mamakletst.nl

Category: mama-en-kind

  • De leukste spelletjes en activiteiten met je peuter.nl

    Samen spelen met je peuter kan ontzettend leuk zijn. Maar we doen het tegenwoordig veel te weinig. Onlangs schreef ik op mijn blog www.mamamell.nl over het fanatieke tabletgebruik van onze tweejarige dochter en het voorkomen van schadelijke gevolgen voor de oogjes. (Klik hier om die blog te lezen.) Na wat research werd me duidelijk dat drie tot vier uur naar een schermpje kijken, gecompenseerd dient te worden met twee uur buiten spelen. Maar als je het risico op bijziendheid bij je kind zoveel mogelijk wilt beperken, kan je natuurlijk veel beter alternatieven aanbieden voor die tablet! En wat is er nu leuker dan een beetje quality time met je peuter? We zetten 5 leuke suggesties om samen te spelen met je peuter voor je op een rij.

    Raamtekening maken

    Heb je een schuifpui of andere raampartij op werkhoogte van je kind? Dan is die uitermate geschikt om samen met je kind aan de slag te gaan. Er zijn verschillende raamstiften verkrijgbaar speciaal voor kinderen. De Funtastics Window Fun Markers hebben mooie kleuren, zijn makkelijk afwasbaar van het raam met alleen wat water en goed uitwasbaar uit kleding. Gegarandeerd uren tekenplezier voor jou en je kind. Je koopt de stiften hier. Het leuke van deze stiften is dat ze je als ouder ook veel plezier bezorgen. Is je kind jarig? Maak dan bijvoorbeeld een mooie tekst en tekening op het raam, zodat iedereen weet wie het feestvarken is.

    Samen spelen met je peuter kan ontzettend leuk zijn, maar we doen het veel te weinig. We hebben geen tijd of geen zin. Maar wist je dat samen met je peuter spelen helemaal niet ingewikkeld hoeft te zijn? Wij zetten 5 manieren om samen te spelen met je peuter op een rij.

    Mega bellen blazen

    Wat is er nu leuker dan super grote bellen blazen?  Met alleen een beetje water en afwasmiddel zal je niet verder komen dan de standaard kleine belletjes. Ook leuk, maar met een eenvoudige toevoeging, blaas je de bellen reuze groot! Bij de drogist koop je voor €3,- een flesje glycerine. Voeg dit toe aan je sopje, voor de grootste bellen.

    Het recept voor een goed sopje

      • 1 deel groene Dreft (geen afwasmiddel met citroen)
      • 8 delen warm water
      • 4 theelepels glycerine

    Van twee stokken, een touw van 2 meter en een zwaar ringetjes kan je een zogeheten bellenstok maken, om grote bellen te maken. Maar deze zijn ook hier te koop.

    Lees ook: 60x leuke zomeractiviteiten met kinderen

    Samen spelen met je peuter kan ontzettend leuk zijn, maar we doen het veel te weinig. We hebben geen tijd of geen zin. Maar wist je dat samen met je peuter spelen helemaal niet ingewikkeld hoeft te zijn? Wij zetten 5 manieren om samen te spelen met je peuter op een rij.

    Een meters-lange tekening maken

    Heb je een restje behang? Tape de strook behang vast op de vloer en leg stiften, potloden, krijt, verf, glitterlijm, stickers etcetera klaar. Gegarandeerd uren teken plezier want het papier houdt maar niet op. Je kan er als ouder ook op gaan liggen en je laten omtrekken door je kind, of andersom! Of teken een lange straat, met huisjes, bomen, rotondes en stoplichten, waar je later met de autootjes overheen kan racen.

    Samen spelen met je peuter kan ontzettend leuk zijn, maar we doen het veel te weinig. We hebben geen tijd of geen zin. Maar wist je dat samen met je peuter spelen helemaal niet ingewikkeld hoeft te zijn? Wij zetten 5 manieren om samen te spelen met je peuter op een rij.

    Met ballonnen spelen

    Ballonnen hebben vrolijke kleurtjes en zijn licht van gewicht en hierdoor uitermate geschikt om samen met je peuter mee te spelen. Er mee voetballen richt in huis geen schade aan en door het lichte gewicht kan je kindje gemakkelijk leren gooien en vangen. Probeer de ballon samen in de lucht te houden zonder dat ‘ie de grond raakt. Of ga samen aan tafel zitten, met de ballon in het midden en probeer ‘m naar elkaar toe te blazen.

    Samen spelen met je peuter kan ontzettend leuk zijn, maar we doen het veel te weinig. We hebben geen tijd of geen zin. Maar wist je dat samen met je peuter spelen helemaal niet ingewikkeld hoeft te zijn? Wij zetten 5 manieren om samen te spelen met je peuter op een rij.

    Betrek je kind bij het huishouden

    Het huishouden, door velen gezien als een noodzakelijk kwaad. Maar door het samen met je kind te doen, kan het ook gewoon een gezellige activiteit worden. Overvraag je peuter niet. Kijk goed naar wat jouw kind zou kunnen op zijn of haar leeftijd. Voorbeelden van wat een peuter samen met papa of mama zou kunnen doen zijn:

    • Twee dezelfde sokken bij elkaar zoeken. Ben je de was aan het opvouwen, leg de sokken dan op een hoopje en laat jouw kind de paartjes bij elkaar leggen.
    • Was in huis verzamelen en in de wasmand doen.
    • Speelgoed opruimen.
    • Afstoffen met een doek.
    • Helpen tafel dekken en afruimen.

    En behalve dat het gezellig kan zijn om samen klusjes te doen, draagt het ook nog eens bij aan een gezonde ontwikkeling van je kind. Zo breng je je kind al op jonge leeftijd verantwoordelijkheid bij. Hierdoor ontwikkelt je kind zelfvertrouwen en zelfstandigheid.

    Samen spelen met je peuter kan ontzettend leuk zijn, maar we doen het veel te weinig. We hebben geen tijd of geen zin. Maar wist je dat samen met je peuter spelen helemaal niet ingewikkeld hoeft te zijn? Wij zetten 5 manieren om samen te spelen met je peuter op een rij.

  • Het verlies van mijn moeder (deel 2)

    Mama mag naar huis. Normaal is dat iets waar je blij om bent. In ons geval, komt ze naar huis om daar misschien wel te sterven. Zelf is ze nog erg strijdbaar, gelukkig. Ik bewonder dat, hoe strijdbaar mensen worden als ze ernstig ziek zijn. Voordat ze weg kan, moet ze eerst nog veel medicijnen ophalen beneden in de apotheek. Ik merk dan goed hoe ziek ze is. Ze zit in een transport rolstoel, maar houdt dit eigenlijk nog geen half uurtje vol, omdat alles haar pijn doet. Na een uurtje is ze klaar om naar huis te gaan. Mijn stiefvader haalt ons op uit het ziekenhuis.

    Lees ook: Het verlies van mijn moeder – Deel 1

    Naar huis

    Voordat mijn moeder thuis kwam, moesten we natuurlijk van alles regelen voor haar thuiskomt. Naar boven lopen om te slapen gaat niet meer en staand douchen ook niet. Bij thuiskomst stond er een bed in de woonkamer en een douchestoel in de badkamer. Ze wilde het nog even niet hebben over een po stoel. Dat is voor later, zegt ze. Die avond eten we met zijn allen en genieten we even van het samenzijn.

