Category: mama

  • Blote mama buik van Minke

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Minke is zwanger van haar tweede kindje en viel voor haar zwangerschap maar liefst 15 kilo af. 

    Wie ben je?

    Ik ben Minke, 25 jaar oud en ben de mama van Luca. En ik ben 37 weken zwanger van ons meisje. Ik blog op MamaMinke om iets voor mezelf te blijven doen en niet alleen maar bezig te zijn met opvoeding. Op mijn blog gaat het over geloof, kids en een hoop liefde. Helaas heb ik wat last van zwangerschapskwaaltjes waardoor een en ander stiller ligt dan ik zou willen, maar dat komt vast goed zodra de kleine geboren is.

    Hoe oud is Luca en wanneer ben je uitgerekend?

    Luca is 2 jaar en ons dochtertje moet nog geboren worden. Ik ben 17 november uitgerekend en we hopen haar rond die datum in onze armen te kunnen houden.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik was vlak voor mijn zwangerschap 15 kilo afgevallen en daar erg trots op. Ik zat goed in mijn vel en vond het goed gaan zo. Uiteraard vond ik mijn buik iets te dik, maar dan ben ik vast een vrouw voor?

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Bij mijn eerste zwangerschap bleef de buik best lang achterwege, dat vond ik wel jammer. Ik vond mezelf wel mooi, maar het was niet duidelijk dat ik al tegen de 40 weken aan zat qua buik. Nu heb ik dat ruimschoots goedgemaakt met een, in mijn ogen, enorme buik. Mensen vinden vaak dat ik nog lang moet als ze mijn buik bekijken. Ik ben er wel trots op, al zit hij soms behoorlijk in de weg.

    P1030863

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Helaas bleven er wat kilo’s aan plakken. Ik sport veel minder en hou erg van lekker eten. Geen beste combinatie. Na de geboorte van onze dochter en het herstel wil ik graag weer gaan sporten. Zo kom ik lekker in mijn vel en verdwijnen de zwangerschapskilo’s, hoop ik. Ik vond mezelf niet lelijk, maar vond wel dat de kilo’s eraf mochten. Tot ik zwanger werd en bedacht dat we dan beter konden wachten tot na de geboorte van ons tweede wondertje.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    De striae begint nu helaas ook te komen. Dat kon niet anders gezien de omvang. Op de foto’s nog niet goed te zijn, want die zijn van iets eerder. Maar ach, ik heb twee kinderen gedragen in mijn buik, daar mag je straks ook best iets van zien.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik vind het jammer voor hen. Ik kan het me ook goed voorstellen, zeker met veel striae als gevolg van de zwangerschap. Maar we hebben wel iets moois voortgebracht en we mogen trots zijn dat ons lichaam dat kon. Daarom hoop ik dat ze er ook met trots naar kunnen kijken.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Accepteer en laat los. Klinkt heel eenvoudig (misschien heb ik het zelf straks ook wel nodig dit te lezen), maar je kunt er weinig aan veranderen. Je lichaam heeft je het mooiste en bijzonderste gegeven wat je kunt krijgen, naar mijn mening. Wees daar trots op en laat het zien. Iedereen is mooi hoe zij er ook uit ziet. Je partner en kind(eren) vinden dat, probeer dat zelf ook. Je wordt daar zoveel gelukkiger van denk ik.


    Bedankt voor het meedoen Minke. Ik ben echt zo benieuwd wanneer jullie kleine meisje geboren gaat worden! Succes nog heel even!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

  • Blote mama buik van Linda

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Linda sportte veel voor haar zwangerschap en kwam door het stilzitten tijdens haar verlof kilo’s aan.

    Wie ben je?

    Ik ben Linda, 27 jaar oud en ik ben de mama van Aron. Ik werk als persoonlijk begeleidster op een woonvoorziening voor lichamelijk en verstandelijk beperkte ouderen. Ook blog ik op Linlicious Style.

    Hoe oud is Aron?

    Onze babyboy is 5 maanden oud. Het gaat zo snel!

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik sportte zo’n 3 á 6 keer per week en was aardig ‘strak en gespierd’ aan het worden. Dit was ook mijn doel. We waren inmiddels een jaar aan het proberen zwanger te worden. Pas toen ik letterlijk hardop zei dat ik nu een wasbordje ging kweken en niet meer bezig zou zijn met het zwanger worden, was het raak die maand.

    IMG_7070

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Vanaf 16 weken zwangerschap kwam er een mooi buikje tevoorschijn. Ik droeg vol trots shirtjes waarbij mijn buik mooi uitkwam. Toen ik eenmaal verlof had en dus niet meer dagelijks bewoog, groeide niet alleen mijn buik, maar stiekem ook de rest van mijn lichaam. Ik droeg echt helemaal van voren. Als ik dan in de spiegel keek, leek ik voor mijn gevoel echt groot. En dat terwijl ik maar een klein meisje ben. Toch vond ik het mooi om te zien hoe mijn buik groeide.

