd naar een variatie van verschillende presentjes. Zo moesten er altijd iets van kleding bij zitten. Een boek, een spel en wat andere dingen die op hun verlanglijstje stonden. En al dat spul moest ook nog ingepakt worden.

    Tot vorig jaar….. toen ben ik er mee gestopt. Want jeetje wat was ik er klaar mee. Al dat struinen door de winkels, rekenen of ieder kind evenveel had, afstemmen van cadeaus werd niet meer beloond met enorm blije kindersnoetjes. Dat wil niet zeggen dat mijn jongens niet meer dankbaar waren, allesbehalve, maar het werd toch anders. Op z’n pubers. Op deuren kloppen en op ramen bonken hoefde natuurlijk niet meer. De jute zakken vol cadeaus stiekem bij de voordeur zien te krijgen ook niet. Als ze het pakketje in de hand kregen met  voetbalsokken werd er verveeld gezegd; “Jahaaa, daar zijn ze weer, de voetbalsokken”. De pakjes werden zo snel mogelijk uitgepakt en klaar.  En niemand die er op het idee kwam om een kleinigheidje voor mij te kopen. Ik was het helemaal beu.

    Vorig jaar hebben we het anders aangepakt. We zijn met z’n vieren tapas gaan eten in plaats van pakjesavond. De hele avond door hebben we heerlijk gesmuld van allerlei verschillende hapjes. Nou ja, de jongens aten vooral mini tomaten soep, frietjes, aardappelkroketjes, mini hamburgers en lekkere toetjes. Maar dat maakt niet uit. Het was enorm gezellig om een paar uur samen aan tafel te zitten. We hadden gesprekken en discussies over van alles en nog wat, dat is zo leuk met pubers. Voor herhaling vatbaar.

    Ik zal zorgen voor pepernoten, voor lekkere sint chocola, voor gezelligheid in huis… maar nee geen juten zakken met pakjes meer.

    ]]>

  • Weekoverzicht #157

    Nu ik de weeknummers bijhoud voor de weekoverzichten, zie ik hoe snel we ineens naar het einde van het jaar denderen. Week 41 is alweer voorbij, nog maar 10 weken tot we oud en nieuw vieren. Wat vliegt de tijd! Maar voor het zo ver is, ga ik jullie natuurlijk nog laten zien wat we zoal gedaan hebben de afgelopen week. 

    Maandag

    K-k-k-k-koud! De verkoudheid krijgt me bijna omver. Bijna ja, want ik heb echt helemaal geen tijd om ziek te zijn!

    Sjef maakt gretig gebruik van het feit dat ik niet heel fit ben. En sloopt de boel. Waaronder Maik’s fles.

    In een appgroepje ging het over tattoo’s, dus ik dacht ik laat de mijne even zien. Maar Luuk wilde even kijken wat ik aan het doen was haha.

    ’s Avonds hoor ik ineens gegiechel uit Luuk’s slaapkamer komen, terwijl hij gewoon hoort te slapen. Blijkt Sjef bij hem gekropen te zijn, zucht.

    Dinsdag

    Ik kreeg een fijn telefoontje, met hilarische appgesprekken tot gevolg. Ja het gaat over de maagverkleining. En ja, daar ga ik jullie binnenkort meer over vertellen 😉

    Woensdag

    Woensdag vertrokken we naar Utrecht, om Maik bij mijn moeder te brengen. Over een ritje van 10 minuten deden we ineens 5 kwartier!

    Wat bleek? Ze waren bezig met werkzaamheden op het kruispunt na die rode lijn. Waardoor er in plaats van 5, maar 1 rijbaan open was. En de verkeersregelaars hadden niet veel zin om er een beetje tempo in te houden.

    Iets later dan gepland, kwamen we dus aan bij Kinepolis Jaarbeurs Utrecht. Op naar My Little Pony!

    Eerst nog wat glitters op zijn wang.

    En een mooie haarband scoren…

    En zoals het een echte ster betaamd, hoor je natuurlijk ook nog even geflitst te worden door de paparazzi.

    En na wat popcorn en wat drinken gescoord te hebben, kunnen we dan echt de film gaan bekijken!

    ’s Avonds ga ik nog naar de voorstelling van de Vier Jaargetijden.

    Donderdag

    De kinderen zijn dinsdagmiddag en donderdagmiddag een paar uurtjes wezen wennen op het kinderdagverblijf. Ik vind dat best een dingetje, maar het ging best goed. Maik is daarna alleen wat verdrietig en moe. Luuk troost hem. Dat is echt een uniek moment, want meestal vindt hij Maik niet heel erg leuk.

