mamakletst.nl

Category: lifestyle

  • Living Arrows 36/52: Sprongetjestijd voor Maik

    De afgelopen week is het wat onrustig met Maik. Hij wordt ’s nachts steeds wakker en ook aan het eind van de avond wil hij vaak nog even een fles drinken. Het valt niet altijd mee om hem dan weer in slaap te krijgen. En dat zijn we niet van hem gewend. Maar ja, hij is 11 maanden oud en ik gok dus dat het sprongetjestijd is. Of nou ja, gokken. Ik weet het wel zeker, want hij ontwikkelt zich terwijl we naar hem kijken. 

    Nieuwe woordjes

    We twijfelden even of we het goed hoorden van de week. Toen hij keihard op een boekje zat te rammen en erbij aan het schreeuwen was. Maar we hoorden het goed. Hij riep “Kijk! Kijk! Kijk!”, terwijl hij met zijn vinger naar een plaatje in het boek wees. Zijn woordenschat begint in rap tempo uit te breiden. Papa, mama, aai, ja, nee, kijk, klaar. En hij lijkt ons steeds beter te begrijpen. Ik was even vergeten hoe leuk deze periode is. We hebben enorm veel interactie en wat is dat toch gezellig!

    Meer en beter eten

    Maik eet al een aantal weken heel erg goed. Maar hij krijgt nu ook steeds meer de behoefte om dit zelf te doen. Hij wil zelf een lepel vasthouden, zelf zijn fruit af happen en maakt allemaal tevreden geluidjes. Wat een gezelligheid. Hij eet echt alles, dus het is 1 groot feest aan tafel tijdens de maaltijden.

    Of je nu gelooft in sprongetjes of niet, het is wel heel goed merkbaar dat hij huileriger en hangeriger is dan anders, maar ook heel veel dingen leert. Steeds vaker zet hij losse stapjes, hij kletst op zijn manier de oren van ons hoofd. En hij heeft steeds meer interactie met ons, maar ook met Luuk. Al kunnen de jongens ook al heel goed ruzie maken. Waar Joost en ik nu nog heel hard om moeten lachen.

    Onze baby wordt een dreumes. Het gaat ineens heel erg hard!

    Dit is foto 36 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!

    Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!

    ]]>

  • Weekoverzicht #152

    En er is weer een week voorbij, inmiddels zitten we alweer in de maand september. Nog maar 4 maanden en dan is dit jaar alweer voorbij. Gelukkig kunnen we nu nog even genieten van de nazomer en meestal ook nog van droge boswandelingen. Het was een fijne week, met o.a. het Bloggers by Nature event. Kijk je mee naar mijn week 35 van 2017?

    Maandag

    De hond denkt niet alleen vaak dat hij een kat is, maar de kat soms ook dat ze een hond is. Ze lag in de bench te slapen, maf beest.

    Om Sjef een beetje rust te geven van de kinderen (die hem steeds willen aaien), leg ik hem naast mij op een eetkamerstoel. Lekker rustig.

    De arme schat viel in slaap tijdens de lunch. Dat is voor het eerst.

    Terwijl Maik slaapt, luieren Sjef en ik ook wat, terwijl Luuk speelt met zijn auto’s.

    De kat is zo gemeen tegen Sjef, ze blijft hem maar uitdagen. En hij gaat helemaal uit zijn dak als ze dit doet haha.

    Een vriendin van mijn moeder maakte deze shirtjes voor de jongens. Zo leuk!

    Dinsdag

    Peuterspeelzaalochtend en Sjef en ik luieren wat op de bank, terwijl Maik met de auto’s speelt.

    Haha hij verstopt zich wel even achter een envelop.

    Woensdag

    Sjef luiert nog altijd het liefste bij me.

    ’s Avonds probeer ik een nieuw recept uit. Een pizza quiche.

    En hmmmmm dit ruikt dus echt heerlijk!

    En het smaakt ook heerlijk. Dit is zoveel beter dan een gewone pizza. En we eten er ook nog eens veel minder van.

    Hier heb ik zo hard om moeten lachen. Volgend jaar zomer, na mijn operatie, lig ik er ook zo bij hahaha.

    Donderdag

    Het is nog vroeg, maar we vertrekken richting het consultatiebureau. Het centrum is helemaal open gebroken, dus we pakken de fiets, maar het regent, dus zo kan ik Maik gelijk zijn nieuwe regenjas aantrekken.

    Op de terugweg viel hij in slaap. Hij lag de halve weg met zijn hoofd op mijn arm te slapen, dus heeft niet de hele weg zo scheef gehangen gelukkig.

    Hij is zelfs zo moe, dat ik hem al slapend mee naar boven kon nemen, zijn jas uit kon trekken en hem in zijn bed verder kon laten slapen. Dat is ook voor het eerst.

    Vrijdag

    Luuk is naar de peuterspeelzaal, ik was vergeten zijn tas mee te nemen, dus we konden nog een keer op en neer. En ik ging even bloedprikken. 7 buisjes bloed minder, liepen we ook nog even langs de supermarkt. Een drukke ochtend zo!

    En Maik gedroeg zich keurig de hele tijd, dus kreeg hij een lekker koekje van de kleine keuken op de terugweg.

    Luuk is thuis en speelt Spiderman. Hier gooit hij zijn web, zoals je kunt zien.

    Na een hele ochtend wakker zijn, valt Maik na zijn fles gelijk in slaap.

    Ik rommel wat met de plastic bakken bovenop de keukenkasten. Dit is echt zo handig, het scheelt heel veel vettige apparaten, die we niet in de keukenkastjes kwijt kunnen.

    Tijd voor de laatste fles.

    En die arme Maik heeft twee enorm grote schijven op zijn been op de plaatsen van de vaccinaties. Wat een ellende toch, hij heeft er best last van.

    Zaterdag

    Ik laat aan Marije zien dat ik klaar ben voor Bloggers by Nature.

    Nog even een outfitpost in de lift. Dit jurkje van X-two is nog steeds favoriet.

    Bij het Bloggers by Nature event was het niet alleen leerzaam wat betreft mijn blog, maar ook nog eens heel erg gezellig met andere bloggers. Zo zat ik naast Cassandra tijdens de workshop SEO by Yoast. Gezellig!

