mamakletst.nl

Category: mama-en-kind

  • Samen slapen – Waarom wel!

    Door Lize – Ik (en mijn man ook) ben voor samen slapen met je kindje. Hier bedoel ik mee samen op een kamer slapen, maar ook samen in een bed slapen. Waarom ik voor samen slapen ben, lees je in deze blog.

    In Nederland zijn de meeste mensen en de meeste pedagogische instanties geen grote voorstanders van samen slapen met je kindje. Er wordt tegenwoordig wel geadviseerd om je baby tot minstens 6 maanden op de kamer van de ouders te laten slapen, maar vooral niet je baby bij je in bed te nemen. Gek eigenlijk, want in andere landen van de wereld vinden ze juist dat kinderen langer bij de ouders moeten slapen of het heel normaal dat kinderen bij de ouders in bed liggen. Mijn schoonzusje woont in Duitsland en daar slapen kinderen minstens tot 2 jaar op de kamer van hun ouders. De beste vriendin van mijn moeder is Indonesisch en zij zei altijd: jullie gekke Hollanders, wij sliepen met 7 kinderen bij mijn moeder in bed. En in Afrika worden kinderen heel lang door hun moeder de hele dag gedragen. Ik heb niet het gevoel dat deze kinderen allemaal heel vreemd zijn geworden.
    Als je kindje dan eenmaal naar zijn of haar eigen kamer verhuist moet het daar vooral blijven: in zijn of haar eigen bed. Tientallen boeken kan je erover kopen om je kind goed door te laten slapen in zijn of eigen bed. Een mening die ik tot op zekere hoogte deelde, tot dat ik zelf een kindje kreeg. Het afgelopen jaar is mijn mening over waar en hoe een kind moet slapen sterk veranderd en ik merk dat onze aanpak soms als slap, onpedagogisch en soft wordt gezien. En ook dat Huub met een jaar nog bij ons op de kamer sliep, was voor veel mensen iets geks. Ik zie het anders.

    Veiligheid en geborgenheid

    Huub is een makkelijk kind en 80% van de tijd super vrolijk. Hij eet over het algemeen goed en slapen gaat een groot gedeelte van de tijd ook prima. Rond een jaar sloeg het met het goede slapen een beetje om. Eerst werd Huub elke nacht rond 03:00 uur huilend en overstuur wakker. Na een aantal weken was dit al om 22:00 uur. We hebben heel wat avonden geprobeerd hem weer in slaap te krijgen door erbij te gaan liggen. Niet ideaal en het hielp ook niet altijd. Zodra we hem bij ons in bed namen of mee naar boven (wij hebben de slaapkamers beneden en de woonkamer en keuken boven) en op de bank legden, sliep hij meteen verder.
    Ik denk dat hij last had van verlatingsangst en veel droomde. Hij had veiligheid en geborgenheid nodig. Dit hebben wij hem gegeven door hem bij ons te nemen zodra hij overstuur raakte. Niet uren lang laten huilen of 20 keer terug om hem te troosten en zijn speen te geven. Nee, gewoon toegeven aan de situatie en lekker bij papa en mama.

    Wij hebben nu besloten dat we Huub ’s avonds in zijn eigen bed leggen (sinds kort op zijn eigen kamer), omdat wij geen zin hebben om elke avond om 20:00 uur naar bed te gaan en het zeker ook belangrijk vinden dat hij dit wel leert. Zodra hij overstuur wakker wordt kijken we heel even aan hoe lang het duurt of gaan 1 tot 2 keer terug voor zijn speen. Helpt dit niet dan nemen we hem bij ons in bed.
    Wij geloven erin dat dit voor Huub de beste methode is en in alle eerlijkheid werkt deze methode ook het beste voor ons. Wij geloven niet in uren laten huilen en dat willen en kunnen we ook niet.

    Eigenbelang

    Eerlijk gezegd is de methode die wij gebruiken naast dat we er oprecht in geloven ook een beetje eigenbelang.
    Ten eerste hebben wij geen zin in elke avond strijd en gedoe. Je mag mij soft noemen maar ik zie het anders: pick your battles. Ik ga geen strijd aan over slapen en eten, want naar mijn mening win je die niet. Dit zijn dingen waar kinderen de macht over kunnen nemen heb ik gemerkt uit ervaring als pedagogisch medewerker en nu ook als moeder. Je kan kinderen niet dwingen om te slapen of te eten.
    Ten tweede: ik wil slapen! Slapen is zo belangrijk. Het is goed voor je geest en voor je lichaam. Huub slaapt goed bij ons in bed en wij slapen ook goed. We hebben geen last van hem. We maken gemiddeld 6 tot 8 uur als we samen slapen en soms zelfs langer. Hierdoor zijn we een uitgerust gezin, die allemaal vrolijk en lekker door het leven gaan. Dit is heel belangrijk voor ons.

