Category: mama-en-kind

  • Alle ballen in de lucht houden als moeder – Hoe doe ik dat?

    Hoe hou je als moeder alle ballen in de lucht? Deze leuke tag, bedacht door Linda gaat daarover. Hoe combineer je je kinderen, het huishouden, je werk en je relatie zonder jezelf voorbij te lopen? Ik werd getagd door ambitieuze mama Cassandra en beantwoord alle vragen in de Alle ballen in de lucht tag.

    Hoe houd ik alle ballen in de lucht als werkende moeder?

    Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Ik denk dat ik echt gewoon maar wat doe. Ik maak geen enorm strakke planningen. We zien ’s morgens wel wat de dag ons brengt als we geen afspraken hebben. Wat dat betreft ben ik erg ontspannen denk ik. Niks moet, alles mag.

    Wat is bij jullie thuis de verdeling van taken als het gaat om kinderen en huishouden etc?

    Ik ben in eerste instantie geneigd te zeggen dat we niet echt een verdeling hebben, maar dat is niet waar. Joost werkt 5 dagen per week. Hij is meestal van 06:00 – 17:30 uur de deur uit. Ik neem daarom als vanzelfsprekend de verzorging van de jongens op me en probeer op de dag ook het hoog nodige aan het huishouden te doen. Joost kookt 9 van de 10 keer en ruimt na het eten de vaat op, de vaatwasser in en zorgt dat de keuken er een (klein beetje) netjes uitziet. Ook brengt hij Luuk naar bed ’s avonds. Dat is echt hun momentje quality time. En zodra Luuk slaapt, neemt Joost Maik van mij over, zodat ik kan werken. De laatste tijd slaapt Maik vrijwel altijd ’s avonds, dus heeft hij het niet zo heel druk meer en kan hij dus ook voldoende ontspannen.

    Je zal mij in elk geval niet horen klagen dat Joost te weinig doet met de kinderen en hij doet ook zijn ding in het huishouden. Hij doet dat anders dan wanneer ik het doe, maar dat geeft niet. Die verschillen mogen er ook zijn.

    Hoe zorg je dat werk en privé gescheiden blijven?

    Tja, goede vraag. Ik denk dat ik het niet echt kan scheiden. Mijn blog is o.a. deels mijn werk en daar vertel ik best privé dingen, waardoor het al snel een beetje door elkaar heen loopt. Daarnaast probeer ik op de dag wanneer het kan tussendoor wat te werken, zodat ik niet iedere avond en ieder weekend bezig ben, dus de lijn tussen werk en privé is erg dun. Soms zou ik dat wel eens wat meer mogen bewaken.

    Welke klusjes in het huishouden heb je opgegeven of laat je als eerste vallen?

    Ehm, alles? Ik geef eerlijk toe, dat wanneer ik te druk ben met de jongens of mijn werk, het huishouden er als eerste bij in schiet. Soms zou ik wel eens willen dat dat anders was. Maar geld verdienen gaat voor een opgeruimd huis. Soms ben ik het dan ook helemaal zat en ga ik een hele dag besteden aan het opruimen en schoonmaken van het huis.

    Wanneer was de laatste keer me-time en wat heb je toen gedaan?

    Me-time is voor mij vaak even op vrijdagavond het dorp in. Het is dan koopavond en dan kan ik in mijn eentje even rustig door de winkels struinen en leuke spullen kopen. Ik zou wel wat vaker me-time mogen inplannen. Bijvoorbeeld om gewoon ’s avonds met een boek op bed te gaan liggen. Want ook zulke simpele dingen kunnen me-time zijn.

    Heb je wel eens een date night en wat doen jullie dan?

    Zelden. Ik denk dat we binnenkort eens op zoek moeten gaan naar een oppas. Zodat we eens wat vaker een hapje kunnen eten, of bijvoorbeeld naar de film kunnen gaan. Maar ja, ik vertrouw de kinderen niet snel aan iemand toe. Dus dat vind ik best lastig. En opa’s en oma’s willen we ook niet altijd maar mee lastig vallen. Wel hebben we eind maart een avondje samen gepland. Dan gaan we naar een concert van Diggy Dex samen.

    Hoe vaak zie je je vriend(inn)en en wat doen jullie dan?

    Veel te weinig. Want mijn vriendinnen wonen niet zo dichtbij. De tijd van wijntjes drinken en slap ouwehoeren is wel een beetje geweest lijkt wel en dat mis ik toch wel. Marije zie ik bijvoorbeeld vooral als we een leuk persevent hebben waar we allebei heen gaan. En als het wat mooier weer is, ga ik zeker met de jongens naar haar toe om naar het strand te kunnen.

    Heb je veel contact met je familie?

    Ja bijna dagelijks sinds we allemaal Whatsapp hebben haha. We hebben voor alle “familiegroepen” verschillende app-groepjes.

    Waaraan kan je als eerste zien dat er eigenlijk veel meer uren in een dag moeten zitten? Oftewel hoe zien jouw prioriteiten er uit?

    De jongens hebben mijn grootste prioriteit. Zij moeten lekker kunnen spelen en zich goed voelen. Pas als dat zo is kan ik me ook bezig houden met andere dingen. Vaak komt dan mijn werk. Even mailtjes beantwoorden, blogs schrijven, websites van klanten onderhouden en mijn bedrijven promoten. En daarna komt het huishouden. Ik zou meer tijd willen hebben voor Joost. Zodat we gezellig kunnen praten samen, want daar zijn we erg goed in. En als er meer uren in een dag zouden zitten zou ik misschien ook wat meer kunnen slapen haha.

    Doe jij je soms wel eens beter voor dan in werkelijkheid?

    Tuurlijk. Wie niet? Ik ben absoluut niet georganiseerd en heb mijn prioriteiten vaak helemaal niet op een rijtje. Ik maak lijstjes, maar krijg ze bijna nooit af. Dat komt vooral omdat ik veel te streng ben voor mezelf. En daar heb ik vaak een hekel aan, maar ja. Wat doe je eraan he? Ik zou bijvoorbeeld niet zo snel een foto op Instagram plaatsen waarop de rommel in huis te zien is. Maar die rommel is er dus wel degelijk.

    Welke tips heb je voor andere moeders?

    Laat het los. Je kunt niet alles tegelijkertijd heel erg goed doen. En als je dat wel kunt, leer mij dan alsjeblieft hoe je dat doet, want ik kan nog wel wat organisatietalent gebruiken.

    Wat vraag jij je wel eens af hoe anderen moeders dat aanpakken?

