Author: info@vandongen-online.nl

  • Stay Pokémon Go!

    Ik zit bij de kapper. Dat je van pubers echt grijze haren krijgt, daar ben ik het bewijs van. Mijn grijze haren moeten echt weer undercover. Dus ik heb lekker even de tijd om een tijdschrift te lezen terwijl de haarverf inwerkt. Ik lees in een artikel dat ruim twee miljoen mensen op dit moment “Pokémon go” spelen. Onze twee jongens behoren ook tot dit enorme aantal. Vijfentachtig procent van de spelers speelt het dagelijks, of meerdere keren per dag, lees ik. En tot dit aantal behoren ze ook absoluut.

    Mijn eerste kennismaking met deze rage was toen ik de serre stond te dweilen. Ineens komt de oudste voorbij gerend; “Mam, ik ben weg, ik heb geen leven meer!” riep hij. Ik schrok me wild. Geen leven meer? Ik bedenk me wat er gebeurd zou kunnen zijn. Ik had geen ruzie met zijn broer gehoord, dat kon het niet zijn. Daarnaast schaal ik mezelf niet in tot de ernstig strenge moeders, waardoor hij geen leven meer zou hebben.

    Er gingen allerlei scenario’s door mijn hoofd terwijl ik de dweil over de vloer liet glijden. Maar voordat ik tot een conclusie was gekomen, kwam hij alweer thuis. Mèt een leven. “Ik moest even naar de Pokestop, mam, ik had geen Pokeballen meer.” Nu ben ik wel wat computerspel taal gewend inmiddels van die twee pubers van me, maar hier moest ik toch even bij nadenken. Wat Pokémons zijn, dat wist ik nog wel. Voorheen hadden de jongens immers een hele verzameling van die Pokémonkaartjes. Maar van Pokéstops en Pokéballen had ik nooit gehoord.

    Ik werd er in eerste instantie een beetje achterdochtig van. Overal van die beesten, dingen, voorwerpen, onder welke categorie kun je ze in hemelsnaam schalen? Maar de jongens hebben me verzekerd dat Pokémons goedaardig zijn.

    DSCI0022

    In het artikel lees ik ook dat tweederde van de gebruikers al eens speciaal is gaan wandelen om Pokémons te vangen. En ook hierbij kan ik onze mannen inschalen tot de twee derde groep. In het weekend hadden manlief en ik in de planning om te gaan wandelen. Een rondje Limburg van zo’n tien kilometer hadden we uitgezocht. Tot mijn enorme, zeer grote verbazing viel de aankondiging van deze activiteit in hele goede aarde bij de mannen. Ik was verbaasd, omdat onze pubers wandelen meestal maar oer saai vinden. De eerst vraag die ik had verwacht was dan ook: “Mag ik thuis blijven?” Maar het werd een andere vraag: “Papa, mogen we dan op jouw hotspot?” Dan konden ze Pokémons vangen! Mijn mond viel open van verbazing. Halleluja, een wonder geschiedde. We hebben tien kilometer gewandeld, met de hele weg alleen maar enthousiaste pubers aan onze zijde. Elke paar kilometer kwam er een of ander ei uit. En op verschillende plekken zaten de geweldigste Pokémons. (Ik vind Squirtle toch wel echt een hele gekke naam!)

    Natuurlijk ben ik er een grote voorstander van dat ze veilig Pokèmons vangen. Dus dat ze oppassen in het verkeer. Hun oog op de weg houden. Beide handen aan het stuur houden, enzovoort. Maar wat ben ik blij. Onze computerverslaafde tieners, komen zomaar, zonder gezeur achter de computer uit en gaan naar buiten! Van mij mag je nog even blijven lieve goedaardige Pokémon!

    Stay Pokémon go!

    ]]>

  • Weekoverzicht #104: Suf van de medicatie

    Afgelopen week begon niet heel fijn. Ik voelde duidelijk aan mijn lichaam dat het niet goed ging met mijn bloeddruk en dat bleek ook te kloppen tijdens de ziekenhuiscontrole. Er werd besloten direct te starten met bloeddrukverlagende medicatie en ook de insuline kon niet meer ontbreken nu mijn bloedsuikers door de zwangerschapsdiabetes zo hoog zijn. De medicijnen maken me suf, want tja, ze brengen mijn bloeddruk omlaag en hoewel dat gezonder is voor mijn lichaam, is die dufheid wel erg vervelend. We deden dus vrij weinig afgelopen week, maar die rust werpt wel zijn vruchten af gelukkig. 

    31wekenzwanger

    Ik was 31 weken zwanger en schreef zoals elke week een update over de zwangerschap.

    Foto 22-08-16 18 58 53

    Mijn buik gaat hoe langer hoe meer in de weg zitten. Echt lekker aan de eettafel zitten lukt niet meer en ik moet een flinke stap naar achteren nemen om deuren open en dicht te doen haha.

    Foto 22-08-16 21 40 07

    Ondertussen begonnen mijn hoefjes weer lekker vol te lopen. Ik besloot dus zoveel mogelijk met een kussen onder mijn voeten op bed te zitten en liggen. Maar daar word ik ook weer onrustig van. Zo lastig.

    Foto 23-08-16 08 51 06

    De zomervakantie is echt voorbij, Luuk’s avontuur op de peuterspeelzaal begint weer. Hij had er niet heel veel zin in, tot hij zag waar we naartoe gingen. Hij nam een sprint naar de voordeur en was dolblij om “zijn” autohoek weer te zien.

    Foto 23-08-16 10 45 07

    Terwijl Luuk lekker ging spelen, maakte ik me klaar voor een ochtendje ziekenhuis. Hallo WKZ!

    Foto 23-08-16 12 22 14

    Deel 1 van het pakketje van de apotheek. Insuline, want mijn suikerwaardes blijven veel te hoog helaas.