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Ik liep 10 dagen over tijd en ben uiteindelijk ingeleid. Die laatste week heeft striae veroorzaakt op mijn buik en love handels. Hier moest ik in het begin even aan wennen. Het verlof en het niet meer dagelijks bewegen zorgde ook voor extra kilo’s, die voornamelijk naar mijn benen en billen zijn gegaan. Nu zit ik weer bijna terug op mijn gewicht. De striae op mijn buik is beduidend minder geworden. Ik ben niet ontevreden, maar kan niet wachten tot ik weer lekker kan gaan sporten. Ook is mijn navel ineens groter dan voorheen. Het litteken van mijn navelpiercing valt achteraf mee. Hij rekte behoorlijk uit tijdens de zwangerschap.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Ja ik heb striae op mijn buik en love handels.

    DSCN0068-001

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Nu ik zelf zwanger ben geweest snap ik het wel. Maar hier lijkt een soort taboe op te rusten. Zo van ‘je moet niet klagen dat je striae hebt, want je hebt wel een wondertje op de wereld gezet’. Dat klopt ook wel, maar wij vrouwen zijn dankzij de media geprogrammeerd om aan een bepaald ideaal beeld te voldoen. Het liefst wil je na je zwangerschap weer in je spijkerbroeken passen. Zeker als je ziet dat een Doutzen Kroes een week na de bevalling alweer strak in haar pak zit. Da’s toch wel even een bummer als het bij jezelf langer duurt dan gedacht.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Luister naar je lichaam. Ontspan op z’n tijd en las een momentje voor jezelf in. Als je je niet goed voelt in je eigen lijf, blijf niet klagen maar onderneem actie om het te veranderen. Hou het doel voor ogen wat jij wilt bereiken. vergelijk jezelf niet met andere moeders. Zij zijn jou niet en jij bent hen niet.


    Bedankt voor het meedoen Linda! Hopelijk kun je door het sporten weer (een deel) van je oude lichaam terugvinden.

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

    ]]>

  • Blote mama buik van Sylvie

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Sylvie heeft PCO en heeft voor ze zwanger werd van zoontje Ivar, twee miskramen gehad.

    Wie ben je?

    Ik ben Sylvie, 28 jaar oud en sinds ruim een jaar ben ik moeder van ons zoontje Ivar. Op dit moment ben ik fulltime thuis, maar wel opzoek naar een baan. Tot nu toe zonder succes. In het dagelijks leven blog ik op C’est Sylvie.

    Hoe oud is Ivar?

    Ivar heeft net zijn eerste verjaardag gevierd en is dus 1 jaar oud

    Hoe keek je naar je lichaam voor je zwanger werd?

    Ik baalde zo van mijn lichaam! Niet zozeer omdat ik het lelijk vond, maar omdat het maar niet zwanger wilde worden. Ik had twee miskramen achter de rug voordat ik Ivar kreeg, er was PCO vastgesteld en daarom kreeg ik hormonen (clomid) om onze kansen te verhogen. Daardoor kreeg ik last van een opgezwollen buik, waardoor het leek of ik 15 weken zwanger was. Nee, ik was allesbehalve blij met mijn lijf.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Het is een understatement om te zeggen dat ik trots was op mijn zwangere buik. Ik was er gigantisch blij mee! Het was onzeker of ik vanwege mijn baarmoederafwijking (uterus bicornis) de zwangerschap zou kunnen voldragen, maar dat is gelukkig gelukt. Elke week die voorbij ging was weer een week dichter naar een goede start voor ons kindje. Ik vond het dus wel erg spannend om zwanger te zijn, maar was ook ontzettend dankbaar dat het na twee jaar zover was. De striae die na zo’n 30 weken ontstond nam ik voor lief.

    IMG_5190

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Mijn lichaam zal nooit meer zo worden als voor de bevalling, maar dat vind ik niet erg. Mijn leven zal ook nooit meer zo worden als voor de bevalling tenslotte. Ik kan goed leven met de veranderingen die mijn lijf heeft ondergaan en ik stap ook gerust in mijn bikini om met Ivar te gaan zwemmen.

    Waar ik wel best van baal is dat ik nog steeds PCO lijk te hebben. Ik had gehoopt dat mijn hormonen door de zwangerschap “ge-reset” zouden worden en ik weer een regelmatige cyclus zou krijgen, maar dat is dus niet het geval.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Ik was vrij snel weer terug op gewicht, maar nu na een jaar is mijn striae nog steeds vrij donker. Ook is mijn buik niet meer zo strak als eerst, maar de pantybroekjes van de HEMA doen wonderen (ik heb anders een soort “flubje” boven mijn broekband hangen). Ook is mijn BH wat minder gevuld na het stoppen met de borstvoeding.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik kan het heel goed begrijpen. Als ik nu terugkijk naar foto’s van vroeger denk ik “was ik toen maar wat gelukkiger met mijn lijf geweest!” Dat lijf komt niet meer terug, al kun je denk ik door gezond eten en bewegen wel heel dicht in de buurt komen. Maar zoals ik al zei, mijn striae en loshangende velletje kunnen mij weinig schelen nu ik uiteindelijk toch een kindje heb mogen krijgen. Al heb ik natuurlijk ook wel baalmomentjes…

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Het is heel makkelijk gezegd – en op onzekere momenten lukt het mij ook niet hoor – maar probeer je lichaam te accepteren en wees trots op wat het je heeft gebracht. Plan B is om een leuk setje nieuwe kleding te gaan kopen!