    Hoe lang gaan we samen slapen

    Geen idee. We hebben nu besloten dat we deze methode aanhouden zolang het werkt, maar zodra Huub ons beter begrijpt en we alles beter aan hem uit kunnen leggen willen we strenger gaan zijn met het in je eigen bed slapen. Sommige mensen zullen zeggen: “dan ben je al te laat”, Daar geloof ik niet zo in. Want waar komt anders de uitspraak “Je bent nooit te oud om iets te leren” vandaan?

    Begrijp me goed. Ik wil met deze blog niet zeggen dat ik je een ontaarde ouder vindt als je jou kindje wel snel op zijn of haar eigen kamer legt. Of liever je kind niet bij je in bed hebt liggen. Ik wil alleen een tegen geluid laten horen aan de standaarden die we hebben in Nederland.
    Ik loop vaak tegen onbegrip aan in de keuze die wij maken ten opzichte van het samen slapen. Dat maakt mij onzeker. Iedereen maakt zijn eigen keuzes hierin en doet dit omdat je denkt dat het de beste keuze is voor je kindje en voor jou. Dat doe ik ook.

    Hoe denken jullie over samen slapen? Geen denken aan of juist wel?

    ]]>

  • Stop met digitaal pesten

    Je hoopt er nooit mee in aanraking te komen, maar ineens gebeurd het dan toch…..digitaal pestgedrag. Toen ik puber was, was zoiets natuurlijk nog ondenkbaar. Het pesten op zich bestond (helaas) wel, maar er waren nog geen digitale mogelijkheden. Het pesten van toen gebeurde op het schoolplein. Of via het doorgeven van briefjes van hand tot hand in de klas. Pesten is helaas tijdloos. Tegenwoordig  kun je via verschillende kanalen laten blijken dat je met iemand niet zo blij bent.

    Internet is niet meer weg te denken, bij ons niet maar bij onze kinderen ook niet. Lekker anoniem, zonder dat je iemand daarbij in de ogen hoeft te kijken kun je tegenwoordig pesten.  Kenmerkend voor deze vorm van pesten door pubers  is dat het vrijwel onzichtbaar blijft voor volwassenen. Facebook, WhatsApp,  Instagram en andere digitale kanalen bieden mogelijkheden om in contact te komen met iemand die je leuk vindt, maar zeker ook met iemand die je  niet mag. Eigenlijk is cyberpesten de meest laffe manier om te pesten. Lekker anoniem vanachter je telefoon of computer iemand het leven zuur maken, zonder dat je hem in de ogen hoeft te kijken. Maar ja, laf of niet,  het gebeurd. Er wordt wel eens gezegd dat schelden geen pijn doet. Bij deze is deze mening door mij ontkracht. Schelden doet pijn. En niet zo’n beetje ook. En niet alleen bij de gepeste, ook bij de omgeving van de gepeste.

    Tja, en ineens zijn er dan een paar kinderen die niet blij zijn met mijn kind. Ze vinden hem niet zo aardig . En dat moet dan blijkbaar kenbaar gemaakt worden.  En hoe. Scheldwoorden waarvan ik het bestaan wel wist, maar me niet kan herinneren dat ik ze ooit gebruikt heb, waren op de digitale snelweg te vinden. Gericht aan mijn jongen. Zwart op wit. Gelukkig, ja godzijdank, is hij daarmee naar ons toe gekomen. Ik schrok me werkelijk rot. We hadden hier nog nooit mee te dealen gehad, dus dan is het even goed bedenken en op een rijtje zetten hoe je hiermee om moet gaan. Dat het moest stoppen, dat was wel een vooropstaand feit. Dat dit snel moest gebeuren was ook een feit. Maar hoe, dat was toch even iets wat we goed moesten overdenken. Ik ben van mening dat degene, in dit geval pubers,  die digitaal pesten niet de gevolgen zien die deze heeft bij degene die ze pesten.  Ik denk dat digitaal pesten te eenvoudig is. Je bent boos, pakt je telefoon, typt een belediging, drukt op verzenden en het is klaar. Er zit geen bedenktijd tussen, het is lekker anoniem en snel.  Het is niet direct zichtbaar voor je ouders. Dus het is vooral gemakkelijk. Over de gevolgen wordt niet nagedacht.

    Ondertussen zijn de diverse pest kanalen geblokkeerd. Ouders zijn ingelicht en aan de kids is uitleg gegeven wat beter wel, of niet te doen op sociale media. En nu maar hopen dat het hier bij blijft. En vooral ook dat het geen gevolgen heeft. Daar ben ik wel bang voor eerlijk gezegd.  Pesten is niet cool. Pesten doet pijn.  Stop ermee.

    ]]>

  • Blote mama buik van Klien

    Het is tijd om onze schaamte van ons af te zetten. Wij mama’s mogen gewoon gezien worden. Met striae, een blubberbuik of een buik zoals vanouds. In deze blote mama buik rubriek zal een mama vertellen over haar blote mama buik. En ze zal het natuurlijk ook laten zien. Klien werd zwanger van haar Tinderdate en haar lichaam is na de zwangerschap exact hetzelfde als daarvoor!

    Wie ben je?

    Mijn (roep)naam is Klien. Dat is overigens ook de enige naam die iedereen van me kent hoor. Ik ben op m’n 35ste (nog net) moeder geworden van Dex. Een zeer welkome, maar vooral onverwachte zwangerschap van mijn Tinderdate die ik dertien maanden kende toen Dex werd geboren (na vier maanden was ik al zwanger!). Voor de liefde en de zwangerschap ben ik op stel en sprong verhuisd. We wonen en zijn echt gelukkig samen in Nijmegen. Ik werk vier dagen in de week als docent communicatie aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen en ben daarnaast Mom in Balance trainer voor een groep zwangere dames en voor dames die net weer gaan sporten na de bevalling. Sport is de enige, echte rode draad in mijn leven. Het is mijn passie, mijn uitlaadklep en mijn overleving.

    Hoe oud is Dex?

    Dex wordt in maart 2.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Over mijn lichaam ben ik nooit echt onzeker geweest. Natuurlijk wel de ‘standaard’ onzekerheden die volgens mij iedere vrouw wel kent. Maar over het algemeen vond ik dat ik niks te klagen had en heb.

    Overigens geloof ik dat sport echt zorgt voor meer zelfvertrouwen. En dan doel ik niet alleen op de lichamelijke effecten die het heeft voor je figuur. Maar vooral het mentale stuk wordt zoveel krachtiger als je beweegt!

    Tijdens de zwangerschap ben ik blijven sporten, wel op een lager pitje.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Zwanger zijn vond ik niet heel fijn. Al had ik een prima zwangerschap tot 36 weken. Daarna werd het minder prettig door pre-eclampsie die ook na de bevalling niet zomaar weg was. Maar goed, los daarvan mag ik niet klagen! In totaal ben in 13 kilo aangekomen, maar Dex is dan ook al geboren met 37 weken.

    Naast mijn buik groeiden vooral mijn borsten enorm. Dat vond ik wel leuk voor even. Maar heel eerlijk zat alles wel al vanaf week 24 ongeveer in de weg. In die periode ben ik ook verhuisd – waarbij ik nauwelijks mocht helpen – en gestopt met hardlopen. Het was al met al een zeer hectische periode!

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Er is niks veranderd aan mijn lichaam. Raar maar waar. En dat op mijn leeftijd! Mijn gewicht is gelijk, maar ook mijn vormen zijn nog hetzelfde al voorheen. Geen andere kledingmaat, geen grotere voeten. Het is alsof er niks gebeurd is. Mede dat maakt dat ik wel opzie tegen een eventuele tweede, haha.

    Overigens vind ik het wat lastig als vrouwen na een zwangerschap zomaar accepteren dat ze zwaarder zijn. Vooral met het argument dat ze er iets moois voor terug hebben gekregen. Dat laatste vind ik uiteraard ook. Maar daarnaast vind ik ook dat je naast moeder nog vrouw mag zijn en ook sexy! Niet dat zwaarder zijn niet sexy betekent overigens. Zo bedoel ik het niet.

    Moeite doen er goed of zo goed mogelijk uit te zien, maakt je al mooier. En voor mij hoort daar lichaamsbeweging bij. Zelfs in vijf minuten per dag kun je iets doen waardoor je je lichamelijk en geestelijk zoveel sterker voelt. Sporten was ook mijn redding het eerste jaar met veel te weinig slaap en een huilbaby. Ik heb zelfs een hardloop-buggy (ik klinkt wel echt verslaafd 😉 gekregen. Dex en ik genieten hier nog steeds iedere week van.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borst of benen?

    Nee.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Ik snap dat echt heel goed. Niemand kan zich echt voorbereiden op de komst van een kind. Wat er gebeurt als zo’n kleintje er eenmaal is, is echt niet te beschrijven. En daar hoort onzekerheid mijns inziens zeker bij!

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Ehm… bewegen dus. Op wat voor manier dan ook. Actief in de buitenlucht of binnenshuis of in de sportschool… Lekker wandelend met kindje of bootcampen in het park. Alles kan. Al is het vijf minuten per dag; die tijd voor jezelf betaalt zich dubbel en dwars terug in je gevoel van eigenwaarde. En dat is iedere vrouw – moeder of niet – waard!

    Bedankt voor het meedoen Klien!

    Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen. 

  • Kindermishandeling of niet? De koude douche…

    Je kind onder de koude douche zetten om af te koelen. Is dat kindermishandeling of niet? Ik las dit interessante artikel op Mamaliefde.nl en de reacties waren buitengewoon interessant te noemen. Mijn eerste ingeving: ja, dat is kindermishandeling! Of toch niet?

    Volgens de rijksoverheid valt elke mishandeling die voor een kind bedreigend of gewelddadig is onder kindermishandeling. Hieronder valt bijvoorbeeld ook verwaarlozing.

    Er wordt vaak onderscheid gemaakt tussen de volgende vormen van kindermishandeling:

    • Lichamelijke mishandeling: alle vormen van lichamelijk geweld.
    • Emotionele of geestelijke mishandeling: een volwassen persoon scheldt het kind regelmatig uit, doet afwijzend en vijandig tegen het kind of maakt het kind opzettelijk bang.
    • Lichamelijke verwaarlozing: het kind krijgt niet de zorg en verzorging die het nodig heeft.
    • Emotionele of geestelijke verwaarlozing: doorlopend tekort aan positieve aandacht voor het kind. Negeren van de behoefte van het kind aan liefde, warmte, geborgenheid. Hieronder valt ook de situatie waarbij een kind getuige is van geweld tussen ouders of verzorgers.
    • Seksueel misbruik: seksuele aanrakingen die een volwassene een kind opdringt.

    (Bron: rijksoverheid.nl)

    Goed, nu we kennis hebben genomen van bovenstaande kunnen we toch wel concluderen dat je kind onder de koude douche zetten valt onder kindermishandeling. Of je het nu leuk vindt of niet, als ouder maak je op dat moment immers enorm misbruik van je machtspositie. Of je je kind nu tien seconden of tien minuten onder die verrekte koude douche zet…Waarom niet lauw? Of gewoon warm? Dat ontspant tenminste nog…

    Nee, ik ben zelf ook echt geen heilig boontje. Mijn oudste zoon heeft een vorm van autisme met ADHD, verre van makkelijk dus. Maar er is toch geen haar op mijn hoofd die er ook ooit maar aan dacht om hem onder de koude douche te zetten. Wat leert hij daar in vredesnaam van? He-le-maal niks. Dus ging ik braaf naar de ouderbegeleiding wanneer ik het gedrag van Johan niet meer kon handelen. Heel simpel, het werd me aangeboden door de psychiater. Leuk? Zeer zeker niet, maar wel nodig zo af en toe!

    Zelf word ik dan ook enorm nieuwsgierig naar wat voor mensen er achter dat soort opmerkingen zitten. Vooral ook omdat ze er echt geen kwaad in lijken te zien. Het kind houd er immers niks aan over? Lichamelijk niet nee, en met een beetje geluk mentaal ook niet.

    Opmerkingen als ‘Mijn kind was zo boos, hij trapte alles in elkaar!’ of ‘Mijn kind was niet meer tot bedaren te krijgen!’ Onder de koude douche zetten is gewoon geen oplossing mensen, het is een uiting van onmacht van jou als ouder. Punt. Niks meer, maar zeker ook niet minder. Weet je niet meer hoe je met het gedrag van je kind om moet gaan? Vraag gewoon om hulp. Dat probeert je kind je namelijk te vertellen…

     

    Bron uitgelichte afbeelding: Pixabay

     

    ]]>

  • De peuter tag – Leer Luuk beter kennen

    Ik vulde al twee keer de dreumes tag in, toen Luuk net een dreumes was en toen hij bijna een peuter werd. Maar de dingen veranderen nu hij ouder wordt, dus is het tijd voor de peuter tag, die ik bij Charlotte tegenkwam. Leer Luuk beter kennen door middel van onderstaande vragen.

    Naam en leeftijd

    Luuk is bijna 3, over 3 weken is het al zo ver. Hij kijkt er enorm naar uit.

    Favoriete eten

    Luuk’s favoriete eten is denk ik toch aardappels, rode kool met appel en visfrietjes (vissticks, maar dan kleiner). Het liefste eet hij er ook nog een gekookt eitje bij. Maar hij is ook gek op pasta carbonara, pasta met spinazie en natuurlijk op patat.

    Favoriete drinken

    Water. Luuk is echt een water drinker en hij drinkt dat beter dan wat dan ook. Soms geven we hem wel eens wat cool bear siroop en als we buiten de deur ergens op een terrasje zitten of ergens iets eten, krijgt hij wel eens appelsap. Maar je maakt hem altijd het meest blij met een beker water.

    Favoriete tv programma

    Met stipt op 1: Brandweerman Sam. Deze brandweerman is echt Luuk’s held en hij zou hier wel de hele dag naar kunnen kijken. Hij zingt het introliedje dan ook uit volle borst mee. Gelukkig staan er wat Brandweerman Sam cadeautjes op zijn verlanglijstje en is hij bijna jarig.

    Favoriete boek

    Dat is Noef de beer. Het is een boek met alle dagen van het jaar, het is eigenlijk de bedoeling iedere dag het verhaaltje voor die dag voor te lezen. Maar die verhaaltjes zijn net te kort en dus lezen we er voor het slapen gaan meestal 3 voor. Het boek is al 86 keer uitgelezen, maar hij krijgt er echt geen genoeg van. Wij wel, dus we wisselen het nog wel eens af met Jip en Janneke (“Jip en Kanneke” aldus Luuk).

    Favoriete speelgoed

    Auto’s. Grote auto’s, kleine auto’s, ijzeren auto’s, stoffen auto’s, plastic auto’s. Het maakt niet uit wat voor een auto’s het zijn, Luuk speelt er graag mee. En het liefst met allemaal tegelijkertijd. Ik overdrijf niet als ik zeg dat hij een stuk of 100 auto’s heeft. Die stalt hij 1 voor 1 uit op de bank. En hij weet van iedere auto te vertellen van wie hij het heeft gekregen. Luuk’s geheugen is erg goed haha. Je maakt hem ook altijd blij met een nieuwe auto. En als hij die auto al heeft, vindt hij het helemaal mooi, want dan heeft hij er 2! En dan zoekt hij de dubbele er direct bij.

    Wat maakt haar boos of verdrietig?

    Tja, wat niet. Luuk is 2 en zegt graag nee. Wat hem vandaag blij maakt, kan hem morgen verdrietig maken. En als hij verdrietig is en niet goed duidelijk kan maken wat er is, wordt hij boos. Zoals dat nu eenmaal gebeurt bij peuters.

    Hoe noemt hij je ouders en schoonouders?

    Mijn schoonouders noemt hij opa en oma koekkoek. Want wij hebben ze toen ze verhuisden naar hun huidige woning een koekkoeksklok cadeau gegeven. En die vindt Luuk erg leuk. Hij heeft die naam zelf bedacht ook. Mijn moeder noemt hij oma poesje en haar vriend opa Fred. Mijn moeder heeft 2 katten, waar Luuk graag mee speelt. Dus 1 en 1 is 2. En mijn vader noemt hij opa koffie en zijn vrouw oma. Vlak nadat Maik geboren is, nam mijn vader een kopje koffie en Luuk wilde graag een bekertje siroop, want dat was zijn koffie. En omdat ze samen gezellig koffie gingen drinken, was dat de link die hij met mijn vader legde. Al zei hij de laatste keer dat mijn vader hier was dat het gewoon opa was, toen vond hij die koffie ineens niet meer zo interessant haha.

    Welk item is heel belangrijk voor hem?

    Luuk heeft een favoriete knuffel. Dat is zijn doekje en we noemen het ook ‘doekje’. Hij is nu van zijn speen af, maar zijn doekje is nog steeds erg belangrijk voor hem. Die gaat altijd mee naar bed.

    Favoriete activiteit

    Boodschappen doen, naar de peuterspeelzaal en buitenspelen vindt hij leuk om te doen. Maar het allerliefste speelt hij thuis met zijn auto’s.

    Favoriete kleur

    Ik denk nog niet dat Luuk al een favoriete kleur heeft. Hij kent wel vrijwel alle kleuren, maar er is nu niet een kleur die er perse uitspringt.

    Bedtijd

    Thuis ligt Luuk om 19:00 uur op bed. Als hij logeert bij opa en oma om 20:00 uur. In beide gevallen slaapt hij snel haha.

    Waardoor gaat hij gek doen?

    Luuk wordt heel erg enthousiast en druk als ik vertel dat opa en oma komen of een van zijn tantes. Maar hij kan zich ook heel gek gedragen richting Maik, om hem aan het lachen te krijgen. Daar is trouwens maar weinig voor nodig, want Maik lacht heel erg snel naar Luuk haha.

    Wat maakt hem geweldig?

    Tja, wat niet! Ik vind hem zo ontzettend sociaal en gezellig. Als we in de lift stappen en er staat al iemand in, dan gaat hij direct vertellen waar we naartoe gaan. En als hij andere kinderen tegenkomt op straat of in de stad, knoopt hij gelijk een gesprekje aan. Dat heeft hij niet van mij, want zo was ik als kind absoluut niet haha. En nog steeds niet echt trouwens, maar Luuk zorgt wel voor gespreksstof met vreemde mensen en dat is leuk.

    Daarnaast vind ik het natuurlijk helemaal geweldig als hij me een complimentje geeft. Luuk zegt regelmatig dat ik mooi ben, dat ik lief ben of dat hij van me houdt. Tja, daar kun je alleen maar van smelten natuurlijk. Het maakt alle terrorpeuter-buien ook helemaal goed.

    ]]>

  • Mijn blote mama buik na 2 zwangerschappen

    De blote mama buik rubriek gaat weer van start! Ik weet niet voor hoe lang, want dat is afhankelijk van het aantal aanmeldingen, maar ik vind dat ik zelf ook weer met de billen bloot moet. Alhoewel, niet letterlijk natuurlijk. Mijn buik geef ik wel bloot, want ik heb immers inmiddels twee zwangerschappen achter de rug. Bij deze dus de aftrap van een nieuwe reeks Blote Mama Buiken. En oh oh oh wat vind ik het toch spannend om opnieuw mijn buik bloot te geven. 

    Wie ben je?

    Jullie kennen me als het goed is allemaal al, maar wanneer je hier voor het eerst komt, is het toch leuk om mezelf even voor te stellen. Mijn naam is Joyce, ik ben de vrouw van Joost en samen hebben wij twee zoons. Ik blog hier op MamaKletst, heb een eigen media & fotografie bedrijf en daarnaast ben ik fulltime thuis bij de jongens. Ik werk dus niet (vaak) buitenshuis.

    Hoe oud zijn Luuk en Maik?

    Luuk wordt deze maand 3 jaar en Maik is inmiddels 5 maanden oud.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam voor je zwanger werd?

    Ik ben nooit tevreden geweest over mijn eigen lichaam. Ik ben altijd al te zwaar geweest en dat zit me al jaren dwars. Al voor ik zwanger werd was ik dus al niet tevreden, daar hebben de zwangerschappen niet veel aan veranderd.

    Hoe keek je naar je eigen lichaam tijdens je zwangerschap?

    Ik was boos op mijn lichaam, omdat het zo ziek werd tijdens de zwangerschappen. Maar tegelijkertijd vond ik mijn groeiende buik erg mooi. Ik vond het leuk daarmee te pronken. Het is zo fijn om totaal geen moeite te hoeven doen om je buik in te houden, die mag immers gezien worden als je zwanger bent. Verder ben ik in allebei de zwangerschappen niet of nauwelijks aangekomen, dus aan de rest van mijn lichaam veranderde niet zoveel.

    Hoe zie je jezelf na de bevalling?

    Aan mijn lichaam zelf is niet veel veranderd. Het is niet zo dat mijn buik of benen dikker zijn. Maar ik ben zeker niet blij met mijn lichaam. Het is me zeker met alle problemen tijdens de laatste zwangerschap duidelijk geworden, dat er iets moet gebeuren. En daarom heb ik samen met de huisarts besloten iets te gaan doen om gezonder te worden. Ik ben bezig met het traject voor een maagverkleining. En ik weet dat je daar niet perse mooier van gaat worden, want grote kans dat ik last ga krijgen van loshangend vel, maar ik vind het belangrijker een gezond(er) lichaam te hebben. En daar heb ik veel voor over.

    Heb je zichtbare veranderingen aan je buik, borsten of benen?

    De verandering die ik heb is dat ik last heb van striae op mijn buik. Dat had ik al bij 16 weken tijdens de zwangerschap van Luuk. Maar er zijn de laatste zwangerschap ook zeker nog streepjes bij gekomen.

    Wat vind je ervan dat veel vrouwen zich onzeker voelen na de zwangerschap?

    Dat begrijp ik erg goed. Veranderingen aan je lichaam kunnen behoorlijk ingrijpend zijn. Ik heb me altijd al onzeker gevoeld over mijn lichaam, dus ik denk niet dat er voor mij veel veranderd is na de zwangerschappen. Ja ik vind het jammer dat mijn buik en borsten erg slap geworden zijn, maar daar doe je niet zoveel aan. Het is wel jammer dat we als vrouw van nature op de een of andere manier snel onzeker lijken te zijn. Want eigenlijk zouden we vooral trots moeten zijn op het feit dat er kinderen in onze buiken gegroeid zijn.

    Wat is jouw tip voor andere moeders om je goed te voelen in je lijf?

    Als ik dat toch eens zou weten… Ik denk dat accepteren of er iets aan doen de enige opties zijn. Ben je niet tevreden, probeer er dan wat aan te doen en wil je er niets aan doen, accepteer dan je nieuwe lichaam. Maarja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan, daar weet ik alles van!!

    Zo dat was ‘m dan, de aftrap naar een nieuwe reeks in de blote mama buiken rubriek. Best spannend om mezelf op deze manier weer bloot te geven, maar de kop is eraf en het is tijd voor veel nieuwe en inspirerende verhalen.

    Wil je ook meedoen aan deze rubriek?
    Stuur mij dan een mailtje via het contactformulier, of naar info@mamakletst.nl Dan stuur ik je zo snel mogelijk meer informatie toe. Je mag ook in een reactie onder dit artikel laten weten dat je graag mee wilt doen. 

    ]]>

  • Vrouwen beoordelen hun verloskundige met gemiddeld een 8,5

    Nederlandse vrouwen zijn ontzettend positief over hun verloskundige. Moeders beoordelen haar (of soms hem) met gemiddeld een 8,5, zo blijkt uit onderzoek van Hippe-Geboortekaartjes onder 1247 vrouwen die de afgelopen vijf jaar een kindje hebben gekregen. Overijsselse verloskundigen scoren trouwens het hoogst: zij worden gemiddeld met een 8,7 beoordeeld.

    Uitstekende begeleiding, zowel voor, tijdens als na de bevalling

    Het maken van echo’s om te checken of de baby zich goed ontwikkeld, hulp bij de bevalling, controles in het kraambed: het zijn zomaar wat taken die een verloskundige iedere dag op zich neemt. In het onderzoek is gevraagd om de begeleiding van de verloskundige te beoordelen tijdens de zwangerschap, tijdens de bevalling en in de kraamtijd. In al deze fases worden de verloskundigen uitstekend beoordeeld.

    Verloskundigen zijn professioneel én lief

    “Mijn verloskundigen waren zo lief en begripvol. Ze waren niet te beroerd om mijn “angstverhalen” aan te horen en me daarin gerust te stellen.” In de enquête was ruimte om het gegeven cijfer toe te lichten. Hier geven de vrouwen aan dat de verloskundigen niet alleen deskundig en professioneel zijn.

    Ook wordt er opvallend vaak aangegeven hoe lief, betrokken en vriendelijk de verloskundigen zijn. Het veelvuldige contact met de verloskundige zorgt voor een persoonlijke band, sommige vrouwen zijn zelfs Facebookvrienden geworden met hun verloskundige. De communicatie met de verloskundige wordt enorm gewaardeerd door de moeders van Nederland: vrouwen ervaren dat er veel ruimte is om vragen te stellen. De communicatie wordt dan ook beoordeeld met een 8,5.

    Overijsselse verloskundigen worden het beste beoordeeld

    In Overijssel worden de verloskundigen het beste beoordeeld. De verloskundigen in deze provincie krijgen gemiddeld een 8,72. Dit zijn de cijfers die de verloskundigen in de verschillende provincies krijgen:

    ]]>

  • Maik is 5 maanden oud

    De maand februari heeft geen 30e dag, dus het is een beetje smokkelen met hoe oud Maik nu is, maar goed, 30 maart is hij 6 maanden oud, dus nu ongeveer 5 maanden. En zoals elke maand vertel ik over zijn ontwikkeling. Hoe gaat het met Maik, groeit hij goed en wat kan hij allemaal al?

    Lengte & Gewicht

    Ik zou het echt niet durven zeggen. Ik heb niet het idee dat hij heel hard groeit. Hij veranderd wel in gedrag en zijn gezicht, dus daardoor lijkt hij groter, maar in lengte valt het volgens mij allemaal wel mee. Althans, dat idee heb ik als ik naar zijn kleding kijk. Volgende maand hoeven we pas weer naar het consultatiebureau. Ik ben erg benieuwd naar zijn lengte en gewicht op dat moment.

    Kledingmaat & Luiers

    Maik draagt nog steeds maatje 62. Wel heb ik hem soms een boxpakje in maat 68 aan gedaan, maar boxpakjes vallen klein op de een of andere manier. En de boxpakjes in maat 68 zijn eigenlijk nog te breed voor onze smalle vent. Het duurt dus denk ik nog wel even tot hij in maat 68 gaat. En dat geeft niet, want nu kunnen we wat langer genieten van de leuke kleding in maat 62.

    Maik draagt luiers maat 3 en daar blijft hij voorlopig ook nog wel even in zitten vermoed ik.

    Ontwikkeling

    Van rug naar buik draaien

    Het is hem gelukt hoor, het zal er al een tijdje aan te komen, maar afgelopen week (21 februari) vond Joost hem op zijn buik in zijn bedje, waar ik hem toch echt op zijn rug had neergelegd. Hij vindt het ook steeds leuker om op zijn buik te liggen en kijkt dan vrolijk om zich heen.

    Willen zitten

    Liggen is echt voor baby’s. Dat vindt Maik niks aan. Je maakt hem niet gelukkig op zijn rug, zelfs niet met iets te spelen om zich heen. Het liefste zit hij de hele dag bij je. Maar ja, dat is natuurlijk ook wel erg gezellig!

    Speelgoed vasthouden

    Maik houdt steeds vaker een speeltje vast. Verder doet hij er nog niets mee, maar iets vasthouden vindt hij fijn. Tijdens het verschonen houdt hij regelmatig mijn mouw vast, of hij grijpt mijn armbandjes vast tijdens het knuffelen. Hij heeft gewoon graag iets in zijn handen haha.

    Verder is Maik eigenlijk niet veel nieuws gaan doen afgelopen maand. Hij neemt overal lekker de tijd voor en dat is alleen maar goed.

    Eten en Drinken

    Afgelopen maand liet Maik ineens zijn 5e fles staan. Hij is toe aan 4 flessen op een dag. En om het iets meer te laten vullen, geven we bij de laatste fles wat rijstebloempap. Nog steeds krijgt Maik alleen maar melk (en dus een beetje pap bij zijn laatste fles). Hij heeft nog geen hapje vaste voeding gehad en eigenlijk willen we dat nog een maand zo houden. Tenzij Maik echt ineens interesse gaat tonen in ons eten, maar tot nu toe boeit het hem niet zoveel wat wij doen aan tafel.

    Maandfoto

  • Schildklierhormoon is mogelijk schadelijk tijdens zwangerschap

    Specialisten moeten bij zwangere vrouwen voorzichtig zijn met een behandeling met een schildklierhormoon. Zwangere vrouwen met een traag werkende schildklier worden vaak op deze manier geholpen, maar wanneer zij te veel van dit hormoon toegediend krijgen treden mogelijk zwangerschapscomplicaties op of kunnen de hersenen van het kind beschadigd worden. 

    Promovendus Tim Korevaar, verbonden aan het Erasmus MC Academic Center for Thyroid Diseases vond in samenwerking met professor Robin Peeters en professor Henning Tiemeier dat het belangrijk is om voorzichtig te werk te gaan bij het behandelen van zwangere vrouwen met schildklierhormoon.

    “Baat het niet, dan schaadt het niet”, was het idee, maar bij een verkeerde dosis kan deze methode het risico op zwangerschapscomplicaties zoals vroeggeboorte en pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging) verhogen.

    Hersenen

    Omdat een ongeboren kind afhankelijk is van het schildklierhormoon van de moeder, kan een tekort leiden tot een verminderde ontwikkeling van de hersenen. Artsen proberen dit te voorkomen door de schildklierhormoonspiegel zo vroeg mogelijk tijdens de zwangerschap op peil te krijgen.

    In zowel de groep met een tekort als met een teveel aan schildklierhormoon zagen de onderzoekers een gemiddeld IQ verlies van vier punten.

    Leerproblemen

    “We hebben ontdekt dat in de groep van zwangeren met te lage én te hoge schildklierhormoon concentraties het aantal kinderen met een IQ dat past bij leerproblemen (minder dan 85 punten) bijna verdubbelt.”

    Zwangeren met een mild tekort aan schildklierhormoon krijgen op dit moment vaak nog een volledige dosis schildklierhormoon toegediend.

    Jaarlijks wordt bij naar schatting vijf procent van de zwangeren een -milde- afwijking in het schildklierhormoon gevonden.

    Bron: Nu.nl

    ]]>

  • Babyritme met 4 maanden

    De vier maanden mijlpaal. Sommige ouders beginnen op dit moment met het aanbieden van vaste voeding aan hun baby. Het wordt tijdens de 4-maanden check op het consultatiebureau overigens ook geadviseerd dat te doen. Wij doen dat niet, daar zijn we van plan pas met 6 maanden mee te beginnen. Daarom ziet Maik’s dagritme er misschien anders uit dan menig andere babyritme met 4 maanden, toch wil ik het graag delen.

    Dagritme

    Nog steeds zit er helemaal geen vast ritme in onze dagen. De eerste fles van de dag bepaald hoe de rest van de dag eruit komt te zien. Maar het gebeurt steeds vaker dat Maik 4 flessen drinkt, in plaats van 5. Tenzij hij vroeger wakker is. De dagen zien er globaal nu als volgt uit:

    7:30 uur: Maik begint wakker te worden (in zijn eigen bed) en brabbelt wat. Ik maak een fles klaar, haal hem rustig uit bed en ga hem verschonen en aankleden.
    08:00-08:30 uur: Fles 180cc + 6 scheppen voeding
    09:00-10:00 uur: Dutje. Vaak slaapt Maik een uurtje. Zeker als we Luuk naar de peuterspeelzaal gebracht hebben, dan valt hij op de terugweg in slaap.
    10:00-12:00 uur: Spelen, brabbelen, kletsen, knuffelen, speeltijd
    12:00-12:30 uur: Fles 180cc + 6 scheppen voeding
    13:00-15:00 uur: Slapen, de ene keer wat langer dan de andere keer, maar gemiddeld zo’n twee uur.
    16:00 uur: Fles 180cc + 6 scheppen voeding en we knuffelen wat af samen
    17:00 – 18:00/18:30 uur: Slapen
    19:00 uur: Fles 180cc + 6 scheppen voeding en 3 schepjes rijstebloempap (naturel)
    20:00 – 07:30: Slapen. Maik wordt zelden tot nooit wakker tussendoor

    Die nachten doorslapen, is toch wel echt iets waar we enorm met boffen, dat besef ik me heel goed. We kennen ook de andere kant. Luuk werd (en wordt nog steeds) regelmatig wakker ’s nachts. Vooral om even zijn speen weer te geven. Dit wordt gelukkig wel minder nu hij zonder speen slaapt. Maik maakt geen gebruik van een speen, hij duimt ook niet. Hij heeft niet zo’n zuigbehoefte. Al helemaal niet als hij slaapt en ik denk dat hij daarom zo goed slaapt.

    Wanneer vaste voeding?

    Als je wel al met 4 maanden besluit vaste voeding te geven, is dat natuurlijk helemaal prima. Wij begonnen bij Luuk ook met 4 maanden met het eerste hapje. Maar dit beviel hem en daardoor ons helemaal niet. Na een paar keer proberen stopten we ermee en besloten rond de 6 maanden verder te kijken. Vanaf dat moment ging het goed. Luuk ging eten en is eigenlijk nooit meer opgehouden haha.

    Maik heeft de eerste 3,5 maand best wel veel problemen gehad met goed drinken. Hij dronk zijn flessen vaker niet dan wel leeg en was vaak onrustig met drinken. Vlak voor hij 4 maanden werd, leek hij het ineens door te hebben. Zijn flessen gingen sneller leeg, hij was minder afgeleid en hij kreeg behoefte aan grotere flessen. Dat was fijn en die rust vonden we even erg belangrijk. Omdat hij pas op dat moment goed begon te drinken, vonden wij dat hij nog helemaal niet klaar was voor vaste voeding. En dat denk ik nog steeds. Het is inmiddels half februari geweest, Maik is onderhand 5 maanden oud, maar hij toont nog helemaal geen interesse in eten. Pas zodra dit het geval is, zullen we starten met groentehapjes. Wat gok ik zo rond de 6 maanden zal zijn. Voorlopig genieten we dus alleen nog even van de melk- en papflessen.

    Had jouw baby al een enigszins vast dagritme tussen de 4 en 5 maanden?

    ]]>