Category: weekoverzicht

Wat was het een pittige week. Naast mijn eigen vermoeidheid en problemen in de zwangerschap, had ook Luuk een lastige week. Hij zit niet zo lekker in zijn vel lijkt wel, is erg moe en tegendraads. Echt de peuterpuberteit, maar het zorgde er wel voor dat we vrij weinig gedaan hebben. Vooral uitrusten dus waar we konden. En ik heb regelmatig tot 10 moeten tellen. Maar ja, dat hoort erbij he. Op andere momenten was hij weer de allerliefste peuter van de wereld. Kijk mee naar mijn week! 

Ik was 32 weken zwanger en vertel in de wekelijkse zwangerschapsupdate dat het allemaal niet heel lekker gaat op dat moment.

Nu ik medicatie slik tegen mijn hoge bloeddruk, ben ik steeds erg suf na het innemen van de pillen. Met als resultaat dat ik vrijwel ieder middagslaapje van Luuk mee slaap. En om hem sneller in slaap te krijgen, slapen we samen op het grote bed. Dat vindt Luuk reuze gezellig natuurlijk en meestal hangt hij dan ook enorm de clown uit. Hier doet hij net of hij slaapt haha.

En als ik 1,5 uur later iets uitgeruster wakker wordt, ligt Luuk nog lekker te slapen samen met zijn knuffeldoekje.

Dinsdagochtend moet ik voor controle naar het ziekenhuis. Daar waren zoals verwacht weer wat afwijkende uitslagen, waardoor ik moest bloedprikken. Gelukkig heb ik wel zo’n toffe verloskundige, die erg vertrouwt op wat ik zelf voel en ze laat me thuis de uitslag afwachten. De uitslag is niet heel goed, maar ook niet slecht genoeg om terug te hoeven komen. Ik mag er dus weer een weekje tegenaan. Als ik maar alert blijf.

En och, mijn lieve Luuk. Wat kreeg hij een woedeaanval toen ik hem ophaalde bij de peuterspeelzaal de tweede ochtend die week. Het is net of hij al zijn frustraties en opgedane indrukken op de peuterspeelzaal opspaart om ze thuis te uiten. Maar dat valt wel even tegen als je jezelf ook niet goed voelt. Gauw op bed dus maar. In de hoop dat hij heerlijk zou gaan slapen.

Dat slapen ging alleen niet lukken. Meneer weigerde en wilde alleen maar met zijn auto’s spelen. En nog meer mopperen. Het was een lange dag haha.

Die lange dag was ’s avonds ook aan mijn enkels te zien. Of nou ja enkels. Zie jij ze nog? Ik kon ze nergens meer vinden haha. Olifantenpoten.

Mijn buik groeit lekker door!

Er kwam weer een super leuk vest binnen van Tumble ’n Dry. Deze kon ik voor weinig overnemen van iemand via Facebook. Zo leuk!

Samen lekker op bed kroelen met mijn kleine bink. Hij was moe, ik ook. Dus dit was een prima plek om de dag door te brengen.

Tijdens het slapen werd Luuk ineens wakker. Hij wilde “op mama kapen”. Rolde zich op mijn arm en viel weer in slaap. Daar lag ik dan, hahaha.

Zaterdag was het tijd voor wat quality time tussen vader en zoon. Ze bouwden samen een grote Toet Toet baan en speelden volop met de auto’s. Ik zat ondertussen hard te bloggen. Maar dat doe ik graag met zo’n uitzicht.

Zondag tijdens het maken van de wekelijkse buikfoto, kwam Luuk erbij staan. Hij komt dan op dezelfde manier poseren als ik. Zo grappig. Nu wilde hij ook wel even op de baby zitten. Dus knuffelden we wat voor de foto. Hopelijk een mooi voorproefje op de zwangerschapsfotoshoot die we deze week hebben!

We bestelden afgelopen week ook eindelijk het proefkaartje. We hebben eindelijk een geboortekaartje uitgezocht, definitief. En het proefkaartje is top. Die gaat het zeker worden. Nu alleen nog de juiste kleur envelop erbij uitkiezen. En kijk eens wat een leuke cadeautjes er meegestuurd werden!

Deze week hebben we voor het eerst sinds tijden weer wat afspraken staan. Natuurlijk ga ik weer voor controle naar het ziekenhuis, dat blijft zo tot het einde van de zwangerschap. Maar ook gaan we de auto naar de garage brengen, gaat Luuk een middag bij opa en oma spelen, hebben we een fotoshoot en ik ga de laatste uitzet spullen in huis halen.

Lees ook: Weekoverzicht #106

Afgelopen week begon niet heel fijn. Ik voelde duidelijk aan mijn lichaam dat het niet goed ging met mijn bloeddruk en dat bleek ook te kloppen tijdens de ziekenhuiscontrole. Er werd besloten direct te starten met bloeddrukverlagende medicatie en ook de insuline kon niet meer ontbreken nu mijn bloedsuikers door de zwangerschapsdiabetes zo hoog zijn. De medicijnen maken me suf, want tja, ze brengen mijn bloeddruk omlaag en hoewel dat gezonder is voor mijn lichaam, is die dufheid wel erg vervelend. We deden dus vrij weinig afgelopen week, maar die rust werpt wel zijn vruchten af gelukkig. 

Ik was 31 weken zwanger en schreef zoals elke week een update over de zwangerschap.

Mijn buik gaat hoe langer hoe meer in de weg zitten. Echt lekker aan de eettafel zitten lukt niet meer en ik moet een flinke stap naar achteren nemen om deuren open en dicht te doen haha.

Ondertussen begonnen mijn hoefjes weer lekker vol te lopen. Ik besloot dus zoveel mogelijk met een kussen onder mijn voeten op bed te zitten en liggen. Maar daar word ik ook weer onrustig van. Zo lastig.

De zomervakantie is echt voorbij, Luuk’s avontuur op de peuterspeelzaal begint weer. Hij had er niet heel veel zin in, tot hij zag waar we naartoe gingen. Hij nam een sprint naar de voordeur en was dolblij om “zijn” autohoek weer te zien.

Terwijl Luuk lekker ging spelen, maakte ik me klaar voor een ochtendje ziekenhuis. Hallo WKZ!

Deel 1 van het pakketje van de apotheek. Insuline, want mijn suikerwaardes blijven veel te hoog helaas.

