Category: mama

  • Blote mama buik van Samantha

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. 

    Wie ben je?

    Ik ben Samantha, 23 jaar en parttime werkzaam in de thuiszorg. Wij zijn de ouders van onze dochter Charmay.

    Hoe oud is Charmay?

    Charmay is geboren in december en is nu 7 maanden oud.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik vond mezelf altijd al te dik en had hierdoor ook last van striae.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Toen ik zwanger was, vond ik het ineens wel leuk om ‘dik’ te zijn. Ik was er trots op dat ons dochtertje in mijn buik aan het groeien was. Alleen de striae werd erger en dat vond ik minder leuk.

    FB_IMG_1431958725943

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Na de bevalling voelde ik me nog dik en ik had ook nog extra striae. Ook heb ik een litteken van de keizersnede. Maar daar ben ik trots op, want dat is de ‘deur’ van onze dochter geweest om op de wereld te komen.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Het is duidelijk zichtbaar dat ik nu een hangende buik heb. En ik heb meer striae op mijn buik.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik snap dat vrouwen zich onzeker voelen naar de zwangerschap. Ik ben er 1 van. Na de bevalling heb ik ook maar een badpak aangeschaft. Ik hoop over een tijdje toch dat ik er iets aan kan gaan doen en ik hoop op een slanker lichaam.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Naar die tip ben ik zelf ook heel benieuwd.


     

    Bedankt voor het meedoen Samantha! En over een poosje gaat het je vast lukken om beter in je vel te zitten.

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

    ]]>

  • 5x meenemen naar een onbewoond eiland

    Ik ga naar een onbewoond eiland en heb 5 dingen meegenomen. Maar wat zou ik meenemen naar een onbewoond eiland als ik maar 5 dingen zou mogen kiezen? Het is een lastige keuze. En ik altijd maar denken dat ik niet zo materialistisch ben. Valt dat even tegen. 

    Hoewel er op veel andere blogs vanaf nu ongeveer een zomerrooster ingaat, is dat op MamaKletst niet het geval. Morgen start ik met de mama challenge en vanaf vandaag zal je ook wekelijks een blog voorbij zien komen in de ‘Ik blog de zomer door’ (#IBZD) van Karin. Iedere week zal zij een opdracht online zetten. En daar ga ik dan (samen met zo’n 70 andere bloggers) over schrijven. En de opdracht van deze week gaat over een onbewoond eiland.

    De eerste blogopdracht:
    Je bent op een onbewoond eiland beland (Beschrijf dit) en hebt maar vijf items meegenomen. Welke items zijn dat? Vervolgens schrijf je een brief aan een geliefd persoon waar je bent en wat je mist maar misschien heb je daar alles wat je hartje begeert?

    Het schrijven van een brief naar een geliefd persoon is niet iets wat bij de stijl van mijn blog past. Ik hou het dus bij het opsommen van de 5 items die ik zou meenemen naar het eiland.

    Mijn camera

    Ik kom er nog maar zo weinig aan toe om lekker te fotograferen. Gewoon van wat bloemen of planten die ik tegenkom, de zon die ondergaat. Mooie dieren die ik tegenkom. Het is voor mij de ultieme ontspanning, maar ik doe er nog veel te weinig mee.

    Mijn telefoon

    Ook al heeft het veel voordelen om eens zonder telefoon op pad te gaan, ik vind het toch wel heel fijn om soms met het thuisfront te kunnen bellen. Al helemaal als Joost en Luuk niet mee zouden gaan naar het eiland. Dat is eigenlijk ondenkbaar, maar je weet het nooit! En sowieso vind ik het ook wel fijn om te weten wat er in de wereld allemaal gebeurt, ook al zijn het niet altijd fijne nieuwsberichten.

    Een stapel goede boeken

    Dat komt nog mooi uit ook, want ik heb nog een flinke stapel boeken liggen die ik nog moet lezen. Daar heb ik op het eiland dan mooi de tijd voor! Maar een stapel goede boeken, is natuurlijk niet 1 item. In dat geval neem misschien wel liever mijn iPad mee, waar ik dan verschillende e-boeken op zet. Scheelt ook weer sjouwen!

    Mijn zonnebril

    Als er iets is waar ik slecht tegen kan, dan is het wel de zon die in mijn ogen schijnt. Ik heb dus zeker een zonnebril nodig. Ik ga er namelijk van uit dat het een zonnig eiland is. Zoals je wel eens ziet in films. En waar ik wel eens ben geweest op Thailand (zie foto bovenaan deze post). Een onbewoond eiland, waar vrijwel altijd de zon schijnt. Geweldig was het er!

