Category: weekoverzicht

  • Kwdw #3: Zwemmen, storm, dumpen en opa’s verjaardag.nl

    Wat een stormachtige week was het afgelopen week. Niet alleen vanwege het weer, want jeetje wat ging het te keer, maar ook mijn darmen hadden weer weinig zin om avondeten te verwerken afgelopen week. Gelukkig deden we ook leuke dingen met elkaar. Ik ging samen met mijn moeder en de jongens zwemmen en we vierden de verjaardag van opa! In deze kletsend de week door zie je alle foto’s van onze week.

    Maandag 15 januari

    Die verkoudheid duurt maar en duurt maar. Ik heb er zelf gelukkig niet zo heel veel last van, maar Maik daarentegen wel. Hij is echt nog bezig met weerstand opbouwen sinds hij naar het kinderdagverblijf gaat.

    Als Maik op de foto gaat, wil Luuk ook. En hij gaat steeds gevaarlijker kijken dan haha.

    Na het avondeten gaat het helemaal mis en krijg ik een dumping. ‘s Avonds probeer ik nog wat te werken, maar het lukt niet echt. De dumping put me uit, dus ik besluit vroeg naar bed te gaan.

    Dinsdag 16 januari

    Dinsdag opvangdag! En ik kan dus lekker werken. Om 8 uur breng ik de kinderen naar het dagverblijf en zelf loop ik gauw weer terug naar huis om te beginnen, ik heb veel te doen!

    Met m’n coupe windhoos maak ik nog even een selfie in de lift. Ik heb voor het eerst mijn nieuwe jas aan. In maatje 44. 44!!! Dat is maar liefst 4 (!) maten kleiner dan de kledingmaat die ik had voor de operatie. Ik ben best wel trots.

    Vlak voor ik de kinderen weer ophaal na een productieve dag, haal ik mezelf nog door wat snapchatfilters heen. Deze look staat me best wel he.

    En de wimpers van dit filter wil ik wel echt hebben. Ik maakte vrijwel nooit selfies, maar vind het zo goed om te zien dat je in mijn gezicht zo duidelijk kunt zien dat ik afval. Die bevestiging heb ik nodig, want het is nog heel vaak heel zwaar.

    Dat zware gebeurde me deze avond ook weer. Ik nam 1 hap van het avondeten (nasi) en ik werd helemaal niet lekker. Dat heb ik wel vaker, dan krijg ik een dumping. Vaak helpt het dan om direct op de bank te gaan liggen en alles rustig over me heen te laten komen. Dan kan ik de misselijkheid en krampen beter aan. Maar vanavond was het extreem. Na het maken van deze foto heb ik het uitgeschreeuwd van de pijn en ik begon helemaal te schuimbekken van alle zooi die mijn maag mijn slokdarm in duwde. De pijn hield zeker een half uur aan en een uur later werd ik wakker gemaakt door Joost. Ik had geen idee dat ik was weggevallen. Gewoon in slaap hoor, maar ik was blijkbaar zo uitgeput dat ik vanuit de pijn niet eens meer heb doorgehad dat het is gestopt. Ik werd door Joost naar bed gestuurd, waar ik de rest van de avond wat op mijn telefoon heb zitten klooien. Ik wilde douchen, maar mijn lijf wilde het niet. Dus bleef ik maar liggen. Op de elektrische deken.

    Woensdag 17 januari

    Hoewel ik enorme spierpijn had van de dumping de avond ervoor, besloten we toch te gaan zwemmen. De jongens en ik haalden mijn moeder op en we vertrokken naar zwembad Merwestein in Nieuwegein. Een zwembad die we van vroeger nog wel kenden, maar al jaren niet geweest waren.

    De blije koppies van de kinderen zeggen genoeg. We hebben ons prima vermaakt. Ruim 2 uur achter elkaar gezwommen, om daarna lekker in het zwembad te lunchen en met een volle buik de auto in te stappen.

    Het was fijn om die blije bekkies te zien en zelf wat te kunnen ontspannen in het warme water. Ik kan weer dingen ondernemen met de kinderen en dat is zo fijn!

    Zelfs Luuk viel op de terugweg naar huis in slaap. Zo heerlijk had hij gespeeld in het water.

    Die goedzak van een Sjef vindt ook echt alles goed. Luuk kroop lekker tegen hem aan omdat hij nog zo moe was.

    En na een leuke dag, dan toch na het avondeten weer een dumping krijgen is niet fijn. Ik hoop zo dat dit de komende tijd echt nog beter gaat worden.

    Donderdag 18 januari

    Donderdag is het weer mijn werkdag en de kinderen gaan naar het kinderdagverblijf. Het stormt enorm. Ik ben blij dat we verder de deur niet uit hoeven en dat het kinderdagverblijf op nog maar 3 minuten lopen van huis ligt. Want Luuk vloog bijna uit mijn hand weg. Op het kinderdagverblijf besloten ze de kinderen dan ook binnen goed te vermaken. De verkleedkleding werd gepakt en ik kreeg deze foto in mijn mailbox. Maik staat ook echt alles, hahaha.

    Af en toe moet ik er toch even uit met Sjef, die overigens ook als een ballon de lucht in vliegt als ik niet uit kijk, dus verder dan een plasje en een hoopje aan de overkant van de straat doen we niet en dan ren ik met Sjef in mijn handen gauw weer terug naar binnen.

    Halverwege de middag gaat de storm gelukkig liggen en om vier uur haal ik de kinderen weer op. Op naar huis, om daar nog even lekker te spelen en te wachten tot papa het eten klaar heeft.

    Vrijdag 19 januari

    Vrijdagochtend doen we maar weinig. De kinderen zijn moe van de drie voorgaande dagen en we kijken dus lekker tv en ik hou me bezig met de was. Als lunch eet ik deze heerlijke oven loempia uit de airfryer. De avond hiervoor at ik een klein stukje bij het avondeten om te zien of het goed viel en dat viel het. Soms snap ik niks van mijn eigen lichaam. En ook tijdens de lunch valt het goed. Zo fijn om soms een warme maaltijd te ontdekken waar ik niet ziek van word. Het is absoluut niet het gezondste eten, maar het zit boordevol groente en wordt niet in olie gebakken, dus ach. Af en toe mag ik mezelf best wel even verwennen!

    Luuk is helemaal verzot op de iPad sinds een aantal weken. En ineens kwam hij ermee aan lopen, het snoertje was afgebroken. Gelukkig konden we het er makkelijk uit trekken…

    Jut en jul samen. Sjef stond naar vogels te blaffen en Maik riep naast hem om papa. Net of papa via het balkon naar binnen komt in plaats van door de voordeur haha.

    Zaterdag 20 januari

    Zaterdag is mijn uitslaapochtend en ik neem het er lekker van, ik blijf de hele ochtend op bed liggen en werk vanaf mijn telefoon nog een beetje. Halverwege de middag wordt Maik wakker en vertrekken we naar opa in Rotterdam, om zijn verjaardag te vieren.

    Maik had het er enorm naar zijn zin en stapte vrolijk de woonkamer door. Om af en toe even met tante Maaike te spelen.

    Moe maar voldaan rijden we na het avondeten weer terug naar huis. De jongens vielen al bij het oprijden van de snelweg in slaap.

    Joost en ik kijken samen naar Wie is de Mol? en gaan daarna ook lekker slapen.

    Zondag 21 januari

    Op zondagochtend mag Joost altijd uitslapen en dit doet hij dan samen met Sjef. Luuk mag van mij dan op de bank ontbijten, terwijl hij televisie kijkt. Dat vindt hij erg fijn, want zoals hij zelf zegt is hij dan ook nog wel erg moe, mama.

    Een zeldzaam moment met mijn twee knullen. Ze knuffelen samen met de knuffels die ze vlak daarvoor uit de kast getrokken hebben en lachen naar elkaar, zonder direct ruzie te maken. Dat vroeg erom om vastgelegd te worden!

    Ik wil productiever en gestructureerder gaan werken dit jaar. Maar daarnaast ook meer vrije tijd plannen. Op zondagmiddag maak ik de planning voor de week daarop. En dat lukt aardig. Ik ben erg benieuwd of dit goed werkt zo. De groene vakken zijn de momenten waarop ik werk en de roze waarop ik niks doe. Het oranje vak betekent een persevent of afspraak voor mij werk en de gele vakken zijn om het huishouden te doen en tijd met de jongens door te brengen. De woensdag is om iets leuks te doen. Misschien gaan we wel weer zwemmen. Of naar een krijspaleis. We zullen wel zien waar we zin in hebben.

    Tot volgende week!

    Lees ook: Weekoverzicht #165

    ]]>

  • Blog Jaaroverzicht 2017.nl

    Normaal gesproken komt op de laatste dag van het jaar mijn jaaroverzicht online. Maar ik kon me er deze keer niet toe zetten. Ik ben erg moe sinds de operatie. En het terugblikken op afgelopen jaar vond ik niet altijd even makkelijk. Want wat was het heftig, maar wat gaat het me uiteindelijk veel brengen. In het jaaroverzicht 2017 neem ik je door middel van verschillende vragen in mijn jaar. 

    Wat heb je in 2017 gedaan dat je nog nooit eerder had gedaan?