    Foto 23-08-16 14 34 44

    Leuk, zo’n doos vol naalden…

    Foto 24-08-16 09 20 11

    Woensdagochtend ging Luuk weer naar de peuterspeelzaal. Hij gaat nu voor het eerst twee ochtenden per week en dat was voor ons allebei even wennen. Hij was zo moe van het spelen dinsdag, dat hij woensdagochtend nauwelijks wakker te krijgen was. Iets later dan de bedoeling, stonden we toch klaar voor vertrek.

    Foto 24-08-16 12 01 40

    En hij deed het weer fantastisch. Luuk is erg gezellig als ik hem ophaal en heeft praatjes voor 10 over alles wat hij heeft gedaan die ochtend.

    Foto 24-08-16 12 46 28

    “Mama kusje geven” zei hij vlak daarna. Ik nam mijn eerste bloeddrukverlagende pil en wist van de vorige zwangerschap nog dat ik daar steeds van in slaap viel. Ik ging dus samen met Luuk op bed liggen, samen slapen. Al had meneertje meer zin om te kroelen.

    Foto 24-08-16 12 47 16

    Oh ja. En keten.

    Foto 24-08-16 12 47 26

    Samen nog maar even een foto naar papa sturen om te laten weten dat alles goed gaat.

    Foto 24-08-16 16 10 48

    En toen zakte hij toch in slaap. Gelukkig maar, want ik durf niet goed te slapen als hij nog wakker is. Ik kon dus ook eindelijk mijn ogen sluiten.

    Foto 24-08-16 22 59 23

    Nog iemand die het vele relaxen op bed wel fijn vindt. Poes Zoey.

    Foto 25-08-16 09 36 03

    Donderdagochtend deden we echt helemaal niks, behalve dan tv kijken op bed. Het was zo warm en in de slaapkamer staat een ventilator. Zo kwamen we de warme dag dus wel door.

    Foto 25-08-16 12 36 20

    Luuk eigent zich de bank helemaal op om met zijn auto’s te spelen. Maar tijdens de lunch vroeg hij of ik bij hem kwam zitten op de bank. Dat laat ik me geen tweede keer vragen!

    Foto 25-08-16 12 46 09

    Knappe bink. Luuk vindt het niet zo erg dat ik niets kan momenteel. Hij vindt dat hangen op bed en de bank wel gezellig en kletst de hele dag de oren van mijn hoofd.

    Foto 25-08-16 17 06 34

    ’s Middags nemen we een duik in het zwembad die ik heb neergezet op het balkon. Wat heerlijk verkoelend.

    Foto 25-08-16 17 19 18

    Spetter spieter spater!

    Op vrijdag maakte ik geen foto’s. Maar ik had een extra controle in het ziekenhuis. Mijn bloeddruk bleek goed te zijn (yes, de medicatie slaat aan!) en kleine Klaas blijkt het erg goed te doen. ’s Avonds werd ik alleen vanuit het niets helemaal niet lekker. Overgeven, een naar gevoel en dat zorgde weer voor het nodige overleg met het WKZ. Gelukkig ging ik me gauw weer beter voelen.

    Foto 27-08-16 08 44 03

    Zaterdag is eigenlijk mijn uitslaapdag, maar ik slaap zoveel, dat ik niet langer dan 7 a 8 uur achter elkaar slaap momenteel. Ik besloot dus lekker met wat tijdschriften, een ontbijtje en The Walking Dead wat op bed te hangen, terwijl Joost de zorg van Luuk op zich nam. Dat was een hele fijne ochtend. Even lekker helemaal niks doen. Normaal gesproken kan ik dat niet, maar die pillen werken goed. Ik ben erg relaxt.

    Foto 27-08-16 12 14 42

    Ik vouwde maar weer een babywasje op. Kleine kleertjes, zo leuk!

    Foto 28-08-16 15 42 42

    Zondag gingen we voor een barbecue de deur uit. Ik was afgelopen week buiten de peuterspeelzaal breng en haalmomenten en de ziekenhuisbezoeken de deur niet uit geweest. En de muren kwamen behoorlijk op me af. Maar wauw, ik wist niet dat je van een beetje buiten zitten, kletsen en eten zo vreselijk moe kunt worden.

    Foto 28-08-16 17 53 03

    Luuk vermaakte zich uitstekend met iedereen. Speelde volop en kletste veel. En ach, dat is het belangrijkste. Voor dat blije koppie heb ik wel wat slaap over.

    Hoe deze week eruit gaat zien weet ik nog niet. In elk geval met hopelijk minder ziekenhuisbezoekjes en iets minder sufheid. Al vraag ik me af of dat laatste gaat lukken haha. 

    Lees ook: Weekoverzicht #105

    ]]>

  • 32 weken zwanger

    Woehoe, ik ben 32 weken zwanger! We komen steeds meer in de richting van een zeer veilig moment om te bevallen en daar ben ik wel heel blij mee. Want het gaat niet zo goed allemaal, mijn lichaam begint weer te falen. Ik word echt ziek van het zwanger zijn en kan er nauwelijks nog van genieten. Maar ik moet toch nog even volhouden die laatste paar weekjes. Hopelijk gaat de medicatie en de hulp vanuit het ziekenhuis me daarbij helpen. Ik vertel je wat er afgelopen week allemaal is gebeurd. 

    Hoe voel ik me?

    Het gaat helaas niet zo lekker. Ik ging vorige week steeds meer vocht vasthouden en de reden daarvan was al snel duidelijk. Mijn bloeddruk daalt echt niet meer uit zichzelf. Zelfs na 2 weken rust is het nog te hoog. Aan de medicatie dus! De medicijnen geven me een heel erg duf gevoel. Er is me verteld om zo rustig mogelijk te doen, voor zover dat kan met een peuter in huis. Maar ik heb geen keuze. De medicatie maakt me zo suf dat ik nauwelijks mijn bed nog uit kan komen. De muren vliegen daardoor inmiddels wel op me af. En omdat ik zo suf ben, kan ik ook niet zomaar de deur meer uit. Ik ben niet alert genoeg om Luuk niet de straat op te laten rennen en ook in de auto kan ik beter niet meer achter het stuur kruipen. Dat maakt mijn wereld erg klein.