    Foto’s

    En last but not least: foto’s. Ik ben dus iemand die altijd foto’s meeneemt. Nu gaat het tegenwoordig heel makkelijk op mijn telefoon. Maarja, hoe kan ik mijn telefoon nou opladen op een onbewoond eiland? Ouderwetse foto’s op fotopapier moeten het dus zijn.

    Het is denk ik geen hele bijzondere lijst. Ik denk dat veel mensen voor deze items zullen kiezen. Maar ik ben toch benieuwd:

    Wat ontbreekt er voor jou in deze lijst?

    ]]>

  • Blote mama buik van Daisy

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Daisy had voor haar eerste zwangerschap een eetstoornis.

    Wie ben je?

    Ik ben Daisy, een jonge mama van 24 jaar met 2 kindjes. Op dit moment ben ik fulltime mama, die opzoek is naar een baan. Op Instagram post ik foto’s onder de naam Daisymamavanshivano_shavira.

    Hoe oud zijn Shivano en Shavira?

    Shivano is bijna 2 jaar en Shavira is 5 maanden oud.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Voordat ik zwanger was van Shivano, heb ik altijd erg lopen tobben met mijn lichaam. Als jonge meid heb ik een eetstoornis gehad en deed ik er alles aan om die platte buik maar te houden. Op mijn slechtst, woog ik nog maar 50 kilo. Toen ik de hulp kreeg die ik nodig had ging het wel beter. Alleen toen kregen we het probleem dat ik juist wilde aankomen en dat ook wilde niet echt lukken. Ik was jaloers op iedereen die heupen en billen had. Voordat ik zwanger was van Shavira was ik ook weer erg dun. Eigenlijk te dun. Dat kwam door veel stress, dus ook toen was ik niet trots op mijn lichaam.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Bij Shivano moest ik erg wennen aan mijn lijf. Het duurde erg lang voor mijn buikje zichtbaar werd, terwijl ik voor mezelf al een vreselijke toeter had, maar mensen zagen het amper tot niet. En dan kreeg je vaak de reactie dat je maar blij moet zijn met je bescheiden buikje. Maar dat was ik niet. Ik wilde ook pronken met mijn buik. Alleen op het laatst had ik spijt van mijn gezeur. Toen was mijn toeter zo aanwezig dat ik er soms gek van werd haha. Het enige dat ik tijdens de zwangerschap van Shivano mooi vond, waren mijn borsten. Hallo boobies! Op de rest van mijn lijf was nauwelijks een vetje gekomen. De zwangerschap van Shavira daarentegen was totaal anders. De buik was erg snel aanwezig en de buik, ben en en billen ook. Had ik eindelijk een kont haha!

    20150414_160012

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Na de bevalling van Shivano had ik snel mijn lichaam terug. Mijn sixpack had ik na 6 weken alweer. Ik baalde er alleen van dat er geen grammetje vet was blijven hangen. Na de bevalling van Shavira was ik minder blij met mijn lichaam. Het was zo veranderd, dat ik het vaak niet eens herkende. Zeker goede dingen zoals de kont en heupen waren gebleven en wat extra kilo’s. Maar helaas ook minder fijne dingen. Borsten die enorm van elkaar verschilden door bij beide zwangerschappen ontzettende stuwing te hebben gehad.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Bij Shivano heb ik totaal geen last gehad van striae. Maar bij Shavira leek mijn huid met de dag te scheuren. Daar heb ik dus op mijn buik en borsten wel zichtbare veranderingen van. Wat ik al eerder aangaf, zijn mijn borsten ook niet meer wat het geweest is. De term theezakjes past er meer bij. Lang leven de push up bh’s! En natuurlijk de positieve verandering dat ik eindelijk de heupen en kond heb die ik wilde.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik denk dat het een logische reactie is. Je lichaam verandert zodanig dat je veel dingen niet meer herkent. Ik was ontzettend onzeker bij mijn laatste zwangerschap. Voor mijn doen was ik ik dik en wist ik niet hoe het af zou lopen. Vooral voor iemand die een eetstoornis gehad heeft, is dat soms lastig. De oude ik kwam vaak naar boven.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Wat mij vaak heeft geholpen is, hoe cliché het ook kinkt, de gedachte dat ik er straks een prachtig cadeautje voor terug zou hebben. Daardoor had ik het er graag voor over. Trek je ook vooral niets aan van nare opmerkingen. Vooral niet na je zwangerschap. Waar ik nu dagelijks nog tegenaan loop is dat voor mijn gevoel mijn buik vreselijk is. Hij blubbert en is niet strak. Dan krijg je nare opmerkingen over dat je je moet aan moet stellen. Maar je voelt je zoals je je voelt en daar mag je best aan toegeven als je net een kind op de wereld hebt gezet.