    En Bregje en ik volgden samen een cursus fotograferen met je smartphone. Wat we natuurlijk gelijk in de praktijk uitprobeerden.

    Het event vond plaats in het Stayokay in Soest. Wat een leuke locatie!

    Nog een foto die ik maakte tijdens de fotografie opdracht.

    Borreltijd!

    Cheers!

    Bregje maakte deze foto nog van mij. Heb ik gelijk een nieuwe profielfoto op Instagram!

    Zondag

    Zondag ben ik weer gezellig met mijn mannen thuis. Natuurlijk moet Maik erg lachen tijdens het eten, zoals altijd.

    Wat een lekker ventje is hij toch.

    Tijdens het Bloggers by Nature event, kreeg ik deze gele Kalanchoë. Wat een mooie plant! Het fleurt de boel in huis gelijk lekker op.

    Wat een feest! Opa en oma zijn na maanden weer terug in Nederland. En komen natuurlijk met cadeautjes (en veel kleren!) voor de jongens weer terug. Luuk werd er helemaal verlegen van, terwijl hij zo ontzettend blij was dat ze er weer waren.

    Sjef toch… Ik vrees een beetje voor het moment dat hij als volwassen hond nog steeds zo in ons nek wil slapen hahaha.

    Slaap lekker kleine vriend!

    Zondagavond, Penoza avond. Ik ontdekte deze serie pas 4 weken geleden. En heb in korte tijd 4 seizoenen gekeken. Inmiddels ben ik dus helemaal bij om seizoen 5 live mee te kijken, maar nu er maar 1 aflevering per week is, gaat het wel erg langzaam. Maar wat een heerlijke serie is het. Jammer dat dit het laatste seizoen is.

    Voor deze week staan er weer een paar leuke dingen op de planning. En dat gaan jullie natuurlijk volgende week zien.

    Hoe was jullie week? 

    Lees ook: Weekoverzicht #153

    ]]>

  • Als het even minder gaat… – Traject naar een maagverkleining

    Van te voren had ik best verwacht dat ik soms met tegenslagen te kampen zou hebben in het hele maagverkleining traject. Maar dat sommige klappen zo hard aan komen, had ik dan weer niet verwacht. Of nou ja, ik kom er duidelijk niet echt een voorstelling van maken. Sommige dingen die bij dit traject komen kijken vind ik moeilijk. Erg moeilijk zelfs. Op de weegschaal gaan staan waar andere mensen bij zijn bijvoorbeeld. Dat vind ik misschien wel het meest confronterende wat er bestaat. Helemaal als de cijfers nogal tegenvallen…

    Emotie eten?

    Het afgelopen jaar is het regelmatig bij me gecheckt en gevraagd of ik wel eens last heb van emotie eten. Maar dat is gelukkig niet het geval. Anders zou er psychisch nog een heel traject vast kunnen zitten aan het maagverkleining verhaal. Maar als ik druk bezig ben met het veranderen van mijn leefstijl en het zit even tegen, dan raak ik wel heel snel mijn motivatie kwijt. Wat betekent dat ik in plaats van een goed belegde boterham te eten, liever naar de winkel ga om een croissantje te kopen. Erg slecht, dat weet ik. De afgelopen maanden hebben in het teken staan van het ombuigen van zulke gedachtes. En ik ben echt op de goede weg. Er zijn al een aantal slechte (eet)gewoontes waar ik helemaal vanaf ben en daardoor ben ik stuk gezonder gaan leven.

    De weegschaal op

    Helaas kwam ik er zelf ook al wel achter dat al die veranderingen in mijn leefstijl, niets lieten zien op de weegschaal. Sterker nog, in plaats van afgevallen te zijn, was ik aangekomen. Afvallen is trouwens niet het doel van dit traject bij de diëtiste. Het doel is om mijn leven zo aan te passen, dat het na de operatie makkelijker zal zijn. Maar het is wel belangrijk om aan het eind van het traject niet zwaarder te zijn, dan op de eerste dag van het traject. Ik begon ‘m dus al een beetje te knijpen en begreep er niets van. Door het warme weer hou ik vocht vast. Veel vocht. Mijn benen zijn opgeblazen en ook in mijn gezicht is het goed te zien. Maar dat gaat niet om een aantal kilo verwacht ik. De diëtiste vond tijdens ons laatste gesprek dat ik toch wel weer een keer de weegschaal op moest en was verbaast. En uitte dat, helaas, op een hele nare manier. Ik kreeg overal de schuld van en bovendien zou ik vast liegen over de dingen die ik gedaan had. BAM! Dat was echt een enorme klap in mijn gezicht. Ik vind het al verschrikkelijk moeilijk om de getallen op een weegschaal te moeten laten zien aan iemand, maar als er dan ook nog eens zo’n reactie op komt, terwijl ik wel degelijk enorm mijn best doe, dan komt dat wel even binnen.

    Positieve draai

    Bij de diëtiste hield ik me groot. Dat komt mede doordat mijn kinderen erbij waren en ik geen idee had of ik boos zou worden als ik het zou uiten. Samen met de kinderen stapte ik de auto in en ik reed direct naar huis. Eigenlijk had ik nog boodschappen nodig, maar ik besloot vooral niet bij de supermarkt te stoppen. Eenmaal thuis heb ik mijn hart gelucht bij een vriendin en Joost heeft een heel scheldkanon te horen gekregen. Niet naar hem gericht, maar als ik boos ben dan laat ik alle woorden die in me op komen er gewoon even uit komen. Hij kent me, weet dat en begreep het in dit geval gelukkig ook. En hij zei exact wat ik nodig had. Hij zag immers toch hoe ik mijn best deed. Hij weet toch hoeveel gezonder we zijn gaan eten. Hij ziet toch dat er geen lege frisdrank flessen meer in huis zijn en bovendien ziet hij toch dat ik worstel met het feit dat het op de weegschaal niet te zien is dat ik gezonder ben gaan leven. In plaats van in de kast te zoeken naar iets makkelijks, omdat ik toch geen zin had om een appeltje te snijden, maakte ik fruit klaar voor de jongens en sneed er gelijk een appel voor mezelf bij. Ik greep niet naar iets makkelijks, ik deed moeite voor mijn eten. Dat is voor een ander heel vanzelfsprekend. Maar dat is het voor mij niet op zo’n moment. Ik was trots op mezelf. Trots dat ik niet naar de verkeerde dingen had gegrepen. En trots op mezelf dat ik niet gelijk de handdoek in de ring gooide.