    Vrijdag

    En vrijdagochtend is het peuterspeelzaalochtend. Luuk heeft een nieuwe leidster en kijkt weer even de kat uit de boom. Nieuwe leidsters zijn toch altijd een beetje spannend.

    En op vrijdag de dertiende, zal ik maar niet onder deze ladder door lopen…

    Luieren met Sjef achter me. Wat een gezelligheid!

    Niet veel later gaat hij weer etterbakken samen met Maik. Deze twee samen.. Echt. Ik kan gewoon niet uitleggen hoeveel kattenkwaad ze uithalen, maar het is ook wel weer hilarisch om te zien!

    ’s Avonds proosten we met de app-matties, want lieve Miriam is bevallen van haar mooie meisje!

    Zaterdag

    Zaterdagochtend is het tijd voor alweer de laatste les van de puppycursus. En Sjef deed het perfect. Hij liep het parcours 3 keer goed door. En kreeg helemaal wallen van vermoeidheid haha! Wegens omstandigheden gaan we de vervolgcursus volgend jaar pas doen. Wel jammer, want ik geniet enorm van ons zaterdagochtend momentje samen in het bos!

    En kijk, hij kreeg zelfs een certificaat!

    Plakdreumes. Sinds hij naar het kinderdagverblijf gaat beseft hij zich ineens dat mama ook wel eens weggaat en dus plakt hij continue aan me. Dat is wel even wennen, want zo’n mama’s kindje is hij eigenlijk niet. Hopelijk duurt deze fase dus niet te lang haha.

    Zondag

    Zitten ze weer hoor, jut en jul!

    Maar ook bij Luuk gaat Sjef steeds vaker liggen. Zeker als Luuk rustig tv aan het kijken is en de zon op de bank schijnt.

    Zondagmiddag vieren we de verjaardag van mijn moeder. En Luuk speelt wat met de selfiestand van mijn telefoon.

    Boos kijken als je tante dat vraagt, is erg grappig.

    Een mislukte selfie, maar ook die mogen er zijn! 😉

    Deze week is het een drukke week met allerlei ziekenhuisbezoeken, het is herfstvakantie, maar veel zullen we Luuk niet zien, want hij gaat een aantal dagen naar zijn opa en oma en tante. En ook Maik gaat voor het eerst logeren. Spannend!

    Lees ook: Weekoverzicht #158

    ]]>

  • Weekoverzicht #156

    Het was de week waarvan ik wist dat ie ging komen. Ja, echt! Een week waar ik al heel lang naar uit keek. Want deze week vond mijn allerlaatste afspraak met de diëtiste plaats. Mijn voor-voortraject voor de maagverkleining is klaar en dat vierde ik tijdens het optreden van Machine Gun Kelly waar ik met mijn stiefliefzus en haar vriend naartoe ging. En omdat het daar zo leuk is, gingen we gewoon vrijdagavond nog een keer! Je ziet het allemaal in het weekoverzicht van week 40. 

    Maandag

    Maik begint de week met een aflevering Mike de ridder. Het is zo grappig dat hij steeds meer interesse krijgt in de tv. Als de Teletubbies voorbij komen, maakt hij een kruip-sprint naar de televisie en staat dan van pret te wiebelen haha.

    Ik zei al eens eerder dat Maik en Sjef partners in crime zijn he. Maik kruipt dus af en toe ook even bij Sjef de bench in. Wat een lol hebben ze dan. Sjef vindt dat echt prachtig.

    Zo’n verjaardagsfeestje in het weekend, resulteert trouwens wel in een chagrijnige baby. Euh, dreumes! Dacht ik tenminste. Uiteindelijk bleek dat hij gewoon ziek werd, de arme schat.

    Gelukkig was er genoeg tijd om te knuffelen met Luuk en Sjef.

    En wat een verschil kan een jaar tijd maken. Mijn hart brak bij het zien van deze foto. Wat voelde ik me op dat moment verscheurd, maar wat is het fijn dat het nu zo goed met hem gaat.

    Knuffelen, knuffelen, knuffelen. Snot, hoesten, vochtige oogjes. Ja, dit mannetje heeft een nare verkoudheid te pakken.

    Joost stuurde een foto van de plek waar hij op dat moment was, onderweg naar huis. Dus ik stuurde een foto terug dat ik hem al bij de deur stond.

    Dinsdag

    Nog zo’n foto van een jaar geleden. We kwamen thuis na een goede week in het ziekenhuis. Een dierbare foto! Ik was van plan nog net zo’n foto te maken van hoe het nu is, maar uiteindelijk ben ik dat vergeten. Misschien doen we het alsnog, als ik eraan denk tenminste.

