Een begraafplaats of urnenmuur bezoeken doe ik niet zo gauw. Als er dierbaren zijn overleden, dan kan ik daar flink verdrietig over zijn en doe ik er alles aan om aanwezig te zijn bij de uitvaart. Maar daar blijft het over het algemeen dan ook bij. Mijn opa en oma zijn nu 8 en 15 jaar geleden overleden. Zij werden gecremeerd en de familie besloot om het as in een urn in een urnenmuur te bewaren, zodat we allemaal nog eens langs kunnen lopen als we in de buurt zijn. Maar ja, ik ben vrijwel nooit in de buurt, daarom heb ik een andere manier om ze bij me te dragen. Namelijk in een assieraad. Voor een assieraad kun je onder andere terecht bij UitvaartUniq.nl; Assieraden voor een dierbare herinnering.
Samen in een urn
Nadat mijn opa in 2009 plotseling overleed, zou hij samen met mijn oma in 1 mooie urn komen, wat de familie de mogelijkheid gaf om een beetje as van mijn oma eruit te halen en zo iets apart te hebben om eventueel in een assieraad te kunnen verwerken. Daarna werd de urn gesloten en sindsdien zitten ze samen in een urn in de urnenmuur bij het crematorium. Het is best een mooie plek, midden in het bos. En als ik voor een uitvaart daar ben, loop ik ook altijd nog even langs, maar als ik er ben dan vraag ik me toch altijd een beetje af wat ik daar nu eigenlijk aan het doen ben.
Een tattoo met as of een assieraad
Met het as dat uit de urn is gehaald konden we iets laten maken. In eerste instantie wilde ik graag een beetje as in een tattoo verwerken. Maar ja, ik was nog geen 21 en had nog helemaal geen tattoo’s. Dat idee wilde ik dus nog heel even parkeren. Maar ik besloot wel voor een assieraad te gaan. Een mooie zilveren kleine hanger in de vorm van een hart. Een kleine en subtiele ketting. Ik heb de ketting de eerste periode nog wel gedragen, maar toen ik met kinderen ging werken, besloot ik de ketting af te doen. Ik was veel te bang het kwijt te raken.
Nu ik meerdere tattoo’s heb, waaronder 1 ter ere van mijn opa en oma, twijfel ik toch steeds vaker of ik niet nog steeds een beetje as wil laten tatoeëren, maar tegelijkertijd denk ik ook wel weer dat als de jongens ouder zijn, ik het kettinkje toch weer ga dragen. Ach, ook in mijn hoofd draag ik ze bij me. Dan is het alleen niet tastbaar.
Verschillende sieraden
Ik lees wel vaker over verschillende sieraden of manieren om je overleden dierbaren toch bij je te hebben. Door een kleine urn in huis bijvoorbeeld. Maar als je je overleden dierbaren altijd bij je wilt dragen, is een assieraad toch wel een goed idee. Bijvoorbeeld een ashanger bij UitvaartUniq.nl, die je net als ik aan een kettinkje kunt hangen. Of als je bang bent het kwijt te raken, kun je het natuurlijk ook altijd over een foto heen hangen. Wat ik zelf ook leuk vind, is de asring bij UitvaartUniq. Volgens mij waren er nog geen ringen toen ik een sieraad uitkoos 8 jaar geleden.
Er is in elk geval voor ieder wat wils. En wat ik zelf altijd erg grappig vond, was dat mensen het hangertje om mijn nek even vastpakten en vroegen of ik die van mijn vriendje gekregen had. Als ik dan zei dat het as van mijn opa en oma erin zat, lieten ze snel los en keken een beetje geschrokken. Mooi vond ik dat. Net of je het aan de buitenkant zou kunnen aanraken.
Zou jij je dierbaren bij je dragen in een assieraad?
Leave a Reply