mamakletst.nl

Author: info@vandongen-online.nl

  • Zelf zoutdeeg maken

    Wat zie ik het vaak op verschillende blogs en Pinterest voorbij komen. Zoutdeeg. Je kunt er zoveel leuke dingen mee doen. Ik wilde dat ook heel graag, maar heb al 2 keer een recept geprobeerd die toch niet werkte. De deeg werd niet goed om daadwerkelijk mee te kunnen knutselen. Maar nu heb ik eindelijk het goede recept te pakken en die wilde ik jullie niet onthouden.

    Wat heb je nodig?

    • 3 kopjes bloem
    • 1 kopje water
    • 1 kopje zout
    • 1 theelepel olie

    Hoe maak je het?

    • Meng de bloem en het zout door elkaar
    • Voeg de olie toe aan het bloem en zout mengsel
    • Voeg beetje bij beetje het water erbij
    • Kneed alles door elkaar, tot je een fijne deegbal over hebt.
    • Het deeg moet aanvoelen als klei

    Mocht het zo zijn dat je nog niet al het water gebruikt hebt, maar het deeg wel al goed aanvoelt, dan is het goed. En wanneer je deeg te nat voelt, kun je er nog een beetje bloem bij doen. Hoe meer zout je bij het mengsel doet, hoe meer water je nodig hebt, want zout onttrekt het water uit het deeg.

    Wat kun je ermee maken?

    Er zijn heel erg veel verschillende dingen die je kunt maken van zoutdeeg. Hangers voor in de kerstboom, handafdrukken van je kinderen in een plak zoutdeeg, speel broodjes om bakkertje mee te spelen. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het maken van zoutdeeg.

    Het is trouwens wel verstandig je kinderen te vertellen dat ze het niet kunnen opeten. Zo’n grote hoeveelheid zout is natuurlijk niet gezond. Maar het ziet er wel heel erg lekker uit! En als je wel eens koekjes met ze bakt, dan is de verwarring heel begrijpelijk!

    Heb jij wel eens zoutdeeg gemaakt met je kinderen en wat hebben jullie ervan gemaakt?

  • Eerste “schooldag” – Luuk 3 jaar

    Regelmatig zie ik het op Pinterest voorbij komen. De jaarlijkse foto’s van kinderen aan het begin van hun schooljaar. En ik nam me al toen ik zwanger was van Luuk, voor om deze traditie ook in ons leven te roepen en vooral vol te houden. Maar wanneer begin je hier precies mee? Ik besloot ermee te beginnen op het moment dat het schooljaar waarin Luuk 4 wordt, begint. En dat is deze week! In maart wordt Luuk 4 jaar en hij zal dus dit schooljaar naar de basisschool gaan. Ik vond een leuke vragenlijst op de blog van Fleur en stelde de vragen aan Luuk en maakte zijn eerste, “eerste schooldag” foto. Op de dag dat hij voor het eerst dit schooljaar weer naar de peuterspeelzaal zou gaan.

    Datum: 22 augustus 2017
    Naam: Luuk
    Leeftijd: 3 jaar

    Op welke school zit je? In de juf
    Hoe heet je juf? Juf Emma en juf Monique en juf Nathalie
    Wat is je favoriete kleur? Rood
    Wat is je favoriete getal? De regenboog
    Wat eet je het liefst? Boterhammen met chocola. En patatjes
    Waar speel je graag mee? Met een mooie dierenauto
    Wat vond je het leukste deze zomer? De schelpen zoeken op het strand
    Waar ben je goed in? Tekenen
    Wat vind je moeilijk? Op de schommel gaan
    Wat doe je het liefst als je thuis bent? Met de auto’s spelen
    Hoe heet je beste vriend? Papa
    Wat wil je later worden? Op de schommel
    Wat denk je dat je broertje later wordt? Dan mag hij op mijn fiets
    Waar wil je later wonen? Bij Fedde’s huis
    Welke superkracht zou je willen hebben? Tjilgen (spiderman web kunnen gooien)
    Welk land wil je bezoeken? Naar Frankrijk
    Wat is je favoriete boek? Het tijgers boek
    Wat is je favoriete spel? De letterpuzzel
    Hoe ziet je broertje eruit? Maik is groot
    Hoe ziet papa eruit? Papa is groot
    Hoe ziet mama eruit? Nog groter

    Bij sommige vragen weet hij nog niet zo goed wat het betekent, dat is wel te merken aan zijn antwoorden. Maar wat is dit leuk om bij te houden en om ook op deze manier zijn groei bij te houden. Volgend jaar vullen we deze vragenlijst dus gewoon opnieuw in en maken we natuurlijk ook een ‘eerste schooldag’ foto.

    Heb jij tradities voor de eerste schooldag van je kind na de zomervakantie?

    ]]>

  • Weekoverzicht #152

    En er is weer een week voorbij, inmiddels zitten we alweer in de maand september. Nog maar 4 maanden en dan is dit jaar alweer voorbij. Gelukkig kunnen we nu nog even genieten van de nazomer en meestal ook nog van droge boswandelingen. Het was een fijne week, met o.a. het Bloggers by Nature event. Kijk je mee naar mijn week 35 van 2017?

    Maandag

    De hond denkt niet alleen vaak dat hij een kat is, maar de kat soms ook dat ze een hond is. Ze lag in de bench te slapen, maf beest.

    Om Sjef een beetje rust te geven van de kinderen (die hem steeds willen aaien), leg ik hem naast mij op een eetkamerstoel. Lekker rustig.

    De arme schat viel in slaap tijdens de lunch. Dat is voor het eerst.

    Terwijl Maik slaapt, luieren Sjef en ik ook wat, terwijl Luuk speelt met zijn auto’s.

