mamakletst.nl

Category: baby

  • Luuk is 8 maanden

    We vieren weer een mini feestje. Luuk is 8 maanden oud en daarom is het tijd voor een nieuwe update en een maandfoto. Wat heeft Luuk de afgelopen maand veel geleerd. De maand stond in het teken van ‘eerste keren’ en een niet zo leuk sprongetje. In dit artikel vertel ik jullie alles over de ontwikkelingen en andere bijzonderheden van afgelopen maand. 

    Klik hier als je de video niet kunt bekijken.
    Klik hier om je op mijn kanaal te abonneren.

    Ontwikkelingen

    Zelfstandig zitten

    Een week of 3 geleden trof ik Luuk zittend aan in bed. Ik schrok me rot. Heb gelijk Joost geinstrueerd het bedje omlaag te zetten. Daarna bleef hij het doen. Meneer heeft de smaak te pakken! Inmiddels is hij er zo goed in dat hij continue van plek wisselt. Hij gaat ergens zitten, wil het toch vanaf de andere kant bekijken, dus gaat op handen en knieën zitten en draait zich ondertussen om aan de andere kant opnieuw te gaan zitten. Dit houdt hij zo een uur vol. Heerlijk om te zien!

    En doordat hij helemaal zelf kan zitten, zijn we voor het eerst gaan fietsen. Luuk vindt het heerlijk en heeft de grootste “verhalen” onderweg.

    Praten/kletsen

    Luuk krijgt steeds meer praatjes en verschillende klanken. Als wij tegen hem praten kijkt hij heel geconcentreerd naar hoe wij onze mond bewegen en hij doet het vervolgens na. Zo leuk om te zien. Natuurlijk probeer ik hem ‘mama’ te leren zeggen. De mondbeweging maakt hij al, nu het geluid nog!

    In de video kun je ook goed zien dat Luuk met zijn vuist in zijn mond gaat om zo geluidjes te maken. Dit doet hij bijna de hele dag. Vooral als we muziek op zetten. Net of hij mee wil zingen. Erg gezellig!

    Kruipen

    Luuk kruipt! Bij een kruipende baby maak je eigenlijk de voorstelling dat ze vliegensvlug op handen en knietjes de vloer over schuiven. Maar Luuk doet het natuurlijk nog langzamer. Hij komt heel makkelijk bij zijn speelgoed en voor je het weet is hij aan de andere kant van de kamer. Hij heeft alleen nog niet door dat hij ook achter me aan kan komen als ik bijvoorbeeld even naar de keuken loop.

    Nog even en het is echt gedaan met de rust. Hij heeft al door hoe hij kastjes open en dicht krijgt. Dus de kastbeveiligers liggen klaar om bevestigd te worden.

    Maten

    Luuk’s lengte en gewicht is nog onbekend. Komende dinsdag zijn we weer welkom bij het consultatiebureau om o.a. te meten en wegen. Ik ben ontzettend benieuwd naar hoe hij is gegroeid de afgelopen 2 maanden.

    Hij draagt net als vorige maand nog luiers maat 4. En daar zal hij voorlopig nog wel even inzitten. We gaan dus maar even flink luiers inslaan nu ze in de aanbieding zijn bij de Kruidvat.

    Maatje 68 in kleding is inmiddels uit zijn kast gehaald. Het is allemaal te klein. Hij is dus definitief over naar maatje 74. Sommige kledingstukken lubberen nog een beetje om hem heen. Maar Luuk is dan ook een slanke baby. Op de een of andere manier is de kleding zo gemaakt dat het beter om spekbaby’s heen valt. Bij Luuk zit het dus wat losser. Maar ach. Liever dat, dan dat het te strak zit en veel te lang is.

    Zijn haar is ook flink aan het groeien. Het wordt een stuk voller en we moeten het na een slaapje kammen om het er fatsoenlijk uit te laten zien. Nog even en het raakt in de klit haha!

    Eten & Drinken

    Luuk eet en drinkt alles wat we hem voorschotelen. Er is voor zover we weten niets wat hij niet lust.