    Daarnaast lijk ik sowieso veel last te hebben van de bijwerkingen van de medicatie. Overgeven, misselijkheid, de enorme sufheid, depressieve gevoelens en (hoewel misschien teveel informatie) lekkende tieten. Ik blijf maar melk verliezen momenteel. De medicatie blijkt de melkproductie aan te kunnen wakkeren. Nou ja. Daar kan ik nog wel mee leven.

    Er is ook besloten dat ik weer naar de maatschappelijk werker zal gaan om te praten over wat er allemaal gaat gebeuren de komende weken. In de hoop dat het me gaat helpen alles sneller een plekje te geven en me na de bevalling de juiste weg op te helpen om goede hulp te krijgen. Hopelijk gaat dit inderdaad werken. Mijn bloeddruk lijkt in elk geval stabieler, dus ik neem de pillen niet voor niets.

    Groei & Kilo’s

    Mijn gewicht is gelijk gebleven afgelopen week. Vrij knap, want ik had verwacht met die tropische warmte nog meer vocht vast te houden. Maar blijkbaar helpt het goed om veel met mijn benen omhoog te zitten en veel tijd door te brengen voor de ventilator. Mijn buik groeit wel goed nu ik rust hou.

    Afspraken afgelopen week

    Naast de gewone uitgebreide controle op dinsdag, werd er besloten om een extra controle in te plannen. Ze maken zich duidelijk zorgen in het ziekenhuis. Niet alleen om hoe ik het lichamelijk trek, maar ook geestelijk. En ze doen er heel veel aan om ervoor te zorgen dat ik hierin zo goed mogelijk begeleid word. Dat is heel fijn. Zeker na mijn ervaringen de vorige zwangerschap, waarbij ik constant nieuwe gezichten tegenover me had zitten en steeds van het kastje naar de muur en weer terug gestuurd werd.

    Extra controles en telefonisch overleg hoort er dan toch bij. Mijn bloeddruk is te hoog, ik ben aan de medicijnen gezet en omdat ik mijn bloedsuikers ook echt niet meer onder controle kan houden, is er besloten me aan de insuline te zetten. Deze combinatie is niet fijn en zorgt dat er toch nog meer extra controles en telefonische afspraken nodig zijn. Hopelijk werkt alles snel en zijn de laatste zwangerschapsweken iets onbezorgder.

    Leuke dingen afgelopen week

    • Met de extra controles mocht ik extra naar de kleine man kijken. Ik kreeg 2 echo’s en daarop was te zien dat hij het hartstikke goed doet allemaal. Wat een geruststelling.
    • Veel quality time hebben met Luuk. Hij vindt het wel gezellig dat ik zo weinig kan en veel met hem op bed zit nu.
    • Wat was het heerlijk warm weer!
    • Ik keek heel veel afleveringen van Full House. Lekker binge-watchen is zo ongeveer het enige wat ik nu goed kan doen.
    • Samen met Luuk in een mini zwembadje op het balkon duiken voor wat verkoeling. Zijn geschater was goud waard.
    • Nog meer babykleding kopen. Ja echt, het is schandalig, maar je moet wat als je verder weinig kunt. En het is zo leuk allemaal!
    • Erachter komen dat insuline spuiten zo erg nog niet is, dat had ik niet verwacht.
    • Linda’s Zomerweek kijken. Dat vind ik toch altijd zo’n leuk programma aan het einde van de zomervakantie.
    ]]>

  • Oproepje: Ik ben op zoek naar jou!

    Al sinds december 2013 blog ik fanatiek op MamaKletst. In eerste instantie helemaal alleen en aan vaste rubrieken had ik nog niet gedacht. Toch is dat inmiddels helemaal anders. Ik vind het leuk om ook andere mensen aan het woord te laten en dit een aanvulling te laten zijn op mijn eigen persoonlijke verhalen. Maar de voorraad aan verhalen is leeg en daarom ben ik op zoek naar jou! Heb jij interesse mee te doen aan een (of meer) van mijn vaste (nieuwe) rubrieken? Of zou je willen gastbloggen op MamaKletst? Laat het me dan vooral weten! 

    Blote Mama Buik

    Toch wel de best gelezen artikelen van 2015 waren de artikelen van de Blote Mama Buik rubriek. Ik kreeg en krijg nog steeds heel vaak te horen dat men de artikelen zo graag leest. Omdat het zo herkenbaar is allemaal. Het enige jammere is, dat ik geen voorraad meer heb om de artikelen aan te blijven vullen. Terwijl ik het juist zo’n toffe rubriek vind en het niet zomaar aan de kant wil zetten.

    Ik ben dus op zoek naar moeders die hun blote mama buik (anoniem) willen delen. Je ontvangt van mij de eisen waaraan de foto’s moeten voldoen en een vragenlijst erbij die je zo uitgebreid mogelijk mag invullen. Dat stuur je terug en ik maak er een artikel van. Meedoen? Mail dan naar info@mamakletst.nl o.v.v. blote mama buik en ik stuur je zo snel mogelijk alle informatie toe.

    Ook als je al eerder hebt meegedaan aan de rubriek en wil vertellen hoe het nu met je gaat, mag je me mailen voor de ‘Hoe gaat het nu met de blote mama buik van..’ artikelen.

    In de luiertas van…

    Al een enkele keer is er een ‘in de luiertas van..‘ artikel online gekomen. Hierin laten moeders zien wat zij zoal meeslepen in de luiertas. En hoewel je zou verwachten dat dit bij vrijwel iedereen hetzelfde is, is niets minder waar. De een neemt een enorme hutkoffer mee vol met spullen die ze wellicht wel eens nodig kan hebben, terwijl de ander eerder te weinig dan genoeg meeneemt. Erg leuk om die verschillen te zien. En heel handig om ideeën op te doen voor de spullen in je eigen luiertas.

