Aan het begin van de zwangerschap wist ik zeker dat ik opnieuw borstvoeding wilde proberen te gaan geven. Bij Luuk heeft ons borstvoedingsavontuur maar drie weken geduurd en naarmate de zwangerschap vorderde en ik steeds meer last kreeg van verschillende complicaties, begon ik steeds meer te twijfelen. Ik wist niet meer of ik borstvoeding of flesvoeding wilde geven. Vlak voor ik werd opgenomen in het ziekenhuis drie weken geleden, schreef ik er nog een artikel over. Maar wat krijgt Maik nu? Is het gelukt borstvoeding te geven of zijn we hem kunstvoeding blijven geven?
Kunstvoeding op de neonatologie
Maik werd een uur na de bevalling naar de neonatologie gebracht, waar hij in elk geval 24 uur moest blijven, maar uiteindelijk zijn dit drie nachten geweest. Op de neonatologie kreeg hij kunstvoeding uit een fles. Omdat hij een randprematuur was, zou voeding uit een fles het minst vermoeiend voor hem zijn om te drinken en daarnaast was het heel belangrijk om voldoende te drinken vanwege mijn zwangerschapsdiabetes. Maik’s suikerwaardes moesten goed blijven, anders zou er een glucoseinfuus nodig zijn en dat wilden we natuurlijk voorkomen.
Kolven of niet?
Vier uur na de bevalling werd ik onverwachts alsnog naar de OK gereden voor een manuele placentaverwijdering, ik ging onder narcose en had toen ik bij kwam wat zuurstof ondersteuning nodig. Het was belangrijk dat ik zoveel mogelijk zou uitrusten, van kolven was voorlopig dus nog geen sprake. En daarbij wilde ik zodra het ook maar enigszins kon, vooral naar Maik toe. Ik had eigenlijk alleen de bovenkant van zijn hoofd nog maar gezien toen hij op mijn borst lag. Na een vluchtig bezoek (met bed en al) op de neonatologie waarbij ik Maik even gauw door een opening van de zijkant van het warmtebedje mocht aanraken, besloot ik toch te proberen te kolven. We zouden wel zien wat eruit zou komen. Moedermelk is over het algemeen beter om bij te voeden dan kunstvoeding in het geval van glucosecontroles dus alles wat ik uit mijn borsten zou krijgen, zou top zijn.
Natuurlijk kwam er die eerste keer niks. Zo’n operatie gaat je niet in de koude kleren zitten en sowieso kolven de meeste vrouwen de eerste keer hooguit een paar druppels. Na nog een aantal uurtjes slapen stuurde ik Joost richting de neonatologie om naar Maik te gaan. Hij mocht hem verzorgen en een flesje geven. En ondertussen probeerde ik een verdieping lager nog eens te kolven. Er kwamen een paar druppels melk, die zorgvuldig met een spuitje werden opgezogen. Voor de volgende voeding kon ik dus in elk geval alvast wat meenemen voor Maik.
De eerste keer aanleggen
Na de bevalling vond ik het belangrijker om Luuk zo snel mogelijk bij Maik te krijgen, waardoor we totaal de tijd niet hebben genomen om Maik de eerste keer aan te leggen. Dat had op dat moment voor ons gewoon geen prioriteit. Ruim 15 uur na de bevalling was ik voor het eerst bij een verzorgingsmoment aanwezig en de verpleging vroeg of ik wilde proberen Maik aan te leggen. Dat wilde ik wel. Hij hapte direct aan, ik was daar heel erg verbaasd over. Hij dronk geen druppel, maar heeft wel een paar minuten met mijn tepel in zijn mond gelegen. Daarna gaf ik hem een flesje en knuffelden we nog wat. Eenmaal terug op de kamer kolfde ik ruim 40cc. Hallo productie!