    Luuk is naar de peuterspeelzaal gebracht en Maik en ik maken een ussie in de lift. Hij vindt de spiegel echt geweldig en kletst enorm tegen zichzelf als we in de lift staan. Zo schattig.

    Luuk kwam verkouden terug van de peuterspeelzaal. Oh nee he. Allemaal een beetje ziekig. Behalve ik. Dus dat duurt vast niet lang meer…

    Joost hing onze nieuwe lamp even op. Daar hebben jullie vorige week alles al over kunnen lezen.

    Moe is zelfs moe. Het is een hardnekkig virus…

    Sjef kan ineens zelf op de bank springen, dus nu vinden we hem steeds opgerold op een kussen in diepe slaap ’s avonds.

    Woensdag

    Er wordt druk gezocht naar Anne Faber en vanuit de keuken zien we steeds een helikopter over vliegen. Huis ter Heide ligt hier heel dichtbij. Ik vind het een naar idee dat er zo dichtbij een jonge vrouw vermist is. Het houdt me best wel bezig.

    Gelukkig zorgen de kinderen ook voor afleiding. Het uitzoeken van speelgoed voor op je verlanglijstje is immers een hele serieuze aangelegenheid.

    Nog meer gedachtes verzetten dan maar, ik besluit eindelijk eens aan de slag te gaan met een Spiderman canvas voor Luuk.

    Bijna klaar! Zodra ik de dikke zwarte lijnen geschilderd had, herkende Luuk ineens de vormen en keek hij me bewonderend aan. Zo grappig. Ik zal binnenkort in een uitgebreid artikel laten zien hoe het eindresultaat is geworden.

    Eerst knuffel ik weer wat af met dit ventje.

    En Luuk voelt zich ook niet zo lekker, dus kijkt veel tv vandaag. Het is een rustige dag zo.

    ’s Avonds krijg ik post van Difrax. Je vindt deze leuke boeken in de Difrax webshop.

    Donderdag

    Onze zeer drukke dag start met een controle bezoek aan de tandarts. We hebben geen van allen gaatjes. Wat fijn! Ik heb al in geen jaren te horen gehad dat ik geen gaatjes heb, dus ik was erg opgelucht. Na de tandarts, rijden we snel naar een kinderdagverblijf waar we een rondleiding hebben. En daarna maak ik haast om op tijd bij de diëtiste te zijn. Mijn allerlaatste afspraak!

    De diëtiste was tevreden en stuurde een positief verslag naar de obesitas kliniek. Deze hindernis is genomen, op naar het eindoordeel. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt tot ik hoor of ik echt geopereerd ga worden.

    Eind van de middag bak ik een aantal eitjes om bolletjes te beleggen.

    En bepakt met bolletjes ei, vertrek ik samen met mijn liefzus en haar vriend naar Tilburg. In de 013 gaan we naar een optreden van Machine Gun Kelly. Ik ken hem niet echt, maar heb hem op Pinkpop gezien. En Melanie is erg fan van hem. Haar alleen laten gaan, doen we niet, dus gingen we gezellig met 3 man sterk.

    In Tilburg kwamen we de kroeg van m’n andere liefzus nog tegen 😉

    En toen begon het. Dit was even schakelen. Ik hou wel van een rockconert. Ik hou wel van hardstyle en hardcorefeesten, maar Machine Gun Kelly is echt een mix van hiphop en rock. En dat zorgt voor, ehm, aparte bezoekers. Het was even wennen, maar zodra de gitaren klonken, begon iedereen te springen en was het een kwestie van gewoon maar meedoen.

    En… Ik vond het leuk! Voor het eerst luisterde ik naar zijn teksten en die bevielen me wel.

    Even een ussie tussen de hiphoppersss

    En op Pinkpop was ik erggg onder de indruk van de kunsten van de drummer van de band. JP Cappelletti, ook wel Rook genoemd is echt een meesterdrummer. Ik hou van muzikanten die vol overgave muziek maken en dat doet hij. Toen ik bijna tegen hem aanliep bij de merchandise in de hal, vroeg ik dan ook of hij op de foto wilde. “Yes, but you have to walk with me..”. Ehm oke. Nou ja dat deed ik en al rennende door de gang maakten we foto’s haha. Fangirl hier!

    Maar ja, Melanie is wel echt een enorme fan van frontman Kells himself. Dus toen we hun tourbus zagen staan, bleven we wachten. Tussen de mega fans, die half Europa door reizen met de band. Na 1,5 uur (i kid you not!) kwam Kells zo stoned als een kanarie naar buiten en na wat roepen kwam hij de fans nog even een handtekening geven. Daar hebben we dan op staan wachten. Nou goed, Mel was dolgelukkig, dus waren wij dat ook. Dat we vervolgens pas tegen 2 uur thuis waren, vergeten we maar even.