    Na het al jaren op mijn wenslijstje te hebben staan, ging ik voor het eerst naar Pinkpop dit jaar! Ik ging samen met mijn zussen en we gingen maar een dag, maar zagen toffe artiesten en het was sowieso een erg gave ervaring. Hopelijk gaat het komend jaar weer lukken, of wordt het een ander soortgelijk festival.

    Welke landen heb je bezocht?

    We zijn dit jaar een weekendje in Frankrijk geweest. Op uitnodiging voor de blog mochten we een paar dagen vertoeven in Villages Nature Paris. En we gingen ook nog een middag naar Disneyland. Verder zijn we dit jaar niet naar het buitenland geweest.

    Wat zijn je favoriete momenten van 2017?

    Ik moet toegeven dat een groot deel van 2017 als een soort waas voorbij is gegaan. Of beter gezegd, veel dingen gingen op de automatische piloot. Het was een jaar waarin ik heel veel heb moeten wachten. Toen ik in januari definitief besloot om naar de huisarts te gaan om te praten over een maagverkleining, verliepen de eerste twee maanden in sneltreinvaart. Ik ging al snel naar een groepsvoorlichting, daarna was de afspraak voor de screening en begon het lange wachten op een antwoord. Het meest favoriete moment is denk ik het telefoontje dat ik begin oktober kreeg, waarin ik te horen kreeg dat ik definitief goedkeuring had voor de operatie. Vanaf dat moment ging het heel erg snel, 18 oktober begon ik met de groepssessies en op 30 november vond mijn operatie plaats.

    Op de weegschaal stappen en zien dat ik 10kg kwijt was, was trouwens ook wel een favoriet moment. Natuurlijk hebben we ook nog een heleboel mooie en leuke momenten gehad met de kinderen. Maik’s eerste hapje, de spontane knuffels die Luuk ons gaf, Maik’s eerste stapjes, de enorme pretogen van Luuk toen we in Parijs waren en zo kan ik nog wel even doorgaan.

    Wat is je grootste prestatie van het afgelopen jaar?

    Dat is denk ik dat ik mijn hoofd boven water heb gehouden. Hetzij met soms een rothumeur, maar wat heeft het afgelopen jaar mentaal ontzettend veel met me gedaan. Ik ben mijn lichaam echt gaan haten en merk dat ik nu de kilo’s er vanaf gaan, steeds vaker trots op mezelf kan zijn.

    Wie of wat heb je het meeste geknuffeld in 2017?

    Luuk, Maik en Sjef. Want onze Sjef is ook echt een enorme knuffelkont!

    Wat is het beste dat je afgelopen jaar hebt gekocht?

    Dat zou best wel eens mijn Bullet Journal geweest kunnen zijn. Wat een grote uitgave he 😉 Maar de Bullet Journal helpt me om heel veel dingen op een rijtje te zetten. Mijn lijstjestic in bij te houden en het helpt mijn hoofd leeg te maken, zodat er tijd en ruimte is voor werk en prive zaken.

    Waar heb je het meeste geld aan uitgegeven?

    Benzine. Gok ik, haha. Normaal gesproken rijden we helemaal niet zoveel met de auto, maar alle ritjes naar het ziekenhuis in Amsterdam, met daarbij ook nog de bijbehorende parkeerkosten, zijn een flinke kostenpost geweest dit jaar. Gelukkig ben ik verder goed verzekerd en kost de rest van de operatie etc me niets.

    Ben je verliefd geworden?

    Nee, ik ben nog steeds de gelukkige partner van Joost. Inmiddels 4 jaar. En we waren op nieuwjaarsdag 8 jaar samen.

    Welke muziek zal je altijd herinneren aan 2017?

    Haha dat is denk ik Machine Gun Kelly. Ik moet daarom lachen, omdat ik zeker weet dat als mijn zussen dit lezen, ze heel hard moeten grinniken. Ik kende ze helemaal niet, maar we gingen naar Pinkpop en mijn jongste zus is al een tijd erg fan van MGK, ik had geen idee wat me te wachten stond en vond het in eerste instantie dan ook niet echt hele leuke muziek. Maar ik was erg onder de indruk van de drummer, die met heel veel energie en allerlei trucjes met zijn drumstokken, achter dat drumstel zijn ding deed. Ik besloot dan ook mee te gaan naar hun optreden in Tilburg in oktober. En toen moest ik toegeven het toch wel erg leuk te vinden, dus gingen we de volgende dag ook nog naar hun optreden in Groningen. Ik heb niet zoveel met hiphop, maar MGK maakt ook gebruik van flink gitaarwerk en dan kan ik het blijkbaar toch heel goed hebben. Het zijn geen “standaard” hiphop optredens, maar er wordt echt een show weggeven en de band is erg goed. Dus ik ben stiekem toch wel fan.

    Wat deed je op je verjaardag?

    Met mijn verjaardag was het super warm, onverwachts. Samen met mijn moeder vertrok ik halverwege de middag naar Amsterdam, waar we nog een tijdje op een warm terras hebben gezeten en daarna gingen we naar het concert van Anouk. Na al die jaren fan te zijn van Anouk, zag ik haar voor het eerst live. En wat was het goed!

    Waar heb je om moeten huilen?

    Om het hele maagverkleining traject. Ik heb er regelmatig tranen om moeten laten. De onzekerheid of ik de operatie wel zou krijgen, was continue op mijn schouders aan het drukken. En de blijdschap was dan ook groot toen ik in oktober het verlossende telefoontje kreeg. Maar het meest heb ik moeten huilen toen ik uit de narcose kwam na de operatie. Ik heb gehuild als een baby, zo blij was ik dat de operatie achter de rug was en dat het gelukt was. Mijn nieuwe leven ging beginnen, doodsbang was ik ineens.

    Waar werd je heel erg blij van?

    Van de weegschaal! Ik ben nog nooit met zoveel plezier (elke dag) op de weegschaal gestapt haha. Inmiddels moet ik het wat vaker laten en me proberen maar een keer per week te wegen, maar dat is best lastig als je echt iedere dag gewicht verliest. Toch kan dat ook een valkuil van me worden, want de kans is groot dat je minder gaat eten als de weegschaal gelijk blijft, terwijl het dan waarschijnlijk niks met m’n eten te maken heeft. Maar ik word vooralsnog erg blij van de cijfers op de weegschaal.

    En ik werd natuurlijk ook heel erg blij van alle nieuwe dingen die Maik ging doen. Wat is hij enorm gegroeid. Als ik foto’s van een jaar geleden kijk, was hij natuurlijk nog maar 3 maanden oud en nu loopt hij, eet hij als een bouwvakker en begint ook echt de oren van ons hoofd te kletsen. Luuk is ook enorm gegroeid. In maart 2018 gaat hij immers al naar de basisschool. De tijd vliegt!

    Wat had je vaker of meer willen doen?

    Ik had wat liever voor mezelf willen zijn, niet zo hard willen zijn en met een positiever gevoel naar mezelf willen kijken. Maar dat lukte niet. Ik heb flink met mijn spiegelbeeld geworsteld dit jaar. Ik was zo klaar met m’n dikke lijf, dat ik er ook niets positiefs meer aan kon bedenken.

    Wat had je minder willen doen?

    Ik had minder willen werken! Nu ik na de operatie al een aantal weken erg rustig aan doe, merk ik hoe goed het me doet om te ontspannen. En hoeveel meer tijd ik hierdoor heb voor de kinderen. Dat is natuurlijk veel belangrijker dan werk! Komend jaar wil ik dan ook graag minder werken, vooral efficiënter werken, waardoor ik er minder uren in hoef te steken.

    Heb je iemand gemist?

    Niet perse. Ik heb wel heel bewust afscheid genomen van een aantal mensen die heel erg vaak heel erg negatief in het leven stonden. Ik ben daar gevoelig voor en werd er dus regelmatig in meegetrokken. In 2017 koos ik heel bewust voor mezelf en ik besloot dat ik die negativiteit er niet bij kon gebruiken. Daarmee heb ik mensen moeten kwetsen en ja ik heb ze op zich wel gemist, maar mijn leven is er wel een stuk fijner van geworden. En dat was het doel.

    Wat is het belangrijkste dat je in 2017 geleerd hebt?

    Dat ik echt veel liever voor mezelf moet zijn. Ik ben heel streng voor mezelf. Alles kan altijd beter, mooier, harder, groter en al wat niet meer. Ik moet leren dat sommige dingen ook genoeg zijn. Ik krijg er hulp bij en het gaat steeds beter. Al ben ik er nog lang niet hoor. Het is een mooi streven om hier in 2018 nog meer tijd in te steken en er steeds meer van te leren.

    Geef 2017 een cijfer van 1-10

    Een 6. Geen hoog cijfer, maar zoals je aan mijn antwoorden wel kunt lezen, heeft alles rondom de maagverkleining heel erg op mijn schouders gedrukt. Vaak was het spanning waar ik me geen raad mee wist. Ik was niet altijd even lief en aardig, zeker niet tegen de mensen om me heen. Ik kon niet anders, want ik deed net zo lelijk tegen mezelf. Maar ik hoop wel echt dat ik nu de kilo’s er vanaf vliegen, ook de nare gevoelens over mezelf van me af kan schudden en hierdoor een betere moeder, partner, dochter en vriendin kan zijn.

