Wat een tweede zwangerschap heel anders maakt dan een eerste zwangerschap, is toch wel dat je rekening hebt te houden met je oudste kind. Niet alleen je eigen leven staat op z’n kop door de komst van de baby, maar ook die van je kind(eren). Luuk was nog geen 2 jaar toen we erachter kwamen weer zwanger te zijn. Heel veel zou hij er dus niet van meekrijgen dachten we. Maar hij is inmiddels zoveel wijzer dan een half jaar geleden. Hij is er soms zeker wel mee bezig. Ik vertel je hoe wij Luuk voorbereiden op de komst van de baby.
Mee naar controles
We hebben Luuk al van begin af aan meegenomen naar controles. Inmiddels zijn het er heel veel en duren de controles vaak lang vanwege afwijkende uitslagen, waardoor we de afspraken vaker zonder hem plannen. Maar over het algemeen gaat hij naar (belangrijke) echo’s wel mee. Even naar de baby kijken en dit ook naar hem benoemen. Meestal vindt hij het heel erg leuk. En hij helpt de verloskundige graag mee als mijn bloeddruk gemeten wordt. Gelukkig betrekken ze hem er vanuit het ziekenhuis ook goed bij. Kletsen tegen hem en vragen over zijn broertje. Hij vindt het prachtig.
Boekjes lezen
Luuk is gek op boeken, om er zelf doorheen te bladeren, om te luisteren terwijl we hem voorlezen en het kan dan ook niet missen dat we een paar boekjes hebben die te maken hebben met de komst van een baby. Het helpt hem wel dingen te begrijpen merk ik. In het boek ‘Kaatje en mama’s buik‘ wordt er ook ingegaan op dat mama niet altijd mee kan spelen of heel erg moe is. En Luuk linkt dat al snel naar mij. Het is voor hem natuurlijk lastig dat ik al zo’n lange periode maar weinig met hem kan. Gelukkig kan ik wel nog voorlezen als de beste haha. Inmiddels kiest hij zelf al graag de boekjes uit over de komst van de baby om uit voorgelezen te worden. En komt dan lekker tegen mijn buik aan liggen.
De naam van de baby regelmatig laten vallen
Deze tip kreeg ik laatst. Om in plaats van de baby alleen maar ‘de baby’ te noemen, de baby juist bij naam te noemen. In ons geval dus ‘baby Klaas‘, waarbij Klaas uiteraard vervangen wordt voor zijn echte naam. Luuk kan de naam al erg goed uitspreken en weet inmiddels het verschil tussen, bijvoorbeeld de baby van Thea en baby Klaas. Hopelijk begrijpt hij dan na de bevalling ook al snel dat de baby die in mijn buik zat al die tijd, tegen die tijd in de wieg ligt.
Uitleggen waarom ik dingen niet kan
Ik ben al maandenlang beperkt in mijn doen en laten. De HG heeft erin gehakt aan het begin van de zwangerschap en de bekkeninstabiliteit zorgt voor veel pijn. Ik voel me regelmatig heel erg schuldig tegenover Luuk, omdat ik niet kan doen wat ik zo graag met hem zou willen doen. Maar ik heb wel gemerkt dat het helpt om uit te leggen hoe het komt. “Mama heeft pijn, mama kan niet op de grond zitten spelen.” of “Als de baby geboren is kan mama weer met je stoeien en gek doen”. Inmiddels vult hij het zelf al in en lijkt ook wel begrip voor de situatie te hebben.
Meubels bijtijds neerzetten
Omdat ik ook als gastouder werk en de box in mijn werk ook al kon gebruiken, staat deze al een tijd in de woonkamer. Maar ook de extra kledingkast in Luuk’s kamer en het ledikant die bij ons op de slaapkamer staat, staan er al een hele tijd. We hebben van begin af aan verteld aan Luuk dat dit voor de baby is en hij linkt het daar ook aan. Wil zelf niet in het ledikant liggen, want dat is voor de baby en hij zet graag de boxmobile aan voor de baby. Zo hoeft hij niet in een paar weken tijd te wennen aan allerlei nieuwe spullen in huis, maar straks ook nog aan een klein minimensje in ons gezin erbij.
Ik heb geen flauw idee of de bovenstaande dingen zullen helpen. Maar meer dan dit kunnen we ook niet doen denk ik. Uiteraard zullen we Luuk zo snel mogelijk naar het ziekenhuis laten komen na de bevalling, om de baby te kunnen ontmoeten. En oh ik kan al janken als ik alleen al aan dat moment denk. Ik ben heel benieuwd hoe Luuk het gaat vinden. En tegelijkertijd maak ik me er ook niet druk om. Er zijn zoveel mensen die ons voor zijn gegaan waarbij het hartstikke goed is gegaan, dus waarom zou het bij ons niet lukken?
Hoe heb jij je oudste kind voorbereid op de komst van nog een baby?
]]>