    Bedankt voor je verhaal Sylvie. Volgens mij is het (helaas) een bekend verhaal voor veel moeders.

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

  • Post Pregnancy Tag

    Door lieve Saskia werd ik getagd voor de Post Pregnancy Tag, welke zij weer op de blog van Lisanne vond. En hoewel ik al een hele tijd niet meer zwanger ben, vond ik het toch leuk om deze tag in te vullen. 

    Hoe oud is je kindje nu?

    Luuk is inmiddels alweer 19 maanden oud. De tweede helft van het tweede jaar is nu echt in volle gang. Wat vliegt de tijd, het is cliché maar waar.

    Hoe voel je je?

    Prima hoor. Ik voel me wel vaak moe, maar dat blijf je toch houden met een jong kind om je heen.

    Nog last van kwaaltjes?

    Ja ik hou nog steeds met grote regelmaat last van vocht in mijn lijf. In mijn handen of voeten. Vooral als het warm is. Ik vind het wat dat betreft dus niet erg om de winter in te gaan.

    Is je eetlust veranderd?

    Nee, niet zozeer veranderd. Wel zitten we nog vaak te grappen over dat ik regelmatig moest overgeven als ik net een hap teveel van mijn avondeten nam tijdens de zwangerschap. Dan zat Joost nog te eten en gooide ik mijn maag al leeg in de wc. Ik had dat vooral als we een frikandel aten. Dus als we nu een frikandel eten, hebben we het er nog wel eens over haha.

    Zwangerschapskilo’s.

    Uh. Ja. Die zitten er nog steeds aan. Maar liefst 15 hele kilo’s. En hoewel ik soms mijn best doe er tegen te knokken, wil het niet altijd lukken. Dat is niet goed, maar zolang de knop niet volledig omgaat kan ik er ook nog even niet zoveel mee. Het komt zoals het komt.

    Hoe kijk je terug op je zwangerschap?

    Daar heb ik in aanloop van Luuk’s eerste verjaardag al blogs over geschreven. Maar ik kijk met een dubbel gevoel terug op de zwangerschap. Achteraf is het toch wel duidelijk geweest dat ik door alle tegenslagen een prenatale depressie kreeg. Mijn zwangerschap was niet fijn, al kan ik nu het langer geleden is wel steeds vaker terugdenken aan de fijne momenten. Het getrappel in mijn buik, de puntbuik die ik kreeg als ik op mijn linkerzij gelegen had en Luuk helemaal opgerold aan de linkerkant van mijn buik lag met zijn kont de lucht in. Ik ben blij dat ik langzaam aan ook die leuke dingen weer voor me kan halen.

    Liever nog zo’n zwangerschap of liever nog zo’n bevalling?

    Jeetje, geen van beiden eigenlijk. Maar als ik echt moet kiezen, dan nog maar zo’n bevalling. Daar ben ik al met al maar 24 uur mee bezig geweest. En die zwangerschap is eigenlijk 33 weken naar geweest. Maar bij een eventuele volgende mag het van mij allebei wel makkelijker worden.

    Zijn er dingen die je anders had gewild?

    Jazeker, ik had gewild dat er meer begrip was voor onze situatie. Van vrienden, sommige familie en zelfs van de artsen voelde ik regelmatig maar weinig begrip. Dat deed misschien nog wel het meeste zeer.

    Foto 18-10-15 09 20 27

    Hoe is het met jullie kindje?

    Met Luuk gaat het ontzettend goed. Hij groeit goed, eet goed, drinkt goed, kletst goed. En dat heeft hij altijd gedaan gelukkig. De zorgen van de zwangerschap waren daarna helemaal weg. Luuk deed het super en daar ben ik erg blij mee.

    Hoe zijn de nachten?

    Die zijn prima. Soms net even te kort. Maar over het algemeen slaapt Luuk door. Soms huilt hij ’s nachts even, maar dan is het vaak voldoende om zijn speen te geven. Wel zou het fijn zijn als hij wat langer door gaat slapen ’s morgens. Maarja, dat zal voorlopig wel bij hopen blijven vrees ik.

    Genietmomentje?

    De zondagochtenden met Luuk samen. Joost slaapt dan uit en wij knuffelen samen op de bank. Kletsen wat en kijken televisie. Soms verlang ik wel eens terug naar een heel weekend uitslapen en op bed luieren. Maar als ik dan met Luuk lig te knuffelen dan doe ik dat zoveel liever dan een hele ochtend in bed liggen te stinken.

    De grootste verandering?