    Zie hier mijn jaaroverzicht van 2013
    Zie hier mijn jaaroverzicht van 2014
    Zie hier mijn jaaroverzicht van 2015
    Zie hier mijn jaaroverzicht van 2016

    ]]>

  • Weekoverzicht #161

    Week 45 was een vrij rustige week. Wel met de nodige afspraken in het ziekenhuis, maar verder sliep ik erg veel, werkte ik waar het kon en genoot ik uiteraard van de kinderen. Kijk je mee naar een nieuw weekoverzicht?

    Maandag

    Na een paar dagen thuis in verband met krentenbaard, mocht Luuk in elk geval een dag naar het kinderdagverblijf maandag. Maik moest weer terug mee naar huis, omdat de krentenbaard bij hem nog niet volledig was ingedroogd. Gelukkig was Joost ook thuis. Of nou ja, gelukkig. Hij had zich ziek gemeld, maar voelde zich goed genoeg om Maik erbij te hebben. Ik kon dus alsnog werken en haalde in mijn eentje Luuk op aan het eind van de dag.

    Stappen, stappen, stappen en nog meer stappen. Maik krijgt de smaak te pakken!

    Ook zonder de bank vast te houden, lukt het lopen best goed inmiddels!

    Dinsdag

    Kleine Maik en ik brengen Luuk samen naar de peuterspeelzaal. Een beetje met gemengde gevoelens, want we twijfelen steeds meer of Luuk wel op zijn plek is daar, zeker nu we zien wat voor een sprongen hij maakt op het kinderdagverblijf. Maar goed, we besluiten er nog even goed over te hebben.

    ’s Middags komt deze smartFold binnen, een ideale driewieler voor kinderen van 9 tot 36 maanden.

    Luuk duwt Maik het liefst de hele middag de kamer door.

    Maar wilde er zelf ook nog even op zitten haha. Binnenkort lees je alles over deze toffe fiets.

    Als Maik slaapt, gaan Luuk en ik even kleien aan tafel. Ik oefen wat letters met hem en uiteindelijk maken we samen een poppetje. Het poppetje moest verdrietig kijken van Luuk, maar het is zo meer een soort Conchita geworden.

    Woensdag

    Het is nog vroeg als we weer wakker zijn allemaal. Maik speelt wat met de Toet Toet garage van VTech, Luuk ontbijt en ik maak me klaar voor een nieuwe ziekenhuis dag. Want tja, op woensdag is mijn voortraject nu.

    Ik vertrek extra vroeg, omdat ik hoop dat er een plekje is op de inloop poli van de anesthesist. Die plek is er en vol vertrouwen neem ik plaats in de wachtkamer, terwijl ik de informatie folder doorlees. Het gesprek verliep helaas minder soepel dan verwacht en heel erg verdrietig en teleurgesteld liep ik weer de ziekenhuisgangen in. Gauw naar Joost bellen om mijn verhaal te doen. En omdat de anesthesist naar de verpleegkundige van het Obesitas Centrum had gebeld, werd ik al snel door hem opgebeld of ik even naar hem toe kwam om te praten. Ik werd super opgevangen en de oplossing werd in gang gezet.

    Waarschijnlijk dus toch geen vertraging in de operatiedatum, terwijl dat bij de anesthesist nog wel zo leek. Ze weten namelijk met mijn huidige cijfers van het apneu apparaat niet of ze me op de Intensive Care moeten leggen of op zaal na de operatie. En voor de operatie plaatsvindt moet daar zekerheid over zijn. Volgende week (vandaag dus), moet ik mijn spullen inleveren en gaat de longarts ernaar kijken, terwijl ik de groepssessie doe. Hopelijk hoor ik vandaag dus beter nieuws.

    Een rood en bezweet hoofd tijdens de groepssessie, want we hadden een intensief sportuurtje. Maar wat voelde het goed! Ik heb echt zin om het sporten verder op te pakken.

    Na een rit van anderhalf uur naar huis (normaal 3 kwartier, zonder files), kwam ik thuis, waar deze mannetjes heel blij waren om me weer te zien. Nou dat was wederzijds natuurlijk. Joost maakte gauw eten, zodat we gelijk konden aanschuiven.

    Hallo kleine man, wat ga je snel de laatste dagen!

    ’s Avonds duik ik al om 20:00 uur onder de wol, natuurlijk met Sjef bij me. Ik moet wat uurtjes slaap “inhalen” de komende 7 dagen om betere resultaten te krijgen met mijn CPAP, dus ik moet lange nachten maken. Op woensdagavond is dat absoluut geen straf. De sessies zijn zo intensief dat ik vaak helemaal verrot thuis kom en nergens meer energie voor heb.

    Donderdag

    Na een lange nacht slaap, ontbijt ik met mijn twee kleine mannen. Maik speelt alleen liever kiekeboe met zijn bord.

    Waar is Maik nou?

    Kleine pretletter achter dat bord!

    Tijdens de lunch gaat zijn boterham er beter in gelukkig.

    Sjef, kleine schooiert ontdekte de stoel bij de eettafel en besloot even te kijken wat we aan het eten waren, hahaha. Ik vond het mooi bedacht.

    Vrijdag

    Vrijdagochtend was het peuterspeelzaal ochtend. We waren aan de vroege kant, dus keken nog even bij de fontein. En nadat we Luuk hadden weggebracht, deden Maik en ik nog wat boodschappen. Ik werkte de rest van de ochtend en daarna haalden we Luuk gauw weer op.

    Die middag werd Luuk opgehaald door mijn moeder om te komen logeren. En ik probeerde wat werk te verzetten. De rest van de dag deden we vrij weinig. Ik ging weer vroeg slapen. Zonde van mijn tijd vind ik dat, maar die slaapuren zijn nu echt even nodig. Gelukkig is het maar voor maximaal een aantal weken. Tot de operatie, daarna hoef ik geen verantwoording meer af te leggen over de CPAP.

    Zaterdag

    Zaterdagochtend sliep ik uit en daarna schreef ik een aantal artikelen en ik bewerkte foto’s. Halverwege de middag stopte ik al met werken om boodschappen te doen en op jacht te gaan naar het spel Party & Co. Vanavond hebben we spelletjesavond met mijn moeder, haar vriend en mijn zussen en aanhang.

    Dit doen we altijd met kerst, maar omdat we niet zo goed weten hoe ik er dit jaar bij zit met de Kerstdagen, besloten we het nu ook maar vast te doen. Met hapjes, drankjes (voor mij zonder alcohol helaas) en leuke spellen. Er werd vals gespeeld, beschuldigd en gewonnen. Precies zoals een gezellige spelletjesavond hoort te zijn.

    Zondag

    Sjef is soms net een papegaai, maar heeft ook hele scherpe nagels, waarmee hij wel vaker krassen maakt. Deze kras in mijn nek is alleen zo diep, dat ie 12 uur later nog steeds in de fik staat. Bedankt lieve Sjef!

    Zondagavond patatdag. We eten makkelijk na een rustig dagje. En duiken allemaal vroeg onder de wol. Om ons klaar te maken voor een nieuwe week.

    Een week waarin ik naar een heel gaaf optreden ga, natuurlijk weer naar het ziekenhuis ga en verder heel erg veel zal gaan werken, ik heb maar liefst 4 volledige werkdagen deze week, dus die ga ik heel goed benutten om vooruit te werken.

    Hoe was jullie week?

    Lees ook: Weekoverzicht #162

    ]]>

  • Weekoverzicht #160

    Week 44 alweer. Wat was het een drukke week. Ik ging naar een première van een nieuwe Nederlandse film, had op woensdag 4 verschillende afspraken en beide jongens werden ziek. 

    Maandag

    De week wordt weer afgetrapt met een nieuw verhaal in de maagverkleining van. Deze keer het verhaal van Dees.

    Bij de Jumbo kun je nu voor spelbord zegels sparen, ik kreeg er een heleboel in mijn handen gedrukt door een meneer bij de kassa, dus peilde bij de familie even welke spellen we moeten aanschaffen voor kerst dit jaar.

    Kleine vrolijke man.

    ’s Avonds vertrok ik na een paar happen eten met de auto naar Amsterdam, waar ik op een P+R met Nicole van Meisje Eigenwijsje had afgesproken. Samen zouden we verder reizen met de tram. Op naar Tuschinski voor de première van de film Oh Baby.

    De rode loper lag al uit en we waren nog maar net aangekomen en de cast liep er al overheen. Haii Gijs Naber en Hanna van Vliet!

    En dat is dan weer jammer als je geen perskaart hebt haha, nu stond er iemand voor bij de groepsfoto. Maar ach, het was wel heel leuk om te zien.

    Nicole en ik gingen aan de prosecco.

    Want daar was meer dan genoeg van..

    En even later voegden ook Linda van MamaLiefde en William Spaaij zich bij ons. Al stond die laatste meer achter ons haha.

    We zaten op het VIP balkon. Een perfecte plek en wat een ruimte heb je in deze stoelen.

    Nicole kwam even tussen ons in zitten voor een ussie, die we gauw deelden met #ohbabydefilm

    Want op die manier kwamen we even voorbij op het bioscoopscherm haha.