Leuk, zo’n doos vol naalden…

Woensdagochtend ging Luuk weer naar de peuterspeelzaal. Hij gaat nu voor het eerst twee ochtenden per week en dat was voor ons allebei even wennen. Hij was zo moe van het spelen dinsdag, dat hij woensdagochtend nauwelijks wakker te krijgen was. Iets later dan de bedoeling, stonden we toch klaar voor vertrek.

En hij deed het weer fantastisch. Luuk is erg gezellig als ik hem ophaal en heeft praatjes voor 10 over alles wat hij heeft gedaan die ochtend.

“Mama kusje geven” zei hij vlak daarna. Ik nam mijn eerste bloeddrukverlagende pil en wist van de vorige zwangerschap nog dat ik daar steeds van in slaap viel. Ik ging dus samen met Luuk op bed liggen, samen slapen. Al had meneertje meer zin om te kroelen.

Oh ja. En keten.

Samen nog maar even een foto naar papa sturen om te laten weten dat alles goed gaat.

En toen zakte hij toch in slaap. Gelukkig maar, want ik durf niet goed te slapen als hij nog wakker is. Ik kon dus ook eindelijk mijn ogen sluiten.

Nog iemand die het vele relaxen op bed wel fijn vindt. Poes Zoey.

Donderdagochtend deden we echt helemaal niks, behalve dan tv kijken op bed. Het was zo warm en in de slaapkamer staat een ventilator. Zo kwamen we de warme dag dus wel door.

Luuk eigent zich de bank helemaal op om met zijn auto’s te spelen. Maar tijdens de lunch vroeg hij of ik bij hem kwam zitten op de bank. Dat laat ik me geen tweede keer vragen!

Knappe bink. Luuk vindt het niet zo erg dat ik niets kan momenteel. Hij vindt dat hangen op bed en de bank wel gezellig en kletst de hele dag de oren van mijn hoofd.

’s Middags nemen we een duik in het zwembad die ik heb neergezet op het balkon. Wat heerlijk verkoelend.

Spetter spieter spater!

Op vrijdag maakte ik geen foto’s. Maar ik had een extra controle in het ziekenhuis. Mijn bloeddruk bleek goed te zijn (yes, de medicatie slaat aan!) en kleine Klaas blijkt het erg goed te doen. ’s Avonds werd ik alleen vanuit het niets helemaal niet lekker. Overgeven, een naar gevoel en dat zorgde weer voor het nodige overleg met het WKZ. Gelukkig ging ik me gauw weer beter voelen.

Zaterdag is eigenlijk mijn uitslaapdag, maar ik slaap zoveel, dat ik niet langer dan 7 a 8 uur achter elkaar slaap momenteel. Ik besloot dus lekker met wat tijdschriften, een ontbijtje en The Walking Dead wat op bed te hangen, terwijl Joost de zorg van Luuk op zich nam. Dat was een hele fijne ochtend. Even lekker helemaal niks doen. Normaal gesproken kan ik dat niet, maar die pillen werken goed. Ik ben erg relaxt.

Ik vouwde maar weer een babywasje op. Kleine kleertjes, zo leuk!

Zondag gingen we voor een barbecue de deur uit. Ik was afgelopen week buiten de peuterspeelzaal breng en haalmomenten en de ziekenhuisbezoeken de deur niet uit geweest. En de muren kwamen behoorlijk op me af. Maar wauw, ik wist niet dat je van een beetje buiten zitten, kletsen en eten zo vreselijk moe kunt worden.

Luuk vermaakte zich uitstekend met iedereen. Speelde volop en kletste veel. En ach, dat is het belangrijkste. Voor dat blije koppie heb ik wel wat slaap over.

Hoe deze week eruit gaat zien weet ik nog niet. In elk geval met hopelijk minder ziekenhuisbezoekjes en iets minder sufheid. Al vraag ik me af of dat laatste gaat lukken haha. 

Lees ook: Weekoverzicht #105

De week bestond vooral uit een bezoek aan het ziekenhuis voor een normale controle vanwege de zwangerschap en de rest van de week stond in het teken van dat bezoek. De uitslagen vielen me best wel zwaar en ik voel me steeds zieker worden. Jammer, maar helaas. Gelukkig mocht ik wel maar liefst twee keer naar onze ‘Klaas’ kijken via een echo en Luuk had veel zin om te knuffelen. Kijk je mee naar mijn week? 

Zoals elke maandag kwam er een zwangerschapsupdate voorbij, wat kwamen er lieve reacties op. Ik maakte me nogal zorgen over of alles wel goed ging en ik kreeg veel meelevende reacties.

De minst leuke babybox die ik tot nu toe heb gehad, kwam voorbij als unboxing artikel. Ik laat je zien wat er allemaal in de Ouders van Nu Zwanger Box zit.

Dinsdag bleek Luuk helemaal onder de muggenbultjes te zitten. Ik zelf ook en dat maakte ons de muggenbulten twins. Hij vond het erg leuk om te zien dat ik dezelfde jeukende plekjes had haha.

Ik stopte eerder met werken dinsdag en ben even met Luuk op bed gaan liggen in de hoop dat hij zou gaan slapen. Dat deed hij niet, maar terwijl hij tv keek, kon ik gelukkig wel even wegdommelen. Die middag moesten we weer voor verschillende afspraken naar het ziekenhuis.

We haalden Joost op van zijn werk en reden richting het WKZ voor o.a. een groeiecho. Waar bleek dat onze ‘Klaas’ inmiddels een 3 weken te groot buikje heeft. Een flinke domper, aangezien het dus blijkbaar minder goed gaat met de zwangerschapsdiabetes dan ik dacht. Ook bleek mijn bloeddruk te hoog, dus ik was de rest van de dag een beetje van slag.

Woensdagochtend kwam er net als anders een weekoverzicht in foto’s voorbij.

En Luuk en ik gingen samen naar de Universiteit Utrecht, want ik kreeg een 3D echo, in ruil voor de gegevens die uit de echo zouden komen, voor een onderzoek naar de hersenontwikkeling van ongeboren baby’s. De echo was geweldig!