    Gemotiveerd

    De afgelopen maanden ben ik hard aan het werk om de knop volledig om te zetten. Hij is al voorbij de helft en heeft nog maar een klein zetje nodig om volledig om te gaan. Maar ik ben enorm gemotiveerd. Daarbij staat er nogal wat op het spel als ik het nu verkeerd aan pak. Want als ik mijn best niet doe, kan ik die operatie waarschijnlijk wel op mijn buik schrijven. Op een dag met een gesprek als ik die ochtend gehad had, zou ik normaal gesproken verkeerde dingen eten, maar bovenal achter de laptop gaan zitten, de jongens verzorgen waar nodig en verder vooral in mijn eigen wereldje kruipen. Nu niet. Ik besloot toen Maik ging slapen de ramen te zemen. Midden op de dag, terwijl er andere mensen over de gallerij liepen. Ik kookte een lekkere (en gezonde!) maaltijd die met veel smaak door het hele gezin werd opgegeten. Ik ruimde de woonkamer zo goed op dat er weer een vuilniszak vol met troep het huis uit kon. En na het eten zijn we met het hele gezin nog drie kwartier gaan wandelen.

    En toch…

    Maar toch blijft het knagen. Ik vind het vreselijk dat de weegschaal niet wat positievere getallen laat zien. Ik vind het vreselijk dat ik steeds meer begin te walgen van mezelf. Ik vind het zo knap dat er dikke vrouwen zijn die van zichzelf houden en zichzelf mooi vinden. Ik vind het absoluut niet fijn om in de spiegel te kijken. Ik verstop mezelf het liefste, maar ik moet wel naar buiten met de kinderen. Luuk moet naar de peuterspeelzaal. De hond moet uitgelaten worden, de boodschappen gedaan worden. Ik denk de blikken van de caissière te zien als er wat ongezondere producten over de kassa heen gaan, ik voel mezelf ongemakkelijk in mijn kleding en heb weinig energie en / of zin om moeite voor mezelf te doen. Op sommige momenten heb ik er iets minder last van, maar het wordt naarmate de maanden vorderen alleen maar erger. Het traject duurt lang en ik ben dolblij als ik straks weet wat me wanneer te wachten staat.

    Ik moet doorgaan, ik moet die laatste paar kilo’s eraf krijgen voor het half jaar bij de diëtiste voorbij is, ik moet doorgaan met het leven van een gezonde leefstijl. Ik ben al zo goed op weg en het zou zonde zijn om het op te geven, dus ik ga door. Zij het met een wat sombere blik, het is niet anders. Ik kan mezelf niet mooier maken dan ik ben, het is wat het is en het is aan mij om ermee om te leren gaan. Maar een lichaam als dit, kan ik nu eenmaal niet accepteren. Ik maak niet voor niets de beslissing te kiezen voor een maagverkleining. Dus laat ik met grote regelmaat de tranen de vrije loop, om vervolgens met mijn kin omhoog weer die verrekte strijd aan te gaan.

    Edit: Overigens kwamen we er tijdens het laatste gesprek, na het bekijken van mijn eetdagboek van de afgelopen 4 weken, achter dat het écht niet aan mijn eetpatroon kan liggen. Dus is er besloten uitgebreid bloedonderzoek te doen en te zien of er misschien iets aan de hand is met mijn suikers of schildklier. De diëtiste gaf dit zelf aan en stak behoorlijk wat pluimen in mijn (dikke) reet omdat mijn eet en leefpatroon zo onwijs veranderd is de laatste maanden. To be continued dus…. 

    Afbeelding bovenaan komt van Shutterstock.

    Ik schrijf over het hele avontuur van mijn maagverkleining. Vanaf de wens voor een operatie tot alles wat er daarna gebeurt. Je kunt het hele verhaal volgen door de volgende blogs te lezen;

    Ik wil een maagverkleining – #1
    Mijn intake voor een maagverkleining – #2
    Maagverkleining – Hoe reageert mijn omgeving? – #3
    Maagverkleining – De apneutest – #4
    Maagverkleining – De uitslag van de apneutest – #5
    Maagverkleining – De uitslag van de intake, krijg ik de maagverkleining? – #6
    Maagverkleining – Naar de dietiste – #7
    Maagverkleining – Ik heb nu rust – #8

    ]]>

  • Weekoverzicht #151

    Yes! De zomervakantie is voorbij. Ik vind het heel gezellig als allebei de jongens thuis zijn, maar de peuterspeelzaalochtenden breken zo lekker de week. En Luuk miste het verschrikkelijk, dus wij zijn echt blij dat het normale ritme weer is begonnen. Luuk werd er wel heel moe van. Maar is beide ochtenden geweest. En verder waren we veel buiten met Sjef. Heerlijk! Kijk je mee naar onze week 34?

    Maandag

    We beginnen de week met een fijne ochtendwandeling. Sjef vond het lopen naast de kinderwagen nog een beetje spannend. En Luuk had weinig geduld voor het lange wachten op Sjef steeds. Sjef ziet als pup natuurlijk voor het eerst deze grote wereld en wil dat tijdens de wandeling nog even flink op zich in laten werken. De wandelingen duren dus nog wat lang. Zeker nu we voor het eerst wat verder van huis waren.

    ’s Middags liepen we een andere route en mocht Luuk Sjef wel even vasthouden. Dat vonden ze allebei erg leuk.

    Langere stukken wandelen zijn nog erg vermoeiend voor onze kleine pup. Kijk nou hoe heerlijk hij ligt te slapen tegen mijn been aan.

    Al ligt hij nog steeds het liefste in mijn nek te slapen.

    En daar wordt deze kleine man soms een beetje jaloers van, dus ook wij knuffelen wat af samen.