    Bestralingen

    Ik ga ondertussen weer ‘weer’ gewoon aan het werk. We gaan richting de kerstdagen en ik werk in de zorg, dus ook dan wordt er gewoon gewerkt. De dagen voor kerst krijgt mijn moeder bestralingen rond haar ruggenmerg, om te voorkomen dat ze verlamd raakt. Ze merkt wel dat ze minder pijn heeft in haar rug door de bestralingen, dat is fijn! Mijn stiefvader heeft ondertussen ook contact opgenomen het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis voor een second opinion. Zij willen zeker nog eens naar mijn moeder haar dossier kijken en komen er zo snel mogelijk op terug.

    Vocht

    De dag voor kerst laat mijn moeder wat vocht uit haar buik halen. Haar buik wordt helemaal dik door het vocht en ze heeft er last van als ze zit. Ze wil toch een beetje comfortabel de kerstdagen door. Bij thuiskomst is ze extreem vermoeid. Ik bel nog even het met ziekenhuis of dit normaal, maar zij geven aan dat dat er wel bij hoort. Ze heeft veel vocht, mineralen en zouten verloren. Als het langer aan houdt, moet ik wel terug bellen.

    Ze wil naar het hospice

    Eerste kerstdag moet ik werken en die avond ga ik naar mijn schoonouders om kerst te ‘vieren’. Ik ben uiteraard alles behalve blij, maar ik vind het prettig om mijn gedachten te verzetten. Mijn lieve collega’s slepen me er gelukkig ook doorheen. Ik zit niet lekker bij mijn schoonouders, ik maak me zorg omdat mijn moeder al bijna de hele dag slaapt. Mijn stiefvader weet ook niet zo goed wat hij ermee moet. Ik besluit naar mijn moeder te gaan en daar de nacht te blijven slapen. Aangekomen bij mijn moeder, zie ik dat ze erg moe is. Ze wilt niet meer eten of drinken en wilt ook haar medicatie niet meer innemen. Ik vertel haar dat ik blijf slapen om haar te helpen ‘s nachts. Ze antwoordt wat verrast, maar vindt het goed. Die avond zegt ze nog graag naar het Hospice te willen, ze is te moe in nog te vechten. Ik weet even niet wat ik moet zeggen en stort buiten in elkaar van verdriet.

    Afscheid nemen

    Het is weekend, dus mama kan nog even niet opgenomen worden in het Hospice. Er moet sowieso eerst plek zijn. In het weekend komt de dienstdoende arts, om wat zaken door te nemen en om mijn moeder wat morfine te geven. Ze heeft veel pijn. De arts uit haar zorgt en denkt dat mijn moeder de rit naar het Hospice al niet aan kan. Ik zie ook dat mijn moeder steeds meer achteruit gaat dat weekend. Familie komt ook veel langs om mijn moeder nog te zien en te kunnen knuffelen. Heel spraakzaam is ze niet meer. Ook zijn mijn broertje en stiefzusjes de hele tijd aanwezig. Erg fijn! In de nachten roept ze me regelmatig.  Inmiddels is er ook een po stoel, omdat ze geen stap meer kan zetten. Mijn stiefvader helpt in de nacht om haar naar het toilet te brengen, alleen red ik het niet meer. Ook kunnen we zo allebei een beetje slapen.

    Morfine

    Het is maandag 28 december en er is helaas nog geen plek in het Hospice. Met de huisarts overleggen we hoe we het qua pijnmedicafie zien, omdat mijn moeder nu regelmatig een injectie met morfine krijgt. We spreken af om een morfine pompje te laten inbrengen. Ze krijgt dan een infuus met constante afgifte van morfine. Mijn moeder is amper nog aanspreekbaar, dus kan hierin niet zelf haar keuze maken. Rond 18:00 komt het technisch thuisteam om het infuus in te brengen. Ze helpt me nog even met mijn moeder te verzorgen. Ik merk mijn moeder na twee uurtjes erg onrustig wordt. Ze roept ons en beweegt constant haar benen. We mochten als het nodig was, een extra keer op de pomp drukken, zodat ze wat extra morfine krijgt. Dit lijkt iets te helpen.

    De laatste adem

    Rond 22:45 ben ik aan het roken buiten (nu gestopt, maar op dat moment wel 2 pakjes per dag denk ik). Mijn stiefvader komt snel naar buiten gerend; ‘Tamaar, je moeder doet vreemd. Kom snel kijken.’ Ik loop naar binnen en zie dat mijn moeder moeite doet om adem te halen. Ik herken dit van mijn werk in de zorg en weet dat dit haar laatste momenten zijn. We pakken allebei haar hand en zeggen; ‘Ga maar, het is goed zo, we houden van je!’. Na nog twee keer adem te hebben gehaald, overlijdt ze in ons bijzijn. Bol van de spanning ren ik naar boven om mijn broertje en stiefzusjes te halen. Even later staan we met zijn allen aan het bed. Ik sta verslagen aan het bed en sta meteen in de regel stand. Ik bel Damiën en mijn familie. Ze komen allemaal afscheid nemen.

    Ondertussen is de uitvaartverzorging gebeld en de arts heeft mijn moeder geschouwd. Officieel dood heet dat dan.. vreselijk! Wanneer de uitvaartverzorging haar mee wilt nemen, ga ik naar buiten, even tot mezelf komen en beseffen wat er allemaal gebeurt. Om 1:30 ‘s nachts wordt ze weggereden om verzorgd te worden. En wij staan daar, verslagen, wanhopig van verdriet. Dag, lieve mam…

     

    ]]>

  • Tips om de beste basisschool voor je kind te kiezen

    Het loslaten van je kind is vreselijk moeilijk. En om al op hele jonge leeftijd te moeten beslissen naar welke school je je kroost laat gaan is misschien wel net zo moeilijk. Want hoe kies je de juiste basisschool voor je kind? Kijk je alleen naar de scores van de school of zijn er ook andere belangrijke zaken waar je op kunt letten bij het uitkiezen van een school? Ik heb onze afwegingen voor je onder elkaar gezet. Hopelijk helpt het bij het uitkiezen van de juiste basisschool.  

    Verzamel informatie over de school

    Je kunt voordat je gaat rondbellen om kennismakingen in te plannen al veel informatie online vinden. Bekijk bijvoorbeeld eens de website van de school. Wat kun je er allemaal vinden? Past alles wat er staat bij jullie denkwijze of totaal niet? Deze eerste indruk is misschien wel de belangrijkste. Vaak kun je hier ook informatie vinden over de klassen, de schooltijden en wat er van ouders verlangd wordt. Natuurlijk probeert een school zichzelf wel te verkopen. Dus het kan ook zeker geen kwaad om de website van de Onderwijsinspectie te bekijken om het inspectierapport van de school te bekijken. Je kunt daar ook verschillende scholen met elkaar vergelijken.