    Zijn schema is ongeveer als volgt;

    7:00u Fles 210 met 7 scheppen opvolgmelk en 3 scheppen fijne granen pap
    10:00u Fruithapje
    12:30u Boterhammetje
    13:00u Fles 210 met 7 scheppen opvolgmelk
    17:30u Groentehap
    18:00u Fles 210 met 7 scheppen pyjamapapje

    Nu Luuk 8 maanden is kan hij wat grover gaan eten. En aangezien wij niet zo heel veel bijzonder dingen met kruiden eten die Luuk niet mag. Gaan we proberen hem zo veel mogelijk met de pot mee te laten eten. Lijkt me wel zo makkelijk.

    Het wordt wel even wennen met eten. Luuk is namelijk erg ongeduldig wat eten betreft. Hij wil een hap en wil direct de volgende hap erachteraan. Zelf tussendoor een hapje nemen is niet de bedoeling vindt onze kleine handenbinder.

    Komende week op het consultatiebureau ga ik maar eens overleggen wat we aan dat snelle eten kunnen doen. Hij is wel tevreden, maar doet na het eten net of hij nog veel meer wil. Dus ik ga het maar eens hebben over de hoeveelheden ook. Kijken of hij meer mag, of dat we hem rustiger kunnen laten eten. Ik ben ergens bang om hem teveel te geven en dat hij dan overgewicht ga krijgen. Maar goed, dat zal vast zo’n vaart niet lopen.

    Tandjes

    Inmiddels roep ik al 4 maanden dat ik denk dat Luuk’s tandje er ieder moment aan komt. Had hij vorige maand ook nog eens knalrode kapotte billen en voelden we weer een puntje, is er nog steeds geen tandje te ontdekken. Ik heb dus maar besloten verder geen voorspellingen meer te doen wat tandjes betreft. Ze komen vast vanzelf. Vroeg of laat.

    Het moederschap

    Wauw, wat zijn de afgelopen weken intensief geweest. We hadden te kampen met een vervelend sprongetje. Luuk werd vroeg wakker, werd tussendoor steeds wakker. En daarnaast is hij overdag veel gefrustreerd omdat hij zoveel wil, maar het nog niet lukt. Nu kan hij zitten en kruipen. Maar dat is niet genoeg. Nu wil hij staan. En ik weet zeker dat wanneer hij staat, hij steeds gefrustreerd is omdat hij wil lopen.

    Aan de ene kant hoop ik dat die volgende stappen nog even duren. Aan de andere kant kijk ik er ook naar uit als dat gefrustreerde gedrag voorbij is. Want dit is pittig. Erg pittig. Ik moet Luuk de hele dag entertainen. Werken mag hoor, terwijl hij naast me op zijn kleed zit te spelen. Maar ik moet wel elke minuut even oogcontact maken om hem tevreden te houden.

    Luuk begint ook een beetje eenkennig te worden, waardoor hij Joost soms wegduwt als hij verdrietig is. Dat is niet leuk voor Joost natuurlijk. Dus we proberen op de dagen dat Joost thuis is, veel papa momentjes in te calculeren. Dan kan ik af en toe ook even ademhalen. Ben ik wel aan toe.

    Maar bovenal is het nog steeds elke dag genieten. Ik kan steeds meer contact met Luuk maken. Ik krijg ook het idee dat hij steeds meer gaat begrijpen. Ik vertel hem ook alles wat ik doe. Als ik even wegloop naar de keuken om drinken te pakken, vertel ik dat ik zo terug ben en dat ik even drinken pak. Ga ik hem bijna de fles geven, dan bereid ik hem daar alvast op voor door het hem te vertellen. Dat lijkt te werken, want hij reageert er goed op. Wordt er rustiger van lijkt het. En beantwoord mijn verhaaltjes vaak met een hele brede grijns.

    En als je om half 6 ’s morgens je bed uit gehuild wordt en vervolgens geen oog meer dicht kan doen. Maakt zo’n brede lach eigenlijk stiekem heel veel goed. Bovenal is het moederschap dus nog steeds ontzettend genieten. We vinden langzaam steeds beter onze eigen weg en onze eigen ideeën en dat is voor ons alle drie erg fijn.

    Maandfoto

    8maanden

    Na deze foto nog maar 4 maandfoto’s te gaan en we hebben het eerste jaar compleet. Ik ga zo langzaam aan eens bedenken wat ik met alle maandfoto’s wil gaan doen. Het lijkt me erg leuk om ze op de een of andere manier op zijn verjaardag te laten zien. Hebben jullie nog ideeën?