    De kat is zo gemeen tegen Sjef, ze blijft hem maar uitdagen. En hij gaat helemaal uit zijn dak als ze dit doet haha.

    Een vriendin van mijn moeder maakte deze shirtjes voor de jongens. Zo leuk!

    Dinsdag

    Peuterspeelzaalochtend en Sjef en ik luieren wat op de bank, terwijl Maik met de auto’s speelt.

    Haha hij verstopt zich wel even achter een envelop.

    Woensdag

    Sjef luiert nog altijd het liefste bij me.

    ’s Avonds probeer ik een nieuw recept uit. Een pizza quiche.

    En hmmmmm dit ruikt dus echt heerlijk!

    En het smaakt ook heerlijk. Dit is zoveel beter dan een gewone pizza. En we eten er ook nog eens veel minder van.

    Hier heb ik zo hard om moeten lachen. Volgend jaar zomer, na mijn operatie, lig ik er ook zo bij hahaha.

    Donderdag

    Het is nog vroeg, maar we vertrekken richting het consultatiebureau. Het centrum is helemaal open gebroken, dus we pakken de fiets, maar het regent, dus zo kan ik Maik gelijk zijn nieuwe regenjas aantrekken.

    Op de terugweg viel hij in slaap. Hij lag de halve weg met zijn hoofd op mijn arm te slapen, dus heeft niet de hele weg zo scheef gehangen gelukkig.

    Hij is zelfs zo moe, dat ik hem al slapend mee naar boven kon nemen, zijn jas uit kon trekken en hem in zijn bed verder kon laten slapen. Dat is ook voor het eerst.

    Vrijdag

    Luuk is naar de peuterspeelzaal, ik was vergeten zijn tas mee te nemen, dus we konden nog een keer op en neer. En ik ging even bloedprikken. 7 buisjes bloed minder, liepen we ook nog even langs de supermarkt. Een drukke ochtend zo!

    En Maik gedroeg zich keurig de hele tijd, dus kreeg hij een lekker koekje van de kleine keuken op de terugweg.

    Luuk is thuis en speelt Spiderman. Hier gooit hij zijn web, zoals je kunt zien.

    Na een hele ochtend wakker zijn, valt Maik na zijn fles gelijk in slaap.

    Ik rommel wat met de plastic bakken bovenop de keukenkasten. Dit is echt zo handig, het scheelt heel veel vettige apparaten, die we niet in de keukenkastjes kwijt kunnen.

    Tijd voor de laatste fles.

    En die arme Maik heeft twee enorm grote schijven op zijn been op de plaatsen van de vaccinaties. Wat een ellende toch, hij heeft er best last van.

    Zaterdag

    Ik laat aan Marije zien dat ik klaar ben voor Bloggers by Nature.

    Nog even een outfitpost in de lift. Dit jurkje van X-two is nog steeds favoriet.

    Bij het Bloggers by Nature event was het niet alleen leerzaam wat betreft mijn blog, maar ook nog eens heel erg gezellig met andere bloggers. Zo zat ik naast Cassandra tijdens de workshop SEO by Yoast. Gezellig!

    En Bregje en ik volgden samen een cursus fotograferen met je smartphone. Wat we natuurlijk gelijk in de praktijk uitprobeerden.

    Het event vond plaats in het Stayokay in Soest. Wat een leuke locatie!

    Nog een foto die ik maakte tijdens de fotografie opdracht.

    Borreltijd!

    Cheers!

    Bregje maakte deze foto nog van mij. Heb ik gelijk een nieuwe profielfoto op Instagram!

    Zondag

    Zondag ben ik weer gezellig met mijn mannen thuis. Natuurlijk moet Maik erg lachen tijdens het eten, zoals altijd.

    Wat een lekker ventje is hij toch.

    Tijdens het Bloggers by Nature event, kreeg ik deze gele Kalanchoë. Wat een mooie plant! Het fleurt de boel in huis gelijk lekker op.

    Wat een feest! Opa en oma zijn na maanden weer terug in Nederland. En komen natuurlijk met cadeautjes (en veel kleren!) voor de jongens weer terug. Luuk werd er helemaal verlegen van, terwijl hij zo ontzettend blij was dat ze er weer waren.

    Sjef toch… Ik vrees een beetje voor het moment dat hij als volwassen hond nog steeds zo in ons nek wil slapen hahaha.

    Slaap lekker kleine vriend!

    Zondagavond, Penoza avond. Ik ontdekte deze serie pas 4 weken geleden. En heb in korte tijd 4 seizoenen gekeken. Inmiddels ben ik dus helemaal bij om seizoen 5 live mee te kijken, maar nu er maar 1 aflevering per week is, gaat het wel erg langzaam. Maar wat een heerlijke serie is het. Jammer dat dit het laatste seizoen is.

    Voor deze week staan er weer een paar leuke dingen op de planning. En dat gaan jullie natuurlijk volgende week zien.

    Hoe was jullie week? 

    Lees ook: Weekoverzicht #153

    ]]>

  • Als het even minder gaat… – Traject naar een maagverkleining

    Van te voren had ik best verwacht dat ik soms met tegenslagen te kampen zou hebben in het hele maagverkleining traject. Maar dat sommige klappen zo hard aan komen, had ik dan weer niet verwacht. Of nou ja, ik kom er duidelijk niet echt een voorstelling van maken. Sommige dingen die bij dit traject komen kijken vind ik moeilijk. Erg moeilijk zelfs. Op de weegschaal gaan staan waar andere mensen bij zijn bijvoorbeeld. Dat vind ik misschien wel het meest confronterende wat er bestaat. Helemaal als de cijfers nogal tegenvallen…

    Emotie eten?