    Uitzicht foto vanuit de parkeergarage. En op weg naar de auto waren Mel en ik er al over uit dat we de avond daarna gewoon nog een optreden zouden pakken. Alleen deze keer in Groningen. Mits Joost het goed zou vinden natuurlijk, aangezien die 2 avonden de avondspits alleen zou moeten doen met de kinderen.

    Vrijdag

    Sliep ik eindelijk rond 2 uur, werd Maik wakker om 4 uur. Snotverkouden, heel erg hoesten. De arme schat. Luuk moest gewoon naar de peuterspeelzaal en ik probeerde op 2 uur slaap de boel zo goed mogelijk voor elkaar te boksen. Dat lukte. En Joost vond een tweede concertavondje prima.

    Dus reden Melanie en ik in de stortregen he-le-maal naar Groningen. Ruim 2 uur later waren we er. Deze keer gingen we aan de andere kant van het podium staan, zodat ik Rookie deze keer echt in actie kon zien achter het drumstel. De band was deze avond nog beter dan donderdagavond. Ze waren dronken, dus tja. Haha.

    De mensen om ons heen waren ook wat anders. Ineens belandden we midden in een moshpit. Echt, wie bedenkt dat, bij een hiphop concert. Maar goed, we kwamen er zonder kleerscheuren vanaf en gelukkig begeleidde de band de tweede grotere moshpit, in het midden van de zaal, waardoor wij stiekem een stuk dichterbij het podium konden sneaken. Hallo uitzicht! En ja Mr. Machine Gun Kelly staat daar zonder shirt ja. Dat doet ie altijd. En hoewel ik de eerste keer schrok van zijn lelijke tattoo’s, kan ik je vertellen dat het went, bij de derde keer. “See you next year!” zei hij aan het eind. En jawel, ik denk dat dat zeker gaat gebeuren. Maar hopelijk ben ik dan qua gewicht ongeveer de helft van mezelf, zodat ik het springen een stuk beter volhou.

    Zaterdag

    Ik heb maar 1 avond van de 2 gedronken. En aangezien ik vrijdag de bob was, sloeg de kater die ik had, nergens op. Die kwam niet van de alcohol. Ouderdom denk ik. Want jemig, ik hou 2 concertavonden achter elkaar echt niet meer vol hoor. Ik heb de halve dag op bed liggen luieren en heb ook nog hard proberen te werken. Wat niet echt lukte trouwens.

    Zondag

    Luuk begon de ochtend met een aflevering Nederland in Beweging. Hij wilde dat echt zelf kijken. Ongelooflijk, wie wil dat nou op zondagochtend?

    Sjef!

    Hij krijgt nog wel eens speelgoed te pakken. Maar om dan gelijk Luuk’s dino zo bruut te onthouden, is wellicht wat overdreven.

    Ondertussen werd ik dus ziek. Tja, twee van die avondjes en zieke kinderen en een zieke man in huis, zorgen ervoor dat die bacillen mij ook omver krijgen. Ik heb het vreselijk koud, dus zit heel gangster-achtig, de hele dag met een capuchon op mijn hoofd. Lekker warm. Sjef vindt het ook wel gezellig.

    Maik kreeg deze gitaar voor zijn verjaardag en dat is echt een wereldcadeau geweest. Hij vindt het geweldig en is het liefst de hele dag door op de knoppen aan het drukken. Gelukkig kan het geluid hard en zacht gezet worden. En soms kan het zelfs uit. Heel fijn!

    Voor komende week staan de eerste kinderdagverblijf middagen gepland voor de jongens. En ik ben heel benieuwd hoe ze dat vinden.. Het loslaten van Maik is begonnen. En brrr, wat zie ik er tegenop!

    Lees ook: Weekoverzicht #157

    ]]>

  • De maagverkleining van Shirley

    In de aanloop naar mijn maagverkleinende operatie, ben ik heel druk met het lezen van andermans verhalen. Dit zijn verhalen die niet altijd even leuk zijn, maar ze komen over het algemeen allemaal één ding overeen: Iedereen is blij met de afgevallen kilo’s. Om de tijd tot mijn eigen operatie te overbruggen, wil ik 10 mensen aan het woord laten, die een maagverkleining ondergaan hebben. Om te laten zien hoe groot de verandering is in lichaam, maar ook in geest. Shirley viel 60 kilo af, maar eten werd haar vijand.