     

    Bedankt voor het meedoen Daisy, ik vind dat je buik er fantastisch uitziet. Ga zo door!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

    ]]>

  • Summer & Family

    Het is bijna zomer. Al kun je er buiten nog niet heel veel van merken, komend weekend is de lente weer voorbij en start de zomer echt. Door Nicole van Meisje Eigenwijsje werd ik getagd voor deze Summer & Family tag. Deze bedacht zij helemaal zelf. En ik dacht, als de zomer niet naar ons komt, dan haal ik de zomer wel naar mijn blog!

    Welke activiteiten onderneem je met je gezin?

    We vinden het erg leuk om met zijn drietjes te winkelen en wat te drinken op een terrasje. Of we gaan naar de dierentuin. Sowieso wandelen we veel met elkaar in de zomer. En nu Luuk zelf kan lopen kunnen we er ook van genieten om even naar de speeltuin of de kinderboerderij te gaan.

     Wat is de musthave voor je kindje in de zomer?

    Dat is absoluut zonnebrandcrème en een hoofddeksel. Een pet of een hoedje. Ik vind het erg belangrijk om kinderen goed te beschermen tegen de zon.

    Waar speelt je kind het liefste mee?

    Momenteel vooral met zijn Toet Toet auto’s. Maar geef hem een emmer en een schepje en hij vermaakt zich buiten ook heel makkelijk met een beetje zand. Hij vindt altijd van alles buiten. Kleine beestjes, blaadjes, grassprieten. Hij vindt nu alles nog leuk om mee te spelen. Lekker makkelijk!

    IMG_3751

    Waar moet je écht naartoe qua gezinsvakantie?

    Tja lastig. Wij zijn met Luuk nog helemaal niet op vakantie geweest en ik weet ook niet of ik echt een gezinsvakantie weet. Ik heb zelf in mijn puberteit erg genoten van onze vakanties naar Spanje aan de Costa Brava. Maar ik weet niet of ik dat  met Luuk zo snel zou doen. Het is wel heel relaxt. Toch hoop ik hem over een paar jaar meer te kunnen laten zien. En samen met hem nieuwe plekken te ontdekken. Binnen of buiten Europa maakt dan niet zoveel uit.

    En wat is echt een no go qua gezinsvakantie?

    Een plek waar een kind geen kind kan zijn. Waar je kind niet lekker kan spelen of zwemmen. De ideale vakantie voor mij zou zijn dat we dingen kunnen doen die wij leuk vinden, maar ook die Luuk leuk zal vinden. Van 24/7 op een of ander resort zitten aan het zwembad, het strand of de bar word ik in elk geval niet gelukkig. Ik wil wel cultuur snuiven.

    Ga je met of zonder kinderen naar een festival?

    Dat zou ik prima met kinderen kunnen doen. Mits het geen festival is waar ik tientallen euro’s neerleg voor een kaartje. Wel vind ik het belangrijk om gehoorbescherming voor Luuk te gebruiken dan. Op festivals is de muziek vrij hard.

    Draai je andere muziek voor je kind tijdens de zomer?

    Nee dat denk ik niet. Onze muzieksmaak is sowieso heel breed. Het varieert van klassieke muziek tot hele stevige hardcore en alles wat daar tussen valt. En Luuk luistert dat allemaal mee. Sterker nog, je maakt hem gelukkiger met muziek van De Dijk dan van een cd met kinderliedjes. Gelukkig!

    zomertag_luukzonnebril

    Wat is je favoriete zomerse foto?

    Dat is toch wel de foto hierboven van Luuk. Deze maakten we vorig jaar. Hij was hier 3 maanden oud.

    Wat is je favoriete zomerse kinderdrankje?

    Ranja. En dan het liefst uit een grote kan vol met ijsklontjes.

    Hoe kleed je jouw kind het liefst tijdens de zomer?

    Zo luchtig mogelijk. Luuk heeft het al net zo snel warm als ik, dus ik trek hem zo min mogelijk aan. Als we thuis zijn als het warm is, loopt hij alleen in een luier of in een romper zonder mouwen. En als we de deur uitgaan trek ik hem een dunne katoenen broek aan met een luchtig shirtje.

    Wil je deze zomerse tag overnemen? Voel je dan vrij! Vergeet niet Nicole van Meisje Eigenwijsje erin te vernoemen. 

