Category: lifestyle

Het is weer tijd voor een nieuw weekoverzicht, met deze keer foto’s van maar liefst twee weken. Vorige week ben ik er namelijk niet aan toegekomen een weekoverzicht in elkaar te zetten. In deze twee weken gingen we voor het eerst naar buiten na de bevalling en was ik alleen met de jongens, omdat Joost weer aan het werk moest. Kijk je mee naar mijn weekoverzicht in foto’s? 

Jullie hadden allemaal het resultaat van de zwangerschapsshoot nog tegoed en ik deelde de foto’s in een artikel.

We gingen voor het eerst naar buiten! Ik moest nog rustig aan doen hoorde ik van alle kanten, maar ik had zo de behoefte aan een frisse neus na zoveel maanden binnen gezeten te hebben. Luuk’s verbaasde koppie toen we vertelden dat ik mee naar buiten zou gaan, vergeet ik nooit meer.

En wat was het koud vergeleken met de weken hiervoor. Ik moest er enorm aan wennen en had Maik gelukkig een lekker warm pak aangetrokken.

Kiek me gaan achter die kinderwagen haha!

De kleine mag lag lekker uit te buiken na de voeding.

Luuk is zo gek op Maik en gaf hem hier zijn knuffel. Dat is echt bijzonder, want Luuk deelt vrijwel niets op het moment haha.

Maik’s haar is donkerblond en ik vind dat zo grappig om te zien. Luuk, Joost en ik zijn alledrie donker.

Zoals ik al zei is Luuk gek op zijn broertje haha.

Voor mijn moeders verjaardag besloten we met de (klein)kinderen op de foto te gaan. Dit ben ik samen met m’n aanplakzussen, broertje en natuurlijk m’n drie mannen.

Een mooie gelegenheid voor m’n broertje om zijn jongste neefje voor het eerst vast te houden.

Ik ging vanwege wat lichamelijke problemen na de bevalling even langs de huisarts samen met Maik en kwam met goed nieuws weer naar buiten. Ik dacht een baarmoederverzakking te hebben, maar het bleek “gewoon” een bloeduitstorting. Niet minder vervelend overigens. Maar hopelijk wel beter op te lossen binnenkort.

Het naar buiten gaan bevalt me zo ontzettend goed, dat ik besloot samen met Maik mee te gaan met Joost om Luuk op te halen van de peuterspeelzaal. Dat was een aardige wandeling, maar wat was het fijn.

Thea was die ochtend op kraambezoek geweest en had wat cadeautjes voor Luuk meegenomen. Die pakte hij gauw uit toen we thuis kwamen.

Uitbuiken.

Het is eigenlijk tijd om te slapen, maar als dit mannetje je dan zo ligt aan te kijken is het geen straf om nog wat te kijken naar elkaar.

Op donderdagochtend kwam de jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau langs. Maik werd gewogen en goedgekeurd.

En toen kwamen ook Marije en Fons gezellig op kraambezoek. De kleine mannen schelen exact 3 maanden. Wat een verschil in grootte is dat toch!

Luuk vindt al dat bezoek reuze gezellig!

Mijn kleine fotomodelletje.

Die heel erg goed is in gapen.

Die kleine baby teentjes zijn toch om op te vreten?

Terwijl Maik bij mij lekker lag uit te buiken…

… Zat Luuk met zijn tante bij de Hema te lunchen na een vluchtig bezoekje aan museum speelklok in Utrecht.

Dit Weleda pakketje kwam met een hele leuke korting onze kant op. Ik hou van de Weleda producten en was erg blij met deze fijne actie.

Kusjestijd voor de broertjes.

Ik ging voor het eerst heel even alleen op pad. Langs de postbus en even boodschappen doen. Zo fijn om dit gewoon weer te kunnen doen.

Er kwam een artikel online over het eerste babypakje van Maik.