    De film was heel erg leuk! En na een première is het tijd voor bloemen, een enorm applaus, een woordje van Peter Heerschop en uiteindelijk ook een woordje van Thomas Acda, de maker van de film.

    Wat is Tuschinski een mooi pand!

    Hier nog een keer de poster van de film. De film draait vanaf morgen 9 november in de bioscoop en is echt de moeite waard!

    Na nog een hapje eten met Nicole en Linda, vertrokken we allemaal weer richting huis. Al met al lag ik om half 2 op bed.

    Dinsdag

    Goedemorgen! Luuk was naar de peuterspeelzaal en Maik en ik hadden pret aan tafel samen.

    Als we naar buiten gaan om Luuk op te halen, zie ik deze bos roze in het trappenhuis liggen. Daar was vast iemand niet blij mee haha.

    Luuk is erg moe, heeft ook twee drukke weken gehad, dus hij wil vooral op de bank liggen. Dat vond Sjef totaal niet erg.

    Uiteindelijk duiken we met zijn allen wat vermoeid de bank op met wat lekkers.

    Woensdag

    De drukke woensdag breekt weer aan, deze keer wat drukker dan anders. ’s Morgens vroeg ben ik bij een ouderbijeenkomst van de peuterspeelzaal om te horen wat er gaat veranderen nu de peuterspeelzalen in kinderdagverblijven veranderen (op papier). Ik kan niet echt zeggen dat het voordeliger en/of beter voor ons gaat worden. Dus we twijfelen of we Luuk de laatste maanden nog wel daar naartoe willen en kunnen laten gaan. Stof om over na te denken.

    Daarna rij ik gauw door naar Amsterdam voor wat afspraken in het ziekenhuis. Ik begin met een afspraak met de verpleegkundige, alles wat nog nodig is wordt besproken en hij gluurt gelijk of er al een operatiedatum bekend is. Daar kreeg ik het toch even benauwd van. Maar hij had nog geen datum voor me. Door naar de anesthesist dus. Daar was het te druk om nog een afspraak te kunnen krijgen die dag, dus probeer ik het volgende week weer. Ik ga nog even in de auto zitten, omdat ik daar nog wat spullen in moet leggen en ophalen en besluit daar rustig m’n broodje te eten. Er is genoeg te zien in de parkeergarage en zo kan ik mooi de tijd doden tot de groepssessie begint ’s middags.

    Groepssessie nummer 3, na deze middag zitten we op de helft van het voortraject. Het schiet op nu! ’s Avonds lig ik voor pampus op de bank, ik ben echt helemaal leeg na die groepssessie elke keer.

    Donderdag

    Luuk wordt wakker met vreemde vlekken om zijn mond en is nog steeds erg moe. Een belletje naar de huisarts maakt veel duidelijk, krentenbaard. Ik krijg een recept en bel de peuterspeelzaal en het kinderdagverblijf wat de status hier is. Zij zetten gelijk de protocollen in en Luuk wordt verzocht op vrijdag niet naar de speelzaal te komen. Jammer, maar begrijpelijk! Ons weekend is dus begonnen.

    De winactie met toffe schoenen van Wolky komen online. Je kunt nog meedoen tot eind deze maand.

    Het is, zoals wel vaker hier in de wijk, weer raak. Er werd een auto klemgereden door de politie en er vloog een aantal minuten heel laag een politie heli over. Ik ging gauw naar de apotheek om medicatie op te halen, maar de halve flat liep of stond buiten. Hehe, sensatiezoekers. Ik zelf ook hoor, maar moest nu toevallig écht de deur uit haha.

    Zalf voor de krentenbaard van Luuk. Hopelijk is hij er gauw vanaf!

    Ik moet vanwege een Vitamine D tekort een extreem hoge dosering innemen en word er even niet lekker van. Maar de eerste portie zit erin. Volgende maand de volgende, maar dan ben ik hopelijk al geopereerd. Het is vooral na de operatie belangrijk dat al mijn vitamines de juiste hoogte hebben, daarom moet ik hiervan nu al wat extra’s nemen.

    ’s Avonds komt dit leuke kerststalletje van hout binnen. Zo leuk! Binnenkort lees je er meer over.

    Late night snack onder het mom van we moeten de vriezer leegeten aangezien de frituurpan het huis uitgaat na mijn operatie. Oeps.

    Vrijdag

    Het vooruitwerken voor de blog wil nog niet echt vlotten. Er komen elke keer allerlei zaken tussendoor en dat zorgt voor onrust. Maar goed, we komen er wel uiteindelijk! Ik zou het fijn vinden na de operatie zeker een maand nauwelijks iets te hoeven doen. Hopelijk gaat dat lukken!

    Nog zo’n leuke winactie tijdens de winweek! Dit My Little Pony kasteel kun je winnen samen met een pony en draakje. Meedoen kan alleen vandaag nog!

    Luuk begint langzaam aan op te knappen, maar ineens wordt onze blondie ziek. Hoge koorts.

    Luuk speelt gezellig naast ons met zijn nieuwe Captain America.

    En Sjef vindt het totaal niet erg, die zieke kinderen. En is niet bij ons weg te slaan.

    Een ziek kind is niet fijn, maar dat hij dan zo weer even bij me komt liggen is toch wel fijn. Dat DUPLO poppetje hield hij de hele middag al dicht bij zich. Zo lief.

    Zaterdag

    Weer geen foto’s op zaterdag. Ik ben vooral heel hard aan het werk gegaan en heb tussendoor nog met de kinderen geknuffeld. Maar geen foto’s gemaakt dus!

    Zondag

    De oorzaak van de koorts werd al snel duidelijk dit weekend. Ook dit mannetje krijgt krentenbaard. Balen!

    Gelukkig kan hij er zelf wel om lachen.

    Baddertijd!

    Ik had ’s morgens een fotoshoot en toen is er ook een foto van mij gemaakt. Heb ik gelijk weer nieuwe profielfoto’s om te gebruiken!

    Lees ook: Weekoverzicht #161

    ]]>

  • Weekoverzicht #157

    Nu ik de weeknummers bijhoud voor de weekoverzichten, zie ik hoe snel we ineens naar het einde van het jaar denderen. Week 41 is alweer voorbij, nog maar 10 weken tot we oud en nieuw vieren. Wat vliegt de tijd! Maar voor het zo ver is, ga ik jullie natuurlijk nog laten zien wat we zoal gedaan hebben de afgelopen week. 

    Maandag

    K-k-k-k-koud! De verkoudheid krijgt me bijna omver. Bijna ja, want ik heb echt helemaal geen tijd om ziek te zijn!

    Sjef maakt gretig gebruik van het feit dat ik niet heel fit ben. En sloopt de boel. Waaronder Maik’s fles.

    In een appgroepje ging het over tattoo’s, dus ik dacht ik laat de mijne even zien. Maar Luuk wilde even kijken wat ik aan het doen was haha.

    ’s Avonds hoor ik ineens gegiechel uit Luuk’s slaapkamer komen, terwijl hij gewoon hoort te slapen. Blijkt Sjef bij hem gekropen te zijn, zucht.

    Dinsdag

    Ik kreeg een fijn telefoontje, met hilarische appgesprekken tot gevolg. Ja het gaat over de maagverkleining. En ja, daar ga ik jullie binnenkort meer over vertellen 😉

    Woensdag

    Woensdag vertrokken we naar Utrecht, om Maik bij mijn moeder te brengen. Over een ritje van 10 minuten deden we ineens 5 kwartier!

    Wat bleek? Ze waren bezig met werkzaamheden op het kruispunt na die rode lijn. Waardoor er in plaats van 5, maar 1 rijbaan open was. En de verkeersregelaars hadden niet veel zin om er een beetje tempo in te houden.

    Iets later dan gepland, kwamen we dus aan bij Kinepolis Jaarbeurs Utrecht. Op naar My Little Pony!

    Eerst nog wat glitters op zijn wang.

    En een mooie haarband scoren…

    En zoals het een echte ster betaamd, hoor je natuurlijk ook nog even geflitst te worden door de paparazzi.

    En na wat popcorn en wat drinken gescoord te hebben, kunnen we dan echt de film gaan bekijken!

    ’s Avonds ga ik nog naar de voorstelling van de Vier Jaargetijden.

    Donderdag

    De kinderen zijn dinsdagmiddag en donderdagmiddag een paar uurtjes wezen wennen op het kinderdagverblijf. Ik vind dat best een dingetje, maar het ging best goed. Maik is daarna alleen wat verdrietig en moe. Luuk troost hem. Dat is echt een uniek moment, want meestal vindt hij Maik niet heel erg leuk.

    Vrijdag

    En vrijdagochtend is het peuterspeelzaalochtend. Luuk heeft een nieuwe leidster en kijkt weer even de kat uit de boom. Nieuwe leidsters zijn toch altijd een beetje spannend.

    En op vrijdag de dertiende, zal ik maar niet onder deze ladder door lopen…

    Luieren met Sjef achter me. Wat een gezelligheid!

    Niet veel later gaat hij weer etterbakken samen met Maik. Deze twee samen.. Echt. Ik kan gewoon niet uitleggen hoeveel kattenkwaad ze uithalen, maar het is ook wel weer hilarisch om te zien!

    ’s Avonds proosten we met de app-matties, want lieve Miriam is bevallen van haar mooie meisje!

