Category: mama

Door Lize – Ik vind bijna alles leuk aan het moederschap. Ik vind het heerlijk om voor onze kleine man te zorgen, er voor hem te zijn. Het is zo leuk om hem te zien opgroeien en elke maand weer nieuwe dingen te zien kunnen. En dan dat trotse smoeltje, fantastisch. Natuurlijk vind ik slapeloze nachten niet leuk, word ik wel eens moe als hij de hele dag bij mij wil hangen en word ik ook onzeker als hij ziek is. Maar achteraf kijk ik er toch altijd met een glimlach op terug, want we hebben het toch maar weer gedaan als gezinnetje. We hebben die slapeloze nacht weer getackeld en ach het is ook wel lekker om de boel de boel te laten en de hele dag te knuffelen. Ik zeg bewust bijna alles, want ik vind ook dingen heel stom nu ik mama ben. En die ga ik nu eens lekker opschrijven. Gewoon om lekker eens even te klagen en ik wil ook wel graag weten of andere mama’s dit ook stom vinden. Misschien wel niet, ben ik gewoon een zeur haha.

1. Ik vind wetenschappelijke onderzoeken over welke fles, luier, bodylotion, opvoeding, voeding en noem het maar op heel stom. Ik snap wel dat je soms even een onderzoekje wil doen om niet telkens miskopen te doen. Maar kom op, we kunnen toch nog wel zelf nadenken. En volg lekker je gevoel.
2. Ik haal nu misschien een gevoelig onderwerp aan, maar de “wel-of-niet-vaccineren” discussie vind ik ook stom. Eerlijk gezegd vind ik dat iedereen zelf moet weten of hij of zij zijn of haar kind wel of niet vaccineert, maar laat mij ook lekker zelf mijn keuze maken. Wij vaccineren wel en daar hebben wij onze eigen redenen voor, dus laat je onderzoeken en meningen lekker achterwegen.
3. Moeders die zeggen: oh kan hij nog niet lopen, die van mij loopt al maanden. Heel stom! Ja,dus? Wat wil je nou zeggen? Dat mijn kind achterloopt? Motorisch niet goed is? Jouw kind beter is?
   Waarom hebben moeders zo de neiging om met elkaar te concurreren wat hun kind allemaal al kan.
   Heb nu al zin in de tijd dat Huub naar school gaat en we krijgen: “oh gaat hij naar de HAVO? Ons Pietertje gaat naar het VWO”. Ja, ja, jouw kind is veel slimmer dan die van mij.
4. Wat ik ook heel stom vind, is dat ik zo lekker onzeker kan zijn. Als hij ziek is, ren ik het liefst meteen naar de huisarts. En ik laat me soms door mijn onzekerheid lekker opjutten door die moeders die maar roepen wat hun kind allemaal al kan. Ik hoop echt dat die onzekerheid met de jaren minder word. Of is dat een illusie?
5. Wat ik ook heel stom vind: vreemden die zich met jou en je kind bemoeien. Waarom? Hoezo? Heb je niets beters te doen. Van de week liep was ik boodschappen gaan doen. Ik liep naar huis en belde even snel mijn moeder om iets te vragen. Zegt er een wild vreemde vrouw: “ja, kind je moeder is aan het bellen”. Ik denk hoor ik het nou goed, dus vraag: “wat zegt u?” Zegt ze weer tegen Huub: “Ja, kind je moeder is aan het bellen”. Pardon dacht ik. Heb dus terug gezegd: “Misschien moet u zich met zichzelf bemoeien”. Vermoeiend!
6. Huub heeft sinds kort besloten dat hij ’s middags niet meer wil slapen, maar hij is wel moe. Ik probeer hem dan toch op bed te leggen. Vindt hij geen goed idee. Boos en driftig dat hij dan wordt. Met als resultaat dat hij en ik allebei mega gefrustreerd zijn. Heel stom vind ik dat. Oke, misschien vind ik mezelf nog wel het stomst omdat ik ook zo gefrustreerd word en dat helpt natuurlijk helemaal niks.
7. Als Huub een periode heeft dat hij amper eet. Heel stom vind ik dat. Eet nou gewoon denk ik dan. Nog stommer vind ik het als hij dan bedenkt ook niet te drinken. Ik word daar zo onzeker van. Stom, stom, stom….. mijn onzekerheid. Want die vind ik eigenlijk het stomst.
8. “Geitje bij”. Kennen jullie dat boekje “We hebben er een geitje bij”? Daar is dus ook een app van. Super leuk boek en super leuke app, totdat je kind bedenkt het filmpje 100 keer achter elkaar te kijken. Ik kan dat liedje niet meer horen en vind het inmiddels heel stom. Maar ach we zetten het wel weer op voor de 101^ste keer, want Huub vindt het zo leuk.

Dit zijn mijn 8 dingen die ik heel stom vind nu ik moeder ben. Het lijkt me leuk om te lezen wat jullie heel stom vinden nu je mama bent?