Ik ben zo blij met onze babyweegschaal. Op deze manier kan ik goed in de gaten houden of Maik goed groeit. En dat doet hij!

We maakten ons klaar voor opnieuw een wandelingetje buiten. Dit Noppies jasje met bijpassende muts vind ik zo leuk!

Wandelen! We gingen via het bos naar de Jumbo en ook via het bos weer terug.

Gapen kan Maik als de beste en ik heb er al veel op de camera mogen vangen gelukkig.

Een mooie foto van de twee broertjes samen. Deze laten we uitvergroot afdrukken voor aan de muur.

Het ziet er een beetje luguber uit, maar Maik ligt het liefste zo met zijn hand op zijn achterhoofd haha.

Ons eerste ochtendje alleen thuis met Maik. Joost moest na twee weken vakantie weer werken.

We gingen naar de verjaardag van mijn moeder en Joost kwam daar na zijn werk ook naartoe om met elkaar weer naar huis te gaan. De eerste dag alleen met de jongens had ik overleefd.

Maik’s outfit of the day. Een leuk boxpakje van Z8. Een tikkie aan de kleine kant, want maat 50. Dus gelijk de laatste keer dat hij deze aan kon.

Tijd om te badderen! Luuk heeft herfstvakantie, dus we hebben geen peuterspeelzaal stress deze week. We doen dus lekker mak aan iedere ochtend.

En na een badje is het heerlijk om te slapen. Met je armen in de lucht.

De voedingsmomenten zijn nog wel een dingetje voor Luuk, nu Joost weer aan het werk is. Hij wil net op die momenten liever ook even aandacht en dat is lastig. Vaak brengen we deze momenten dus met elkaar op bed door. Dan kan Luuk ondertussen lekker televisie kijken.

Heerlijk toch, die wakkere momentjes ’s avonds.

Heel soms lukt het Maik om zijn duim in zijn mond te stoppen en daar flink op te sabbelen.

Luuk deed zowaar ook weer eens een middagdutje. En zijn slaaphouding kwam me bekend voor haha.

Berenkontje!

Maik kreeg het blauwe pakje van opa en oma cadeau. De slofjes had ik al en passen er goed bij.

’s Avonds probeer ik nog wel eens even achter de laptop te kruipen om mailtjes te beantwoorden of een blog te tikken. Even mijn ontspan momentje op de dag. Toen ik naar bed ging zag ik m’n mannen zo slapen samen. Haha geweldig gezicht.

Het was tijd om mijn bevallingsverhaal te delen. Ik kreeg veel reacties dat het zo heftig was, maar zo heb ik het zelf helemaal niet ervaren. Wat mij betreft is het een bevalling uit het boekje. Het is alleen jammer dat de aanloop naar het breken van de vliezen zolang heeft moeten duren.

Wekenlang was ik al aan het wachten op een bestelling en uiteindelijk besloot ik het in een andere webshop te bestellen. Daar was het wel op voorraad. Omdat onze pakketbezorger niet zo’n goede is, besloot ik het pakket te laten bezorgen bij het PostNL punt in de Jumbo hier in de straat. Daar werkt alleen een helder licht die besloot mijn pakket op de kar te zetten die terugging naar het sorteercentrum. Kon ik nog een dag langer op mijn pakket wachten. Ik was not amused en kreeg als troost wel een hele mooie bos bloemen mee van de Jumbo.

Batman!!!

En hij kan zo heerlijk bovenop me liggen te slapen.

Daar was eindelijk het lang verwachtte pakket. Met daarin het babynestje van Done by Deer. Yes!

Maik sliep erin als een roosje!

Zaterdag maakten we ons klaar voor het verjaardagsfeestje van mijn moeder. Ik maakte een kuif in Maik’s haar haha.

Onderweg kreeg Luuk last van de zon in zijn ogen en hij wilde graag net als papa en mama zijn “zonnebjil” op. Staat het hem niet stoer?