    Ja, iedere dag weer. Ik heb het er wel eens met mijn moeder over, dat het vroeger bij ons thuis eigenlijk altijd opgeruimd en schoon was. Terwijl zij ook gewoon 2 kinderen had. Dan vraag ik me wel eens af hoe ze dat deed. Maar ja, ik werk naast het moeder zijn ook nog ruim 40 uur per week en zij werkte een paar avonden per week. Ik denk dat we allebei andere prioriteiten hebben. Daarnaast vind ik schoonmaken echt verschrikkelijk om te doen. Maar ik vraag me wel eens af hoe andere moeders het doen ja. Hoe kun je je kinderen, je huis en je werk allemaal goed doen zonder jezelf voorbij te lopen? Ik ben erg benieuwd naar jullie trucjes!

    Heb jij tips en trucs voor me?

    ]]>

  • Maik slaapt op zijn eigen kamer

    We mogen niet klagen over Maik’s slaapgedrag. Al vanaf bijna 6 weken slaapt hij iedere nacht door. Ik dacht even dat het tijdelijk zou zijn, maar Maik is inmiddels 4 maanden oud en slaapt echt nog steeds door. Steeds vaker twijfelde ik erover of het dan nog wel zinvol was hem bij ons op de kamer te laten slapen. Hij sliep in de co-sleeper, dus echt last hadden we er niet van. Maar het is inmiddels toch zo ver. Maik slaapt op zijn eigen kamer. En dat bevalt goed! 

    Doorslapen

    Dat doorslapen gaat dus al een tijd goed. Zonder moeite trouwens. Het is niet dat we hem vol gingen proppen met zoveel mogelijk melk om de nachten langer te laten duren. Hij deed het helemaal uit zichzelf. We hielden rekening met veel gebroken nachten, zeker omdat we die met Luuk ook veel gehad hebben. Luuk dronk nog maanden midden in de nacht een flesje. En dat was vaak juist wel gezellig.

    Maik blijkt geen nachtdrinker te zijn. Toen hij vorige week een keer om 5 uur ’s morgens wakker werd en honger bleek te hebben, dronk hij een halve fles en viel toen weer in coma tot half 10 ’s morgens. Waardoor zijn tweede fles dus niet eens op een heel ander tijdstip plaatsvond dan anders.

    Wakker door geluiden

    De laatste 2 weken in de co-sleeper bij ons op de slaapkamer, werd Maik steeds wakker van Luuk. Luuk is een vroege vogel, al ruim 3 jaar, dus wij zijn er inmiddels wel aan gewend om 6 uur (of zelfs eerder…) wakker gemaakt te worden door Luuk. Maar Luuk is niet zo stil. Zijn kwebbel gaat open en die blijft open, erg gezellig. Maar Maik werd er helaas wel wakker van.

    En als Maik wakker gemaakt wordt, is hij niet heel vrolijk. Vaak zat ik dus met twee chagrijnige kinderen ’s morgens vroeg. De een boos omdat hij niet op zijn eigen volume mocht kletsen, de ander omdat hij wakker werd van alle geluiden in de slaapkamer. Dit kon zo niet langer…

    Naar zijn eigen kamer

    Anderhalve week geleden legden we Maik voor de eerste keer ’s avonds in zijn eigen kamer. En het maakte hem niet uit, hij ging gewoon slapen, net als anders. Ik had de babyfoon met camera op hem gericht en heb eerst een paar minuten naar hem liggen kijken. Ik had heus niet verwacht dat hij zou gaan gillen omdat hij ons zo miste, maar hij deed echt net of het heel normaal was allemaal.

    Ik moest er wel een beetje aan wennen. Maik maakt heerlijke slaapgeluidjes en het was nu wel heel erg stil in de slaapkamer. Gelukkig went dat snel. Maik slaapt in zijn eigen kamer of hij er altijd al geslapen heeft. En wij hebben onze slaapkamer weer terug. Een maandje eerder dan bij Luuk het geval was, maar goed, daarvoor moesten we ook veel vaker ons bed uit. Ik hoop alleen maar dat Maik zo’n goede slaper blijft, want daar kan ik wel aan wennen!

    Hoe oud was jouw kindje toen hij naar zijn eigen kamer ging?

    ]]>

  • Maik is 4 maanden oud

    Het is de 30e van de maand en dat betekent dat Maik weer een maandje ouder is. Hij is inmiddels alweer 4 maanden oud. Ik vertel je, net als andere maanden, hoe het gaat met hem. Groeit hij goed, ontwikkelt hij goed? En natuurlijk eindig ik weer met de welbekende maandfoto! 

    Lengte & Gewicht

    Vorige week mochten we weer op bezoek komen bij het consultatiebureau om onder andere even te wegen en meten. Vorige maand maakte de arts zich een klein beetje zorgen om het lijntje dat was omgebogen, Maik was lang, maar wel licht voor zijn leeftijd (al helemaal in combinatie met zijn lengte). Ik maakte me er niet heel druk om en dat is maar goed ook. Maik is de afgelopen maand namelijk meer in de breedte dan in de lengte gegroeid.

    Hij is nu 63,5 centimeter lang en weegt 6150 gram. Nog steeds is hij niet zwaar voor zijn lengte, maar het is zijn bouw gewoon denk ik. Liever zo dan dat hij te dik is denk ik maar. Hij groeit goed en hij wordt duidelijk voller de laatste tijd. Dat is ook niet gek, aangezien hij zijn flessen steeds beter gaat drinken.

    Kledingmaat & Luiers

    Hier is nog niet heel veel aan veranderd ten opzichte van vorige maand, maar Maik is ook “maar” 2 centimeter langer geworden. Zijn kleding is alleen wat meer gevuld en slobbert minder om zich heen. Hij draagt nog maatje 62 en kan van boxpakjes maat 62/68 prima aan. Want op de een of andere manier zijn deze al snel te kort. Kleding dat wat korter valt in maat 62, ligt inmiddels als opgeborgen en in zijn kast dienen steeds meer kledingstukken in maat 68 aan. Daar gaat hij dus vast aankomende maand in terecht komen.

    Omdat Maik niet heel stevig is, draagt hij ook nog dezelfde maat luiers. Maatje 3. De plakstrips overlappen elkaar nog steeds en het lekt nauwelijks door. Deze maat zie ik dus niet heel snel veranderen. Maar je weet maar nooit, het kan ineens heel hard gaan!

    Ontwikkeling

    Geluiden maken

    Maik begint steeds meer te “kletsen”. Vaak tegen de boxmobile of tegen mij of Joost. Het is zo leuk om hem te zien en horen kletsen. Zijn ogen gaan er helemaal van glinsteren. Dat geklets betekent duidelijk dat hij lekker in zijn vel zit. Als ik dezelfde geluidjes maak, gaat hij ze ook na doen. Leuk om op die manier interactie te hebben.

    Lachen (met geluid!)