    Dat is niet te beschrijven denk ik. De verantwoordelijkheid die je voelt voor zo’n kleintje, maar ook de zorgen die je je maakt als hij ziek is of iets niet helemaal doet zoals het hoort. Ik had me hier van te voren in elk geval absoluut geen voorstelling van kunnen maken.

    Aan het werk?

    Jazeker, ik ben meer dan fulltime aan het werk als gastouder momenteel. Nog maar een aantal weekjes en dan werk ik nog maximaal 4 dagen per week. Ik kijk er naar uit, want de afgelopen tijd was het een beetje teveel van het goede. Niet alleen voor mij, maar ook voor Luuk.

    Jouw tip voor aanstaande moeders?

    Volg je gevoel. Je kunt nog zo mee willen gaan met bepaalde manieren van opvoeden. Vaak loopt het anders dan je van te voren denkt. En het is helemaal niet belangrijk om met de grote stroom mee te gaan als dat niet bij je past. Daar heb je alleen jezelf en je kind maar mee.

    En hoewel ik niet altijd iemand tag, doe ik het nu wel. Namelijk Tamara, Joyce en Cassandra.

    ]]>

  • Zelf op de foto + win een fotoshoot!

    Al jarenlang sta ik liever achter de camera dan ervoor, toch ben ik elke keer dat ik door een fotograaf wordt gekiekt erg blij met het resultaat. Toen ik vorige week bij vriendin Simone op kraambezoek ging, vroeg ze of ik het leuk vond als ze wat foto’s van me maakte. Daar zeg ik geen nee tegen! En om het nog mooier te maken besloot ze dat ze ook nog wel een fotoshoot wilde weggeven aan een van mijn lezers. Super leuk!

    Zoals ik al eerder zei. Ik sta zelf niet graag op de foto. Al helemaal niet nu ik me helemaal niet zo goed voel in mijn eigen lijf. Simone en ik kennen elkaar al heel wat jaartjes. Van het bloggen én het fotograferen. Toen bloggen nog helemaal niet zo hip was en we als jonge meiden steeds serieuzer werden met fotograferen. We hebben elkaar ook al eerder ontmoet. We woonden nog maar net in Zeist toen Simone hier naartoe kwam treinen. Ook toen heeft ze me gefotografeerd. En nog steeds ben ik heel erg blij met die foto’s.

    IMG_0168_1

    Maar inmiddels zijn we 5 jaar verder, ben ik een kind en heel wat kilo’s rijker. En tja, ik ben nog wel dezelfde persoon, maar mijn uitstraling is toch echt veranderd. Vorig jaar ging ik, samen met Luuk, ook al op de foto bij Aline. Met die foto’s ben ik ook nog steeds heel erg blij. Het is niet voor niets dat een van de foto is omgezet naar een header voor mijn blog. En iets meer dan een jaar pronkten de foto’s als profielfoto op verschillende social media kanalen en in de sidebar van mijn blog.

    Toch is Luuk nu groter en mijn haar is twee keer zo lang als een jaar geleden. Tijd dus voor nieuwe foto’s. Ik was maar wat blij dat Simone het me aanbood, want ik ben erg gek op haar manier van fotograferen en bewerken. Terwijl haar man de kleine man de fles gaf, vertrokken wij naar buiten. Het was warm en erg zonnig, maar toch vonden we wat plekjes om het huis heen om foto’s te maken. Simone had al gauw het sleutelwoord te pakken om me aan het lachen te maken en samen hadden we de grootste pret.

    IMG_0138

    Die pret is goed te zien op de foto’s. Ik denk niet dat je een oprechtere lach van me kunt krijgen, dan te zien op deze foto’s. En uiteraard denk ik af en toe, gets. Ik heb een onderkin. Oh nee, die armen. Oh nee, die vreselijke breedbek lach. Maarja. Het is wie ik ben. En Simone heeft me precies zo op de foto weten te zetten zoals ik ben.

    Het leek ons leuk om ook een social media shoot weg te geven via mijn blog. Wat voor shoot het precies is?

    • Een Social Media Shoot t.w.v. € 80,00 van Simone Nijssen Fotografie.
    • Geldig voor één persoon
    • Duur: ongeveer 30 minuten
    • Inclusief 5 hoge resolutie foto’s in kleur en zwart-wit
    • De foto’s worden binnen een week per mail verstuurd
    • De fotoshoot vindt plaats in Arnhem op een buitenlocatie die jullie samen uitkiezen

     

    Wat moet je doen om kans te maken op de fotoshoot?

    • Laat een reactie achter onder dit artikel en laat daarin weten dat je meedoet
    • Om extra kans te maken mag je de Facebook pagina’s van Simone Nijssen Fotografie en MamaKletst liken (dit is niet verplicht!)

     

    Ik ben echt onwijs blij met de foto’s en weet zeker dat ze van de winnaar van de fotoshoot net zulke mooie foto’s gaat maken!

    Laat jij wel eens foto’s van jezelf maken?