We konden goed zien dat ‘Klaasje’ enorm op zijn broer lijkt. En Luuk zag ook ineens heel duidelijk een babygezichtje op het scherm voorbij komen. In een klap werd er voor hem duidelijk dat er echt een baby in mijn buik zit. Zijn blik was goud waard. Hij is de rest van de dag extra lief voor me geweest en ging steeds kusjes geven op mijn buik haha.

Omdat sommige mensen niet goed zagen dat de broers erg op elkaar lijken, zocht ik deze foto van Luuk op, een dag oud was hij hier. Als je de foto’s zo onder elkaar ziet, zie je toch duidelijk de gelijkenissen.

Zoals ik al zei, Luuk was erg lief en gaf mijn buik steeds kusjes. Zo ontzettend schattig.

De leukste kraamcadeautjes van de Hema kwamen voorbij op mijn blog.

Hello vocht, waar heb je mijn enkels gelaten? Ik krijg meer en meer last van vochtophopingen in mijn enkels en voeten. En begin inmiddels ook te zien dat mijn gezicht sporen van vocht bij zich draagt. Ik word zo ellendig van deze kwaal, want dat vocht doet verdomd veel zeer als het in je gewrichten gaat zitten. Maar goed, het hoort bij de hoge bloeddruk klachten en ik heb er vorige zwangerschap ook wekenlang mee rondgelopen.

Deze afbeelding werd in een whatsapp groepje vol zwangeren gedeeld en ik moest er zo hard om lachen. Want ja, zo voelt het echt, iedere keer weer als ik wil opstaan.

Vrijdag besloot ik met de kinderen wat te kleuren aan tafel, zo kwam ik de werkochtend wat beter door. Ze vonden het heerlijk om wat te krassen met de stiften.

Zaterdagochtend werd Luuk opgehaald door tante Kim (mijn stiefzus) en ze gingen samen naar de kinderboerderij. Dit is overigens de enige foto van Luuk bij een dier, want verder vond hij de loopauto’s veel interessanter hahaha.

Er kwam weer eens een bestelling met kinderkleding binnen. Binnenkort laat ik alle items zien in een shoplog.

Zondagochtend is altijd feest. Terwijl papa uitslaapt, vermaken Luuk en ik ons in de woonkamer. Hij wilde nu graag zijn kokskleren aan en daarbij zijn zwarte pieten kraag haha. Lekker kind.

Zodra Joost wakker werd, dook ik het bed in, uitbuiken en proberen wat slaap mee te pikken. Ik voel me niet goed en breng het grootste gedeelte van de dag op bed door.

Dat vond Luuk overigens helemaal niet erg. Nadat we allebei een powernap gedaan hadden, knuffelden we wat af. Ook ruimde ik nog wat op in huis en maakten we sprongen met het ledikantje voor de baby. Die is inmiddels helemaal schoon en klaar om voor het eerst opgemaakt te worden. Hallo nesteldrang, fijn dat je er nog steeds bent, zelfs als ik me niet zo goed voel.

Voor komende week staat er niet zoveel op de planning. Ik heb een weekje vakantie, moet naar het ziekenhuis voor weer een uitgebreide controle en als ik me goed genoeg voel, ga ik zaterdagavond naar de bioscoop. Even eruit, daar heb ik enorm veel zin in. Hopelijk werkt mijn lijf mee! 

Lees ook: Weekoverzicht #103

Afgelopen week was alweer de laatste vakantieweek. Wat vliegen drie weken vakantie toch altijd voorbij! Ik ben inmiddels alweer een paar dagen aan het werk, maar laat jullie in dit weekoverzicht graag nog zien wat wij allemaal deden afgelopen week. 

De laatste week van het tweede trimester ging in. En ik voel me best wel goed. Ik schreef zoals elke week een update over de week daarvoor.

Poes Zoey had behoorlijk last van aandacht tekort, vond ze zelf. Waardoor ze elke keer als we Luuk naar bed brachten ging lopen kloten op de gang. Het is zo’n lief beestje, maar op zulke momenten kan ik haar echt schieten. En ja dat is een zakje met een luier erin, die gooi ik altijd even in de prullenbak als Luuk slaapt.

Ik was erg moe en Luuk vond het wel gezellig om bij me op bed te hangen en wat te knuffelen.

Dus dat is wat we deden. Relaxen! Daar is het immers vakantie voor.

Woensdag kreeg ik de kolder in mijn kop en moest de woonkamer helemaal verbouwd worden. Alle meubels gingen van hun plaats en kregen een andere plek. Gelijk een goed moment om even goed schoon te maken.

Op deze plek stond een boekenkast vol met beeldjes en andere mooie spulletjes, maar dat was ik al eventjes zat. De boekenkast verhuisde naar de slaapkamer om daadwerkelijk dienst te doen als boekenkast en op deze plek kwam het dressoir te staan. De twee vazen die erop staan kocht ik laatst via een Facebookgroep, samen voor € 5,00 inclusief de bloemen. Wat een leuk koopje!

Op de plek waar het dressoir stond, komt nu een speelhoek. Al het speelgoed kan dus ’s avonds de hoek van de kamer in en er staat niet meer op drie verschillende plekken een beetje. Wat een rust geeft dat!

Dit tafeltje stond altijd naast de bank, maar nu op Luuk’s kamer. Hij vond het zo leuk om op zijn kamer te spelen met zijn auto’s.

Toen Joost thuis kwam, heb ik ook hem nog aan het werk gezet. Ik wilde de bank en het tv-meubel omwisselen. Maar dat ging ik uiteraard niet zelf doen. Het werd even een zooi, maar daarna viel alles op zijn plek, het past hartstikke goed!

De nieuwe indeling! Luuk vond het ook erg leuk en scheurde gelijk rond op zijn loopauto.

En wat staat het tv meubel leuk voor onze mintgroene muur!

Luuk heeft in Frankrijk wat Franse woordjes geleerd en kwam me donderdag begroeten met ‘bonjour!’. De kleine schat.

27 weken zwanger. Op de een of andere manier vind ik het toch ineens wel hard gaan. Ik kijk enorm uit naar het einde van mijn zwangerschap en als ik terugkijk hebben de afgelopen maanden erg lang geduurd. Maar toch ben ik wel alweer 27 weken zwanger. Over een week of 13 hebben we een tweede zoon, zijn we een gezin van 4 en soms hakt die gedachten er wel even in.

