Tag: boeken

Soms lees ik boeken waarbij ik woedend en verdrietig tegelijk word. Waarom ik die verhalen dan toch lees? Omdat ik vind dat sommige boeken gelezen moet worden. En omdat ik het interessant vind om te lezen wat iemand bezielt. In dit geval trok het verhaal me omdat ik me niet kon voorstellen waarom Lydia bij haar stiefvader bleef en zes kinderen  van hem kreeg. Ik las het boek ‘Iedereen wist het’ en vertel je wat ik ervan vind. 

Waar gaat het boek over?

Lydia Gouardo’s lijdensweg begon op haar negende. Ze werd soms meerdere malen per dag verkracht door haar stiefvader en haar stiefmoeder deed niets om haar te helpen. Regelmatig werd ze dagen achtereen opgesloten op zolder. Soms, als ze erg werd mishandeld, liep ze weg, maar de politie bracht haar altijd binnen korte tijd weer thuis. Niemand greep in: de buren niet, de politie niet en ook de artsen in het ziekenhuis waar Lydia haar kinderen kreeg niet.Terwijl haar stiefvader er tegen hen zelfs over opschepte dat hij de vader van de kinderen was.

Na de dood van haar stiefvader in 1999 begon Lydia te beseffen dat wat haar was overkomen niet normaal was. En toen de zaak van Elisabeth Fritzl in Oostenrijk naar buiten kwam, gaf dat Lydia Gouardo de moed om eindelijk ook het verhaal te vertellen van de achtentwintig jaar dat zij door haar stiefvader werd misbruikt.

Het boek is in samenwerking met de bekroonde journalist Jean-Michel Caadec’h geschreven. Want Lydia Gouardo heeft nooit leren lezen en schrijven. Samen met haar kinderen woont in ze in haar geboortedorp, net buiten Parijs.

Wat vind ik van het boek?

Op de een of andere manier trekken boeken met dit soort waargebeurde verhalen mij altijd. Al vind ik het onvoorstelbaar dat er mensen, zelfs in zo’n land als Frankrijk, onder dit soort omstandigheden opgroeien. Niet wetende dat het hartstikke fout is.

Lydia kreeg zes kinderen van haar stiefvader en omdat iedereen bang was voor deze man, greep niemand in. Ik kan me niet indenken hoe vreselijk Lydia zichzelf heeft moeten voelen in al die jaren. Het boekt raakt me, maar zorgt ook voor ongeloof.

Al na het eerste hoofdstuk wilde ik het boek zo snel mogelijk uitlezen. Heel vaak neem ik niet de tijd om een boek snel uit te lezen, maar dit boek was met twee avonden uit. Het verhaal zorgde her en der voor wat vochtige ogen. Niet alleen vanwege het verdriet van Lydia, maar vooral vanwege de woede die ik zelf ging voelen voor de verschrikkelijke man die haar stiefvader was.

Een heftig verhaal, maar wel een die gelezen zou moeten worden. Ik vind het een echte aanrader.

BEOORDELING

★★★★☆ (4/5)

Je koopt het boek hier.

Opnieuw mocht ik een leuk boek recenseren. ‘Ik ook met jou’ van Conny Regard. Een leuk boek voor chicklit en roman liefhebbers. 

WAAR GAAT HET BOEK OVER?

Angel is op de vlucht voor de man met wie haar vader haar probeert te koppelen en ontmoet een leuke man op de verjaardag van haar broer Tony. Ze weet niet wie hij is. Als ze hem opnieuw tegenkomt en ontdekt wie hij is, besluit ze hem een lesje te leren. Maar wel op z’n Italiaans.

WAT VIND IK VAN HET BOEK?

Ik ook met jou is een erg leuk boek voor chicklit liefhebbers. Het is een leuk verhaal over twee jonge mensen die tijdenlang om elkaar heen draaien en elkaar niet vertellen hoe ze zich over de ander voelen. Het staat vol met grappige gebeurtenissen en herkenbare gedachtes.

Aan het eind van het boek wordt het toch nog even spannend en vroeg ik me af of het nog wel goed zou komen. Of dat het geval is ga ik je natuurlijk niet verklappen. Als je dat wil weten, zou ik het boek zelf lezen. Het is een heerlijk boek om te lezen en dan ook echt een aanrader om te lezen terwijl je op het strand ligt.