     

    ]]>

  • Blote mama buik van Joyce

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Joyce is voor haar zwangerschap verslaafd geweest aan de laxeerpillen.

    Wie ben je?

    Ik ben Joyce, ik ben 24 jaar oud en heb een zoontje, Jari. Ik ben een thuisblijfmoeder.

    Hoe oud is Jari?

    Jari is 3 maanden oud.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Voor de zwangerschap was ik niet tevreden met mijn lichaam. Dit is al zo sinds mijn veertiende. Ik kwam al vroeg in de puberteit en daardoor kreeg ik al op jonge leeftijd vrouwelijke vormen. Daar ben ik op school ontzettend mee gepest. Ik was altijd bezig met een dieet en ben zelfs, helaas, een half jaar lang verslaafd geweest aan de laxeerpillen.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Tijdens mijn zwangerschap voelde ik me iedere week mooier worden in het begin. Maar op het eind werd dit steeds minder. Ik kreeg striemen. En had complicaties tijdens de zwangerschap (zwangerschapshypertensie – hoge bloeddruk). Daardoor mocht ik niets meer doen en voor mijn gevoel ben ik toen aangekomen.

    2015-07-21_23.12.06

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Ik ben trots op mijn lichaam. Dat het na de hypertensie en de medicijnen daarvoor, toch een gezond mannetje heeft laten groeien met alles erop en eraan. Maar na de keizersnede vind ik mijn buik niet meer mooi. Ik krijg het er niet af. Ook al sport ik 5 tot 6 keer per week een uur. Vooral het flubbertje boven het litteken zit vind ik erg lelijk.

    Ik moet meer geduld hebben, want bij de een gaat het ontzwangeren sneller dan bij de ander. Ik besef me maar al te goed dat je lichaam nu eenmaal verandert als er een mensje in gewoond heeft.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Ik heb striae op mijn buik en een litteken van de navelpiercing. Ook heb ik een flubber boven mijn litteken van de keizersnede. En ik heb bredere heupen.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik begrijp als geen ander dat vrouwen onzeker zijn na hun zwangerschap. Dat ben ik zelf ook. Maar besef je wel dat in die buik, die je niet goed en mooi vindt, in negen maanden tijd je kostbaarste bezit heeft kunnen groeien. Eigenlijk verdiend je buik het dus niet om lelijk gevonden te worden.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Geniet van het leven, van je kind en je gezin. Laat niet de media bepalen wat mooi is en wat niet. Alle mama’s zijn prachtig. Het maakt niet uit hoe je eruit ziet. Wees trots op je lijf en jezelf. Je hebt ’t ‘m geflikt. And you earned your stripes!


     

    Bedankt Joyce, voor het meedoen aan de blote mama buik rubriek. En ik weet zeker dat je binnenkort toch verschil gaat merken door het vele sporten!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

    ]]>

  • De loedermoeder tag

    Al eerder vulde ik een leuke tag van Bibian en Manon in. De domestic goddess tag. En ook nu weer bedachten ze een leuke tag. De loedermoeder tag. Het is dus tijd om me niet perfect voor te doen (voor zover ik dat al deed) en onderstaande vragen eerlijk te beantwoorden.

     Hoe vaak verschoon jij de luier van je kind?

    3 a 4 keer per dag. Na elk slaapje en soms zit er nog wel eens een extra poepluier tussendoor. Als hij heeft gepoept wil ik het zo snel mogelijk verschonen, niet alleen vanwege de stank, maar ook omdat Luuk zo snel rode billen krijgt.

    Eten jullie elke maaltijd aan tafel met het gezin?

    Haha, nee. We eten eigenlijk standaard op de bank en Luuk in de kinderstoel. Maar met mijn gastkindje die 2 keer per week mee eet ’s avonds, doen we het wel. En eigenlijk is dat alleen maar gezellig. We zouden het vaker moeten doen.

    Hoe veel minuten/uren zit jouw kind per dag achter de TV, iPad, telefoon van mama etc.?

    Dat verschilt per dag. Op een regenachtige dag wil ik de tv nog wel eens aanzetten. En sommige programma’s vindt Luuk wel leuk, maar meestal is hij gewoon aan het spelen en schenkt de tv niet heel veel aandacht. Hij vindt eigenlijk vooral de intro liedjes van programma’s leuk en komt dan even bij de tv om te dansen.

    Laat je jouw kind in slaap vallen in zijn eigen bed?

    Ja, altijd. Luuk slaapt gewoon nergens anders meer. Misschien niet altijd handig als we weggaan, maar ik ben zo blij dat hij niet bij ons op bed slaapt. Dan doen we zelf geen oog dicht namelijk.

    Etensresten, spuug, kleine poepvlekjes en/of een beetje nattigheid van een te volle plasluier op de kleren van je kind: trek je hem/haar meteen schone kleding aan?