Op zondagochtend wakker worden en zulke lachstuipjes zien. Heerlijk!

En toen was het weekend alweer voorbij. Tijd voor een nieuwe week, vol met afspraken.

Lees ook: Weekoverzicht #111

]]>

De afgelopen twee weken kwam ik nauwelijks toe aan bloggen, maar daardoor hebben jullie nog 2 fotodagboekjes van me tegoed. Deze heb ik samengevoegd tot 1 groot fotodagboek. Hoe verliepen mijn laatste zwangere dagen en hoe zagen de eerste dagen na de geboorte van Maik eruit? Ik laat het je zien in dit dubbele weekoverzicht. 

Jeetje, wat een buik had ik met 35 weken zwangerschap. Ik praatte jullie bij in een zwangerschapsupdate en vertelde daarin onder andere dat we gesproken hadden over het inleiden van de bevalling. Ik was het zo vreselijk zat allemaal en was erg bang dat de zwangerschapsvergiftiging zou toeslaan.

Ik kon steeds minder en Luuk proefde dat aan alles. Boze blikken, gooien met spullen, mij uitdagen en vooral heel erg druk zijn met niet luisteren. Zo zagen de laatste weken van de zwangerschap er een beetje uit.

Maar aan de andere kant kon hij ook weer heel rustig en lief naast me op bed liggen en me kusjes en knuffels geven. Het is allemaal niet meegevallen voor deze kleine grote knul.

Vocht in m’n hoofd. Overal hield ik vocht vast. Ik voelde me met de dag slechter en zie nu ik bevallen ben pas echt het verschil in mijn gezicht.

Op weg naar de peuterspeelzaal kwamen Luuk en Joost een ambulance tegen. Dat vond Luuk natuurlijk geweldig!

Ik ging op dinsdag weer naar het ziekenhuis, waar de controles niet zo goed bleken te zijn, dus moest ik weer bloedprikken en alles opnieuw laten onderzoeken.

We besloten het bed alvast op te hogen voor de kraamweek. Ik had een kruk nodig om in en uit bed te stappen. Vreselijk haha.

Vocht, vocht, vocht…

Luuk was 22 september exact 2,5 jaar oud en ik vertelde in een artikel hoe het met hem gaat.

Dat ja… Pregnancy problems zullen we maar zeggen…

Luuk werd opgehaald door opa en oma om een nachtje te logeren. En dat was heerlijk, Joost had een bedrijfsuitje en ik had de hele avond voor mezelf.

Luuk vermaakte zich goed in Rotterdam!

Ik ging ’s avonds Expeditie Robinson kijken bij Thea en Isabel en waggelde daarna door de flat weer terug naar huis.

Op naar het ziekenhuis voor een extra controle. Ik maakte nog even een lift selfie, want ik wist niet zeker of ze me nog wel naar huis zouden sturen met deze klachten.

Mijn moeder ging met me mee en de controles waren inderdaad niet goed. Maar met extra medicatie en een afspraak voor een extra controle op zondagochtend mocht ik weer naar huis.

Luuk kookte ondertussen een maaltijd voor me. Haha hij vindt dat Koekiemonster schort zo leuk en draagt het vaak om lekkere dingen te “koken” voor mij en Joost.

Ik ontving de foto’s van de zwangerschapsshoot die Simone maakte. Binnenkort zien jullie het eindresultaat hiervan. Maar bovenstaande foto is toch wel mijn favoriet.

En nog een andere favoriet. Luuk wilde eigenlijk niet op de foto tijdens de fotoshoot, maar deze foto vind ik toch erg leuk geworden.

De afspraak op zondagochtend gingen we niet halen, al op zaterdag voelde ik me niet goed en belde ik naar het ziekenhuis om te overleggen hoe of wat. We moesten direct komen en daar bleek dat de zwangerschapsvergiftiging zo goed als was doorgebroken.