    ]]>

  • Waarom ik graag wil verhuizen

    Vierenhalf jaar geleden kwamen we hier wonen. Na een antikraak woning te moeten verlaten, konden we alleen hier een woning krijgen. Op dat moment waren we er erg blij mee. Een vierkamer appartement. Genoeg ruimte om te werken, wonen en ook nog kinderen groot te brengen. Inmiddels denk ik er een beetje anders over.

    Onze buurt staat in deze omgeving absoluut niet goed bekend. Het is een echte multi culti wijk, met heel veel mensen op relatief weinig ruimte. Alleen in onze flat zijn al 360 woningen. En dan staan er nog 3 van zulke flats in dezelfde straat. Ik had nooit problemen met de buurt. Maar sinds ik moeder ben zijn er verschillende redenen waarom ik hier weg wil.

    ♥ Er worden nog wel eens dingen van de flat gegooid. Ik ben altijd erg op mijn hoede als ik met Luuk in de kinderwagen langs de flat af loop. Het zal je gebeuren dat er iets op je hoofd valt, wat van 13 hoog naar beneden wordt gegooid. Ik wil niet weten hoe dat afloopt.

    ♥ Wij hebben het niet zo op onze naaste buren en zij niet op ons. De dochter van mijn buurvrouw is 50+ en woont nog bij haar moeder. Daarbij heeft ze stemmen in haar hoofd en loopt de hele dag te roepen dat wij “geile hollanders” zijn. Niet wij, als in Joost en ik, maar gewoon in het algemeen. Ze zegt het de hele tijd als ze op het balkon is. Niet gezellig als je ligt te bakken in de zon. Daarnaast hebben we ook nog een blinde buurman die niet echt blind lijkt te zijn en de beste man klaagt werkelijk over alles. Terwijl ik me echt niet voor kan stellen dat hij last van ons heeft.

    ♥ Vorige week in de speeltuin was er een joch van een jaar of 7 die Luuk sloeg. Daarvoor zei hij al een aantal keer dat hij “baby’s haat”. En moeder stond erbij en keek ernaar, maar greep niet in. Ja ze deed alsof, maar toen ik Luuk oppakte om weg te gaan, omdat hij een klap kreeg van zo’n grote knul, mocht ik doodvallen van moeder. En een ziekte krijgen die met een K begint. Want tja, zo zijn kinderen nu eenmaal. Die slaan elkaar. Uh?

    ♥ Sowieso zijn de kinderen hier in de buurt nogal. Ehm. Vreemd. Ze gooien dingen naar je, roepen vreemde dingen. Sowieso staan ze elkaar altijd de hersens in te slaan en bovenal hebben ze niet geleerd wat respect is. En het idee dat Luuk daartussen gaat buitenspelen baart me zorgen. Sowieso moet ik er nog niet aan denken dat hij zonder ons gaat buitenspelen. Maar met zulke kinderen weet je bijna op voorhand al dat het niet goed gaat komen.

    Er vliegen om de haverklap politie helikopters over. Het gebeurt niet voor niets. Er gebeuren nog wel eens nare dingen hier in de straat.

    ♥ Ik wil een tuin. We wonen nu op 8 hoog in een flat. Onze “achtertuin” is een park met een speeltuin. En het is lekker om erdoorheen te lopen als alle oudere kinderen op school zitten. Dan is het er heerlijk rustig. Maar ik mis toch echt een achtertuin. Het hoeft niet eens een grote te zijn. Maar als ik al lekker buiten kan zitten, zonder wasknijpers of etensresten van bovenburen voorbij te zien vliegen zou dat al fijn zijn.

    ♥ Sinds de renovatie van onze flat, is de lift om de haverklap kapot. De liften zijn nu net een maand open en ze zijn al minimaal 5 keer kapot geweest. Helaas in 50% van de gevallen in het weekend. Dat de lift op vrijdagmiddag kapot gaat en pas op maandagmiddag gemaakt wordt. Gelukkig kunnen we over de gallerij naar een ander portiek lopen met de kinderwagen. Want zie je me al met Luuk in de kinderwagen 16 trappen naar beneden af lopen? Nee. Ik ook niet.

    ♥ Ik mis mijn oude dorp. Verschrikkelijk. Ik was stiekem zo blij dat we daar weggingen 4,5 jaar geleden. Maar nu ik moeder ben, zou ik niets liever willen dan terugkeren naar waar ik vandaan kom. Daar ken ik alles. Daar ken ik bijna iedereen. Het zou ervoor zorgen dat ik een beter sociaal leven kan onderhouden en me waarschijnlijk veel beter zou gaan voelen.