    Ook lacht Maik met geluid. Hij lacht naar iedereen die hij ziet. Aan Luuk moest hij altijd een beetje wennen, maarja, da’s niet zo gek. Luuk is regelmatig erg druk bij Maik en maakt natuurlijk onverwachte bewegingen waar Maik nog wel eens van schrikt. Maar hij gaat nu steeds vaker naar Luuk lachen. Dat vindt Luuk prachtig natuurlijk. Hij gaat er altijd helemaal van glunderen en zegt dan “Maikie lacht!”.

    We betrappen Maik ook steeds vaker op lachen met geluid. Je hoort hem echt lachen en dat is zo leuk en gezellig! Ook als ik hem ’s morgens uit bed haal begroet hij me met een hele harde en brede lach.

    Slapen in zijn eigen kamer

    Maik heeft sinds kort een eigen kamertje en sinds vorige week slaapt hij daar ook. Dit gaat hartstikke goed. Hij is zo’n enorm goede slaper. Altijd al geweest ook, dus hij gaat ’s avonds naar zijn bedje en we halen hem er de volgende ochtend lachend weer uit. Ik vond het wel een dingetje om zijn heerlijke slaapgeluidjes niet meer naast me te horen, maar het geeft ook veel rust (en ruimte!).

    Buikspieren

    Liggen is dus echt voor baby’s. Zitten is het helemaal. Maik wil het liefste niet meer liggen. Heel even in de box (onder de boxmobile) of op een kleed is prima, mits hij maar op zijn zij kan draaien. Maar hij is het al snel zat en wil dan zitten. In de newbornschaal op de Stokke stoel, zie je hem vuistjes maken en zich overeind trekken. En hij kan ook echt heel goed zitten, hij heeft nauwelijks ondersteuning nodig. Ik vind dat het bizar snel gaat allemaal…

    Beginnen met rollen

    Voorzichtig begint Maik met omrollen. Hij komt tot aan zijn zij, maar met een heel licht duwtje rolt hij met gemak op zijn buik. Het duurt vast niet lang tot hij dat zelf kan doen. Hij wil het in elk geval heel graag en is gefrustreerd als het niet lukt. Gelukkig is zijn grote broer altijd bereid hem een zetje te geven, waardoor ik soms verbaasd ben om Maik ineens in zijn buik op het speelkleed te vinden haha.

    Eten en drinken

    Maik drinkt eindelijk zijn flessen leeg. Het drinken was best een beetje problematisch de afgelopen maanden. Schijnbaar is dat toch een beetje het prematuren-dingetje. Zo zie je maar weer wat een verschil een paar dagen langer in je buik kunnen maken. Maar sinds een week of 3-4 gaat het goed. Maik drinkt zijn flessen vaak helemaal op en dit gebeurt ook steeds sneller. En steeds vaker maken we er nog een beetje bij omdat hij nog niet tevreden is. Dit kan ook gewoon, want voor zijn gewicht krijgt hij eigenlijk nog te kleine flessen (150 water + 5 schepjes voeding). Maar hij groeit er goed op.

    Met vaste voeding zouden we vanaf vandaag kunnen beginnen. Maar dat voelt voor ons allebei niet goed. Op het consultatiebureau lijken ze voor het gemak ook een beetje te vergeten dat hij vrijwel een maand te vroeg geboren is. En ik ben allang blij dat het drinken van zijn melk nu eindelijk goed gaat. Voor ons dus nog zeker geen hapjes vaste voeding. Dat komt over een maand of 2 wel als hij eraan toe lijkt.

    Wel zullen we starten met rijstebloem pap bij de laatste fles. Gewoon om te kijken hoe hij daarop reageert. Langer slapen hoeft hij in elk geval niet, aangezien hij nu vaak al nachten van 10 (!) uur maakt.

    Maandfoto

    Jeetje, de vierde maandfoto alweer. Ik ben van plan, net als bij Luuk bij 6 maanden, de eerste 6 foto’s naast elkaar te zetten om zo het verschil in groei goed te kunnen zien. Al zie je het op de losse foto’s ook al heel goed!

    Lees ook:

    Maik is 1 maand oud
    Maik is 2 maanden oud
    Maik is 3 maanden oud

    Hoe oud was jouw baby toen je begon met het aanbieden van vaste voeding?

    ]]>

  • 8x Heel stom nu ik mama ben

    Door Lize – Ik vind bijna alles leuk aan het moederschap. Ik vind het heerlijk om voor onze kleine man te zorgen, er voor hem te zijn. Het is zo leuk om hem te zien opgroeien en elke maand weer nieuwe dingen te zien kunnen. En dan dat trotse smoeltje, fantastisch. Natuurlijk vind ik slapeloze nachten niet leuk, word ik wel eens moe als hij de hele dag bij mij wil hangen en word ik ook onzeker als hij ziek is. Maar achteraf kijk ik er toch altijd met een glimlach op terug, want we hebben het toch maar weer gedaan als gezinnetje. We hebben die slapeloze nacht weer getackeld en ach het is ook wel lekker om de boel de boel te laten en de hele dag te knuffelen. Ik zeg bewust bijna alles, want ik vind ook dingen heel stom nu ik mama ben. En die ga ik nu eens lekker opschrijven. Gewoon om lekker eens even te klagen en ik wil ook wel graag weten of andere mama’s dit ook stom vinden. Misschien wel niet, ben ik gewoon een zeur haha.