    Dinsdag

    De eerste peuterspeelzaalochtend is aangebroken. En Maik wordt dolblij als we dan weer thuis komen, want Luuk’s speelgoed ligt dan onbeheerd. Haha, kleine boef!

    Deze kleine boef was voor het eerst alleen thuis deze ochtend. Een half uurtje maar, maar hij had het super goed gedaan. Ik heb de iPad het volledige half uur laten filmen en hij was alleen de eerste drie minuten wat verdwaasd door het huis gelopen, om daarna gewoon lekker te gaan slapen. Wat een bikkel!

    Kleine pretletter.

    ’s Avonds kwam deze Happy mat binnen, die ik won via MrsMama.nl. En wat is dit een handig ding zeg!

    Woensdag

    De vermoeidheid hakte er in na de eerste peuterspeelzaalochtend. Luuk wilde niet eten en sliep vooral. Ik had het kunnen verwachten, hij ging vlak daarna ook overgeven. Hallo bacillen!

    Gelukkig was deze kleine man wel vrolijk.

    En later in de middag kon Luuk gelukkig ook weer lachen. Ik ben blij dat hij vaak maar heel eventjes ziek is. Overgeven lucht bij hem meestal wel op. Zodra hij weer gaat eten en praatjes krijgt, weet ik dat het weer beter gaat.

    Knuffeltijd na Maik’s laatste fles.

    Donderdag

    Sjef is dol op aandacht en vraagt dat dan ook de hele dag door met zijn scherpe nageltjes. Inmiddels hebben wij allemaal krassen op onze benen van deze kleine vrolijke pup haha.

    Luuk en Sjef worden toch wel echte maatjes.

    Luuk leest Maik voor. Maik krijgt steeds meer interesse in boekjes en Luuk vindt dat wel gezellig zoals je kunt zien.

    Het is jammer dat je het op de foto niet goed ziet, maar er hingen 4 luchtballonnen in de lucht daar. Dat vind ik altijd wel leuk aan de nazomer avonden. We wonen natuurlijk heel hoog en kunnen dan ook veel luchtballonnen zien in de verte.

    Ik kreeg dit leuke pakketje van Tastea binnen, een beker en een heerlijke thee. De Hocus Pocus Focus.
    En ik mag jullie verblijden met een kortingscode om te kunnen besteden op de website van Tastea. Met de kortingscode mamakletst ontvang je 10% korting op je bestelling. En de code is geldig t/m 14 dagen na plaatsing van dit artikel.

    Vrijdag

    Luuk was gelukkig voldoende opgeknapt om weer naar de peuterspeelzaal toe te gaan. Dus Maik en ik vermaakten ons wel samen thuis. Mijn kleine lachebek.

    Zaterdag

    Sjef rust nog even uit voor we naar puppycursus gaan samen. Iedere zaterdagochtend om 9 uur worden we in het bos verwacht voor de cursus. Veel te vroeg, want zaterdag is eigenlijk mijn uitslaapdag. Maar ja, de opvoeding van de hond gaat voor 😉

    Hij is echt nog een ukkie. De kleinste van de klas. In de groep met o.a. een Husky is het een drukke bedoeling, maar met Sjef als jongste en kleinste telg, wordt hij aardig geremd. Hij luisterde wel perfect trouwens.

    En puppycursus is vermoeiend. Daarna ging hij een paar uur knock out in zijn bench haha.

    Slaap lekker kleine boef!

    Tijdens het uitlaten van Sjef, moet Luuk nog een beetje leren om ook goed om zich heen te kijken voor hij gaat rondrennen in het bos. Joost kwam dus na 5 minuten met Sjef en Luuk buiten geweest te zijn alweer thuis. Luuk was gevallen en moest en zou pleisters krijgen. Cars pleisters natuurlijk!

    Sjef bleef de hele dag lui.

    En als de kinderen op bed liggen, komt hij graag weer even in mijn nek slapen.

    Zondag

    Op zondagochtend om 6 uur naar buiten gaan, is geen straf met zo’n uitzicht!De mist hing laag en de kleuren waren prachtig.

    Voor het eerst loslopen buiten tijdens het uitlaten. Dat vond ik wel even spannend, maar Sjef deed het heel goed.

    De jongens waren zo blij om elkaar weer te zien toen ze wakker werden.

    Sjef en “neef” Cooper (de labrador van mijn aanplakzussie) mochten ook kennismaken vandaag. Sjef begon in het zand te graven en Cooper volgde zijn voorbeeld.

    Sjef vond het wel een beetje spannend, maar Cooper is zo’n goedzak, dat Sjef al gauw dichterbij durfde te komen. Dat worden nog wel vriendjes denk ik.

    Ik bakte een appel kruimeltaart om uit te proberen voor Maik’s verjaardag. De taart smaakte goed!

    En zag er ook al heel erg lekker uit. Dit gaat zeker 1 van de taarten worden eind deze maand.

    Hebben jullie ook een fijne week gehad?

    Lees ook: Weekoverzicht #152

    ]]>

  • Living Arrows 35/52: Broertjes samen op de fiets

    Het gewone leven is weer begonnen na de zomervakantie. Het is onvoorstelbaar, maar dit schooljaar wordt Luuk alweer 4 jaar en zal hij naar de basisschool gaan. We genieten dus nog maar van de vrije dagen buiten de peuterspeelzaal ochtenden. Door op pad te gaan met de fiets bijvoorbeeld. 

    Maik blijft het geweldig vinden om mee te gaan op de fiets. Afgelopen week hebben we veel gefietst, naar een mogelijke basisschool voor Luuk, de dietiste, op en neer naar de peuterspeelzaal, naar het consultatiebureau. En hij blijft constant kletsen en geluidjes maken.

    Ook Luuk blijft het leuk vinden om mee te gaan op de fiets. Als hij achterop gilt van pret, doet Maik gezellig met hem mee. En zo fiets ik met grote regelmaat met twee vrolijk kraaiende kinderen rond door het dorp. Ik vind het ook gezellig, al dat geklets en gekraai. Een gezellige manier van bewegen. En met twee kinderen op 1 fiets, is het ook best zwaar om te fietsen. Maar daar heb ik niet zoveel problemen mee.