Door Sharelyn – Onderzoek door professor Veenhoven aan de Erasmus Universiteit, wijst uit dat men gelukkig is wanneer je in een relatie zit, geen kleine kinderen hebt en af en toe een drankje doet. Zijn we dus echt zo stom geweest om aan kinderen te beginnen? 

Het eerst wat ik dacht, toen ik dit las was; ‘geluk is toch subjectief?’ Maar op ook dit soort vragen is antwoord gegeven door professor Veenhoven. Geluk wordt hier gezien als een combinatie van een grote mate van zelfstandigheid en sociale contacten. Dus red je jezelf wel in de wereld, met een hoop vrienden om je heen, ben je gelukkig.

Nu we dat uit de wereld hebben geholpen, betekent dit dan dat ik m’n leven op een lager pitje heb gezet door kinderen te krijgen? Ik zou nu ongelukkiger zijn, dan toen ik in m’n twintiger jaren zonder kinderen rondhuppelde. Herken ik dat? Nou, ik denk dat ik  het wel begrijp. Als je kijkt naar de definitie van geluk in dit onderzoek, begrijp ik het helemaal. Maar als ik die definitie even loslaat en naar mijzelf kijk. Was ik gelukkiger in m’n twintiger jaren? Nou ja, ik was misschien wel minder vaak gefrustreerd om ogenschijnlijk onzinnige dingen; Borden die niet leeggegeten worden, je vertrek dagelijks met een half uur verlengt omdat iemand besluit vandaag zonder schoenen naar het kinderdagverblijf te willen, etc.

De zaken waar ik mij in mijn twintiger jaren druk om maakte, lijken van de buitenkant wel belangrijker. Ik studeerde toen, dus ging het vooral om tentamenstress, bijbaantjesstress etc. Dingen die je ergens brengen in het leven. Dus dat kan wel voelen als iets wat logischer is om je druk over te maken en dat je je hierdoor gelukkig voelt.

Of is het meer, omdat je alle vrijheid hebt om te gaan en staan waar je wilt. Zonder erbij na te denken, je jas pakken en vertrekken naar een leuke bar of gezellig café met een vriendin, lekker de stad in om te shoppen. Dingen voor jezelf te doen. Ligt het ‘m daar misschien meer in?

Voelde ik mij gelukkiger toen? Als ik bovenstaande zaken in overweging neem, ben ik geneigd om te zeggen dat ik me gelukkiger voelde. En ik denk ook dat mijn basis van geluk toen misschien stabieler was. Nu schiet dat soms een stukje omlaag, maar aan de andere kan heb ik veel vaker échte piekmomenten in mijn gevoel van geluk. Van het eerste lachje tot de eerste stap en een gekke bek tegen een raam. Het hoort allemaal op ‘t lijstje dat je steeds opnieuw verliefd word op je eigen kind en je echt een soort explosie van geluk voelt.

Verder kan het nu best onbenullig voelen om gefrustreerd te raken over het opstandige peutergedrag van je kind. Maar voor je kind is het zijn wereld op dát moment. In zijn wereld is je ouders stangen, hetgeen wat hem ergens zal gaan brengen in het leven. Het is belangrijk voor hem. Dus het kan onbenullig voelen om je boos te maken over rondslingerend speelgoed, voor je kind is dat het niet. Dus waarom denken wij dan dat het minder belangrijk is dan het betalen van onze rekeningen of het behalen van carrièredoelen?

Het zou dus eigenlijk geen verschil moeten maken in welke fase je zit. Als je maar weet dat je steeds met belangrijke zaken bezig bent. En of dat nou behalen van een studie, doelen voor een carrière of de opvoeding van je kind zijn. Bewust zijn van het feit dat er nu andere dingen in je leven gebeuren dan je gewend was in je onbezorgde jaren, zou misschien wel bijdragen aan je gevoel van geluk.

Wat ik eigenlijk wil zeggen, alles is een fase. Je onbezonnen jeugdjaren, je tijd als fulltime ouders, de peuterpuberteit etc. En wat mensen vaak veel lijken te doen, is vooral te wachten tot de volgende fase gaat beginnen. De aloude boodschap, geniet van elke minuut lijkt de lading te dekken van mijn woorden. Geniet van de fases van minuut tot minuut. Lach en geniet van de leuke dingen in elke fase. En wacht niet tot je ‘eindelijk’ over mag naar de volgende fase. Je focust je dan meer op de negatieve zaken en frustreert je dus ook eerder.

Ik weet natuurlijk niet wat dit onderzoek zou uitwijzen als de definitie van geluk meer in de hoek van gevoel of perceptie zou zitten. Maar het zou me niet verbazen als dat op elkaar leek. En dan zou je ook kunnen zeggen dat vooral de tijd tussen 20 – 65 jaar, de jaren zijn dat we misschien méér wachten dan genieten. En dat is toch wel erg zonde.

En er zijn een hoop zaken die invloed hebben op jouw gevoel van geluk. Maar je staat zelf niet buitenspel.