    1. Ik vind wetenschappelijke onderzoeken over welke fles, luier, bodylotion, opvoeding, voeding en noem het maar op heel stom. Ik snap wel dat je soms even een onderzoekje wil doen om niet telkens miskopen te doen. Maar kom op, we kunnen toch nog wel zelf nadenken. En volg lekker je gevoel.
    2. Ik haal nu misschien een gevoelig onderwerp aan, maar de “wel-of-niet-vaccineren” discussie vind ik ook stom. Eerlijk gezegd vind ik dat iedereen zelf moet weten of hij of zij zijn of haar kind wel of niet vaccineert, maar laat mij ook lekker zelf mijn keuze maken. Wij vaccineren wel en daar hebben wij onze eigen redenen voor, dus laat je onderzoeken en meningen lekker achterwegen.
    3. Moeders die zeggen: oh kan hij nog niet lopen, die van mij loopt al maanden. Heel stom! Ja,dus? Wat wil je nou zeggen? Dat mijn kind achterloopt? Motorisch niet goed is? Jouw kind beter is?
      Waarom hebben moeders zo de neiging om met elkaar te concurreren wat hun kind allemaal al kan.
      Heb nu al zin in de tijd dat Huub naar school gaat en we krijgen: “oh gaat hij naar de HAVO? Ons Pietertje gaat naar het VWO”. Ja, ja, jouw kind is veel slimmer dan die van mij.
    4. Wat ik ook heel stom vind, is dat ik zo lekker onzeker kan zijn. Als hij ziek is, ren ik het liefst meteen naar de huisarts. En ik laat me soms door mijn onzekerheid lekker opjutten door die moeders die maar roepen wat hun kind allemaal al kan. Ik hoop echt dat die onzekerheid met de jaren minder word. Of is dat een illusie?
    5. Wat ik ook heel stom vind: vreemden die zich met jou en je kind bemoeien. Waarom? Hoezo? Heb je niets beters te doen. Van de week liep was ik boodschappen gaan doen. Ik liep naar huis en belde even snel mijn moeder om iets te vragen. Zegt er een wild vreemde vrouw: “ja, kind je moeder is aan het bellen”. Ik denk hoor ik het nou goed, dus vraag: “wat zegt u?” Zegt ze weer tegen Huub: “Ja, kind je moeder is aan het bellen”. Pardon dacht ik. Heb dus terug gezegd: “Misschien moet u zich met zichzelf bemoeien”. Vermoeiend!
    6. Huub heeft sinds kort besloten dat hij ’s middags niet meer wil slapen, maar hij is wel moe. Ik probeer hem dan toch op bed te leggen. Vindt hij geen goed idee. Boos en driftig dat hij dan wordt. Met als resultaat dat hij en ik allebei mega gefrustreerd zijn. Heel stom vind ik dat. Oke, misschien vind ik mezelf nog wel het stomst omdat ik ook zo gefrustreerd word en dat helpt natuurlijk helemaal niks.
    7. Als Huub een periode heeft dat hij amper eet. Heel stom vind ik dat. Eet nou gewoon denk ik dan. Nog stommer vind ik het als hij dan bedenkt ook niet te drinken. Ik word daar zo onzeker van. Stom, stom, stom….. mijn onzekerheid. Want die vind ik eigenlijk het stomst.
    8. “Geitje bij”. Kennen jullie dat boekje “We hebben er een geitje bij”? Daar is dus ook een app van. Super leuk boek en super leuke app, totdat je kind bedenkt het filmpje 100 keer achter elkaar te kijken. Ik kan dat liedje niet meer horen en vind het inmiddels heel stom. Maar ach we zetten het wel weer op voor de 101ste keer, want Huub vindt het zo leuk.

    Dit zijn mijn 8 dingen die ik heel stom vind nu ik moeder ben. Het lijkt me leuk om te lezen wat jullie heel stom vinden nu je mama bent?

    ]]>

  • Toch een babykamer voor Maik

    We waren helemaal niet van plan een babykamer voor Maik te maken. Daar was immers helemaal geen plek voor. De extra slaapkamer die we hadden, was bedoeld voor mijn gastkinderen en als rommelhok. We hebben verder nauwelijks opbergruimte. Wat dat betreft missen we echt een zolder. Maarja, een zolder heb je nu eenmaal niet in een appartement als dit. Nu ik heb besloten niet meer als gastouder te werken, konden we toch het een en ander verschuiven in de slaapkamers. Ik gooide heel veel spullen weg en schoof wat met kasten. Met een nieuwe inrichting hebben we toch (deels) een babykamer voor Maik kunnen creëren. 

    De rommelkamer volledig opheffen lukt echt niet. Ik heb gewoon teveel spullen om op te bergen. Herinneringen, foto’s, knutselspullen, speelgoed wat ik soms omwissel met iets wat nu in de woonkamer ligt. Dat soort spullen. Het lukte gelukkig wel om al die spullen maar in de helft van de rommelkamer neer te leggen. We besloten de stapelbedden voor mijn gastkinderen te verkopen en zo was daar ineens voldoende ruimte voor een klein kamertje voor Maik.

    Om de troep niet in zicht te hebben op de babykamer, hingen we een gordijn halverwege de kamer, over de breedte van de kamer. Dit zorgt er wel voor dat er nauwelijks daglicht in Maik’s slaapkamer komt, maar de gordijnen kunnen makkelijk open en de deur naar het balkon kan open gezet worden om te luchten. Zo’n probleem is dat dus niet. Daglicht ziet Maik wel in de rest van het huis.

    Lees ook: Groene babykamer – Inspiratie en 10x leukste accessoires

    Na het opruimen en herindelen was het een kwestie van inrichten. En dat is toch wel echt het leukste hoor. Ik kocht een commode, sleepte de kledingkast van Maik van Luuk’s kamer naar de nieuwe babykamer en zorgde dat het reisbedje als bedje werd neergezet, zodat Maik op de dag af en toe daar al kon slapen. De inrichting was bijna compleet. Het was alleen nog een kwestie van een leuke poster op de muur. En af was het kamertje! Een klein, maar fijn eigen plekje voor Maik. Met de gordijnen dicht is het een rustige kamer met alle benodigdheden. En als ik iets moet opbergen of iets nodig heb, loop ik zo de kamer in om achter de gordijnen te doen wat ik moet doen.

    Ik ben blij dat de jongens op deze manier toch allebei een eigen plekje hebben. Luuk zijn kamer met zijn speelgoed en grote bed. En voor Maik staan er voorlopig voldoende spullen voor zijn verzorging. En zodra hij wat groter is, is er ook zeker nog ruimte om een kastje met wat speelgoed neer te zetten. Nog steeds heb ik de wens om te verhuizen. En zodra dat lukt, gaan we dat ook waarmaken. Maar tot die tijd is het zo prima opgelost.


    Heb jij voor je kinderen ieder een eigen kamer? 

    ]]>

  • Babyritme met 3 maanden

    Veel baby’s krijgen rond deze periode enigszins een vast ritme in de dagen. Dat is maar goed ook, want veel moeders beginnen in deze tijd weer met werken na hun zwangerschapsverlof. En het brengt op de een of andere manier net wat prettiger weg, als je kind min of meer voorspelbaar de dag door gaat brengen. Dit is bij Maik niet helemaal het geval. Hij drinkt meestal iedere 3 uur, maar het kan ook zo ineens maar zijn dat er maar 2 uur of juist 4 uur tussen de flessen zit. Het hangt er maar net vanaf of hij goed slaapt. Dit is in elk geval Maik’s babyritme met 3 maanden. 

    Dagritme

    Bij deze een willekeurige dag van Maik. Tijdens de kerstvakantie sliep hij ’s nachts langer. Maar dan hoorde hij ook niet om 6 uur ’s morgens al iemand door het huis heen lopen. Dit is dus een doodnormale (werk)dag.