    Zaterdag

    Zaterdagochtend is het tijd voor alweer de laatste les van de puppycursus. En Sjef deed het perfect. Hij liep het parcours 3 keer goed door. En kreeg helemaal wallen van vermoeidheid haha! Wegens omstandigheden gaan we de vervolgcursus volgend jaar pas doen. Wel jammer, want ik geniet enorm van ons zaterdagochtend momentje samen in het bos!

    En kijk, hij kreeg zelfs een certificaat!

    Plakdreumes. Sinds hij naar het kinderdagverblijf gaat beseft hij zich ineens dat mama ook wel eens weggaat en dus plakt hij continue aan me. Dat is wel even wennen, want zo’n mama’s kindje is hij eigenlijk niet. Hopelijk duurt deze fase dus niet te lang haha.

    Zondag

    Zitten ze weer hoor, jut en jul!

    Maar ook bij Luuk gaat Sjef steeds vaker liggen. Zeker als Luuk rustig tv aan het kijken is en de zon op de bank schijnt.

    Zondagmiddag vieren we de verjaardag van mijn moeder. En Luuk speelt wat met de selfiestand van mijn telefoon.

    Boos kijken als je tante dat vraagt, is erg grappig.

    Een mislukte selfie, maar ook die mogen er zijn! 😉

    Deze week is het een drukke week met allerlei ziekenhuisbezoeken, het is herfstvakantie, maar veel zullen we Luuk niet zien, want hij gaat een aantal dagen naar zijn opa en oma en tante. En ook Maik gaat voor het eerst logeren. Spannend!

    Lees ook: Weekoverzicht #158

    ]]>

  • Weekoverzicht #156

    Het was de week waarvan ik wist dat ie ging komen. Ja, echt! Een week waar ik al heel lang naar uit keek. Want deze week vond mijn allerlaatste afspraak met de diëtiste plaats. Mijn voor-voortraject voor de maagverkleining is klaar en dat vierde ik tijdens het optreden van Machine Gun Kelly waar ik met mijn stiefliefzus en haar vriend naartoe ging. En omdat het daar zo leuk is, gingen we gewoon vrijdagavond nog een keer! Je ziet het allemaal in het weekoverzicht van week 40. 

    Maandag

    Maik begint de week met een aflevering Mike de ridder. Het is zo grappig dat hij steeds meer interesse krijgt in de tv. Als de Teletubbies voorbij komen, maakt hij een kruip-sprint naar de televisie en staat dan van pret te wiebelen haha.

    Ik zei al eens eerder dat Maik en Sjef partners in crime zijn he. Maik kruipt dus af en toe ook even bij Sjef de bench in. Wat een lol hebben ze dan. Sjef vindt dat echt prachtig.

    Zo’n verjaardagsfeestje in het weekend, resulteert trouwens wel in een chagrijnige baby. Euh, dreumes! Dacht ik tenminste. Uiteindelijk bleek dat hij gewoon ziek werd, de arme schat.

    Gelukkig was er genoeg tijd om te knuffelen met Luuk en Sjef.

    En wat een verschil kan een jaar tijd maken. Mijn hart brak bij het zien van deze foto. Wat voelde ik me op dat moment verscheurd, maar wat is het fijn dat het nu zo goed met hem gaat.

    Knuffelen, knuffelen, knuffelen. Snot, hoesten, vochtige oogjes. Ja, dit mannetje heeft een nare verkoudheid te pakken.

    Joost stuurde een foto van de plek waar hij op dat moment was, onderweg naar huis. Dus ik stuurde een foto terug dat ik hem al bij de deur stond.

    Dinsdag

    Nog zo’n foto van een jaar geleden. We kwamen thuis na een goede week in het ziekenhuis. Een dierbare foto! Ik was van plan nog net zo’n foto te maken van hoe het nu is, maar uiteindelijk ben ik dat vergeten. Misschien doen we het alsnog, als ik eraan denk tenminste.

    Luuk is naar de peuterspeelzaal gebracht en Maik en ik maken een ussie in de lift. Hij vindt de spiegel echt geweldig en kletst enorm tegen zichzelf als we in de lift staan. Zo schattig.

    Luuk kwam verkouden terug van de peuterspeelzaal. Oh nee he. Allemaal een beetje ziekig. Behalve ik. Dus dat duurt vast niet lang meer…

    Joost hing onze nieuwe lamp even op. Daar hebben jullie vorige week alles al over kunnen lezen.

    Moe is zelfs moe. Het is een hardnekkig virus…

    Sjef kan ineens zelf op de bank springen, dus nu vinden we hem steeds opgerold op een kussen in diepe slaap ’s avonds.

    Woensdag

    Er wordt druk gezocht naar Anne Faber en vanuit de keuken zien we steeds een helikopter over vliegen. Huis ter Heide ligt hier heel dichtbij. Ik vind het een naar idee dat er zo dichtbij een jonge vrouw vermist is. Het houdt me best wel bezig.

    Gelukkig zorgen de kinderen ook voor afleiding. Het uitzoeken van speelgoed voor op je verlanglijstje is immers een hele serieuze aangelegenheid.

    Nog meer gedachtes verzetten dan maar, ik besluit eindelijk eens aan de slag te gaan met een Spiderman canvas voor Luuk.

    Bijna klaar! Zodra ik de dikke zwarte lijnen geschilderd had, herkende Luuk ineens de vormen en keek hij me bewonderend aan. Zo grappig. Ik zal binnenkort in een uitgebreid artikel laten zien hoe het eindresultaat is geworden.

    Eerst knuffel ik weer wat af met dit ventje.

    En Luuk voelt zich ook niet zo lekker, dus kijkt veel tv vandaag. Het is een rustige dag zo.

    ’s Avonds krijg ik post van Difrax. Je vindt deze leuke boeken in de Difrax webshop.

    Donderdag

    Onze zeer drukke dag start met een controle bezoek aan de tandarts. We hebben geen van allen gaatjes. Wat fijn! Ik heb al in geen jaren te horen gehad dat ik geen gaatjes heb, dus ik was erg opgelucht. Na de tandarts, rijden we snel naar een kinderdagverblijf waar we een rondleiding hebben. En daarna maak ik haast om op tijd bij de diëtiste te zijn. Mijn allerlaatste afspraak!

    De diëtiste was tevreden en stuurde een positief verslag naar de obesitas kliniek. Deze hindernis is genomen, op naar het eindoordeel. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt tot ik hoor of ik echt geopereerd ga worden.

    Eind van de middag bak ik een aantal eitjes om bolletjes te beleggen.

    En bepakt met bolletjes ei, vertrek ik samen met mijn liefzus en haar vriend naar Tilburg. In de 013 gaan we naar een optreden van Machine Gun Kelly. Ik ken hem niet echt, maar heb hem op Pinkpop gezien. En Melanie is erg fan van hem. Haar alleen laten gaan, doen we niet, dus gingen we gezellig met 3 man sterk.

    In Tilburg kwamen we de kroeg van m’n andere liefzus nog tegen 😉

    En toen begon het. Dit was even schakelen. Ik hou wel van een rockconert. Ik hou wel van hardstyle en hardcorefeesten, maar Machine Gun Kelly is echt een mix van hiphop en rock. En dat zorgt voor, ehm, aparte bezoekers. Het was even wennen, maar zodra de gitaren klonken, begon iedereen te springen en was het een kwestie van gewoon maar meedoen.

    En… Ik vond het leuk! Voor het eerst luisterde ik naar zijn teksten en die bevielen me wel.

    Even een ussie tussen de hiphoppersss

    En op Pinkpop was ik erggg onder de indruk van de kunsten van de drummer van de band. JP Cappelletti, ook wel Rook genoemd is echt een meesterdrummer. Ik hou van muzikanten die vol overgave muziek maken en dat doet hij. Toen ik bijna tegen hem aanliep bij de merchandise in de hal, vroeg ik dan ook of hij op de foto wilde. “Yes, but you have to walk with me..”. Ehm oke. Nou ja dat deed ik en al rennende door de gang maakten we foto’s haha. Fangirl hier!

    Maar ja, Melanie is wel echt een enorme fan van frontman Kells himself. Dus toen we hun tourbus zagen staan, bleven we wachten. Tussen de mega fans, die half Europa door reizen met de band. Na 1,5 uur (i kid you not!) kwam Kells zo stoned als een kanarie naar buiten en na wat roepen kwam hij de fans nog even een handtekening geven. Daar hebben we dan op staan wachten. Nou goed, Mel was dolgelukkig, dus waren wij dat ook. Dat we vervolgens pas tegen 2 uur thuis waren, vergeten we maar even.

    Uitzicht foto vanuit de parkeergarage. En op weg naar de auto waren Mel en ik er al over uit dat we de avond daarna gewoon nog een optreden zouden pakken. Alleen deze keer in Groningen. Mits Joost het goed zou vinden natuurlijk, aangezien die 2 avonden de avondspits alleen zou moeten doen met de kinderen.

    Vrijdag

    Sliep ik eindelijk rond 2 uur, werd Maik wakker om 4 uur. Snotverkouden, heel erg hoesten. De arme schat. Luuk moest gewoon naar de peuterspeelzaal en ik probeerde op 2 uur slaap de boel zo goed mogelijk voor elkaar te boksen. Dat lukte. En Joost vond een tweede concertavondje prima.