    Wil je meedoen aan deze rubriek? Stuur dan een mailtje naar info@mamakletst.nl o.v.v. luiertas en ik stuur je zo snel mogelijk alle informatie toe.

    Bevallingsverhalen

    Tja, kan er echt niet meer omheen. Ik ga binnenkort bevallen! En ik ben heel erg benieuwd naar andermans bevallingsverhalen. Meestal lees ik deze met een grote traan. Heb jij een hele mooie, spannende, heftige of juist simpele bevalling gehad en wil je je verhaal graag delen met mijn lezers? Mail dan naar info@mamakletst.nl o.v.v. bevalling en ik stuur je de informatie toe die ik van je nodig heb.

    Bloggers wanted!

    De laatste maanden werk ik met verschillende (vaste) gastbloggers en eigenlijk bevalt dat wel heel goed. Bloggers met kinderen in verschillende leeftijdscategorieën, met verschillende interesses en verschillende opvoedmethodes. Zo blijft het aanbod op MamaKletst divers. En hoewel het mijn blog blijft en ik natuurlijk ook vooral persoonlijke artikelen zal blijven delen, vind ik de blogs van de gastbloggers een hele leuke aanvulling. En ik ben niet de enige, want de artikelen worden goed gelezen! Daarom ben ik nog steeds op zoek naar meer gastbloggers. Wat ik dan zoek?

    • Betaalde gastbloggers
      Veel kan ik niet betalen aan mijn gastbloggers, maar goede artikelen die goed gelezen worden, verdienen zeker een vergoeding. Ik heb nog plek voor 2 gastbloggers die voor een vergoeding willen bloggen. Deze vergoeding is niet groot, maar groeit wel naarmate het artikel goed gelezen wordt.
      Wat ik van je verwacht?
      – Je levert 1x per maand een artikel aan (op een vast moment)
      – Het artikel bevat unieke content en je levert het aan met rechtenvrije (liefst zelfgemaakte) scherpe foto’s
      – Je vindt het leuk soms naar blogevents te gaan en hiervan verslag te schrijven op MamaKletst
      – Zeker wanneer je betaald blogt, vind ik het belangrijk dat de aangeleverde artikelen zoveel mogelijk vrij van taal- en spelfouten zijn.
    • Vrijwillige gastbloggers
      Wat ik van je verwacht? Eigenlijk hetzelfde als de betaalde gastbloggers.
      – Je levert 1x per maand een artikel aan (op een vast moment)
      – Het artikel bevat unieke content en je levert het aan met rechtenvrije (liefst zelfgemaakte) scherpe foto’s
      – Je vindt het leuk soms naar blogevents te gaan en hiervan verslag te schrijven op MamaKletst
      – De artikelen zijn zoveel mogelijk vrij van taal- en spelfouten.
    • Eenmalige gastbloggers
      Het is ook mogelijk eenmalig een gastblog aan te leveren voor MamaKletst. Bijvoorbeeld om je portfolio als tekstschrijver uit te breiden.
      Heb je hier interesse in en denk je dat je artikel een aanvulling kan zijn op de content van MamaKletst? Stuur dan zeker een mailtje.

    Aanmelden als gastblogger kan door mij een mailtje te sturen. Mail naar info@mamakletst.nl o.v.v. gastbloggen en stel je voor. Het zou leuk zijn als je gelijk een artikel meestuurt zodat ik kan lezen wat er in je zit.

    Ik hoop graag van je te horen!

    ]]>

  • Mijn plannen tijdens mijn zwangerschapsverlof

    Mijn zwangerschapsverlof is begonnen. Althans, die zou over 2,5 week beginnen, maar vanwege de complicaties tijdens de zwangerschap moest ik besluiten eerder met zwangerschapsverlof te gaan. Helemaal niets doen is niets voor mij. Maar wat zijn mijn plannen tijdens mijn zwangerschapsverlof dan wel? 

    Ik had zoveel plannen, maar het lijkt erop dat ik mezelf nu toch echt moet afremmen. Mijn bloeddruk blijft oplopen, waardoor er besloten is tot medicatie over te gaan. En dat betekent dat ik zoveel mogelijk rust moet nemen. Erg balen, maar het is niet anders. Gelukkig kan ik de meeste dingen die ik toch al van plan was, ook vanuit mijn bed doen of regelen.

    Voor de bevalling

    • Laatste babywasjes draaien
    • Vluchttas(sen) klaarzetten voor mij en de baby (zo staat er ook iets klaar bij een eventuele ziekenhuisopname van mij)
    • Het geboortekaartje definitief uitkiezen en de teksten erbij
    • De adressenlijst voor de geboortekaartjes compleet maken
    • Keukenkastjes uitmesten
    • Een zwangerschapsfotoshoot doen
    • Bewust genieten van de laatste weekjes alleen met Luuk samen
    • Zo vaak mogelijk series of slechte tv-programma’s kijken (= uitrusten!)
    • Een dekentje voor de baby haken
    • Vooruit bloggen
    • Luuk laten logeren
    • Bevalplan opstellen en bespreken met de verpleegkundige

    Na de bevalling

    • Wennen aan ons gezin van vier
    • Geboortekaartjes versturen
    • Naar de dierentuin
    • Slapen waar ik kan (haha, als dat lukt….)
    • Naar een Sinterklaas intocht
    • Luuk laten uitdelen op de peuterspeelzaal
    • Iets alleen met Luuk doen, boodschappen bijvoorbeeld
    • Een nieuwe outfit voor mezelf kopen die goed past (want mijn lichaam is vast weer anders dan voor deze zwangerschap)
    • Kerst vieren
    • Genieten
    • Een nieuw ritme zien te vinden met twee kinderen

    Eigenlijk is het niet eens zo heel spannend allemaal. Maar ik ben heel erg benieuwd hoe de komende maanden eruit gaan zien. Hoe lang ik nog zwanger zal zijn, hoe ziek ik nog ga worden, of dat het toch blijkt mee te vallen. Het onbekende maakt het wel weer spannend. Ik kan in elk geval niet wachten tot de kleine ‘Klaas’ geboren is en we met twee kleine knullen verder zullen gaan.