    6:00/6:30: Maik wordt wakker en begint wat te brabbelen en te lachen
    7:00: Eerste fles (150 water + 5 scheppen kunstvoeding)
    7:30/8:00: Wat spelen en spartelen op een kleed (en oefenen met draaien!)
    8:30/9:00: Slapen
    10:00/10:30: Tweede fles (150 water + 5 scheppen kunstvoeding)
    11:00: Spelen en spartelen op een kleed
    12:00/12:30: Slapen
    14:00/14:30: Derde fles (150 water + 5 scheppen kunstvoeding)
    16:00 – 17:30/18:00: Slapen
    18:30/19:00: Vierde fles (150 water + 5 scheppen kunstvoeding)
    20:00-22:30: Soms wat slapen, wat rondkijken, knuffelen en heel soms nog een huilavondje
    22:30/23:00: Vijfde en laatste fles (150 water + 5 scheppen kunstvoeding).
    En dan gaan we de nacht in tot een uur of 6/half 7.

    Soms schuiven de voedingsmomenten wel eens op. Eigenlijk zijn vooral de eerste en de laatste fles ongeveer op dezelfde tijd iedere dag. Maar verder schuift het. Het hangt er maar net vanaf of we iets gaan doen die dag, of dat Maik besluit wat langer dan anders te slapen.

    Betere slaapjes

    Het wordt steeds voorspelbaarder wanneer Maik slaapt. Hij slaapt vaster en langer tussen de voedingen door. Maar is als hij wakker is, ook echt wakker. Hij brabbelt, lacht en is heel druk met oefenen om om te rollen. Zo leuk om te zien hoe hij van een newborn baby in een druk bewegende baby verandert. Slapen doet hij het liefst op zijn buik op de dag. ’s Nachts op zijn rug. Het is soms zoeken en uitproberen, maar het is steeds duidelijker wat je baby fijn vindt.

    Ik wil niet zeggen dat de dagen nu voorspelbaar zijn. Ik blijf Maik voeden en verzorgen op mijn gevoel. Hij geeft het zelf wel aan wanneer hij iets nodig heeft. Op die manier gaat het al 3,5 maand heel erg goed en is hij een erg tevreden mannetje. En op deze manier hebben we ook geen stress als de dag een keer anders loopt dan gepland.

    Hoe was het ritme van jouw baby met 3 maanden? Vergelijkbaar?

    ]]>

  • Het oerwoud dat ‘baby- en kindervoeding’ heet

    Door Lize – Om te beginnen wil ik zeggen dat ik al een tijdje deze blog wil schrijven, maar omdat ik merk dat het een gevoelig onderwerp kan zijn en ik er best een sterke mening over heb, heb ik het nog niet gedaan. Ik wil in deze blog alleen maar mijn mening en mijn manier over baby- en kindervoeding laten zien. Deze werkt voor ons en ik wil er absoluut niet mee zeggen dat ik andere meningen of aanpakken verkeerd vind. Juist niet, want ik leer ook van hoe andere mensen het doen en neem vaak genoeg iets over. Toch zet ik de blog een beetje pittig neer, omdat ik vind dat ook wel eens mag.

    Kinderen en eten, het blijft een ding. Sommige kinderen eten alles, anderen weer helemaal niks. Ze krijgen allemaal een periode dat ze gaan uittesten of ze toch geen snoepje krijgen in plaats van een bord vol verse groenten. En op een of andere manier zijn de meeste kinderen dol op zoet, zoeter, zoets.
    Als ouders probeer je het beste ervan te maken en je kind zo gezond mogelijke voeding te geven. Allerlei artikelen en boeken kan je erover lezen. En als je wil kan je elke maand een andere trend volgen. Geen suiker, geen zuivel, beginnen met groenten of juist met fruit. Je kan zelfs kiezen uit welke methode je wil gebruiken; pureren, Rapley (tot 6 maanden volledig borstvoeding geven en vanaf die 6 maanden stukken eten aan gaan bieden) of een combinatie hiervan. Ik ben van mening welke methode je ook gebruikt, wat je ook kiest, het is goed. Ik vind alleen wel dat we soms een beetje doorslaan in bepaalde trends.
    Begrijp me niet verkeerd, het laatste wat ik wil is doen alsof ik alle wijsheid in pacht heb betreffende voeding, maar ik vraag me serieus af waarom sommige ouders bepaalde voedingstoffen willen uitbannen en het zichzelf soms zo moeilijk maken.

    Borstvoeding vs. flesvoeding

    De discussie begint vaak al met de keuze voor borstvoeding of flesvoeding. In een eerdere blog over mijn borstvoedingsverhaal heb ik al aangegeven dat ik van mening ben dat borstvoeding het allerbeste is voor kinderen, we produceren tenslotte niet voor niets melk als vrouw wanneer we een baby hebben gekregen. Maar niet ten kosten van alles. We leven nou eenmaal in een wereld waarin we de keuze hebben en dat vind ik nou juist zo mooi. Je krijgt als moeder de vrijheid om te kiezen waarmee je jouw kindje wil voeden. Daarbij is het fijn om te weten dat als de borstvoeding niet lukt door welke reden dan ook er een goed alternatief is.
    Of kinderen die borstvoeding minder vaak ziek zijn en of kinderen die flesvoeding krijgen vaker overgewicht krijgen? Ik weet het niet? Onderzoek zegt van wel, maar ik vind wetenschappelijke onderzoeken ook niet altijd zaligmakend.

    De grote boze suikers

    Geef jij je kind diksap in plaats van water? Mag hij Liga’s? Nou daar zit veel te veel suiker in.
    Waarom zien veel ouders tegenwoordig suikers als de grote bozerik? Ik ben echt geen voorstander van heel veel suikers en bepaalde producten komen ons huis niet in voor Huub (yogi drinks, cola en van die enorm chemische snoepjes), maar kom op een Liga op zijn tijd en een flesje diksap kunnen echt geen kwaad vind ik. Ik denk dat je er heel bewust mee om moet gaan. En laten we nou eerlijk zijn: drink jij altijd water en eet je nooit een koekje of een chocolaatje?

    Pas op, brood!

    Brood is tegenwoordig ook al zo een product waar mensen opeens een aversie tegen hebben. Ik ben van mening dat 10 boterhammen op een dag met kaas of hagelslag inderdaad niet echt een goede keuze is, maar een paar boterhammetjes per dag kan echt geen kwaad.
    Huub is dol op brood met appelstroop, geitenkaasspread (ja je gelooft het niet haha), jam (hier wel de biologische variant met minder suiker en geen zoetstoffen) en roomboter. En ik vind dat brood in een gezond voedingspatroon hoort. Dus kom maar op met die boterhammen.

    Brrr… zuivel

    En dan hebben we de koemelkdiscussie nog. Nee, dat komt er niet meer in. Aan de geitenmelk, amandelmelk, havermelk, sojamelk, en weet ik veel wat voor meer melk we allemaal nog meer moeten. Sojamelk wordt ook niet echt op een lekkere manier geproduceerd en daar zijn ook onderzoeken over die uitwijzen dat het niet heel goed voor je is.
    Ik denk dat je een keuze hierin moet maken die bij je past en het is wederom weer fijn dat we een keuze hebben. Zeker omdat er ook veel kindjes zijn die een koemelkallergie of intolerantie hebben.