    Het afgelopen jaar is het regelmatig bij me gecheckt en gevraagd of ik wel eens last heb van emotie eten. Maar dat is gelukkig niet het geval. Anders zou er psychisch nog een heel traject vast kunnen zitten aan het maagverkleining verhaal. Maar als ik druk bezig ben met het veranderen van mijn leefstijl en het zit even tegen, dan raak ik wel heel snel mijn motivatie kwijt. Wat betekent dat ik in plaats van een goed belegde boterham te eten, liever naar de winkel ga om een croissantje te kopen. Erg slecht, dat weet ik. De afgelopen maanden hebben in het teken staan van het ombuigen van zulke gedachtes. En ik ben echt op de goede weg. Er zijn al een aantal slechte (eet)gewoontes waar ik helemaal vanaf ben en daardoor ben ik stuk gezonder gaan leven.

    De weegschaal op

    Helaas kwam ik er zelf ook al wel achter dat al die veranderingen in mijn leefstijl, niets lieten zien op de weegschaal. Sterker nog, in plaats van afgevallen te zijn, was ik aangekomen. Afvallen is trouwens niet het doel van dit traject bij de diëtiste. Het doel is om mijn leven zo aan te passen, dat het na de operatie makkelijker zal zijn. Maar het is wel belangrijk om aan het eind van het traject niet zwaarder te zijn, dan op de eerste dag van het traject. Ik begon ‘m dus al een beetje te knijpen en begreep er niets van. Door het warme weer hou ik vocht vast. Veel vocht. Mijn benen zijn opgeblazen en ook in mijn gezicht is het goed te zien. Maar dat gaat niet om een aantal kilo verwacht ik. De diëtiste vond tijdens ons laatste gesprek dat ik toch wel weer een keer de weegschaal op moest en was verbaast. En uitte dat, helaas, op een hele nare manier. Ik kreeg overal de schuld van en bovendien zou ik vast liegen over de dingen die ik gedaan had. BAM! Dat was echt een enorme klap in mijn gezicht. Ik vind het al verschrikkelijk moeilijk om de getallen op een weegschaal te moeten laten zien aan iemand, maar als er dan ook nog eens zo’n reactie op komt, terwijl ik wel degelijk enorm mijn best doe, dan komt dat wel even binnen.

    Positieve draai

    Bij de diëtiste hield ik me groot. Dat komt mede doordat mijn kinderen erbij waren en ik geen idee had of ik boos zou worden als ik het zou uiten. Samen met de kinderen stapte ik de auto in en ik reed direct naar huis. Eigenlijk had ik nog boodschappen nodig, maar ik besloot vooral niet bij de supermarkt te stoppen. Eenmaal thuis heb ik mijn hart gelucht bij een vriendin en Joost heeft een heel scheldkanon te horen gekregen. Niet naar hem gericht, maar als ik boos ben dan laat ik alle woorden die in me op komen er gewoon even uit komen. Hij kent me, weet dat en begreep het in dit geval gelukkig ook. En hij zei exact wat ik nodig had. Hij zag immers toch hoe ik mijn best deed. Hij weet toch hoeveel gezonder we zijn gaan eten. Hij ziet toch dat er geen lege frisdrank flessen meer in huis zijn en bovendien ziet hij toch dat ik worstel met het feit dat het op de weegschaal niet te zien is dat ik gezonder ben gaan leven. In plaats van in de kast te zoeken naar iets makkelijks, omdat ik toch geen zin had om een appeltje te snijden, maakte ik fruit klaar voor de jongens en sneed er gelijk een appel voor mezelf bij. Ik greep niet naar iets makkelijks, ik deed moeite voor mijn eten. Dat is voor een ander heel vanzelfsprekend. Maar dat is het voor mij niet op zo’n moment. Ik was trots op mezelf. Trots dat ik niet naar de verkeerde dingen had gegrepen. En trots op mezelf dat ik niet gelijk de handdoek in de ring gooide.

    Gemotiveerd

    De afgelopen maanden ben ik hard aan het werk om de knop volledig om te zetten. Hij is al voorbij de helft en heeft nog maar een klein zetje nodig om volledig om te gaan. Maar ik ben enorm gemotiveerd. Daarbij staat er nogal wat op het spel als ik het nu verkeerd aan pak. Want als ik mijn best niet doe, kan ik die operatie waarschijnlijk wel op mijn buik schrijven. Op een dag met een gesprek als ik die ochtend gehad had, zou ik normaal gesproken verkeerde dingen eten, maar bovenal achter de laptop gaan zitten, de jongens verzorgen waar nodig en verder vooral in mijn eigen wereldje kruipen. Nu niet. Ik besloot toen Maik ging slapen de ramen te zemen. Midden op de dag, terwijl er andere mensen over de gallerij liepen. Ik kookte een lekkere (en gezonde!) maaltijd die met veel smaak door het hele gezin werd opgegeten. Ik ruimde de woonkamer zo goed op dat er weer een vuilniszak vol met troep het huis uit kon. En na het eten zijn we met het hele gezin nog drie kwartier gaan wandelen.

    En toch…

    Maar toch blijft het knagen. Ik vind het vreselijk dat de weegschaal niet wat positievere getallen laat zien. Ik vind het vreselijk dat ik steeds meer begin te walgen van mezelf. Ik vind het zo knap dat er dikke vrouwen zijn die van zichzelf houden en zichzelf mooi vinden. Ik vind het absoluut niet fijn om in de spiegel te kijken. Ik verstop mezelf het liefste, maar ik moet wel naar buiten met de kinderen. Luuk moet naar de peuterspeelzaal. De hond moet uitgelaten worden, de boodschappen gedaan worden. Ik denk de blikken van de caissière te zien als er wat ongezondere producten over de kassa heen gaan, ik voel mezelf ongemakkelijk in mijn kleding en heb weinig energie en / of zin om moeite voor mezelf te doen. Op sommige momenten heb ik er iets minder last van, maar het wordt naarmate de maanden vorderen alleen maar erger. Het traject duurt lang en ik ben dolblij als ik straks weet wat me wanneer te wachten staat.