    Wat waren jouw plannen tijdens je zwangerschapsverlof? 

    ]]>

  • Werkende moeder – Hoe ik alle ballen hoog houd

    Blog door Lize – Dat ik wilde blijven werken als ik moeder zou worden, was geen discussie. Ik wilde graag iets voor mezelf blijven doen en professioneel uitgedaagd blijven. Ik zeg hier absoluut niet mee dat ik iets heb tegen thuis blijvende mama’s, want ook hier heb ik respect voor. Ga maar na dat thuisblijvende mama’s echt 24/7 met hun kindjes bezig zijn, ik heb als werkende moeder nog een paar dagen in de week dat ik even kan uitblazen als Huub in een wat moeilijkere periode zit. En dan zeggen mensen wel eens: “ja, maar je werkt op een kinderdagverblijf.”. Dat is toch echt anders dan 24/7 met je eigen kinderen in de weer zijn.

    Enfin, ik wilde dus blijven werken. In eerste instantie zou ik 4 dagen gaan werken,  maar vlak voordat ik weer moest gaan werken, heb ik toch besloten 3 dagen te gaan werken. Ik wil graag de meeste tijd met Huub doorbrengen, hem zelf voor het grootste gedeelte zelf opvoeden en heel veel van zijn ontwikkeling meemaken. Ik kon de beslissing om 3 dagen te gaan werken voor mijn verlof nog niet maken, omdat ik mijn baan als vestigingsmanager dan ook moest loslaten. Dat vond ik moeilijk. Toen die kleine er eenmaal was, was die beslissing niet zo moeilijk meer. Hij is het allerbelangrijkste en ik wil gewoon veel bij hem zijn, maar een paar dagen in de week even met iets anders bezig zijn, vind ik ook heerlijk. Ik ben nu senior pedagogisch medewerker (verantwoordelijk voor het uitvoeren van het pedagogisch beleid en activiteitenprogramma) en daar ben ik heel tevreden mee.

    Alle ballen hooghouden

    Toen ik nog verlof had, dacht ik dat als ik zou gaan werken we een strakke planning nodig zouden hebben en het op de dagen dat werk heel hectisch zou zijn. Eerlijk, het is me reuze meegevallen. Nou moet ik zeggen dat we het best goed geregeld hebben. Op maandag is mijn man thuis. Hij werkt dan een halve dag en dat gaat tot nu toe erg goed. Op dinsdag en woensdag gaat Huub naar het kinderdagverblijf. Niet naar het kinderdagverblijf waar ik werk. We wilden juist dat Huub ook leert om bij andere mensen te zijn. Op donderdag en vrijdag ben ik thuis. Af en toe werk ik ook nog op donderdag en dan past mijn moeder of schoonmoeder op.

    Toch kan het nog best hectisch zijn en hebben we ook wel eens dagen dat ik het gevoel heb dat ik van hot naar her ren. Vooral de dinsdag is altijd erg druk dus dat is onze “Makkelijke Eetdag” (bestellen/afhalen/opwarmen). Naast dat we dus allebei werken, Huub naar de opvang brengen, moet er ook nog gekookt worden, huishouden worden gedaan, boodschappen, etc. etc. etc. Eerlijk is eerlijk, ons huis ziet er soms uit als een slagveld. Overal was, afwas, speelgoed, post. Soort huishouden van Jan Steen haha…

    image3

    Mijn man doet vaak in het weekend boodschappen en ik probeer op donderdag en vrijdag het verdere huishouden te doen. Koken lukt eigenlijk altijd wel, behalve op dinsdag. Nu vragen jullie je misschien af, jeetje hoe ziet die dinsdag eruit? Het valt mee hoor, maar het is een hectische dag en als we zouden moeten koken dan zitten we denk ik om 22:00 uur een keer met een kop thee op de bank. Maar om je een kijkje te geven hoe deze dag verloopt hier ons schema:

    6:45 uur          : Mijn wekker gaat. Ik ga er uit en ga mezelf opfrissen, opmaken en aankleden    (douchen doe ik altijd de avond ervoor). Ik maak een fles voor Huub.

    7:00 uur          : Mike zijn wekker gaat en hij maakt Huub wakker om de fles te geven. Ik maak intussen thee voor ons en mijn eigen ontbijt.

    7:15 uur          : Ik kleed Huub aan zodat Mike zich kan opfrissen/douchen, aankleden en ontbijten.

    7:50 uur          : Ik knuffel Huub (en Mike haha) en spring op de fiets. Mike gaat met Huub naar het kinderdagverblijf.

    8:10 uur          : Ik neem de trein naar mijn werk.

    8:30 uur          : Mijn werkdag begint.

    16:00 uur        : Mike is klaar met werken en gaat Huub ophalen. Hij moet uit Ede komen dus is nog wel een uur onderweg.

    18:00 uur                    : Ik ben klaar met werken en ga naar de trein. Mike is inmiddels al thuis met Huub en geeft hem een groentehap als hij die nog niet heeft gehad op het kinderdag verblijf.

    18:45 uur        : Ik ben thuis. Als ik pech heb met de trein ben ik pas om 19:00 uur thuis.

    19:30 uur        : Wij gaan eten.

    20:00 /

    21:00 uur        : Huub krijgt een fles en gaat vervolgens naar bed.

    20:30 uur        : Tea time voor papa en mama. En we gaan lekker serie kijken.

    22:30 uur        : Ik ga naar bed (moet de volgende ochtend om 7:30 uur beginnen met werken. Gelukkig kan ik dan met de auto).