    De methode om je kindje goed te laten eten

    Ik denk dat die niet bestaat. Ik heb kinderen op mijn werk gehad die werden opgevoed met gepureerd eten, maar ook waarbij ze thuis de Rapley methode hanteerden. En eerlijk gezegd heb ik bijna alle kinderen een periode zien doormaken dat ze slecht aten of bepaalde dingen niet wilde eten. Geen groenten of juist alleen maar de rode groenten, geen korstjes en het liefst alleen maar bananen.
    Je moet denk ik vooral doen wat bij je past en van eten geen drama maken.
    Wat wij hebben gedaan? Wij hebben Huub vanaf 4 maanden groenten en fruit gegeven en tot 8 maanden alles gepureerd. Vanaf 8 maanden kreeg hij de behoefte om erop te kauwen en zijn we kleine stukjes gaan aanbieden. Brood zijn we gaan geven vanaf 8 maanden. En vlees en yoghurt vanaf 10 maanden. Vlees krijgt hij 2 keer per week, omdat we het niet nodig vinden om elke dag vlees te eten. En yoghurt om de dag, om niet meteen bulken met koemelk te geven. Deze maand wordt hij 11 maanden en gaan we beginnen met een visje. Benieuwd wat hij ervan vindt.
    Momenteel heeft hij een periode dat hij minder goed eet en zijn groenten en fruit weer gepureerd wil. Ik denk dat het te maken heeft met tanden die eraan komen en papa en mama uittesten. Prima, doen we het zo. Ik bied hem alleen wel elke dag groenten en fruit aan en probeer hem minstens 5 hapjes te laten eten. Daarna mag hij wat lekkers zoals een beetje vanille yoghurt of een halve Liga. Nu vind je me misschien streng? Maar ik vind het belangrijk dat we niet meteen toegeven. Want die vanille yoghurt en Liga gaan er prima in, maar met groenten en fruit doet hij moeilijk. Ach ja, het opvoeden is ook wel een beetje begonnen.

    Ik denk dat je goed etende kinderen krijgt door ze alles aan te bieden en geen druk te leggen op eten. Maar ik denk ook dat je goed moet kijken naar wat de reden is waarom je kindje niet eet. Meestal zijn kinderen aan het uittesten hoe ver ze kunnen gaan en of ze hun zin krijgen, dan vind ik dat je best een beetje mag doorzetten. Bijvoorbeeld zeggen dat ze 5 hapjes moeten eten en daarna een toetje krijgen. Maar soms is er een andere reden; een allergie, het echt niet lusten, tanden, ziek worden. Tuurlijk ga ik dan niet doorzetten.

    En ja, ik weet heel goed hoe moeilijk het doorzetten soms is. Ik heb er inmiddels genoeg ervaring mee door mijn werk en mijn eigen eigenwijze bijna 1 jarige zoon. En ja ik geef ook wel een toe, zowel thuis als op het werk. Simpelweg omdat je soms er even niet meer tegen kan, moe bent, er geen zin in hebt of er gewoon helemaal klaar mee bent. Ik noem dat menselijk.

    Overal waar ’te’ voor staat

    Mijn moeder zei altijd: “overal waar ‘te’ voor staat niet is niet goed, behalve tevreden. En daar ben ik het helemaal mee eens. Met mate suiker, met mate zuivel en met mate brood is prima. Ik denk dat ieder mens van alle voedingstoffen een bepaalde hoeveelheid per dag nodig heeft en kinderen ook.

    De uitspraak van mijn moeder is altijd in mijn hoofd blijven hangen en ik merk dat ik deze meeneem in de opvoeding van Huub.
    Dus Huub mag van ons lekker wel eens een snoepje als hij groter is, maar niet “te” veel.

    Hoe denk jij over voeding voor je kindje? Welke methode heb jij gebruikt om je kindje te leren eten?

    Groene babyvoeding foto komt van Shutterstock.

    ]]>

  • Mijn peuter heeft geen speen meer!

    Om eerlijk te zijn had ik nooit gedacht dat dit moment al zo snel zou komen. Luuk was namelijk echt verslaafd aan zijn speen. En zoals het een echte peuter betaamt, kon hij mij helemaal om zijn vinger winden en veel vaker met zijn speen rondlopen dan de bedoeling was. Een tijdje geleden maakten we al de deal dat hij zijn speen alleen nog maar zou hebben tijdens het slapen. Maar Luuk trok zich ook graag terug op de bank als hij moe was en dan gaf ik hem vaak ook zijn speen. Toch is het gelukt, mijn peuter heeft geen speen meer!

    Waarom stoppen?

    Tja, waarom zouden we al stoppen met de speen? Luuk is nog geen drie jaar. En er zijn heel  veel kinderen die op die leeftijd (of zelfs ouder!) nog een speen hebben. Maar na een bezoekje aan de tandarts bleek dat Luuk’s tanden de vorm van zijn speen aanhouden. En wat blijkt? Als we zo snel mogelijk zouden stoppen met de speen, is de kans nog heel erg groot dat zijn gebit uit zichzelf weer netjes wordt, zonder beugel of andere ellende. Joost en ik hebben allebei beugels gehad en weten dat het geen pretje is. En dan hebben we het nog geen eens over de bijkomende kosten voor een beugelbekkie. Dat willen we dus, voor zover dat kan voorkomen voor Luuk.

    Hoe zijn we gestopt?

    Vorig jaar ontving ik het boek van de Lumies om te reviewen. Op dat moment vond ik Luuk nog te jong om definitief te stoppen met de speen, dus ik heb het bewaard voor een later moment. En dat moment was er afgelopen week. We hadden het met Luuk over hoe groot hij is en dat hij geen speen meer nodig heeft. En direct heb ik het boek erbij gepakt. We hebben het samen gelezen en aan het eind van het verhaal, heeft Luuk zijn speen in het doosje gestopt om aan de Lumiebaby te geven. Hij deed het zonder problemen. Daar was ik best een beetje verbaasd over. Omdat we op een flat wonen en het doosje dus niet in de tuin konden begraven (daarbij, wie gaat er met die vrieskou in een harde grond staan graven?!), heb ik het doosje samen met Luuk bij de voordeur gezet. Hier bleef hij bij zitten wachten. “Waar zijn de Lumies nou?” vroeg Luuk regelmatig. Dit hield hij een paar uur vol. Op een ongezien moment heb ik het doosje weggehaald en de keuken in gegooid. He wat jammer, de Lumies waren geweest zonder dat we het zagen, haha! Luuk was er toch een beetje van ontdaan.