    ]]>

  • Fietsen met je baby

    Fietsen heb ik altijd veel gedaan. Ik was 24 toen ik mijn rijbewijs haalde en voor die tijd was ik altijd aan het fietsen. Toen ik 12 kilometer verderop een baan vond op mijn 18e, kwam ik erachter dat het openbaar vervoer die kant op te wensen overliet. Dus stapte ik op de fiets. Dag in dag uit. Na een paar weken lubberde mijn broeken om mijn benen heen. Ik viel af, zonder iets aan mijn voeding te veranderen. Dat motiveerde lekker!

    Fietsen heb ik dus altijd graag gedaan. Weekboodschappen doen, deed ik op de fiets. Met 2 volle boodschappentassen aan mijn stuur, mijn fietstassen vol en een rugzak vol boodschappen reed ik naar huis. Met veel gezucht en gesteun van Joost. Want hij begreep niet dat ik zoveel spullen kon meenemen op de fiets, zonder te vallen. Tijdens de zwangerschap moest ik het fietsen opgeven. Maar dat gaf niet. Ik had immers mijn auto en mijn scooter. Ik kwam overal waar ik wilde komen en mijn fiets stond stof te happen in de schuur.

    De laatste tijd miste ik het. Ik keek ontzettend uit naar het moment dat Luuk zelfstandig kon zitten. Want dan mocht hij mee op de fiets! Fietsen met je baby leek me zo ontzettend leuk!  Ik ben van plan een goede moederfiets te kopen. Maar tot die tijd heb ik een fietsstoeltje (via Marktplaats) op mijn huidige fiets gedaan. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Luuk ging mee op de fiets. Naar de Gamma. 3,5 kilometer in totaal heen en terug. Prima te doen. Ik moest wel even wennen aan het fietsen met een baby aan mijn stuur. Maar Luuk vond het prachtig.

    fietsen01

    En wat was het prachtig weer afgelopen weekend. Zondag besloten we dus onverwachts bij mijn vader op visite te gaan. In totaal 14 kilometer fietsen. Misschien wat ver voor Luuk. Maar hij bleef kletsen en lachen op de fiets. Dus fietsten we door. Na wat spelen en lachen en een slaapje over te hebben geslagen fietsten we ook weer met een lachende Luuk terug naar huis aan het eind van de middag. We hebben de smaak te pakken! Ik had wel een houten kont, maar nam mezelf voor om te proberen iedere dag een stuk te fietsen.

    Gisteren gingen we ook weer fietsen. Ik heb mijn scooter verkocht en we moesten nog even het papierwerk in orde brengen, dus besloot ik op de fiets naar het dorp te gaan en gelijk wat boodschappen te doen. En als we dan toch al halverwege zijn, is het wel zo leuk om ook oma even met een bezoekje te verrassen.

    Fietsen02

    We gingen op pad. Klaar om weer ruim 15 kilometer te fietsen. Luuk vond het weer leuk. Maar merkte ook dat hij meer kan bewegen als hij in het fietsstoeltje zit. Dat was voor mij wel even wennen. De heenweg ging super. Tot we bijna bij mijn moeder waren. Ik voelde mijn achterband zacht worden en besloot de laatste 500 meter te lopen met de fiets aan mijn hand. Mijn band bleek lek.

    Gelukkig vond de buurman van mijn moeder het niet erg om mijn band even gauw te plakken. Na een uurtje of twee besloot ik dus weer terug naar huis te fietsen met Luuk. Hij had weer een slaapje overgeslagen en was helemaal niet meer in zijn hum. Dus begon de eerste kilometer flink te huilen en te jengelen. Maar ineens viel hij in slaap.

    Fietsen03

    Hij zakte steeds dieper in slaap en lag uiteindelijk met zijn hoofd op mijn arm. Ik vond het wel prima. We waren halverwege en ik verbaasde me over het feit dat het fietsen me zo makkelijk af ging. Terwijl ik ruim een jaar niet had gefietst. Blijkbaar verleer je ook het langere afstand fietsen niet. We reden ons dorp in en ik voelde weer mijn achterband zacht worden. Ik stapte af en zag dat mijn band al vrijwel gelijk leeg was. De laatste 1,5 kilometer kon ik dus lopen. Weer met mijn fiets aan de hand. En deze keer ook nog een slapende baby op mijn arm.