En dan naar huis…
De daaropvolgende uren en dagen was ik vaak te moe om te kolven. De afgelopen maanden hakten erin, de slopende dagen voor de bevalling echt op gang kwam, de bevalling zelf, de operatie daarna en het gescheiden zijn van elkaar zaten me absoluut niet in de koude kleren. En als het even kon probeerde ik vooral te slapen. Als ik kolfde, kwam er soms wel wat uit, maar soms ook niet. En ik bleef twijfelen over wat wijsheid zou zijn. Borstvoeding of “de makkelijke weg” kiezen en doorgaan met kunstvoeding? Toen we op dag 4 eindelijk naar huis mochten, zorgde ik ervoor dat Joost een kolf geregeld had voor thuis en kunstvoeding en flesjes lagen ook al klaar. We zouden wel zien wat ervan zou komen.
De eerste voeding thuis was kunstvoeding, waarna ik direct ben gaan kolven. In het ziekenhuis hadden we afgesproken de eerste dag alleen afgekolfde melk of kunstvoeding te geven, maar Maik nog niet aan te leggen. Omdat het belangrijk was dat hij van zijn geelzucht af zou komen.
Natuurtalent
Toen we Maik de volgende ochtend voor het eerst aanlegde, hapte hij gelijk goed aan en dronk. Dat had ik dus echt niet verwacht. Na al het gedoe met het aanleggen van Luuk, het gebruik van tepelhoedjes en de frustraties die daarbij kwamen kijken, ging het nu gewoon in een keer goed. En dat bleef het de voedingen daarna ook gaan. Maik kwam elke 3 uur uit zichzelf en dronk keurig steeds mijn borsten leeg. Hij blijkt een natuurtalent te zijn!
De eerste nacht thuis was pittig. Maik verschonen, melk opwarmen, melk in een flesje geven, laten boeren, nog even knuffelen, kolven, afgekolfde melk koud zetten. Kolfspullen en flesje afspoelen en schoonmaken en dan waren we zo een uur verder. De tweede nacht thuis hoefde ik niet te kolven, geen melk op te warmen en spullen af te spoelen. Sterker nog, ik kon gewoon in bed blijven, want daar had ik ook alle verschoonspullen bij de hand liggen. Ideaal! Nu begrijp ik waarom al die borstvoedingsmoeders vinden dat dit zoveel makkelijker is.
2 weken borstvoeding
De borstvoeding loopt nog steeds als een tierelier. Maik drinkt al 2 weken alleen nog maar uit de borst en heeft geen flesje meer gehad. Ik heb ook niet meer hoeven kolven en de melk die over is gebleven van twee weken terug, ligt keurig netjes in de vriezer. Ik had nooit verwacht dat ik zo ontspannen kon zijn bij het geven van borstvoeding. Het is dan ook een totaal andere ervaring dan de vorige keer. Ik maak me ook niet druk over de groei van Maik, aangezien ik een weegschaal heb aangeschaft tijdens de zwangerschap. Bij enige twijfel, leg ik hem ’s morgens voor de voeding op de weegschaal en hij is al zo’n 300 gram boven zijn geboortegewicht. Iedere dag komt hij nog aan en dat voelt geweldig.
Het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn hoor. Nog steeds kan ik best voordelen zien van flesvoeding. Bijvoorbeeld dat Joost ’s avonds de laatste voeding, of bijvoorbeeld een voeding ’s nachts voor zijn rekening zou kunnen nemen, zodat ik wat langer door kan slapen. Want Maik clustert ’s nachts. Vaak ben ik dus een paar uur in de weer met een constant drinkende baby. Maar tegelijkertijd heeft het ook wel wat, die momentjes samen.
Ik ben heel erg benieuwd hoe lang ons borstvoedingsavontuur gaat duren. Misschien ben ik het over een aantal weken wel helemaal zat of ik heb over twee jaar nog een drinkende peuter aan m’n tiet hangen. Het kan allemaal, ik hou alle opties open en we zullen zien hoe het loopt. Ik ben allang blij dat de ervaring deze keer totaal anders en veel relaxter is.
Heb jij borstvoeding gegeven?
]]>