    Ik moet doorgaan, ik moet die laatste paar kilo’s eraf krijgen voor het half jaar bij de diëtiste voorbij is, ik moet doorgaan met het leven van een gezonde leefstijl. Ik ben al zo goed op weg en het zou zonde zijn om het op te geven, dus ik ga door. Zij het met een wat sombere blik, het is niet anders. Ik kan mezelf niet mooier maken dan ik ben, het is wat het is en het is aan mij om ermee om te leren gaan. Maar een lichaam als dit, kan ik nu eenmaal niet accepteren. Ik maak niet voor niets de beslissing te kiezen voor een maagverkleining. Dus laat ik met grote regelmaat de tranen de vrije loop, om vervolgens met mijn kin omhoog weer die verrekte strijd aan te gaan.

    Edit: Overigens kwamen we er tijdens het laatste gesprek, na het bekijken van mijn eetdagboek van de afgelopen 4 weken, achter dat het écht niet aan mijn eetpatroon kan liggen. Dus is er besloten uitgebreid bloedonderzoek te doen en te zien of er misschien iets aan de hand is met mijn suikers of schildklier. De diëtiste gaf dit zelf aan en stak behoorlijk wat pluimen in mijn (dikke) reet omdat mijn eet en leefpatroon zo onwijs veranderd is de laatste maanden. To be continued dus…. 

    Afbeelding bovenaan komt van Shutterstock.

    Ik schrijf over het hele avontuur van mijn maagverkleining. Vanaf de wens voor een operatie tot alles wat er daarna gebeurt. Je kunt het hele verhaal volgen door de volgende blogs te lezen;

    Ik wil een maagverkleining – #1
    Mijn intake voor een maagverkleining – #2
    Maagverkleining – Hoe reageert mijn omgeving? – #3
    Maagverkleining – De apneutest – #4
    Maagverkleining – De uitslag van de apneutest – #5
    Maagverkleining – De uitslag van de intake, krijg ik de maagverkleining? – #6
    Maagverkleining – Naar de dietiste – #7
    Maagverkleining – Ik heb nu rust – #8

    ]]>

  • Weekoverzicht #151

    Yes! De zomervakantie is voorbij. Ik vind het heel gezellig als allebei de jongens thuis zijn, maar de peuterspeelzaalochtenden breken zo lekker de week. En Luuk miste het verschrikkelijk, dus wij zijn echt blij dat het normale ritme weer is begonnen. Luuk werd er wel heel moe van. Maar is beide ochtenden geweest. En verder waren we veel buiten met Sjef. Heerlijk! Kijk je mee naar onze week 34?

    Maandag

    We beginnen de week met een fijne ochtendwandeling. Sjef vond het lopen naast de kinderwagen nog een beetje spannend. En Luuk had weinig geduld voor het lange wachten op Sjef steeds. Sjef ziet als pup natuurlijk voor het eerst deze grote wereld en wil dat tijdens de wandeling nog even flink op zich in laten werken. De wandelingen duren dus nog wat lang. Zeker nu we voor het eerst wat verder van huis waren.

    ’s Middags liepen we een andere route en mocht Luuk Sjef wel even vasthouden. Dat vonden ze allebei erg leuk.

    Langere stukken wandelen zijn nog erg vermoeiend voor onze kleine pup. Kijk nou hoe heerlijk hij ligt te slapen tegen mijn been aan.

    Al ligt hij nog steeds het liefste in mijn nek te slapen.

    En daar wordt deze kleine man soms een beetje jaloers van, dus ook wij knuffelen wat af samen.

    Dinsdag

    De eerste peuterspeelzaalochtend is aangebroken. En Maik wordt dolblij als we dan weer thuis komen, want Luuk’s speelgoed ligt dan onbeheerd. Haha, kleine boef!

    Deze kleine boef was voor het eerst alleen thuis deze ochtend. Een half uurtje maar, maar hij had het super goed gedaan. Ik heb de iPad het volledige half uur laten filmen en hij was alleen de eerste drie minuten wat verdwaasd door het huis gelopen, om daarna gewoon lekker te gaan slapen. Wat een bikkel!

    Kleine pretletter.

    ’s Avonds kwam deze Happy mat binnen, die ik won via MrsMama.nl. En wat is dit een handig ding zeg!

    Woensdag

    De vermoeidheid hakte er in na de eerste peuterspeelzaalochtend. Luuk wilde niet eten en sliep vooral. Ik had het kunnen verwachten, hij ging vlak daarna ook overgeven. Hallo bacillen!

    Gelukkig was deze kleine man wel vrolijk.

    En later in de middag kon Luuk gelukkig ook weer lachen. Ik ben blij dat hij vaak maar heel eventjes ziek is. Overgeven lucht bij hem meestal wel op. Zodra hij weer gaat eten en praatjes krijgt, weet ik dat het weer beter gaat.

    Knuffeltijd na Maik’s laatste fles.

    Donderdag

    Sjef is dol op aandacht en vraagt dat dan ook de hele dag door met zijn scherpe nageltjes. Inmiddels hebben wij allemaal krassen op onze benen van deze kleine vrolijke pup haha.

    Luuk en Sjef worden toch wel echte maatjes.

    Luuk leest Maik voor. Maik krijgt steeds meer interesse in boekjes en Luuk vindt dat wel gezellig zoals je kunt zien.