Voor het eerst sinds tijden deed ik weer een beetje moeite voor mijn make-up. Luuk vindt dat helemaal niks. “mama niet kleuren” roept hij steeds. Toch helpt het wel altijd om me goed te voelen.

Dat optutten was niet voor niets, want ik ging de kleine man van Marije voor het eerst ontmoeten. En ik mocht hem zelfs vasthouden! Wat een sterk en mooi mannetje is hij, ruim 5 weken te vroeg geboren en zie hier, nog voor de uitgerekende datum ligt ie al zonder snoeren en gedoe in m’n armen. Hij bleef me maar aankijken haha.

Donderdag aten we Luuk’s nieuwe favoriete maaltijd, aardappels, spinazie, een gehaktbal en een gekookt ei. Hij smulde er enorm van.

En daarna was het tijd voor een dutje. Met mama’s oogmasker op hahaha.

Of toch nog even knuffelen met mama. Hij wil me steeds aaien en kriebelen als we zo samen liggen. En ook de baby moet geaaid worden.

Ik had zin om te lezen op mijn iPad, maar mijn zwangerschapsbrein vergat de toegangscode. 2 uur lang ben ik bezig geweest met verkeerde codes, wachten omdat de iPad geblokkeerd werd. En uiteindelijk heb ik de iPad maar gewoon opnieuw geïnstalleerd.

En eindelijk kon ik gaan lezen na 2,5 uur. In ‘Misschien nooit’ van Colleen Hoover. Dat is het vervolg op Misschien Ooit waar afgelopen week mijn recensie van online kwam. Ook deze is inmiddels uit en ik ben fan! Binnenkort lees je er meer over.

Ik besloot Luuk vrijdagochtend een gewone beker drinken te geven. Normaal gesproken morst hij heel erg en hij snapte het drinksysteem niet. Maar nu ineens wel. Hij heeft al sinds vrijdag niet meer uit zijn rietjesbeker willen drinken. Hij wordt ineens zo groot!

Ik schreef over de verschillen in mijn zwangerschappen. Want deze zwangerschap lijkt toch wel erg te verschillen van de vorige zwangerschap.

Zaterdag gingen we eten bij mijn vader en zijn vrouw, voor mijn vaders verjaardag afgelopen zondag. Luuk en Joost renden samen naar de lift om alvast wat energie kwijt te kunnen.

’s Avonds gaf ik weer toe aan mijn nesteldrang, ondanks een vermoeid lijf, languit op bed sorteerde ik mijn make-up in het nieuwe opbergbakje die ik bij de Action kocht en ondertussen keek ik een aflevering Full House op Netflix.

Eerder zaterdag bij mijn vader, stopte er een auto van de huisartsenpost voor iemand aan de overkant en Luuk was enorm onder de indruk van de tatu auto en ging hem samen met opa even bekijken. En aanraken! Haha wat vond hij het leuk. Luuk is zo gek op alle auto’s van hulpdiensten, leuk om te zien.

Het was een rustige laatste vakantieweek en inmiddels is de werkweek alweer in volle gang. Deze week bestaat dus vooral uit werken en daar van bijkomen waar nodig. Ook ben ik heel hard vooruit aan het bloggen om tijdens mijn verlof wat vrije tijd te hebben. 

Lees ook: Weekoverzicht #101

Het was alweer de laatste werkweek voor de vakantie begon. Hier hebben we lang naar uitgekeken en wat is achteraf de tijd toch eigenlijk snel gegaan. Ik was tussen het werken door druk met voorbereiden voor onze vakantie naar Frankrijk en we hadden nog een gezellige barbecue voor vertrek. Kijk je mee naar onze week?

Ik was 24 weken zwanger en dat was een mijlpaal waar ik erg  naar uit keek. Vanaf dat moment zou onze ‘Klaas’ levensvatbaar zijn. Al hopen we natuurlijk wel gewoon dat hij nog een week of 13 in mijn buik blijft zitten.

Wakker worden samen met mijn kleine boefje. “Mama kusje?” Hij was duidelijk in een goede bui en had absoluut geen ochtendhumeur. Dat was genieten!

Terwijl Luuk bij opa en oma aan het spelen was, ging ik richting de apotheek voor een antibioticakuur voor de urineweginfectie waar ik last van had. Ook haalde ik meteen de auto leeg en de autostoelen eruit, want die avond ging ik een Marktplaats aankoop ophalen.

Namelijk een bolderkar. Zo gaaf! Vanaf januari heb ik 2 baby’s en 2 peuters in de groep. Luuk gaat dan 1 van mijn werkdagen per week naar de peuterspeelzaal, dus ik moest een manier bedenken om iedereen me te kunnen nemen. Op deze manier gaat dat zeker lukken. Alleen nog een babyschaal kopen en erin monteren en natuurlijk wat reclame voor mezelf op de zijkanten zetten en we kunnen vertrekken.

Ik werd schandalig verwend met heel erg veel gratis babykleding. Er zat zoveel mooi merkspul tussen, wat een bofkont ben ik toch. En ik hoef nu echt niet meer bang te zijn dat we geen kleertjes genoeg hebben.

Luuk aan het ontbijt, met een boterham in zijn hand en een muts (voor de baby) op zijn hoofd. Ach ja, we hoefden de deur niet uit gelukkig.

Ik maakte er een knutseldagje van met de kinderen. Ze maakten onder andere deze zon. Het was zo’n regenachtige dag dat het me beter leek de zon maar wel in huis te laten schijnen.

Ook werd er heerlijk voor me gekookt. Altijd smakelijk van die houten lekkernijen. Mijn suikerwaardes gaan er in elk geval niet van omhoog, dat scheelt!

Wat een mooie luchten waren er afgelopen week. Soms vind ik het verschrikkelijk waar we wonen, maar dit soort uitzichten maken ook weer veel goed gelukkig.

Het was weer tijd om een beetje te chillen met mijn kleine ventje. Hij had een leuke laatste dag op de peuterspeelzaal gehad voor de zomervakantie en was doodop. We deden de rest van de dag dan ook helemaal niks.

Ik probeerde wel nog wat te werken tussendoor en verbaasde me erover hoe ver mijn stoel inmiddels naar achteren moet staan om mijn buik er tussen te laten. Maar dat zorgt wel voor lamme armen. Waren die maar net iets langer geweest, dat had het een stuk makkelijker gemaakt.