    Het schooltype

    Past een bepaalde school bij je geloofsovertuiging? Is er een speciaal soort onderwijs waar je graag voor zou willen gaan? Er is veel keuze in schooltypes. Wanneer je een school kiest op geloofsovertuiging, kun je kiezen uit een:

    • Christelijke school
    • Katholieke school
    • Islamitische school
    • Joodse school
    • Hindoeïstische school of een openbare school.

    Maar er zijn ook verschillende onderwijssoorten te vinden op scholen. Denk hierbij aan:

    • Montessori
    • Jenaplan
    • Dalton
    • Vrije School
    • Freinet
    • Nuts

    En je kunt kiezen uit een openbare school, die staat open voor alle soorten geloofsovertuigingen. Sommige openbare scholen werken wel volgens een pedagogisch concept. Maar een openbare school mag nooit iemand weren vanwege een bepaalde geloofsovertuiging.

    Daarbij kan het ook voorkomen dat er scholen zijn met een bepaalde geloofsovertuiging die er ook een bepaald onderwijssoort op na houden. Denk hierbij aan een Christelijke Montessorischool.

    De afstand tussen huis en school

    Het is misschien niet het belangrijkste, maar toch vind ik het persoonlijk meetellen bij de schoolkeuze; de afstand tussen huis en school. De eerste jaren zal je je kinderen toch nog naar school brengen. Maar buiten dat het misschien in de toekomst handig kan zijn als je kinderen ook alleen van en naar school kunnen fietsen, is het vaak ook zo dat er meerdere kinderen uit de buurt op dezelfde school zitten. En het is ook wel prettig als de route naar school niet te lastig te fietsen is.

    Schoolpopulatie

    Wie worden de vriendjes van je kind? Echt kiezen kun je de vrienden van je kinderen niet, maar er zijn wel verschillen te ontdekken op scholen. Vaak helpt het om hierbij toch vooral naar de onderwijsvorm te kijken, past dat goed bij jullie eigen opvoeding? Dan is de kans groot dat je de kinderen op deze school ook graag als de vriendjes van je kind zou zien. Ook kan het helpen als je al kinderen kent op school. Bijvoorbeeld omdat het buurtgenootjes zijn of omdat je ze kent van de kinderopvang.

    Het gebouw en het schoolplein

    Dit kun je deels al zien als je voorbij het schoolgebouw loopt. Hoe ziet het gebouw eruit? Hangen er knutselwerkjes voor de ramen? Nodigt het schoolplein uit om te spelen? En bij een kennismaking in de school kun je kijken hoe de indeling is. Is het rommelig maar overzichtelijk? Is het schoon en is er aan de sfeer te merken of het een strenge school is of niet? Het eerste gevoel als je de school binnenstapt is erg belangrijk. Zijn er ook extra ruimtes rondom de school? Zoals bijvoorbeeld een schooltuin en spelen de kleuters en de bovenbouw apart van elkaar op het schoolplein?

    Schooltijden

    Steeds meer scholen stappen over naar een continuerooster, waardoor de schooldagen eerder ophouden, maar iedereen tussen de middag op school blijft. Dit spreekt niet alle ouders aan, dus is het belangrijk om dit goed in kaart te brengen. Kun je je kinderen tussen de middag ophalen van school en zo niet, wat kost de overblijf als er geen continuerooster is? Sommige scholen kiezen voor een extern bedrijf om de overblijf te regelen en zijn hierdoor erg duur, terwijl andere scholen het aan de school of zelfs de ouders over laat. Dit kan veel schelen in de kosten. En bij een continuerooster kan het een nadeel zijn dat de buitenschoolse opvang duurder is.

    Lees ook: Back to school – Inhoud van Luuk’s schooltas

    Hoe kies je de juiste basisschool voor je kind? Waar moet je op letten bij het uitkiezen van een school en wat is belangrijk? Zo kies je de juiste basisschool!

    Leerkrachten

    Hoe komen de leerkrachten op je over? Zijn ze betrokken? Luisteren de leerlingen naar ze en komen ze (indien mogelijk) de hand schudden? De sfeer in de klas is bepalend voor het opnemen van de lesstof, dus dit is erg belangrijk. Al moet je wel altijd onthouden dat leerkrachten wegens ziekte of een andere baan natuurlijk ook zomaar kunnen wegvallen en er een ander voor in de plaats komt. Ook helpen de leerkrachten de leerlingen te begeleiden. Hoe zit dit met bijzondere gevallen? Wat als je kind gepest wordt, te weinig uitdaging heeft of juist niet goed kan meekomen met de lesstof. Is er tijd en ruimte om hiermee om te gaan en op welke manier gebeurt dit?

    Beoordeling van de leerlingen

    Leerlingen worden op steeds meer verschillende manieren beoordeeld. Hoe gaat dat op de school waar je kennismaakt? Krijgen de kinderen een rapport? Krijgen ze cijfers? Moeten ze huiswerk maken of wordt het schoolwerk voornamelijk op school gedaan? Daarnaast is het ook goed om te weten dat er scholen zijn waar nog zo min mogelijk digitaal gewerkt wordt en er zijn scholen waar bijna alleen nog maar digitaal gewerkt wordt, met tablets en digiborden. En afhankelijk van de onderwijsvorm zullen er ook toetsen gemaakt worden in de loop der schooljaren. Het is goed om van te voren te weten hoe de school naar keuze hierin staat en tot op welke hoogte zij voldoen aan deze eisen.

    De ouderbijdrage

    Dit zou niet perse doorslaggevend moeten zijn, maar ik kan me voorstellen dat het bepaalde knopen kan doorhakken. De ouderbijdrage voor scholen is zeer verschillend in prijzen. Bij de ene school is een vrijwillige ouderbijdrage, toch niet geheel vrijwillig, terwijl dit bij de andere school wel zo is. Ook verschilt het erg per school wat er bij de ouderbijdrage inbegrepen is. En of er dus nog kosten bij kunnen komen voor bijvoorbeeld een schoolreisje. Er zijn scholen die kinderen van bepaalde activiteiten kunnen uitsluiten als de ouderbijdrage niet betaald is. Het is goed om je hier van te voren in te verdiepen.

    De rol van ouders

    Ook de rol van jou als ouder kan per school erg verschillen. Er zijn steeds meer scholen die erg bouwen op de ouders. Door een actieve ouderraad te hebben, maar een school kan ook veel inzet vragen voor bijvoorbeeld de schoolbibliotheek, verschillende activiteiten en feestdagen. Wanneer je hier echt geen tijd voor hebt, kun je hier maar beter rekening mee houden met het uitkiezen van een school. Veelal zijn scholen die veel aan ouderparticipatie doen, goedkoper in de ouderbijdrage dan scholen die minder om ouderparticipatie geven.

    Lees ook: Hoofdluis voorkomen en bestrijden

    De wachtlijst van een school

    Je kind aanmelden op een basisschool kan vaak vanaf 3 jaar ongeveer. Maar in sommige dorpen en steden moet je er al veel eerder bij zijn om van een plekje verzekerd te zijn. Informeer dus naar de wachtlijst van een school. Is die er nog niet en is er gegarandeerd plek bij inschrijving? Of komt je kind bij inschrijving op een wachtlijst te staan? Bij de laatste is het wel verstandig om je kind op meerdere scholen in te schrijven. En wanneer je kind geplaatst is, is het wel zo netjes om vervuiling van verdere wachtlijsten tegen te gaan en je kind uit te schrijven bij de andere scholen.