Geniet méér en bepaal je eigen geluk.

Afbeelding komt van Shutterstock.

Door Sharelyn – Ook die nachtelijke avontuurtjes van de baby even zat, huur een nachtnanny in. Voor maar 300 euro een ongestoorde nacht! Euh, wat? 

Ze verzinnen ook steeds weer wat nieuws hé! Een uiteraard uit Amerika overgewaaid fenomeen, de nachtnanny. Een nanny die je kunt inhuren voor de nacht. Wel wat professioneler dan je buurmeisje van 12, die soms een avondje oppast. Het zijn vooral vroegere kraamzorgende of net afgestudeerde meiden. Ze nemen hun taak dan ook zeer serieus en zorgen de gehele nacht voor jouw baby, zodat jij ongestoord kunt slapen.

Even een nachtje zonder voedingen, verschoningen, boertjes enzo. Gewoon lekker slapen! En desgewenst een gebaad en aangekleed wurmpje die lachend ligt te wachten op zijn zeer uitgeslapen ouders, de volgende ochtend Het klinkt even als muziek in m’n oren, maar toch heeft het ook iets vreemds.

Verklaar me gek, maar ik vond die gebroken nachten ook wel wat hebben. Vooraf weet je dat het erbij hoort, dus zo erg komt ’t niet uit de lucht vallen. En ik weet nog dat ik er zo van stond te kijken, dat m’n lijf zoveel kon hebben. Zo weinig slaap en toch nog redelijk kunnen functioneren. Hier en daar in slaap vallend op ongebruikelijke plekken, zoals op de grond naast het ledikantje. Maar in het grote geheel, ging t allemaal best goed. En die kleine rustige momentjes met je baby in de nacht, waren ook wel heel mooi en lief.

Ik besef me ook goed dat ik geluk had met kinderen die rond 5 weken doorsliepen en het is alweer bijna 2 jaar geleden sinds m’n laatste gebroken nacht. Dus misschien ben ik het mooier aan het maken in m’n hoofd, maar toch. Hoort het er niet gewoon een beetje bij?

En nu besef ik mij heel goed dat er zat verzachtende omstandigheden zijn, waarin het er niet zo mooi en roze uitziet als ik het nu beschrijf. Maar onder de gewenste omstandigheden, had ik het toch niet willen missen.

Ik kan mij daarentegen wel voorstellen dat wanneer je 3-4 kids hebt onder 5 en je dus ook al een jaar of 5 geen normale nacht heb kunnen genieten, het je heus 300 euro waard is. Maar mij niet gezien!

Zou een nachtnanny iets voor jou zijn? 

Foto bovenaan komt van Shutterstock.

Door Lize – Twee maanden geleden zijn wij verhuisd. We woonde voorheen in een leuk appartement, wat zeg ik een fantastisch appartement, in de Amsterdamse pijp. Heerlijk, maar met een kleine erbij werd het toch een beetje klein en druk daar in de pijp. Tijd dus om opzoek te gaan naar een groter huis in een minder drukke wijk van Amsterdam, want een ding wisten we wel we willen niet weg uit Amsterdam. En dat is ons gelukt. Met pijn in ons hart hebben we ons appartement verlaten en wonen we nu in een rustigere wijk in weer een fantastisch huis. Een nieuw avontuur. Maar pffff verhuizen met een kleine erbij is wel even anders. Inpakken koste heel wat meer tijd en plannen. Maar… het is ons geluk! In deze blog een aantal tips voor als je van plan bent om binnenkort te gaan verhuizen met één of meer kinderen.

De voorbereiding

De vorige keer dat we gingen verhuizen, pakte we een paar dagen van te voren alles in en hoppa daar gingen we. Dat was dit keer wel even anders. We moesten echt plannen wanneer we gingen inpakken. Huub naar de oma’s of als hij ’s avonds in bed lag. In het weekend ging een van ons even de deur uit met Huub en de ander ging inpakken. Al weken van te voren begonnen we met inpakken. Althans ik begon al weken van te voren. Mike vond me weer eens lekker gestrest en misschien had hij daar ook wel gelijk in, maar ik wilde gewoon niet alles op het laatste moment moeten doen met Huub erbij. Daarbij moesten we goed nadenken over welke spullen van Huub al wel ingepakt konden worden en welke niet. Ik vond het dit keer een hele opgave, omdat we met zo veel meer rekening moesten houden dan alleen onze spullen inpakken en gaan. Ik was dan ook blij toen alles ingepakt was.

De verhuizing

Op de dag zelf hebben we Huub zijn bedje pas uit elkaar gehaald. Hij moest natuurlijk nog wel ergens kunnen slapen. En ik heb de spullen die we direct weer nodig hadden niet in de verhuiswagen geladen, maar in onze auto. Huub ging lekker een dagje met opa en oma op pad en werd aan het einde van de middag naar ons nieuwe huis gebracht. Omdat hij die avond meteen in het nieuwe huis zou slapen, zette we als eerste zijn bedje in elkaar en toen het bed van ons. Konden we in ieder geval lekker slapen. De verhuizing verliep goed en Huub kon ’s avonds in een fris en schoon opgemaakt bedje slapen. Oke, dat lukte nog niet meteen dus hij sliep lekker tussen ons in haha.