    Voorlopig is verhuizen nog een hele grote droom die niet uit komt. Ik reageer wel op huizen, maar we staan te kort ingeschreven om kans te maken op een huis. Een huis kopen gaat op dit moment niet lukken met maar 1 inkomen. En vrije sector huren is financieel ook niet mogelijk. Helaas pindakaas. Dus tot die tijd probeer ik een fijn huis te maken van ons appartement. En me niet teveel aan te trekken van de nare buurt waar we in wonen.

    ]]>

  • Blote mama buik van Martine

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Martine’s lichaam voelde voor haar zwangerschap niet als die van haar. 

    Wie ben je?

    Ik ben Martine, mama van een dochter, waar ik nu nog de hele dag bij kan zijn.

    Hoe oud is je dochter?

    Zij is nu 14 maanden oud.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik vond mezelf dik. Hier een vetje, daar een vetje, dit niet goed, dat niet goed. Vooral kijkend naar wat er allemaal niet goed aan me was. M’n lichaam voelde ook niet als de mijne…

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    In het begin vond ik het erg vervelend dat ik al een ‘vetbuik’ had en daardoor het begin van de babybuik heb gemist. Maar naarmate m’n buik begon te groeien vond ik (vooral) die prachtig. Ik keek in de spiegel ook bijna alleen nog maar naar m’n buik, die uiteraard van alle kanten bekeken werd en uitgebreid ‘geaaid’.

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Vlak na de bevalling kwamen de oude complexen weer even naar boven. “Bleh, ik heb een blubberbuik.” Maar al snel ging ik helemaal op in de baby en werd ik steeds trotser op m’n buik. Daar heeft dus wel dat kleine hummeltje in gezeten he!

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Ik heb een streepje of 6, en een kruis boven m’n navel (omdat ik m’n navelpiercing tot het eind heb gedragen) en ik heb de indruk dat de vorm wat veranderd is.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Dat vind ik heel jammer! In onder andere Afrika ben je ‘raar’ als je géén striae hebt. You’ve earned your stripes!

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Hou in gedachten dat jouw lijf, en enkel de jouwe, jouw/jullie kindje heeft beschermd en veilig heeft laten ontwikkelen tot aan de bevalling. Daar mag je trots op zijn!


    Bedankt Martine, voor het meedoen! Ik blijf natuurlijk via Facebook op de hoogte van het opgroeien van je kleine grote meisje en vind het heerlijk om dat zo te zien!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

  • Blote mama buik van Linda

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Linda heeft last van striae en is er nog trots op ook!

    Wie ben je?

    Ik ben Linda, 29 jaar en sinds een jaar trotse mama van mijn zoontje Duco. In het dagelijks leven beheer ik de Koninklijke onderscheidingen. Dus deze periode van het jaar is het naast mama zijn ook erg druk op mijn werk, want de lintjesregen nadert snel! Dit doe ik 4 dagen per week. Op mijn Mamadag geniet ik van Duco en doen we veel leuke dingen. Het liefst wil ik 2 dagen vrij voor hem hebben, maar helaas is dat in mijn functie niet mogelijk. Dus extra genieten op vrijdag, zaterdag en zondag.

    Hoe oud is Duco?

    Duco is afgelopen 16 maart 1 jaar geworden! Het klinkt erg cliché, maar wat is de tijd snel gegaan. Voor mijn gevoel is het pas, laat zeggen, 6 maanden geleden dat hij geboren is. Zijn geboorte staat dan ook nog erg vers in mijn geheugen.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik was best dun voor mijn zwangerschap. Soms schaamde ik mij er zelfs voor, want vaak zeiden mensen: Jeetje,  wat ben jij dun! Of dat nou een compliment was of afschuw weet ik niet. Maar vervelend was het vaak wel.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik vond mijzelf echt super mooi tijdens de zwangerschap. Ik droeg Duco mooi naar voren en kreeg ook een wat bollere toet en vollere borsten. Ik heb me in een lange tijd niet zo mooi gevoeld als tijdens de zwangerschap. Als je mij van de achterkant zag, zag je eigenlijk niet eens dat ik zwanger was, vaak aan de voorkant zagen mensen het nog niet eens. Ik weet nog de dag voor de geboorte van Duco dat ik met de bus naar huis ging. Niemand stond voor me op (deden ze al de hele zwangerschap niet hoor). Tot op een gegeven moment ik het staan echt niet meer trok en vroeg of ik mocht zitten. Die vrouw keek me verbaasd aan en vroeg hoe ver ik dan wel was. Toen ik zei 38 weken, was ze nog verbaasder hahaha. Overigens bij de Prenatal die dag reageerden ze ook zo verbaasd.