    Fietsen04

    Fietsen05

    Het zag er absoluut niet comfortabel uit, maar ik wilde hem ook niet wakker maken. Met spierpijn in mijn arm kwam ik thuis aan. Nadat ik veel onbeschofte mensen tegenkwam op straat. Allemaal hadden ze commentaar over het feit dat Luuk zat te slapen in zijn fietsstoeltje en ik niet aan het fietsen was, maar liep. In plaats van dat ze me hulp aanboden hadden ze commentaar. Je begrijpt dat ik na het commentaar van meneer nummer 3 niet aardig meer kon reageren.

    Wat een dag hebben we achter de rug. Maar we zijn wel lekker aan het fietsen. Het is echt genieten geblazen. Waar ik het eerst altijd al leuk vond om alleen te fietsen. Is het nu nog veel gezelliger om samen te fietsen. Om te kijken naar de dingen die Luuk vol interesse bekijkt. Om te luisteren naar de geluidjes die hij uitkraait vanuit zijn stoeltje. Om te zien hoe hij steeds beter durft te bewegen. En het feit dat hij in slaap valt op de fiets, zegt ook eigenlijk dat hij zich ook prima kan ontspannen op de fiets. Ook niet onbelangrijk!

    Weer een mijlpaal achter de rug. Het gaat hard met de kleine man. Ik ben benieuwd waar de volgende ‘eerste keer’ mee te maken zal hebben. Ik gok met Sinterklaas. Tenzij hij voor die tijd ineens begint te staan ofzo. Het is nog spannend welke ‘eerste keer’ er eerder is. Hij is hard op weg naar allebei! Wordt vervolgd…

  • Eerste keer zwemmen

    We vonden het wat spannend om met Luuk te gaan zwemmen. Hij heeft er namelijk een enorme hekel aan om in bad te gaan. Waarschijnlijk komt dat door de kleine ruimte waar hij dan in ligt, want we hebben allerlei verschillende temperaturen water geprobeerd, met zitje, zonder zitje, met speelgoed, zonder speelgoed, met papa en met mama, maar geen van allen was een succes. Afgelopen week wilden we het toch wel graag proberen hoe het zou zijn, met Luuk in een zwembad. Donderdagochtend lieten we dus Luuk’s fles wat zakken, hij viel nog even in slaap en bepakt en bezakt vertrokken we richting het zwembad. Had het zwembad blijkbaar ineens besloten de openingstijden aan te passen, waardoor het warme bad pas 1,5 uur later open zou gaan, net op het moment dat Luuk zijn volgende fles weer wil hebben. 

    luukafdrogen

    We besloten thuis te lunchen en nog even uit te rusten en die middag naar een ander zwembad te rijden. We werden vrolijk ontvangen en betaalden de entree. Vervolgens stonden we ontzettend te hannesen met omkleden, maar ruim een kwartier later waren we alle 3 klaar om het bad in te gaan. Terwijl ik met mijn camera gereed stond, stapte Joost heel rustig en langzaam het zwembad in, treetje voor treetje gingen ze dieper het water in en waar we verwacht hadden dat Luuk een enorme keel op zou zetten, was dat helemaal niet zo. Sterker nog, hij was zo ontspannen dat hij bijna tegen Joost aan in slaap viel. Blijkbaar vond hij het heerlijk in het water!

    Mamazwemmen

    We wisselden even af in het water en hoewel Luuk niet laaiend enthousiast reageerde, bleef hij gewoon lekker ontspannen. Blijkbaar was hij toch ook wel erg moe. We zetten hem nog even in een zwemband en toen begon hij ineens breeduit te lachen, hij spartelde met zijn benen en had de grootste pret. Het zwemmen is dus duidelijk een succes! Na drie kwartier dobberen vond Luuk het nog steeds heerlijk, hij voelde nog steeds warm aan en keek lekker om zich heen. Hij voelde zelfs met zijn hand aan het water, wat een verschil met een gewoon badje zeg!

    Het zwemmen is duidelijk een succes. Binnenkort gaan we samen dus babyzwemmen, het lijkt me heerlijk om elke week een terugkerend ding te hebben. En zo leren we misschien ook wat andere mama’s uit de buurt kennen. Na het zwemmen heb ik in elk geval een tijdje geen kind aan Luuk. In de auto was hij al in diepe slaap gevallen.

    luukslapen

    Vindt jouw kindje zwemmen ook zo fijn?

