Vorige week vroeg ik jullie of jullie mij een vraag wilden stellen. De vragen kwamen binnen en ik was blij verrast! Het waren niet zomaar vragen, maar echt vragen waar ik over na moest denken. Goed gevraagd dus! Bij deze mijn antwoorden. Ik vond dit zo leuk om te doen. Een Ask me anything gaat binnenkort vast en zeker nog eens voorbij komen!
Joyce vroeg: Wat wil je absoluut nog doen in je leven?
Ik zou dolgraag nog eens naar Ijsland gaan om o.a. het noorderlicht te zien (en te fotograferen). Ik hoop van harte dat ik deze droom uit kan laten komen over een aantal jaar.
Marij vroeg: Hebben jullie al een idee hoe jullie Luuk’s eerste verjaardag gaan vieren?
In grote lijnen wel. We houden het klein maar fijn. Ik wil er wel een thema aan hangen. Maar ben er nog niet over uit welk thema. Wel ga ik de komende 2 maanden bloggen over alle voorbereidingen. De ideeën voor de uitnodiging zijn in elk geval klaar. Dit moet alleen nog goed uitgewerkt worden. Hopelijk werkt Luuk daaraan mee haha.
Thea vroeg: Wat is het belangrijkste wat je Luuk wil meegeven?
Dat hij altijd bij ons terecht kan. Over alles met ons kan praten. En dat hij altijd eerlijk naar zichzelf moet blijven. En ik hoop van harte dat ieder ander kind hetzelfde mee zal krijgen.
Marije vroeg: Zou je meer kinderen willen, zo ja hoeveel?
Ja ik zou heel graag meer kinderen willen. Het liefst zou ik voor 3 kinderen in totaal gaan. Maar als de volgende zwangerschap net zo zal gaan als de vorige zwangerschap, denk ik niet dat ik het mijn lichaam aan moet doen dat nog eens te ondergaan. Ik hoop dat we in elk geval nog minstens 1 broertje of zusje voor Luuk mogen krijgen.
Marlieke vroeg: Nu Luuk bijna 1 is (uche uche), ben je blij hoe je het de afgelopen 10 maanden hebt gedaan of had je zaken liever anders aangepakt? O,ja en ben je al met z’n eerste verjaardag bezig?
Wauw, wat een lastige vraag haha. Ja ik denk wel dat ik blij ben met hoe ik/wij het de afgelopen 10 maanden hebben gedaan. Ik werk wel, maar ben wel altijd thuis bij Luuk. Als hij me nodig heeft, dan ben ik er voor hem. En daarnaast is Joost ook nog bezig met een HBO studie. Daar moet ik soms rekening mee houden, zeker als hij tentamens heeft. Maar we doen het maar mooi wel allemaal samen. Ik denk niet dat ik bepaalde dingen anders had willen aanpakken in elk geval.
En ik ben zeker al met Luuk’s eerste verjaardag bezig. Ik kijk ernaar uit en ergens toch ook weer niet. Gelukkig duurt het nog 2 maanden. Maar ik weet inmiddels dat die 2 maanden ook erg snel zullen gaan.
Maike vroeg: Wat is aan het moederschap helemaal anders dan je verwachtte?
Eigenlijk is alles meer dan ik had verwacht. Het is veel mooier, lastiger, vermoeiender en intenser dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Als ik trots ben op Luuk, ben ik erg trots. Als ik iets lastig vind, kan ik er echt even flink doorheen zitten voor ik weer verder kan. En ik had me van te voren echt niet kunnen indenken wat je voelt bij zo’n klein mensje. Het besef dat zo’n mini mensje uit je komt, afhankelijk van je is en dat ik, dat wij ervoor zorgen dat hij gezond en gelukkig mag opgroeien overvalt me wel eens.
Ik denk dat je je van te voren sowieso echt niet kunt voorstellen hoe het is om moeder te worden. Je weet namelijk niet hoe je kind zal zijn. En ik denk dat we het nog getroffen hebben. Luuk is geen lastige baby. Ja, hij heeft wel eens zijn periodes. Maar dan roep ik gewoon 10 keer achter elkaar “Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase. Het is kut. Het is een fase.” En dan ga ik weer door.
Mijn moeder vroeg: Bij wat denk je. Dit doe ik zeker niet zoals mijn moeder deed?
Haha tja. Dat denk ik eigenlijk nog nergens bij. Alhoewel. Ik zal denk ik nooit mijn huis zo schoonhouden als jij dat deed. Haha. Maar qua opvoeding etc. zou ik me eigenlijk niets kunnen bedenken. Ik ga vast dingen anders doen. Maar waarschijnlijk niet bewust. Want ik denk niet dat je iets verkeerd hebt gedaan.
]]>