    Hopelijk blijft het de komende weken mooi weer genoeg om nog vaker fietsritjes te maken. Zonder dat het moet, maar omdat het kan. Vanaf eind maart moeten we immers al een paar keer per dag heen en weer fietsen om Luuk van en naar school te brengen. Voorlopig vermaken wij ons nog wel met fietstochtjes naar de winkels, kinderboerderij, opa en oma en natuurlijk de peuterspeelzaal.

    Vinden jouw kinderen het ook zo leuk op de fiets?

    Dit is foto 35 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!

    Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!

    ]]>

  • Huren of kopen? Wat is verstandig in onze situatie?

    Wij willen heel graag verhuizen. Een huis kopen, het liefst een huis met een tuin en minimaal 3, maar het liefst 4 slaapkamers. Alleen dat lukt niet. We kunnen hier in de omgeving geen hypotheek krijgen die hoog genoeg is voor onze woonwensen. Dat is toch wel één van de nadelen om als ZZP’er te werken in plaats van in loondienst. Want in feite kan de hypotheek nu maar op één salaris, in plaats van twee. Om het voor onszelf op een rijtje te zetten, wegen wij vaak de voor en nadelen tegen elkaar op, 

    Voor- en nadelen van het kopen van een huis

    De voordelen van het kopen van een huis

    • Je kunt vrijwel alles in je eigen huis aanpassen naar wens. Zonder hiervoor eerst toestemming te hoeven vragen aan een verhuurder.
    • De maandlasten zijn stabiel, tenzij er iets aan de rente verandert.
    • Met het aflossen van de hypotheek, bouw je een vermogen op.

    De nadelen van het kopen van een huis

    • Verhuizen gaat minder makkelijk, je moet in de meeste gevallen eerst je huis verkopen, voordat je verder kunt kijken.
    • Als de rente stijgt of daalt, kunnen de maandlasten veranderen.
    • Onderhoud aan de woning, komt op jezelf neer.
    • Je hebt meer verzekeringen en belastingen te betalen.
    • Het is mogelijk dat je huis in waarde daalt, waardoor je een schuld over kunt houden.

    Voor- en nadelen van het huren van een huis

    De voordelen van het huren van een huis

    • Je hebt een wettelijke huurbescherming. Dus de verhuurder kan niet zomaar het contract opzeggen.
    • Als je minder inkomsten hebt, kun je recht hebben op huurtoeslag.
    • Een huurcontract is, afhankelijk van wat er precies in het contract staat, op korte termijn op te zeggen. Het is niet afhankelijk van hoe het op dat moment met de huizenmarkt gaat.
    • Groot onderhoud aan de woning komt niet op jezelf neer, maar op de verhuurder.

    De nadelen van het huren van een huis

    • Je hebt minder vrijheid om de woning naar wens op te knappen. Hiervoor heb je altijd toestemming nodig van de verhuurder.
    • Vrijwel ieder jaar, krijg je te maken met een huurverhoging.

    Waarom wij graag een huis willen kopen

    De voornaamste reden, waarom wij heel graag een huis zouden willen kopen, is toch wel, dat we per aflossing van de hypotheek, meer vermogen opbouwen. Maar we moeten wel reëel zijn. Zoals de financiën nu bij ons geregeld zijn, zouden wij amper iets kunnen laten maken als er wat kapot gaat in huis. En zulke dingen komen altijd net op een moment dat het even niet uitkomt. Maar toch lijkt het ons heerlijk om, in de toekomst, een eigen huis te hebben. Waarbij we vermogen opbouwen voor de toekomst en op die manier wat meer zekerheid voor onze oude dagen te hebben.

    En daarbij zitten we nu op een punt, dat huren gewoon niet leuk meer is. Wij verdienen teveel om nog recht te hebben op een sociale huurwoning. Waardoor we vrije sector moeten gaan huren, maar naast dat de maandlasten daar voor alleen de woning, niet onder de € 1000,00 komt, voor onze woonwensen, zijn er ook nog eens bijna geen huizen beschikbaar. Tenzij we naar dorpen verhuizen, waar we eigenlijk liever niet wonen.

    Maar dat we graag willen verhuizen staat vast. We wonen hier prima. Hebben een schitterend uitzicht op 8 hoog. Maar de buurt is wat minder leuk. Ik zou het niet aandurven om mijn kinderen alleen buiten te laten spelen hier. Er gebeuren teveel vreemde dingen en, dat is misschien heel erg om te zeggen, de buurtkinderen zijn nu niet het soort vriendjes en vriendinnetjes die ik voor mijn kinderen wens, voor zover je daar enigszins invloed op hebt. Voorlopig zitten we hier dus nog wel goed, maar we kunnen hier zeker niet nog 10 jaar blijven wonen. En daarnaast groeien we langzaam aan ook onze 4 kamer flat wel een beetje uit.

    Verschillende hypotheekvormen

    Er zijn behoorlijk veel verschillende hypotheekvormen. En het is sowieso verstandig om de juiste hypotheekvorm bij de juiste bank te overleggen met een hypotheekadviseur. Maar het kan natuurlijk ook geen kwaad om je er alvast een beetje in te verdiepen als je een huis wilt kopen.

    Welke hypotheekvormen zijn er?

    Aflossingsvrije hypotheek

    Bij een aflossingsvrije hypotheek, betaal je de hypotheek niet terug. Je betaalt alleen de hypotheekrente over het hypotheekbedrag. Je kunt vrijwillig aflossen, waardoor je ook minder rente hoeft te betalen. Doe je het niet, dan blijft je hypotheekschuld even hoog. Bij de verkoop van je huis, wordt de opbrengst van het huis gebruikt om de hypotheekschuld in één keer af te lossen.

    Annuïteitenhypotheek

    Je betaalt, bij een annuïteitenhypotheek, gedurende de looptijd een vast brutobedrag per maand. Het bedrag bestaat uit een deel rente en een deel aflossing. Het brutobedrag blijft steeds hetzelfde, maar het nettobedrag wordt steeds hoger. Dat komt omdat er steeds minder hypotheekbedrag open staat en je steeds minder hypotheekrente terug krijgt. Aan het einde van de looptijd heb je de hypotheek in zijn geheel afgelost.