Toch mocht ik weer naar huis, in de thuismonitoring…

En ik bereidde me mentaal voor op een week bedrust met dit uitzicht. Tja, er zijn slechtere uitzichten, maar die bedrust zag ik niet echt zitten om eerlijk te zijn.

De poes vond het wel gezellig dat we zoveel tijd op bed doorbrachten haha.

Op zondagochtend werden de spullen voor de thuismonitoring gebracht en werd uitgelegd hoe het werkt. Ik vond het best spannend om zelf een CTG en bloeddrukcontroles te moeten maken, maar het bleek vrij simpel te zijn.

De volgende ochtend werd ik al 10 minuten na het insturen van alle controles gebeld dat ik naar het ziekenhuis moest komen voor opname. De artsen durfden het niet meer aan om me thuis te houden.

En omdat ik te laat was om nog mijn eigen avondeten te bestellen, kreeg ik een maaltijd die overbleef.. Een of ander pompoen prutje. Gadver!

Mijn uitzicht voor in principe een week. Althans, dat was de bedoeling.

En zo zouden mijn ochtenden beginnen, met een CTG. Zo’n grafiek is mooi, want ze wilden dat de kleine man lekker zou blijven bewegen.

Daar lig je dan, met die banden om je buik…

De tweede avondmaaltijd was heerlijk! Hier wist ik overigens net dat ik de volgende ochtend ingeleid zou worden. Het eten kreeg ik niet op, want ik had vreselijk veel last van het die middag aangesloten magnesium infuus.

Ik keek wat naar Holland’s Next Top Model terwijl ik me geestelijk voorbereidde op de inleiding de volgende ochtend.

Daar lagen we dan, allebei op de verloskamer. Joost maakte zich het zo makkelijk mogelijk en had gelukkig zijn laptop meegenomen om zichzelf een beetje te kunnen vermaken.

We begonnen de inleiding met een CTG en daarna werd er gel toegediend waardoor ik nog langer aan de CTG moest liggen.

Het was vooral heel lang wachten de hele dag door en ik keek veel naar TLC om de tijd te doden, terwijl ik tussendoor wat weeën wegpufte..

Na 2 dagen inleiden en gel toegediend te krijgen, werden we teruggebracht naar de zwangeren afdeling, waar Joost gelukkig ook gewoon mocht blijven slapen. Dit was donderdagavond.

Luuk vermaakte zich ondertussen uitstekend bij opa en oma.

Op vrijdagochtend stuurde ik een vriendin deze foto van een van mijn infusen, ook mijn andere hand was voorzien van een infuus en ik wist inmiddels al dat ik deze dag zou gaan bevallen van onze kleine man.

En ja hoor, daar was hij. Deze foto stuurden we naar familie om te laten weten dat Maik geboren was. Hij werd kort hierna opgenomen op de neonatologie en 3 uur later werd ik halsoverkop naar de OK gereden voor een operatie aan mijn baarmoeder.

Pas halverwege de nacht was ik goed genoeg om vervoerd te worden naar de medium care om Maik eens goed te mogen bekijken. En aanraken… Hij mocht er niet uit en ik vond dit echt verschrikkelijk.

Kijk ons nou… Helemaal gebroken allebei… Achteraf weet Joost nog vrij weinig van dit moment.

De volgende ochtend werd ik verwend door het ziekenhuis met een lekkere verse smoothie.

En ik mocht weer naar Maik!

Voor het eerst na het moment na de bevalling dat hij in mijn armen lag. Ruim 14 uur oud. Jeetje wat was dit fijn zeg. Ik was heel moe, maar zo blij dat ik hem vast mocht houden.

Mijn kleine knappe binkie.

Mijn stiefzus beloofde het aan het begin van de zwangerschap al, ze bezorgde een broodje filet american. Heerlijk!

Het kolven ging best wel goed, wat was ik trots!

Terwijl Maik en ik nog (apart van elkaar) in het ziekenhuis lagen, waren de 2 oudste mannen thuis herenigd. En ze deden even lekker gek samen voor het slapen gaan.