    Wanneer hebben wij voor een school gekozen?

    Over twee maanden is het zo ver voor ons. Luuk wordt vier jaar en zal vanaf dan naar de basisschool gaan. Het uitkiezen van een basisschool was iets waar we best moeite mee hadden. Hoewel we al rond Luuk’s tweede verjaardag een basisschool dachten uitgekozen te hebben, besloten we afgelopen jaar toch nog andere scholen te bezoeken en te kijken of een ander soort onderwijs toch niet beter bij hem past. Dat bleek zo te zijn, waardoor we vrijwel op het laatste moment nog een plekje voor beide kinderen bemachtigden op een school die voor ons heel erg goed voelt. Het aftellen is voor ons begonnen, nog maar heel even en Luuk gaat de eerste dagen wennen op zijn nieuwe school. Maar omdat de school zo goed voelt voor ons allemaal, kijken we er vooral naar uit in plaats van dat we er tegenop zien. Al blijft het natuurlijk moeilijk om je kind verder los te moeten laten.

    Hoe kies je de juiste basisschool voor je kind? Waar moet je op letten bij het uitkiezen van een school en wat is belangrijk? Zo kies je de juiste basisschool!

    Waar heb jij opgelet bij het kiezen van de basisschool voor je kind? Mis je nog aandachtspunten?

  • The Unsuccessful Adulting Tag

    Ben je volwassen als je een bepaalde leeftijd bereikt? Of ben je pas volwassen als je zelf kinderen krijgt? Sommige mensen worden denk ik nooit volwassen. Hoe dat voor mij is, vertel ik je door middel van The unsuccessful adulting tag. Ik zag ‘m bij Gera voorbij komen en zij zag ‘m op haar beurt bij Ik Ben Iris Niet. 

    1. Wat is het meest onvolwassen eten dat je de afgelopen week hebt gegeten?

    Haha nou, het meest onvolwassen eten is toch wel het gepureerde eten na de operatie. Maar verder eet ik al een behoorlijke tijd behoorlijk netjes. Koken zonder pakjes en zakjes, voldoende groente en fruit, veel eiwitten en aan slechte dingen doe ik niet meer. Voor ik het traject van de maagverkleining in ging, ging er nog wel eens een zak chips doorheen hoor. Ik ben niet altijd zo braaf geweest.

    2. Hoe vaak ga je vóór 22:00 uur naar bed?

    Zelden. Mijn werk vindt vooral in de avonden plaats. Al wordt dat gelukkig steeds minder, nu de kinderen twee keer per week naar het kinderdagverblijf gaan. Maar ik ga eigenlijk nooit voor 22:00 uur naar bed. Dat vind ik zonde van mijn tijd.

    3. Wat is het laatste kinderprogramma dat je hebt gekeken?

    Dat is vast Peppa Pig geweest. Als er een kinderprogramma aan staat op tv, probeer ik me er zoveel mogelijk voor af te sluiten. Ik heb er helemaal niks mee.

    4. Wat is het laatste dat je bent vergeten?

    Ehm tja, dat weet ik niet meer 😉 Nee, sinds mijn zwangerschappen heb ik een geheugen als een vergiet. Ik vergeet werkelijk alles als ik het niet opschrijf. Het laatste is dus vast iets geweest wat ik mee moest nemen naar het kinderdagverblijf of dat ik iemand nog zou bellen. Heel vervelend, maar ik doe er niet zoveel aan, tenzij ik het opschrijf. Daar probeer ik dus zoveel mogelijk aan te denken, maar ook het opschrijven vergeet ik nog wel eens.

    5. Ben je wel eens in je pyjama naar buiten geweest?

    Ja hoor. Al heb ik niet echt een pyjama, maar ik ben zeker in de periodes dat Sjef ’s nachts nog naar buiten moest, wel even gauw in een kloffie gesprongen om naar buiten te gaan. Jas eroverheen en niemand die het ziet. Sowieso maar weinig mensen die ik tegenkom als ik ’s nachts de straat op ga.

    6. Wat is je meest ranzige gewoonte?

    Nogal onsmakelijk, maar na een maagverkleining heb je enorm veel last van gas en je bent dus continue scheten en boeren aan het laten. Dat is momenteel wel het meest ranzige denk ik haha.

    7. Hoeveel enkele sokken heb je in je kast/la liggen?

    Veel te veel. En elke keer neem ik me voor om alles wat “over” is, weg te gooien als alle was is weggewerkt. Maar ehm, die bodem van de wasmand komt maar niet tevoorschijn in ons gezin van 4.

    8. Welke lelijke emoji gebruik je wel eens?

    Ik gebruik niet zo heel veel emoji’s eigenlijk. Ik ben meer fan van Gifjes op Facebook, Whatsapp en Twitter.

    9. Wat is je meest nerderige eigenschap?

    Dat ik zonder problemen een website bouw met WordPress. Dat is natuurlijk ook deels mijn werk, maar ik draai mijn hand er niet voor om, om wat in codes te zitten wroeten om aanpassingen te doen. Behoorlijk nerderig.

    10. Wanneer is voor het laatst het eten dat je kookte mislukt? Wat was het?

    Oh ja dat gebeurt me nog wel eens. Een soep die niet lekker is, een zelf verzonnen recept wat nergens naar smaakt. Ik verzin dus nog maar weinig maaltijden zelf. Vlees laten aanbranden ben ik overigens ook goed in. Ik ben gewoon niet zo goed in koken en ben dan ook blij dat Joost dat 9 van de 10 keer gewoon doet.

    11. Welke tic komt bij je naar boven als je je ongemakkelijk voelt?

    Als ik me ongemakkelijk voel, kijk ik iemand niet aan. Ik weet niet echt of dat een tic is, maar dan probeer ik gewoon zoveel mogelijk naar andere dingen te kijken.

    12. Wat was de laatste rekening die je “verstopte”?

    Een rekening verstoppen. Tja, er waren tijden waarin dat wel eens gebeurde. Maar dat is echt al heel lang geleden. Jaren geleden. Gelukkig. Want dat betekent alleen maar dat we niet in de geldshit zitten 😉 Niet dat je met een rekening verstoppen iets oplost, maar de mens doet rare dingen als het even niet zo goed gaat.

    Welke lelijke emoji’s gebruik jij meestal?

    Afbeelding bovenaan komt van Shutterstock.

    ]]>

  • Het verlies van mijn moeder – Deel 1

    Door Tamara – Het verlies van mijn lieve moeder en tevens beste vriendin is nu bijna 2 jaar geleden. Na een zeer kort ziekbed is zij overleden in ons bijzijn. Ik heb het sterke gevoel dat ik het verhaal kwijt moet. En dit ga ik dan ook doen.