Luuk vond de nieuwe zonnehoed van Joost erg leuk en maakte zich klaar voor de vakantie.

Terwijl Joost een laptop voor zijn vader ging installeren.

Vrijdag was Luuk gebroken. Ook hij is duidelijk toe aan een break. Gelukkig begon na dit dutje onze vakantie. Heerlijk!

Ik ben maar even wat met het poezenkind gaan kroelen toen de kinderen sliepen.

Zaterdag pakten we Luuk’s haar maar weer eens aan. Tondeuse eroverheen en hij had weer een mooi kapsel. Hij was er zelf ook erg blij mee.

We gingen naar de verjaardag van mijn broertje. Hij is alweer 25 geworden. En kijk die pens eens groeien!

Luuk smikkelde van de tomaatjes bij mijn broertje en ik genoot van een Radler 0%.

Justin en Luuk speelden samen op de gitaar. Luuk vond het prachtig.

Ondertussen was mijn schoonvader in Frankrijk al druk bezig geweest met het in elkaar zetten van de tent. Wij vertrokken pas een aantal dagen later, maar de tent kan maar vast staan. Zo fijn om bij aankomst na een nacht autorijden rechtstreeks de tent in te kunnen rollen en die niet eerst nog op te hoeven zetten.

In september heb ik een zwangerschapsshoot met Simone. En ik vond deze jurk. Die jurk vind ik sowieso al erg leuk, maar ik besloot ‘m speciaal voor de fotoshoot aan te schaffen. Hopelijk staat het mooi!

Vlak voor de vakantie besloot ik nog even allemaal spullen uit te zoeken. Uh nesteldrang, laat me alsjeblieft met rust nu ik vakantie heb!!

Ussie time met Luuk samen.

Zondag gingen we naar de camping om bij opa en oma te barbecuen. Joost haalde nog even lekkere broodjes voor onderweg naar Frankrijk en wij wachtten samen gezellig in de auto.

Luuk werd flink verwend met een eigen koffertje en allerlei leuke spullen voor de vakantie.

Na het eten pikte Luuk gauw oma’s plekje in toen zij koffie stond te maken. Even poseren samen met opa dus.

En tante Kim wilde zo graag op de tractor spelen. Luuk ging graag in de aanhangwagen zitten haha.

En moe maar voldaan gingen we tijdens de rust van de EK finale naar huis. Luuk liep trots rond met zijn trolley en sliep daarna als een roosje. Ruim 3 uur later dan normaal en hij werd om dezelfde tijd wakker. Nou ja, hopelijk zou hij daardoor op weg naar Frankrijk beter slapen. Of dat zo is lees je volgende week!

Lees ook: Weekoverzicht #98

Na het maken van dit nieuwe weekoverzicht, kwam ik er tot mijn grote schrik achter dat ik best wel het een ander gekocht heb afgelopen week. Maar goed, het is allemaal voor een goed doel zullen we maar zeggen. Kijk je mee naar mijn week in foto’s? 

Maandagochtend begonnen we de dag rustig aan. Net als anders eigenlijk. Luuk vindt het heerlijk om dan met zijn rug tegen mijn buik te hangen en televisie te kijken op bed. Zijn kleine broertje vond het wel gezellig en trappelde erop los tegen Luuk’s rug aan. Waarop Luuk zei: “Nee mama, niette doen!”

Ook was ik 23 weken zwanger en ik schreef natuurlijk weer een update.

De nieuwe laptop van Joost kwam binnen en Luuk wilde hem wel even helpen met installeren. Zo schattig.

Dinsdagochtend was het tijd voor een rondje controle bij de diabetesverpleegkundige en de gynaecoloog. Mijn gastkindje ging mee, doordat ik de afspraak moest verzetten, kon het niet op een moment dat ik vrij was. Maar de kinderen gedroegen zich best aardig. Oke, Luuk niet echt eigenlijk. Gelukkig was Joost ook nog mee.

Ik stalde de gekregen kledingstukken voor de jongens even uit. Dit kregen we allemaal van mijn schoonouders cadeau. Zij shoppen altijd flink voor ons in Frankrijk. De jongens zijn flink verwend zoals je kunt zien!

Luuk gaf oma een kopje koffie via de telefoon. En was daar heel serieus over haha.

Dinsdagmiddag had ik de smaak te pakken en ik was druk in de weer met het uitzoeken van babykleding en kleding die voor Luuk te klein is, maar voor Klaas het eerste jaar nog te groot zal zijn. Het is een enorme berg vol met kleding inmiddels. Met nieuwe spullen ertussen, maar ook kleding die gedragen is.

Woensdagochtend werd ik voor het eerst wakker met een puntbuik. Dit gebeurde bij Luuk vanaf een bepaalde termijn dagelijks. Luuk lag altijd met zijn billen in de lucht te slapen en het lijkt erop dat deze uk dat ook doet. Toch wat gelijkenis, want verder lijken het twee totaal verschillende kinderen te zijn, voor zover je daar nu al iets over kunt zeggen.

Op weg naar de peuterspeelzaal ontdekte ik een blaasje op Luuk’s hand. Ik dacht direct aan de waterpokken.

Dus besloot ik bij de Kruidvat maar even spul te kopen om de jeuk van waterpokken mee te verminderen. Je kunt het maar vast in huis hebben. Helaas kwam ik nog veel meer leuke spullen tegen. Oeps!

Mijn kleine clownskind had zo’n leuke ochtend gehad op de peuterspeelzaal. Ze hadden een zomerfeest met thema smurfen. Luuk was er helemaal vol van en had duidelijk genoten met volle teugen. Die middag deed hij net alsof hij sliep en moest daar zelf heel hard om lachen. De rest van de dag hield ik in de gaten of hij meer blaasjes zou krijgen, maar dat was niet het geval. Waarschijnlijk heeft hij dus toch geen waterpokken gehad. Ik maakte ondertussen met mijn moeder wat schoon in huis. Zij zeemde de ramen en ik draaide wasjes en maakte de keuken schoon.

Donderdagochtend ging Luuk met zijn gewonnen smurfen medaille even mijn bloeddruk meten. Dat had hij goed afgekeken in het ziekenhuis dinsdag. Alles was gelukkig goed zei dokter Luuk. Wat een geruststelling!