    Hulp van de oma’s

    Huub heeft twee hele lieve oma’s, en opa’s natuurlijk, die graag oppassen. Als Huub niet zo lekker is of we hebben een probleem met werk, dan hoeven we maar te bellen en ze komen oppassen. Maar onze grootste hulp is toch wel mijn moeder. We hoeven maar te bellen en ze komt. Ze roept ook altijd: “bellen hè, als er wat is. Ik kom oppassen”. Toen ik nog zwanger was heeft ze meerdere malen gezegd dat ik echt moest blijven werken en dat we altijd een beroep op haar konden doen. En dat maakt ze dubbel en dwars waar. En niet alleen met oppassen is ze een grote hulp, maar soms komen we thuis en heeft ze stiekem het hele huis schoongemaakt en opgeruimd. Dat hoeft echt niet zeggen wij dan, maar zoals mijn moeder altijd zegt (dit is een soort levensmotto van haar haha): “ik doe het lekker toch”. Dus: Lieve mama, bedankt voor alle hulp en steun!

    Naast onze ouders kunnen we ook altijd rekenen op een aantal vrienden van ons en mijn nichtje. Op mijn schoonzusje en haar man kunnen we zeker ook rekenen, maar die wonen in Duitsland dus dat wordt wat moeilijker. Maar je merkt aan alles dat ze ondanks de afstand voor ons klaar staan.
    Het is ontzettend fijn dat we een netwerk om ons heen hebben van lieve mensen die graag helpen. Dit zorgt ervoor dat we beiden kunnen blijven werken, iets wat ik graag wilde, en zo af en toe samen tijd kunnen doorbrengen. Bedankt!

    image1

    Eigen leven en leven samen met Mike

    Wat zal ik daar eens over zeggen hahah…. Tja, een eigen leven en een leven samen met je man/vriend komt een beetje op de 2e plaats. Maar ach, dat is helemaal niet erg, althans dat vind ik. Toch merk ik nu Huub een half jaar is geweest ik weer meer behoefte krijg aan dingen voor mezelf en dingen samen doen met Mike (naast werken en ’s avonds als Huub slaapt Netflix kijken). Ik krijg er weer behoefte aan om met vriendinnen dingen te doen, een dagje te winkelen met mijn moeder of met Mike lekker uiteten te gaan.

    We pakken dit langzaam weer op, maar het lastigst vind ik het plannen. Alles moet natuurlijk om Huub en ons werk heen gepland worden en we moeten oppassen hebben. Nu zijn wij hier een beetje lastig mee en willen niet iedereen laten oppassen. Naast de opa’s en de oma’s hebben we nu Huub een half jaar is geweest meer mensen die we op heb kunnen en willen laten passen. En dat is heel fijn.

    Toch blijft het een uitdaging. Laatst zouden we voor het eerst weer eens samen een nachtje weggaan. Huub zou bij mijn ouders slapen en wij lekker naar Brugge. Maar toen werd Huub die week behoorlijk ziek (en ik ook), dus hebben we besloten het af te zeggen. Uiteindelijk zijn we wel een dagje samen naar Knokke geweest en dat was ook heel fijn en leuk. Ach, over een paar maanden (want dan hebben we pas weer plek in de planning hahah) proberen we het weer een keer. Ik zeg maar zo: een nieuw leven vol nieuwe uitdagingen. En…. I love it!

    Hoe hou jij alle ballen hoog? En aan wie heb jij veel steun?

    ]]>

  • 31 weken zwanger

    Het aftellen is wel echt begonnen, nu ik 31 weken zwanger ben. Al weet ik niet goed waar we naartoe aftellen. Beval ik al binnen nu en een paar weekjes of ga ik de zwangerschap toch voldragen en ben ik nog tenminste 6 weken zwanger? Echt heel lang gaat het in elk geval niet meer duren. 

    Hoe voel ik me?

    Het gaat nog een beetje hetzelfde als vorige week. Ik heb klachten door de hoge bloeddruk en voel me ziek, terwijl ik geen griep of iets heb. Maar het positieve is wel dat ik me niet echt slechter ben gaan voelen nog. Nog steeds heb ik heel erg het gevoel alles af te willen maken, omdat ik vrees dat er een moment gaat komen dat ik opgenomen word in het ziekenhuis. En dat geeft onrust. Gelukkig heb ik afgelopen weekend heel veel kunnen doen met behulp van Joost, dus hopelijk ga ik daar snel wat meer rust door krijgen.

    De angst voor wat er allemaal zou kunnen gebeuren, begint wel weer af te nemen. Ik zie het wel. Ik heb er gewoon geen invloed meer op en ik denk maar zo, hoe relaxter ik ermee omga, hoe langer ik het hopelijk vol ga houden. Wel hou ik erg rekening met het feit dat Klaas waarschijnlijk eerder gaat komen. Nou ja, ook dan kan ik er niets meer aan doen en moet ik gaan vertrouwen op de mensen in het ziekenhuis. Dat vertrouwen is er, dus het komt vast goed. En iedere week die ik nu nog zwanger ben, is er weer een extra.

    En nu ik met zwangerschapsverlof ben, krijg ik de tijd de laatste dingen in huis klaar te maken en ook vooral te ontspannen. Door een filmpje te kijken ’s avonds, wat te haken of (heel veel) Olympische Spelen te kijken.

    Groei & Kilo’s

    De groei van mijn buik gaat gestaag door. Ik vind m’n buik vooral nog heel erg hoog zitten. Dat kan ook wel kloppen aangezien Klaas nog geen eens een ietsiepietsie aan het indalen is en nog volop aan het koppeltjeduikelen is in mijn buik.