    Vergrote lever

    Het is 11 november 2015 en mijn moeder heeft weer een afspraak bij de huisarts. Ze heeft ongelooflijk veel pijn met alles wat ze doet. Ze kan amper lopen, kan zichzelf niet meer aankleden en vergaat van de pijn. Mijn moeder was bekend met de ziekte van Crohn en Bechterew reuma. Pijnklachten had ze dus altijd wel, maar dit keer werd het heftiger. Ook was mijn moeder niet zo’n pieper, ze ging vaak pas na een lange tijd van pijn naar de dokter. Maar goed, die 11 november ging ze dus toch maar even heen voor controle. De huisarts voelde een vergrote lever en stuurde haar door naar de eerste hulp. Zou er dan toch mee aan de hand zijn?

    Bloedpropje

    Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, werden er allerlei onderzoeken, scans en echo’s gedaan. Aangezien niet alles in 1x duidelijk is, moest ze sowieso een nachtje blijven slapen. Altijd weer spannend die onderzoeken! De volgende dag kwam de dokter melden dat zij een bloedpropje hadden gezien in een grote ader richting de lever. Dit zou dus de reden kunnen zijn van de pijn! Mijn moeder kreeg medicijnen mee en mocht weer naar huis. Ze zou snel verbetering moeten voelen als het propje was opgelost!

    Slecht nieuws

    Eigenlijk ging het helemaal niet veel beter met mijn moeder, het ging alleen maar slechter. Uiteindelijk werd ze 8 december weer opgenomen. Er volgden heel veel onderzoeken, scans en biopten. Na een paar dagen hadden ze een gesprek met de arts en zouden ze mij bellen over de uitslag. Ik was aan het werk en vond het vreemd dat ik geen antwoord kreeg van mijn moeder of stiefvader. Rond 18:00 kwam mijn collega mijn halen: mijn stiefvader stond beneden. De moed zakte in mijn schoenen en onderweg naar beneden ging ik al van het ergste uit. Daar stond mijn stiefvader, ik zag het verdriet in zijn ogen. Hij zei: ga maar even zitten, ik moet je wat vertellen: ‘De arts heeft gezegd dat je moeder kanker heeft, en ze weten niet of ze haar nog kunnen helpen’. De enige wat ik kon was huilen en hopen dat het een nachtmerrie was.

    Ga alsjeblieft niet dood…

    Nadat ik een beetje rustig was geworden, zei mijn stiefvader dat mijn broertje en Damiën buiten stonden te wachten. Of ik mee kon naar het ziekenhuis? Mijn lieve collega kwam inmiddels aanlopen en zei dat ik uiteraard naar het ziekenhuis kon gaan. De weg naar het ziekenhuis toe heb ik alleen maar gehuild. Aangekomen in het ziekenhuis probeerde ik mezelf bij elkaar te rapen en sterk bij mijn moeder te zijn. Ze lag op bed achter allemaal gordijnen. Er was allemaal bezoek van andere mensen en daar lag ze dan achter een gordijn. Zodra ik mijn moeder zag, moest ik alweer huilen. Ik heb haar gesmeekt of ze alsjeblieft niet dood gaat. Hoe moet ik verder zonder haar? Daar wilde ze zelf nog niet aan denken en ze zou gaan vechten! Typisch mijn mams…

    Geen behandelingen mogelijk

    Op 15 december zouden we eind van de dag een gesprek hebben met de arts. Over de eventuele behandelingen. Ik was de hele dag al zenuwachtig en wachtte die dag in spanning bij mijn moeder af. Om 16:00 was het zover. Twee artsen gingen ons voor in de familiekamer en we kregen wat te drinken. De arts viel eigenlijk meteen met de deur in huis: ‘Mevrouw, na lang overleg met vele ziekenhuizen, moeten we tot de conclusie komen dat er helaas geen behandelingen mogelijk zijn’. De kanker was al te ver gevorderd. Mijn moeder hoorde het aan en bleef koel. Ze zei weinig en zat als verdoofd. Toen de artsen weggingen, stortte ze in. Het enige wat ik nog weet is dat ze zei: ‘Ik kan toch niet zomaar dood gaan?’. Hartverscheurend!

    Familie bij elkaar

    Diezelfde avond besloot mijn moeder dat ze naar huis wilde de volgende dag. Ze wilde absoluut niet in het ziekenhuis sterven. Ik ben die avond naar huis gegaan en heb al mijn familie bijeen gebeld. Een half uur later was iedereen bij mij thuis. Bij de voordeur stortte ik in, in de armen van mijn oma. Ik was even te lang sterk geweest, ik kon niet stoppen met huilen. Mijn familie wist meteen hoe laat het was.. Mijn oom en stiefvader zijn die avond weer naar mijn moeder gegaan en hebben nog even met haar gepraat. De volgende dag zou ik mijn lieve mams ophalen!

    Wordt vervolgd..

    ]]>

  • Naam bedenken voor je baby.nl

    Een naam voor je baby bedenken is zo makkelijk nog niet. Als klein meisje verzon ik allemaal namen voor mijn toekomstige dochter. Alleen voor een meisje, want een zoon zou ik niet krijgen. Naarmate ik ouder werd, wist ik dat ik ook gerust een zoon kon krijgen. Dus schreef ik in een boekje namen op die ik mooi vond. Ik had wel altijd meer namen voor een meisje, want dat was op de één of andere manier makkelijker.

    In maart/april van vorig jaar kwam ik erachter dat ik zwanger was. En dus begon de zoektocht naar een geschikte naam. Aangezien ik nog heel lang moest wachten op een geslachtsecho, besloten we om een naam te bedenken voor een meisje en een jongen. Het lijstje die ik al een tijdje bij hield, werd erbij gepakt.

    Voor een jongen had ik deze namen op mijn lijstje: Jonah, Levi, Jaxx en Liam. En voor een meisje had ik de volgende namen op mijn lijstje: Skye, Jolie, Bobby en Romée. Mijn vriend, Damiën, vond de namen Levi en Jaxx wel leuk, maar Jaxx was favoriet. Bij de meisjes kwamen we er niet uit.

    De naam Jaxx hadden we samen gevonden in een serie. De stoere motorbende serie ‘Sons of Anarchy‘ gaat met name over de motorrijder Jaxxon. Hij wordt altijd Jaxx genoemd. Zo hoorden wij deze naam tijdens een avondje series kijken. Echt allebei zeiden we; leuke naam! Ondanks dat dat al vijf jaar geleden was, was de naam toch blijven hangen. We dachten er voor een jongen dus uit te zijn, tot we de naam bij mensen in onze omgeving hoorden. De naam is dan opeens toch minder bijzonder.

    Een meisjesnaam was lastiger, want Damiën vond geen één naam op mijn lijstje leuk. Mijn favoriet was de naam Jolie. Op vakantie keken we de film ‘Walk the line’, toen we eindelijk een geschikte meisjesnaam vonden: June! Damiën zei eigenlijk als eerst dat hij het een leuke naam vond en na een tijdje vond ik het toch ook wel een heel erg leuke naam.

    Uiteindelijk was ik zwanger van een jongetje! We hebben tot week 32 nog getwijfeld over de naam, omdat Jaxx toch opeens minder uniek was. Uiteindelijk besloten we om toch voor de naam Jaxx te gaan. We hadden deze naam al zolang in ons hoofd, dat geen één naam ook maar leuk klonk naast Jaxx. Ik heb nog even geprobeerd om Jonah als tweede naam erdoor te krijgen, maar daar trapte Damiën helaas niet in! Wie weet bij ooit een tweede kindje?