    Dus reden Melanie en ik in de stortregen he-le-maal naar Groningen. Ruim 2 uur later waren we er. Deze keer gingen we aan de andere kant van het podium staan, zodat ik Rookie deze keer echt in actie kon zien achter het drumstel. De band was deze avond nog beter dan donderdagavond. Ze waren dronken, dus tja. Haha.

    De mensen om ons heen waren ook wat anders. Ineens belandden we midden in een moshpit. Echt, wie bedenkt dat, bij een hiphop concert. Maar goed, we kwamen er zonder kleerscheuren vanaf en gelukkig begeleidde de band de tweede grotere moshpit, in het midden van de zaal, waardoor wij stiekem een stuk dichterbij het podium konden sneaken. Hallo uitzicht! En ja Mr. Machine Gun Kelly staat daar zonder shirt ja. Dat doet ie altijd. En hoewel ik de eerste keer schrok van zijn lelijke tattoo’s, kan ik je vertellen dat het went, bij de derde keer. “See you next year!” zei hij aan het eind. En jawel, ik denk dat dat zeker gaat gebeuren. Maar hopelijk ben ik dan qua gewicht ongeveer de helft van mezelf, zodat ik het springen een stuk beter volhou.

    Zaterdag

    Ik heb maar 1 avond van de 2 gedronken. En aangezien ik vrijdag de bob was, sloeg de kater die ik had, nergens op. Die kwam niet van de alcohol. Ouderdom denk ik. Want jemig, ik hou 2 concertavonden achter elkaar echt niet meer vol hoor. Ik heb de halve dag op bed liggen luieren en heb ook nog hard proberen te werken. Wat niet echt lukte trouwens.

    Zondag

    Luuk begon de ochtend met een aflevering Nederland in Beweging. Hij wilde dat echt zelf kijken. Ongelooflijk, wie wil dat nou op zondagochtend?

    Sjef!

    Hij krijgt nog wel eens speelgoed te pakken. Maar om dan gelijk Luuk’s dino zo bruut te onthouden, is wellicht wat overdreven.

    Ondertussen werd ik dus ziek. Tja, twee van die avondjes en zieke kinderen en een zieke man in huis, zorgen ervoor dat die bacillen mij ook omver krijgen. Ik heb het vreselijk koud, dus zit heel gangster-achtig, de hele dag met een capuchon op mijn hoofd. Lekker warm. Sjef vindt het ook wel gezellig.

    Maik kreeg deze gitaar voor zijn verjaardag en dat is echt een wereldcadeau geweest. Hij vindt het geweldig en is het liefst de hele dag door op de knoppen aan het drukken. Gelukkig kan het geluid hard en zacht gezet worden. En soms kan het zelfs uit. Heel fijn!

    Voor komende week staan de eerste kinderdagverblijf middagen gepland voor de jongens. En ik ben heel benieuwd hoe ze dat vinden.. Het loslaten van Maik is begonnen. En brrr, wat zie ik er tegenop!

    Lees ook: Weekoverzicht #157

    ]]>

  • Living Arrows 40/52: Samen naar de tandarts

    Sinds ik een jaar geleden mijn angst heb overwonnen en weer naar de tandarts ga, heb ik er al 6 afspraken op zitten. Achterstallig onderhoud zullen we het maar noemen. Maar nu alles weer in orde is, is het ook belangrijk dit bij te houden. En ga ik dus gezellig mee naar de familie afspraken. Afgelopen week gingen we samen naar de tandarts. Een plek waar de jongens gelukkig helemaal geen angst kennen.

    Een jaar geleden ging Luuk voor het laatst naar de tandarts. Hij was op dat moment 2,5 jaar en ging al keurig met zijn mond open liggen. De tandarts vond het er op zich prima uit zien, maar hij moest wel echt van zijn speen af, want het was goed aan de vorm van zijn gebit te zien dat hij die speen toch wel erg fijn vond. Het doorzetten duurde even, maar sinds de kerstvakantie is Luuk toch echt volledig van de speen af.

    Wij zagen al verschil in zijn gebit. Maar waren toch benieuwd of de tandarts dit ook zou zien. We kregen nu te horen dat er helemaal niet meer te zien is dat hij ooit een speen gebruikt heeft. Fijn! Ook was er goed gepoetst en zag het er allemaal goed uit. Heel fijn! Maik is nog te jong om op de tandarts stoel te liggen, maar ging wel mee naar binnen en keek vol interesse mee. Hopelijk gaat hij daardoor wennen aan wat er gebeurd daar en over een jaar zelf ook zijn tanden alvast laten tellen. Hoe eerder hoe beter, ik wil echt voorkomen dat de jongens mijn angst overnemen. En ik ga zelf ook rustiger naar de afspraken als zij erbij zijn haha.


    Dit is foto 40 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!

    Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!

    ]]>

  • Weekoverzicht #155

    Wat moest ik bijkomen vorige week van ons persreisje naar Parijs. Ik had daar van te voren niet helemaal bij stil gestaan. Maar lang stilzitten kon niet, de voorbereidingen voor Maik’s verjaardag moesten gebeuren. Maik werd afgelopen zaterdag namelijk alweer 1 jaar. En ik ging zelf de taarten maken. Kijk je mee naar onze week 39?

    Maandag

    Wat waren we moe na een hele korte nacht. We waren ’s nachts om 1 uur thuis, na ons weekend Parijs. Voor we sliepen was het al zeker 2 uur. En om een uur of 8 werden de jongens alweer wakker. Ik had het gevoel amper geslapen te hebben. En had behoorlijk last van mijn lijf van het vele autorijden.

    Luuk wilde, hoe moe hij ook was, toch nog even voor oma poseren in zijn nieuwe Primark jas.

    Hey Bert! Je haar is weg!

    Niet veel later hoorde ik Sjef het haar van Bert uittuffen. Zucht. Leuk joh, een pup 😉

    Sjeffie had een aanvaring met de hond van mijn aanplakzussie, waar hij dat weekend had gelogeerd. Hij was gebeten en had daardoor last van zijn oog. Dat is niet zo fijn thuiskomen. Maar gelukkig zag het er erger uit dan het was.

    Even lekker op bed liggen met een bijna dreumes. Ja ja, dat is niet rustig kan ik je vertellen.

    We oefenden gelijk even met naar de tandarts gaan.

    En zodra Joost thuis was, kon ik eindelijk echt even gaan slapen. Samen met mijn kleine grote vriend.

    Ahhhhh lieffie!

    Dinsdag

    Gezellig man, peuterspeelzaalochtend na een druk weekend!

    Maik en ik deden gauw wat boodschappen.

    En Maik genoot van 1 van zijn laatste middagflessen.

    ’s Avonds aten we Kip Siam. Heerlijk!

    Woensdag

    De partners in crime waren samen weer rottigheid aan het uithalen.

    Ondertussen probeerde ik mijn vlog van ons weekendje Parijs te bewerken.

    Donderdag

    Sjef mocht voor een inenting mee naar de dierenarts. En zijn oog werd gelijk nog eens nagekeken. Niks mee aan de hand, dus lekker met rust laten. Sjef was moe na het dierenarts bezoekje en sliep direct in de auto.

    Vrijdag

    Nadat Luuk bij de peuterspeelzaal was geweest, ging ik samen met mijn moeder aan de slag om de taarten klaar te krijgen voor zaterdag. We bakten een appeltaart.

    En ik ging aan de slag met een laagjes kwarktaart. Echt regenboog was het niet, daarvoor klopten de kleuren niet. Maar alleen de onderste en de bovenste laag waren blauw. Zo leuk!

    Sjef sliep lekker in de zon.

    Terwijl Luuk en oma wat knuffelden.

    Dit mandje kocht ik voor een paar euro bij de Action. Sjef vindt het een heerlijk mandje! Wat een verschil zeg, zo’n klein hondje, vergeleken met een grote Rottweiler. Als we daar een kussen voor nodig hadden, waren we zo tientallen euro’s kwijt. Hier kan nog eens een ongelukje mee gebeuren 😉

    Behoorlijk spontaan besloot ik samen met Luuk naar de kapper te gaan. Dit is de before foto.

    En kijk dit knappe koppie nou, na zijn knipbeurt!

    En hier de after foto.

    Ja er is heel veel haar af bij mij. Maar ik vind dit zo lekker he! Stiekem hou ik veel meer van kort haar, dan van lang haar.

    Na het eten versierden Joost en ik de woonkamer.

    En pakte ik de taarten in om in de koelkast goed te blijven.

    Zaterdag

    Hieperdepiep, hoera! Maik is 1 jaar!

    En wat zijn we enthousiast!

    Tante Marije was natuurlijk ook aanwezig om Maik’s verjaardag te vieren. 

    Maik genoot volop van alle aandacht. En bleef ondanks dat hij best moe was, ontzettend vrolijk. Hij stapte vrolijk de kamer door. Van oma naar oma. En ging bij alle visite wel even langs om aandacht te vragen.

    En die taart, was op zich wel lekker. Maar hij heeft niet enorm aangevallen.

    Zondag

    The day after. Maik ontdekt zijn nieuwe speelgoed.