     

    ]]>

  • Natuurlijk Ouderschap – Babywearing

    Vorige maand kwam mijn introductie blog over natuurlijk ouderschap online. En omdat ik graag wat uitgebreider in wil gaan op de “7 B’s” heb ik besloten elke woensdag een blog online te laten komen en zo een zomer blog serie online te zetten over mijn idee en ervaring over het natuurlijk ouderschap.

    Vandaag lees je deel 3 van mijn blogserie, het gaat over de 3e B, welke staat voor Babywearing: Draag je baby! Op je arm, in een doek of in een drager. Draag de baby zoveel mogelijk en laat hem bijvoorbeeld ook lekker zijn middagslaapjes op jouw lichaam doen in een doek. Dit is goed voor de binding met je kind en creëert een veilige basis voor je hem. Ook leert je kindje ontzettend veel omdat hij meekijkt met jouw dagelijkse bezigheden.

    Al voordat ik überhaupt zwanger was, wist ik dat ik mijn kind(eren) zou willen dragen met een draagdoek. Vanwege de goede binding en omdat het meestal ook nog eens veel praktischer is dan een kinderwagen.

    Babywearing

    Foto door Aline

    Tijdens de zwangerschap verdiepte ik me in alle verschillende draagdoeken en koos met behulp van een draagconsulente online, voor een Little Frog. Deze doeken kosten rond de € 50,- en zijn dus erg betaalbaar vergeleken met sommige andere doeken. En wat is het een uitkomst. Vanaf dat Luuk 2,5 week oud was ben ik hem gaan dragen in de doek. In eerste instantie vooral thuis, om ervoor te zorgen dat Luuk tijdens zijn darmkrampjes lekker tegen mij aan kon liggen en ik toch mijn handen een beetje vrij had om bijvoorbeeld te lunchen of even naar het toilet te kunnen gaan zonder dat Luuk direct weer ging huilen.

    Inmiddels heeft Luuk niet of nauwelijks nog last van krampjes, maar we gebruiken de doek veel. Wanneer we naar een verjaardag gaan waar veel mensen zijn, of als we een familie dag hebben, gaat Luuk lekker mee in de draagdoek. Hij kan om zich heen kijken als hij daar behoefte aan heeft, maar kan zich bovenal terugtrekken als hij er geen behoefte aan heeft. Wil hij slapen, kan hij slapen en doordat hij continue contact met me heeft, krijgt hij geen last van een teveel aan prikkels.

    Hoewel ik op straat af en toe het gevoel heb dat men naar ons kijkt of we een stel aapjes zijn, vind ik dit een hele fijne manier van samen zijn. We vinden het heerlijk om zoveel contact te hebben en worden er allebei rustig van. Luuk huilt vrijwel nooit in de draagdoek, terwijl hij dat in de kinderwagen best wel eens doet. En ja, ik krijg wel eens de opmerking dat het voor Luuk beter zou zijn om in de kinderwagen of gewoon in zijn bed te slapen. Maar ik laat dat allemaal langs me heen gaan, er is namelijk helemaal niets mis met een dutje in de draagdoek.

    Op dit moment draag ik Luuk alleen nog maar op mijn buik en dat is prima, maar binnenkort ga ik wel een draagconsult inplannen om ook te leren rugdragen. Stiekem lijkt dat me nog makkelijker, omdat ik dan mijn ‘voorkant’ helemaal vrij heb, maar Luuk toch dicht tegen me aan heb. Al blijft het buikdragen waarschijnlijk favoriet, omdat ik dan lekker aan zijn bolletje kan snuffelen en hem steeds kusjes kan geven. Het dragen van je baby – op welke manier dan ook – maakt dus onderdeel uit van het ‘natuurlijk ouderschap’. Voor ons is het vooral heel normaal om te doen en ik hoop dat we er nog heerlijk lang van kunnen genieten!

    Heb jij je kindje ook gedragen, of doe je het nog steeds?