    Hoe zijn jullie op de naam van jullie kindje gekomen?

    Babyvoetjes afbeelding komt van Shutterstock.

     

     

  • Een jongensmama?.nl

    Door Mama van Dijk – Ben ik een jongensmama? Ik hoorde het getik van jongensklompjes al in mijn gedachten over de straat dichterbij komen. Zag ook het stoere koppie van die mini versie van mijn grote liefde al in gedachten op de bank zitten. Ik droomde over stoere spijkerbroekjes met bretels, auto’s en gevouwen vliegtuigjes die me langs de oren zouden vliegen. Drie jaar later reflecteer ik die gedachten, lachend. Het werden roze prinsessenhakken en schattige krullen, gillende meisjes, tutu-achtige rokjes, gelakte nagels en een lading poppen…

    Het lag diep geworteld in het binnenste van mij. De liefde van mijn leven kwam ik tegen op mijn vijftiende. Misschien had juist dát er alles mee te maken dat ik de gevoelens die ik had al snel de vrije loop liet. Ik wilde jong mama worden, die droom kwam uit. Op mijn 23e, na ruim anderhalf jaar getrouwd te zijn, mag ik voor het eerst zwanger zijn. Al snel zie ik mezelf als jongensmama terwijl ik niet kan uitleggen waarom dat gevoel zo sterk was.

    “Wilt u het opschrijven?” vragen we de echoscopiste vriendelijk wanneer zij ons vraagt of we het geslacht willen weten. We verlaten de ruimte met nog meer kriebels dan voor we hem waren binnen gestapt. Onze blikken kruisen elkaar wanneer we ons richten op die grote envelop. Wanneer gaan we kijken? vraagt manlief nuchter. Later.. toch? vraag ik vertwijfeld.

    Nog diezelfde dag kruipen we samen op de bank, een stilte valt over het oh- zo nieuwsgierige moment. Ik had hem romantischer voorgesteld maar we konden geen seconde langer wachten. Ok, vooruit dan. Maak jij hem open? vraag ik manlief. Ineens overvalt de gedachte me, de gedachte dat alle winkelmanden die ik bij de leukste webwinkels steeds maar vulde (en weer leeghaalde) met die stoerste babyitems zomaar ineens niet nodig konden zijn. Waarom ging mijn oog altijd naar de jongensafdeling in plaats van die van de meisjes? Het is manlief die als eerste het kaartje uit de envelop tot zich door laat dringen. Ik zie het al! roept hij verbaasd, een twinkeling in zijn ogen verraad dat hij zichtbaar gelukkig is! Ik gris het kaartje bijna uit zijn handen als ik met grote letters lees; Meisje.

    Het blijft zo’n 5 seconden stil, wanneer ik met handen voor mijn mond het kaartje aan staar.  Een meisje. Tranen vullen mijn ogen, een warme omhelzing volgt. Lieverd, een meisje! roep ik verwonderd, blij!

    Niet veel later vul ik diezelfde winkelmand, met roze dekens en een fantastische glimlach. Nu, drie jaar later reflecteer ik mijn gedachten lachend, terwijl twee prachtige dochters met donkere krulletjes, lieve jurkjes en schattige haarbandjes elkaar als wilde jongens achteraan stieren. Mijn leven kleurde roze maar boven alles goud want wat ben ik ongelooflijk dankbaar mama te mogen zijn.

    Lees meer van mijn blogs op Mama van Dijk.

    ]]>

  • Goede voornemens voor 2018

    Allereerst de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar! Ik hoop van harte dat 2018 voor jullie allemaal heel veel moois gaat brengen. En ik wil jullie tegelijkertijd bedanken voor de vele bezoekjes het afgelopen jaar. Zonder jullie zou MamaKletst niet zijn wat het nu is, dus bedankt! In een nieuw jaar is het natuurlijk tijd om de balans op te maken. Heb ik de goede voornemens van vorig jaar behaald? En welke goede voornemens voor 2018 heb ik? Een terugblik en een voorzichtige vooruitblik dus vandaag.

    Goede voornemens van 2017, behaald?

    Terugblikken op de goede voornemens van het vorige jaar, doe ik eigenlijk niet altijd. Terwijl het juist zo goed is om daar even bij stil te staan. Welke goede voornemens heb ik behaald en welke voornemens zijn niet behaald en hoe komt dat?

    Meer tijd voor mezelf nemen

    Dit is deels gelukt. Ik ben wat vaker een avondje niet aan het werk geweest. Al is wegvluchten in mijn werk iets wat ik nog te vaak deed het afgelopen jaar. Inmiddels hebben we besloten de kinderen naar het kinderdagverblijf te brengen voor 2 dagen per week en op die manier hoop ik meer op de dag te kunnen werken en ’s avonds en minimaal 1 dag per weekend vrij te nemen. En leuke dingen te doen! Of gewoon even een boek lezen of een film kijken natuurlijk.

    Vaker afspreken met vriendinnen

    Dit is een lastige. Al heb ik lieve vriendin Marije dit jaar wel regelmatig gezien. We wonen helaas niet bij elkaar om de hoek, waardoor het wat lastiger is, maar als het even kan zoeken we elkaar op. En ik heb een stel nieuwe vriendinnen gekregen. Meiden die ik al wel kende via het bloggen, maar waar ik sinds het Bloggers by Nature event afgelopen juni, een onwijs leuke band mee heb gekregen. We zijn zelfs vlak voor mijn operatie nog uiteten geweest. En zien elkaar regelmatig op events, waardoor het helemaal niet als werken aanvoelt, maar juist erg gezellig is. Die houden we er dus in voor komend jaar!

    Een nieuwe telefoon uitkiezen waar ik echt blij van word

    Tja, de iPhone 7 heb ik inmiddels sinds juni en ik ben er nog steeds erg blij mee. Voornemen geslaagd dus!

    De mogelijkheden om te verhuizen uitzoeken

    Dit hebben we gedaan. We reageren nog wel eens op huizen, maar vallen met onze inkomsten volledig tussen wal en ’t schip. We verdienen teveel voor de meeste sociale huurwoningen, te weinig voor vrije sector woningen en ik draai pas 2 jaar stabiel met mijn bedrijf, onvoldoende dus om een hypotheek mee af te sluiten. Voorlopig wonen we hier dus nog wel even.

    Geld sparen

    Hier zijn we goed mee bezig geweest het afgelopen jaar. Door budget vrij te maken voor bepaalde dingen en iedere maand een vast bedrag opzij te zetten. Hoe we dit doen wil ik later dit jaar nog wel eens verder op in gaan. Maar voornemen is geslaagd!

    Leuke dingen doen met ons gezin en de kinderen apart

    Dit doen we echt nog te weinig, maar dat komt mede door mijn werk, nu de kinderen naar de opvang gaan, kan ik in de weekenden veel minder werken en kunnen we echt tijd maken om leuke dingen met elkaar te doen. Wel neem ik Luuk soms mee naar een event. En we zijn van de zomer ook wel een dagje naar de dierentuin geweest, maar voor komend jaar hoop ik meer leuke dingen met elkaar te kunnen doen.