    De kilo’s gingen hard deze week. Niet gek ook, gezien de hoeveelheid vocht die er weer bij is gekomen. Toen ik woensdag een container urine in moest leveren waren ze allemaal verbaasd hoe weinig ik nog plas in 24 uur. Tja, ik kan het niet helpen. Ik drink voldoende, maar al het vocht loopt mijn gezicht, handen en benen/enkels in. Ben benieuwd hoe dat komende week met de beloofde hittegolf zal gaan…

    Afspraken afgelopen week

    Dinsdag was het tijd voor de (inmiddels) wekelijkse controle. Daar bleek ik toch weer een stijging in eiwitten in mijn urine te hebben. Ik mocht dus niet naar huis voor ik bloed was wezen prikken en de uitslag daarvan binnen had. Dat weet ik nog goed van de vorige zwangerschap en dat waren altijd de uren die ik het meest had zitten wachten. Soms moesten we 2 uur wachten op een uitslag. Vanaf komende week neem ik dus mijn laptop maar mee naar controles, dan kan ik tenminste nog wat bloggen ondertussen.

    Mijn bloeddruk was nog steeds hoog, maar wel stabiel en bij alle controles was duidelijk dat het met Klaasje zelf wel heel erg goed gaat. Hij heeft het naar zijn zin in mijn buik en is nog absoluut niet bezig met indalen, hij kan dus nog alle kanten op draaien en dat doet hij dan ook meerdere keren per week. Al hopen we dat hij binnenkort toch wel met zijn hoofd naar beneden gaat liggen en in mijn bekken zakt. Anders krijgen we ook dat nog over een paar weken. Toen mijn bloed goed bleek, mocht ik met een urinecontainer weer naar huis, om 24 uur lang urine op te vangen. Deze heb ik woensdagmiddag naar het ziekenhuis teruggebracht en vrijdag kreeg ik te horen dat de uitslag van de hoeveelheid eiwitten die daarin gevonden werd, voor nu prima is. Er hangt in elk geval geen opname boven mijn hoofd afgelopen weekend. Fijn!

    Leuke dingen afgelopen week

    • Het was Luuk’s laatste vakantieweek, komende week begint hij weer op de peuterspeelzaal
    • Luuk werd opgehaald door zijn tante om naar het spoorwegmuseum te gaan
    • Samen met Joost deed ik veel in huis, er gingen bijna 10 vuilniszakken vol troep de container in, heerlijk!
    • Ik was druk bezig met de babywas en heb inmiddels bijna alles gewassen, gestreken en opgeruimd
    • De auto deed het weer na een paar dagen met een lege accu te staan. Gelukkig was buurvrouw Thea er om me haar auto te lenen voor de ziekenhuisritjes in de tussentijd!
    • Nederland won verschillende medailles tijdens de Olympische Spelen, wat was het fijn om daarnaar te kijken
    • Luuk wordt steeds nieuwsgieriger naar de baby en vraagt er dagelijks om
    ]]>

  • Mijn favoriete quotes

    Urenlang kan ik op Pinterest rondneuzen en verdwalen tussen duizenden mooie afbeeldingen. Niet alleen mooie foto’s, maar ook mooie quotes. Speciaal voor de 30 Day Blog Challenge zet ik 4 van mijn favoriete quotes op een rijtje. En natuurlijk vertel ik erbij waarom ze tot mijn favorieten horen.

    Mislukken is zoveel leuker dan nooit proberen

    Dit heb ik wel geleerd de afgelopen jaren. Als je iets echt wil, dan is het nooit weg om het te doen. Ik heb liever spijt van de dingen die ik wel gedaan heb, dan spijt van iets wat ik niet gedaan heb. En op die manier lukt het toch om een aantal jaar als zelfstandig ondernemer te werken. Super fijn!

    You were born to be real, not to be perfect

    Mooie Pinterest-like huizen op Instagram, ik zie ze dagelijks voorbij komen. En eerlijk? Ik droom wel eens van een huis dat helemaal spik en span is. Waar je geen kruimel op de grond ziet liggen en waar de mooiste meubels staan. Maar ja, zo ben ik helemaal niet, dus dat moet ik niet eens willen. Er spelen hier nu eenmaal dagelijks kinderen. Er liggen wel eens kruimels op de vloer en ik ga echt niet de hele dag met een poetsdoek rondlopen, ik heb wel wat beters te doen. Deze quote helpt me goed herinneren aan het feit dat het ook niet nodig is om perfect te zijn.

    Do one thing every day that makes you happy

    Op sommige dagen vergeet ik ook nog wel eens te doen waar ik gelukkig van wordt. Dan verdwijn ik helemaal in het opruimen van ons huis of een to-do list die ik (van mezelf) moet afwerken. Maar ik kijk veel beter op mijn dag terug als ik ook nog heb gedaan wat ik leuk vind. En dat kunnen al hele kleine dingetjes zijn.

    All you need is less

    Een quote die erg bij mij past momenteel, nu ik druk bezig ben met opruimen. Opruimen betekent bij mij afscheid nemen van veel spullen. Spullen die ik niet nodig heb, spullen die ik niet gebruik, spullen die ik niet meer nodig ga hebben of waar ik niet perse herinneringen aan heb. Minder spullen zorgen voor meer rust en maken dat ik makkelijker kan opruimen. Ideaal!

    Wat is jouw favoriete quote?

    30-Day-Blog-Challenge-NL-1

    Met de 30 Day Blog Challenge NL, komen de 30 bovenstaande blogonderwerpen voorbij op MamaKletst. Niet in 30 dagen achter elkaar, maar wel in de komende maanden. Lees hier meer over de challenge.

    ]]>

  • Geen eigen kamer voor de baby

    De nesteldrang is in volle gang en hoewel je zou denken dat ik daardoor ook druk bezig ben met een babykamer, is dat toch niet waar. Wij hebben straks namelijk geen eigen kamer voor de baby. Maar dat blijkt men toch over het algemeen wel gek te vinden.