    FB_IMG_1427473659501

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Na de bevalling zijn er een paar dingen veranderd. Zoals de striae op mijn buik, maar ook mijn borsten zijn veranderd. Ik zal eerst iets vertellen over mijn straie. De hele zwangerschap was mijn buik (vond ik zelf dan :-)) erg mooi. Ik had geen ene streep op mijn buik! Nou… Ja, de linea nigra dan wel. Maar die vond ik eigenlijk wel mooi zo verticaal over mijn buik. Met 33 weken werd ik onverwachts opgenomen in het ziekenhuis met vroegtijdige weeën. Na een week in het ziekenhuis te hebben gelegen en longrijpers en weeënremmers te hebben gekregen, mocht ik naar huis, met strikte bedrust! Verschrikkelijk was dit. Door die bedrust groeide mijn buik ineens hard. En dus met 36 weken begonnen de eerste straie zichtbaar te worden. Helaas was er geen houden meer aan, ondanks al dat smeren de hele zwangerschap, en het werden er steeds meer. Ik vond het op dat moment echt verschrikkelijk. Maar na de bevalling, met kleine Duco in mijn armen (en daarna en zelfs nu) vind het het helemaal niet erg meer. Sterker nog, ik ben er super trots op en wat mij betreft hoef ik het niet te verbergen. Als je kijkt wat ik er voor terug heb gekregen is het wel waard. Ze doen mij ook denken aan mijn kleine Duco, en altijd als ik er naar kijk, en voor zolang als ik leef, ben ik weer super trots. Trots op hoe mijn kleine jongen het heeft gedaan in mijn buik, tijdens de bevalling en nu opgroeit.

    Mijn borsten zijn altijd al klein geweest. Maar tijdens de zwangerschap groeiden ze. Ik vond ze zo mooi dat ik hoopte dat dit zou blijven, zoals je wel eens vaker hoort. Maar helaas… Ik heb in totaal maar 5 maanden borstvoeding gegeven. Helaas werd kolven mij onmogelijk gemaakt waardoor ik het niet meer op kon brengen. Na de borstvoedingsperiode werden mijn borsten slap en nog kleiner dan voor de bevalling. Dit vind ik zo jammer en dus ook niet mooi.

    Mijn lichaam herstelde wel snel na de bevalling. Ik zat al snel weer in mijn oude maat en ben zelfs lichter dan voor de zwangerschap. Niet wat ik had gehoopt, want ik wilde wel wat kilootjes aanhouden na de bevalling. Nu zijn we dus weer terug bij het commentaar van: Jeetje,  wat ben jij dun! (VERSCHRIKKELIJK!)

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Tuurlijk is mijn huid niet meer strak, maar ik stoor me er niet aan, juist omdat het niet echt opvalt. De striae valt wel op, maar zoals ik al zei ben ik daar erg trots op! Ze staan voor mijn kleine Duco. Zie het maar als een tattoo door hem gemaakt.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik kan het heel goed begrijpen, omdat je lichaam er vaak anders uitziet dan je had verwacht. Of die ene vriendin of collega die juist niks had aan striae en snel weer een strakke buik had, jij dacht dat jij dat ook zou hebben. Maar vergelijken is iets wat je juist niet moet doen! Maar onzeker voelen des te minder. De veranderingen van je lichaam zijn ontstaan door iets heel moois, en niet door iets verschrikkelijk. Wees er trots op!

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Ik vind dit wel een lastige vraag, want hoe jij je voelt kan ik niks aan veranderen. Probeer in mijn verhaal iets positiefs te vinden waardoor je ook positiever over jou veranderingen zal zijn. Maar probeer ook te bedenken voor wie je het nu zo erg vind dat je bijvoorbeeld striae hebt, voor jezelf? Je partner? Of mensen die je niet kent? Als het voor jezelf is, probeer dan het positieve er van te zien. Vele vrouwen die gedwongen kinderloos zijn zouden dolgraag met jou willen ruilen en straie op hun buik willen hebben door een kindje. Je partner accepteert je altijd, hoe je er ook uit zal zien. Het is immers je partner toch. En die mensen die jij niet kent? Ach laat ze staren, laat ze denken, laat ze… Laat ze…!


    Bedankt voor het meedoen Linda! Ik geniet altijd met volle teugen van je verhalen en foto’s van Duco.

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

    ]]>

  • Blote mama buik van Tamara

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Tamara blogt zelf op The mommy diaries en is momenteel hoogzwanger van haar derde kindje.  

    Wie ben je?

    Ik ben Tamara, 24 jaar en mama van bijna 3 kindjes, Maxim, Floris en ik verwacht elk moment ons derde kindje, want ik ben 38 weken zwanger. Ik ben in het dagelijks leven thuismama voor de jongens en dus bestaan mijn dagen vooral uit de zorg voor de kinderen, het huishouden en alles daaromheen. Klinkt misschien een beetje saai, maar ik vind het wel heel bijzonder dat ik echt alles van mijn jongens heb meegemaakt de eerste jaren, (ook al zou ik stiekem nu wel weer eens aan het werk willen! haha).