    Een betere huisvrouw worden

    Dit goede voornemen is totaal mislukt. Ik mis gewoon de juiste genen, geloof ik.

    Afvallen

    Halverwege het jaar durfde ik er niet meer op te hopen dat ik dit jaar al flink zou afvallen. Maar (ik schrijf dit net voor kerst), ik ben inmiddels al 11kg kwijt, met dank aan de maagverkleining. Voor komend jaar wordt dit dus weer een goed voornemen.

    Meer bewust fotograferen

    Dit is ook niet echt gelukt. Ik verdiende ooit mijn geld door te fotograferen, had een fotostudio, deed regelmatig fotoshoots, maar ik heb er gewoon niet heel erg veel plezier meer in. Toen we een weekendje in Parijs waren in september heb ik trouwens wel echt genoten van het fotograferen van de omgeving, dus diep van binnen zit het er gelukkig nog wel.

    Door de medische molen gaan

    Vorig jaar tijdens het schrijven van mijn goede voornemens, wist ik dat die medische molen deels te maken zou hebben met de operatie die ik graag zou willen, een maagverkleining. Ik ben door de medische molen gegaan, vanwege de zwangerschapsvergiftiging die ik inmiddels twee keer gehad heb, werd ik volledig nagekeken. Mijn vaten zijn nagelopen, diverse bloedtesten zijn gedaan en het ziet ernaar uit dat de zwangerschappen geen schade hebben aangericht. Gelukkig! Ook ben ik natuurlijk nagekeken voor de operatie, ik moest o.a. een slaaptest doen, waaruit bleek dat ik slaapapneu heb. Gelukkig zijn de dingen waar ik last van heb, allemaal te verhelpen door (veel) af te vallen. Wat nu de operatie achter de rug is, natuurlijk wel moet lukken.

    Mijn goede voornemens voor 2018

    En dan is het echt tijd voor mijn goede voornemens voor dit nieuwe jaar. Het voelt als een nieuw begin, een schone lei. En wat zal er veel veranderen het komende jaar.

    Onder de 70kg komen in gewicht

    Een doel die zeker haalbaar moet zijn nu na de operatie. De eerste 10 kg zijn er immers al vanaf, nog iets minder dan 30kg te gaan. Minimaal. Het leukste zou zijn als er nog meer vanaf gaat namelijk.

    Betere balans vinden tussen werk en gezin

    Want dat schiet er nog wel eens bij in, soms schieten de werkuurtjes een betje boven de tijd met het gezin uit. En dat is natuurlijk niet de bedoeling!

    Te grote kleding van mezelf de deur uit

    Met afvallen kom je bij het probleem dat kleding te groot wordt. Ik wil dat niet gaan bewaren. Alles moet de deur uit. Behalve dan hooguit 1 shirtje en 1 broek, om dat nog te kunnen vergelijken met mijn uiteindelijke maat. Leuk voor een foto zullen we maar zeggen. Verder wil ik qua kleding niet meer geconfronteerd worden met te grote maten. Waarom zou ik ook? Ik wil het nooit meer passen, dus weg ermee!

    3x op datenight met Joost

    3x is niet heel veel, maar het is meer dan de twee keer van afgelopen jaar. Minimaal 3x dus, want we moeten echt wat vaker even gezellig met elkaar de deur uit.

    Leuke uitjes met het gezin doen

    Wat vaker naar de dierentuin, het nieuwe krijspaleis hier in het dorp bezoeken, naar het Nijntje Museum, misschien zelfs wel een weekendje of een weekje op vakantie? Er is genoeg leuks te doen met twee kleintjes in elk geval.

    Meer tijd voor mezelf nemen

    En daarmee bedoel ik niet met bloggen enzo. Maar gewoon eens even lekker een boek lezen, een film kijken, series kijken en toffe concerten bezoeken.

    Ons beter aan ons budget houden

    Afgelopen jaar bedachten we een budget. Waarmee we maandelijks prima uitkwamen, maar toch kwam de klad er een beetje in vanaf het moment dat ik vaker naar Amsterdam op en neer moest voor ziekenhuisbezoeken en toen de feestdagen eraan kwamen, hadden we helemaal maling aan dat budget. Dat moet anders. Vanaf nu gaan we ons er dus weer veel beter aan houden. Zo kunnen we beter sparen en daar uiteindelijk leuke dingen van doen.

    Beter worden in het huishouden

    Afgelopen jaar is dit voornemen mislukt, maar ik ga gewoon voor de herkansing!

    Wat liever voor mezelf zijn

    Ik ben erg gevoelig voor de mening van anderen als het over mezelf gaat, maar ik ben vooral gevoelig voor de mening van mezelf. Ik ben niet lief voor mezelf, dingen kunnen altijd beter, anders, mooier of gezonder. En het wordt tijd dat ik dit een beetje los ga laten en wat liever voor mezelf ga zijn. En daardoor beter voor mezelf ga zorgen. Vaker een make-uppie op doen, mezelf insmeren met een bodylotion, mijn haar leuk doen, wat vaker naar de kapper etc. Het zijn van die simpele dingen, maar ik doe ze niet genoeg.

    Meer plezier krijgen in koken

    Nu ik een maagverkleining heb gehad is het belangrijk om gezond en gevarieerd te eten. Ik wil dus weer vaker gaan koken, maar heb hier nog maar weinig plezier in. Ik hoop dat ik dit terug kan vinden!

    Dat waren ze dan, mijn goede voornemens voor 2018! Ik ben heel benieuwd of ik deze voornemens goed ga volbrengen, volgend jaar lees je er alles over. Wat is jouw aller belangrijkste goede voornemen voor het komende jaar? 

    ]]>

  • Brief aan mijn 1-jarige Jaxx

    What a year! Jaxx is sinds een paar dagen alweer 1 jaar! En wat voor jaar. Om het jaar voor mezelf goed af te sluiten, schreef ik een brief aan Jaxx.

    Mijn allerliefste,

    Potverdikkeme, wat een jaar. Het zien van een plusje op de zwangerschapstest, was het gelukkigste moment in mijn leven. Na een ontzettende rottijd met het verlies van jouw lieve oma en mijn lieve mama, zorgde jij ervoor dat ik weer iets had om naar uit te kijken. Ik wilde weer leven.

    Na een bewogen zwangerschap met wat kwaaltjes, kwam jij op 2 december om 17:29 op de wereld. Je hebt mama 18 uur bezig gehouden om op deze wereld te komen, maar ik zou het zo nog een keer doen! En wat was je mooi.. je leek precies op de 3D echo die we hadden laten maken. Je lieve neusje, je mooie mondje en je donkere haartjes. Die eerste nacht in het ziekenhuis heb ik alleen maar naar je gekeken.

    De volgende nacht ging helaas wat minder goed. Je huilde constant en wij wisten niet waar je last van had. Nieuwbakken ouders en ze waren vergeten het handboek mee te geven. Helaas kregen we ook niet veel hulp op de afdeling, dus ik bleef maar om voeding vragen. Later bleek dat ik je eigenlijk alleen maar meer pijn deed op deze manier. We hadden geen idee!