Ik tikte weer een berg babykleding op de kop via een Facebook veilinggroep. Voor € 3,00 + verzendkosten komt deze enorme stapel kleding mijn kant op. Er zit vast het een en ander tussen wat we leuk vinden.

Zoey was moe van mijn werkweek. Je zou het bijna vergeten, maar als je thuis werkt heeft het hele gezin (inclusief huisdieren) daar natuurlijk ook mee te maken. De kat is in elk geval altijd enorm om aandacht verlegen ’s avonds.

Kind op bed, onze vrijdagavond kan beginnen! Schermentijd voor papa en mama haha. Ik keek natuurlijk de laatste aflevering van het seizoen van GTST en ondertussen zijn wij altijd wat aan het rommelen op de laptops. Muziek luisteren, elkaar filmpjes laten zien, bloggen etc. Maar we praten gelukkig ook nog met elkaar haha.

Zaterdagochtend had poes Zoey er weinig zin in. En dat gevoel herkende ik. Het was dat ik voor die middag een leuk uitje op de planning had staan, anders was ik waarschijnlijk mijn bed niet eens uitgekomen.

Ik ging namelijk met collega gastouders en het gastouderbureau gezellig varen door de Utrechtse grachten. Op een tapasboot. Wat een leuk idee en wat smaakte het goed allemaal. Daarnaast was het heel fijn om even gezellig informeel met collega’s te zijn. Dat mis ik op doordeweeksedagen nog regelmatig.

Wat smaakte het goed allemaal!

Omdat die lieve Marije besloot een week of 5 te vroeg te gaan bevallen afgelopen donderdag en ik met mijn handen in het haar zat (geloof mij, een bevalling via Whatsapp meekrijgen is echt niet relaxt..), besloot ik om wat kleding in maatje 44 voor haar kleine mannetje te bestellen. Want voor maatje 50 zou hij vast en zeker te klein zijn en zij zouden zelf wel even wat anders aan hun hoofd hebben.

Maarja, zie dan maar eens niks voor je eigen kleine vent te bestellen. Zucht. Daar kwamen dus weer wat kleertjes van Noppies binnen.

En ik won weer een veiling in een Facebook groep. Oeps! De bovenste jas is voor Luuk en de onderste voor Klaas. Niet helemaal hetzelfde, maar ik zie mezelf wel rondlopen met de twee broertjes in zo’n leuke jas.

Jeetje, wat heb ik veel gekocht de afgelopen dagen, oeps! Ik kocht namelijk via Marktplaats ook nog deze toffe bolderkar. Zodra ik in januari weer start met werken heb ik namelijk 2 baby’s in de groep en 2 peuters. Dus om af en toe even lekker naar buiten te kunnen is het wel fijn als ik niet allemaal weglopers heb. Ideaal zo’n kar. Natuurlijk ga ik ‘m nog een beetje oppimpen. Maar eerst haal ik de kar vanavond maar eens even op.

Zondag was ik alweer 24 weken zwanger. Voor mij de eerste echte mijlpaal omdat je kindje dan levensvatbaar is. Waarom hou je je daarmee bezig vraag je je misschien af. Ik denk dat dat een stukje angst is waar ik vanaf het begin van de zwangerschap al last van heb. Dus ik ben blij deze mijlpaal gehaald te hebben. Iedere week die er nu bij komt is heel erg mooi meegenomen.

Aankomende week staat in het teken van het afronden van werk. Niet alleen is mijn gastkindje er voor het laatst voor de vakantie, maar ik heb ook nog wat andere klussen af te ronden. Ach ja, anders ga ik me misschien nog vervelen.

Lees ook: Weekoverzicht #97

Het was geen hele drukke week, naast dat ik het een en ander opruimde en schoonmaakte thuis, was het vooral een kwestie van uitrusten ’s avonds. Met natuurlijk OITNB (Orange is the new Black) op Netflix en andere leuke series. En aan het eind van de week gingen we bij opa en oma op visite om te “bootjes kijken” volgens Luuk. 

Maandag bedacht ik me dat ik 22 weken zwanger was en dit helemaal vergeten was te delen. Niet dat dat perse moet, maar het is wel leuk voor in Timehop volgend jaar haha!

Lize vertelde haar verhaal over haar heftige zwangerschap en bevalling.

Ik keek veel naar seizoen 4 van Orange is the new Black, tja seizoen 4 komt immers maar één keer uit.

Woensdagochtend kregen we het resultaat van de schoolfoto te zien. De foto is zo leuk geworden. Die gaan we natuurlijk bestellen.

En terwijl Luuk op de peuterspeelzaal zat, ging ik door het huis heen met de stofzuiger en de dweil.

Luuk knutselde een fotolijstje op de peuterspeelzaal en was er apetrots op.

Maar denk maar niet dat meneer zin had om te slapen na een ochtend spelen bij de kindjes. Hij had meer zin om te keten.

Woensdagavond ging ik voor de herhaling van de EHBO cursus op pad. Dit certificaat heb ik immers nodig om als gastouder te mogen werken. Het was weer erg nuttig en het viel me mee hoe weinig er was weggezakt van alle informatie.

Donderdag verbaasde ik me over mijn spiegelbeeld in de lift. Tjemig wat wordt die buik ineens groot!

Luuk ging “muziek luisteje” met de koptelefoon van papa.

En eindelijk kwam het boxkleed binnen, die was een tijdje niet op voorraad. Maar inmiddels kunnen we toch echt zeggen dat de baby uitzet compleet is. Al verzin ik vast nog genoeg te kopen haha.

Zo ging het eigenlijk de hele week. Buienalarm checken en ons verbazen over de hoeveelheid regen die kon vallen.

Niet dat het heel erg was, want ik bracht vrijwel iedere avond zo door. Ik hou met het warme weer toch best wel wat vocht vast en moet zoveel mogelijk met mijn hoefjes omhoog. Dat lukt tijdens het werken niet goed, dus dan ’s avonds maar.

Samen nog even lekker wakker worden vrijdagochtend.

Tja, zegt genoeg toch?

Luuk ontdekte dat hij broekzakken in zijn broek had zitten en stond even de coole boy uit te hangen in de lift haha.