Tips

Ik ga niet zeggen dat ik de expert ben op gebied van verhuizen met kinderen, maar met de ervaring die ik nu heb, kan ik je wel een aantal tips geven:

1. Neem de tijd om alles in te pakken. Met kind(eren) gaat het gewoon langzamer. Ze willen graag aandacht en dat moet je ook kunnen blijven geven.
2. Pak een week van te voren een tas in met wat kleding voor je kleintje, zodat je in het nieuwe huis niet in de onderste doos opzoek moet naar een schone romper (dit had ik niet gedaan. Stom!).
3. Zet alle spullen die je direct weer nodig hebt voor je kindje bij elkaar en plak er een papiertje op dat het niet in de verhuiswagen mag. Zet deze spullen in de auto of auto van iemand anders, zodat je die spullen lekker bij de hand hebt.
4. Richt als eerste de kamer van je kind(eren) in, zodat zij meteen hun spulletjes weer hebben en zich veilig en vertrouwd voelen in het nieuwe huis. Zorg er dus voor dat de bedjes als een van de eerste naar binnen kunnen, zodat je er meteen mee aan de slag kan.
5. Zorg voor oppas. Het is echt niet handig als je moet verhuizen met kinderen om je heen en voor hen is het ook niet leuk. Achteraf gezien hadden we Huub misschien beter bij opa en oma kunnen laten slapen, maar we wilde hem snel aan het nieuwe huis laten wennen en hem bij ons hebben. Maar goed, wat had één nachtje uitgemaakt.

Deze tips klinken allemaal zo logisch, maar ik vond het heel fijn ze te krijgen van vrienden die al eens zijn verhuisd met kinderen en via internet. En ik hoop dat de tips jou kunnen helpen als je stress ervaart of chaos in je hoofd omtrent een aankomende verhuizing met kinderen.

Hoe hebben jullie een verhuizing met kinderen ervaren en wat zijn jullie tips?

Piercings en tattoos zijn allebei niet onbekend voor me. Ik heb en had verschillende van allebei. En ik vind het dan ook extra leuk dat dit een onderwerp is in de 30 Day Blog Challenge waar ik aan meedoe. Welke piercings heb ik allemaal gehad, welke heb ik nog steeds en welke tatoeages heb ik? 

Piercingmeisje

Ik was jong toen ik begon met piercings. Op mijn veertiende liet ik voor het eerst een neuspiercing zetten. En daarvoor had ik al verschillende gaatjes in mijn oren. Vanaf dat moment had ik de smaak te pakken en liet ik ook een navelpiercing zetten, een wenkbrauwpiercing en een tongpiercing. Oh ja en ook aan de andere kant liet ik nog een neuspiercing zetten. Ik vond het mooi en had, in tegenstelling tot mijn vriendinnen, geen ouders die er tegen waren. Sterker nog, twee van de piercings kreeg ik cadeau van mijn ouders voor mijn verjaardag. En ze zijn bij alle piercings mee geweest naar de piercingshop. Want het maakte ze niet uit dat ik mezelf liet piercen, als het maar wel in een goede (en hygiënische) shop gebeurde.

12 jaar geleden alweer… Jeetje.. 12 jaar!!

Die piercings heb ik allemaal niet meer. Mijn navelpiercing ging vaak ontsteken. Met mijn wenkbrauwpiercing was het toch wel lastig om een baan te vinden (wat ik overigens onbegrijpelijk vind tegenwoordig..) en met de rest was ik ook wel klaar. Alleen mijn oorbellen bleven. Wel ben ik vorig jaar begonnen met het oprekken van mijn oorlellen. Met tunnels. Ook omdat ik dat mooi vind. Ik laat geen enorme gaten in m’n oorlellen rekken, maar een aantal millimeter vind ik wel leuk. Overigens heb ik het oprekken tijdens de zwangerschap even gelaten, omdat ik bang was dat het met de hormonen in mijn lijf, minder snel zou herstellen en dan eventueel zou gaan ontsteken. Binnenkort ga ik dus weer verder met oprekken.

Mijn eerste tattoo

Tja en toen liet ik mijn eerste tattoo zetten. En dan is het hek van de dam. Zodra je er 1 hebt, wil je meer. Althans, dat is mijn ervaring en ik hoor het ook veel van de mensen om me heen haha. Ik begon met het laten zetten van twee sterren aan de binnenkant van mijn pols. Als aandenken aan mijn opa en oma. Ik liet het zetten in een tattooshop in Spanje. In Lloret de Mar. Uiteraard in een hele schone shop waar ik eerst heb gekeken hoe er geprikt werd.