    Papa en mama houden zich bezig met het omgooien van de woonkamer. In plaats van het tv meubel, staat de bank weer tegen deze muur. Much better!

    Argggg scherpe puppynagels!

    Een echte zondag. Gamen, bankhangen, knuffelen en verder helemaal niks.

    Oh ja, we aten wel de laatste restjes van deze heerlijke taart op. Kijk nou hoe goed de laagjes taart gelukt is! Binnenkort vind je op de blog uitleg hoe je dit zelf maakt.

    Oefenen met water drinken. Een gewone beker wil hij niet, een rietjesbeker ook niet lijkt het, maar een tuitbeker is het toch ook niet helemaal. Maar nu hij zijn middagfles steeds vaker laat staan, moet hij toch echt meer gaan drinken. Gelukkig accepteert hij uiteindelijk toch een rietjesbeker!

    Luuk speelt een lego spelletje op de Playstation. En is helemaal trots.

    Uiteindelijk gaat hij maar op een stoel voor de tv zitten, dan loopt er niemand voor hem langs haha.

    Lees ook: Weekoverzicht #156

    ]]>

  • Weekoverzicht #154

    Wat een weer was het afgelopen week, ik waaide bijna uit mijn jas. En de jongens ook trouwens, toen we ons door de storm richting de huisarts waagden. Gelukkig is het weer nu een stuk beter. Ondanks het weer deden we toch allerlei dingen. Ik ging een middagje naar Rotterdam voor een afspraak, Luuk speelde fijn op de peuterspeelzaal, ik ging naar Arnhem voor de nieuwe C&A en Luuk logeerde gezellig bij zijn tante. Kijk je mee naar onze week 37?

    Maandag

    De week begint met het eerste artikel van een nieuwe rubriek. ‘De maagverkleining van’. Als eerste komt het verhaal van Marijke online en de bezoekersaantallen gaan sky high. Voor en na foto’s doen het blijkbaar goed haha. Snap ik wel, want ik vind dat zelf ook leuk om te zien!

    Samen televisie kijken.

    Aan het eind van de ochtend breng ik de jongens naar oma. En pak ik zelf de bus naar Utrecht, om met de trein verder naar Rotterdam te reizen.

    Ik werd uitgenodigd door Robeco om langs te komen voor uitleg over wat beleggen inhoudt. Het was een interessante middag!

    Als eerste was er een presentatie over wat beleggen is, hoe het werkt en wat de voor- en nadelen zijn.

    Vervolgens gingen we aan de slag met dit canvasdoek. Wat dit precies betekent, vertel ik je binnenkort!

    Nog nooit gezien, regenwater in het toilet, maar het klinkt erg goed!

    Op weg terug naar huis bleek er ineens stroomstoring te zijn bij Rotterdam Centraal, waardoor er geen treinen richting Utrecht vertrokken. Samen met een paar andere bloggers, stapte ik in een taxi die ons naar Gouda bracht, om vanaf daar verder te reizen.

    Home sweet home, bij deze kleine druif. Hij besloot een stuk krabpaal in de bench te leggen. Zucht.

    En kijk nou wat we cadeau kregen! Het geboortekaartje van Maik op een canvasdoek gemaakt.

    Maik wilde niet slapen ’s avonds. Uiteindelijk na veel geduld en veel geknuffel, viel hij rond 21:30 uur toch in slaap gelukkig.

    Dinsdag

    Haha, hij is nu al verpest met de tv. Kijk hem staan op zijn tenen!

    En deze meneer krijgt praatjes. De hele dag door brabbelt hij. Zo gezellig!

    Tijd om naar bed te gaan, in zijn nieuwe pyjama.

    Woensdag

    Ik ging na een sparsessie met een blogcollega, maar aan de gang met het maken van mooie Pinterest afbeeldingen.

    Deze jongens zitten elkaar zo in de weg momenteel. Maik wil met Luuk’s speelgoed spelen, maar dat mag niet. En dat gaat zo de hele dag door. We doen inmiddels pogingen aan betere 1 op 1 aandacht en dat lijkt wel te werken gelukkig.

    Die Iron Man is echt ontzettend lenig.

    Altijd maar in de weer met de speelgoedkasten. Ik kan maar geen goed systeem vinden om het speelgoed op te ruimen. Nu heb ik uit onze rommelkamer deze Expedit / Kallax kast gehaald. En we proberen uit of dit wel gaat werken.

    Donderdag

    Kleine lieve poppenvader.

    Ik ging naar de vernieuwde C&A in Arnhem en al deze lieve bloggende dames waren er ook. Het was ontzettend gezellig!

    En ehm, tja. Marije en ik konden natuurlijk weer niet normaal doen. Maar charmant is anders. Vooral aangezien ik met m’n ogen dicht op de foto sta. Vreselijk hahaha.

    Vrijdag

    Sinds wanneer is deze man zo groot geworden? Kijk hem wijs staan dan, in z’n nieuwe shirtje van de C&A. En hij kijkt ook zo lekker trots.

    Deze toffe laarzen kwamen binnen. We kregen ze van Sourcy. Voor Luuk en Maik allebei een paar. Vanaf komende maand kun je zelf ook sparen voor deze toffe laarzen.

    Luuk kreeg wat uitgeprinte foto’s mee van de week daarvoor. Samen met zijn twee vriendjes van de peuterspeelzaal op de foto. 1 van de twee was afgelopen week helaas voor het laatst, want hij is 4 geworden. Dat vond Luuk erg jammer, maar gelukkig heeft hij zijn andere vriendje nog haha.

    Zaterdag

    Jut en jul dit hoor. Dit zijn echt partners in crime. Zijn samen altijd rottigheid aan het uithalen. Luuk is vandaag een nachtje logeren bij zijn tante. Dus dan valt het nog meer op dat deze twee samen aan het klieren zijn.

    Zondag

    Logeren bij je tante, betekent leuke dingen doen. Dus Luuk ging met zijn tante naar het strand. Waar hij dode krabben vond en een boel schelpen. Die natuurlijk allemaal mee naar huis kwamen.

    Luuk geniet zo van het spelen op het strand. Het is jammer dat we niet wat dichterbij de kust wonen, dan zouden we er vaker naartoe kunnen.
    De rest van de zondag doen we rustig aan. Ik werk wat, Joost en Maik rommelen wat, Sjef rust uit en ’s avonds eten we met zijn vieren en gaan we moe maar voldaan allemaal slapen na een fijn weekend.

    Voor komende week staat er een hoop op de planning. Luuk logeert twee nachten bij zijn opa en oma, hij gaat naar de peuterspeelzaal, ik heb puppycursus, een bloggersevent en vrijdag vertrekken we met zijn viertjes heerlijk voor een paar dagen naar Frankrijk. Dat zien jullie uiteraard in het volgende weekoverzicht nog wel voorbij komen!

    Lees ook: Weekoverzicht #155

    ]]>

  • Weekoverzicht #153

    Het was een vrij chaotische week, met een dagje in het ziekenhuis voor allerlei onderzoeken, een ritje naar de dierenarts met Sjef, veel regen, lekker eten en nog een heel leuk blogger event in Amsterdam, in het pakjes centrum van de pieten. He, nu al? In september? Ja zeker! Lees snel mee, dan zie je vanzelf wat we daar gingen doen. 

    Maandag

    Ik begon de week met een heel uitgebreid onderzoek in het UMC Utrecht. Mijn vaten, bloed, urine en bloeddruk werden onderzocht vanwege de Pre-eclampsie en HELLP tijdens de zwangerschap(pen). De hele ochtend bracht ik in het ziekenhuis door. Met dank aan het zeer lange wachten in het laboratorium om bloed te prikken. Maar goed. Het is achter de rug. Tijd om bij te komen.

    Of nou ja, bijkomen… Ik ging aan het werk toen ik thuis was en aan het eind van de middag was Sjef aan de beurt om onderzocht te worden. Zijn eerste bezoekje aan onze eigen dierenarts. Hij kreeg een inenting en werd natuurlijk even nagekeken. Hij vond het er wel leuk.

    No pictures please! Even lekker de laatste fles van de dag drinken en dan slapen.

    Zodra Maik slaapt, ga ik nog even het bos in met Sjef. Dat kan nog net na het eten, maar dat duurt niet lang meer, want het begint vroeg donker te worden.

    Ik schreef over de mentale tegenslagen die ik heb tijdens het traject voor de maagverkleining.

    Dinsdag

    Als je ’s nachts aan het spoken bent, is het moeilijk om wakker te blijven in de kinderwagen. Met een koekje in zijn hand, viel hij in slaap. Gelukkig kon ik hem eenmaal thuis zo overleggen in zijn bed. Luuk was op de peuterspeelzaal, dus ik kon aan het werk.

    Gelukkig werd Maik een stuk vrolijker wakker. En kijk die kleine boef op rechts. Hij heeft speelgoed ingepikt. Daar hebben we momenteel echt een dagtaak aan.

    Luuk kan er gelukkig wel om lachen, terwijl hij een filmpje kijkt.

    Opa en oma koekkoek hebben schoenen meegenomen vanuit Frankrijk. Maat 28. Slik, ik dacht dat ze nog te groot zouden zijn, maar eigenlijk passen ze al prima. Luuk leeft op grote voet!

