Weekoverzicht #161

Week 45 was een vrij rustige week. Wel met de nodige afspraken in het ziekenhuis, maar verder sliep ik erg veel, werkte ik waar het kon en genoot ik uiteraard van de kinderen. Kijk je mee naar een nieuw weekoverzicht?

Maandag

Na een paar dagen thuis in verband met krentenbaard, mocht Luuk in elk geval een dag naar het kinderdagverblijf maandag. Maik moest weer terug mee naar huis, omdat de krentenbaard bij hem nog niet volledig was ingedroogd. Gelukkig was Joost ook thuis. Of nou ja, gelukkig. Hij had zich ziek gemeld, maar voelde zich goed genoeg om Maik erbij te hebben. Ik kon dus alsnog werken en haalde in mijn eentje Luuk op aan het eind van de dag.

Stappen, stappen, stappen en nog meer stappen. Maik krijgt de smaak te pakken!

Ook zonder de bank vast te houden, lukt het lopen best goed inmiddels!

Dinsdag

Kleine Maik en ik brengen Luuk samen naar de peuterspeelzaal. Een beetje met gemengde gevoelens, want we twijfelen steeds meer of Luuk wel op zijn plek is daar, zeker nu we zien wat voor een sprongen hij maakt op het kinderdagverblijf. Maar goed, we besluiten er nog even goed over te hebben.

’s Middags komt deze smartFold binnen, een ideale driewieler voor kinderen van 9 tot 36 maanden.

Luuk duwt Maik het liefst de hele middag de kamer door.

Maar wilde er zelf ook nog even op zitten haha. Binnenkort lees je alles over deze toffe fiets.

Als Maik slaapt, gaan Luuk en ik even kleien aan tafel. Ik oefen wat letters met hem en uiteindelijk maken we samen een poppetje. Het poppetje moest verdrietig kijken van Luuk, maar het is zo meer een soort Conchita geworden.

Woensdag

Het is nog vroeg als we weer wakker zijn allemaal. Maik speelt wat met de Toet Toet garage van VTech, Luuk ontbijt en ik maak me klaar voor een nieuwe ziekenhuis dag. Want tja, op woensdag is mijn voortraject nu.

Ik vertrek extra vroeg, omdat ik hoop dat er een plekje is op de inloop poli van de anesthesist. Die plek is er en vol vertrouwen neem ik plaats in de wachtkamer, terwijl ik de informatie folder doorlees. Het gesprek verliep helaas minder soepel dan verwacht en heel erg verdrietig en teleurgesteld liep ik weer de ziekenhuisgangen in. Gauw naar Joost bellen om mijn verhaal te doen. En omdat de anesthesist naar de verpleegkundige van het Obesitas Centrum had gebeld, werd ik al snel door hem opgebeld of ik even naar hem toe kwam om te praten. Ik werd super opgevangen en de oplossing werd in gang gezet.

Waarschijnlijk dus toch geen vertraging in de operatiedatum, terwijl dat bij de anesthesist nog wel zo leek. Ze weten namelijk met mijn huidige cijfers van het apneu apparaat niet of ze me op de Intensive Care moeten leggen of op zaal na de operatie. En voor de operatie plaatsvindt moet daar zekerheid over zijn. Volgende week (vandaag dus), moet ik mijn spullen inleveren en gaat de longarts ernaar kijken, terwijl ik de groepssessie doe. Hopelijk hoor ik vandaag dus beter nieuws.

Een rood en bezweet hoofd tijdens de groepssessie, want we hadden een intensief sportuurtje. Maar wat voelde het goed! Ik heb echt zin om het sporten verder op te pakken.

Na een rit van anderhalf uur naar huis (normaal 3 kwartier, zonder files), kwam ik thuis, waar deze mannetjes heel blij waren om me weer te zien. Nou dat was wederzijds natuurlijk. Joost maakte gauw eten, zodat we gelijk konden aanschuiven.

Hallo kleine man, wat ga je snel de laatste dagen!

’s Avonds duik ik al om 20:00 uur onder de wol, natuurlijk met Sjef bij me. Ik moet wat uurtjes slaap “inhalen” de komende 7 dagen om betere resultaten te krijgen met mijn CPAP, dus ik moet lange nachten maken. Op woensdagavond is dat absoluut geen straf. De sessies zijn zo intensief dat ik vaak helemaal verrot thuis kom en nergens meer energie voor heb.

Donderdag

Na een lange nacht slaap, ontbijt ik met mijn twee kleine mannen. Maik speelt alleen liever kiekeboe met zijn bord.

Waar is Maik nou?

Kleine pretletter achter dat bord!

Tijdens de lunch gaat zijn boterham er beter in gelukkig.

Sjef, kleine schooiert ontdekte de stoel bij de eettafel en besloot even te kijken wat we aan het eten waren, hahaha. Ik vond het mooi bedacht.

Vrijdag

Vrijdagochtend was het peuterspeelzaal ochtend. We waren aan de vroege kant, dus keken nog even bij de fontein. En nadat we Luuk hadden weggebracht, deden Maik en ik nog wat boodschappen. Ik werkte de rest van de ochtend en daarna haalden we Luuk gauw weer op.

Die middag werd Luuk opgehaald door mijn moeder om te komen logeren. En ik probeerde wat werk te verzetten. De rest van de dag deden we vrij weinig. Ik ging weer vroeg slapen. Zonde van mijn tijd vind ik dat, maar die slaapuren zijn nu echt even nodig. Gelukkig is het maar voor maximaal een aantal weken. Tot de operatie, daarna hoef ik geen verantwoording meer af te leggen over de CPAP.

Zaterdag

Zaterdagochtend sliep ik uit en daarna schreef ik een aantal artikelen en ik bewerkte foto’s. Halverwege de middag stopte ik al met werken om boodschappen te doen en op jacht te gaan naar het spel Party & Co. Vanavond hebben we spelletjesavond met mijn moeder, haar vriend en mijn zussen en aanhang.

Dit doen we altijd met kerst, maar omdat we niet zo goed weten hoe ik er dit jaar bij zit met de Kerstdagen, besloten we het nu ook maar vast te doen. Met hapjes, drankjes (voor mij zonder alcohol helaas) en leuke spellen. Er werd vals gespeeld, beschuldigd en gewonnen. Precies zoals een gezellige spelletjesavond hoort te zijn.

Zondag

Sjef is soms net een papegaai, maar heeft ook hele scherpe nagels, waarmee hij wel vaker krassen maakt. Deze kras in mijn nek is alleen zo diep, dat ie 12 uur later nog steeds in de fik staat. Bedankt lieve Sjef!

Zondagavond patatdag. We eten makkelijk na een rustig dagje. En duiken allemaal vroeg onder de wol. Om ons klaar te maken voor een nieuwe week.

Een week waarin ik naar een heel gaaf optreden ga, natuurlijk weer naar het ziekenhuis ga en verder heel erg veel zal gaan werken, ik heb maar liefst 4 volledige werkdagen deze week, dus die ga ik heel goed benutten om vooruit te werken.

Hoe was jullie week?