    Het is jammer dat je het op de foto niet goed ziet, maar er hingen 4 luchtballonnen in de lucht daar. Dat vind ik altijd wel leuk aan de nazomer avonden. We wonen natuurlijk heel hoog en kunnen dan ook veel luchtballonnen zien in de verte.

    Ik kreeg dit leuke pakketje van Tastea binnen, een beker en een heerlijke thee. De Hocus Pocus Focus.
    En ik mag jullie verblijden met een kortingscode om te kunnen besteden op de website van Tastea. Met de kortingscode mamakletst ontvang je 10% korting op je bestelling. En de code is geldig t/m 14 dagen na plaatsing van dit artikel.

    Vrijdag

    Luuk was gelukkig voldoende opgeknapt om weer naar de peuterspeelzaal toe te gaan. Dus Maik en ik vermaakten ons wel samen thuis. Mijn kleine lachebek.

    Zaterdag

    Sjef rust nog even uit voor we naar puppycursus gaan samen. Iedere zaterdagochtend om 9 uur worden we in het bos verwacht voor de cursus. Veel te vroeg, want zaterdag is eigenlijk mijn uitslaapdag. Maar ja, de opvoeding van de hond gaat voor 😉

    Hij is echt nog een ukkie. De kleinste van de klas. In de groep met o.a. een Husky is het een drukke bedoeling, maar met Sjef als jongste en kleinste telg, wordt hij aardig geremd. Hij luisterde wel perfect trouwens.

    En puppycursus is vermoeiend. Daarna ging hij een paar uur knock out in zijn bench haha.

    Slaap lekker kleine boef!

    Tijdens het uitlaten van Sjef, moet Luuk nog een beetje leren om ook goed om zich heen te kijken voor hij gaat rondrennen in het bos. Joost kwam dus na 5 minuten met Sjef en Luuk buiten geweest te zijn alweer thuis. Luuk was gevallen en moest en zou pleisters krijgen. Cars pleisters natuurlijk!

    Sjef bleef de hele dag lui.

    En als de kinderen op bed liggen, komt hij graag weer even in mijn nek slapen.

    Zondag

    Op zondagochtend om 6 uur naar buiten gaan, is geen straf met zo’n uitzicht!De mist hing laag en de kleuren waren prachtig.

    Voor het eerst loslopen buiten tijdens het uitlaten. Dat vond ik wel even spannend, maar Sjef deed het heel goed.

    De jongens waren zo blij om elkaar weer te zien toen ze wakker werden.

    Sjef en “neef” Cooper (de labrador van mijn aanplakzussie) mochten ook kennismaken vandaag. Sjef begon in het zand te graven en Cooper volgde zijn voorbeeld.

    Sjef vond het wel een beetje spannend, maar Cooper is zo’n goedzak, dat Sjef al gauw dichterbij durfde te komen. Dat worden nog wel vriendjes denk ik.

    Ik bakte een appel kruimeltaart om uit te proberen voor Maik’s verjaardag. De taart smaakte goed!

    En zag er ook al heel erg lekker uit. Dit gaat zeker 1 van de taarten worden eind deze maand.

    Hebben jullie ook een fijne week gehad?

    Lees ook: Weekoverzicht #152

    ]]>

  • Living Arrows 35/52: Broertjes samen op de fiets

    Het gewone leven is weer begonnen na de zomervakantie. Het is onvoorstelbaar, maar dit schooljaar wordt Luuk alweer 4 jaar en zal hij naar de basisschool gaan. We genieten dus nog maar van de vrije dagen buiten de peuterspeelzaal ochtenden. Door op pad te gaan met de fiets bijvoorbeeld. 

    Maik blijft het geweldig vinden om mee te gaan op de fiets. Afgelopen week hebben we veel gefietst, naar een mogelijke basisschool voor Luuk, de dietiste, op en neer naar de peuterspeelzaal, naar het consultatiebureau. En hij blijft constant kletsen en geluidjes maken.

    Ook Luuk blijft het leuk vinden om mee te gaan op de fiets. Als hij achterop gilt van pret, doet Maik gezellig met hem mee. En zo fiets ik met grote regelmaat met twee vrolijk kraaiende kinderen rond door het dorp. Ik vind het ook gezellig, al dat geklets en gekraai. Een gezellige manier van bewegen. En met twee kinderen op 1 fiets, is het ook best zwaar om te fietsen. Maar daar heb ik niet zoveel problemen mee.

    Hopelijk blijft het de komende weken mooi weer genoeg om nog vaker fietsritjes te maken. Zonder dat het moet, maar omdat het kan. Vanaf eind maart moeten we immers al een paar keer per dag heen en weer fietsen om Luuk van en naar school te brengen. Voorlopig vermaken wij ons nog wel met fietstochtjes naar de winkels, kinderboerderij, opa en oma en natuurlijk de peuterspeelzaal.

    Vinden jouw kinderen het ook zo leuk op de fiets?

    Dit is foto 35 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!

    Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!

    ]]>

  • Best gelezen blogs in augustus 2017

    In 2017 liet ik maandelijks in een overzicht zien wat de best gelezen blogs van de voorgaande maand waren. En nu ik dit overzicht ook trouw maandelijks aan het bloggersteam van MamaKletst laat zien, leek het me toch ook weer leuk om dit ook weer op mijn blog voorbij te laten komen. Want misschien zitten er wel blogs tussen die je nog helemaal niet hebt gelezen! Er zijn immers maar weinig mensen die alle blogs lezen en misschien zit er nog iets tussen, wat je helemaal niet had willen missen. Deze keer dus de best gelezen blogs in augustus 2017.