    Hoe oud zijn Maxim en Floris?

    Maxim is 4 en Floris 2.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Eigenlijk was ik best tevreden, ik had wel momenten dat ik graag wat wilde afvallen, maar ik ben altijd heel blij geweest met mijn lichaam.

    Hoe kijk je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik kijk steeds vol bewondering naar mijn lichaam. Vooral nu ik zwanger ben van ons derde kindje, kan ik niets anders bedenken dan dat ik het heel erg bijzonder vind wat er allemaal gebeurt in mijn lichaam en dat het gewoon in staat is om van bijna niets een mensje te laten groeien. Die buik, daar ben ik ook heel erg trots op! Als moest ik er in het begin wel erg aan wennen dat hij ineens zo snel dikker werd!

    DSC_0150

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Ik heb een periode gehad na de bevallingen van de eerste en de tweede dat ik heel erg onzeker was, natuurlijk, je hebt striae, je vel is allemaal wat losser en je kunt gewoon zien dat je lichaam even tijd nodig heeft om te herstellen. Gelukkig verdween na een paar maanden die onzekerheid wel weer, al vond ik het stiekem toch wel heel erg dat ik wat dikker bleef. Maar goed, die overtollige kilo’s en striae weerhouden mij er echt niet van om gewoon in een bikini rond te lopen in de zomer!

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Ja ik heb vooral op mijn buik behoorlijk wat striae, die inmiddels wel veel lichter geworden is. Ook was ik voordat ik weer zwanger raakte nog steeds overal wat dikker dan ik zou willen. Ik had me voorgenomen nadat ik gestopt was met borstvoeding wat aan mezelf te gaan werken, maar dat is er, mede door een nieuwe zwangerschap niet meer van gekomen.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Op zich heel begrijpelijk, je lichaam word toch op bepaalde manieren ‘minder mooi’ van zwanger zijn. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat ze zo ontzettend blij was met haar lossere vel en striae! Haha. Maar echt, het is niet nodig om onzeker te zijn! Je lichaam heeft een topprestatie geleverd door een kindje te maken, dus je mag best trots zijn op je lichaam!

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Zoals ik al zei: wanneer je je onzeker voelt, bedenk dan wat een ontzettende prestatie jouw lichaam heeft geleverd. Er is een kindje in jouw buik gegroeid en uiteindelijk uit je buik gekomen. Je lichaam heeft tijd nodig om te herstellen, net zoals je zelfvertrouwen! Zolang je dat in je hoofd houd en wat geduld hebt, komt het met dat goed voelen ook wel weer goed!


    Bedankt voor het meedoen Tamara! En heel veel succes met de laatste loodjes. Ik ben toch zo benieuwd of je van een jongen of een meisje gaat bevallen!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

  • Blote mama buik van Samantha

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Samantha vond voor haar zwangerschap dat ze wel wat zwaarder mocht zijn. Daarom is ze erg blij met wat extra kilo’s die zijn blijven hangen na de bevalling. 

    Wie ben je?

    Ik ben Samantha de Graaf, moeder van Owen. En op het moment ben ik fulltime mama en ben ik blij dat ik die mogelijkheid heb.

    Hoe oud is Owen?

    Owen is 2 jaar.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik was tevreden met mijn lichaam. In die zin dat alles mooi strak was. Wel vond ik dat ik wat zwaarder mocht zijn. 55 kilo vind ik te weinig voor mijn lengte.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Het is heel raar, maar ik vond mezelf niet mooier of lelijker tijdens de zwangerschap. Vanaf 6 maanden werd het ook eigenlijk pas zichtbaar dat ik zwanger was. Ik heb mezelf nooit anders bekeken. Ik was zwanger en meer was het niet. Ik was meer bezig met het wonder dat er kindje groeide in mijn buik. Dat zich daar een mens vormde.