Zaterdag gingen we naar de Summerparty waar een hele leuke band ging optreden. Het was erg gezellig vonden wij. Alleen vond Luuk het minder fijn. We dachten dat hij wel zonder middagslaapje zou kunnen. We were wrong!

Gelukkig wilde hij wel nog even op de motor zitten.

En met een oververmoeide peuter gingen we al na een uurtje weer naar huis. Jammer van het feestje, maar zo’n verdrietige peuter is ook niks.

Zondagochtend lazen Luuk en ik boekjes op de bank. Heerlijk zulke ochtenden.

De meneer bestelde een nieuwe laptop en dat betekent dat zijn MacBook naar mij doorgeschoven kan worden. Yes! Ik ben en blijf toch echt een Applegirl. Mijn Windows laptop gaat dus gauw op Marktplaats 🙂

En ik ben alweer 23 weken zwanger.

Zondagmiddag gingen we naar de ouders van Joost die voor een weekje terug zijn van vakantie. Zij wonen aan het water en Luuk ging met de verrekijker de boten even van dichtbij bekijken. En wat zijn we allemaal weer verwend met lekkere douchegels, heel veel kleding voor de twee kleine mannetjes en Luuk kreeg nieuwe auto’s en een puzzel.

Terwijl papa en tante Maaike eten gingen halen, keek Luuk nog meer naar de boten die voorbij kwamen varen. Hij zwaaide ze steeds enthousiast gedag “dag boot!”. En zo was er weer een fijne week voorbij.

Nog maar heel even tot we zelf op vakantie gaan. Voor deze week staat er een bezoekje aan het ziekenhuis gepland voor mijn controles, Luuk heeft een zomerfeest op de peuterspeelzaal en ik heb een jubileumfeestje van het gastouderbureau. Dus er staat weer genoeg leuks op de planning!

Lees ook: Weekoverzicht #96

Na heel veel weken rustig aan doen omdat mijn lichaam me steeds terug floot, kon ik afgelopen week eindelijk weer het een en ander ondernemen. Ik krijg zo langzaamaan echt last van nesteldrang en heb erg de behoefte aan een opgeruimd huis. 

Tussen de bedrijven door begint mijn buikje aardig te groeien. En dat is te zien ook, de striae wordt weer donkerder en er komen meer strepen bij. Ach, het maakt mij niet uit, ik ben toch al nooit trots geweest op mijn buik.

En dan tref je dit ineens aan om 6 uur ‘s morgens in je bed.

Woensdagochtend ging Luuk voor het eerst naar de tandarts. Joost was eerst aan de beurt en daarna mocht Luuk zijn tandjes laten tellen. Maar dat liet hij mooi niet toe. Toen papa in de stoel lag was het allemaal interessant, maar die mevrouw mocht echt niet dichter dan een meter bij hem in de buurt komen haha. Over een half jaar doen we dus maar weer een nieuwe poging.

Luuk vermaakte zich de rest van de dag hartstikke goed, terwijl ik met mijn moeder de slaapkamer aanpakte.

We maakten ruimte voor de co-sleeper en zochten veel spullen uit. Heerlijk al die ruimte!

‘s Avonds had ik alleen nog een Himalaya aan incomplete sokken liggen, dus onder het genot van wat jankprogramma’s op RTL4 ging ik aan de slag met de berg.

En dan heb je stapels vol complete setjes sokken, maar van deze is de partner niet te vinden. Nou ja, hopelijk komen die verder nog tevoorschijn als ik klaar ben met de was.

Donderdag besloot ik terwijl de kinderen sliepen, de co-sleeper in elkaar te zetten. Dan staat hij maar vast en kunnen we er allemaal aan wennen.

Luuk werd vrijdag wakker met een dik oog, het leek ontstoken.

En terwijl ik verder ging met opruimen en kasten uitmesten, kwam ik ineens de sleutels tegen waar we een week eerder steeds naar opzoek geweest waren.

Jong geleerd is oud gedaan.. Zo grappig om te zien dat Luuk zonder hem te helpen, zelf wel weet hoe hij de controller van de Playstation vast moet houden. En hij kreeg zowaar de poppetjes in het spel aan het lopen.

Ik ging naar de Action en nam een grote stapel plastic bakken mee. Want ik ging weer verder met opruimen. Verrassend he!

De uitnodiging voor de eerste keer spelen op de peuterspeelzaal viel op de mat. Op de dag dat dit artikel online komt, gaat Luuk voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Ik zie er zelf behoorlijk tegenop, maar zal binnenkort zeker laten weten hoe het is gegaan.

Zaterdag hielden we ons bezig met het maken van ‘dakjes’ op de stapelbedden van de gastkinderen. Door deze dakjes kunnen er ook 1+ oude kinderen bovenin slapen, zonder dat ze eruit kunnen klimmen en ruim 2 meter naar beneden vallen. En ik heb op deze manier veel meer opbergruimte en kan speelgoed en andere spullen kwijt. Nu ligt het meeste verspreid over de grond en daardoor is het een enorme troep.

Zondag aten we eindelijk weer eens lekkere kip cashew. Dit is echt mijn favoriete maaltijd en het is zo makkelijk te maken.

Zondagavond ging ik nog even aan de slag met het uitzoeken van wat spullen. En ik ruimde het op in de gekochte plastic bakken. Heerlijk, wat een overzicht op deze manier. Ik kan gelijk zien wat waar in zit en het is netjes op elkaar te stapelen door de plastic bakken.

Ook haalde ik zondag nog de kinderwagen op. Een mutsy in een toffe groene kleur. Is weer eens wat anders dan bruin of zwart. En hij is helemaal compleet en in zeer goede staat. Ik ben er blij mee!

Lees ook: Weekoverzicht #92

Het is weer tijd voor een fotodagboek met het weekoverzicht van afgelopen week. Omdat ik vorige week heb overgeslagen, komen er foto’s online van maar liefst twee weken. In die twee weken was het erg warm weer en werd er ontdekt dat ik opnieuw zwangerschapsdiabetes heb. 

Ik fotografeerde alles wat in de Baby-Dump babybox zit en deed zo een unboxing.

Ik kwam tot de ontdekking dat aardbeien de enige fruitsoort is waar ik niet van ga spugen. Dus at ik op een avond maar gelijk een halve kilo op, ze waren zo lekker! En het is zo jammer dat ze altijd zo snel bederven.