    De eerste nachten

    Ik was best een beetje bang voor hoe de nachten zouden gaan. De eerste avond ging Luuk ruim 2,5 uur later slapen dan de bedoeling was. We hebben hem nadat hij niet in slaap kon komen (want hij probeerde te zuigen als hij in slaap viel en dat ging niet, dus werd hij weer wakker), nog maar even laten spelen in de hoop dat hij heel erg moe zou worden. Dat werkte. Maar zo wilden we het niet iedere dag gaan doen. We beloofden hem een cadeautje te geven als hij de hele nacht zonder speen zou slapen. Toen hij eenmaal sliep, bleef hij slapen tot de volgende ochtend. En had hij zijn cadeautje (een klein auto’tje) absoluut verdiend.

    Lees ook: Groeipijn bij peuters

    Een enkele keer vroeg Luuk nog om zijn speen, maar na korte uitleg dat hij nu groot is en geen speen meer nodig heeft, was het vaak alweer goed. Na de eerste nacht werd Luuk ziek en ik hield mijn hart vast om hoe hij nu in slaap zou vallen. Een zieke peuter is gewoon echt heel zielig. Maar hij ging slapen zonder problemen. En dat deed hij de derde nacht ook. En inmiddels tik ik deze blog terwijl hij voor de vierde nacht op rij zonder speen slaapt. Hij heeft er niet meer om gevraagd vandaag. Het is gelukt. Onze peuter is van zijn speen af en ik had niet verwacht dat dit zo gemakkelijk zou gaan.

    Ik ben stiekem wel blij dat Maik totaal geen fan is van speentjes en ik hoop dat hij niet (net als ik vroeger) zal gaan duimen, want dat is veel moeilijker om af te leren. We hopen maar dat Luuk’s gebit gauw weer terug gaat vormen en er geen blijvende schade door zijn speengebruik zal zijn. Wij zijn in elk geval apetrots op onze kleine grote knul, dat hij dit zo ontzettend goed gedaan heeft.

    Hoe heb jij de speen afgeleerd bij je kind?

    ]]>

  • Stopt geluk bij het krijgen van kinderen?

    Door Sharelyn – Onderzoek door professor Veenhoven aan de Erasmus Universiteit, wijst uit dat men gelukkig is wanneer je in een relatie zit, geen kleine kinderen hebt en af en toe een drankje doet. Zijn we dus echt zo stom geweest om aan kinderen te beginnen? 

    Het eerst wat ik dacht, toen ik dit las was; ‘geluk is toch subjectief?’ Maar op ook dit soort vragen is antwoord gegeven door professor Veenhoven. Geluk wordt hier gezien als een combinatie van een grote mate van zelfstandigheid en sociale contacten. Dus red je jezelf wel in de wereld, met een hoop vrienden om je heen, ben je gelukkig.

    Nu we dat uit de wereld hebben geholpen, betekent dit dan dat ik m’n leven op een lager pitje heb gezet door kinderen te krijgen? Ik zou nu ongelukkiger zijn, dan toen ik in m’n twintiger jaren zonder kinderen rondhuppelde. Herken ik dat? Nou, ik denk dat ik  het wel begrijp. Als je kijkt naar de definitie van geluk in dit onderzoek, begrijp ik het helemaal. Maar als ik die definitie even loslaat en naar mijzelf kijk. Was ik gelukkiger in m’n twintiger jaren? Nou ja, ik was misschien wel minder vaak gefrustreerd om ogenschijnlijk onzinnige dingen; Borden die niet leeggegeten worden, je vertrek dagelijks met een half uur verlengt omdat iemand besluit vandaag zonder schoenen naar het kinderdagverblijf te willen, etc.

    De zaken waar ik mij in mijn twintiger jaren druk om maakte, lijken van de buitenkant wel belangrijker. Ik studeerde toen, dus ging het vooral om tentamenstress, bijbaantjesstress etc. Dingen die je ergens brengen in het leven. Dus dat kan wel voelen als iets wat logischer is om je druk over te maken en dat je je hierdoor gelukkig voelt.

    Of is het meer, omdat je alle vrijheid hebt om te gaan en staan waar je wilt. Zonder erbij na te denken, je jas pakken en vertrekken naar een leuke bar of gezellig café met een vriendin, lekker de stad in om te shoppen. Dingen voor jezelf te doen. Ligt het ‘m daar misschien meer in?

    Voelde ik mij gelukkiger toen? Als ik bovenstaande zaken in overweging neem, ben ik geneigd om te zeggen dat ik me gelukkiger voelde. En ik denk ook dat mijn basis van geluk toen misschien stabieler was. Nu schiet dat soms een stukje omlaag, maar aan de andere kan heb ik veel vaker échte piekmomenten in mijn gevoel van geluk. Van het eerste lachje tot de eerste stap en een gekke bek tegen een raam. Het hoort allemaal op ‘t lijstje dat je steeds opnieuw verliefd word op je eigen kind en je echt een soort explosie van geluk voelt.

    Verder kan het nu best onbenullig voelen om gefrustreerd te raken over het opstandige peutergedrag van je kind. Maar voor je kind is het zijn wereld op dát moment. In zijn wereld is je ouders stangen, hetgeen wat hem ergens zal gaan brengen in het leven. Het is belangrijk voor hem. Dus het kan onbenullig voelen om je boos te maken over rondslingerend speelgoed, voor je kind is dat het niet. Dus waarom denken wij dan dat het minder belangrijk is dan het betalen van onze rekeningen of het behalen van carrièredoelen?

    Het zou dus eigenlijk geen verschil moeten maken in welke fase je zit. Als je maar weet dat je steeds met belangrijke zaken bezig bent. En of dat nou behalen van een studie, doelen voor een carrière of de opvoeding van je kind zijn. Bewust zijn van het feit dat er nu andere dingen in je leven gebeuren dan je gewend was in je onbezorgde jaren, zou misschien wel bijdragen aan je gevoel van geluk.

    Wat ik eigenlijk wil zeggen, alles is een fase. Je onbezonnen jeugdjaren, je tijd als fulltime ouders, de peuterpuberteit etc. En wat mensen vaak veel lijken te doen, is vooral te wachten tot de volgende fase gaat beginnen. De aloude boodschap, geniet van elke minuut lijkt de lading te dekken van mijn woorden. Geniet van de fases van minuut tot minuut. Lach en geniet van de leuke dingen in elke fase. En wacht niet tot je ‘eindelijk’ over mag naar de volgende fase. Je focust je dan meer op de negatieve zaken en frustreert je dus ook eerder.

    Ik weet natuurlijk niet wat dit onderzoek zou uitwijzen als de definitie van geluk meer in de hoek van gevoel of perceptie zou zitten. Maar het zou me niet verbazen als dat op elkaar leek. En dan zou je ook kunnen zeggen dat vooral de tijd tussen 20 – 65 jaar, de jaren zijn dat we misschien méér wachten dan genieten. En dat is toch wel erg zonde.