    Na 3 dagen in het ziekenhuis te zijn verbleven, vanwege mijn medicatie, mochten we als vers gezinnetje naar huis. Eind van de middag waren we thuis en meteen kwam er allemaal familie langs. Jij huilde voornamelijk en wilde niet van mama haar schoot af. De kraamverzorgster kwam ook meteen langs. Lieve meid, maar eigenlijk nog te jong om mama te kunnen verzorgen. Ik wilde niet eten, rusten of douchen. Ik wilde bij jou blijven, want je huilde. En alleen ik kon je troosten.

    Na 6 weken lang van 18-20 uur per dag huilen, vele doktersbezoeken en veel op google zoeken, was mama op! In overleg met de kinderarts werd je opgenomen als huilbaby. Vreselijke term vind ik dat nog steeds. Baby’s huilen in mijn ogen niet voor niks. Na een provocatie bleek dat je ernstige koemelkallergie had. Vandaar de krampen, het huilen en het eczeem. Eindelijk was daar de oplossing: neocate voeding! Volledig koemelkeiwit vrij.

    Het ging steeds wat beter met je, maar op je rug liggen of slapen bleef moeizaam. Je bleef huilen en was ontroostbaar. Na enkele gesprekken met de kinderarts, dacht zij aan verborgen reflux. Ze schreef medicatie voor en vroeg ons dit in ieder geval 2 weken te proberen. Na een paar dagen merkten we al veel verschil. Je sliep veel beter én langer. Zal het dan toch nog goed komen?

    Zo’n 16 weken na je geboorte, was je eindelijk een tevreden baby. Je sliep beter en je huilde veel minder! Wel was je vaak gefrustreerd, omdat je al zo graag veel wilde. Hierdoor kon je wel al snel tijgeren door de huiskamer en jezelf optrekken aan de box. Je werd met de dag vrolijker!

    Met 7 maanden kroop je het hele huis door en durfde mama overal met je naar toe. Al die maanden was ik bang dat je ergens ontroostbaar zou gaan huilen, maar misschien was dit wel voor niks geweest. Bij playdates vermaakte je je opperbest en ook bij de gastouder en opa/oma kon je goed zelf spelen. Rond 8 maanden trok je je aan alle meubels op en liep je langs alle kasten. Ook het slapen ging overdag beter. Je sliep soms zelfs 2,5 uur achter elkaar. Dit hadden we maanden geleden niet durven dromen.

    Nu ben je bijna 1 jaar en je bent het meest vrolijke mannetje wat ik ken. Ook nu heb je af en toe al wat driftbuien, maar die heb je niet van een vreemde, hé? Je leert snel en bent ontzettend nieuwsgierig. Je kan heerlijk zelf spelen, maar bent ook een ontzettend kroelkont. Wat houden wij toch ontzettend veel van je, je bent niet meer uit ons leven weg te denken. Het jaar is super snel gegaan, dus doe nu maar rustig aan!

    ]]>

  • De Dreumes Tag – Maik 14 maanden

    Voor Luuk vulde ik een aantal keer de dreumes tag in, met 14,5 maand en toen hij net 2 jaar geworden was. En ik nam me bij de laatste keer voor Luuk al voor om dit ook voor Maik te gaan doen. Nu Maik net 14 maanden is, leek het me leuk om het voor de eerste keer in te vullen. Want wat eet hij het liefst, waarmee speelt hij het liefst en wat maakt hem zo geweldig?

    Wat is zijn leeftijd?

    Maik is op dit moment 14 maanden oud. Dat tweede jaar lijkt altijd nog sneller te gaan dan het eerste.

    Wat is zijn favoriete eten?

    Dat is gelijk een lastige vraag. Maik eet eigenlijk alles, ik kan niets bedenken wat hij niet lekker vindt. Maar pasta gaat er toch altijd nog het allerbeste in. Naast brood met pindakaas.

    Het meest favoriete tussendoortje?

    Banaan, dat is echt Maik’s favoriet. Hij vindt een rijstwafel, koekje, soepstengel ofzoiets ook heel lekker, maar een banaan vindt hij echt heerlijk. Al het fruit eigenlijk wel.

    Wat is zijn favoriete drinken?

    Water en melk. Dat komt ook omdat hij nog nooit iets anders dan dat heeft gehad. Hij krijgt ’s morgens en ’s avonds nog een fles melk met wat pap en de rest van de dag drinkt hij alleen maar water.

    Favoriete televisieprogramma?

    Dat is helaas Peppa Pig. Och, wat heb ik een hekel aan dat stomme varken. Maar Maik vindt het geweldig. Gelukkig vindt Luuk het steeds minder leuk worden en staat het nog nauwelijks aan. De Teletubbies vindt Maik trouwens ook leuk. Hij staat altijd te sjansen met de zon (die baby).

    Favoriete boek?

    Maik interesseert zich nog helemaal niet in boeken. Luuk had dat al wel op die leeftijd, dus het is wel grappig om daar verschil in te merken. Maik vindt voorlezen niet veel aan. Hij trekt de boekjes liever uit elkaar en scheurt er bladzijdes uit. Maar daar is mijn hart niet zo tegen bestemd. Ik vind dat zo zonde!

    Favoriete speelgoed?

    DULPO! En dan vooral de DUPLO poppetjes. Daar loopt hij het liefst de hele dag mee rond.

    Favoriete kleur?

    Daar merk ik nog helemaal niks van. Zou volgens mij ook vrij bijzonder zijn met 14 maanden.

    Wat maakt hem verdrietig?

    Als hij zijn zin niet krijgt, is hij erg verdrietig. Met pruillip en al. Ik ben best gevoelig voor zijn gehuil. Dat komt ook omdat hij vrijwel nooit huilt. Zelfs als hij valt, huilt hij niet. Dus als hij huilt, vind ik dat enorm zielig. Gelukkig merk ik inmiddels steeds vaker verschil tussen zijn ik-krijg-mijn-zin-niet-huiltje en zijn huil omdat er echt iets is.

    Hoe noemt hij papa en mama?

    Papa en mama.

    Wat is zijn favoriete knuffel?

    Sjef. Ik betrap hem er nog wel eens op dat hij zijn hoofd tegen Sjef aan legt. Die twee zijn echt dikke vrienden. Verder heeft Maik helemaal geen favoriete knuffel, ook geen speen. Makkelijk kind hoor!

    Een favoriete activiteit?

    Lopen, Maik doet niets liever momenteel. Daarnaast vindt hij het heel leuk om naar muziek te luisteren en daar op te dansen.

    Wanneer slaapt hij?

    Meestal slaapt hij van 19:00 tot 06:00. De ene keer slaapt hij iets later en de andere keer is hij iets vroeger wakker. Veel later is hij in elk geval bijna nooit wakker. Tenzij hij bij opa en oma logeert.

    Wat maakt hem druk?

    Maik is eigenlijk nooit druk. Het is een heel rustig kind. Wel vindt hij het heel erg leuk om met Sjef te spelen. En als ik met hem fiets, kletst hij honderduit. Maar echt druk wordt hij er niet van.

    Wat maakt hem geweldig?

    Zijn lach, zijn gebrabbel, zijn geknuffel. Hoe hij de wereld ontdekt. Ik vind het allemaal prachtig om naar te kijken. En het is gewoon een heerlijk mannetje.

    ]]>