BEOORDELING

★★★★☆ (4/5)

Je koopt het boek hier.

Een boek over kanker lezen is vaak niet perse omdat het zo leuk is. Ik lees ze vooral omdat het me boeit wat zo’n ziekte doet met jezelf en je omgeving. Nooit eerder las ik een boek over een kind met kanker. Maar achteraf ben ik, hoe gek het ook klinkt, blij dat ik het nu toch gedaan heb. Ik las het boek ‘Een kikker in mijn buik’.

Waar gaat het boek over?

Valerie is zeven als blijkt dat ze nierkanker heeft. Er volgt een spoedopname in het ziekenhuis. Een van haar nieren wordt operatief verwijderd. Ze wordt bestraald. Tien maanden lang krijgt ze chemotherapie.

Bijna twintig jaar later kijkt Valerie terug op haar tijd als kankerpatiënt. Door de ogen van het kind van toen lees je de ondraaglijke taak van haar moeder om de haren van haar toch al kalende hoofd te knoppen. De onmacht van haar vader. De ontelbare pijnlijke prikken in haar hand. De misselijkheid. De afgedragen petjes. Het pesten op het schoolplein. Maar een kikker in mijn buik gaat ook over de jaren daarna. Over de angst voor terugkeer van de tumor, de mogelijke nawerkingen van de chemo en bestraling, over de problemen waar Valerie in haar puberteit tegen aanloopt.

Wat vind ik van het boek?

Ik ging redelijk open het boek in. Had nauwelijks recensies gelezen en had dus geen idee wat me te wachten stond. In het begin moest ik dan ook flink wennen aan de kinderlijke manier waarop het geschreven is. Schrijfster Valerie gaat echt terug in de tijd en schrijft precies wat ze als 7-jarig meisje gedacht heeft. Het is een bijzonder boekje waardoor je de belevenis van een kind met kanker eens op een andere manier belicht ziet. Als ouders zijnde is het al onvoorstelbaar wat er allemaal gebeurt en gaat alles in sneltreinvaart op het moment dat je hoort dat het mis is. Maar voor een kind is het helemaal onwerkelijk. Wat kun je een kind vertellen en wat niet? Je wilt niet dat het bang wordt. Dat kinderen toch meer begrijpen dan we als volwassenen denken, blijkt echt uit dit boekje.

Wat me nog het meest raakte was dat Valerie vertelde wat voor impact het had op haar leven als puber. En ook de jaren daarna. De angsten die ze heeft gehad. Maar ook de gevolgen die kanker met zich mee kunnen brengen op latere leeftijd. Eenmaal genezen betekent niet dat je zomaar verder kunt gaan met je leven. Dat blijkt uit alles in dit boek. Ik vind het een must-read voor iedereen. Maar vooral met de mensen die met kinderen werken.

Beoordeling

★★★★☆ (4/5)

Wil je het boek ook lezen? Je vindt het boek hier.

Op veel blogs zal ik al een review over het boek Voor jou van Jojo Moyes voorbij komen. Maar ik was er zelf nog niet aan toegekomen het te lezen. Ik ben blij toe dat ik er nu wel aan toe ben gekomen. En stiekem heb ik spijt dat ik er niet veel eerder aan begonnen ben. Wat een mooi boek!

Waar gaat het boek over?

Louisa’s wereld is klein. Ze werkt in een café om de hoek en woont nog bij haar ouders, en hoewel ze ergens wel weet dat haar vriend Patrick niet de liefde van haar leven is, passen ze goed genoeg bij elkaar. Lekker overzichtelijk. Wills wereld is ook klein. Vroeger had hij alles wat hij zich kon wensen – een goede baan, avontuurlijke vakanties, een mooie vriendin – maar door een ongeluk zit hij in een rolstoel, verlamd vanaf zijn nek. Door de chronische pijn en zijn wanhoop ziet hij maar één uitweg.