    Lees hier mijn introductieblog over natuurlijk ouderschap 
    Lees hier over de 1e B: Birth Bonding
    Lees hier over de 2e B: Breastfeeding

    ]]>

  • Mijn 10 favoriete baby verzorgingsproducten

    1. Kruidvat luiers

    Ik zweer echt bij de Kruidvat luiers, heb een paar proefverpakkingen Pampers gehad en ook Etos luiers geprobeerd, maar ik vind de Kruidvat luiers het fijnste.

    2. Hema billendoekjes

    Fijne doekjes waar mijn vinger niet steeds doorheen gaat en goedkoop! Je hebt al een 6-pak voor € 6,00.

    3. Sudocreme 

    Fijne creme om de billetjes mee in te smeren. Luuk heeft niet echt gevoelige billetjes, dus als het niet rood is smeer ik er niets op, maar zo heel af en toe gebruiken we een klein kloddertje van deze creme. We gebruiken nog steeds een proefverpakking hiervan.

    4. Kruidvat haarlotion

    Luuk heeft best wat haar en om het een beetje fatsoenlijk te borstelen en ervoor te zorgen dat het ook blijft zitten, gebruik ik de haarlotion van de Kruidvat. Een klein beetje maar, maar het ziet er gelijk leuk uit als zijn haren een beetje overeind staan.

    5. Zwitsal schuimbad

    Ruikt lekker en ik vind schuim in een badje altijd zo leuk!

    6. Baby creme Kruidvat

    Eventuele droge plekjes in Luuk’s gezicht smeer ik hier dun mee in.

    7. Kruidvat Pure & Nature baby olie

    Na een badje smeer ik Luuk hier een beetje mee in, vooral om droge plekjes op zijn benen te voorkomen. En hij vindt het heerlijk om gemasseerd te worden met deze olie.

    8. Borstel met zachte haartjes van Dirkje Draak

    Gekregen met mijn babyshower, dus ik heb geen idee of deze nu beter is dan een ander borsteltje, maar wij gebruiken deze dagelijks een paar keer.

    9. Little monsters doekjes

    Deze doekjes gebruik ik om een vies gezicht of handjes mee schoon te maken. We gebruiken ze nog niet zoveel, want een baby wordt met 4 maanden nog niet zo heel erg vies. Ik weet dus ook niet zeker waar ik deze vandaan heb. De Kruidvat of de Jumbo. 1 van de 2 in elk geval haha.

    10. Nagelschaartje

    Luuk’s nagels groeien zo snel, niet normaal! Zeker 3 keer per week moet ik zijn nagels knippen en ons nagelschaartje wordt dus veelvuldig gebruikt. Deze kregen wij van Joost zijn moeder, Joost’s nagels zijn hier vroeger ook mee geknipt.

    Over het algemeen heb ik deze flesjes en spulletjes allemaal gekregen tijdens de babyshower die ik in februari had. En omdat we per keer maar zo weinig gebruiken is alles nog voldoende op voorraad. Wel ben ik echt dol op de Zwitsal producten vanwege de geur. En aangezien we zo lang met de flesjes doen, worden ze langzaam aan vervangen door meerdere gele tubetjes en flesjes.

    Wat zijn jouw favoriete babyproducten?  

  • VLOG: Luuk’s eerste hapje

    Afgelopen woensdag was het tijd voor Luuk’s eerste hapje. Dit heb ik uiteraard gefilmd. En omdat ik Nicole een tijdje terug had beloofd ook het vloggen eens een kans te geven, besloot ik hier gelijk een vlog van te maken. Waar ik eerst heel graag aan Rapley wilde doen en Luuk ook echt pas zijn eerste hapje wilde geven met 6 maanden, ben ik hier toch op teruggekomen. Nog steeds wil ik geen potjes geven, dus heb ik besloten zelf babyvoeding klaar te maken.

    Klik hier als je de video niet kunt bekijken.

    Abonneer je je op mijn youtube kanaal? 

    Luuk vond het eten van de bloemkool helemaal niet lekker, maar ja geef hem eens ongelijk. Ik blijf het soms nog wel proberen, maar wanneer blijkt dat Luuk toch nog niet toe is aan het eten van vaste voeding, wachten we er gewoon weer een tijdje mee. Hij is nog zo jong en hij kan de rest van zijn leven nog eten.