De rest van mijn tattoo’s

De tweede die ik liet zetten was Luuk’s hartslag met zijn naam daarin verwerkt. Eigenlijk kwam ik met een ander ontwerp aan, maar zo vond ik het ook wel heel erg gaaf. Nog steeds zien mensen vaak Luuk’s naam er niet in en dat vind ik wel grappig. Het is een tattoo met uitleg. Vooral artsen en verpleegkundigen hebben de afgelopen maanden heel vaak gevraagd waar die hartslag voor stond haha.

En na twee van die kleintjes werd het toch wel tijd voor de eerste grote. Ik heb als plan uiteindelijk een complete sleeve op mijn arm te laten zetten. Maar ja, dat kost heel erg veel geld. En daarbij ben ik bang dat als ik die in een keer laat zetten, het niet lang duurt tot de rest van mijn arm en benen ook vol staan haha. Deze grote roos is dus het begin van de uiteindelijke sleeve. Waar ik druk voor aan het sparen ben inmiddels. Deze roos staat aan de voorkant van mijn linkerschouder, over mijn sleutelbeen heen. Met net een randje zichtbaar als ik een shirt aan heb, maar dat is wat mij betreft geen probleem.

En mijn nieuwste aanwinst staat er net een week op. Ik liet namelijk een tattoo zetten door Peter van Walls & Skin, voor ons als gezin. Met 4 driehoekjes in elkaar verweven. Een driehoekje per gezinslid. Ik vond het een mooi symbool en een kleine subtiele tattoo. Zo staat Maik indirect ook al op mijn lichaam, dan kan ik ondertussen rustig verder sparen voor de grote sleeve die eraan zit te komen.

Tja, ik heb er voorlopig nog niet genoeg van en kan niet wachten tot ik weer in de stoel kan zitten in de tattooshop.

Heb jij tattoo’s en of piercings?

Dit is opdracht 11 van de 30 Day Blog Challenge. Met de 30 Day Blog Challenge NL, komen de 30 bovenstaande blogonderwerpen voorbij op MamaKletst. Niet in 30 dagen achter elkaar, maar wel in de komende maanden. Lees hier meer over de challenge.

Goede en slechte gewoontes of eigenschappen, we hebben ze allemaal. En over de slechte schrijf ik eigenlijk niet zoveel. Want wie wil daar nu de nadruk op leggen? Toch ga ik erover schrijven. Speciaal voor de 30 Day Blog Challenge. 

Slechte gewoontes of eigenschappen. Het valt nog niet altijd mee om ze echt helder voor de geest te halen, omdat ik ze liever wegstop en doe of ik helemaal geen slechte eigenschappen heb. Maar ja, die hebben we allemaal! Het leek me handig om eerst maar met de slechte eigenschappen te beginnen en het artikel te eindigen met mijn goede eigenschappen, in de hoop dat de goede bij iedereen blijven hangen haha.

Slechte gewoontes of eigenschappen

Ik ben een slechte huisvrouw

Tja. Daar kan ik wel heel erg veel over vertellen, maar ik kan het ook niet doen. Ik ben gewoon echt niet goed in het huishouden. Ik vind het doodzonde van mijn tijd om de hele tijd met een poetsdoek rond te lopen. Want de tijd die ik aan het huishouden zou kunnen besteden, kan ik ook besteden aan het doen van leuke dingen. De kinderen, maar bijvoorbeeld ook mijn werk. Daar haal ik veel meer energie uit. Aan de andere kant erger ik me kapot aan rommel en kan ik me helemaal niet concentreren in mijn werk als het een rotzooi is. Dus eigenlijk moet het toch. Om rust in mijn hoofd te krijgen. Maar mijn hobby zal het nooit worden.

Ik ben minder attent dan ik zou willen

Zelf word ik altijd zo blij van kaartjes en berichtjes met verjaardagen of als ik bijvoorbeeld een wat lastigere periode in mijn leven heb. Maar zelf vergeet ik het altijd om een kaartje te sturen. Zo stom! Ik denk er wel aan hoor, een week van te voren. Vaak schrijf ik het zelfs op om het te doen later die week. En dan nog vergeet ik het. Er komt iets tussen en voor ik het weet is het al ‘s avonds laat en lig ik op mijn bed zonder een kaartje gestuurd te hebben. Zo jammer. En ik zou zo graag willen dat dat anders was. Dat zelfde heb ik trouwens ook met mensen bellen. Zo kan ik maanden voorbij laten gaan zonder een vriendin gesproken te hebben. Dat is wederzijds hoor en als we elkaar dan weer spreken is het helemaal prima. Maar toch is het jammer en helemaal niet nodig.