Wanneer Louisa haar baan kwijtraakt, gaat ze aan de slag als Wills verzorger, en het duurt niet lang voor de tegenpolen botsen. Als ze ontdekt wat Will voor ogen heeft, besluit Louisa alles op alles te zetten om hem van gedachten te doen veranderen. Maar hoe overtuig je iemand dat er nog zo veel avonturen te beleven zijn, als je zelf de wereld niet durft te ontdekken?

Wat vind ik van het boek?

Wat een geweldig boek. Hoewel het verhaal verschrikkelijk is en je hoopt zelf nooit in die positie te komen, is het een fantastisch liefdesverhaal. Het is mooi om te lezen hoe Louisa van een naïef en onervaren meisje groeit en haar wereld steeds groter maakt. En het is ontroerend om op deze manier bijna in het hoofd van iemand met een dwarslaesie te kijken. En om te lezen hoeveel verzorging zo iemand nodig heeft.

Het is een geweldig liefdesverhaal. Bijzonder om te lezen dat er mensen zijn zoals Louisa. Die het mensen zoals Will proberen makkelijker en vooral leuker te maken. En hoewel ik Will eerst een ondankbare man vond, begon ik hem al snel aardiger te vinden. Net als Louisa. Het boek is erg goed geschreven. En ik heb aardig wat traantjes gelaten.

Beoordeling

★★★★★ (5/5)

Je koopt het boek hier.

Toen ik las waar dit boek over gaat, moest en zou ik het afrekenen en lezen. Waargebeurde verhalen over andere culturen en hun gewoontes vind ik altijd interessant. Hoe het er in de Westelijke Jordaanoever aan toe gaat wist ik niet. Inmiddels ben ik daar maar al te blij mee…

Waar gaat het boek over?

Souad, geboren in een dorpje op de Westelijke Jordaanoever, groeit op in een gezin waar haar brute vader de scepter zwaait. Op zeventienjarige leeftijd wordt Souad verliefd op een jongen uit haar dorp. Ze ontmoeten elkaar een paar keer voordat het noodlot toeslaat. Souad voelt zich moe en misselijk en realiseert zich tot haar grote schrik dat zij zwanger is. Als haar ouders erachter komen wordt er geen moment geaarzeld: Souad heeft de familie onteerd en moet sterven. Op een onverwacht moment besprenkelt haar zwager haar met benzine en strijkt een lucifer af. Zwaargewond weet Souad te vluchten, waarna ze door de dorpelingen naar een ziekenhuis wordt gebracht. Daar wordt haar kind twee maanden te vroeg geboren, terwijl haar lichaam is bedekt met derdegraads brandwonden. Maar zelfs in het ziekenhuis is zij niet veilig: haar moeder probeert de eer van de familie alsnog te redden. Souad overleeft ook deze aanslag, en weet naar het buitenland te vluchten.
Geschonden is een zeer aangrijpende getuigenis van een vrouw die weigert nog langer te zwijgen en op deze manier aandacht vraagt voor de positie van vrouwen in het Midden-Oosten. Souad schreef dit boek om andere vrouwen die het slachtoffer zijn van hun familie te steunen en hun te laten zien dat het mogelijk is een nieuw leven op te bouwen.
Souad woont en werkt momenteel in Europa. Ze is al ruim tien jaar getrouwd en heeft drie kinderen.

Wat vind ik van het boek?

Het duurde even tot het boek me greep. In het begin kon ik maar moeilijk wennen aan het gissen van de schrijfster over wanneer bepaalde gebeurtenissen hadden plaatsgevonden. Inmiddels begrijp ik heel goed dat het komt omdat de vrouwen in Jordanië duidelijk geen besef van tijd hebben. Sterker nog, ze hebben bijna nergens besef van. Vanaf het moment dat Souad vertelt over haar verliefdheid begon ik echt nieuwsgierig te worden naar de rest van het verhaal. Ik voelde de angst door het boek heen komen en kreeg steeds minder respect voor de mannen in het boek.

Het verhaal is eigenlijk te erg om waar te kunnen zijn. Maar helaas is het toch echt waargebeurd. Ik ben onder de indruk van het verhaal en besef me maar al te goed dat we het als vrouw zijnde maar goed hebben hier. Wanneer je vrouwonvriendelijke verhalen en verschillen in cultuur interessant vindt is dit boek echt een aanrader.

Beoordeling

★★★★☆ (4/5)