    Wij wonen in een vier kamer appartement. Hebben een ruime woonkamer, een grote slaapkamer en daarbij nog twee kleine slaapkamers van ieder 8 vierkante meter. Joost en ik slapen in de grote slaapkamer en Luuk neemt een kleine slaapkamer in gebruik. In de tweede kleine slaapkamer die we hebben, staan twee stapelbedden voor mijn gastkinderen. Daarnaast staan er nog wat kasten in de kamer om ook nog wat opbergruimte te hebben. Want daar hebben we (zoals bijna iedereen) wel gebrek aan.

    Je zou kunnen zeggen dat het handiger is om de baby straks een eigen kamer te geven. Ik krijg dan ook regelmatig de vraag waarom ik de gastkinderen niet gewoon in campingbedjes verspreid over de drie slaapkamers neerleg en de kamer voor de gastkinderen als babykamer inricht. Maar dat is niet wat we willen.

    Omdat ik als gastouder werk, moet het hele gezin al behoorlijk wat inleveren qua privacy. De ouders van de kinderen komen immers bij ons in huis, evenals de kinderen. De woonkamer wordt daardoor echt gedeeld. Het speelgoed dat daar staat, mag gebruikt worden door alle gastkinderen en de woonkamer is de plek waar het grootste gedeelte van de dag wordt geleefd. In onze slaapkamer wordt niet gespeeld of geslapen. Dat is ons domein en hoef ik dus ook niet aan ouders te laten zien tijdens een rondleiding. Daar heeft verder niemand iets te zoeken (en kan ik dus met een gerust hart eens iets neerleggen, zoals een stapel was).

    Daarnaast vind ik het heel belangrijk dat Luuk een eigen plek voor zichzelf heeft. Dat heeft hij op zijn kamer. En hoewel hij er nog niet vaak speelt, is dat ook zeker geen plek om nog een ander gastkindje te laten slapen. Ik wil dat Luuk de mogelijkheid heeft zich terug te trekken, als hij die behoefte heeft.

    geen-eigen-kamer-baby

    Ook vind ik het samen slapen met je baby, in elk geval het eerste half jaar een goed idee. Ik had er niet aan moeten denken dat Luuk al in zijn eigen kamer zou slapen die eerste periode en ik genoot enorm van het feit dat hij in een wiegje naast ons lag. Die babykamer hebben we dus eigenlijk de eerste periode niet eens nodig gehad. Ja we verschoonden Luuk daar, maar dat was het. En dat gaat met de baby nu ook gebeuren. Ik heb een co-sleeper naast ons bed staan en daar zal de baby zo lang als wij het fijn vinden in gaan slapen.

    En tegen de tijd dat de baby eraan toe is op een eigen kamer te slapen, zullen Luuk en de baby samen op een kamer slapen. Zo hebben ze de privacy binnen het gezin. En tegen de tijd dat ze ieder de behoefte hebben aan een eigen kamer, hoop ik dat we verhuisd zijn en tenminste 4 slaapkamers hebben, om ieder zijn eigen ruimte te geven.

    Hoewel we niet druk bezig hoeven te zijn met een babykamer, moet er dus behoorlijk wat geschoven worden in de slaapkamers. In Luuk’s kamer staat een extra kledingkast, vol met kleding voor de baby. De commode ligt nu nog vol met Luuk’s ondergoed en pyjama’s, maar hier zal ook plek gemaakt moeten worden voor rompers en sokjes voor de baby. En in onze slaapkamer moest natuurlijk ook weer ruimte gemaakt worden voor een co-sleeper. Kortom er is nog genoeg te doen en ik kan mijn nesteldrang lekker z’n gang laten gaan.

    Had jij een babykamer de eerste periode?

  • Naam van mijn blog

    Hier is dan het eerste artikel van de 30 Day Blog Challenge. Hoewel er helemaal geen heel bijzonder verhaal of enorme manier van denken achter zit, ga ik toch vertellen hoe ik aan de naam van mijn blog ben gekomen zo’n drie jaar geleden. Wauw, drie jaar geleden alweer! Time flies when you’re having fun! 

    Ik heb al eens eerder verteld dat ik al een jaar of 13 blog. Wat begon op web-streepje-log-punt-nl met allerlei zelfbedachte verschillende namen, werd uiteindelijk heel serieus met een eigen domein. Ik ga je niet vermoeien met de reden dat ik besloot dat domein te stoppen zes jaar geleden, maar ik miste het bloggen al snel. In de tussenperiode heb ik nog een tijdje op JoyceBlogt.nl geblogt, maar door problemen achter de schermen met een back-up, moest ik ook dat domein vaarwel zeggen.

    En toen bleek ik zwanger van Luuk. De zwangerschap verliep niet heel erg soepel en ik begon het bloggen steeds meer te missen. Ik wilde weer een eigen website, waarop ik mijn verhaal kwijt kon en begon te brainstormen over een naam. Ik zou mama worden en ik wilde er een soort klets-blog van maken. Dus MamaKletst was al gauw bedacht. En toen die domeinnaam ook nog eens vrij bleek, had ik ‘m binnen no-time aangevraagd en was ik druk opzoek naar een leuke layout. De eerste blog op 8 december 2013 volgde al snel.

    Er zit dus helemaal geen diepe gedachtegang achter de naam MamaKletst en de afgelopen 3 jaar heb ik ook wel eens getwijfeld aan de naam. Past een andere naam niet beter bij mijn blog? Maar als ik mijn twijfels daarover uitspreek naar sommige mensen, wordt me vaak direct al verteld dat ik niet eens aan een andere naam moet denken. MamaKletst past nu bij me en een andere naam hoeft mijn blog zeker niet beter te maken. Eigenlijk ben ik dus nog steeds heel erg blij over de naam en hier zal ik de komende jaren ook zeker nog blijven bloggen verwacht ik.

    Hoe kom je aan de naam van jouw blog?

    30-Day-Blog-Challenge-NL-1

    Met de 30 Day Blog Challenge NL, komen de 30 bovenstaande blogonderwerpen voorbij op MamaKletst. Niet in 30 dagen achter elkaar, maar wel in de komende maanden. Lees hier meer over de challenge.

    ]]>