    Bankspaarhypotheek

    Je lost niet af bij een bankspaarhypotheek, maar je spaar het totale bedrag bij elkaar. Het geld komt op een geblokkeerde spaarrekening te staan en daarover ontvang je rente. Deze rente is gelijk aan de hypotheekrente. Je hypotheekschuld, wordt aan het einde van de looptijd in één keer afbetaalt, met het geld dat op de spaarrekening staat.

    Beleggingshypotheek

    Je lost niet af bij een beleggingshypotheek, maar je spaart geld op een beleggersrekening. Het geld dat je spaart, wordt geïnvesteerd in beleggingen. Zodat je de hypotheek in zijn geheel eerder kunt aflossen. Je moet er alleen wel rekening mee houden, dat je niet van te voren weet wat de beleggingen opbrengen. Het kan dus zijn, dat je minder opbouwt en bij het aflossen zelf geld moet bijleggen.

    Hybride hypotheek

    De voordelen van een spaarhypotheek en een beleggingshypotheek worden bij een hybride hypotheek met elkaar gecombineerd. Hoe groot het beleggingsdeel en hoe groot het spaardeel is, bepaal je zelf. Wil je liever zekerheid met sparen? Of durf je risico te nemen door wat meer te beleggen? De keuze is aan jezelf.

    Levenhypotheek

    Je combineert een aflossingsvrije hypotheek met een levensverzekering bij een levenhypotheek. Je lost niet af op je hypotheek, maar betaalt hypotheekrente en een verzekeringspremie. Over de premie die je opbouwt, ontvang je een vergoeding waarmee je uiteindelijk je hypotheekbedrag in één keer aflost. Ook de verzekeraar draagt jaarlijks bij aan de opbouw van de premie, door bijvoorbeeld een bedrag aan winstdeling.

    Lineaire hypotheek

    Bij een lineaire hypotheek, los je elke maand een vast bedrag af. En ook betaal je daarnaast rente. Het brutobedrag daalt tijdens de looptijd, omdat er steeds minder hypotheek open staat en je daardoor steeds minder rente hoeft te betalen. De hypotheek is aan het einde van de looptijd helemaal afgelost.

    Spaarhypotheek

    Je spaart het totale hypotheekbedrag bij elkaar, bij een spaarhypotheek. Aan het einde van de looptijd los je in één keer het hele bedrag af. Je ontvangt een vergoeding over het gespaarde geld, deze is gelijk aan je hypotheekrente. Ook betaal je voor een overlijdensrisicoverzekering, zodat aflossing van de hele hypotheek geregeld is, als jij of je partner plotseling overlijdt.

    Wat als je niet de juiste hypotheek hebt?

    Soms kan het gebeuren dat je, omdat er bijvoorbeeld dingen veranderd zijn in je leven, toch niet de juiste hypotheeksvorm hebt. Dat kan lastig zijn, maar je kunt er dan ook voor kiezen om de hypotheek over te zetten. De ING hypotheekadviseur kan gratis checken of het oversluiten van je hypotheek zin heeft. Want hier betaal je ook een boetepercentage over. De adviseur kan voor je uitzoeken of het voordeliger is om een andere hypotheek te nemen en het boetepercentage voor lief te nemen.

    Onze toekomst

    Voorlopig zitten wij dus nog wel even in onze huurflat op 8 hoog. Maar we blijven wel dromen over een eigen huis. En kijken regelmatig op Funda of er wat leuks voorbij komt. Want je weet het maar nooit. En dromen mag natuurlijk! Hopelijk kunnen we dan binnen nu en een aantal jaar toch een leuk huis kopen, in een omgeving die we graag willen en daar ons leven verder opbouwen. Ik kijk er stiekem best al wel naar uit.

  • Living Arrows 34/52: Luuk leest Maik voor

    Iedere avond voor het slapengaan, worden er een aantal verhaaltjes voorgelezen aan de jongens. Maik interesseert het tot nu toe nog niet echt, maar Luuk daarentegen smult van de verhalen die we voorlezen. Het maakt hem niks uit of je een volwassen boek of een kinderboek voorleest, als je maar iets uit een boek vertelt. Maik is daar heel anders in. Tenzij Luuk hem voorleest….

    Alles wat van Luuk is, is van Maik. En andersom. Er klinkt regelmatig een hoop gegil en gehuil vanwege het afpakken van elkaars speelgoed. En het andere moment spelen de jongens heerlijk samen. De interactie onderling wordt steeds groter. En dat is leuk om te zien. Luuk vindt het heel leuk dat Maik nu reageert op dingen. Zo zwaait hij als hij naar bed gaat, hij zegt “dahaa” (dag) en begint nee te schudden als hij iets niet wil. Ook brabbelt hij veel en Luuk vindt dat prachtig. En vertaalt voor ons dan wat Maik zegt. Die zin begint standaard met: “hij zegt….” en dan komt er soms dat Maik zegt dat Luuk een koekje wil bijvoorbeeld. Het is natuurlijk ook wel heel lief dat zijn kleine broer dat voor hem vraagt…

    Als we Luuk voorlezen, komt Maik er steeds vaker even bij staan. Hij speelt dan wat met een auto, of zoals op bovenstaande foto met een lepel. En tikt daarmee tegen iets anders aan, waardoor Luuk vaak boos moet zeggen dat Maik even stil moet zijn. Maar Maik trok afgelopen week zelf een voorleesboekje uit de boekenkast en bracht het bij Luuk, terwijl ik ernaast zat. Luuk pakte het boekje aan en ging bladzijde voor bladzijde aan Maik vertellen wat erin stond. En Maik luisterde aandachtig. Wat een mooi gezicht.

    Maik probeerde voorzichtig wat woordjes na te zeggen en Luuk reageerde daar heel enthousiast en trots op. Het is zo leuk om te merken dat de band tussen de twee jongens steeds sterker wordt. En hoewel ze elkaar ook flink in de weg kunnen zitten, betrap ik ze steeds vaker op kusjes en knuffels.

    Dit is foto 34 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!

    Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!

