We krijgen er allemaal mee te maken tijdens de zwangerschap; het kiezen van een naam voor je kleintje. Voor de een is het een makkelijke beslissing, voor de ander een moeilijke. Wij waren er gelukkig vrij snel uit en nog steeds voelt Luuk zijn naam erg goed. Hoe zijn we aan Luuk’s naam gekomen? Dat vertel ik in ‘what’s in a name’.
We begonnen allebei met het maken van een lijstje met namen. Een lijstje meisjesnamen en een lijstje jongensnamen. Een meisjesnaam was makkelijk, daar waren we wel uit. Maar de jongensnamen kwamen absoluut niet overeen. Blijkbaar hebben Joost en ik toch een hele verschillende smaak wat namen betreft. Over 2 dingen waren we het wel eens, de naam mocht niet eindigen op een S, of X, want dat rolt niet lekker met onze achternaam erachteraan. Maar het moest wel een korte stoere naam zijn. Niet dat we ons voorstellen als; Joost, Joyce en Maximilliaan ofzoiets, dat klinkt gewoon niet! Een korte naam dus. Maar nog steeds kwamen de namen niet overeen. Er was er niet 1 hetzelfde op onze lijstjes, dus besloten we de geslachtsbepaling af te wachten en dan wel verder te kijken. Want stel nou dat we in verwachting waren van een meisje, hadden we de naam al klaar liggen en hoefden we ons niet druk te maken over een jongensnaam!
Met de geslachtsbepaling was het meteen duidelijk dat we in verwachting waren van een zoon. Er was geen twijfel over mogelijk. Helemaal hoteldebotel verlieten we de echopraktijk en stapten samen op de scooter (ja dat pastte nog, mijn buik was nog niet heel groot). Mijn moeder was mee naar de echo, dus zij reed op de scooter achter ons aan. En in het gebrul van de scooters zei ik tegen Joost; “Ik vind het op de echo een echte Luuk!”. Geen idee hoe ik erbij kwam, want die naam stond niet op mijn lijstje en ook niet op die van Joost. Maar Joost vond het ook een mooie naam. We besloten nog verder na te denken, maar vielen steeds terug op de naam Luuk. Met 17 weken zwangerschap wisten we het zeker. Hadden we het waar andere mensen bij waren over ‘de kleine’ ‘de baby’ of een ander koosnaampje, spraken we samen al over Luuk. De hond werd zelfs enthousiast van het horen van zijn naam haha.
De hele zwangerschap bleven mensen gokken wat de naam zou zijn. Ik geloof dat mijn moeder zijn naam 1 keer heeft genoemd, maar ik reageerde er niet op, dus hoe open wij ook waren over alles tijdens de zwangerschap. De naam hebben we tot het moment dat Luuk geboren was voor ons tweetjes kunnen houden. En wat krijgen we er leuke reacties op, iedereen vind het een leuke naam, ze horen hem nauwelijks (maar hij staat toch echt in de top 10 jongensnamen van 2013!) en vinden de naam bij ons passen. Luuk is ook een echte Luuk. Wat ben ik blij met de naam die we ons kereltje gegeven hebben. Een stoere korte naam, makkelijk te onthouden en makkelijk te schrijven.
Heb jij (een) kind(eren)? En was het moeilijk om een naam te kiezen?
]]>