Ik zou minder tijd mogen doorbrengen op social media

Ach ja, het zegt al genoeg. Ik breng teveel tijd door op social media. Ik vind het veel te leuk om op Facebook rond te neuzen, nutteloze filmpjes te kijken, geinige uitspraken te liken. En ergens vind ik het blijkbaar ook leuk om alle berichten te lezen waar ik helemaal niks mee heb. Over de zwarte pieten discussie bijvoorbeeld of de Wilders fans die enorm racistische uitspattingen hebben. Ik erger me er echt kapot aan. En toch blijf ik het lezen. Want het zijn immers mijn “vrienden”. En ik kan het ergens niet over mijn hart verkrijgen sommige van hen uit mijn vriendenlijst te verwijderen. Maar nutteloos is het wel. Misschien moet ik binnenkort eens een social media vrije dag inplannen en kijken of dat bevalt. Dan heb ik gelijk weer blogmateriaal!

Mobiele telefoon foto via Shutterstock

Goede gewoontes of eigenschappen

Oke, je zou denken dat dit makkelijker is op te noemen dan mijn slechte gewoontes of eigenschappen, maar het valt nog niet mee om dit over jezelf te zeggen!

Ik sta voor je klaar

Nou ja, niet voor iedereen hoor. Je moet wel een plekje in mijn hart hebben, anders vind ik het zonde van mijn tijd haha. Maar over het algemeen sta ik voor heel erg veel mensen klaar. Altijd. Op de dag, maar ook midden in de nacht. Het maakt niet uit. Ik zal niet altijd iets voor iedereen kunnen doen, maar luisteren kan ik wel. Adviezen geven als het nodig is ook, maar bovenal luisteren en iemand zich gehoord laten voelen. Zelf vind ik het ook altijd erg fijn als dat andersom gebeurt.

Ik ben een harde werker

Ik moest even terugrekenen, maar ik werk inmiddels alweer vier jaar volledig voor mezelf. Al die tijd ben ik niet meer in loondienst geweest en dat bevalt goed! Het nadeel van zelfstandig ondernemer zijn is toch wel dat je vaak en heel veel werkt. Het gebeurt dan ook maar zelden dat ik ‘s avonds niet zit te werken. Ik kan wel zeggen dat ik een harde werker ben. Overigens ben ik dat in loondienst ook altijd geweest hoor. Alleen nu heb ik echt geen rem en kan ik de deur niet achter me dichttrekken en de werkdag afsluiten.

Ik ben direct

Dit is misschien wel mijn beste, maar tegelijkertijd ook een niet zo’n hele fijne eigenschap. Ik ben direct. Iedereen weet heel erg goed wat ie aan me heeft. Vind ik je niet aardig, zal ik niet doen alsof het wel zo is. Vind ik je wel aardig, dan laat ik je dit ook weten. Mijn hart ligt op mijn tong en ik zeg vaak dingen zonder er eerst over na te denken. Dat werkt ook wel eens tegen me. Maar ik denk ook wel dat het mijn kracht is. Ik doe er dan ook weinig voor om het te veranderen.

En wat is jouw beste eigenschap? 

Dit is opdracht 10 van de 30 Day Blog Challenge. Met de 30 Day Blog Challenge NL, komen de 30 bovenstaande blogonderwerpen voorbij op MamaKletst. Niet in 30 dagen achter elkaar, maar wel in de komende maanden. Lees hier meer over de challenge.

Door Lize – Elke moeder (en ook vader) wil het beste voor haar kind en heeft als voornemen bepaalde dingen niet te gaan doen of vooraf een sterke mening over. Ik dus ook. Suiker? Nee, dat komt er niet in. Sap drinken? Nee, mijn kind drinkt water. Bij mij in bed slapen? Nee, mijn kind slaapt netjes in zijn of haar eigen bed. Probeer je daar maar eens aan te houden. Ik weet inmiddels dat je een hele hoop kan zeggen over hoe je het gaat doen met je kindje, maar in de praktijk pakt het toch anders uit en geef je echt wel eens toe aan bepaalde dingen. Althans ik wel.

In de basis doe ik wat ik van te voren zei, maar er zijn echt wel een paar dingen waar ik aan toe heb gegeven. Voor alle duidelijkheid, dit zijn mijn dingen waar ik mij schuldig aanmaak. Voordat Huub kwam had ik hier een andere mening over. Misschien denken jullie: “hoezo vind je dit zo “erg” dan? Dat kan. Zoals ik al zei het zijn mijn “hier maak ik mij schuldig aan als moeder” (meningen en gedachten over opvoeden) en dat hoeven niet die van jou te zijn.

Daarbij wil ik nog zeggen dat als je er anders over denkt ik dit respecteer. Ik wil alleen maar laten zien dat je een mening kan hebben en dan in de praktijk iets heel anders kan doen.

Nou…. Hier komen ze dan! Hier maak ik mij schuldig aan als moeder.

Bij mij in bed slapen

Het is niet zo dat ik heb gezegd: “Nee, Huub mag nooit bij ons in bed slapen”. En ik vind het eigenlijk ook normaal dat kindjes wel eens bij de ouders in bed slapen als ze ziek zijn, niet kunnen slapen of er gewoon even behoefte aan hebben.