    1. HEMA mama basics

    Het is een artikel uit 2015, maar nog steeds het best gelezen artikel op MamaKletst. Het gaat over de HEMA mama basics, oftewel de positiekleding van HEMA. Helaas wordt die kleding alleen niet meer verkocht door HEMA. Onbegrijpelijk, want het waren hele toffe items.

    2. Ikea ledikant als co-sleeper

    Ook dit is al een ouder artikel, ik schreef het in november vorig jaar. Wij gebruikten namelijk een Ikea ledikant als co-sleeper. En op deze manier hebben we een heerlijke tijd, naast Maik kunnen slapen. Ik vind het begrijpelijk dat veel mensen via Google op dit artikel terecht komen. Ik zocht ook veel informatie over het co-sleepen met een Ikea ledikant, maar kon hier maar weinig informatie over vinden.

    3. Joost: Mijn vrouw wil een maagverkleining

    Wauw wat waren jullie allemaal nieuwsgierig naar het verhaal van Joost. Hij schrijft over mijn keuze voor een maagverkleining en dit artikel werd onwijs goed gelezen. Joost zal vaker in de pen kruipen om hier wat over te schrijven, maar dan vooral in de periode dat de operatie ook daadwerkelijk plaatsvindt en het wat meer tastbaar voor hem wordt.

    baby moment cards hema - www.mamakletst.nl

    4. Baby moment cards van HEMA

    Nog zo’n artikel over een HEMA product die het goed doet. De baby moment cards van HEMA worden helaas niet meer verkocht. Waarom nou niet? Ze waren echt ontzettend leuk! En ook nog eens vele malen goedkoper dan de officiële Milestone cards. Er wordt duidelijk nog veel op gezocht via Google en zo komt men op MamaKletst terecht.

    5. Een moeder met tattoo’s

    Op dit artikel kwamen heel veel verschillende reacties. Ik schreef over een moeder met tattoo’s. Mijzelf dus. Ik heb, vooral op mijn laatste tattoo, best wat vreemde opmerkingen gekregen van andere mensen. Want hoe durf ik als moeder zulke zichtbare tattoo’s te laten zetten? Ik vind zulke reacties onbegrijpelijk en reageer hier op door middel van dit artikel. Tof om te zien dat het zo goed gelezen wordt!

    Ken jij alle vijf de artikelen al? En voor de bloggers; wat is jouw best gelezen artikel in de maand augustus?

    ]]>

  • Loslaten

    Het blijft een terugkerend “dingetje” voor mij als moeder. Loslaten. Vanaf dat de kinderen klein zijn moest ik leren de zorg voor ze uit handen te geven. Aan de oppas, aan de juffrouw en meester van school. Aan oma opa en oma, aan de moeder van vriendjes en vriendinnetjes.

    Het begon toen ik weer moest gaan werken na mijn zwangerschapsverlof. Een kleine kwetsbare baby bracht ik naar de oppas. Ik vond het moeilijk om hem, en de zorgen voor hem, uit handen te geven. Aan de andere kant was het ook wel weer lekker om op het werk te zijn. Te voelen dat ik niet alleen moeder was, maar ook nog een verzorgende en een collega.

    Toen na de oudste, ook mijn  jongste zoon  voor het eerst naar school ging, had ik opeens hele dagdelen vrije tijd. Waar ik voorheen blij was met een momentje voor mezelf op het toilet, had ik nu het gevoel een marathon aan vrije tijd te hebben. Het was wennen, het was zo stil in huis. Maar al snel had ik die vrij tijd volledig benut. Stiekem bleef ik regelmatig naar het schoolplein gluren. We wonen naast de school, dus de verleiding was enorm groot. Niet omdat ik de leerkrachten niet vertrouwde, maar wel omdat ik het moeilijk vond om niet te weten wat mijn kind de hele dag deed.

    Toen de jongens zo groot waren dat ze alleen thuis konden blijven, werd het ineens een stuk gemakkelijker m dingen voor mezelf te plannen. Het regelen van en rekening houden met een oppas hoefde niet meer. Op toerbeurten een verjaardag bezoeken was ook van de baan. Daar heb ik niet lang aan hoeven wennen.  Ook het gaan werken bracht zoveel meer rust. Ik hoefde niet meer te stressen om op tijd thuis te zijn als de jongens uit school kwamen.

    Aan deze zelfstandigheid zit natuurlijk weer een keerzijde. Dit betekend ook dat ze steeds vaker alleen op pad gaan. Ze willen naar de disco, gaan chillen bij vrienden, met een groepje met de trein naar de stad. Het loslaten houdt maar niet op. En nu moet ik accepteren dat ze de grote wereld in gaan. Zowel letterlijk de grote wereld, als de digitale grote wereld.  En dat is weer een heel andere fase. “Mahaaam, ik ben geen kleuter meer!” is iets wat ik tegenwoordig vaak hoor. Ik zorg zo graag voor ze. Maar ze kunnen steeds meer en beter voor zichzelf zorgen. En dat is ook goed, zeg ik heel verstandig. Er komen nog veel meer loslaat momentjes. Maar stiekem hoop ik dat ze hun oude moedertje nog heel erg lang nodig hebben.

    ]]>

  • Huren of kopen? Wat is verstandig in onze situatie?

    Wij willen heel graag verhuizen. Een huis kopen, het liefst een huis met een tuin en minimaal 3, maar het liefst 4 slaapkamers. Alleen dat lukt niet. We kunnen hier in de omgeving geen hypotheek krijgen die hoog genoeg is voor onze woonwensen. Dat is toch wel één van de nadelen om als ZZP’er te werken in plaats van in loondienst. Want in feite kan de hypotheek nu maar op één salaris, in plaats van twee. Om het voor onszelf op een rijtje te zetten, wegen wij vaak de voor en nadelen tegen elkaar op, 

    Voor- en nadelen van het kopen van een huis

    De voordelen van het kopen van een huis

    • Je kunt vrijwel alles in je eigen huis aanpassen naar wens. Zonder hiervoor eerst toestemming te hoeven vragen aan een verhuurder.
    • De maandlasten zijn stabiel, tenzij er iets aan de rente verandert.
    • Met het aflossen van de hypotheek, bouw je een vermogen op.