Luuk kwam met buikpijn uit bed, dus mocht hij een nachtje bij ons slapen. Dat vindt hij helemaal niet erg. Wij op zich ook niet, maar ik merk met mijn groeiende buik dat er steeds minder ruimte overblijft haha. Ach ja, dat is onze toekomst, kunnen we er alvast aan wennen.

Wat was het heerlijk weer twee weken geleden. Ik kon lekker op het balkon bloggen, terwijl Luuk lief aan het spelen was.

Ik schreef een artikel over het poolgebied van DUPLO die we ontvingen voor Luuk’s tweede verjaardag.

En ik begon weer eens met het haken van een dekentje. Deze keer moet het af komen, want ik wil er nog twee maken voor vriendinnen.

Joost is voor Feyenoord en probeert (op een leuke manier) Luuk steeds ‘Feyenoord’ te laten zeggen. Dat lukt aardig. Toen Joost zijn shirt uittrok, wilde Luuk het graag aan. Dat liet Joost zich natuurlijk geen twee keer zeggen. Zo schattig, zo’n kleine jongen in zo’n groot shirt.

En dit is dan een kleine jongen in een grote buik. Ineens veranderde mijn buik van een ‘dikke buik’ naar een ‘zwangere buik’. Een groeispurt. En die groeispurt lijkt maar niet op te houden.

Taart, want Joost was jarig!

Het was nog maar een uurtje of 8, maar ik kon Luuk echt niet langer binnen houden. Geef hem eens ongelijk met dat heerlijke warme weer.

Gelukkig wilde hij toch ook nog wel even lekker knuffelen samen.

Zijn eerste ijsje en wat vond hij het lekker! Het houdertje is trouwens van Nuby.

Ondertussen begin ik al lekker op te schieten met het dekentje.

Maar helaas, hij begint een beetje krom te trekken, dat wordt opnieuw beginnen vrees ik!

Moederdag. En dit was mijn ontbijtje, heerlijk!

Luuk had een mooie tekening gemaakt, maar wilde die niet zelf aan me geven, hij wilde sowieso niets van me weten. Hij bleek ineens koorts te hebben en zich helemaal niet lekker te voelen. Een doorkomende kies was de boosdoener.

Toch ben ik flink verwend op Moederdag!

‘s Middags gingen we naar mijn moeder en daar zaten we lekker in de tuin. Natuurlijk werd Luuk goed ingesmeerd met Naïf, wat een lekkere zonnebrandcrème is dit.

Hoewel Luuk zich nog steeds niet lekker voelde, speelde hij lekker buiten met zijn tractor.

En na het eten wilde hij samen met oma nog wel even de eendjes voeren.

Dat was een lekkere barbecue, de eerste van dit jaar!

Luuk at nog een banaan en ging wat uitbuiken bij tante Kim.

En ondertussen was ik alweer 16 weken zwanger.

Ik deed een rondje Marktplaats om wat spullen op te halen voor de baby. Een maxi-cosi, een fijne omslagdoek van Baby’s Only en twee pakketjes met babykleding.

Tijdens een opvangdag sprak ik af met een collega gastouder uit de buurt. Op naar de speeltuin waar lekker gespeeld werd, maar ook bloemetjes geplukt die vervolgens aan mij gegeven werden. Zo lief!

Ik moest een trein tekenen van Luuk, ik vind het aardig gelukt, maar Luuk vond het een auto en werd boos omdat ik geen trein had gemaakt. Een echte peuterpuber dus.

‘s Avonds was het nog een flinke tijd erg warm bij ons binnen. Als je op 8 hoog woont, merk je gewoon dat ‘s avonds de warmte omhoog stijgt, helaas. Luuk had het ook erg warm en dat was te zien via de babyfoon toen ik terug kwam van cursus.

Woensdagochtend was het tijd voor de GTT (suikertest) in het WKZ. Ik weet leukere bezigheden, maar wist ook dat het noodzakelijk was om het te onderzoeken.

Want wat ik al dacht; ik heb weer zwangerschapsdiabetes en dit is mijn prikvriend voor de komende maanden.

Ik had er flink de balen van en wist niet goed wat ik met mezelf aan moest na dit nieuws. Gelukkig weet Luuk dan heel goed wat ik nodig heb. Een dikke knuffel van mijn kleine ventje.

En nu ik toch op dieet moest, besloten we patat te bestellen haha. Nee we waren in afwachting van de nieuwe koelkast, die mega vertraagd was en ineens moesten we stel op sprong iets bedenken om te eten. Voor Luuk de eerste keer dat hij patat mee at en hij vond het heerlijk.

En daar was dan eindelijk de nieuwe koelkast, die keurig netjes overeind vervoerd was en in principe dus direct aan kon. Maar helaas bedachten de bezorgers het apparaat ondersteboven in de lift te zetten. Toen moesten we dus alsnog 24 uur wachten met het aanzetten. Ontzettend balen en ontzettend dom van die bezorgers.

Een quote die ik tegenkwam en waar ik regelmatig aan moet denken. Ik kan het maar moeilijk loslaten dat het vaak niet goed met me gaat momenteel. Maar daardoor word ik nog verdrietiger. Een goede reminder dus en hopelijk kan ik het gauw zo voelen.

Als je een heel weekend op bed ligt omdat je je zo slecht voelt, moet je wat bedenken om soms met je zoon te kunnen spelen. Toen hij een hoeslaken uit de la trok en die over zijn hoofd gooide ontstond er een gezellig verstop spelletje en mocht ik af en toe even onder het laken komen gluren.

17 weken zwanger alweer!

Luuk kreeg van kennissen een speelgoed motor en hij speelt er veel mee, hij wil er zelfs mee slapen. Deze foto maakte ik als bedankje, zo leuk om zo’n blij mannetje te zien.

Dit was mijn uitzicht vrijwel het hele weekend, maar maandag was het echt erg, ik werd ‘s nachts al wakker met migraine en dat hield de rest van de dag niet op. Ik heb dus vooral geslapen. Wat dat betreft zijn mijn weekenden echt mega saai, want ik kom bijna mijn bed niet uit. Gelukkig begint het minder werken binnenkort echt en hopelijk kan ik dan in de weekenden wat energie vinden om wat te doen. Al is het maar een hele dag in de woonkamer zitten.

Lees ook: Weekoverzicht #91