Wat ging de afgelopen week snel, tegen de tijd dat ik weer thuis was na de ziekenhuisopname, vloog de week voorbij! Ik ben inmiddels alweer 15 weken zwanger. En dat betekent dat het tijd is voor een nieuwe update. Onze kleine spruit is nu ongeveer 11,6 centimeter lang en weegt ongeveer 100 gram.
Hoe voel ik me?
Sinds vorige week voel ik me een stuk rustiger. Of dit komt door bepaalde beslissingen die ik heb gemaakt, de rust die ik heb genomen of de gesprekken die ik heb gehad, weet ik niet. Misschien komt het wel door alles bij elkaar. Het overgeven gebeurt bijna niet meer en de medicijnen lijken hun werk te doen. Van de blaasontsteking heb ik nog wel wat last, hopelijk is dat gauw voorbij als ik de antibiotica trouw blijf innemen.
Geestelijk heb ik wel een enorme klap gehad vorige week door de ziekenhuisopname. Ik voelde me vreselijk schuldig naar Luuk toe dat ik er niet voor hem kon zijn. En dat hij zich zo tegen mij afzette. Hij wilde niets van me weten in het ziekenhuis en ook thuis moest ik langzaam zijn vertrouwen weer winnen. Het zorgt er wel voor dat ik alles op alles wil zetten om uit het ziekenhuis te blijven en er alleen nog kom te liggen als er daadwerkelijk een baby mee naar huis zal komen. Hiervoor heb ik wel moeten besluiten, in overleg met de artsen, een stuk minder te gaan werken. En op het moment dat ik die knoop doorhakte wist ik dat dit is waar ik al weken tegenaan hik. Ik red het niet meer, om 45 tot 50 uur per week te werken. Het is niet te doen in deze situatie. Eind deze maand zal ik nog maximaal 28 uur per week werken en ik kijk er ontzettend naar uit, al zal ik de kindjes wel gaan missen.
Weten dat we een zoon krijgen geeft me ook rust. We kunnen gericht opzoek naar een naam, rustig opzoek naar leuke kleding en alle spullen die we nog hebben kunnen uitgezocht worden.
Groei & Kilo’s
Tja, qua kilo’s kun je goed merken dat het vorige week even helemaal mis ging. De teller staat op – 4,8 kilo inmiddels sinds de start van de zwangerschap. Gelukkig heb ik wel wat reserves, maar meer afvallen is echt niet de bedoeling. Hopelijk kan ik er de komende tijd dus weer wat bij optellen, dat zou fijn zijn en betekenen dat het weer de goede kant uitgaat met me.
Vergeleken met twee weken geleden ben ik ook 2 cm buikomvang kwijt. Dat kan goed kloppen. Ik meet ter hoogte van mijn navel en daar zit met name vet, in plaats van een babybuikje. En met het afvallen verlies ik dan uiteraard ook centimeters. Ach, die buik groeit vanzelf nog wel de komende tijd!
Afspraken afgelopen week
Buiten de twee dagen in het ziekenhuis om, had ik nog twee afspraken. Ik ging naar de maatschappelijk werker om te praten. Naast alle andere ellende kamp ik namelijk ook nog met een prenatale depressie. Dat gesprek was fijn, het gaf nieuwe inzichten, maar het maakte me ook wel helemaal leeg.
En natuurlijk hadden we ook nog de geslachtsbepalende echo waarbij we hoorden dat we opnieuw een zoon gaan krijgen.
Komende week heb ik helemaal geen zwangerschapsgerelateerde afspraken. Gelukkig maar, het is wel tijd voor een weekje rust wat dat betreft.
Leuke dingen afgelopen week
- Met stipt op 1: Thuis komen na 2 dagen in het ziekenhuis
- De geslachtsbepalende echo en horen dat we weer een zoon krijgen
- Boekjes lezen samen met Luuk
- Even met Joost en Luuk over de vrijmarkt en wat drinken samen
- Ontzettend veel reacties krijgen via social media en mijn blog op de geslachtsonthulling, zo leuk!
- Blauwe kleding kunnen shoppen
- Een weekje (noodgedwongen) rust nemen qua werk en merken dat het me heel erg goed doet
- Moederdagcadeautjes maken
- Leuke samenwerkingen voor de blog regelen