    ]]>

  • Je online zichtbaarheid vergroten

    Ruim 7 maanden geleden besloot ik mijn (redelijk) vaste werk als gastouder op te zeggen en me volledig te storten op mijn blog en mijn media bedrijf. Een enorme sprong in het diepe, want concrete en vaste opdrachten had ik op dat moment nog niet. Wel ben ik er vanaf dat moment keihard aan gaan trekken om inkomsten te genereren. Door middel van advertorials en advertenties op MamaKletst, maar bovenal door websites te bouwen voor andere mensen. Maar hoe doe je dat nou? Hoe vergoot je je online zichtbaarheid, om aan opdrachten te komen? Ik deel een aantal van mijn tips.

    Actief zijn op social media

    Een inkoppertje misschien, maar actief zijn op social media helpt natuurlijk enorm om online zichtbaar te zijn. Door je bezig te houden met Facebook, Twitter, Pinterest en/of Instagram, maak je makkelijk contact met andere mensen. Meng je in gesprekken op Twitter, bezoek op Facebook de juiste groepen en meng je ook daar in de juiste gesprekken. Er zijn veel Facebookgroepen waar vraag is naar mensen met kennis. Ik heb uiteraard niet overal kennis in, maar website problemen kan ik vaak dan wel weer veel mee. Ik help mensen waar ik kan en probeer er op die manier een opdracht uit te halen.

    En als mensen die jou volgen op social media, weten wat je doet en je regelmatig voorbij komt online, denken ze al snel aan je als ze horen dat er iemand ergens hulp bij nodig heeft. Natuurlijk moet je er wel aan denken om niet alleen maar reclame te maken, maar ook zo af en toe eens iets persoonlijks te delen of bijvoorbeeld tips binnen je vakgebied. Op die manier is het namelijk ook leuk om je te volgen.

    Het is trouwens niet raadzaam om op alle social media kanalen even actief te zijn. Focus je op 1 of 2 kanalen en je zal zien dat deze veel sneller zullen groeien.

    Zorg voor een e-maillijst

    Misschien wel de makkelijkste manier om zichtbaar te zijn en te blijven, is door te verschijnen in iemands mailbox. Dit kun je doen door voor een e-maillijst te volgen. Je kunt bij mij aan de zijkant van mijn website zien dat je je kunt inschrijven voor mijn nieuwsbrief. Persoonlijk doe ik hier te weinig mee, maar toen ik onlangs wel een nieuwsbrief verstuurde, kreeg ik hier wel veel complimenten over en extra bezoekers op mijn blog. En dat was natuurlijk de bedoeling.

    Je mag mensen niet zomaar toevoegen aan je e-maillijst, dus een goede lijst samenstellen is niet heel makkelijk. Maar Newsletter2Go kan je hiermee helpen. Ze hebben een hele fijne whitepaper gemaakt, waarop staat uitgelegd hoe je je e-maillijst van 0 naar 1000 kan laten groeien. Dan is het voor jou alleen nog zaak om een leuke nieuwsbrief te maken en te versturen en ervoor te zorgen die maillijst zo compleet mogelijk te houden.

    Deel interessante content

    Nog zo’n inkoppertje! Maar het is echt heel belangrijk om interessante content te delen. Als je blogt is het leuk om een verslag van je weekendje weg te delen, maar voor je lezers is het ook erg interessant om te lezen hoe de accommodatie was. Om te zien of het een aanrader voor ze zou kunnen zijn. Ook hele persoonlijke blogs, kun je interessant maken voor je lezer. Doe je dit niet, zullen ze niet zo snel terugkomen.

    Het is ook heel verstandig om bijvoorbeeld via Facebook ook eens interessante content van iemand anders te delen. Het zorgt voor een groter bereik en daardoor ben je meer zichtbaar voor potentiële nieuwe lezers en klanten.

    Wees uniek

    Elkaar nadoen is niet heel moeilijk. Maar het is ook niet altijd makkelijk om uniek te zijn. Veel mensen kennen MamaKletst met dank aan mijn blote mama buik rubriek. Een van de best gelezen rubrieken op mijn blog. Toen ik daarmee begon was ik de enige die dit deed. Later waren er soms nog wel eens andere blogs die het probeerden. En dat geeft ook niet. Het is heel moeilijk om helemaal uniek te zijn. Er is immers al heel veel bedacht.

    Maar ‘beter goed gejat, dan slecht bedacht’ is iets dat ik bij bloggers minder op zijn plaats vind vallen. Natuurlijk zijn er binnen bepaalde niches, bepaalde onderwerpen die we allemaal behandelen. Iedere kersverse mama heeft op haar blog inmiddels wel een geboortekaartje laten zien. Ik ook! Wat dat betreft is het dus weinig uniek. Maar het is ook erg leuk om zelf rubrieken en onderwerpen te bedenken. Dat maakt jouw blog of bedrijf alleen maar interessanter.

    Hoe zorg jij ervoor om online zichtbaar te zijn?

    Afbeelding ‘vrouw achter de laptop‘ komt van Shutterstock.

    ]]>

  • Weekoverzicht #150

    Bereid je voor op heel veel Sjef spam deze week. Het was namelijk de eerste week dat Sjef bij ons was en dat zorgde voor heel veel momenten samen. Hij kan natuurlijk nog niet echt alleen gelaten worden, dus we waren veel thuis, lieten hem vaak uit om hem zo snel mogelijk zindelijk te maken en verder deden we niet veel bijzonders, behalve dan genieten van elkaar, tijdens week 33, de laatste week van de zomervakantie. 

    Maandag 14 augustus

    Luuk was door het dolle heen, eindelijk was de dag aangebroken dat we Sjef konden ophalen. Het duurde hem veel te lang, maar helaas moest hij nog tot halverwege de middag wachten.

    Dus ging hij met papa en Maik de deur uit, nog even voetballen. Kon mama mooi even het huis opruimen en puppyproof maken.

    En daar is hij dan! Onze kleine Sjef. Mijn moeder reed mee om hem op te halen. Zo kon Joost bij de jongens thuisblijven en Sjef bij mij op schoot op weg naar huis.

    De drie heren bekijken Sjef even goed en Sjef hun natuurlijk ook bij thuiskomst.