Ondertussen kregen we een sneakpeak van de geboortefotograaf. Ik vroeg hier aan Joost of hij wilde kijken of Maik op Luuk lijkt.

Zondagochtend mocht Maik nog eventjes lekker bij me komen knuffelen, voor hij onder de blauwe lamp moest vanwege geelzucht.

Kijk die knappe bink nou liggen met z’n zonnebril. Echt wat was het verschrikkelijk om hem zo op de medium care te moeten achterlaten. Hij was heel onrustig en ik kon hem niet aanraken of vasthouden om hem gerust te stellen.

Mijn stiefzussen gingen die middag mee naar het verzorgingsmoment en maakten deze foto van Joost met Maik samen. Ik vind de blik van Maik hier zo mooi!

Zondagavond deed ik het voedingsmoment, terwijl mijn schoonzus mee was. Ik hoopte heel hard dat we Maik de volgende ochtend mee zouden mogen nemen, maar die kans werd heel erg klein geschat. Ik wist wel dat ik de volgende ochtend ontslagen zou worden, dus ik baalde als een stekker.

Komende week heel veel foto’s van mijn kraamweek. Of deze is gegaan zoals ik gehoopt heb van te voren, lees je dan!

Lees ook: Weekoverzicht #109

]]>

Wat was het een pittige week. Naast mijn eigen vermoeidheid en problemen in de zwangerschap, had ook Luuk een lastige week. Hij zit niet zo lekker in zijn vel lijkt wel, is erg moe en tegendraads. Echt de peuterpuberteit, maar het zorgde er wel voor dat we vrij weinig gedaan hebben. Vooral uitrusten dus waar we konden. En ik heb regelmatig tot 10 moeten tellen. Maar ja, dat hoort erbij he. Op andere momenten was hij weer de allerliefste peuter van de wereld. Kijk mee naar mijn week! 

Ik was 32 weken zwanger en vertel in de wekelijkse zwangerschapsupdate dat het allemaal niet heel lekker gaat op dat moment.

Nu ik medicatie slik tegen mijn hoge bloeddruk, ben ik steeds erg suf na het innemen van de pillen. Met als resultaat dat ik vrijwel ieder middagslaapje van Luuk mee slaap. En om hem sneller in slaap te krijgen, slapen we samen op het grote bed. Dat vindt Luuk reuze gezellig natuurlijk en meestal hangt hij dan ook enorm de clown uit. Hier doet hij net of hij slaapt haha.

En als ik 1,5 uur later iets uitgeruster wakker wordt, ligt Luuk nog lekker te slapen samen met zijn knuffeldoekje.

Dinsdagochtend moet ik voor controle naar het ziekenhuis. Daar waren zoals verwacht weer wat afwijkende uitslagen, waardoor ik moest bloedprikken. Gelukkig heb ik wel zo’n toffe verloskundige, die erg vertrouwt op wat ik zelf voel en ze laat me thuis de uitslag afwachten. De uitslag is niet heel goed, maar ook niet slecht genoeg om terug te hoeven komen. Ik mag er dus weer een weekje tegenaan. Als ik maar alert blijf.

En och, mijn lieve Luuk. Wat kreeg hij een woedeaanval toen ik hem ophaalde bij de peuterspeelzaal de tweede ochtend die week. Het is net of hij al zijn frustraties en opgedane indrukken op de peuterspeelzaal opspaart om ze thuis te uiten. Maar dat valt wel even tegen als je jezelf ook niet goed voelt. Gauw op bed dus maar. In de hoop dat hij heerlijk zou gaan slapen.

Dat slapen ging alleen niet lukken. Meneer weigerde en wilde alleen maar met zijn auto’s spelen. En nog meer mopperen. Het was een lange dag haha.