    Ik ben wel heel benieuwd hoe jullie het introduceren van het eerste hapje hebben gedaan. En hoe oud je kindje op dat moment was. Want ik weet dat er heel veel verschillende keuzes in gemaakt worden.
    Hebben jullie nog bruikbare tips voor het geven van vaste voeding? 

    ]]>

  • What’s in a name?

    We krijgen er allemaal mee te maken tijdens de zwangerschap; het kiezen van een naam voor je kleintje. Voor de een is het een makkelijke beslissing, voor de ander een moeilijke. Wij waren er gelukkig vrij snel uit en nog steeds voelt Luuk zijn naam erg goed. Hoe zijn we aan Luuk’s naam gekomen? Dat vertel ik in ‘what’s in a name’.

    We begonnen allebei met het maken van een lijstje met namen. Een lijstje meisjesnamen en een lijstje jongensnamen. Een meisjesnaam was makkelijk, daar waren we wel uit. Maar de jongensnamen kwamen absoluut niet overeen. Blijkbaar hebben Joost en ik toch een hele verschillende smaak wat namen betreft. Over 2 dingen waren we het wel eens, de naam mocht niet eindigen op een S, of X, want dat rolt niet lekker met onze achternaam erachteraan. Maar het moest wel een korte stoere naam zijn. Niet dat we ons voorstellen als; Joost, Joyce en Maximilliaan ofzoiets, dat klinkt gewoon niet! Een korte naam dus. Maar nog steeds kwamen de namen niet overeen. Er was er niet 1 hetzelfde op onze lijstjes, dus besloten we de geslachtsbepaling af te wachten en dan wel verder te kijken. Want stel nou dat we in verwachting waren van een meisje, hadden we de naam al klaar liggen en hoefden we ons niet druk te maken over een jongensnaam!

    whatsinaname

    Met de geslachtsbepaling was het meteen duidelijk dat we in verwachting waren van een zoon. Er was geen twijfel over mogelijk. Helemaal hoteldebotel verlieten we de echopraktijk en stapten samen op de scooter (ja dat pastte nog, mijn buik was nog niet heel groot). Mijn moeder was mee naar de echo, dus zij reed op de scooter achter ons aan. En in het gebrul van de scooters zei ik tegen Joost; “Ik vind het op de echo een echte Luuk!”. Geen idee hoe ik erbij kwam, want die naam stond niet op mijn lijstje en ook niet op die van Joost. Maar Joost vond het ook een mooie naam. We besloten nog verder na te denken, maar vielen steeds terug op de naam Luuk. Met 17 weken zwangerschap wisten we het zeker. Hadden we het waar andere mensen bij waren over ‘de kleine’ ‘de baby’ of een ander koosnaampje, spraken we samen al over Luuk. De hond werd zelfs enthousiast van het horen van zijn naam haha.

    De hele zwangerschap bleven mensen gokken wat de naam zou zijn. Ik geloof dat mijn moeder zijn naam 1 keer heeft genoemd, maar ik reageerde er niet op, dus hoe open wij ook waren over alles tijdens de zwangerschap. De naam hebben we tot het moment dat Luuk geboren was voor ons tweetjes kunnen houden. En wat krijgen we er leuke reacties op, iedereen vind het een leuke naam, ze horen hem nauwelijks (maar hij staat toch echt in de top 10 jongensnamen van 2013!) en vinden de naam bij ons passen. Luuk is ook een echte Luuk. Wat ben ik blij met de naam die we ons kereltje gegeven hebben. Een stoere korte naam, makkelijk te onthouden en makkelijk te schrijven.

    Heb jij (een) kind(eren)? En was het moeilijk om een naam te kiezen?

    ]]>

  • Luuk’s eerste prikjes en 2 maanden oud

    Afgelopen donderdag was Luuk alweer 2 maanden oud. Het is zo cliche, maar toch waar. De tijd vliegt, voor je het weet zijn ze groot. De afgelopen 2 maanden zijn voorbij gevlogen. Maar wat genieten we elke dag van onze kleine vent.

    Het was donderdag gelijk tijd voor een check-up van het consultatiebureau. Meneertje is sinds de bevalling al bijna 1,5 kilo aangekomen en is 9 centimeter gegroeid. Ehhh, waar is mijn kleine baby gebleven? Verder heeft hij de 3 weken eerder ter wereld komen ruimschoots ingehaald, meneer gaat snel, heel erg snel! Hij probeert zich al van zijn rug naar zijn buik te rollen, wordt enorm driftig als het niet lukt en houdt zijn hoofd al veel langer omhoog dan noodzakelijk.