    Nattigheid van een te volle plasluier of poepvlekjes komen nauwelijks voor, maar dan zou ik hem wel gelijk verschonen. Bij vlekjes van zijn eten kan ik wel aan de gang blijven. Meestal trek ik hem na het ontbijt pas schone kleren aan voor die dag en over het algemeen heeft hij dat aan tot hij ’s avonds gaat slapen. Een kind hoort vies te zijn toch? Ik trek zelf ook niet gelijk schone kleren aan als hij zijn gezicht aan me afveegt. Ik blijf wassen anders!

    Heeft jouw kind iedere dag twee dezelfde sokken aan?

    Ja meestal wel. Al loopt Luuk vaker op blote voeten. Dan glijdt hij minder snel uit en als hij wel sokken aan heeft, trekt hij ze zelf weer uit.

    Koop jij jouw kind wel eens om met iets lekkers, tv-tijd of iets anders?

    Ja vooral als we in de winkel lopen, wil ik hem wel eens een rijstwafel geven om hem even rustig te maken. Verder valt er nog weinig met hem te onderhandelen. Maar het gaat in de toekomst vast en zeker vaker gebeuren. Tja, dat doet iedereen toch?

    Hoe ziet het er achter de gesloten deuren en laatjes in jouw huis uit?

    Haha! Niet! Het is 1 grote puinhoop overal. Ik ben heel druk met alles kamer voor kamer en lade voor lade op te ruimen, maar het wil nog niet heel erg vlotten.

    Als je een kind onder de 4 jaar hebt, geef je hem/haar elke dag nog 10 vitamine D druppeltjes?

    Haha, nee. Elke keer als ik die vraag krijg bij het consultatiebureau denk ik: oja!! Ik vergeet het gewoon. Als ik het flesje tegenkom en het komt op dat moment uit wil ik het nog wel eens geven. Maar ik kan het ook niet altijd maar op het aanrecht laten staan. Ach, met buitenspelen doet hij ook vitamine D op.

    Tot slot: noem nog 3 dingen die loedermoeder-noemenswaardig zijn.

    • Ik ben echt geen ster in het bijhouden van de was. Dus soms zijn we wel eens door de broeken heen waar Luuk in past en moet hij een grotere maat aan.
    • Soms heb ik echt geen zin om al die speelgoed zooi op te ruimen ’s avonds en dan ligt het er de volgende morgen nog. En uiteraard baal ik dan dat ik het de avond ervoor niet even gauw heb opgeruimd.
    • Luuk gaat niet elke dag in bad, ik vind dat altijd zo’n gedoe. Maar hij gaat wel om de dag.

     

    Wil je de tag ook overnemen? Dat kan! Vergeet niet om Bibian en Manon te linken. 

  • Doe een week lang elke dag iets voor jezelf

    Iets voor jezelf doen is niet altijd even makkelijk. Ik betrap mezelf er regelmatig op dat het er een aantal dagen achter elkaar bij in schiet. Daarom vond ik deze opdracht van de mama challenge zo leuk. Afgelopen week was ik bewust bezig om elke dag iets voor mezelf te doen. Hoe dat ging vertel ik jullie graag. 

    Met al het werken en alle hobby’s die stiekem steeds meer op werk beginnen te lijken, schiet tijd voor mezelf nemen er wel eens een beetje bij in. Dat is niet goed, dat weet ik best. Ik voel het ook goed aan mijn lichaam dat ik het te weinig doe. Ik ben te druk en daardoor steeds erg moe. Daarom nam ik afgelopen week elke dag minimaal een uur “vrij” om tijd voor mezelf te nemen. En dit deed ik op verschillende manieren.

    Ik heb er veel  gelezen. Afgelopen week heb ik maar liefst 2 boeken uitgelezen. En dat allemaal door met enige regelmaat een half uur eerder naar bed te gaan. Een half uurtje lezen voor het slapengaan, zorgt ervoor dat ik mijn hoofd leeg krijg en daardoor veel beter slaap ’s nachts.

    haken

    Daarnaast ben ik volop aan het haken. Ik heb nog wat onafgemaakte projecten liggen en wil deze eerst afmaken voor ik met een nieuw project start. Bijvoorbeeld het dekentje van Luuk ligt nog steeds onafgemaakt in een bak naast mijn bed. Zo zonde! Niet dat Luuk nu onder een deken slaapt, maar dat gaat hij vast en zeker van de winter wel doen. En wie zegt dat hij volgend jaar winter nog steeds in zijn ledikant slaapt? Het zou wel leuk zijn dat hij er daadwerkelijk eens onder kan slapen.

    Ook het kleuren doe ik nog regelmatig. Ik vind het heerlijk om dit te doen ’s middags als Luuk ligt te slapen. Ondertussen kijk ik dan een aflevering van een serie die ik volg. Momenteel ben ik met het laatste seizoen van Grey’s Anatomy bezig en dan is het kleuren daarbij heel fijn en ontspannend om te doen.

    Ik merk dat het me goed doet om echt elke dag bewust even tijd voor mezelf in te plannen. Al is het maar een half uurtje. Ik ben er veel meer door uitgerust en krijg er heel veel inspiratie van, wat weer fijn is voor al mijn werk.