Die lange dag was ’s avonds ook aan mijn enkels te zien. Of nou ja enkels. Zie jij ze nog? Ik kon ze nergens meer vinden haha. Olifantenpoten.

Mijn buik groeit lekker door!

Er kwam weer een super leuk vest binnen van Tumble ’n Dry. Deze kon ik voor weinig overnemen van iemand via Facebook. Zo leuk!

Samen lekker op bed kroelen met mijn kleine bink. Hij was moe, ik ook. Dus dit was een prima plek om de dag door te brengen.

Tijdens het slapen werd Luuk ineens wakker. Hij wilde “op mama kapen”. Rolde zich op mijn arm en viel weer in slaap. Daar lag ik dan, hahaha.

Zaterdag was het tijd voor wat quality time tussen vader en zoon. Ze bouwden samen een grote Toet Toet baan en speelden volop met de auto’s. Ik zat ondertussen hard te bloggen. Maar dat doe ik graag met zo’n uitzicht.

Zondag tijdens het maken van de wekelijkse buikfoto, kwam Luuk erbij staan. Hij komt dan op dezelfde manier poseren als ik. Zo grappig. Nu wilde hij ook wel even op de baby zitten. Dus knuffelden we wat voor de foto. Hopelijk een mooi voorproefje op de zwangerschapsfotoshoot die we deze week hebben!

We bestelden afgelopen week ook eindelijk het proefkaartje. We hebben eindelijk een geboortekaartje uitgezocht, definitief. En het proefkaartje is top. Die gaat het zeker worden. Nu alleen nog de juiste kleur envelop erbij uitkiezen. En kijk eens wat een leuke cadeautjes er meegestuurd werden!

Deze week hebben we voor het eerst sinds tijden weer wat afspraken staan. Natuurlijk ga ik weer voor controle naar het ziekenhuis, dat blijft zo tot het einde van de zwangerschap. Maar ook gaan we de auto naar de garage brengen, gaat Luuk een middag bij opa en oma spelen, hebben we een fotoshoot en ik ga de laatste uitzet spullen in huis halen.

Lees ook: Weekoverzicht #106

]]>

Afgelopen week begon niet heel fijn. Ik voelde duidelijk aan mijn lichaam dat het niet goed ging met mijn bloeddruk en dat bleek ook te kloppen tijdens de ziekenhuiscontrole. Er werd besloten direct te starten met bloeddrukverlagende medicatie en ook de insuline kon niet meer ontbreken nu mijn bloedsuikers door de zwangerschapsdiabetes zo hoog zijn. De medicijnen maken me suf, want tja, ze brengen mijn bloeddruk omlaag en hoewel dat gezonder is voor mijn lichaam, is die dufheid wel erg vervelend. We deden dus vrij weinig afgelopen week, maar die rust werpt wel zijn vruchten af gelukkig. 

Ik was 31 weken zwanger en schreef zoals elke week een update over de zwangerschap.

Mijn buik gaat hoe langer hoe meer in de weg zitten. Echt lekker aan de eettafel zitten lukt niet meer en ik moet een flinke stap naar achteren nemen om deuren open en dicht te doen haha.

Ondertussen begonnen mijn hoefjes weer lekker vol te lopen. Ik besloot dus zoveel mogelijk met een kussen onder mijn voeten op bed te zitten en liggen. Maar daar word ik ook weer onrustig van. Zo lastig.

De zomervakantie is echt voorbij, Luuk’s avontuur op de peuterspeelzaal begint weer. Hij had er niet heel veel zin in, tot hij zag waar we naartoe gingen. Hij nam een sprint naar de voordeur en was dolblij om “zijn” autohoek weer te zien.

Terwijl Luuk lekker ging spelen, maakte ik me klaar voor een ochtendje ziekenhuis. Hallo WKZ!

Deel 1 van het pakketje van de apotheek. Insuline, want mijn suikerwaardes blijven veel te hoog helaas.