    De vorm van zijn hoofd is gelukkig ook helemaal goed en zijn heupen lijken ook prima te zijn. Dus meneer werd helemaal goedgekeurd. Nu maakte ik me daar ook eigenlijk helemaal geen zorgen over. Hij is zo tevreden en lijkt elke dag iets meer te kunnen. Hij lacht de hele dag door en zoekt veel contact. Het is steeds leuker als hij wakker is. De nachten worden ook steeds wat langer en dat doet ons ook veel goed.

    2 maanden

    Aan het eind van het bezoek kreeg Luuk zijn eerste prikjes. Mijn arme vent moest zo hard huilen. Maar die muts van het consultatiebureau vond ook dat hij gewoon op het matje moest liggen, ik mocht alleen zijn handen vast houden en verder niet. Dat ga ik de volgende keer dus ff helemaal anders doen. Als ze hem willen prikken, prima, maar hij gaat gewoon bij mij op schoot zitten, dan kan ik hem ondertussen knuffelen en troosten. Het voelde zo afstandelijk, dat het totaal niet goed voelde. Maar goed, dan weten we dat ook weer. De 24 uur na het prikje waren onrustig. ’s Avonds kreeg Luuk wat koorts en heb ik hem een zetpil gegeven, daar knapte hij direct van op, er konden weer voorzichtige lachjes vanaf, maar de nacht duurde erg lang. Gelukkig was hij vrijdagmiddag weer redelijk zichzelf.

    Op naar Luuk’s derde maand. Ik kijk nu al uit naar de vele ontwikkelingen. Het is in elk geval een feest om elke dag weer op te staan en begroet te worden met een brede lach.

    ]]>

  • 1 maand moeder

    Jeetje wat zijn de afgelopen weken voorbij gevlogen. Al voordat je het weet zit je ’s nachts weer rechtop in je bed om de kleine man te voeden en even later gaat de wekker van Joost omdat de dag weer begint. Nu begrijp ik waarom ouders altijd zeggen dat kinderen binnen no time 18 zijn. Want je knippert met je ogen en er is alweer een dag voorbij.

    Maar wat is het fan-tas-tisch! Direct vanaf het moment dat Luuk ter wereld kwam is zo’n minimensje afhankelijk  van je. En dat is even wennen. Niet de deur uit kunnen op de momenten dat het uitkomt of je even wat nodig hebt. We moeten plannen. Is er genoeg te eten in huis? Hebben we voldoende luiers liggen? Want stel nou dat Luuk een minder dagje heeft, dan lukt het helemaal niet om even richting de winkels te gaan, maar eten en poepen doet ie toch.. Is hij aan het huilen door krampjes of maagzuur biedt slapen op mijn borst de beste troost. Kan hij niet slapen om wat voor reden dan ook, dan is het toch het fijnst in mama’s armen. Met als resultaat dat ik soms niet voor 12 uur ’s middags uit bed ga, want dan lig ik al urenlang alleen maar naar dat kleine ventje in mijn armen te staren. En hij staart terug, steeds meer. En terwijl ik zie dat zijn ogen bijna dagelijks van kleur veranderen en zijn lange plukje haar bovenop de achterkant van zijn hoofd steeds van model veranderd, volgt hij mijn bewegingen, terwijl hij af en toe een gek gezicht trekt om zijn luier vol te produceren. Ik, die onrustig werd van helemaal niks doen de afgelopen maanden, lig uren op bed, alleen maar naar mijn eigen baby te kijken. Wie had dat ooit gedacht?

    En zo leven we al een maand. 1 maand is er alweer voorbij sinds onze mooie Luuk geboren is. 1 maand.. Niet te geloven dat de tijd zo snel gaat. Maar nu hij elke dag meer lijkt te doen en steeds meer contact zoekt met zijn ogen en zijn handen, kan ik ook eigenlijk niet wachten op alles wat ons de komende maand gaat brengen. Ik ben alweer een maand moeder. En dat blijf ik ook nog eens voor de rest van mijn leven. Bizar, maar ook zo gaaf tegelijkertijd!

    ]]>