    Ben je benieuwd naar wat andere moeders doen om tijd voor zichzelf te nemen? Lees dan de blogs van Tamara en Cassandra.
    Doe jij mee aan de mama challenge en heb je over dit onderwerp geschreven? Laat dan de link achter in een reactie onder dit artikel.

    Wat doe jij als je tijd voor jezelf neemt?

    ]]>

  • Blote mama buik van Arianne

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Arianne heeft altijd een slecht beeld van haar eigen lichaam gehad. Maar nu ze moeder is kan ze haar lichaam beter waarderen.

    Wie ben je?

    Ik ben Arianne. Ik ben 26 jaar en mama van een eigenwijze kleine man genaamd Lucas. In het dagelijks leven ben ik thuisblijfmoeder.

    Hoe oud is Lucas?

    Onze kleine man is net 1,5 jaar oud

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik ben altijd mollig geweest, iets waar ik in mijn jeugd veel moeite mee heb gehad. Mijn moeder was eigenlijk te licht, maar toen ze eenmaal op gezond gewicht kwam, maakte ze opmerkingen over hoe dik ze wel niet was. Ik werd daar onzeker van; als zij al dik was, hoe dik was ik dan wel niet? Door mijn onzekerheid ging ik emotie eten. Op mijn 19e kreeg ik te horen dat ik vruchtbaarheidsproblemen had en de kans dat ik ooit zwanger zou worden zou nihil zijn. Ook al was ik er op die leeftijd totaal nog niet mee bezig, moeder worden was mijn grootste wens. Ik zakte in een diepe depressie die ik probeerde weg te eten. In de paar jaar daarop kwam ik ruim 20 kilo aan. Ik voelde me verslagen en verraden door mijn eigen lijf, ik was niet mollig meer, ik was dik. Ik had striemen op mijn heupen, benen en borsten. Het leek alsof mijn lijf een kind had gedragen, maar dat was niet zo. Mijn lieve vriend (inmiddels man) deed heel hard zijn best om mij mooi te laten voelen. Hij vond het niet erg. De striemen en de kilo’s, het maakte hem niet uit, hij vond mij mooi! Ik probeerde me daarop te richten en positiever in het leven te gaan staan. Na een tijdje zat ik beter in mijn vel en werd ik minder onzeker over mijn volle lijf. Maar die kilo’s? Die gingen nergens heen.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    De eerste vier maanden van mijn zwangerschap had ik flink last van zwangerschapsmisselijkheid en voelde ik me het tegenovergestelde van mooi. Elke keer als ik bij de verloskundige op de weegschaal stond was ik juist afgevallen in plaats van aangekomen. Ik vond dat toen heel raar, mijn hele lijf werd smaller, maar mijn buik begon langzaam wat boller te worden. De verloskundige vertelde dat dit niet erg was. Aankomen tijdens je zwangerschap gebeurd juist doordat je lijf reserves aan gaat maken en ik had die reserves al. Door de misselijkheid at ik weinig en moest mijn lijf dus die reserves gaan gebruiken. Zolang ik niet te snel en teveel zou afvallen was er niets aan de hand. Toen ik eenmaal 5 maanden zwanger was en mijn buik goed begon te groeien vond ik mezelf prachtig. Ik kreeg een flink aantal striemen op mijn buik, maar ik vond dit niet erg. ik vond ze juist mooi, ik had ze verdient deze keer. Mijn lijf had dit wel mooi geflikt, er groeide een kindje in mij terwijl ze zeiden dat het niet kon. Mijn lijf is fantastisch!