    samanthababy

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Ik zie mezelf qua uiterlijk eigenlijk hetzelfde als voor de bevalling. Daarin is niet veel veranderd. Behalve dan de extra kilo’s, waar ik stiekem best blij mee ben.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Ik heb uiteindelijk na veel ellende een spoedkeizersnede gehad. Ik heb dus een litteken, maar die is voor anderen niet zichtbaar. Ook niet als ik een bikini aan heb. Maar het is wel een herinnering voor mij aan een moeilijke bevalling. Niet alleen voor mij, maar nog meer voor Owen. Hij had door een mislukte vaccuumpomp poging flink wat schade. Verder zijn door de keizersende mijn buikspieren flink verslapt. Maar door oefeningen te doen is het aardig bijgetrokken. Daarnaast doe ik aan hardlopen sinds een jaar. Hierdoor worden mijn buik, benen en billen ook weer wat strakker. Wat overigens ook wonderen deed voor mijn figuur was de borstvoeding. Binnen no time was dat buikje weg.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik snap die onzekerheid absoluut! Ik heb het zelf ook gevoeld. Ik denk ook dat het een combinatie is van een ander lichaam en het gebrek aan tijd om jezelf goed te verzorgen. Ik voelde mij op een dag dat wat make-up en leuke kleding droeg stukken beter dan een dag in een joggingbroek.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Het is inmiddels al zo vaak gezegd. Maar een kind dragen en baren is niet niks. Bewonderenswaardig zelfs! En ben je echt ontevreden over je lichaam? Probeer dat dan te veranderen door te sporten of op je voeding te letten. Doe in elk geval iets waardoor jij je beter en zekerder gaat voelen.


    Bedankt Samantha, dat je hebt meegedaan aan deze rubriek. En wat een heerlijke foto van jouw lieve kleine Owen!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.

  • Blote mama buik van Lisette

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. Iedere maandag zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Lisette is zwanger van haar eerste kindje en viel een aantal jaar geleden al 54 kilo af met behulp van een gastric bypass. 

    Wie ben je?

    Ik ben Lisette, 29 jaar en ik woon sinds 11 maart 2015 samen met de liefde van mijn leven. Ik ben ook te volgen via Instagram @libby1985. Wij verwachten in april 2015 ons eerste kindje. Een zoon. In het dagelijks leven ben ik pedagogisch medewerker in de kinderopvang. Daar werk ik met kinderen van 0 tot 4 jaar. Maar nu geniet ik even van mijn verlof en het aan kant maken van ons huisje.

    Hoe lang ben je nu zwanger?

    Op het moment van schrijven ben ik 36 weken zwanger.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik ben altijd extreem zwaar geweest. Afvallen op de normale manier werkte niet. In augustus 2011 ben ik uiteindelijk een traject ingegaan voor een gastric bypass. 26 maart 2012 werd ik geopereerd. Na de operatie ben ik 54 kilo afgevallen. Ik kreeg een heel nieuw leven. En sinds 17 mei 2012 ben ik super gelukkig met mijn vriend. Hij vond mij al veel eerder leuk, maar ik heb dat nooit doorgehad. Ik denk dat ik op dat moment in mijn leven nog teveel met andere dingen bezig was.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik moest erg wennen aan het feit dat mijn benen ook weer steviger werden. Ik ging van broekmaat 40 naar een 42/44. Verder ben ik helemaal tevreden over mijn lichaam en ik vind het leuk dat je steeds meer buik begon te zien. Door het afvallen had ik wat los vel bij mijn buik, dus het duurde iets langer tot het mensen echt opviel. Het voordeel van het losse vel is wel geweest dat ik nu met 36 weken zwangerschap nog geen striae erbij heb gekregen.

    LisetteBuik

    Hoe denk je dat je naar jezelf zal kijken na de bevalling?

    Ik hoop dat ik mijn oude figuur terug zal krijgen na de bevalling. Ik moet er wel echt aan wennen dat mijn benen zoveel dikker zijn geworden.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    Over mijn borsten ben ik nu zeer tevreden. Door het afvallen ging ik van een cupmaat D naar een A. Het leken net theezakjes en nu zijn ze lekker gevuld!

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik snap het zeker wel. Ik denk dat ik het zelf ook wel zal hebben. Al merk ik wel dat ik een stuk meer gewend ben doordat ik al zoveel striae en los vel had. Ik weet natuurlijk nu nog niet hoe ik erover zal denken na de bevalling. Wel wil ik alle vrouwen meegeven dat ze trots mogen zijn op hun lichaam. Je bent in staat geweest om iets prachtigs te creëren en op de wereld te zetten.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Wees vooral positief. Hou van jezelf. Je hebt iets heel bijzonders bereikt!


    Lieve Lisette, wat heb jij een mega metamorfose ondergaan een aantal jaar geleden. Heel erg knap van je! Ik hoop dat je je oude figuur weer terugkrijgt. En opnieuw gelukkig kunt zijn met je (nieuwe) lichaam. Inmiddels ben je bevallen van zoon Roxas. Van harte gefeliciteerd en heel veel geluk met je kleine mannetje!

    Wil je ook meedoen aan deze challenge?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe.