Category: mama-en-kind

Ask me Anything – de antwoorden

Vorige week vroeg ik jullie of jullie mij een vraag wilden stellen. De vragen kwamen binnen en ik was blij verrast! Het waren niet zomaar vragen, maar echt vragen waar ik over na moest denken. Goed gevraagd dus! Bij deze mijn antwoorden. Ik vond dit zo leuk om te doen. Een Ask me anything gaat binnenkort vast en zeker nog eens voorbij komen!

Joyce vroeg: Wat wil je absoluut nog doen in je leven?

Ik zou dolgraag nog eens naar Ijsland gaan om o.a. het noorderlicht te zien (en te fotograferen). Ik hoop van harte dat ik deze droom uit kan laten komen over een aantal jaar.

Marij vroeg: Hebben jullie al een idee hoe jullie Luuk’s eerste verjaardag gaan vieren?

In grote lijnen wel. We houden het klein maar fijn. Ik wil er wel een thema aan hangen. Maar ben er nog niet over uit welk thema. Wel ga ik de komende 2 maanden bloggen over alle voorbereidingen. De ideeën voor de uitnodiging zijn in elk geval klaar. Dit moet alleen nog goed uitgewerkt worden. Hopelijk werkt Luuk daaraan mee haha.

Thea vroeg: Wat is het belangrijkste wat je Luuk wil meegeven?

Dat hij altijd bij ons terecht kan. Over alles met ons kan praten. En dat hij altijd eerlijk naar zichzelf moet blijven. En ik hoop van harte dat ieder ander kind hetzelfde mee zal krijgen.

Marije vroeg: Zou je meer kinderen willen, zo ja hoeveel?

Ja ik zou heel graag meer kinderen willen. Het liefst zou ik voor 3 kinderen in totaal gaan. Maar als de volgende zwangerschap net zo zal gaan als de vorige zwangerschap, denk ik niet dat ik het mijn lichaam aan moet doen dat nog eens te ondergaan. Ik hoop dat we in elk geval nog minstens 1 broertje of zusje voor Luuk mogen krijgen.

Marlieke vroeg: Nu Luuk bijna 1 is (uche uche), ben je blij hoe je het de afgelopen 10 maanden hebt gedaan of had je zaken liever anders aangepakt? O,ja en ben je al met z’n eerste verjaardag bezig?

Wauw, wat een lastige vraag haha. Ja ik denk wel dat ik blij ben met hoe ik/wij het de afgelopen 10 maanden hebben gedaan. Ik werk wel, maar ben wel altijd thuis bij Luuk. Als hij me nodig heeft, dan ben ik er voor hem. En daarnaast is Joost ook nog bezig met een HBO studie. Daar moet ik soms rekening mee houden, zeker als hij tentamens heeft. Maar we doen het maar mooi wel allemaal samen. Ik denk niet dat ik bepaalde dingen anders had willen aanpakken in elk geval.

En ik ben zeker al met Luuk’s eerste verjaardag bezig. Ik kijk ernaar uit en ergens toch ook weer niet. Gelukkig duurt het nog 2 maanden. Maar ik weet inmiddels dat die 2 maanden ook erg snel zullen gaan.

Maike vroeg: Wat is aan het moederschap helemaal anders dan je verwachtte?

Eigenlijk is alles meer dan ik had verwacht. Het is veel mooier, lastiger, vermoeiender en intenser dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Als ik trots ben op Luuk, ben ik erg trots. Als ik iets lastig vind, kan ik er echt even flink doorheen zitten voor ik weer verder kan. En ik had me van te voren echt niet kunnen indenken wat je voelt bij zo’n klein mensje. Het besef dat zo’n mini mensje uit je komt, afhankelijk van je is en dat ik, dat wij ervoor zorgen dat hij gezond en gelukkig mag opgroeien overvalt me wel eens.

Ik denk dat je je van te voren sowieso echt niet kunt voorstellen hoe het is om moeder te worden. Je weet namelijk niet hoe je kind zal zijn. En ik denk dat we het nog getroffen hebben. Luuk is geen lastige baby. Ja, hij heeft wel eens zijn periodes. Maar dan roep ik gewoon 10 keer achter elkaar “Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase. Het is kut. Het is een fase.” En dan ga ik weer door.

Mijn moeder vroeg: Bij wat denk je. Dit doe ik zeker niet zoals mijn moeder deed?

Haha tja. Dat denk ik eigenlijk nog nergens bij. Alhoewel. Ik zal denk ik nooit mijn huis zo schoonhouden als jij dat deed. Haha. Maar qua opvoeding etc. zou ik me eigenlijk niets kunnen bedenken. Ik ga vast dingen anders doen. Maar waarschijnlijk niet bewust. Want ik denk niet dat je iets verkeerd hebt gedaan.
]]>

23 January 2015
Ask me anything

Op menig blog zie je een Ask me anything voorbij komen. Ik heb het in alle jaren dat ik blog nog nooit eerder gedaan. Dus het werd eens tijd! Wat heb jij me altijd al eens willen vragen?

Je mag me natuurlijk alles vragen wat je wilt. Dat wil alleen niet zeggen dat ik overal antwoord op geef. Ik ben wel heel open, maar natuurlijk heb ik ook zo mijn grenzen. Mijn pincode blijft bijvoorbeeld privé! 😉

Je kunt de vragen stellen onderaan deze blog, of onder de foto op mijn Instagram account.

Volgende week zal ik de vragen beantwoorden!
]]>

16 January 2015
Van draagmoeder naar kinderwagenmoeder

Al tijdens de zwangerschap was ik ervan overtuigd dat ik onze baby heel erg veel zou gaan dragen in een draagdoek. Want zo is hij lekker dichtbij mama. Ik zou sneller merken wanneer hij honger heeft, meer contact hebben en bovenal mijn handen vrij hebben. In de kraamweek bestelde ik mijn draagdoek en ik begon daarna door middel van YouTube filmpjes te oefenen met knopen. Zo’n draagdoek is ideaal en ik was benieuwd hoe snel de kinderwagen zou gaan staan stof te vangen omdat deze ongebruikt in een hoek zou staan.

Het knopen van de draagdoek bleek minder moeilijk dan ik dacht. Op Facebook zijn er verschillende groepen waar je een foto kunt posten en op die manier advies kunt vragen. Heel handig, want budget voor een draagconsult hadden we niet. En al snel kon ik goed voelen of de draagdoek goed zat of niet.

De draagdoek bleek erg prettig voor de momenten dat Luuk darmkrampjes had. Als ik toch wat in huis wilde doen, of even wilde werken knoopte ik de doek en zo kon Luuk lekker tegen me aan slapen. Ook voor een familiedag in Utrecht was de doek onmisbaar. Ik zou niet weten hoe ik het met een kinderwagen had moeten doen die dag. Maar buiten dat lag de doek altijd maar zielig in een hoekje.

De kinderwagen bleek voor mij toch praktischer. Even gauw naar de supermarkt aan het einde van de straat, deed ik al snel alleen nog met de kinderwagen. Zo hoefde ik de boodschappen niet te tillen, maar kon ik deze onderin de kinderwagen leggen, of in het boodschappennetje stoppen. Een middagje winkelen was ook veel idealer met een kinderwagen. Want zo kon ik tenminste ook nog een pashokje induiken om geen miskopen te doen.

De zomer brak aan en ik heb het al snel warm. Ik ben gewoon warmbloedig en Luuk heeft dat precies hetzelfde. Ik nam Luuk mee naar een verjaardag en besloot hem in de draagdoek te doen. Het was nog maar net 20 graden en Luuk en ik zaten allebei ontzettend te zweten. Ik weet zeker dat we het allebei veel meer naar ons zin gehad zouden hebben als ik Luuk gewoon in de kinderwagen mee had genomen en hem gewoon op schoot had gehouden.

Al snel begon Luuk zich in alle hevigheid van me af te zetten als ik hem weer in de draagdoek deed. Hij wilde lekker om zich heen kijken en dat ging niet als ik hem op mijn buik geknoopt had. Rugknopen was nog een optie, maar na een aantal keer proberen hadden we daar ook al geen plezier meer in. Het voelde niet fijn, het zweet brak me uit en uiteindelijk besloot ik te gaan wandelen met Luuk in de kinderwagen. In de kinderwagen kletste Luuk op zijn manier de oren van het hoofd. Hij had het naar zijn zin en daardoor genoot ik ook van de wandeling.

De draagdoek ligt inmiddels al een aantal maanden keurig opgevouwen op de kast. Soms kijk ik ernaar en twijfel ik. Zal ik? Maar nee. Luuk is inmiddels al bijna 10 kilo zwaar en mijn rug is het niet gewend om hem op zo’n manier te dragen. Even gauw de kinderwagen pakken vind ik op dit moment veel praktischer dan te knopen met die ellenlange stukken stof.

En Luuk komt niets tekort hoor. Ik weet heel goed wanneer hij honger heeft, en we knuffelen heel wat af samen. Ik ben veranderd in een kinderwagenmoeder en ik vind het nog heerlijk ook! Misschien verandert het nog als er ooit nog eens een tweede mag komen.

Wat heeft jouw voorkeur? Een drager/draagdoek of een kinderwagen?
]]>

4 January 2015
Luuk is 9 maanden

De laatste 3 maanden van Luuk’s eerste levensjaar zijn aangebroken. Luuk is 9 maanden oud. 2015 is nu echt in zicht en dat betekend dat we zo langzaam aan eens moeten gaan nadenken over hoe we Luuk’s verjaardag gaan vieren. Een dag waar ik eigenlijk nog helemaal niet aan wil denken. Maar de dagen gaan zo snel voorbij, dat ik me ook realiseer dat de komende maanden vast ook heel snel voorbij zullen gaan. Maar goed. Eerst is het tijd voor de 9 maanden update. Natuurlijk nam ik weer een video op samen met Luuk om alle hoogte en dieptepunten te vertellen aan jullie. Luuk heeft zelf ondertussen ook de grootste verhalen.

Ontwikkelingen

Lengte en gewicht

Vorige maand mochten we naar het consultatiebureau en Luuk was weer lekker gegroeid. Hij was toen 71 centimeter en woog 8765 gram. Hij volgt nog steeds keurig de gemiddelde lijn. Ze waren onder de indruk van alles wat hij al kan. Want volgens het consultatiebureau zou hij nu ongeveer pas moeten beginnen met zelfstandig zitten en daarna voorzichtig aan te kruipen. Luuk deed gelijk even voor dat hij beide puntjes al heel goed kan.

Kruipen

Vorige maand schreef ik nog dat Luuk een klein beetje kroop. Maar dat hij nog niet heel snel vooruit kwam. Dat is inmiddels helemaal anders. Luuk kruipt het hele huis door als een speer. Vooral achter de poes aan. Dat vind hij prachtig! En poes Zoey trouwens ook, die daagt hem uit. We horen in elk geval vrijwel de hele dag Luuk’s handjes over het laminaat glijden en hem met een grote lach overal tussen- en onderdoor kruipen.

Staan

Luuk staat ook regelmatig. Vorige week waren we bij KidZcity en daar besloot hij los van mij te gaan staan bij een speelblok. Voorheen durfde hij het alleen aan als hij mijn broek vasthield. Maar hij maakte zich letterlijk los van mij en besloot een stukje verderop te gaan staan. Zo leuk om te zien. Hij begon er ook zo trots bij te lachen. Hij trekt zich nu op aan de bank, aan de tafel, aan het traphekje bij de keuken en zelfs aan de deurpost. In zijn bed is hij nog niet gaan staan met zijn slaapzak aan, maar dat gaat vast niet lang meer duren.

Kletsen

Kletsen doet Luuk de hele dag. Dit kun je ook goed horen in de video. We merken dat hij heel aandachtig kan luisteren als wij aan het woord zijn en doet dan klanken na. Je ziet ook regelmatig zijn mond bewegen, maar dan komt het geluid nog niet. Zo leuk! Hij heeft al eens (per ongeluk) papa en mama gezegd. Maar dit zal hij vast nog niet bewust gedaan hebben. Het is wel gezellig dat geklets de hele dag. Maar we merken ook dat we langzaam aan moeten oppassen met wat we zeggen. Ik vloek nog wel eens, of flap er een ander – niet netjes – woord uit haha.

Maten

Luiers

Nog steeds draagt Luuk maat 4 in luiers. Wel wil ik komende maand een maat 5 pak halen om te kijken of die al goed zitten. Want de maat 4 luiers gaan wel steeds strakker zitten.

Kleding

Qua kleding draagt Luuk maat 74. Heel soms past hij een klein vallende maat 80. Dan slaan we de mouwen 1 keer om. Maar dit is vooral met Primark kleding het geval. We merken wel dat hij nog lekker aan het groeien is. Dus dat is een goed teken!

Eten & Drinken

Eigenlijk is er met eten en drinken niets veranderd ten opzichte van vorige maand. Luuk krijgt iedere dag 3 flessen. Waarvan 2 papflessen en een normale fles. Eet tussen de middag een boterham. En eet een keer fruit en een keer groente met aardappels of pasta/ rijst. Hij eet alles wat we hem voorschotelen.

Tijdens het koken geef ik hem regelmatig een ingrediënt om me te spelen en het te proeven. Zoals bijvoorbeeld een reepje paprika. Meestal vindt hij dat niet heel erg lekker. Maar het gaat erom dat hij het proeft en de structuur leert kennen. Dus zo gaan we dat ook ’s avonds steeds vaker proberen door de aardappels, groente en soms een stukje vlees apart aan hem te geven. Eigenlijk dus een beetje rapley, maar dan op onze eigen manier.

Tandjes

Ja hoor! Meneer heeft 2 tandjes! Aan het begin van de negende maand brak de eerste door. En een week later was de tweede ook door. Inmiddels is hij alweer een paar nachtjes aan het spoken en overdag slecht aan het slapen, dus we vermoeden dat er weer een tandje onderweg is. Maar we zullen zien of dat inderdaad zo is. Straks zijn we weer 4 maanden aan het wachten tot het echt zover is haha.

Maandfoto

]]>

23 December 2014
Mijn winter bucketlist
Net als in de herfst heb ik nu met de winter ook weer allerlei plannen. Mijn herfst bucketlist heb ik niet helemaal af kunnen strepen. Hopelijk gaat dat met mijn winter bucketlist wel lukken!
- Eerste kerst vieren met Luuk
- Een foto van Luuk voor de kerstboom maken
- Een kerstfoto van ons als gezin maken
- Het oude jaar feestelijk afsluiten en het nieuwe jaar feestelijk beginnen
- Gastkindjes vinden voor mijn gastouderopvang
- Geld besparen (hoe? Dat zie je begin januari!!)
- Luuk’s eerste verjaardag voorbereiden
- Naar de winteravond in de dierentuin
- Alle foto’s van Luuk op de computer ordenen
- Alle video’s van Luuk op de computer ordenen en er een lange video van maken
- Zwemmen met Luuk
- Mijn auto verkopen
En misschien bedenk ik me de komende drie maanden nog wel veel meer leuke dingen om te doen.

Wat zijn jouw plannen deze winter?
]]>
20 December 2014
1 jaar officieel partners

Op 9 december 2013 stapten Joost en ik in het ‘geregistreerd partnerschapsbootje’. Ik werd mevrouw S. en de vrouw van. Vandaag zijn we dus 1 jaar officieel partners. Wat een feest!

5 jaar geleden leerden we elkaar kennen, op een Halloween feest in de kroeg. De vonk sloeg direct over en vrijwel direct waren we elke dag samen. Een aantal maanden later woonden we samen en nog iets later verhuisden we naar ons huidige appartement. Kinderen en trouwen kwamen wel eens ter sprake, maar in eerste instantie niet concreet. Toen we vorig jaar weloverwogen en gepland (voor zo ver dat kan) in verwachting waren, begon er toch wat te kriebelen. We wilden alles zo goed mogelijk vastleggen voor onze Luuk. En ik wilde ook wel dezelfde achternaam als mijn mannen dragen. Trouwen wilden we niet, dat doe je immers met een mooie jurk en een flink feest ’s avonds. Daar hadden we op dat moment de financiële middelen niet voor. Dus kozen we voor geregistreerd partnerschap. Samen met 2 getuigen gingen we naar het gemeentehuis een jaar geleden. Waar alles toch ineens erg officieel bleek te gaan. We moesten ‘ja’ tegen elkaar zeggen en mochten de ringen bij elkaar om doen.

Het is onvoorstelbaar hoe ons leven is veranderd in een jaar tijd. Van vriend en vriendin veranderden we in man en vrouw. En een paar maanden later werden we ook nog eens papa en mama. Maar onze liefde voor elkaar is zeker niet veranderd. Ik vind het fantastisch om te zien hoe Joost de vaderrol op zich neemt. Ik krijg kriebels in mijn buik als ik Luuk zie stralen zodra Joost thuis komt van zijn werk. En buiten dat alles ben ik ook nog steeds iedere dag blij als Joost uit zijn werk thuis komt. Nog steeds kunnen we urenlang met elkaar praten over zinvolle en zinloze dingen in het leven. We lachen samen, huilen samen, praten samen, leven samen.

Ik ben nog steeds iedere dag blij dat Joost in mijn leven is gekomen 5 jaar geleden. Ik ben blij dat hij de vader van mijn zoon is. En bovenal dat hij me accepteert zoals ik ben. Zo hoort het immers ook te gaan in een goede relatie.

Op naar het volgende jaar als man en vrouw.
]]>

9 December 2014
37,2 weken in en uit mijn buik

37,2 weken. Zo lang heeft Luuk in mijn buik gezeten. En vandaag is hij precies 37,2 weken oud. Hij is dus 37,2 weken in en uit mijn buik. Wat een bijzondere dag! En ook al had ik een verschrikkelijke zwangerschap. Ik was maar wat blij dat ik Luuk tot deze termijn binnen heb kunnen houden. Want wat was het spannend de weken daarvoor. Ik had net wel, of net niet een zwangerschapsvergiftiging. De waardes hingen er steeds tegenaan en zorgden voor veel klachten en onrust. Niet alleen bij mij, maar ook bij mijn omgeving.

En dit is de allerlaatste buikfoto. Ik had op dat moment net een telefoontje gekregen van de gynaecoloog, dat ik met mijn vluchttas naar het ziekenhuis mocht komen voor opname. De volgende ochtend zou ik ingeleid gaan worden. Dus namen we nog even de tijd die enorme toeter vast te leggen. Een bijzondere foto. Maar aan de andere kant zie ik de vermoeidheid in mijn gezicht, de enorme vochtophopingen in mijn armen en ik kan me nog helemaal voor me halen hoe ik me voelde op dat moment; doodziek en overal pijn.

En zo voel ik me dus alweer een week of 37 niet meer. Het is waar. Bevallen betekent genezen van een zwangerschapsvergiftiging. Ik voelde me zoveel beter na de bevalling. Uiteraard had ik wat pijn down-under, maar dat was zo goed te verdragen vergeleken met de weken, of zelfs maanden van pijn en onrust daarvoor. Eindelijk was onze gezonde knul geboren.

Het is onvoorstelbaar. Inmiddels kruipt hij, hij “kletst” de oren van ons kop de hele dag en hij is (meestal) de vrolijkheid zelve. Hij sjeest het hele huis door op handen en knieën en begint breeduit te grijnzen als je oogcontact maakt terwijl hij zit te spelen.

Hij verandert van een hulpeloze baby naar een kleine dreumes die alles het liefst zelluf wil doen. Hij groeit goed, ontwikkelt goed (zelfs wat te snel volgens het consultatiebureau), eet goed, drinkt goed. Elke dag is weer een feestje met onze kleine man. 37,2 weken geleden veranderde ons leven. Waar we voorheen alleen rekening hielden met elkaar, hebben we nu vooral rekening te houden met Luuk. Het is van te voren niet voor te stellen hoe zo’n klein mensje je leven op zijn kop zet.

Je neemt je tijdens de zwangerschap van alles voor. Ik ook. En inmiddels heb ik de meeste voorgenomen puntjes al helemaal omgegooid of her en der wat aangepast. Luuk is redelijk leidend wat dat betreft. Hij heeft zo jong al zo’n eigen karakter, dat je nu al merkt dat de opvoeding op hem aangepast moet worden. En dat is helemaal prima en waarschijnlijk ook gewoon zoals het hoort.

37,2 weken alweer. Of pas. We zijn zo op elkaar ingespeeld. Dat het net is of het nooit anders is geweest. Op naar de volgende 37,2 weken!
]]>

8 December 2014
Luuk is 8 maanden

We vieren weer een mini feestje. Luuk is 8 maanden oud en daarom is het tijd voor een nieuwe update en een maandfoto. Wat heeft Luuk de afgelopen maand veel geleerd. De maand stond in het teken van ‘eerste keren’ en een niet zo leuk sprongetje. In dit artikel vertel ik jullie alles over de ontwikkelingen en andere bijzonderheden van afgelopen maand.

Klik hier als je de video niet kunt bekijken.
Klik hier om je op mijn kanaal te abonneren.

Ontwikkelingen

Zelfstandig zitten

Een week of 3 geleden trof ik Luuk zittend aan in bed. Ik schrok me rot. Heb gelijk Joost geinstrueerd het bedje omlaag te zetten. Daarna bleef hij het doen. Meneer heeft de smaak te pakken! Inmiddels is hij er zo goed in dat hij continue van plek wisselt. Hij gaat ergens zitten, wil het toch vanaf de andere kant bekijken, dus gaat op handen en knieën zitten en draait zich ondertussen om aan de andere kant opnieuw te gaan zitten. Dit houdt hij zo een uur vol. Heerlijk om te zien!

En doordat hij helemaal zelf kan zitten, zijn we voor het eerst gaan fietsen. Luuk vindt het heerlijk en heeft de grootste “verhalen” onderweg.

Praten/kletsen

Luuk krijgt steeds meer praatjes en verschillende klanken. Als wij tegen hem praten kijkt hij heel geconcentreerd naar hoe wij onze mond bewegen en hij doet het vervolgens na. Zo leuk om te zien. Natuurlijk probeer ik hem ‘mama’ te leren zeggen. De mondbeweging maakt hij al, nu het geluid nog!

In de video kun je ook goed zien dat Luuk met zijn vuist in zijn mond gaat om zo geluidjes te maken. Dit doet hij bijna de hele dag. Vooral als we muziek op zetten. Net of hij mee wil zingen. Erg gezellig!

Kruipen

Luuk kruipt! Bij een kruipende baby maak je eigenlijk de voorstelling dat ze vliegensvlug op handen en knietjes de vloer over schuiven. Maar Luuk doet het natuurlijk nog langzamer. Hij komt heel makkelijk bij zijn speelgoed en voor je het weet is hij aan de andere kant van de kamer. Hij heeft alleen nog niet door dat hij ook achter me aan kan komen als ik bijvoorbeeld even naar de keuken loop.

Nog even en het is echt gedaan met de rust. Hij heeft al door hoe hij kastjes open en dicht krijgt. Dus de kastbeveiligers liggen klaar om bevestigd te worden.

Maten

Luuk’s lengte en gewicht is nog onbekend. Komende dinsdag zijn we weer welkom bij het consultatiebureau om o.a. te meten en wegen. Ik ben ontzettend benieuwd naar hoe hij is gegroeid de afgelopen 2 maanden.

Hij draagt net als vorige maand nog luiers maat 4. En daar zal hij voorlopig nog wel even inzitten. We gaan dus maar even flink luiers inslaan nu ze in de aanbieding zijn bij de Kruidvat.

Maatje 68 in kleding is inmiddels uit zijn kast gehaald. Het is allemaal te klein. Hij is dus definitief over naar maatje 74. Sommige kledingstukken lubberen nog een beetje om hem heen. Maar Luuk is dan ook een slanke baby. Op de een of andere manier is de kleding zo gemaakt dat het beter om spekbaby’s heen valt. Bij Luuk zit het dus wat losser. Maar ach. Liever dat, dan dat het te strak zit en veel te lang is.

Zijn haar is ook flink aan het groeien. Het wordt een stuk voller en we moeten het na een slaapje kammen om het er fatsoenlijk uit te laten zien. Nog even en het raakt in de klit haha!

Eten & Drinken

Luuk eet en drinkt alles wat we hem voorschotelen. Er is voor zover we weten niets wat hij niet lust.

Zijn schema is ongeveer als volgt;

7:00u Fles 210 met 7 scheppen opvolgmelk en 3 scheppen fijne granen pap
10:00u Fruithapje
12:30u Boterhammetje
13:00u Fles 210 met 7 scheppen opvolgmelk
17:30u Groentehap
18:00u Fles 210 met 7 scheppen pyjamapapje

Nu Luuk 8 maanden is kan hij wat grover gaan eten. En aangezien wij niet zo heel veel bijzonder dingen met kruiden eten die Luuk niet mag. Gaan we proberen hem zo veel mogelijk met de pot mee te laten eten. Lijkt me wel zo makkelijk.

Het wordt wel even wennen met eten. Luuk is namelijk erg ongeduldig wat eten betreft. Hij wil een hap en wil direct de volgende hap erachteraan. Zelf tussendoor een hapje nemen is niet de bedoeling vindt onze kleine handenbinder.

Komende week op het consultatiebureau ga ik maar eens overleggen wat we aan dat snelle eten kunnen doen. Hij is wel tevreden, maar doet na het eten net of hij nog veel meer wil. Dus ik ga het maar eens hebben over de hoeveelheden ook. Kijken of hij meer mag, of dat we hem rustiger kunnen laten eten. Ik ben ergens bang om hem teveel te geven en dat hij dan overgewicht ga krijgen. Maar goed, dat zal vast zo’n vaart niet lopen.

Tandjes

Inmiddels roep ik al 4 maanden dat ik denk dat Luuk’s tandje er ieder moment aan komt. Had hij vorige maand ook nog eens knalrode kapotte billen en voelden we weer een puntje, is er nog steeds geen tandje te ontdekken. Ik heb dus maar besloten verder geen voorspellingen meer te doen wat tandjes betreft. Ze komen vast vanzelf. Vroeg of laat.

Het moederschap

Wauw, wat zijn de afgelopen weken intensief geweest. We hadden te kampen met een vervelend sprongetje. Luuk werd vroeg wakker, werd tussendoor steeds wakker. En daarnaast is hij overdag veel gefrustreerd omdat hij zoveel wil, maar het nog niet lukt. Nu kan hij zitten en kruipen. Maar dat is niet genoeg. Nu wil hij staan. En ik weet zeker dat wanneer hij staat, hij steeds gefrustreerd is omdat hij wil lopen.

Aan de ene kant hoop ik dat die volgende stappen nog even duren. Aan de andere kant kijk ik er ook naar uit als dat gefrustreerde gedrag voorbij is. Want dit is pittig. Erg pittig. Ik moet Luuk de hele dag entertainen. Werken mag hoor, terwijl hij naast me op zijn kleed zit te spelen. Maar ik moet wel elke minuut even oogcontact maken om hem tevreden te houden.

Luuk begint ook een beetje eenkennig te worden, waardoor hij Joost soms wegduwt als hij verdrietig is. Dat is niet leuk voor Joost natuurlijk. Dus we proberen op de dagen dat Joost thuis is, veel papa momentjes in te calculeren. Dan kan ik af en toe ook even ademhalen. Ben ik wel aan toe.

Maar bovenal is het nog steeds elke dag genieten. Ik kan steeds meer contact met Luuk maken. Ik krijg ook het idee dat hij steeds meer gaat begrijpen. Ik vertel hem ook alles wat ik doe. Als ik even wegloop naar de keuken om drinken te pakken, vertel ik dat ik zo terug ben en dat ik even drinken pak. Ga ik hem bijna de fles geven, dan bereid ik hem daar alvast op voor door het hem te vertellen. Dat lijkt te werken, want hij reageert er goed op. Wordt er rustiger van lijkt het. En beantwoord mijn verhaaltjes vaak met een hele brede grijns.

En als je om half 6 ’s morgens je bed uit gehuild wordt en vervolgens geen oog meer dicht kan doen. Maakt zo’n brede lach eigenlijk stiekem heel veel goed. Bovenal is het moederschap dus nog steeds ontzettend genieten. We vinden langzaam steeds beter onze eigen weg en onze eigen ideeën en dat is voor ons alle drie erg fijn.

Maandfoto

Na deze foto nog maar 4 maandfoto’s te gaan en we hebben het eerste jaar compleet. Ik ga zo langzaam aan eens bedenken wat ik met alle maandfoto’s wil gaan doen. Het lijkt me erg leuk om ze op de een of andere manier op zijn verjaardag te laten zien. Hebben jullie nog ideeën?
]]>

22 November 2014
Sinterklaas Mommy Tag

Sinterklaas is weer in het land! Wat vind ik deze tijd toch leuk en gezellig. Bij Blogmama zag ik deze leuke Sinterklaas Mommy Tag. En het leek me leuk om deze in te vullen. Ook al vieren we het dit jaar niet echt helemaal zoals anders. We doen er ook niet helemaal niets aan!

1. Ga je met de kids naar een intocht?

Ja we gaan komende zaterdag met Luuk naar een Sinterklaas intocht. Ik ben heel benieuwd of Luuk al die mensen om zich heen leuk gaat vinden, maar we zullen zien. De woensdag daarna hebben we nog een Sinterklaasfeest op het werk van Joost. En afgelopen zaterdag keken we de landelijke intocht natuurlijk op de televisie.

2. Schoen zetten, hoe vaak?

Ja ik vind het wel geinig en zal het nu dus 1 keer doen. Wanneer Luuk wat ouder is houden we het bij maximaal 3 keer in de hele Sinterklaas periode denk ik. Vind ik meer dan genoeg!

3. Zelf pepernoten bakken?

Dat heb ik nog nooit gedaan, maar is volgens mij niet zo moeilijk. Dus ik ga het eens proberen.

4. Wat staat er op het verlanglijstje van je kind?

Luuk is natuurlijk nog te jong voor een verlanglijstje. Wel hebben we houten blokken gevraagd. Die waren al besteld hoorde ik van Sinterklaas haha. En hij heeft een skipak gekregen voor op de fiets. Verder hebben we niet echt wensen voor Luuk. Over 4 maanden is hij jarig en tegen die tijd moeten we al genoeg bedenken natuurlijk!

5. Versier jij je huis met Sinterklaas versiering?

Ja, ik ben echt zo’n sucker voor versiering in huis, dus ook Sinterklaas versiering. Wat ik heb hangen laat ik jullie komende week zien!

6. Je favoriete sinterklaaslekkernij

Pepernoten en chocoladeletters. Maar niet teveel. Eigenlijk ben ik niet zo’n enorme snoepkont, dus ik eet er niet zoveel van, maar heb het wel in huis in deze tijd van het jaar.

7. Welke chocoladeletters koop je?

2x de J, 1x de L (die papa en mama zelf op eten) en als die letters er niet zijn, dan maar de S van Sinterklaas of de P van Piet. En wij houden eigenlijk alleen van melkchocolade.

8. Sinterklaasfeestje; zelf organiseren of bezoeken?

Ik was bezig met het organiseren van een Sinterklaasfeestje bij ons thuis, maar vanwege omstandigheden moeten we dat verzetten richting Kerst of nog later. Het zelf organiseren gaat wel mijn voorkeur naar uit. Meestal bemoei ik me er dus ook mee als we het ergens anders vieren. Tenzij het een Sinterklaasfeest is van het werk van Joost, dan bemoei ik me natuurlijk nergens mee haha.

9. Welk sinterklaasliedje wordt bij jou thuis het meest gezongen?

Sinterklaas kapoentje. Omdat we daar de tekst helemaal van kennen.

10. Schrijf je Sinterklaas gedichten?

Ja, ik vind het helemaal niet moeilijk om te dichten, dus ik vind het ook leuk om te doen. Dit jaar zouden we geen gedichten doen, maar deze Sinterklaas heeft wel wat gedichten in haar hoofd zitten. Nu maar even kijken of ik het uit kan werken.

11. Sinterklaas doet zijn inkopen het hele jaar door, vlak voor of tijdens Sinterklaas?

Het hele jaar door. En dan het liefst nog in januari of februari. Winkels moeten dan toch van hun voorraad af. En in de kringloopwinkel wordt ook veel gedumpt om ruimte te maken voor de nieuwe cadeaus.

12. Samen met de kids een Sinterklaas knutselwerkje maken?

Ja, leuk! Ook al kan Luuk het nu nog niet. Vanaf volgend jaar bedenk ik wel wat om samen te doen. En als ik als gastouder aan het werk ben kan ik ook lekker los met andermans kinderen wat knutselen betreft. Daar kijk ik echt naar uit.

13. Vind je cadeautjes inpakken leuk?

Ja, ik vind het leuk om het niet zo standaard in te pakken. Niet alleen maar een papiertje er omheen en klaar, maar ook lintjes, touw, stickers of tape erbij gebruiken.

14. Met wie vier je pakjesavond?

Dit jaar maar met zijn drietjes denk ik. Dus we vieren het waarschijnlijk niet echt. Wel was het de bedoeling om het samen met mijn moeder, stiefvader en stiefzusjes te vieren. Helaas loopt dat nu even anders. Maar volgend jaar de herkansing!

15. Waar kan Sinterklaas de leukste schoencadeautjes shoppen?

Bij de kringloopwinkel, Kruidvat, Blokker, Bart Smit, Ikea. Waar niet?

16. Kijk je samen met je gezin Sinterklaas op televisie?

Ja wij volgen het Sinterklaasjournaal trouw. Er lijkt een geluidje in te zitten wat Luuk leuk vindt, want ook hij kijkt heel geïnteresseerd de hele aflevering uit. En dat terwijl hij normaal nauwelijks aandacht schenkt aan de televisie.

17. Wat is de leukste herinnering aan Sinterklaas?

Poeh, wat een lastige vraag. Ik denk die ene keer dat ik Zwarte Piet was op mijn werk en onze Sinterklaas een vervelend kind terecht wees. Heel stiekem, zodat de kleintjes niets konden horen. Oh wat hebben we gelachen achteraf.

18. Het Sinterklaasfeest moet een traditie blijven?

Dat is aan een ieder zelf. Wij zullen het in elk geval blijven vieren de komende jaren.

19. Wat vind je leuker. Sinterklaas of Kerstmis?

Ik vind het allebei erg leuk. Nu komen we met Luuk natuurlijk ook weer aan het vieren van Sinterklaas toe. En dat vind ik leuk. Maar Kerstmis vind ik ook erg leuk en gezellig. Met lekker eten, leuke spelletjes spelen, samen zijn met de familie. En natuurlijk de aanloop naar de Kerst met Serious Request.

20. Ben je blij als het 6 december is?

Jawel, dat is voor mij de dag dat het eind van het jaar echt in zicht is en we vooral nog moeten doen wat we wilden doen dit jaar. En natuurlijk gaan we de kerstboom dan opzetten. Het opzetten vind ik nooit zo leuk. Maar als alles eenmaal staat en een plekje heeft vind ik het wel gezellig.
]]>

17 November 2014
Fietsen met je baby

Fietsen heb ik altijd veel gedaan. Ik was 24 toen ik mijn rijbewijs haalde en voor die tijd was ik altijd aan het fietsen. Toen ik 12 kilometer verderop een baan vond op mijn 18e, kwam ik erachter dat het openbaar vervoer die kant op te wensen overliet. Dus stapte ik op de fiets. Dag in dag uit. Na een paar weken lubberde mijn broeken om mijn benen heen. Ik viel af, zonder iets aan mijn voeding te veranderen. Dat motiveerde lekker!

Fietsen heb ik dus altijd graag gedaan. Weekboodschappen doen, deed ik op de fiets. Met 2 volle boodschappentassen aan mijn stuur, mijn fietstassen vol en een rugzak vol boodschappen reed ik naar huis. Met veel gezucht en gesteun van Joost. Want hij begreep niet dat ik zoveel spullen kon meenemen op de fiets, zonder te vallen. Tijdens de zwangerschap moest ik het fietsen opgeven. Maar dat gaf niet. Ik had immers mijn auto en mijn scooter. Ik kwam overal waar ik wilde komen en mijn fiets stond stof te happen in de schuur.

De laatste tijd miste ik het. Ik keek ontzettend uit naar het moment dat Luuk zelfstandig kon zitten. Want dan mocht hij mee op de fiets! Fietsen met je baby leek me zo ontzettend leuk! Ik ben van plan een goede moederfiets te kopen. Maar tot die tijd heb ik een fietsstoeltje (via Marktplaats) op mijn huidige fiets gedaan. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Luuk ging mee op de fiets. Naar de Gamma. 3,5 kilometer in totaal heen en terug. Prima te doen. Ik moest wel even wennen aan het fietsen met een baby aan mijn stuur. Maar Luuk vond het prachtig.

En wat was het prachtig weer afgelopen weekend. Zondag besloten we dus onverwachts bij mijn vader op visite te gaan. In totaal 14 kilometer fietsen. Misschien wat ver voor Luuk. Maar hij bleef kletsen en lachen op de fiets. Dus fietsten we door. Na wat spelen en lachen en een slaapje over te hebben geslagen fietsten we ook weer met een lachende Luuk terug naar huis aan het eind van de middag. We hebben de smaak te pakken! Ik had wel een houten kont, maar nam mezelf voor om te proberen iedere dag een stuk te fietsen.

Gisteren gingen we ook weer fietsen. Ik heb mijn scooter verkocht en we moesten nog even het papierwerk in orde brengen, dus besloot ik op de fiets naar het dorp te gaan en gelijk wat boodschappen te doen. En als we dan toch al halverwege zijn, is het wel zo leuk om ook oma even met een bezoekje te verrassen.

We gingen op pad. Klaar om weer ruim 15 kilometer te fietsen. Luuk vond het weer leuk. Maar merkte ook dat hij meer kan bewegen als hij in het fietsstoeltje zit. Dat was voor mij wel even wennen. De heenweg ging super. Tot we bijna bij mijn moeder waren. Ik voelde mijn achterband zacht worden en besloot de laatste 500 meter te lopen met de fiets aan mijn hand. Mijn band bleek lek.

Gelukkig vond de buurman van mijn moeder het niet erg om mijn band even gauw te plakken. Na een uurtje of twee besloot ik dus weer terug naar huis te fietsen met Luuk. Hij had weer een slaapje overgeslagen en was helemaal niet meer in zijn hum. Dus begon de eerste kilometer flink te huilen en te jengelen. Maar ineens viel hij in slaap.

Hij zakte steeds dieper in slaap en lag uiteindelijk met zijn hoofd op mijn arm. Ik vond het wel prima. We waren halverwege en ik verbaasde me over het feit dat het fietsen me zo makkelijk af ging. Terwijl ik ruim een jaar niet had gefietst. Blijkbaar verleer je ook het langere afstand fietsen niet. We reden ons dorp in en ik voelde weer mijn achterband zacht worden. Ik stapte af en zag dat mijn band al vrijwel gelijk leeg was. De laatste 1,5 kilometer kon ik dus lopen. Weer met mijn fiets aan de hand. En deze keer ook nog een slapende baby op mijn arm.

Het zag er absoluut niet comfortabel uit, maar ik wilde hem ook niet wakker maken. Met spierpijn in mijn arm kwam ik thuis aan. Nadat ik veel onbeschofte mensen tegenkwam op straat. Allemaal hadden ze commentaar over het feit dat Luuk zat te slapen in zijn fietsstoeltje en ik niet aan het fietsen was, maar liep. In plaats van dat ze me hulp aanboden hadden ze commentaar. Je begrijpt dat ik na het commentaar van meneer nummer 3 niet aardig meer kon reageren.

Wat een dag hebben we achter de rug. Maar we zijn wel lekker aan het fietsen. Het is echt genieten geblazen. Waar ik het eerst altijd al leuk vond om alleen te fietsen. Is het nu nog veel gezelliger om samen te fietsen. Om te kijken naar de dingen die Luuk vol interesse bekijkt. Om te luisteren naar de geluidjes die hij uitkraait vanuit zijn stoeltje. Om te zien hoe hij steeds beter durft te bewegen. En het feit dat hij in slaap valt op de fiets, zegt ook eigenlijk dat hij zich ook prima kan ontspannen op de fiets. Ook niet onbelangrijk!

Weer een mijlpaal achter de rug. Het gaat hard met de kleine man. Ik ben benieuwd waar de volgende ‘eerste keer’ mee te maken zal hebben. Ik gok met Sinterklaas. Tenzij hij voor die tijd ineens begint te staan ofzo. Het is nog spannend welke ‘eerste keer’ er eerder is. Hij is hard op weg naar allebei! Wordt vervolgd…

12 November 2014