Leuk, zo’n doos vol naalden…

Woensdagochtend ging Luuk weer naar de peuterspeelzaal. Hij gaat nu voor het eerst twee ochtenden per week en dat was voor ons allebei even wennen. Hij was zo moe van het spelen dinsdag, dat hij woensdagochtend nauwelijks wakker te krijgen was. Iets later dan de bedoeling, stonden we toch klaar voor vertrek.

En hij deed het weer fantastisch. Luuk is erg gezellig als ik hem ophaal en heeft praatjes voor 10 over alles wat hij heeft gedaan die ochtend.

“Mama kusje geven” zei hij vlak daarna. Ik nam mijn eerste bloeddrukverlagende pil en wist van de vorige zwangerschap nog dat ik daar steeds van in slaap viel. Ik ging dus samen met Luuk op bed liggen, samen slapen. Al had meneertje meer zin om te kroelen.

Oh ja. En keten.

Samen nog maar even een foto naar papa sturen om te laten weten dat alles goed gaat.

En toen zakte hij toch in slaap. Gelukkig maar, want ik durf niet goed te slapen als hij nog wakker is. Ik kon dus ook eindelijk mijn ogen sluiten.

Nog iemand die het vele relaxen op bed wel fijn vindt. Poes Zoey.

Donderdagochtend deden we echt helemaal niks, behalve dan tv kijken op bed. Het was zo warm en in de slaapkamer staat een ventilator. Zo kwamen we de warme dag dus wel door.

Luuk eigent zich de bank helemaal op om met zijn auto’s te spelen. Maar tijdens de lunch vroeg hij of ik bij hem kwam zitten op de bank. Dat laat ik me geen tweede keer vragen!

Knappe bink. Luuk vindt het niet zo erg dat ik niets kan momenteel. Hij vindt dat hangen op bed en de bank wel gezellig en kletst de hele dag de oren van mijn hoofd.

’s Middags nemen we een duik in het zwembad die ik heb neergezet op het balkon. Wat heerlijk verkoelend.

Spetter spieter spater!

Op vrijdag maakte ik geen foto’s. Maar ik had een extra controle in het ziekenhuis. Mijn bloeddruk bleek goed te zijn (yes, de medicatie slaat aan!) en kleine Klaas blijkt het erg goed te doen. ’s Avonds werd ik alleen vanuit het niets helemaal niet lekker. Overgeven, een naar gevoel en dat zorgde weer voor het nodige overleg met het WKZ. Gelukkig ging ik me gauw weer beter voelen.

Zaterdag is eigenlijk mijn uitslaapdag, maar ik slaap zoveel, dat ik niet langer dan 7 a 8 uur achter elkaar slaap momenteel. Ik besloot dus lekker met wat tijdschriften, een ontbijtje en The Walking Dead wat op bed te hangen, terwijl Joost de zorg van Luuk op zich nam. Dat was een hele fijne ochtend. Even lekker helemaal niks doen. Normaal gesproken kan ik dat niet, maar die pillen werken goed. Ik ben erg relaxt.

Ik vouwde maar weer een babywasje op. Kleine kleertjes, zo leuk!

Zondag gingen we voor een barbecue de deur uit. Ik was afgelopen week buiten de peuterspeelzaal breng en haalmomenten en de ziekenhuisbezoeken de deur niet uit geweest. En de muren kwamen behoorlijk op me af. Maar wauw, ik wist niet dat je van een beetje buiten zitten, kletsen en eten zo vreselijk moe kunt worden.

Luuk vermaakte zich uitstekend met iedereen. Speelde volop en kletste veel. En ach, dat is het belangrijkste. Voor dat blije koppie heb ik wel wat slaap over.

Hoe deze week eruit gaat zien weet ik nog niet. In elk geval met hopelijk minder ziekenhuisbezoekjes en iets minder sufheid. Al vraag ik me af of dat laatste gaat lukken haha. 

Lees ook: Weekoverzicht #105

]]>