    De reis was vermoeiend voor de kleine boef. Dus hij viel heerlijk bovenop de kussens op de bank in slaap.

    En Luuk bleef maar naar hem kijken.

    Ik trouwens ook hoor, Sjef heeft veel bij me gelegen die dag.

    En het liefste lag hij in mijn nek te slapen.

    Dinsdag 15 augustus

    Na een pittige nacht, want oh ja, zo ging dat met een pup, gaat Joost weer aan het werk en ben ik alleen met de jongens en Sjef thuis. Sjef wil graag bij Luuk op schoot liggen en Luuk weet niet goed wat hij daarvan moet vinden.

    Gelukkig kan Sjef ook wel goed alleen liggen, als het maar bij kussens is. Lekker zacht natuurlijk.

    Zo’n nieuw huisje verkennen is wel heel erg vermoeiend.

    Een goed gesprek tussen de peuter en de hond.

    En daarna weer lekker verder slapen.

    Woensdag 16 augustus


    Als Maik ’s middags slaapt, gaan Luuk en ik even tv kijken op bed. En Sjef komt er gezellig bij liggen.

    Om uiteraard daarna weer tegen Luuk aan in slaap te vallen.

    Zo lief, die gevlekte pootjes.

    Donderdag 17 augustus

    Staan, staan en nog meer staan. Maik doet niet anders meer en speelt, terwijl hij staat. Een enkele keer zet hij zelfs al losse stapjes. Wat gaat het hard!

    Sjef ligt overdag graag in de bench te slapen. Dat is echt zijn plekje geworden.

    Heerlijk rustig zo.

    Vrijdag 18 augustus

    En ook vandaag kroelen we weer wat af.

    Zaterdag 19 augustus

    Het regent, het regent! En Sjefje die wordt nat. Hij vond de regen echt verschrikkelijk, maar ja, ook als het slecht weer is, moeten er buiten plasjes gedaan worden.

    Deze foto vind ik zo leuk! Maik vindt Sjef ook erg leuk, dat is wederzijds, alleen hangt Sjef nogal vaak in Maik’s voeten of probeert hem in zijn gezicht te likken. Dat vindt Maik minder leuk, dus de momenten dat ze zo rustig zitten, zijn best zeldzaam haha.

    Ik ga aan het eind van de middag wandelend naar de Aldi en de Jumbo. De Jumbo zit bij ons op 700 meter afstand, maar ik besloot een Jumbo verderop te bezoeken, meer afstand, meer stappen, meer beweging.

    Alleen had ik er niet goed bij stilgestaan dat ik veel nodig had. Ehmmmm dat was dus flink zwaar op de terugweg.

    Vieze spiegel alert! Maar wat wil je, Maik staat zichzelf de hele dag kusjes te geven via de spiegel haha.

    Zo vader, zo, eh bijna, zoon.

    Sjef vindt ook Joost wel lief en leuk. Dit weekend hadden ze lekker veel quality time samen. Zo hing Sjef wat minder aan mij en kon ik lekker werken.

    Of nou ja, zo af en toe kwam hij toch nog even bij me liggen.

    Zondag 20 augustus

    Ik geef de laatste tijd niet heel erg veel meer om voetbal. Het blijft wel mijn favoriete sport om naar te kijken, maar heel vaak kijk ik het niet. Toch ging ik als 16-jarige ieder weekend naar FC Utrecht. Ik had een seizoenskaart en ging heel wat jaren naar elke thuiswedstrijd, totdat ik regelmatig op zondag moest werken. Maar Joost is voor Feyenoord en steekt de jongens er mee aan. En kijk eens wat ik van Luuk moest voorlezen? Zucht. Nou vooruit. Met pijn aan mijn hart hoor.

    Als je dag en nacht zindelijk bent, verdien je een cadeautje. En die kreeg Luuk. Een toffe safari auto met giraffen. Hij is er heel gelukkig mee.

    Luuk groeit hard ineens, dus moesten we op jacht naar een nieuwe winterjas. Of nou ja, nieuw.. We scoorden er 1 via Marktplaats, van Tumble ’n Dry. Hij moet nog binnenkomen en ik ben erg benieuwd of het leuk staat bij Luuk.

    Lees ook: Weekoverzicht #151

    ]]>

  • Living Arrows 33/52: Een nieuwe vriend

    Afgelopen week haalden we onze nieuwe vriend op, een hondenvriend. Sjef de Jack Russel. En Luuk was helemaal door het dolle heen. De afgelopen twee weken duurden te lang voor hem. Dat was de tijd dat hij moest wachten, vanaf het moment dat we hem vertelden dat we een hondje zouden krijgen. 

    Het lange wachten viel niet mee voor Luuk. Ik heb hem regelmatig uitgelegd dat Sjef nog te klein was om al opgehaald te worden en dat Sjef nog melk moest drinken bij zijn mama. Net als Maik een tijdje melk bij mij gedronken heeft. En om het duidelijker te maken, tekende ik een hondenpootjes met vakjes in mijn bullet journal. Elk vakje stond voor een nachtje slapen. En iedere ochtend gingen we samen het vakje inkleuren om af te tellen.

    De nieuwigheid is er nu wel een beetje vanaf. Luuk leert steeds beter om Sjef wat vaker met rust te laten, als hij ligt te slapen of aan het eten is. En leert steeds beter om te gaan met het puppygedrag waarbij Sjef ineens aan Luuk’s broekspijp hangt. Hij vindt Sjef met grote regelmatig erg vervelend. Wat ook mag, puppy’s zijn erg schattig, maar hebben wel hele scherpe tanden en nagels. Maar bovenal is hij heel erg dol op Sjef. Aan iedereen op straat vertelt hij dat we Sjef hebben. Als we visite hebben, vertelt hij dat ze Sjef maar even met rust moeten laten en hij gaat graag met hem spelen met een touw of een bal.

    Joost en ik zijn zelf opgegroeid met een hond thuis. En hebben hier veel goede herinneringen aan. Natuurlijk hopen we dat onze jongens het ook erg leuk gaan vinden en een goede band met Sjef zullen krijgen. Maar ik verwacht bijna niet anders. Dat komt vast en zeker goed!

    Dit is foto 33 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!

    Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!

    ]]>