    De nadelen van het kopen van een huis

    • Verhuizen gaat minder makkelijk, je moet in de meeste gevallen eerst je huis verkopen, voordat je verder kunt kijken.
    • Als de rente stijgt of daalt, kunnen de maandlasten veranderen.
    • Onderhoud aan de woning, komt op jezelf neer.
    • Je hebt meer verzekeringen en belastingen te betalen.
    • Het is mogelijk dat je huis in waarde daalt, waardoor je een schuld over kunt houden.

    Voor- en nadelen van het huren van een huis

    De voordelen van het huren van een huis

    • Je hebt een wettelijke huurbescherming. Dus de verhuurder kan niet zomaar het contract opzeggen.
    • Als je minder inkomsten hebt, kun je recht hebben op huurtoeslag.
    • Een huurcontract is, afhankelijk van wat er precies in het contract staat, op korte termijn op te zeggen. Het is niet afhankelijk van hoe het op dat moment met de huizenmarkt gaat.
    • Groot onderhoud aan de woning komt niet op jezelf neer, maar op de verhuurder.

    De nadelen van het huren van een huis

    • Je hebt minder vrijheid om de woning naar wens op te knappen. Hiervoor heb je altijd toestemming nodig van de verhuurder.
    • Vrijwel ieder jaar, krijg je te maken met een huurverhoging.

    Waarom wij graag een huis willen kopen

    De voornaamste reden, waarom wij heel graag een huis zouden willen kopen, is toch wel, dat we per aflossing van de hypotheek, meer vermogen opbouwen. Maar we moeten wel reëel zijn. Zoals de financiën nu bij ons geregeld zijn, zouden wij amper iets kunnen laten maken als er wat kapot gaat in huis. En zulke dingen komen altijd net op een moment dat het even niet uitkomt. Maar toch lijkt het ons heerlijk om, in de toekomst, een eigen huis te hebben. Waarbij we vermogen opbouwen voor de toekomst en op die manier wat meer zekerheid voor onze oude dagen te hebben.

    En daarbij zitten we nu op een punt, dat huren gewoon niet leuk meer is. Wij verdienen teveel om nog recht te hebben op een sociale huurwoning. Waardoor we vrije sector moeten gaan huren, maar naast dat de maandlasten daar voor alleen de woning, niet onder de € 1000,00 komt, voor onze woonwensen, zijn er ook nog eens bijna geen huizen beschikbaar. Tenzij we naar dorpen verhuizen, waar we eigenlijk liever niet wonen.

    Maar dat we graag willen verhuizen staat vast. We wonen hier prima. Hebben een schitterend uitzicht op 8 hoog. Maar de buurt is wat minder leuk. Ik zou het niet aandurven om mijn kinderen alleen buiten te laten spelen hier. Er gebeuren teveel vreemde dingen en, dat is misschien heel erg om te zeggen, de buurtkinderen zijn nu niet het soort vriendjes en vriendinnetjes die ik voor mijn kinderen wens, voor zover je daar enigszins invloed op hebt. Voorlopig zitten we hier dus nog wel goed, maar we kunnen hier zeker niet nog 10 jaar blijven wonen. En daarnaast groeien we langzaam aan ook onze 4 kamer flat wel een beetje uit.

    Verschillende hypotheekvormen

    Er zijn behoorlijk veel verschillende hypotheekvormen. En het is sowieso verstandig om de juiste hypotheekvorm bij de juiste bank te overleggen met een hypotheekadviseur. Maar het kan natuurlijk ook geen kwaad om je er alvast een beetje in te verdiepen als je een huis wilt kopen.

    Welke hypotheekvormen zijn er?

    Aflossingsvrije hypotheek

    Bij een aflossingsvrije hypotheek, betaal je de hypotheek niet terug. Je betaalt alleen de hypotheekrente over het hypotheekbedrag. Je kunt vrijwillig aflossen, waardoor je ook minder rente hoeft te betalen. Doe je het niet, dan blijft je hypotheekschuld even hoog. Bij de verkoop van je huis, wordt de opbrengst van het huis gebruikt om de hypotheekschuld in één keer af te lossen.

    Annuïteitenhypotheek

    Je betaalt, bij een annuïteitenhypotheek, gedurende de looptijd een vast brutobedrag per maand. Het bedrag bestaat uit een deel rente en een deel aflossing. Het brutobedrag blijft steeds hetzelfde, maar het nettobedrag wordt steeds hoger. Dat komt omdat er steeds minder hypotheekbedrag open staat en je steeds minder hypotheekrente terug krijgt. Aan het einde van de looptijd heb je de hypotheek in zijn geheel afgelost.

    Bankspaarhypotheek

    Je lost niet af bij een bankspaarhypotheek, maar je spaar het totale bedrag bij elkaar. Het geld komt op een geblokkeerde spaarrekening te staan en daarover ontvang je rente. Deze rente is gelijk aan de hypotheekrente. Je hypotheekschuld, wordt aan het einde van de looptijd in één keer afbetaalt, met het geld dat op de spaarrekening staat.