    En hij is zo trots op zijn nieuwe schoenen.

    Woensdag

    Om 06:50 uur ging de deurbel, het tuincentrum stond voor de deur. Binnenkort lees je meer over de planten waarmee ons huis ineens volstond.

    Het staat wel leuk hoor, weer een keer echte planten, in plaats van die nepperds.

    Ook Maik vindt de planten erg interessant.

    Slaap, Maikie slaap.

    Deze speelgoedkist kocht ik onlangs voor een leuke prijs bij de kringloopwinkel, maar het is echt een doorn in mijn oog. Ik word gek van het speelgoed. In mijn hoofd begon ik wat te schuiven met kasten. Komend weekend gaan we de boel maar even om zetten om te zien of we speelgoed op een betere manier kunnen opbergen.

    Even op een lelijke manier het kastdeurtje dichtgeplakt, want Maik trekt echt alles open momenteel. En deze deurtjes gaan scheef open. Dat hoort bij dit meubel, maar daardoor is kastdeurbeveiliging eigenlijk niet mogelijk. Zo irritant!

    Well hello nieuwe vriend! Ook hierover lezen jullie binnenkort meer!

    Over twee en halve week vieren we Maik’s eerste verjaardag. En dit shirtje bestelde ik voor hem.

    Als ik straks de maagverkleining gehad heb, moet ik veel pillen slikken. Vitaminepillen, maagbeschermers en eventueel pijnstilling. Dus ik besloot via Ali Express een medicijndoosje te kopen. Het duurde even, maar hij kwam toch echt binnen. Best een handig ding!

    Dat verstoppen onder iets tijdens het drinken is echt nieuw voor Maik.

    Donderdag

    ’s Avonds of ’s morgens, het maakt allemaal niet uit, hij verstopt zich.

    ’s Morgens hadden we een kennismaking op de nieuwe basisschool voor Luuk. En de rest van de middag heb ik gewerkt, terwijl Joost bij de kinderen was. Ik maakte aan het eind van de dag een lekkere prei-spek quiche. Ik ben echt dol op quiche’s en we eten iedere week een quiche met een andere vulling. Ik heb er nog geen een kunnen ontdekken die niet smaakt. Deze was ook heerlijk!

    Vrijdag

    Volgende week mogen we een paar daagjes naar Frankrijk voor de blog en terwijl ik allerlei dingen begon te regelen, bedacht ik me gelukkig ook nog dat Maik nog geen ID-kaart had. Dus we maakten pasfoto’s en gingen een ID-kaart aanvragen. Dat verbaasde koppie op de foto vind ik zo mooi. Hij mag niet lachend op de foto, dus het moest helaas deze worden. Gelukkig maak ik zelf genoeg lachende foto’s van hem.

    De poes liet zich aaien door Luuk. Dat gebeurt vrijwel nooit!

    Sjef werd er een beetje jaloers van.

    Kijk dit nou, onze drie kinderen. Want Sjef staat ook tegen een been van Joost aan. Hahaha, ik heb echt zo hard moeten lachen toen ik dit zag. Allemaal luisteren naar het verhaaltje.

    Nederland, where are you?

    Zaterdag

    Zaterdagochtend hadden we in de stromende regen puppycursus. Ik hou niet van regen, maar Sjef al helemaal niet. Hij weigerde normaal mee te lopen en wilde absoluut geen speelgoed of een stokje vasthouden om te leren los te laten bij het juiste commando. Pas toen het was afgelopen leek hij te accepteren dat hij toch al nat was en ging meedoen hahaha. Gelukkig doet hij het verder heel goed thuis, dus hopelijk is het komende zaterdag droog en laat hij het ook zien tijdens de cursus.

    En na de cursus is het tijd om te slapen. Want cursus is zo vermoeiend. Ik ga ondertussen hard aan het werk.


    Yes! Spinazie! Luuk’s favoriete eten.

    Zondag

    Voor vandaag werden we uitgenodigd in het pakjescentrum van Sinterklaas en de pieten. Sinterklaas zit zelf natuurlijk nog in Spanje, maar we mochten alle nieuwe speelgoedcollecties komen bekijken en uitproberen. En er waren ook twee lieve pietjes aanwezig.

    En je ziet het vaker voorbij komen, Luuk is dol op Spiderman. Hij heeft er nog nooit filmpjes van gezien, maar hij is echt fan. Heeft er een pop van en staat regelmatig een zogenaamd web uit zijn pols te schieten. Hij was dan ook door het dolle heen toen hij deze stelling zag. En terecht! Wat een tof Spiderman spul allemaal!

    Een web wing set is natuurlijk wel echt een musthave voor een kind dat dagelijks webben wegschiet. Maar door de kleine onderdelen is het nog niet heel handig vrees ik, met een pup en een kruipende baby in huis. Toch onthouden we het maar even voor over 2 jaar ofzo.

    Kijk dat koppie, helemaal onder de indruk van alle mooie spullen.

    Spiderman, auto’s en motoren, dat is waar Luuk’s wereld uit bestaat. Hij bleef maar terug lopen naar deze Captain America met z’n motor. Daar maakte mama dus maar gauw een foto van, zodat we het kunnen onthouden om aan Sinterklaas te vragen. Hij wilde zelf al aan de pieten vragen of hij het mee mocht nemen, de schat.

    Ook deze Transformers waren heel interessant vond Luuk. Ze moesten uit elkaar en weer in elkaar transformeren. De auto’s maken geluid, door er een blokje in te stoppen. Dat blokje werkt door het op te laten met een USB kabel, dus zonder batterijen! Wat is dat ideaal zeg. Het wordt tijd dat meer speelgoed wordt voorzien van zo’n soort blokje. Scheelt een hoop geld aan batterijen!

    Half oktober komt er een nieuwe My Little Pony film in de bioscoop en daarom is er nu al allerlei tof nieuw speelgoed van. Heerlijk al dat regenbooghaar dat je kunt kammen. En er zijn complete My Little Pony huizen te krijgen. Luuk vond het (als superhelden fan) niet heel interessant, maar wil gelukkig wel mee naar de film over een paar weken.

    Ohhhh nieuwe Fur Real Friends! Deze enorm knuffelige beestjes bewegen en je kunt ze op en top verzorgen. Luuk vond de tijger wel heel lief.

    En als je als Spiderman fan, geschminkt mag worden als Spiderman, zeg je daar natuurlijk geen nee tegen.

    Hij was alleen zo verlegen, door alle verschillende mensen die tegen hem gingen praten. Hij was ook wat onder de indruk van de Pieten en kreeg natuurlijk ook heel veel indrukken van de hoeveelheid speelgoed die hij zag, dus een lachje kon er niet echt vanaf.

    Nou vooruit, met ook nog wat rode haren, kon er toch nog een verlegen lachje vanaf.

    Luuk mocht ook nog even brullen voor een bruldiploma. Niet zo hard als dat hij thuis kan,maar hij tikte toch de 65 decibel aan en kreeg een bruldiploma.

    Ohhh van dit Monopoly Gamers spel gaat mijn Nintendo hart toch wel echt een beetje sneller kloppen hoor. Wat een gave uitvoering is dit. De straten zijn ook allemaal bekende plekken uit de Nintendo spellen. Echt een aanrader voor gamers dit. Kunnen ze ook eens gezellig met de familie aan tafel een spelletje spelen, haha!

    Luuk ging ook nog even vechten met een Jedi. Want er was ook allerlei tof Star Wars speelgoed te bekijken. En op de achtergrond zie je nieuwe Nerf spullen. Met een soort apparaatjes om auto’tjes weg te kunnen schieten om ze over een hindernisbaan heen te krijgen. Ook daar was Luuk niet weg te slaan trouwens.

    Na twee uurtjes heb ik een huilende Luuk weer mee naar huis genomen, helemaal op was hij. En terecht, er was zoveel tof nieuw speelgoed te bekijken en uit te proberen. Ik hoop binnenkort nog veel meer over de leukste spullen te kunnen vertellen. To be continued!

    Eenmaal thuis knuffel ik wat met Maik en geef hem niet veel later een flesje. Kijk die natte trui dan, hij kwijlt als een malle. Slaapt slecht, is verkouden, krijgt een tandje en zit denk ik ook nog eens middenin zijn 11 maanden sprongetje. Het zijn pittige dagen. Niet alleen voor ons, maar vooral voor hem. Het is lastig om te zien dat hij zo met zichzelf in de knoop zit.

    Slaap maar lekker kleine man.

    Ik ga ook nog even liggen. Ik heb wat last van mijn buik de laatste dagen en ben zo vreselijk moe van de gebroken nachten. Gelukkig hoef ik niet perse nog iets te doen die middag. En ’s avonds kruip ik lekker op de bank bij Penoza en Heel Holland Bakt. De week is weer voorbij!

    Deze week heb ik een afspraak in Rotterdam met een klant, ga ik naar de huisarts voor heel veel bloeduitslagen, ga ik naar een blogevent in Arnhem, heb ik weer puppycursus en Luuk gaat komend weekend logeren bij zijn tante, dus dan hopen we een hoop in huis te kunnen doen.

    Hebben jullie nog leuke plannen deze week?

    Lees ook: Weekoverzicht #154

    ]]>