    En er zijn een hoop zaken die invloed hebben op jouw gevoel van geluk. Maar je staat zelf niet buitenspel.

    Geniet méér en bepaal je eigen geluk.

    Afbeelding komt van Shutterstock.

    ]]>

  • Maik is 3 maanden oud

    Maik is alweer 3 maanden bij ons, 1/4 van zijn eerste levensjaar. De tijd gaat echt veel sneller bij een tweede kind dan bij de eerste. Of lijkt dat maar zo? Het is in elk geval tijd voor een nieuwe update over Maik. Want hoe gaat zijn ontwikkeling, groeit hij goed en drinkt hij goed? Ik vertel je alles over hem in deze maandupdate. En natuurlijk staat er ook weer een nieuwe maandfoto bij. 

    Lengte & Gewicht

    Afgelopen dinsdag was het tijd voor een bezoekje aan het consultatiebureau. Een week of twee geleden heb ik onze babyweegschaal verkocht, omdat ik Maik er niet meer op woog aangezien hij zo beweeglijk is. Ik was dus erg benieuwd naar zijn lengte en gewicht.

    Maik blijkt een lange jongen te zijn met zijn 62,5 centimeter. En, zeker bij zijn lengte, blijft zijn gewicht wat achter. Hij weegt nu 5425 gram. Hij is lang en slank, maar zeker niet mager. Toch is het wel iets om even in de gaten te houden. Overigens zag ik in het groeiboekje van Luuk dat hij op deze leeftijd 300 gram zwaarder was dan Maik nu en een halve centimeter langer. Dus het gaat echt om een paar honderd gram. Tja, het blijft een momentopname. Misschien had Maik wel net geplast ofzo. Ik maak me er in elk geval niet druk om.

    Kledingmaat & Luiers

    Maik draagt maatje 62, waarvan sommige kledingstukken zelfs al aan de krappe kant beginnen te zitten! Ik ga dus als een speer door zijn kledingkast om te zien wat hij nog niet aan heeft gehad. Hij groeit zo hard, het is zonde als er echt veel kleding ongebruikt in de kast blijft liggen.

    We zijn overgestapt op maatje 3 luiers. Want de maatje 2 luiers waren op. Ze pasten nog wel goed, maar enorme poepluiers hielden ze niet meer tegen. Maatje 3 zit prima, daar zal hij voorlopig vermoedelijk ook nog wel in blijven zitten.

    Ontwikkeling

    Lachen

    Het duurde een tijdje, want Maik is erg zuinig met zijn lachjes geweest de afgelopen tijd. Maar sinds een weekje lacht hij de hele dag. Zodra ik mijn hoofd boven hem hou, gaat hij breeduit lachen. Zo heerlijk om te zien. Ook als ik ’s avonds naast hem ga liggen (hij slaapt in een co-sleeper), lacht hij breeduit naar me. Of hij wil zeggen dat hij het fijn vindt om zo te slapen. Nou ja, dat vind ik gelukkig ook.

    Hoofd optillen

    Zijn hoofd optillen kon hij direct na de bevalling al, daar verbaasde ik me de eerste dag enorm over. Maar hij kan het steeds beter. Hij wil je aankijken, hij wil rondkijken en tilt daarvoor zijn hoofd graag op. Hij vindt het alleen niet fijn om op zijn buik in bijvoorbeeld de box te liggen. Dat is wel jammer. Ach, dat vindt hij binnenkort vast wel leuk. We oefenen gewoon door af en toe. Op zijn buik op ons borst liggen vindt hij overigens wel fijn.

    Klanken maken

    Het klanken maken is echt begonnen. Hele verhalen kan hij brabbelen tegen knuffeltjes, rammelaartjes en ander speelgoed. Zo leuk. Als hij in zijn newbornschaal van Stokke ligt, kletst hij minutenlang tegen ons of zijn speelgoed. Ik vind het heerlijk om daarnaar te luisteren. En te kijken, want hij lacht er ook zo lief bij.

    Buikspieren

    Maik begint ook met het trainen van zijn buikspieren. Hij wil graag zitten. Ja echt, al voor hij 3 maanden is. En hij spant zijn buikspieren aan om overeind te komen. Vlotte kerel, ik ben benieuwd hoe lang het duurt tot hij los kan zitten. Luuk deed dat voor hij 6 maanden was al, zo gek dat dat al over 3 maanden is. Ik ben benieuwd of Maik het net zo snel kan. En zo niet is het natuurlijk ook goed. Ik moet misschien ook eens ophouden met vergelijken. Al doe je dat automatisch denk ik.

    Sterke benen

    En als Maik dan zit, wil hij het liefste ook nog staan. Uiteraard kunnen zijn benen hem nog niet helemaal tillen, maar hij komt een aardig eind. Ook trapt hij zichzelf van je af als hij bij je ligt. Je moet hem dus altijd goed vasthouden, omdat hij heel onverwachts zijn benen kan strekken en zichzelf zo verplaatst. Als hij schuin ligt, op het voedingskussen bijvoorbeeld, zet hij regelmatig zijn voeten plat op het bed om zijn billen op te tillen en zo naar beneden te zakken. En vervolgens gaat hij huilen dat hij niet lekker ligt haha.

    Eten en drinken

    Het drinken gaat steeds iets beter. Ik merk wel dat hij de flessen nog steeds niet altijd leegdrinkt. Het is erg afhankelijk van hoe je hem vasthoudt. Misschien is het helemaal geen flessenkind. Op het consultatiebureau zien ze het liefst dat we over een maand al beginnen met vaste voeding, maar om heel eerlijk te zijn, zie ik dat niet zo zitten. Ik ben meer voor vaste voeding vanaf 6 maanden. Maar wellicht kunnen we de dagen dan eindigen met een papflesje. We zullen het wel zien. Voorlopig wil ik me nog niet bezighouden met vaste voeding.

    Op dit moment drinkt Maik nog 5 a 6 flessen van 150+5 scheppen. Waarvan er zeker 3 per dag niet helemaal leeg gaan. De ene keer laat hij 20 staan, dan weer 70. Het is maar net hoe zijn pet staat die dag. Dat is wel wennen, na een kind die binnen 10 minuten zijn flessen leegdronk en dan het liefste nog meer wilde. Maik doet er veel langer over en heeft ook niet altijd zin om verder te drinken. Voedingsmomenten kunnen hierdoor 20 minuten tot zeker een uur duren. Dat is nog wel eens lastig als je plannen hebt op een bepaalde dag. Maar het komt vast vanzelf goed.

    Maandfoto

    ]]>