    Beleggingshypotheek

    Je lost niet af bij een beleggingshypotheek, maar je spaart geld op een beleggersrekening. Het geld dat je spaart, wordt geïnvesteerd in beleggingen. Zodat je de hypotheek in zijn geheel eerder kunt aflossen. Je moet er alleen wel rekening mee houden, dat je niet van te voren weet wat de beleggingen opbrengen. Het kan dus zijn, dat je minder opbouwt en bij het aflossen zelf geld moet bijleggen.

    Hybride hypotheek

    De voordelen van een spaarhypotheek en een beleggingshypotheek worden bij een hybride hypotheek met elkaar gecombineerd. Hoe groot het beleggingsdeel en hoe groot het spaardeel is, bepaal je zelf. Wil je liever zekerheid met sparen? Of durf je risico te nemen door wat meer te beleggen? De keuze is aan jezelf.

    Levenhypotheek

    Je combineert een aflossingsvrije hypotheek met een levensverzekering bij een levenhypotheek. Je lost niet af op je hypotheek, maar betaalt hypotheekrente en een verzekeringspremie. Over de premie die je opbouwt, ontvang je een vergoeding waarmee je uiteindelijk je hypotheekbedrag in één keer aflost. Ook de verzekeraar draagt jaarlijks bij aan de opbouw van de premie, door bijvoorbeeld een bedrag aan winstdeling.

    Lineaire hypotheek

    Bij een lineaire hypotheek, los je elke maand een vast bedrag af. En ook betaal je daarnaast rente. Het brutobedrag daalt tijdens de looptijd, omdat er steeds minder hypotheek open staat en je daardoor steeds minder rente hoeft te betalen. De hypotheek is aan het einde van de looptijd helemaal afgelost.

    Spaarhypotheek

    Je spaart het totale hypotheekbedrag bij elkaar, bij een spaarhypotheek. Aan het einde van de looptijd los je in één keer het hele bedrag af. Je ontvangt een vergoeding over het gespaarde geld, deze is gelijk aan je hypotheekrente. Ook betaal je voor een overlijdensrisicoverzekering, zodat aflossing van de hele hypotheek geregeld is, als jij of je partner plotseling overlijdt.

    Wat als je niet de juiste hypotheek hebt?

    Soms kan het gebeuren dat je, omdat er bijvoorbeeld dingen veranderd zijn in je leven, toch niet de juiste hypotheeksvorm hebt. Dat kan lastig zijn, maar je kunt er dan ook voor kiezen om de hypotheek over te zetten. De ING hypotheekadviseur kan gratis checken of het oversluiten van je hypotheek zin heeft. Want hier betaal je ook een boetepercentage over. De adviseur kan voor je uitzoeken of het voordeliger is om een andere hypotheek te nemen en het boetepercentage voor lief te nemen.

    Onze toekomst

    Voorlopig zitten wij dus nog wel even in onze huurflat op 8 hoog. Maar we blijven wel dromen over een eigen huis. En kijken regelmatig op Funda of er wat leuks voorbij komt. Want je weet het maar nooit. En dromen mag natuurlijk! Hopelijk kunnen we dan binnen nu en een aantal jaar toch een leuk huis kopen, in een omgeving die we graag willen en daar ons leven verder opbouwen. Ik kijk er stiekem best al wel naar uit.

  • Living Arrows 34/52: Luuk leest Maik voor

    Iedere avond voor het slapengaan, worden er een aantal verhaaltjes voorgelezen aan de jongens. Maik interesseert het tot nu toe nog niet echt, maar Luuk daarentegen smult van de verhalen die we voorlezen. Het maakt hem niks uit of je een volwassen boek of een kinderboek voorleest, als je maar iets uit een boek vertelt. Maik is daar heel anders in. Tenzij Luuk hem voorleest….

    Alles wat van Luuk is, is van Maik. En andersom. Er klinkt regelmatig een hoop gegil en gehuil vanwege het afpakken van elkaars speelgoed. En het andere moment spelen de jongens heerlijk samen. De interactie onderling wordt steeds groter. En dat is leuk om te zien. Luuk vindt het heel leuk dat Maik nu reageert op dingen. Zo zwaait hij als hij naar bed gaat, hij zegt “dahaa” (dag) en begint nee te schudden als hij iets niet wil. Ook brabbelt hij veel en Luuk vindt dat prachtig. En vertaalt voor ons dan wat Maik zegt. Die zin begint standaard met: “hij zegt….” en dan komt er soms dat Maik zegt dat Luuk een koekje wil bijvoorbeeld. Het is natuurlijk ook wel heel lief dat zijn kleine broer dat voor hem vraagt…

    Als we Luuk voorlezen, komt Maik er steeds vaker even bij staan. Hij speelt dan wat met een auto, of zoals op bovenstaande foto met een lepel. En tikt daarmee tegen iets anders aan, waardoor Luuk vaak boos moet zeggen dat Maik even stil moet zijn. Maar Maik trok afgelopen week zelf een voorleesboekje uit de boekenkast en bracht het bij Luuk, terwijl ik ernaast zat. Luuk pakte het boekje aan en ging bladzijde voor bladzijde aan Maik vertellen wat erin stond. En Maik luisterde aandachtig. Wat een mooi gezicht.

    Maik probeerde voorzichtig wat woordjes na te zeggen en Luuk reageerde daar heel enthousiast en trots op. Het is zo leuk om te merken dat de band tussen de twee jongens steeds sterker wordt. En hoewel ze elkaar ook flink in de weg kunnen zitten, betrap ik ze steeds vaker op kusjes en knuffels.

    Dit is foto 34 van het Living Arrows project dit jaar. Wil je er meer over lezen? Dat kan hier!

    Doe je ook mee met het delen van een foto van je kind(eren) 1 keer per week, 52 weken weken lang? Post een foto op social media met de hashtag #LivingArrowsNL en ik kom de foto zeker bekijken!

    ]]>