    IMG_8141

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Na de zwangerschap herkende ik mijn lijf niet terug. Ik was ruim 10 kilo afgevallen en mijn lijf zag er helemaal anders uit. Mijn gezicht was smaller, vermoeider. Mijn borsten (na de stuwing) kleiner en slapper en mijn huid onrustig. Ik had duidelijk een buikje en een randje vet op mijn heupen wat graag over mijn broekrand wilde hangen. Maar het stoorde me niet, deze keer werd ik niet onzeker van. Mijn lijf heeft tegen alle verwachtingen in succesvol een zwangerschap voldragen en een prachtig jongetje op de wereld gezet. Ik heb me het eerste jaar volledig gestort op het mama zijn. Pas nu begin ik langzaam maar zeker weer meer te sporten en me te richten op mezelf. Niet omdat ik perse wil afvallen om mooier te zijn, maar omdat ik weet dat minder gewicht beter is voor mijn lijf. Ik wild at mijn zoontje opgroeit met een gezonde moeder en niet met een moeder die over een paar jaar ziek wordt doordat ze overgewicht heeft.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    De striae op mijn buik zit er nog steeds, al is ze wel een stuk lichter geworden. Mijn borsten zijn van een volle E naar een ‘leeggelopen’ D gegaan, maar niks wat een goede BH niet kan oplossen. Ook heb ik nog steeds best een buikje, maar mijn zoontje vindt het juist fijn om daar lekker zijn hoofdje op te leggen. Lekker zacht.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik snap het wel, er verandert zoveel in je leven. Het is logisch dat je dan onzeker wordt! Je hele leven draait ineens om dat kleine mensje wat volledig afhankelijk is van jou. Je bent moe en uitgeput en als je dan in de spiegel kijkt zie je een lijf wat voor je gevoel niet eens van jou is. Voeg daar die stomme hormonen bij en ook nog de druk vanuit de maatschappij om binnen drie maanden weer ‘je oude lijf’ terug te hebben. Tsja, daar kan je goed onzeker van worden! Ik denk dat de houding van de maatschappij veel kan veranderen in hoe een vrouw zich voelt na de zwangerschap. In plaats van dat de nadruk ligt op per direct weer ‘dat oude lijf’ terug te krijgen, zou de nadruk meer moeten liggen op wat een voor een fantastische prestatie die vrouw geleverd heeft! Ze heeft wel een kind op aarde gezet! Meer openheid en eerlijkheid over hoe een moederlijf er echt uitziet zou ook helpen. Vrouwen denken nu dat ze zich moeten schamen omdat men zegt dat het ‘vies’ is en daarom verbergen ze hun lijf. Maar waarom? De enige reden dat men dit roept, is omdat ze het niet kennen. Ze kennen alleen de perfecte gephotoshopte Hollywood versie van moeders.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Luister vooral naar je eigen lijf en je eigen gevoel. Ga geen dingen doen waar je nog niet aan toe bent. Je primaire focus is nu dat prachtige kindje dat in je armen ligt. Heb je zin om te sporten en er de energie voor? Lekker gaan meid, vooral doen! Maar voel je niet schuldig als je drie maanden later nog niet in de sportschool staat. Doe vooral wat voor jou goed voelt, dan ben je vaak ook het gelukkigst! Dus als het voor jou goed voelt om in je pyjama op de bank te gaan liggen met je kindje naast je, dan moet je dat ook gewoon lekker doen!


    Lieve Arianne, onwijs bedankt dat je meedoet met deze rubriek. Ik weet dat je het doodeng vind om je verhaal en de bijbehorende foto’s te delen, maar je hebt het toch gedaan! Bedankt ook voor je goede tip, die kan ik zelf erg goed gebruiken en ik weet zeker dat meer moeders er iets aan zullen hebben.

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

  • Liever niet

    Er worden de laatste tijd hele leuke tags bedacht door andere bloggers. Zelf ben ik daar niet zo handig in, dus ik ben maar al te blij dat andere mensen de moeite nemen iets leuks te bedenken. Gwen bedacht de liever niet tag. In een lijstje met steekwoorden kun je vertellen wat je liever niet hebt bij het denken aan dat woord. 

    1. Fietsen – Met harde tegenwind. Daar krijg ik het veel te warm van.
    2. Wc-papier – Die verkeerd om opgehangen is. Bij mij hoort het flapje aan de voorkant. En ik weet altijd precies wanneer iemand anders een wc-rol heeft opgehangen bij ons, want dan hangt het achterstevoren. Niet voor lang natuurlijk, want ik draai het direct om als ik het zie.
    3. Koffie – Sowieso geen koffie. Die lucht alleen al….
    4. Bananen – Van die overrijpe zachte en zwarte dingen.
    5. Toilet – Zo’n gat in de grond in Frankrijk. De bibbers krijg ik daarvan. Ik duik nog liever tussen de struiken om te plassen.
    6. Kauwgom Die je te lang in je mond hebt, waar het helemaal smakeloos van wordt.
    7. Vogels – Die laag over je heen vliegen of alles onder poepen.
    8. Regen – De hele dag.
    9. Tandenpoetsen – Als je kiespijn hebt.
    10. Alcohol – Een kater achteraf.
    11. Losse veters – En er dan overheen struikelen.
    12. Honden – Die tegen je aan springen.
    13. Vuilniszakken – Naar beneden tillen om ze in de vuilcontainer te gooien.
    14. Zand – In je schoenen. Vre-se-lijk.
    15. Stofzuigen – En wanneer je je omdraait is het onderhand alweer nodig.
    16. Broodjes – Waar je teveel op moet kauwen.
    17. Rijst – Die droog is.
    18. Voeten – Ik hou sowieso niet van voeten. En dat is heel erg zachtjes uitgedrukt.
    19. Televisieseries – Die ophouden zonder een bevredigend einde.
    20. Planten – Water geven. Ik vergeet het altijd.
    21. Schoon beddengoed – Met kruimels onder je voeten het bed in stappen. Zo zonde!
    22. Douchen – Ergens anders dan thuis.
    23. Pizza – Als je stiekem je best doet om gezond te eten.
    24. Supermarkten – Met onaardig personeel.
    25. Uit eten – Wanneer je er geen geld voor hebt.

    Heb je de tag nog niet overgenomen, maar wil je het ook graag op je blog zetten? Doe dat dan vooral! Vergeet niet om Gwen de credits te geven!

    Wat heb jij liever niet?

    ]]>