Maar ik maak me heel soms schuldig aan volgende: soms ben ik om 6:00 uur al wakker. Huub slaapt dan nog en dan haal ik hem stiekem uit zijn bedje om hem lekker bij ons in bed te leggen. Ik doe dit vaak op de dagen dat ik moet werken, dan kunnen we nog even lekker knuffelen haha. Mijn man moet hier altijd erg om lachen.

Ik heb mijn kind verpest met…. Sap!

Ik heb hem op een gegeven moment diksap gegeven met als resultaat dat hij naast een fles alleen nog maar diksap wil drinken. Geen water, geen thee. Nee, diksap. En ik geef er aan toe, want ik wil dat hij voldoende drinkt. Ik hoor mezelf nog roepen: “Nee, mijn kind drink water of thee, en zo af en toe sap”.

Mobiele telefoon als zoethoudertje

Ik geef dus wel eens mijn telefoon aan Huub om hem even zoet te houden. Hij is geobsedeerd door telefoons en vindt het heerlijk om ermee te spelen. Ik probeer dit te minimaliseren, maar betrap mezelf er dus wel eens op dat ik hem mijn telefoon geef om hem zoet te houden. Dan kan ik nog even snel de was ophangen of gewoon even rustig thee drinken.
Ik heb nu een speelgoed telefoon gekocht en de vindt hij heel leuk. Toch wel beter dan mijn telefoon.

Heel veel over Huub praten

Ik had me voor genomen om niet altijd maar over mijn kind te praten. Zeker niet met mensen die zelf nog geen kinderen hebben. Ik snap dat mensen niet altijd zitten te wachten op alleen maar verhalen over Huub. Toch betrap ik mezelf er op dat Huub mijn favoriete onderwerp is en ik soms opeens denk: “oh, ik zit al weer de hele tijd over hem te praten”.  Maar goed, Huub is natuurlijk ook het aller leukste kind van de wereld haha…

Minstens 10 keer controleren of alles goed gaat als Huub slaapt

Dit is echt mijn grote onzekerheid: gaat het goed met Huub als hij slaapt. Het is dus niet echt iets waar ik mij “schuldig aan maak”, maar ik zet het toch hierbij, omdat ik altijd zei: slapende kinderen moet je laten slapen en niet steeds storen. Oeps, dat doe ik dus wel. Gelukkig wordt het steeds minder nu hij ouder wordt. Ik wil gewoon altijd graag weten of hij het niet te koud of warm heeft, geen dekentje over zijn hoofd heeft. Eerlijk gezegd of hij het nog wel doet. Erg he? Ik weet het! Gelukkig is mijn man nuchter en kan hij me soms even aankijken van “doe nou even normaal, schat”.

Zo dit waren ze! Nu ik ze zo heb opgeschreven denk ik: ach het valt allemaal nog wel mee met mij en moet ik er erg om lachen. En ik zal vast nog wel veel dingen doen die eigenlijk pedagogisch niet heel verantwoord zijn, maar deze vijf vallen mezelf gewoon heel erg op. Vast omdat ik er vooraf echt een mening over had of omdat het een onzekerheid is.

Wat zijn jouw dingen waar je jezelf als moeder “schuldig aan maakt” en wil je er vanaf of moet je er net zoals ik eigenlijk wel een beetje om lachen?

Ik ben altijd heel erg nieuwsgierig naar welke spullen andere moeders allemaal met zich meeslepen in een luiertas. In ‘in de luiertas van’ laten verschillende moeders de inhoud van hun luiertas zien. De luiertas van Ellen, is eigenlijk niet echt een luiertas, maar een leuke rugtas voor haar dochter. Klein maar fijn. En Ellen laat zien wat er allemaal in de tas meegaat. 

Wie ben je?

Ik ben Ellen 34 jaar en ben dit jaar 5 getrouwd. Ik ben gastouder 4 dagen in de week van 6 verschillende kinderen. Wij hebben een dochter van 3. En ik blog zelf op Mama Scrapelle.

Wat voor een luiertas heb je?

Wij hadden eerst een luiertas die handgemaakt kwam uit Zuid – Afrika via een project van de tante van mijn man. Toen dochterlief 1 werd ongeveer gingen wij over op een rugtas van Woezel en Pip en daarna een van Dora. Beide had ik op de Negenmaandenbeurs gekocht vlak voor haar eerste verjaardag. De prijs weet ik eerlijk gezegd niet meer.

Wat neem je allemaal mee in de luiertas?