    Even voorstellen

    “Mijn naam is Shirley (Op Instagram kun je me vinden als zusjevaneenprins), ik ben student verpleegkunde, 25 jaar en woon samen met mijn man en twee kinderen in Hengelo.”

    De huisarts vond een maagverkleining geen goed idee

    “Afvallen was iets wat ik al jaren probeerde, maar na een kilo of 5 af te vallen ging het gewoon niet meer. Ik raakte de motivatie kwijt, was totaal onwetend over voeding en ging daardoor weer over op een ongezond eetpatroon. Ik hoorde iets over een maagverkleining en heb het aangekaart bij de huisarts. Hij vond het geen goed idee, maar ik stond erop dat hij mij zou doorverwijzen. En dat deed hij. Ik dacht dat afvallen met een kleine maag het allemaal een stuk makkelijker zou maken.”

    De cijfers voor de operatie

    “Voor het hele traject begon woog ik 125 kilo. Ik kreeg toen het advies om tijdens het traject ook naar een diëtist te gaan en daar viel ik in een paar maanden een kilo of 3 af. Voor de operatie moest ik aan de Modifast shakes. Op de dag van de ingreep woog ik rond de 120 kilo. Op 19 februari 2015 ben in het ZGT Almelo geopereerd. Dit verliep via het Obesitascentrum, er was intensieve begeleiding bij, maar ik heb geen idee hoe ons traject heette.”

    Na de operatie

    “De operatie ging goed. Bijkomen was naar. Het deed pijn, heel veel pijn. Toen ik de volgende dag (op mijn verjaardag, happy birthday!) naar huis mocht heb ik regelmatig gegild van de pijn. De minimaag was wel te doen maar jeetje wat deed die lucht die ze in mijn buik bliezen (om ruimte te maken) pijn. Na een paar dagen werd het steeds minder, ik kon steeds meer doen en steeds meer lopen. Ik hield helemaal niks binnen, alles wat er in ging kwam er ook weer uit. Ik hoor je denken dat dat niet zo gek is zo vlak na zo’n intensieve operatie en dat klopt inderdaad. Maar ik heb het niet over een paar dagen, een weekje of een maandje, ik heb het over bijna 2 jaar lang.”

    Eten werd mijn vijand

    “Eten was niet meer mijn vriend en dat was op zich niet zo erg, ergens was dat natuurlijk ook de bedoeling. Maar wat niet de bedoeling was, was dat eten mijn vijand werd. Ik haatte eten, eetmomenten en alles rondom het onderwerp eten. Toen ik zwanger werd van onze dochter werd de misselijkheid gek genoeg zo nihil dat het niet meer hinderlijk was. Goed, door de misselijkheid viel ik heel snel heel veel af, zo snel dat ik mezelf kwijtraakte. Ondanks alle begeleiding kwam ik in een soort gekke overspannen situatie en dat was heftig. Ineens was mijn spiegelbeeld anders, keek de wereld anders naar mij en was mijn plek in de maatschappij anders. Gelukkig kreeg ik fijne hulp van de psycholoog, heeft mijn man mij altijd overal in gesteund, was onze familie er voor mij en waren er nog een paar vriendinnen over die bij mij bleven.”

    Het resultaat na 2,5 jaar

    “Op dit moment weeg ik rond de 65 kilo. Ik wil nog 5 kilo kwijt maar daarvoor zal ik echt meer moeten gaan eten en dat is verrekte moeilijk. Zelf vind ik dat ik last heb van overtollig vel. Maar volgens mensen om mij heen valt het allemaal wel mee. Heb geen idee of het beeld wat ik over mijn lichaam heb ook echt klopt. Bij mijn borsten is er in het afgelopen jaar 1 meter aan vel weggehaald, dat werd vergoed door de zorgverzekering. Ik vind dat ik ook veel vel aan mijn armen heb hangen, misschien moet ik maar wat spierballen gaan kweken.”

    Afvallen zou ook kunnen zonder maagverkleining

    “Met de kennis en (levens)ervaring die ik nu heb zou ik ook kunnen afvallen zonder maagverkleining maar zonder dit hele traject zou ik niet zijn wie ik nu ben en al die kennis en ervaring dus ook niet hebben. Als ik iets zou mogen over doen dan zou dat mijn puberteit zijn, dan zou ik al deze informatie meenemen en zorgen dat ik nooit zo dik zou worden.”


    Bedankt voor het meedoen Shirley, ik volg je nu al een tijdje en vind de metamorfose die je hebt ondergaan, heel indrukwekkend. Jammer dat het eten je zoveel moeite kost. Maar je komt er vast wel!