• Luiers van Kruidvat afhankelijk van de duur dat we weggaan zo’n 3 a 5 luiers.
• Lotiondoekjes van Kruidvat een half pak meestal. Ik wissel dus regelmatig met de pakjes van thuis dat ik niet met een vol pak in de tas heb, maar ook niet een bijna leeg pak en mis kan grijpen.
• Weggooi slabbers van de kruidvat.
• Een setje kleding. Bij voorkeur iets wat dun en klein op te vouwen is.
• Een verschoonmatje
• Een pakje appelsap of een drinkbeker met diksap
• Een dora kinderkoekje en een doosje rozijntjes van de AH/Hema
• Pakje zakdoekjes
• Haar zorgpas van de verzekeraar
• Multiblind baby billenspray
• Bepanthen baby zalf
• Luierzakjes
• Tube zonnebrandcreme F50 Oriflame
• Vallen en stotenzalf van VSM
• Etuitje met haarspeldjes en een kleine kam
• EHBO creme van HeltiQ
• Potloden en een klein boekje
• Als baby had ik er ook altijd een hydrofiel inzitten, een flesje met een poedertoren, soms een thermoskan heet water en een flesje spa blauw, geloof 100 heet en 80 koud water was de ideale combinatie. Ook had ik er vaak 2 setjes kleding inzitten omdat zeker met kiesjes er nog al eens de nodige spuitluiers achter elkaar kunnen komen.

Neem je naast de luiertas ook nog een eigen tas mee?

Ja ik heb altijd mijn handtas bij me waar ik standaard 2 portemonnees in heb zitten, een klein toilettasje voor mijzelf, kauwgom, suikervrije reep, een flesje water en zo nog wat dingen.

Wat is echt onmisbaar in een luiertas volgens jou?

Buiten het geijkte als luiers, billendoekjes en een matje is de stoten en vallen zalf bij dreumesen en peuters erg handig om bij je te hebben! In de zomermaanden een tube zonnebrandcrème en wat om zich te vermaken is erg handig. En de luiertasjes om de vuile luiers en/of vuile kleding in te doen. Onmisbaar!!

Wat neem je wel mee, maar heb je stiekem eigenlijk niet nodig?

De EHBO zalf zit nog steeds dicht, en de haarspeldjes en kam heb ik eigenlijk nog niet nodig gehad. De rest heb ik alles wel eens gebruikt.

Heb je tips voor aanstaande moeders voor de aankoop van een luiertas?

Zorg voor voldoende vakjes of kleine tasjes in de grote tas zodat je spullen snel kan vinden en vervangen. Zeker omdat manlief of een opa/oma/oppas ook wel eens in de tas moet zijn om wat te zoeken en het niet zo handig is als de luiertas net zo’n zooitje is als je handtas 😉

Wil jij ook laten zien wat je zoal meeneemt in je luiertas? Ik ben nog op zoek naar moeders die de inhoud van hun luiertas willen laten zien en hierover willen vertellen. Mail me op info@mamakletst.nl om meer informatie te ontvangen.

Urenlang kan ik op Pinterest rondneuzen en verdwalen tussen duizenden mooie afbeeldingen. Niet alleen mooie foto’s, maar ook mooie quotes. Speciaal voor de 30 Day Blog Challenge zet ik 4 van mijn favoriete quotes op een rijtje. En natuurlijk vertel ik erbij waarom ze tot mijn favorieten horen.

Mislukken is zoveel leuker dan nooit proberen

Dit heb ik wel geleerd de afgelopen jaren. Als je iets echt wil, dan is het nooit weg om het te doen. Ik heb liever spijt van de dingen die ik wel gedaan heb, dan spijt van iets wat ik niet gedaan heb. En op die manier lukt het toch om een aantal jaar als zelfstandig ondernemer te werken. Super fijn!

You were born to be real, not to be perfect

Mooie Pinterest-like huizen op Instagram, ik zie ze dagelijks voorbij komen. En eerlijk? Ik droom wel eens van een huis dat helemaal spik en span is. Waar je geen kruimel op de grond ziet liggen en waar de mooiste meubels staan. Maar ja, zo ben ik helemaal niet, dus dat moet ik niet eens willen. Er spelen hier nu eenmaal dagelijks kinderen. Er liggen wel eens kruimels op de vloer en ik ga echt niet de hele dag met een poetsdoek rondlopen, ik heb wel wat beters te doen. Deze quote helpt me goed herinneren aan het feit dat het ook niet nodig is om perfect te zijn.

Do one thing every day that makes you happy

Op sommige dagen vergeet ik ook nog wel eens te doen waar ik gelukkig van wordt. Dan verdwijn ik helemaal in het opruimen van ons huis of een to-do list die ik (van mezelf) moet afwerken. Maar ik kijk veel beter op mijn dag terug als ik ook nog heb gedaan wat ik leuk vind. En dat kunnen al hele kleine dingetjes zijn.

All you need is less

Een quote die erg bij mij past momenteel, nu ik druk bezig ben met opruimen. Opruimen betekent bij mij afscheid nemen van veel spullen. Spullen die ik niet nodig heb, spullen die ik niet gebruik, spullen die ik niet meer nodig ga hebben of waar ik niet perse herinneringen aan heb. Minder spullen zorgen voor meer rust en maken dat ik makkelijker kan opruimen. Ideaal!

Wat is jouw favoriete quote?

Met de 30 Day Blog Challenge NL, komen de 30 bovenstaande blogonderwerpen voorbij op MamaKletst. Niet in 30 dagen achter elkaar, maar wel in de komende maanden. Lees hier meer over de challenge.